Άγιος Αβδαίος ο Επίσκοπος και σχόλια

 Ὁ Ἅγιος Ἀβδαῖος ὁ Ἐπίσκοπος
Ἀτρόμητος κήρυκας τοῦ Εὐαγγελίου, ποὺ ἔζησε τὸν πέμπτο αἰῶνα μετὰ Χριστόν. Κήρυττε ἄφοβα τὸν Χριστὸ καὶ καταγγέλθηκε μπροστὰ στὸν Πέρση βασιλιὰ Ἰσδιγέργη, ὁ ὁποῖος τὸν παρέπεμψε στὸν ἀρχιμάγο τοῦ παλατιοῦ.
Μετὰ ἀπὸ πολύωρη συζήτηση μὲ αὐτόν, ὁ Ἀβδαῖος στήριξε τὴν ἀλήθεια τῆς θεότητας τοῦ Χριστοῦ καὶ δήλωσε ὅτι κανένα μαρτύριο δὲν εἶναι ἱκανὸ νὰ τὸν ἀποσπάσει ἀπὸ τὴν ὁμολογία αὐτή. Τότε ὁ ἀρχιμάγος διέταξε καὶ τὸν κτύπησαν μὲ βέργες τριανταφυλλιάς, ποὺ ἦταν γεμάτες ἀγκάθια.
Ἔτσι ὁ Ἀβδαῖος, γεμάτος αἵματα καὶ πληγὲς μεταφέρθηκε μισοπεθαμένος στὸ σπίτι του, ὅπου καὶ παρέδωσε στὸν Θεὸ τὴν τίμια ψυχή του. (Ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἀβδαίου - ἑορτάζεται σὰν Αὐδᾶς – είναι στις 31 Μαρτίου).
Σχόλιο ιστολογίου Orthodox Voice : Ευτυχώς που δεν ζήτησε άδεια από τον Πνευματικό του Πατέρα αν έπρεπε να ομολογήση την Πίστη του.

Τα ανωτέρω από  το ιστολόγιο
http://orthodox-voice.blogspot.gr/2014/02/blog-post_1846.html

Τα Σχόλια

- κυπριανός χ
(σ.σ. Ευτυχώς που δεν ζήτησε άδεια από τον Πνευματικό του Πατέρα αν έπρεπε να ομολογήση την Πίστη του...)
Εντάσσεται κι αυτό μέσα στα πλαίσια της καινοτόμου νεοορθοδοξίας. Αποσιωπούν το γεγονός ότι οι νεομάρτυρες της Ορθοδοξίας επί τουρκοκρατίας έπαιρναν την ευλογία (σημ. του μαρτυρίου) από τον πνευματικό τους, διότι, αν και βαπτισμένοι Χριστιανοί, είχαν αλλαξοπιστήσει. Είχαν, δηλαδή, "τουρκέψει". Εφόσον, δε, είχαν ασπασθεί το Κοράνι, ο νόμος έλεγε ότι κάθε αρνητής του Αλλάχ πρέπει να φονεύεται.

Έτσι, έδιναν την καλήν ομολογία κι έτσι εξηγείται γιατί δεν φόνευσαν το άγιο Κοσμά τον Αιτωλό, όταν τον συνέλλαβαν και τον ανέκριναν μετά από τις γνωστές κατηγορίες των Εβραίων. Οι οποίοι τελικά τον δολοφόνησαν. Το ομολογούν, άλλωστε, και καυχώνται "επειδή εξολόθρευσαν - δικά τους λόγια - έναν δολοφονικό αντισιωνιστή".

-  Ο/Η Silver είπε.
Για μένα αδελφέ μου είναι αδιανόητο Ηγούμενος Αγιορείτης, για θέμα ομολογίας Ορθοδόξου Πίστεως, να τρέχει στον Πνευματικό του για άδεια Ομολογίας!

Εξ ίσου αδιανόητο ο Πνευματικός του να τον αποτρέπει για λόγους συγκατάβασης, αν κατάλαβα ορθά, να ομολογήσει την Ορθόδοξη Πίστη!

Να σημειωθεί ότι όλοι οι αντιοικουμενιστές είναι οπαδοί του «Μεγάλου» Επιφάνιου Θεοδωρόπουλου. Αν και δέχονται όλες τις θέσεις του δασκάλου τους, στην προκειμένη περίπτωση τον έγραψαν στα παλαιά των υποδήματα, διότι ο Επιφάνιος δεν δέχεται σε θέματα Πίστης συγκαταβάσεις. Ιδού τι γράφει στον Αθηναγόρα: 

Παναγιώτατε,
Μυριάκις προτιμότερον να εκριζωθή ο ιστορικός της Κωνσταντινουπόλεως Θρόνος και να μεταφυτευθή εις τινα έρημον νησίδα του Πελάγους, ακόμη δε και να καταποντισθή εις τα βάθη του Βοσπόρου, ή να επιχειρηθή έστω και η ελαχίστη παρέκκλισις από της χρυσής των Πατέρων γραμμής, ομοφώνως βοώντων: «Ου χωρεί συγκατάβασις εις τα της Πίστεως». Αι επτά λυχνίαι της Αποκαλύψεως, δια τας αμαρτίας ημών, εσβέσθησαν προ πολλού. Επτά Εκκλησίαι αποστολικαί, Εκκλησίαι σχούσαι την υψίστην τιμήν να λάβωσιν, ειδικώς αύται, Γράμματα εξ Ουρανού μέσω του θεοπνεύστου της Πάτμου Οραματιστού, εξέλιπον εκ της επιφανείας της γης και εκεί, ένθα άλλοτε ετελείτο η φρικωδεστάτη Θυσία και ο Τριαδικός ανεμέλπετο Ύμνος, σήμερον ίσως κρώζουσι νυκτικόρακες ή «ορχούνται ονοκένταυροι». Και όμως η Νύμφη του Κυρίου δεν απέθανεν. Η Εκκλησία του Χριστού δεν εξηφανίσθη. Συνεχίζει, τετραυματισμένη και καθημαγμένη ως ο Ιδρυτής αυτής, αλλ΄ αείζωος και ακατάβλητος, την δια μέσου των αιώνων πορείαν αυτής, φωτίζουσα, θάλπουσα, ζωογονούσα, σώζουσα. Δεν θα αποθάνη λοιπόν αύτη και αν μετακινηθή ή και αποθάνη ο Οικουμενικός Θρόνος. Ουδείς Ορθόδοξος εύχεται την μετακίνησιν ή τον θάνατον του Οικουμενικού Θρόνου. Μη γένοιτο! Αλλά και ουδείς θα θυσιάση χάριν αυτού ιώτα εν ή μίαν κεραίαν εκ της Ορθοδόξου Πίστεως.

- κυπριανός χ
"Εις τα της πίστεως ου χωρεί συγκατάβασις", αλλά τη συγκατάβαση την έκανε ο π. Επιφάνιος Θ. Συνέστησε να κάνουμε υπομονή μέχρις ότου εγερθούν οι καθεύδοντες στρατηγοί. Καθεύδουν ακόμη, σημειωτέον, εδώ και αρκετά χρόνια.
Και ας πάμε παρακάτω. "Για μένα αδελφέ μου είναι αδιανόητο Ηγούμενος Αγιορείτης, για θέμα ομολογίας Ορθοδόξου Πίστεως, να τρέχει στον Πνευματικό του για άδεια Ομολογίας!"
Αδελφέ Κωνσταντίνε,
Ακριβώς, συμβαίνει αυτό το αδιανόητο, όπως αναφέρεις. Η μόνη εξήγηση που μπορώ να δώσω, είναι ότι η Ορθοδοξία έπαψε πλέον να ταυτίζεται με την αλήθεια. Ορθή δόξα, δηλαδή επ΄ αληθεία - ορθή, όχι στρεβλή - γνώμη και ό,τι αυτό συνεπάγεται ερμηνευτικά, δεν υπάρχει πλέον. Όλα είναι κομμάτια ενός παζλ, του παζλ της αλήθειας, και όλες οι Εκκλησίες - και θρησκείες σημειωτέον - είναι κάτοχοι ένός τμήματος από το μωσαϊκό της ορθής Δόξας.

Οι ηγούμενοι λοιπόν, που συμβαίνει να είναι και πνευματικοί, όντας βουτηγμένοι στην καινοφανή διδασκαλία αυτή του σιωνισμού, ή οικουμενισμού, πώς είναι δυνατόν να δώσουν ευλογία σε όποιον θέλει να καταγγείλει αυτή τη στημένη απάτη, αρχή της οποίας είναι η διπλωματία, έχοντας τις "πατερίτσες" των ποιμενικών ράβδων; Δεν γίνεται, και το μόνο που γίνεται, είναι οι ποιμένες να ραβδίζουν (με το ραβδί τους) όποιον τολμά να ομολογεί την αλήθεια. Θέλω να πω, εκείνον που καταπιστεύει(*) αυτό το "θέατρο παραλόγου" που παίζουν οι προϊστάμενοι, υφιστάμενοι της διπλωματίας, ποιμένες : Επίσκοποι, αρχιεπίσκοποι, πατριάρχες κλπ.

(*) Σχετικά με το ρ. καταπιστεύω βλέπε : "Μὴ καταπιστεύσῃς με, ἀνθρωπίνη προστασία, Παναγία δέσποινα, ἀλλὰ δέξαι δέησιν, τοῦ ἱκέτου σου" και τα εξής.