Φιλοσοφική παρένθεση στο «ὑπό ἐξουσίαν εἶναι»

«Τὸ τοίνυν ἔχειν τὸν ἀρχιερέα τὸ Εὐαγγέλιον, σημεῖόν ἐστι τοῦ ὑπ’ ἐξουσίαν εἶναι» (*)
Ιερός Χρυσόστομος

κχ
Να, όμως, που μας βγήκαν και μας προέκυψαν (πρόκοψαν) οι υπαρξιστές! Λεγόμενοι και υπαρξιακοί φιλόσοφοι. Τελούν όλοι τους υπό την αρχήν της υπάρξεως (άρχω υπό) και αυτοαναγορεύονται "η ύπαρξη". Αυτοί έχουν τον πρώτο λόγο να μας μάθουν τα περί υπάρξεως. Αλλά δεν τους φτάνει αυτό. Υποτάσσουν στην αυθαιρεσία τους και το είναι. Γίνονται οι αυθεντικοί εκφραστές του !

Οποία η θλίψη, ουαί στο κατάντημα. Αν και τελούντες υπό-αρχήν (: υπάρχω) γίνονται οι ίδιοι αρχή και εξουσιαστές άφρονες. Θέτουν τις ζωές μας υπό την δική τους αρχή, καθόσον, εκτός αυτών άλλη αρχή ουδαμού ανευρίσκεται. Δεν υπάρχει. Το «ὑπό ἐξουσίαν εἶναι» του ιερού Χρυσοστόμου γίνεται "υπό εξουσίαν άρχειν" των υποτελών.

(*) http://aktines.blogspot.gr/2014/06/blog-post_359.html  όπου και η φωτογραφία