Μετάφραση των Εβδομήκοντα και Μασσοριτικό κείμενο

   Ο κ. Μιχαήλ Καλόπουλος ανάρτησε στο "μέσο κοινωνικής δικτύωσης" facebook τη φωτογραφία που βλέπετε, με την ένδειξη "Γιαχβέ, ο θεός του Ιουδαιοχριστιανισμού" και υπότιτλο "Για να ξέρουν οι Χριστιανοί, σε ποιο θεό πιστεύουν !". Γράφουμε λοιπόν κι εμείς τα κατωτέρω.

   Μυριόβιβλος : Ἡ μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα παρέχει τὸ ἀρχαιότερο σωζόμενο κείμενο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης σὲ ὁποιαδήποτε γλῶσσα. Εἶναι πιὸ αὐθεντικὴ ἀπὸ τὴν σημερινὴ ἑβραϊκὴ βίβλο, ἡ ὁποία μετὰ Χριστὸν ὑπέστη ραββινικὲς ἀναθεωρήσεις, ἐνῶ δὲν διασώζεται στὴν πρωταρχική της μορφή.
   Η Μυριόβιβλος ή Βιβλιοθήκη είναι έργο του Πατριάρχη Φωτίου του Α'. Το συγκεκριμένο εδάφιο Εξ. ς΄ 3 έχει ούτως : "3 καὶ ὤφθην πρὸς ῾Αβραὰμ καὶ ᾿Ισαὰκ καὶ ᾿Ιακώβ, Θεὸς ὢν αὐτῶν, καὶ τὸ ὄνομά μου Κύριος οὐκ ἐδήλωσα αὐτοῖς·". 

   Σχετικά με το Μασσοριτικό Κείμενο και τους Μασωρίτες τά κάτωθι : Οι Μασωρίτες ήταν λόγιοι Ιουδαίοι που έδρασαν ως συνεχιστές των κύκλων των Σωφερίμ (γραμματέων) με σκοπό την διατήρηση του άθικτου των ιερών κειμένων της Παλαιάς Διαθήκης (της εξωτερικής μορφής και όχι τόσο της ερμηνείας). Ασχολήθηκαν με την προφορά του κειμένου, που ως γνωστόν έχει μόνο σύμφωνα, και με την ακρίβεια της γραφής, διενεργώντας πολλούς στατιστικούς ελέγχους, όπως αρίθμηση στίχων, λέξεων, γραμμάτων κ.ά. Η παράλληλη εργασία μασωριτικών σχολών, δημιούργησε κατά τον 10ο αιώνα μ.Χ. άμιλλα ανάμεσα σε δύο μορφές κειμένου, που τελικά οδηγήθηκαν σε αμοιβαία εξομοίωση κατά τον 14ο αιώνα δίνοντας το οριστικό παραδεδεγμένο κείμενο.
(Χαστούπης Π. Αθανάσιος, «Εισαγωγή εις την Παλαιάν Διαθήκην», εκδ. Πανεπιστημίου Αθηνών, 1986, σελ.571-578). 

   Όποιος λοιπόν κάνει χρήση του Μασσοριτικού κειμένου, - σημ. η Βιβλική Εταιρεία αυτό χρησιμοποιεί -, θέλοντας με αυτό τον τρόπο να δείξει τι ακριβώς είναι ο Ιουδαιοχριστιανισμός, προς ζημίαν της Χριστιανοσύνης, κάνει αφ΄ ενός ένα λάθος, ουσιαστικά όμως την ενισχύει. Επειδή, απλούστατα, το ιουδαιχριστιανικό - και μεταγενέστερο - Μασσοριτικό κείμενο παραποιεί "τὸ ἀρχαιότερο σωζόμενο κείμενο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης". Ο ιουδαιοχριστιανισμός είναι ιουδαϊκής έμπνευσης και όχι ελληνικής ή ορθότερα ελληνιστικής.
κυπριανός χ