«Όταν χώρες ή άνθρωποι έχουν ζήσει πάνω από τις δυνατότητές τους και
τώρα πρέπει να υποστούν κάποια λιτότητα, να κάνουν περικοπές, να
μεταρρυθμίσουν την αγορά εργασίας τους, οι άνθρωποι τείνουν να ρίχνουν
την ευθύνη σε άλλους. Ψάχνουν για αποδιοπομπαίους τράγους. Είναι απόλυτα
φυσιολογικό»
Αυτά μας διαμήνυσε ο κ. Σόϊμπλε κι εμείς του απαντάμε με μιά παραβολική ιστορία αγνώστου μυθωδού :
Μια φορά κι έναν καιρό ένας τράγος τάϊζε τα κατσίκια μέχρι σκασμού. Τα άρμεγε και έπαιρνε πίσω με το παραπάνω τα λεφτά που ξόδευε για την τροφή τους. Τα κατσίκια όμως ήταν διαρκώς πεινασμένα και ο τράγος έπρεπε να τα ταΐζει ακόμη περισσότερο. Μέχρις ότου διαπίστωσε ότι ξόδευε περισσότερα για τα φαΐ, από όσα έπιανε πουλώντας το γάλα τους. Δεν είχε άλλη λύση από το να αρχίσει να σφάζει μερικά, πάλι όμως τίποτα. Αχόρταγα ήταν τα αφιλότιμα. Οπότε πήρε την απόφαση να τα σφάξει όλα, όπως και έκανε. Μάζεψε τα λεφτά, του έλειπε όμως η "τραγίνα". Βγήκε στο παζάρι να αγοράσει μια κι αυτή του ζήτησε όσα είχε βγάλει από τα σφαχτά. Της τα έδωσε και σκέφτηκε να κάνει πάλι το ίδιο, δεν ήταν όμως τόσο βλάκας η "τραγίνα", ώστε να πάθει αυτά που έπαθε η προκάτοχος. Ορμήνεψε το κοπάδι να τρώει λιγότερο, να κρύβει το φαΐ που τους έδινε ο τράγος και να το πουλάει αυτή. Κάποτε κατάλαβε τη μπαμπεσιά ο τράγος και σκέφθηκε να την ξεκάνει, αλλά το κοπάδι είχε μάθει το κόλπο του, η "τραγίνα" το είχε καλά δασκαλέψει, και όταν πήρε την απόφαση να στείλει το κοπάδι για σφάξιμο, του έδωσε αυτή όσα ζητούσε. Ύστερα, έβαλε τα κατσίκια να τον φάνε.
Δεν ξέρω αν ο κ. Σόϊμπλε στην ηλικία που βρίσκετε και με τα οικονομικά που γνωρίζει, μπορεί να καταλάβει τίποτα από αυτή τη μικρή παραβολική ιστορία του τράγου με τα κατσίκια. Ο αποδιοπομπαίος τράγος, πανάρχαιο έθιμο προς ευμένεια θεού ή θεών, δεν είναι έτσι όπως τον διαπραγματεύεται η πρωτόγονη συνείδηση που έχει. Στα χρόνια που πέρασαν το κοπάδι ξύπνησε, δεν έγινε μόνο ο πίθηκας άνθρωπος, έγιναν και τα κατσίκια, τα πρόβατα, οι αγελάδες, ακόμη και οι γάϊδαροι, μετα συγχωρήσεως, όπως λέμε στην πατρίδα μου.
Αυτά μας διαμήνυσε ο κ. Σόϊμπλε κι εμείς του απαντάμε με μιά παραβολική ιστορία αγνώστου μυθωδού :
Μια φορά κι έναν καιρό ένας τράγος τάϊζε τα κατσίκια μέχρι σκασμού. Τα άρμεγε και έπαιρνε πίσω με το παραπάνω τα λεφτά που ξόδευε για την τροφή τους. Τα κατσίκια όμως ήταν διαρκώς πεινασμένα και ο τράγος έπρεπε να τα ταΐζει ακόμη περισσότερο. Μέχρις ότου διαπίστωσε ότι ξόδευε περισσότερα για τα φαΐ, από όσα έπιανε πουλώντας το γάλα τους. Δεν είχε άλλη λύση από το να αρχίσει να σφάζει μερικά, πάλι όμως τίποτα. Αχόρταγα ήταν τα αφιλότιμα. Οπότε πήρε την απόφαση να τα σφάξει όλα, όπως και έκανε. Μάζεψε τα λεφτά, του έλειπε όμως η "τραγίνα". Βγήκε στο παζάρι να αγοράσει μια κι αυτή του ζήτησε όσα είχε βγάλει από τα σφαχτά. Της τα έδωσε και σκέφτηκε να κάνει πάλι το ίδιο, δεν ήταν όμως τόσο βλάκας η "τραγίνα", ώστε να πάθει αυτά που έπαθε η προκάτοχος. Ορμήνεψε το κοπάδι να τρώει λιγότερο, να κρύβει το φαΐ που τους έδινε ο τράγος και να το πουλάει αυτή. Κάποτε κατάλαβε τη μπαμπεσιά ο τράγος και σκέφθηκε να την ξεκάνει, αλλά το κοπάδι είχε μάθει το κόλπο του, η "τραγίνα" το είχε καλά δασκαλέψει, και όταν πήρε την απόφαση να στείλει το κοπάδι για σφάξιμο, του έδωσε αυτή όσα ζητούσε. Ύστερα, έβαλε τα κατσίκια να τον φάνε.
Δεν ξέρω αν ο κ. Σόϊμπλε στην ηλικία που βρίσκετε και με τα οικονομικά που γνωρίζει, μπορεί να καταλάβει τίποτα από αυτή τη μικρή παραβολική ιστορία του τράγου με τα κατσίκια. Ο αποδιοπομπαίος τράγος, πανάρχαιο έθιμο προς ευμένεια θεού ή θεών, δεν είναι έτσι όπως τον διαπραγματεύεται η πρωτόγονη συνείδηση που έχει. Στα χρόνια που πέρασαν το κοπάδι ξύπνησε, δεν έγινε μόνο ο πίθηκας άνθρωπος, έγιναν και τα κατσίκια, τα πρόβατα, οι αγελάδες, ακόμη και οι γάϊδαροι, μετα συγχωρήσεως, όπως λέμε στην πατρίδα μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια εκφράζουν τη γνώμη ή άποψη του συντάκτη τους