Η χρεοκοπία του λόγου

Αντιγράφω από το ιστολόγιο http://orthodox-voice.blogspot.gr/2014/01/blog-post_9276.html

Σήμερον τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, ἄνευ Πανορθοδόξου Συνόδου ἤ Οἰκουμενικῆς ἀποφάσεως, ἀναγνωρίζει τούς Κόπτας ὡς Ὀρθοδόξους, ἀκυρώνων οὐσιαστικῶς τήν Δ´ Οἰκουμενικήν Σύνοδον, ἡ ὁποία τούς ἐκήρυξεν αἱρετικούς Χριστιανούς. Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον εἶναι ἡ κυριωτέρα ἰσοπεδωτική «μπουλντόζα» τῆς παγκοσμιοποιήσεως εἰς τόν χῶρον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Δι᾽ αὐτό τό Σύμβολον τῆς Πίστεως, τό ὁποῖον κηρύσσει τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησία ὡς Μίαν καί πραγματικήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ, τῶν Ἀποστόλων καί τῶν Ἁγ. Πατέρων, δέν ἔχει οὐδεμίαν ἀξίαν. Τό αὐτό ἰσχύει καί διά τάς Οἰκουμενικάς Συνόδους, εἰς τάς ὁποίας οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας ἔδιδον μάχας ὑπέρ τῆς πίστεώς μας. Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης καί οἱ περί αὐτόν Οἰκουμενισταί Ἀρχιερεῖς δέν σέβονται τίποτε.

"Oρθόδοξος Τύπος" αρ. φύλ. 1988.

κυπριανός χ :

Υποθέτω παρόμοια "πύρινα" άρθρα θα έγραφε ο "Ορθόδοξος Τύπος" και το 1965, όταν έγινε η άρση των αναθεμάτων με τον Αθηναγόρα. Τότε δεν είμαστε failed state (χρεοκοπημένo κράτος και προς πώληση χώρα), όπως σήμερα, όπου κι αυτός ακόμη ο λόγος έχει πλέον χρεοκοπήσει. Δανεικό τον είχαμε κι αυτόν. Τον αγοράζαμε από τα Δυτικά πανεπιστήμια

Τα σημάδια ήταν ορατά από τότε, αλλά ποιος τα έβλεπε; Οι σχισματικοί παλαιοημερολογίτες ; Ε, όχι βέβαια!

Τώρα κάτι θα κάνουμε, αλλά μένοντας πάντα συνεπής στη σιωνιστική καινοτομία. Και η διαστροφή : "τοῖς πᾶσι γέγονα τὰ πάντα, ἵνα πάντως τινὰς σώσω"  - και πάντως, η πατρίδα μπήκε στην κρεατομηχανή του κιμά - συνεχίζεται. Παρένθεση, οι είλωτες θα ζουν όπως ζούσαν οι σοβιετικοί πολίτες : "καμαρούλα μια σταλιά / δυο επί τρία" κλπ.

Είδαμε και πάθαμε να τη φτιάξουμε - την πατρίδα, όχι την καμαρούλα -, ιστορική κατάκτηση θεωρήθηκε η απαλλαγή μας από αυτοκράτορες και αυτοκρατορίες, πρόοδο το ονόμασαν. Τώρα η πρόοδος είναι το "πισωγύρισμα", πάμε για παγκόσμια αυτοκρατορία με ένα παγκόσμιο νόμισμα και μια παγκόσμια οικονομία. Ο σταλινισμός (*) θα μας επιβληθεί με δημοκρατικές διαδικασίες.
Να γράψω κι άλλα, δεν χρειάζεται.

(*) Κατά τη θεωρία (είναι το "δυνάμει" στα θεολογικά) έχουμε τον μαρξισμό, κατά την πράξη (είναι το "ενεργεία" στα θεολογικά) το σταλινισμό - αναμίξ τώρα με τον ανωνύμως φερόμενο καπιταλισμό. Ο Στάλιν δεν ήταν έξυπνος, προσωποποίησε τον κομμουνισμό και απέτυχε. Άσε, δε, που φαλκίδευσε τη δημοκρατία και την ελευθερία ... .