"Δει (πρέπει) γαρ και αιρέσεις εν υμίν είναι, ίνα οι δόκιμοι φανεροί γένωνται!" (Α' Κορ. 11, 19) Οι δόκιμοι της Ορθοδόξου Πίστεως φανερώνονται στην «αναμπουμπούλα» και στις ταραχές της πλάνης. Σχήμα λόγου, αλλ’ ευτυχώς εξ’ αιτίας του Αρείου έχουμε και το Σύμβολο της Πίστεως! Κατά κάποιο τρόπο τους «οφείλουμε χάριτας» που δίνουν την ευκαιρία να ακουστεί το Ορθό, να φανερωθεί η Αλήθεια και να ενημερωθεί, να καταρτιστεί ο πιστός Λαός του Θεού"
(Νικόλαος Πανταζής, Θεολόγος)
Κυπριανός X :
Πολλά θα μπορούσαν να γραφούν, σχετικά με όσα συνιστά ο κ. Νικόλαος Πανταζής. Αυτά που μας λέει, είναι με λίγα λόγια βελτιωμένη έκδοση των "Δύο Άκρων" του π. Επαφάνιου Θεοδωρόπουλου.
Θα σταθούμε όμως στο απόσπασμα, που προτάσσω, στο οποίο γράφει : "Σχήμα λόγου, αλλ’ ευτυχώς εξ’ αιτίας του Αρείου έχουμε και το Σύμβολο της Πίστεως!" και το : "Κατά κάποιο τρόπο τους «οφείλουμε χάριτας»".
Ούτε σαν σχήμα λόγου, ούτε όμως και κατά κάποιο τρόπο μπορούν να λεχθούν αυτά. Είναι αδιανόητο το Άγιο Πνεύμα "κατά κάποιο τρόπο" και σαν "σχήμα λόγου", να ωθεί τον άνθρωπο σε αιρετική διδασκαλία. Μη γένοιτο. Το "δει γαρ και αιρέσεις εν υμίν" δεν εγράφη ... σχηματικά και κατά κάποιο τρόπο. Οι αιρέσεις εν υμίν πρέπει να αναφύονται (: είναι), για να φανερώνονται οι δόκιμοι, δηλαδή όσοι είναι αγαθής προαίρεσης και όχι όσοι είναι πείσμονες και αμετακίνητοι στο εμπαθές εγωκεντρικό φρόνημά τους.
Παρένθεση. Αν παρ΄ ελπίδα επικαλεσθή κάποιος «τον γαρ μη γνόντα αμαρτίαν υπέρ ημών αμαρτίαν εποίησεν, ίνα ημείς γενώμεθα δικαιοσύνη Θεού εν αυτώ», τον πληροφορώ τούτο. Πριν καταλήξει σ΄ αυτό ο απ. Παύλος, στην 2α Προς Κορινθίους ε΄, έχουν προηγηθεί στο αυτό κεφάλαιο πλείστα άλλα, προκειμένου να γίνει κατανοητό.
Η αγαθή προαίρεση δηλώνει μαθησιακή διάθεση (: μαθητεύσατε πάντα τα έθνη) καθιστώντας το φρόνημα ταπεινό, άρα και δεκτικό μετανοίας, σε αντίθεση με την επηρμένη και εγωιστική αυτο-επιβεβαίωση, ότι αυτό που υποστηρίζουμε είναι αδιαμφισβήτητα σωστό. Η αίρεση και οι αιρετικοί στερούνται ταπείνωσης, δεν φρονούν είς το σωφρονείν αλλά εις το υπερφρονείν : «μη υπερφρονείν παρ' ο δει φρονείν, αλλά φρονείν εις το σωφρονείν» (Ρωμ. ιβ' 3).
Επομένως, το "δει γαρ και αιρέσεις εν υμίν" δεν εγράφη "σαν σχήμα λόγου", ούτε και "κατά κάποιο τρόπο" για να οφείλουμε χάρη στους αιρετικούς. Ελέχθη αυτό αφ΄ενός προς ίδιον έλεγχο, αφ΄ετέρου δε, για να διακρίνονται οι ταπεινοί από τους υπερφίαλους αλάθητους ταπεινολόγους και μετανοούντες υποκριτές.
Αν δεχτούμε το "σχήμα λόγου" ή το "κατά κάποιο τρόπο", το επόμενο βήμα είναι να αρχίσουμε "κατά κάποιο τρόπο" και "σχήματι λόγου", να μιλάμε για "καλή" προπατορική παράβαση και "κάλλιστη" προδοσία του Ιούδα. Όπως καταλαβαίνει ο αναγνώστης, η απόσταση από το "ένας θεός για όλους", ή την ωριγενική "αποκατάσταση των πάντων", δηλαδή τα καταπιστεύματα του οικουμενισμού, δεν είναι μεγάλη. Το αντιλαμβάνεται, νομίζω, ο κύριος Πανταζής.
(*) Βλέπε http://apotixisi.blogspot.gr/2013/01/blog-post_24.html
Ανώνυμος έγραψε ...
ΑπάντησηΔιαγραφή"Η διαίρεση του αντιοικουμενιστικού μετώπου είναι πολυτέλεια"
ΚΧ
Δεν είναι πολυτέλεια η διαίρεση του αντιοικουμενιστικού αγώνα. Είναι η έξυπνη, αυτό με εισαγωγικά, φραγή συγκλήσεως Οικομενικής, ή έστω τοπικής, Συνόδου που θα βάλει τάξη σε μερικά ζητήματα. Όσο βραδύνει, τόσο περισσότερο φυτρώνουν νέες περιπλοκές, ναρκώνονται οι συνειδήσεις, στο τέλος δε έχουμε "ο καθένας με την άποψή του και το θεό της τσέπης του". Όλοι αναπαυμένοι με ήσυχη τη συνείδησή. Κοινή όλων συνείδηση και συναίσθηση των ρημάτων του αγίου Θεού, δηλονότι του Αγίου Πνεύματος με το οποίο συντάχθηκαν οι Οικουμενικές Σύνοδοι (: έδοξε τω Αγίω Πνεύματι και ημίν), δεν υπάρχει πλέον.
Εδώ τα κάνει θάλασσα ο κ.Πανταζής,αλλά και εσύ κ.Χριστοδουλίδη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσως με λίγο κόπο να μπορέσω να σε προβληματίσω για τα λάθη σου,τα οποία λάθη σε οδηγούν στην καταστροφή.Π.χ.αν γράψω την εξήγηση του Χρυσοστόμου Αντιοχείας γι'αυτά τα λόγια του Αποστόλου,ίσως κάνεις την σκέψη αυτήν : Βρε μπας και ακολουθώ μια πλάνη λόγω άγνοιας της εξηγήσεως της Αγίας Γραφής;
Διάβασε,αδελφέ,την εξήγηση του Αγίου Χρυσοστόμου και θα θαυμάσεις την Θεολογία του.
Εδώ ο Απ. Παύλος κάνει μια προφητεία για τις αιρέσεις που θα έρθουν...
Δειγματοληπτικά, μέ αντιγραφή καί επικόλληση, γράψε : "Αυτό τό δικό σου είναι λάθος", καί δείξε μου τό επιχείρημα τίς αντίθεσής μου συνοπτικά, παραθέτοντας τά λόγια κάποιου ή κάποιων πατερων τής Εκκλησίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν θα κάνω αντιγραφή και επικόλληση,αλλά θα κάνω μια ερώτηση.
ΔιαγραφήΝομίζεις ότι ο Απόστολος μιλάει για αιρετικούς(δηλαδή για ανθρώπους που διαστρέφουν το Ευαγγέλιο); και ότι αυτοί που διαστρέφουν την Αγία Γραφή υπάρχουν για να φανερώνουν τους εκλεκτούς;;
Δηλαδή,μπορείς να γράψεις την δική σου εξήγηση ξανά(με λίγα λόγια);
Υ.Γ. Αν δεν διαβάσεις από μόνος σου την εξήγηση,από τον Χρυσόστομο Αντιοχείας,τότε θα στην γράψω εγώ.
Παρακαλω να απαντήσεις στην ερώτησή μας.
Κάθε προφητεία είναι διαχρονική, αλλά οι συνθήκες εμφάνισής της χρονικά διαφέρουν καί ποικίλουν. Άς όψωνται οι Προτεστάντες (προηγήθηκε ο Πάπας), που επολλαπλασίασαν τόν ασκό τού Αιόλου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ προφητεία του Παύλου δεν αφορά τις αιρέσεις!Το γράφω αυτό για να καταλάβω στα σίγουρα ότι δεν γνωρίζεις την εξήγηση.Δεν μιλάει εδώ ο Απόστολος για αιρέσεις, αλλά για τις διαιρέσεις(ΟΧΙ για δογματικά θέματα)που θα υπήρχαν μετά από λίγο ανάμεσά στους Χριστιανούς!
Διαγραφή«Κάθε προφητεία είναι διαχρονική, αλλά οι συνθήκες εμφάνισής της χρονικά διαφέρουν καί ποικίλουν.»
ΑπάντησηΔιαγραφήΙσχύει γιά αιρετικούς καί αιρέσεις. Οι δόκιμοι γίνονται ευπρόσδεκτοι, όταν ευνουχίζουν τούς πονηρούς λογισμούς των ερωτώντας (καί μαθαίνοντας από) ανθρώπους, τούς οποίους έχει φωτίσει «η χάρις τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, η αγάπη τού Θεού Πατρός, η κοινωνία τού Αγίου Πνεύματος».
Ό,τι κι άν γράψω θά είναι μάταιο. Μιλάμε τήν ίδια γλώσσα (σ.σ. καλύτερα γράφουμε), διαφορετικά όμως είναι τά νοήματα τού καθενός. "Μείνε σ΄αυτά που έχεις, γιά νά μή σού πάρει άλλος τό στεφάνι σου".