Στο ιστολόγιο sotosblog.com/ δημοσιεύθηκε άρθρο με τίτλο "από το ημίφως στο σκοτάδι", όπου και γίνεται μια ανάλυση για το πώς φθάσαμε από τη δημοκρατία, στον προβληματισμό με τη Χρυσή Αυγή (αποκαλύψεις Μπαλτάκου κλπ.). Διαβάζουμε : "Τίποτε δεν λειτουργεί ευνοϊκότερα για τη Χρυσή Αυγή από τα πρόσφατα πρόσθετα αλλεπάλληλα πλήγματα στη δημοκρατία από κυβέρνηση και Δικαιοσύνη –ακριβώς αυτά τα κάτι τέτοια είναι που προετοιμάζουν το έδαφος, ώστε να μπορεί να ελπίζει η Χρυσή Αυγή ότι πολύ ευκολότερα θα καταλύσει πλήρως τη δημοκρατία μια μέρα.". Παρατυχών δε νυκτόβιος σχολιαστής έγραφε τα κατωτέρω :
Ο κύριος sotosblog.com/ θα πρέπει να μας δώσει την απάντηση, την οποία ήδη έχει κι εμείς δεν τη γνωρίζουμε. Από αυτά που γράφει, είναι πρόδηλο ότι, την έχει στο τσεπάκι. Να μας πει λοιπόν τούτο. Αν η δημοκρατία, τυπου τρικομματικής, δικομματικής, μονοκομματικής Παπαδήμα κλπ., γεννά την τυραννία τύπου Χρυσής Αυγής (παρένθεση, ακόμη δεν την είδαμε), τότε τι είδους δημοκρατία είναι αυτή ; Όταν η "μήτρα" της Δημοκρατίας βγάζει το "τέρας" της Απολυταρχίας, κάτι δεν πάει καλά με τη μάνα, τον πατέρα, την κληρονομικότηα, γενικότερα τα γονίδια. Φυσικά, δεν ισχύει αυτό μόνο για μας. Ισχύει και για τους διδασκάλους μας, τη δημοκρατική Δύση. Ανήκομεν εις την Δύσιν, δεν είχε αναφωνήσει ο εθνάρχης ;
Συμπέρασμα. Όλα αυτά τα χρόνια της λεγόμενης Μεταπολίτευσης των προοδευτικών και λοιπών δυνάμεων, ήταν χρόνια δυνάμει (= θεωρητικά) φασιστικά και έργω (= πρακτικά) δημοκρατικά. Η κληρονομικότητα και τα γονίδια κάποιους πρόγονους (μεταπολιτευτικούς) δεν έχουν ; Φυσικά και έχουν. Οπότε, αφού τα πρακτικά και δημοκρατικά ! έργα εξαντλήθηκαν - το ψέμα έχει κοντά ποδάρια -, το μόνο που απέμεινε είναι η φασιστική θεωρία και αυτήν βιώνουμε σήμερα. Ο πρακτικά δημοκράτης, αλλά θεωρητικά φασίστας, αργά-γρήγορα θα ξεσκεπαστεί, όπως ξεσκεπάστηκε και, μη ξεχνάμε, με ψήφο και εκλογές.
Ας αφήσουμε λοιπόν στην άκρη τις αναλύσεις με τη Χρυσή Αυγή. Αντί να μιλάμε γιά "αυγό του φιδιού", προτιμότερο να ψάξουμε για τη μάνα και τον πατέρα του αυγού. Αυτούς πρέπει να πατήσουμε.
Ο κύριος sotosblog.com/ θα πρέπει να μας δώσει την απάντηση, την οποία ήδη έχει κι εμείς δεν τη γνωρίζουμε. Από αυτά που γράφει, είναι πρόδηλο ότι, την έχει στο τσεπάκι. Να μας πει λοιπόν τούτο. Αν η δημοκρατία, τυπου τρικομματικής, δικομματικής, μονοκομματικής Παπαδήμα κλπ., γεννά την τυραννία τύπου Χρυσής Αυγής (παρένθεση, ακόμη δεν την είδαμε), τότε τι είδους δημοκρατία είναι αυτή ; Όταν η "μήτρα" της Δημοκρατίας βγάζει το "τέρας" της Απολυταρχίας, κάτι δεν πάει καλά με τη μάνα, τον πατέρα, την κληρονομικότηα, γενικότερα τα γονίδια. Φυσικά, δεν ισχύει αυτό μόνο για μας. Ισχύει και για τους διδασκάλους μας, τη δημοκρατική Δύση. Ανήκομεν εις την Δύσιν, δεν είχε αναφωνήσει ο εθνάρχης ;
Συμπέρασμα. Όλα αυτά τα χρόνια της λεγόμενης Μεταπολίτευσης των προοδευτικών και λοιπών δυνάμεων, ήταν χρόνια δυνάμει (= θεωρητικά) φασιστικά και έργω (= πρακτικά) δημοκρατικά. Η κληρονομικότητα και τα γονίδια κάποιους πρόγονους (μεταπολιτευτικούς) δεν έχουν ; Φυσικά και έχουν. Οπότε, αφού τα πρακτικά και δημοκρατικά ! έργα εξαντλήθηκαν - το ψέμα έχει κοντά ποδάρια -, το μόνο που απέμεινε είναι η φασιστική θεωρία και αυτήν βιώνουμε σήμερα. Ο πρακτικά δημοκράτης, αλλά θεωρητικά φασίστας, αργά-γρήγορα θα ξεσκεπαστεί, όπως ξεσκεπάστηκε και, μη ξεχνάμε, με ψήφο και εκλογές.
Ας αφήσουμε λοιπόν στην άκρη τις αναλύσεις με τη Χρυσή Αυγή. Αντί να μιλάμε γιά "αυγό του φιδιού", προτιμότερο να ψάξουμε για τη μάνα και τον πατέρα του αυγού. Αυτούς πρέπει να πατήσουμε.
Αγαπητέ κ. Χριστοδουλίδη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΘεωρώ τιμή μου που επιλέξατε να εστιάσετε στη δική μου "ανάλυση" ανάμεσα στις τόσες, που κυκλοφορούν για το θέμα. Δεν ξέρω που έγινε νύκτωρ ο παρατυχών σχολιασμός στον οποίο αναφέρεσθε, ώστε να διευκρίνιζα εκεί ότι δεν υπερασπίζομαι τη "δημοκρατία" που έχουμε. Μόνο σαν απελπισμένος προσπαθώ να περισώσω ό,τι μπορώ μέσα από καθημερινά συντρίμμια, και δεν μπορώ παρά να σταθώ σε αυτήν τη "δημοκρατία" για να σταθώ κάπου. Διευκρινίζω ότι δεν έχω καμιά λύση στο τσεπάκι, και πάντως το διευκρινίζω αυτό όχι χωρίς λίγη ντροπή, καθώς την ίδια ώρα τούτη μου η διευκρίνιση μου ακούγεται κάπως... "ποταμίσια", αν με εννοείτε...
Ευχαριστώ για την κριτική. Με ωφελεί και δεν τη φοβάμαι.
sotos : Δεν ξέρω που έγινε νύκτωρ ο παρατυχών σχολιασμός στον οποίο αναφέρεσθε,
ΑπάντησηΔιαγραφήκχ : Αναφέρομαι στο ιστολόγιό σας, όπου και έγραψα το σχόλιο. Δεν γνωρίζω τι συνέβη - δικό μου μάλλον το λάθος - και δεν παρελήφθη (στο άρθρο σας).
Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη και το σχόλιο. Με ωφελεί κάθε τι, όταν είναι κόσμιο.
Ακόμη μια διευκρίνιση για να μην νομίζετε ότι κάνατε κάποιο λάθος: Εδώ και πολύ καιρό το stosblog δεν δέχεται σχόλια. Το γιατί, επιτρέψτε μου, είναι μια άλλη συζήτηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι από δικής μου πλευράς η διευκρίνιση. Έκρινα τη δική σας ανάλυση σημαντική - το εννοώ - επειδή όσες μέχρι σήμερα έχω διαβάσει, είναι, στην καλύτερη περίπτωση, ανόητες, για να μη γράψω κάτι βαρύτερο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας ευχαριστώ και πάλι.