Σεξουαλικές σχέσεις και χριστιανική ζωή, ο καλός μύλος τα αλέθει όλα.

"Αν κάτι έχει συμβεί πριν από το προπατορικό αμάρτημα, πρέπει να είναι η διάσπαση του ατόμου σε δυο όντα, ενώ ήταν ένα", στο 31:27 του βίντεο (Ηλίας Λιαμής, συνευλογούντος και συνηγορούντος του π. Βασιλείου Θερμού, π. Θεμιστοκλή Μουρτζανού και πολλών άλλων που δεν γνωρίζω).

Σχόλιο κχ
Μιλάμε για πολύ προχωρημένες θεολογικές (;) καταστάσεις. Βρισκόμαστε και σ΄ αυτήν ακόμη την προπτωτική αυτοδημιουργία του ίδιου του θεού. Πρώτα ο θεός αμάρτησε και ύστερα ο άνθρωπος, πρώτα διχάστηκε ο θεός και ύστερα ο άνθρωπος. Πάμε καλά ! Εμείς θα γράψουμε νέα αγία γραφή, όλα εξελίσσονται.

Σε παρένθεση, και ο Φ. Ντοστογιέφσκι περιγράφει κάτι παρόμοιο στο "Ημερολόγιο ενός συγγραφέα" : ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΕΝΟΣ ΓΕΛΟΙΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ - Φανταστικό παραμύθι, σελ. 328 - 348, εκδ. Δαρεμά και πάμε παρακάτω.

Ας αφήσουμε τις υπεκφυγές, τύπου "γράφετε (οι επικριτές) αποσπασματικά και όχι διαβάζοντας και εννοώντας συνολικά" και κάτι τέτοια. Εδώ, λοιπόν, θα πρέπει να θυμίσω στους αγαπητικούς οξυγράφους της ομοφυλοφιλικής παθογένειας ότι ο καυγάς με τον Άρειο ξεκίνησε από μια λέξη : το ομοιούσιος. Το ίδιο έγινε και με τους Μονοφυσίτες, οι οποίοι, κατά τα άλλα, ήσαν "κατά πάντα" ορθόδοξοι, όπως γράφει και ένας εκκλησιαστικός πατήρ. Το ίδιο είχαμε, όταν ο Νεστόριος απέρριψε τον όρο «Θεοτόκος». Με το φιλιόκβε τα πράγματα άλλαξαν. Πρέπει να διαβάσουμε όλη τη Δυτική θεολογία για να βγάλουμε συμπέρασμα.

Το αυτό επαναλαμβάνεται με τους αγαπητικούς Ψυχιάτρους, Ψυχοθεολόγους και άλλους ενασχολούμενους με τα ψυχικά, που καταφάσκουν στην εκτροπή του σεξουαλικού/ερωτικού προσανατολισμού. Είναι βλαμμένη η φύση, λένε, όχι όμως το πρόσωπο ! Δηλαδή, με άλλα λόγια, το πρόσωπο προηγείται και η φύση έπεται. Το πρόσωπο δεν παθαίνει φθορά, η φύση πάσχει. Κατά τα άλλα, είναι κατά πάντα ορθόδοξοι. Κοντά σε αυτό έρχονται και οι σχέσεις οι ενδοτριαδικές, οι αγαπητικές, οι ερωτικές, οι σεξουαλικές, κολλάνε σ΄ αυτές την ελευθερία του απαθούς προσώπου και η σωτηρία είναι εγγυημένη. Είναι μάλιστα και ορθόδοξη, όχι όπως κάποιων άλλων ιουδαϊζόντων ψευδαδελφών.

Ξεχνούν όμως αυτό που έλεγε και υποστήριζε ο Φρόιντ, ότι τον ερωτικό προσανατολισμό τον δίνει η μητέρα στο παιδί της (οιδιπόδειο σύμπλεγμα). Δεν το λένε οι Ψυχίατροι διότι, προφανώς, σήμερα ξεπεράστηκε ο πατέρας της Ψυχιατρικής και της Ψυχολογίας. Όλα εξελίσσονται, όχι όμως και η αρχή της ηδονής, που εκείνος εισηγήθηκε : Τα ψυχικά φαινόμενα έχουν αρχή και βάση την ηδονή.
Άφησε σε εκκρεμότητα τις ενορμήσεις θανάτου, αρκούμενος να γράψει (1937) : «Δεν μπορούμε να υιοθετήσουμε την πεποίθηση ότι η ψυχική λειτουργία κυριαρχείται αποκλειστικά από την τάση προς ευχαρίστηση. Αυτά τα φαινόμενα υποδεικνύουν, κατά κάποιο τρόπο, ότι δεν μπορεί να παραγνωρισθεί η παρουσία μέσα στην ψυχική ζωή μιας δύναμης που ονομάζουμε, σύμφωνα με τους σκοπούς της, επιθετική ενόρμηση ή ενόρμηση καταστροφής, και η οποία θεωρούμε ότι προέρχεται από την πρωταρχική ενόρμηση θανάτου της έμψυχης ύλης» (*)
.
Φυσικά, όλα τούτα τα ιδεολογήματα ήταν προερχόμενα από αυτό, το οποίο πάλι ο ίδιος υποστήριζε : Τα άψυχα προηγούνται των εμψύχων ! Περίεργα, δεν μας είπε με ποιο τρόπο απέκτησαν τα άψυχα, που προϋπήρχαν, την πρωταρχική ενόρμηση θανάτου της έμψυχης ύλης. Το κενό συμπληρώθηκε ποικίλως μη εξαιρουμένης της πολυσυλλεκτικής και νεόπλαστης - με ιατρική έννοια η νεοπλασία - Ορθοδοξίας. Ο καλός μύλος τα αλέθει όλα.

(*) http://kyprianoscy.blogspot.gr/2013/09/extreme-sports.html