Δεν Ξεχνώ

Το Προεδρικό Μέγαρο με τον ακαλαίσθητο ανδριάντα του Μακαρίου

Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος ετοιμαζόταν για εκλογές, αλλά δεν πρόλαβε. Τον πρόλαβε το Πολυτεχνείο και ο Ιωαννίδης. Ο νέος αυτός μεγαλοϊδεάτης, που θα ανέτρεπε τον Μακάριο και θα πραγματοποιούσε την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Την έπαθε, όπως την έπαθε και ο άλλος μεγαλοϊδεάτης, ο Ελ. Βενιζέλος, που αποβίβασε στράτευμα στη Σμύρνη κατόπιν υποδείξεως του βρετανικού Foreign Office.

Και ο Βενιζέλος και ο Ιωαννίδης έπεσαν θύματα της φιλοδοξίας τους. Οι σύμμαχοι τους εγκατέλειψαν και τους δυο, αν και τους είχαν υποσχεθεί ότι θα τους υποστήριζαν. "Μας γέλασαν οι Αμερικανοί", είπε στο Ειδικό Δικαστήριο ο Ιωαννίδης.

Μετά μας ήρθαν τα αντιστασιακά, τα αριστερά, τα αγωνιστικά. Η Χούντα κάηκε στην πυρά της αριστερής διανόησης των εκτοπισθέντων ηρώων. Τα εύφλεκτα υλικά αγοράστηκαν με δανεικά χρήματα. Προμηθευτές, οι φίλοι και σύμμαχοι "εταίροι" του σοσιαλιστικού - καλύτερα σιωνιστικού - κεφαλαίου. Τώρα, πληρώνουμε τα σπασμένα του Πολυτεχνείου, για κάποιες εκλογές, που δεν έγιναν ποτέ, για ένα γάμο, που δεν έπρεπε να γίνει. (*)

Άμμος ήτανε γυαλί προτού να γίνει
Γάμος ήταν, που δεν ήτανε να γίνει

- Δεν ξεχνώ

Ό,τι ήτανε χρειάστηκε
χρειάστηκε καμίνι

- Δεν ξεχνώ

Για να λιώσει
τόσο διάφανο να γίνει

- Δεν ξεχνώ

(*) Επί Παπαδοπούλου ίσχυσε το αυτόματο διαζύγιο για λίγες μόνο ώρες. Ουσιαστικά, μόνο για τον Γεώργιο Παπαδόπουλο.