Ο θεός, η αγάπη, ο έρωτας και το άπειρο

- ΜΑΡΩ (ψυχολόγος) : Και το άπειρο δεν τό χορταίνουμε…

- ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ (θεολόγος) : Το άπειρο δεν το χορταίνουμε .Το άπειρο δεν έχει πέρας.  Ο  Θεός  είναι  άπειρος. Tον Θεό  δεν χορταίνεις…   Την αγάπη  δεν την χορταίνεις….  διαρκώς εμβαθύνεις,  πορεύεσαι από έκπληξη σε έκπληξη

- Ψυχολόγος : Καί γιά νά τό φέρουμε πιό κοντά στή ζωντανή ζωή μας;

- Θεολόγος :  Μα ήδη το έκανε αυτός για εμάς με την ενανθρώπησή του . Και   « ως αληθής εραστής και εξεστηκώς-  καθώς μας εμπιστεύεται ο Αγιος Μάξιμος- δεν αφήνεται στον εαυτό Του αλλά  παραδίδεται στους ερωμένους» (PG 90,1384 CD) Αυτό έχει ως αποτέλεσμα  οι πεπερασμένοι   άνθρωποι  να  μετέχουν του απείρου Ο έρωτας Τον φέρουμε κοντά μας με την αποδοχή της  προσφοράς του . Αποδεχόμαστε την αγάπη του .Αγαπάμε ακόμα εντονότερα…  Η αγάπη ,ως ένα οντολογικό, άληκτο γεγονός, η τελειότητα της οποίας ουκ έχει τέλος. Ως ένα  υπαρξιακό πνευματικό  ,ως ένα οντολογικό, άληκτο γεγονός και όχι απλώς  ένας εφήμερος συναισθηματισμός. (*)

κχ σχόλιο :

Επειδή αναφερθήκατε στο άπειρο, το οποίο σεις κατανοείτε σαν κάτι, που δεν έχει πέρας, καλό είναι να λάβετε υπόψη, αφού το άπειρο αφορά στη θεότητα, ότι "άπειρο" είναι και το "άνευ πείρας". Δηλαδή, κάτι το οποίο δεν μπορεί να αποκτηθεί δια της πείρας, ή "εμπειρίας" των αισθήσεων. Κατά συνέπεια, το "ά-πειρον αγάπης" της θεότητας δεν είναι προσβάσιμο μέσω των πεπερασμένων, όπως γράψατε, αισθήσεων του ανθρώπου και, σαφώς, του έρωτα.

Για να εννοηθούν και γίνουν άμεσα κατανοητά αυτά που γράφει ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής ή άλλοι ασκητές, πατέρες της Εκκλησίας κλπ., χρειάζονται άλλου είδους αισθήσεις, άλλου είδους αισθητήρια, άλλου είδους κέντρο επεξεργασίας λογισμών και αισθημάτων. Η χρήση των λέξεων "αγάπη", όπως και αυτή του "έρωτα", στη θεολογική ορολογία μόνο ως κατά σύμβαση γίνεται δεκτή. Διότι, ποιά άλλη λέξη μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν, προκειμένου να αποδώσουν καλύτερα το μέγα έλεος του αγίου Θεού ; Πώς θα μπορούσαμε οι άνθρωποι να προσεγγίσουμε λογικά αυτό που είναι ά-πειρο ; Δηλαδή, άνευ πείρας, ακατάληπτο.
Μετά τιμής

(*) Η προέλευση   http://theologiakaialla.blogspot.gr/2014/10/blog-post_64.html