Αποβλακώσεως παραδείγματα

Διαβάσαμε,
Α. "Το Τμήμα Θεολογίας του ΑΠΘ, ανταποκρινόμενο σε συγκεκριμένη ανάγκη της κοινωνίας μας ...  προτείνει την ίδρυση ειδικού τμήματος μουσουλμανικών σπουδών"

κυπριανός χ
1) Ανάγκη (συγκεκριμένη) της κοινωνίας (μας) είναι οι γάμοι των ατόμων ειδικής ερωτικής προτίμησης. Τι θα κάνει γι΄ αυτό το υπό ίδρυση νέο τμήμα μουσουλμανικών σπουδών; Θα περιοριστεί μόνο στο "μουσουλμανικών" ή θα ανοίξει τους ήδη ανοικτούς ορίζοντες της "άνευ όρων και ορίων" αγάπης ;

2) Ανάγκη (συγκεκριμένη) της κοινωνίας (μας) είναι και οι υιοθεσίες από άτομα ειδικής ερωτικής προτίμησης. Τα παιδιά του Νηπιαγωγείου και του Δημοτικού τι απάντηση θα δίνουν στο ερώτημα άλλων μικρών παιδιών, τα οποία δεν προέρχονται από ειδικές προτιμήσεις ; Όταν τη μαμά τη λένε Περικλή και τον μπαμπά Θρασύβουλο τι θα γίνει τότε ; Αν θέλετε αλλάξτε τα ονόματα, εφόσον έχουμε γένους θηλυκού μαμά και  μπαμπά. Θα υπάρξουν, βέβαια, και εκείνα που θα μάθουν να λένε ότι "μπαμπάς" είναι ο σωλήνας και "μαμά" ... η γιαγιά, η θεία, ή κάποια άλλη.

Τι θα κάνει το υπό ίδρυση νέο τμήμα μουσουλμανικών σπουδών ; Θα περιοριστεί μόνο στο συγκεκριμένο "μουσουλμανικών", ή θα διευρύνει τους ήδη ανοικτούς ορίζοντες της "άνευ όρων και ορίων" αγάπης ;

3) Μη ξεχνάμε, έχουμε και την παιδοφιλία, που άρχισαν δειλά να τη νομιμοποιούν. Εδώ όχι ακόμη. Προηγήθηκαν τα "μαθητικά συμβούλια", άρα έχουμε και τα δικαιώματα των μαθητών. Ποιος θα είναι ο ρόλος του τμήματος θεολογίας του ΑΠΘ ; Αυτό τι είναι, διάχυτο και ασαφές ή συγκεκριμένο; Περιοριζόμαστε στα παραδείγματα αυτά  και αφήνουμε άλλα ( : τεχνητή γονιμοποίηση, κλωνοποίηση, δωρεές οργάνων, γονιδιακές παρεμβάσεις και ό,τι άλλο σκεφθούν οι ευφάνταστοι ερευνητές ).

Και ακόμη διαβάσαμε,

Β. "Στο πλαίσιο της ελληνικής νομοθεσίας για την τριτοβάθμια εκπαίδευση και το Ελληνικό Σύνταγμα, λαμβάνοντας υπόψη τις προτάσεις που μπορούν να λειτουργήσουν δημιουργικά, το Τμήμα Θεολογίας του ΑΠΘ προχωρεί με συναίσθηση ακαδημαϊκής εντιμότητας και ευθύνης".

κυπριανός χ
Φυσικά, δεν νομίζουμε ότι η "συναίσθηση εντιμότητας και ευθύνης" των καθηγητών του   τμήματος θεολογίας του ΑΠΘ, θα μείνει αυστηρά προσηλωμένη μόνο στο ζήτημα των "μουσουλμανικών σπουδών". Θα υπάρξουν και άλλοι τομείς, που θα κληθεί να προσφέρει τα συναισθήματα αυτά ή μήπως θα δηλώσει αναρμόδιο ; Αν, για παράδειγμα, μιλώντας τώρα γενικότερα, κληθούν οι σεβαστοί καθηγητές να επιλέξουν μεταξύ της απίστευτης δυτικής - οικουμενικών διαστάσεων δυστυχώς - ψευδολογίας και μιας ενδεχόμενης νέας αναμέτρησης, προς αντιμετώπιση του πλήθους των ανίερων εγκλημάτων που κρύβουν τα φραστικά ωραιολογήματα, τι θα κάνουν ; Θα μας ζητήσουν, μαζί με άλλους, να  υπερασπίσουμε τι ; Τη δημοκρατία τους ; την ελευθερία τους ; ή τον αμείλικτο φασισμό τους, που έκανε, "βάσει της hellenic νομοθεσίας" (sic), κουρέλι το ελληνικό Σύνταγμα ; Δημοκρατία δεν είναι αυτή του "κάνε ό,τι σου λέω, για να μη γίνεις Σερβία, Συρία ή Ουκρανία". Αυτό είναι αδίστατκτος γκανγκστερισμός, εγκληματικός καθωσπρεπισμός, νομιμοφανής εξανδραποδισμός.