Τό υλικό γιά τίς «έμφυλες ταυτότητες» που πάει στά Σχολεία

Σέ επανάληψη, ενώ πλησιάζει η Ημέρα τής Πεντηκοστής

«Δεν έχω πιά χρόνο νά λογομαχώ μέ μετριότητες»

Αν έχετε χρόνο διαβάστε καί τα σχόλια ( Τετάρτη, 31 Μαΐου, 2017 )

Ο χρόνος των ώριμων ανθρώπων
 Mario de Andrade 1893 - 1945
Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής απ’ ότι έχω ζήσει έως τώρα.
Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες: τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγες, άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση.
Δεν έχω πια χρόνο για ατέρμονες συγκεντρώσεις όπου συζητούνται, καταστατικά, νόρμες, διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί, γνωρίζοντας ότι δεν θα καταλήξει κανείς πουθενά.
Δεν έχω πια χρόνο για να ανέχομαι παράλογους ανθρώπους που, παρά την χρονολογική τους ηλικία, δεν έχουν μεγαλώσει.
Δεν έχω πια χρόνο για να λογομαχώ με μετριότητες.
Δεν θέλω να βρίσκομαι σε συγκεντρώσεις όπου παρελαύνουν παραφουσκωμένοι εγωισμοί. Δεν ανέχομαι τους χειριστικούς και τους καιροσκόπους.
Με ενοχλεί η ζήλια και όσοι προσπαθούν να υποτιμήσουν τους ικανότερους για να οικειοποιηθούν την θέση τους, το ταλέντο τους και τα επιτεύγματα τους.
Μισώ να είμαι μάρτυρας των ελαττωμάτων που γεννά η μάχη για ένα μεγαλοπρεπές αξίωμα.
Οι άνθρωποι δεν συζητούν πια για το περιεχόμενο. – Συζητούν μετά κόπου για την επικεφαλίδα.
Ο χρόνος μου είναι λίγος για να συζητώ για τους τίτλους, τις επικεφαλίδες. Θέλω την ουσία, η ψυχή μου βιάζεται. Μου μένουν λίγες καραμέλες στη σακούλα.
Θέλω να ζήσω δίπλα σε πρόσωπα με ανθρώπινη υπόσταση:
Που μπορούν να γελούν με τα λάθη τους.
Που δεν επαίρονται για τον θρίαμβό τους.
Που δεν θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό, πριν από την ώρα τους.
Που δεν αποφεύγουν τις ευθύνες τους.
Που υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και που το μόνο που επιθυμούν είναι να βαδίζουν μαζί με την αλήθεια και την ειλικρίνεια.
Το ουσιώδες είναι αυτό που αξίζει τον κόπο στην ζωή.
Θέλω να περιτριγυρίζομαι από πρόσωπα που ξέρουν να αγγίζουν την καρδιά των ανθρώπων.
Ανθρώπους τους οποίους τα σκληρά χτυπήματα της ζωής δίδαξαν το πώς μεγαλώνει κανείς με απαλά αγγίγματα στην ψυχή.
Ναι, βιάζομαι, αλλά μόνο για να ζήσω με την ένταση που μόνον η ωριμότητα μπορεί να σου χαρίσει.
Σκοπεύω να μην πάει χαμένη καμιά από τις καραμέλες που μου απομένουν.
Είμαι σίγουρος ότι ορισμένες θα είναι πιο νόστιμες απ’όσες έχω ήδη φάει.
Σκοπός μου είναι να φτάσω ως το τέλος ικανοποιημένος και σε ειρήνη με την συνείδησή μου και τους αγαπημένους μου.
Εύχομαι και ο δικός σου να είναι ο ίδιος γιατί με κάποιον τρόπο θα φτάσεις κι εσύ.”

Από ιστοσελίδα φέησμπουκ (π. Ηλίας Υφαντής)

«Όταν δέν υπάρχει συναίσθημα, όλα επιτρέπονται»

Σχόλιο σέ αναφορά άρθρου (*) μέ τίτλο : «ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ-Η πιο νηφάλια προσέγγιση της επίθεσης στον Παπαδήμο. «ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΑΥΤΙΖΟΝΤΑΙ (ΤΩΡΑ ΠΙΑ) ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ!» (Βλέπε κατωτέρω, κχ.)»

«Από πού τεκμαίρεται ότι τό άρθρο είναι εξαιρετικό ; Μήπως από αυτό : «Αν, λοιπόν, αδυνατείς να μπεις στην ψυχή του Ελληνα για να καταλάβεις ποιος την πλήγωσε, ώστε να μπορούν να «τρυπώνουν» σε αυτήν το μίσος, η βία και η ανοχή στην τρομοκρατία, τότε πώς θα τον κάνεις καλά αύριο;» ;

Ο νηφάλιος αρθρογράφος μήπως νομίζει, μέ αυτά τά νηφάλια που γράφει, ότι έχει μπεί στήν ψυχή τού Έλληνα, κατάλαβε ποιός τήν πλήγωσε, έτσι, ώστε, νά μήν μπορέσουν τού λοιπού "να τρυπώσουν στήν ψυχή του τό μίσος, η βία καί η ανοχή στήν τρομοκρατία ;" (sic).

Δέν τό νομίζω. Διότι αν είχε αυτό τό στόχο, θά έπρεπε νά μάς δώσει, τουλάχιστον, τό στίγμα των (ή τής) αξιακών αρχών πού χάσαμε καί ήρθαμε σέ αυτό τό χάλι. Παρά ταύτα, αν τό στίγμα τής αξιακής αρχής (ή αρχών) είναι τό τής δημοκρατίας, όπως διαφαίνεται αμυδρά από την νηφάλια - μυθοπλαστικού τύπου, γραφή του, θά τόν πληροφορούσα ότι η αξιακή αρχή τής δημοκρατίας, που κατά πάσαν πιθανότητα ασπάζεται, έχει ως αδιαπραγμάτευτο δόγμα τήν αρχή «δέν κάνεις πολιτική μέ τό συναίσθημα». Οπότε, "όταν δέν υπάρχει συναίσθημα, όλα επιτρέπονται", γιά να παραφράσω γνωστή ρήση ενός κλασικού καί μεγάλου Ρώσου συγγραφέα.

Καί σέ υστερόγραφο, επειδή ζούμε σέ καιρούς κακόβουλης ανατροπής καί κακοήθους αντιστροφής τών πάντων, ισχύει καί τό ανάποδο, από αυτό τού Ρώσου κλασικού συγγραφέα, δηλαδή, "όταν υπάρχει συναίσθημα", πάλι, "όλα επιτρέπονται.".»
 (*) Η φωτό καί τό άρθρο από  https://olympia.gr/2017/05/29/%ce%b5%ce%be%ce%b1%ce%b9%cf%81%ce%b5%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%bf-%ce%b7-%cf%80%ce%b9%ce%bf-%ce%bd%ce%b7%cf%86%ce%ac%ce%bb%ce%b9%ce%b1-%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%83%ce%ad%ce%b3%ce%b3%ce%b9%cf%83%ce%b7-%cf%84/

Η τρομοκρατική επίθεση εναντίον του Λουκά Παπαδήμου και ιδίως τα σχόλια που την ακολούθησαν έφεραν στην επιφάνεια δύο Ελλάδες. Τόσο ασύμβατες μεταξύ τους, ώστε στο μέτρο που παρακολουθώ και αξιολογώ σωστά τη διακύμανση του δημόσιου αισθήματος στους καιρούς της κρίσης να απορώ μέσα μου: Μέχρι πού μπορεί να πάει αυτός ο τόπος έτσι; Πόσο καιρό μπορούμε να συνυπάρξουμε κρύβοντας τα «σκουπίδια» κάτω από το χαλί; Εως πότε θα βράζουμε στο ζουμί μας; Το αξιακό σχίσμα που καταγράφεται αυτές τις μέρες στην κοινωνία είναι μέγα και σοβαρό. Ο ανορθολογισμός σαρώνει -ιδού το πρώτο μπλοκ- τις ψυχές των Ελλήνων. Παρακολουθώντας τα δεκάδες μηνύματα των ακροατών στον Real FΜ κατάλαβα ότι πλέον υπάρχει μία νέα απαίτηση: να μισώ. Οι Ελληνες ελάχιστα ασχολήθηκαν με το μείζον ζήτημα δημοκρατίας που προέκυψε με την επίθεση. Δεν μπήκαν καν στον κόπο να αναλογιστούν ποιες οι συνέπειες για την πατρίδα, αν ο Παπαδήμος ήταν νεκρός. Και δεν ασχολήθηκαν, γιατί από τα σχόλιά τους κατάλαβα καλά ότι είναι απογοητευμένοι με αυτό που ονομάζουμε «δημοκρατία» σήμερα. Διότι, επίσης, δεν έχουν καμία ψυχική ταύτιση με το θύμα. Απαριθμώ τα θέματα που μας έθεταν οι ακροατές επί δύο ημέρες προκειμένου να καταλάβετε περί τίνος ομιλώ: «Γιατί ο πρώην πρωθυπουργός έχει το προνόμιο να διατηρεί την πολυτελή Μερσεντές που είχε ως διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος;», «Γιατί οι πρώην διοικητές έχουν γραφείο στην τράπεζα, φρουρά και παροχές;», «Γιατί ανεστάλη η εφημερία του Ευαγγελισμού μετά την εισαγωγή Παπαδήμου και ο κοσμάκης ταλαιπωρείτο στην άλλη άκρη της Αθήνας, στο Αττικό Νοσοκομείο;», «Γιατί δεν είπατε για τους ανώνυμους τραυματίες από την έκρηξη στο εργοστάσιο υγραερίου στον Ασπρόπυργο δύο ώρες πριν από την επίθεση;», «Γιατί να νιώσω συμπάθεια για τον «δοτό» που κούρεψε με το PSI τα αποθεματικά των ταμείων μου;», «Είμαι άνεργη, η τράπεζα θέλει να μου πάρει το σπίτι, γιατί να νιώσω αλληλεγγύη για τον τραπεζίτη;» Μάταια προσπάθησα υπομονετικά να εξηγήσω με λογικά επιχειρήματα πως ακόμη κι αν όλα τα παραπάνω ισχύουν, υπάρχουν μερικά θεμελιώδη ζητήματα για την οργάνωση μιας κοινωνίας, τα οποία δεν διαπραγματευόμαστε, θεωρούνται εκ των ων ουκ άνευ: Πρώτον, δεν δολοφονείς όποιον αντιπαθείς. Αν αρχίσουμε και σκοτώνουμε ο ένας τον άλλον, πάμε σε εμφύλιο. Δεύτερον, δεν έχεις κανένα δικαίωμα να ενεργείς ως τιμωρός στο όνομα του λαού. Τρίτον, η αφαίρεση μιας ζωής δεν συνιστά ιδεολογική επιλογή. Περιττό να σας πω ότι ο κόσμος δεν άκουγε. Οι τρομοκράτες ήξεραν καλά ποιον είχαν στοχεύσει: τον πρώην τραπεζίτη, όχι τον πρώην πρωθυπουργό. Διαφωνώ κατηγορηματικά με την προσέγγιση του μίσους – μου είναι τόσο ξένη-, ωστόσο είμαι υποχρεωμένος να διερευνώ γιατί υπάρχει και μάλιστα σε ευρεία κλίμακα. Διότι, αν τυχόν ακολουθήσω την εξίσου λανθασμένη προσέγγιση της υπόθεσης αυτής από το άλλο μπλοκ, το μπλοκ του ορθολογισμού, πάλι δεν βγαίνω πουθενά. Οι δυνάμεις της «λογικής» δεν είχαν καμία αναστολή να ενισχύσουν την ένταση υποστηρίζοντας ότι ο ηθικός αυτουργός της επίθεσης είναι ο εμπρηστικός και διχαστικός λόγος της Αριστεράς. Υπάρχει ένα πρόβλημα εδώ, αγαπητοί: Τα συναισθήματα τα «γεννούν» τα γεγονότα, όχι αυτοί που «σερφάρουν» πάνω σε αυτά. Δεν χρειάζεται ο αγανακτισμένος Ελλην την Αριστερά για να θυμώσει εναντίον ουδενός, τα καταφέρνει και μόνος του μια χαρά στην εποχή των πλειστηριασμών. Αν, λοιπόν, αδυνατείς να μπεις στην ψυχή του Ελληνα για να καταλάβεις ποιος την πλήγωσε, ώστε να μπορούν να «τρυπώνουν» σε αυτήν το μίσος, η βία και η ανοχή στην τρομοκρατία, τότε πώς θα τον κάνεις καλά αύριο; Αν προκύπτει, λοιπόν, ένα στοίχημα με αφορμή την επίθεση κατά Παπαδήμου, δεν είναι να καταλαβαίνουμε – επιβεβαιώνουμε τους εαυτούς μας, ούτε να φλυαρούμε μεταξύ μας. Το μείζον είναι να καταλαβαίνουμε τους άλλους. Τους διπλανούς μας. Και να τους επαναφέρουμε.

Αναδημοσίευση παλαιότερης ανάρτησης

Όταν οι αρχικλέφτες κατηγορούν τούς κλεπταποδόχους

Η φωτογραφία καί τό σχόλιο γιά ένα σημερινό (24/05/2017) δημοσίευμα τής ιστοσελίδας "Κουρδιστό πορτοκάλι" ( http://kourdistoportocali.com/news-desk/apistevta-apaxiotikos-gia-tous-ellines-dialogos-tomsen-soible/ ) μέ τίτλο «AΠΙΣΤΕΥΤΑ απαξιωτικός για τους ΕΛΛΗΝΕΣ διάλογος Τόμσεν-Σόιμπλε»

Οι μισές αλήθειες τών Σόιμπλε - Τόμσεν

Η ανταπόκριση λέει τήν μισή αλήθεια. Άλλωστε, δέν ξέρουμε άν ο διάλογος αυτός είναι πραγματικός ή τόν σκέφτηκε η ανταποκριτής Γερμανίδα ( ; ) δημοσιογράφος ( ; ).

Ο κοινός νούς λέει ότι άν φταίνε οι Έλληνες ολιγάρχες, που τά είχαν κάνει "πλακάκια" μέ τούς εκάστοτε κυβερνώντες, είναι διότι οι ολιγάρχες ζητούσαν δάνεια καί οι τραπεζίτες τούς τά έδιναν κατόπιν κυβερνητικής (πολιτικής) εντολής.

Ως εδώ καλά. Γιατί όμως οι Σόιμπλε - Τόμσεν κατηγορούν τούς ολιγάρχες καί όχι τούς εαυτούς των ; Γιατί τούς έδιναν δάνεια, εφόσον γνώριζαν ότι τά δάνεια μάς είχαν πνίξει καί άρα, δέν θά μπορούσαν νά πάρουν τά λεφτά τους πίσω. Πώς δανείζεις κάποιον, όταν αυτός είναι βουτηγμένος στά χρέη καί τού είναι αδύνατο να σέ εξοφλήσει ; Μέ τό να τόν αναγκάσεις να βγάλει "στό σφυρί" τήν πατρίδα του ; Τούτο, κανένα διεθνές δίκαιο δέν τό αναγνωρίζει. Στη φυλακή πρέπει νά μπούν καί αυτοί που τά είχαν κάνει "πλακάκια" μεταξύ τους, αλλά καί ο φαινομενικά αθώος δανειστής. Καί γράφω "φαινομενικά αθώος", διότι ο δανειστής ήξερε τό "αλισβερίσι" μεταξύ τραπεζιτών καί πολιτικών, ήξερε ακόμη γιατί έδινε δάνεια. Διότι, ερχόμενος σέ επαφή μέ τους ολιγάρχες, τούς τραπεζίτες καί τούς πολιτικούς, τούς έλεγε : «Τί ζητάς να γίνεις βιομηχανικά αναταγωνιστική χώρα ; Εμείς σού δίνουμε δάνεια, αγόραζε τά προϊόντα μας καί μή σέ νοιάζει τίποτα. Τό επιτόκιο είναι σχεδόν μηδενικό. Κλέιστα όλα, τά βγάζεις πέρα μέ τόν τουρισμό».

Κάπως, έτσι, είχαν τά πράγματα καί τό Πασόκ μάς έκατσε στό σβέρκο γιά 25 χρόνια. Φυσικά, οι ΝουΔίτες δέν πήγαν πίσω. Τό ίδιο βιολί συνέχισαν καί ήρθαμε, εδώ που μάς ήθελαν καί μάς έφεραν οι Σόιμπλε - Τόμσεν.

Οι εκλεκτοί νεο-εσφιγμενίτες τού Φαναρίου μάς εύχονται γιά τήν Ανάληψη

Διαβάστε πρώτα τά παρακάτω, τής νέας εσφιγμενιτικής αδελφότητας ελέω σιωνιστικής πλανηταρχίας, και στό τέλος τό σχόλιο. Σημειώνω, τά λάικ πρός τόν ευχέτη αρχιμ. Βαρθολομαίο ήταν επόμενο νά ακολουθήσουν. Η μειοψηφία τών εν Ελλάδι οικουμενιστών δέν χάνει τήν ευκαιρία, ώστε νά μήν μάς δείξει τά αριθμητικώς ασήμαντα ποσοστά της. Γνωστό ότι οι μειοψηφίες κυβερνούν τώρα τόν κόσμο. Τα ακολουθούντα από ιστοσελίδα φέησμπουκ.
κχ.

Μονή Εσφιγμένου Αγίου Όρους

Η ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Την έξοδο των πρωτοπλάστων από τον παράδεισο ακολούθησε και η διακοπή της επικοινωνίας που είχαν με τον Θεό. Η έλλειψη επικοινωνίας με τον Θεό δημιούργησε την απομόνωση, τον πνευματικό θάνατο, ώστε η επιστροφή και η αποκατάσταση να θεωρείται αδύνατη.

Η αγάπη του Θεού, όμως, είναι τέτοια που δεν περίμενε τον άνθρωπο να αποκαταστήσει αυτήν την επικοινωνία. Ήρθε ο Χριστός στην γη, κηρύσσοντας την αγάπη με λόγο και με πράξη, φθάνοντας μέχρι την έσχατη απόδειξη της αγάπης Του, την Σταυρική θυσία!

Η Ανάστασή Του είναι η απόλυτη απόδειξη τής αγάπης Του, γιατί κατήργησε τον θάνατο, στον οποίο ήταν δέσμιος ο άνθρωπος, αποκαθιστώντας την επικοινωνία του Θεού με τα πλάσματά Του. Βλέποντας ο άνθρωπος πλέον καθαρά την αλήθεια, γιατί το φως της Αναστάσεως διέλυσε κάθε σκοτάδι, δεν αντέχει να ζει μακριά από τον Θεό και επιδιώκει να τρέφεται συνεχώς από την κοινωνία μαζί Του.

Την στιγμή της Αναλήψεώς Του στους ουρανούς, οι μαθητές νόμιζαν οτι θα έμεναν ορφανοί, γιατί θα έφευγε από κοντά τους Αυτός που τους άνοιξε τα μάτια της ψυχής τους, Αυτός που Τον κατάλαβαν μετά την Ανάστασή Του, Αυτός που τους έμαθε να αγαπούν και να θυσιάζονται για την αγάπη, ο Χριστός! Τους άφησε, όμως, ως δώρο την υπόσχεσή Του «ιδού εγώ ειμί μεθ' υμών πάσας τας ημέρας της ζωής υμών», διαλύοντας την ορφάνια που είχε δημιουργηθεί στην σκέψη τους.

Αναλογίζεται κανείς το μέγεθος αυτής της δωρεάς; Μπορεί να συλλάβει ο ανθρώπινος νους τι υπόσχεση έδωσε σ' αυτόν ο ίδιος ο Θεός Του; «Θα είμαι μαζί σας μέχρι το τέλος της ζωής σας»! Είναι πολύ μικρός ο ανθρώπινος νους για να ερμηνεύσει απόλυτα την θεϊκή λέξη «μαζί»! Θα είναι μαζί μας ο ίδιος ο Χριστός σε όλη την διάρκεια της ζωής μας, και στις χαρές και στις λύπες. Πόση παρηγοριά μας δίνει αυτή η υπόσχεση!

Όταν χαιρόμαστε, θα μοιραζόμαστε την χαρά μαζί με Αυτόν που μας αγάπησε πραγματικά! Όταν λυπόμαστε και πονάμε, πάλι θα είναι μαζί μας για να μοιραστεί την λύπη και τον πόνο μας Αυτός που πόνεσε για εμάς! Αυτή η θεϊκή αγκαλιά, η επικοινωνία με τον Θεό βρίσκεται μέσα στη λέξη «μαζί»!

Η αποκατάσταση της επικοινωνίας ήδη πραγματοποιήθηκε, όχι όμως από τον άνθρωπο -που είναι ο αίτιος της διακοπής- αλλά από την αγάπη του Θεού γι' αυτόν. Ο Χριστός με μια λέξη, τη λέξη «μαζί», αποκαθιστά την επικοινωνία του Θεού με τον άνθρωπο! Μέσα σ' αυτήν την λέξη κρύβεται η αγάπη και η ενότητα, κρύβεται η εντολή του Χριστού στον άνθρωπο «αγαπάτε αλλήλους»!!

Με μια λέξη ο Χριστός μάς ξεκλειδώνει τον παράδεισο, προσκαλώντας όλους εμάς να εισέλθουμε μαζί Του! Έτσι απλά!

Χρόνια πολλά και ευλογημένα!

+Αρχιμ. Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ιεράς Μονής Εσφιγμένου Αγίου Όρους

Πηγή: https://www.esphigmenou.gr/2017/05/analipsi.Xristou.html

Σχόλιο κχ.
- Kyprianos Christodoulides Αυτός ο "ηγούμενος" είναι ο εκλεκτός εγκάθετος τού Φαναρίου, δηλαδή, τού Βαρθολομαίου καί τών συνοδοιπόρων του, είναι τής νέας μονής Εσφιγμένου. Καί μάς λέει, στό τέλος, «Μέσα σ' αυτήν την λέξη (μαζί) κρύβεται η αγάπη και η ενότητα, κρύβεται η εντολή του Χριστού στον άνθρωπο «αγαπάτε αλλήλους»!!
Ο ίδιος όμως, μέ τήν συνοδεία τών 5 μέ 6 μοναχών (μή αγιορειτών) του, δέν θέλει ούτε νά ακούσει γιά τούς αδελφούς του, τούς πραγματικούς Εσφιγμενίτες Μοναχούς, που δέν μνημονεύουν τόν οικουμενιστή Βαρθολομαίο. Τούς καταδικασμένους αιρετικούς τούς θεωρεί αδελφούς του και αξίους τής αγάπης Χριστού, τούς άλλους τούς στέλνει στα δικαστήρια, τούς έχει καταδικάσει ως φανατικούς και ζηλωτές χωρίς επίγνωση !

Άσε μας γέροντα, δεχόμαστε τίς ευχές σου καί προσευχόμαστε στόν Κύριο νά σού δώσει φώτιση, καλήν μετάνοια καί αληθινή Ανάληψη.

Ο θρήνος στό Μάντσεστερ

Σέ αναφορά με αυτό τα κατωτέρω : «Έχω την εντύπωση ότι σήμερα οι άνθρωποι πιστεύουν στό Θεό περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη εποχή στην ανθρώπινη ιστορία. Οι άνθρωποι γνωρίζουν το Ευαγγέλιο, τη διδασκαλία της Εκκλησίας και τη δημιουργία του Θεού καλύτερα από κάθε άλλη εποχή. Έχουν βαθιά επίγνωση της Ύπαρξής Του. Ο αθεϊσμός τους δεν είναι πραγματική απιστία. Είναι μάλλον μια αποστροφή πρός κάποιον που γνωρίζουμε πολύ καλά αλλά τον μισούμε, όπως ακριβώς κάνουν οι δαίμονες». (Δοκίμιο του Αλ. Καλομοίρου «Πύρινος ποταμός», Σελ. 4)

κχ . "Όσο μέ συγχωρείς, τόσο περισσότερο σέ μισώ" . Γράφεται καί διαφορετικά : όσο μέ αγαπάς, τόσο σέ μισώ.
Η δαιμονική αγάπη είναι κίβδηλο νόμισμα. Από τή μιά μεριά δείχνει τήν αγάπη καί από τήν άλλη τό μίσος, τό οποίο κυριαρχεί στό τέλος.
Τό γνήσιο νόμισμα τής αγάπης έχει κι από τίς δύο όψεις τό πρόσωπο τής αγάπης. Καί αυτό είναι τό ενα καί μοναδικό Πρόσωπο τού υιού καί Λόγου τού Θεού.

Και αν, τώρα, θέλετε ένα κτυπητό παράδειγμα κίβδηλης αγάπης ιδού :

Η Δύση θρηνεί τά θύματα τών αυτοκτόνων ισλαμιστών - μιμητών τού παραδείγματος τού Βιβλικού Σαμψών. Θύματα όμως υπήρξαν καί οι αμέτρητοι άμαχοι Ιρακινοί, και όχι μόνο, που ο τότε υπουργός άμυνας τών ΗΠΑ Ντόναλντ Ράμσφελντ χαρακτήρισε ως "παράπλευρες απώλειες" . Τώρα οι Δυτικοί θρηνούν τίς δικές τους "παράπλευρες απώλειες" στόν ακήρυκτο ( ; ) πόλεμο κατά τής τρομοκρατίας, η έναρξη τού οποίου σηματοδοτήθηκε μέ τό Ιρακ καί τά άπειρα ψεύδη που διέσπειραν οι έμμισθοι (δημοσιογράφοι καί άλλοι) τής νέας τάξης πραγμάτων, όπως διεκήρυξε στό παρελθόν ο πρεσβύτερος Μπους μετά τά γεγονότα κατά τού (ψοφοδεούς, από άποψη πολεμικής ισχύος) Ιράκ. Εκεί, δέν βρέθηκαν τά πυρηνικά, όπως μάς διαβεβαίωνε ο τότε αρμόδιος των ΗΠΑ στο Συμβούλιο Ασφαλείας τού ΟΗΕ. Δέν θυμάμαι τό όνομά του.

Ακολούθησε η Γιουγκολαβία, μετά η Λιβύη, κάτι πήγε νά γίνει στήν Αίγυπτο καί τώρα κολλήσαμε κατά Συρία μεριά.

Τώρα, σήμερα, οι θρησκευτικοί ηγέτες τών "τριών μονοθεϊστικών θρησκειών" (sic) μάς λένε ότι καί το Ισλάμ είναι θρησκεία τής αγάπης. Καλλιεργεί και τό Ισλάμ τήν αγάπη, βέβαια, όπως ακριβώς καί ο (σιωνιστικός) θεός τών Δυτικών.

Καί παρεμπιπτόντως, ο Αμερικανός πρόεδρος Τράμπ, αφού προηγουμένως υποκλίθηκε πρό τού βασιλέως τής Σ. Αραβίας, μετά πήγε καί ασπάσθηκε τόν "τοίχο των δακρύων" - παρένθεση, ή τείχος τών δακρύων - στά Ιεροσόλυμα. Αμφιβάλλω, όμως, άν ξέρει τί μεσολάβησε - "τω καιρώ εκείνω" - καί δέν έμεινε τίποτα όρθιο στήν Ιερουσαλήμ. Αυτό δέν επιτρέπεται ούτε νά λέγεται, ούτε καί νά τό θυμάται κανείς. Έπειτα επισκέφθηκε τό Βατικανό καί τον Πάπα. ...

Μετά από αυτά καί πλήθος άλλα, που δέν τά αναφέρω, ο θεός των Δυτικών αφού έφτιαξε τόν αντίπαλο, όπως στό παρελθόν είχε φτιάξει τούς Χίτλερ και Μουσολίνι, είναι σχεδόν έτοιμος νά εφαρμόσει τήν τελική φάση τού καταχθόνιου σχεδιασμού τής νέας τάξης πραγμάτων καί τής One World Goverment. Παραλείπω τό and Economy. Μάλλον, όμως, θα ήταν σωστότερο να γράψω and the End of Economy. Τά ψεύδη οδηγούν αναπόφευκτα καί αναπόδραστα στήν καταστροφή, ιδιαίτερα μάλιστα, όταν πλαστογραφούν τήν αλήθεια.

Αναδημοσίευση παλαιότερης ανάρτησης

Στήν άλλη ζωή μας περιμένει η ανάπτυξη

Τώρα που μάς ήρθε τό 4ο Μνημόνιο, ένας θυμήθηκε το «λεφτά υπάρχουν» καί τό έγραψε, γιά να θυμηθούμε εκείνον τόν σοφό άνθρωπο που, προφητικά θά λέγαμε, τό είπε.
Καί άλλος έγραψε τα ακόλουθα :

Ασφαλώς, "λεφτά υπάρχουν" ! Εφόσον υπάρχουν οι είλωτες, που δουλεύουν, όπως δούλευαν επί σοβιετίας οι κομμουνιστές γιά ένα κομμάτι ψωμί, λεφτά θά υπάρχουν πάντα, γιά νά συντηρούνται στήν εξουσία οι Τράπεζες τού - δημοκρατικού τώρα - συστήματος Ρότσιλντ καί Ροκφέλερ . Σχηματική εντελώς η φραστική ονοματοθεσία τού συστήματος

Στό παρελθόν ο ένας ήταν (φιλο)σοσιαλιστής, ο άλλος (φιλο)λιμπεραλιστής. Τώρα τά βρήκαν (τρόπος τού λέγειν) καί αμφότεροι συμφώνησαν : Ο λίμπεραλ-σοσιαλισμός είναι τό καλύτερο μίγμα γιά τό (τα) κοπάδι τών ψηφοφόρων. Τούς δίνουν λεφτά, γιά νά ζήσουν κάπως καλά ένα διάστημα, μετά τούς τα παίρνουν όλα πίσω. Βγάζουν καί τά σπίτια τους στό "σφυρί". Τό κοπάδι θά μάθει σιγά σιγά νά τρώει τόσο, όσο λένε τά βιβλία τής υγιεινής διαιτολογίας. Μεγάλη επιστήμη κι αυτή ! Όχι νά μάς βρούν τα επί Κατοχής ατυχήματα. Τραβάμε μπροστά καί ποτέ δέν κυττάζουμε πίσω. Στήν άλλη ζωή (σημ. αν υπάρχει, όπως λένε μερικοί) θα συναντήσουμε την ανάπτυξη.

Περί αγνωστικών, αθέων και μηδενιστών. ένα διάστημα δέν κοιμόμουν νωρίς

Οι λαγοκέφαλοι, αυτά τά δηλητηριώδη ψάρια, γέμισαν τά καθαρά νερά τής Μεσογείου

Σχόλιο στό διαδίκτυο, σελίδα φεησμπούκ

- Kyprianos Christodoulides : Κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος νά διαπραγματευτεί τά τής ψυχής του, καί αυτό είναι η σωστή χρήση τής ελευθερίας. Τό πράγμα όμως χαλάει, όταν αυτός που διαχειρίζεται θέματα που τόν αφορούν αποκλειστικά, χλευάζει, ειρωνεύεται καί διαπομπεύει, όλους εκείνους, οι οποίοι αποθέτουν εν Χριστώ τήν ελευθερία τους.
Ποιός τούς έβαλε νά μάς δικάσουν ; Ποιος τούς έδωσε τό δικαίωμα νά εξεφτελίζουν εκατομμύρια ανθρώπων, επειδή αυτοί, οι κριτές μας, έχουν διαφορετική αντίληψη, αγνωστική, αθεϊστική, μηδενιστική, γιά τό ζήτημα της δικής τους, τής προσωπικής τους ελευθερίας, ακόμη δε, καί τό πώς διαχειρίζονται τό θέμα τής ψυχής τους οι υπ΄ αυτών κρινόμενοι ; Αυτό είναι τό πρωτοφανές θράσος τους.

Έδωσα τόπο στήν οργή. Τούς έκανα τή χάρη νά ασχοληθώ μαζί τους. Ένα διάστημα δέν κοιμόμουν νωρίς. Κατάλαβα τό δόλιο σχέδιό τους και αφού τούς έγδυσα από τά άλογα επιχειρήματα, που κατά καιρούς επεστράτευαν, τούς έστειλα να πάνε από όπου ήρθαν :

44 ὑμεῖς ἐκ τοῦ πατρὸς τοῦ διαβόλου ἐστέ, καὶ τὰς ἐπιθυμίας τοῦ πατρὸς ὑμῶν θέλετε ποιεῖν. ἐκεῖνος ἀνθρωποκτόνος ἦν ἀπ' ἀρχῆς .

Καί, πρός πιστοποίηση ότι είναι ανθρωποκτόνοι, αλλά καί αυτοκτόνοι, αρκεί νά αναφερθώ στό παραράδειγμα τού μεγάλου δασκάλου τους : Λιαντίνη τόν έλεγαν

Η δημιουργία μιας κοινωνίας από «πλαστελίνη»

 Προλογικό του Συντάκτη
Αυτά πού θά διαβάσετε παρακάτω, είναι από ανάρτηση σελίδας τού φέησμπουκ κάτω από τό όνομα Sadrina Karanasou. Τα σχόλια κατατέθηκαν καί εδώ, διότι όπως μού συμβαίνει συχνά, πολλοί φέησμπουκ φίλοι, αφού διαβάσουν αυτά πού τούς γράφω, μετά διαπιστώνουν ότι δέν είμαι φίλος τους. Μέ διαγράφουν καί μέ αποκλείουν από τή σελίδα τους. Ελπίζω, νά μή γίνει κι αυτό μέ τήν κα. ή διδα Καρανάσου.
κχ

«ΚΑΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΩ: ΑΝ ΤΗΣ ΦΕΡΘΕΙΣ ΑΣΧΗΜΑ ,ΒΑΖΕΙ ΣΤΡΑΒΑ ΤΟ ΚΑΠΕΛΑΚΙ ΤΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΧΩΡΕΙ ( ΟΤΙ ΚΙ ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ ΜΑΖΙ ΤΗΣ). ΔΕΝ ΘΑ ΣΟΥ ΒΑΛΛΕΙ ΠΟΤΕ Χ ,ΑΚΡΙΒΩΣ ΓΙΑΤΙ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΑΞΙΖΕΙ !!! ΘΑ ΣΕ ΕΧΕΙ ΟΜΩΣ ΠΑΝΤΟΤΕ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΩΣ ΚΟΜΠΑΡΣΟ !!!!!» (Sadrina Karanasou)
Σέ αναφορά μέ αυτό « Πιστή γυναίκα είναι η γεμάτη από ζωή γυναίκα ... » (kx) Βλέπε : Healing effect

- Kyprianos Christodoulides Όταν η γυναίκα πάψει νά είναι ανταγωνιστική πρός τόν άνδρα, τότε υπάρχει ελπίδα νά εξομαλυνθεί η γνώση τού ενός γιά τόν άλλο : «16 ... πρὸς τὸν ἄνδρα σου ἡ ἀποστροφή σου, καὶ αὐτός σου κυριεύσει » (Γν. γ΄)

Όσον δε αφορά εις τά τού άρθρου, άν η "πιστή" (sic) γυναίκα αγνοεί εντελώς τί σημαίνει πίστη, θά έλεγα, διαβάζονται όμορφα καί θά τά παρομοίαζα, μέ ένα θαυμάσιο εμφανισιακά φαγητό, στή γεύση όμως εντελώς άνοστο. Εντάσσω τό περιεχόμενο τού άρθρου σέ μιά έμμεση καθυπόταξη τού άνδρα, εν συναρτήσει μέ αυτό :
[ Πριν από δύο αιώνες, διάφορες αποκρυφιστικές οργανώσεις οι οποίες είχαν ένα αθέατο γνωστικο υπόβαθρο, μιλούσαν για την ερχόμενη μελλοντική εποχή στην οποία θα επικρατήσει η «θηλυκή όψη» του Θεού, η ‘Σοφία’ των γνωστικών ή η ‘Shekhinah’ του Ιουδαϊσμού. Βέβαια η πραγματικότητα είναι ακόμα σκληρότερη καθότι ο ιουδαϊκός φεμινισμός (δηλαδή ο σκληρός πυρήνας του φεμινισμού από το δεύτερο κύμα του και έπειτα) δεν έχει καν τη Shekhinah ως σύμβολο, αλλά τη δαιμονική οντότητα Lilith, την οποία και θεωρεί ως την πρώτη φεμινίστρια. Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί πως πέρα από την επανάσταση της κατά του Αδάμ (σύμφωνα με κάποιους εβραϊκους μυθους), η Λίλιθ είναι η δαιμονική οντότητα υπεύθυνη για το θάνατο των παιδιών και οι αρχαίοι Εβραίοι έφτιαχνα φυλαχτά για να προστατέψουν τα παιδιά και τις έγκυες γυναίκες από αυτή. Ταιριαστό αρχέτυπο για τις φεμινίστριες, αφού και οι ίδιες είναι υπεύθυνες για θανάτους εκατομμυρίων αγέννητων παιδιών. Αλλά ας μη μακρυγορούμε και ας επανέλθουμε στο θέμα μας, επί του φαινομένου του ιουδαϊκού φεμινισμου θα αναφερθούμε σε μελλοντικά άρθρα του Θεόδοτου.

Για να λάβουν χώρα τα προαναφερθέντα λοιπόν, κατά πρώτον, έπρεπε οι γυναίκες να αποκτήσουν, έστω και πλασματικά και φαινομενικά, τον πρωταρχικό ρόλο μέσα στις κοινωνίες, ώστε αυτές από πατριαρχικές να μετατραπούν σε μητριαρχικές. Κατά δεύτερον, οι άνδρες έπρεπε να θηλυκοποιηθούν, δηλαδή να χάσουν κάθε δυνατότητα αντίστασης έναντι των εχθρών της παράδοσης, τα ανδρικά χαρακτηριστικά της πυγμής, της επιβολής της λογικής στο συναίσθημα, της εύστοχης σκληρότητας, της εύστοχης βίας (όπου είναι απαραίτητο), έπρεπε να εξαφανιστούν. Συνολικά λοιπόν, η δημιουργία μιας κοινωνίας από «πλαστελίνη» η οποία δεν θα ασκεί καμία αντίσταση και θα επιτρέπει τα πάντα στο όνομα των «καλών συναισθημάτων».

Ας μην ξεχνάμε ότι η πρωταρχική μεταφυσική παράβαση, έγινε από το θηλυκό στοιχείο (Εύα). Και ο άνδρας μετείχε στην παράβαση, μέσω του θηλυκού στοιχείου. Αυτός είναι και ο απώτερος σκοπός του θελήματος της «θηλυκής θεότητας»: ο άνθρωπος να φάγει τον απαγορευμένο καρπό της Ισοθεΐας ]
Πηγή  http://theodotus.blogspot.gr/2015/05/blog-post.html#more

«Let death be a teacher not lack of imagination»

«Let death be a teacher not lack of imagination» ( : άφησε τόν θάνατο να σού γίνει δάσκαλος, όχι η έλλειψη τής φαντασίας σου ). Ο δεσμός μέ τό σύντομο βίντεο παραπέμπει στην πηγή, όπου ο συντάκτης τού παρόντος πήρε τήν αφορμή γιά τα ακολουθούντα. https://www.facebook.com/100000879845452/videos/1445469282159053/

Ο αυτοβούλως αποθανών Λιαντίνης έκανε πράξη αυτό πού μάς λέει ο ομιλητής τού βίντεο. Πήρε κατά γράμμα και τό δικό μας, αυτό πού λένε οι νηπτικοί και οι ησυχαστές πατέρες της ερήμου, δηλαδή να έχουμε πάντα κατά νούν τή μνήμη θανάτου. Ρεαλιστής ο φιλόσοφος Λιαντίνης, θέλοντας νά αποδείξει στούς θαυμαστές του ότι υπερέβη τόν φόβο τού θανάτου (παρένθεση, δεν τον απέφυγε ούτε ο Κύριος) πήγε και κλείστηκε σε μιά σπηλιά και πέθανε. Έκανε βιωματικά και έμπρακτα ζωντανή τή μνήμη-παρουσία θανάτου αυτοκτονών.

Αν το γράφω αυτό, είναι επειδή θέλω νά υπενθυμίσω κάτι άλλο. Όπου καί εκεί είχαμε τήν κατά γράμμα εφαρμογή αυτού πού είπε ο Χριστός ( : 9 λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι ὃς ἂν ἀπολύσῃ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ μὴ ἐπὶ πορνείᾳ καὶ γαμήσῃ ἄλλην, μοιχᾶται· καὶ ὁ ἀπολελυμένην γαμήσας μοιχᾶται.) στούς μαθητές του, εκείνοι δε αντέτειναν : « λέγουσιν αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ· Εἰ οὕτως ἐστὶν ἡ αἰτία τοῦ ἀνθρώπου μετὰ τῆς γυναικός, οὐ συμφέρει γαμῆσαι.»

Η συνέχεια. «Οὐ πάντες χωροῦσι τὸν λόγον τοῦτον, ἀλλ' οἷς δέδοται· 12 εἰσὶ γὰρ εὐνοῦχοι οἵτινες ἐκ κοιλίας μητρὸς ἐγεννήθησαν οὕτω· καὶ εἰσὶν εὐνοῦχοι οἵτινες εὐνουχίσθησαν ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων, καὶ εἰσὶν εὐνοῦχοι οἵτινες εὐνούχισαν ἑαυτοὺς διὰ τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. ὁ δυνάμενος χωρεῖν χωρείτω.»

Και η συνέπεια . Ο Ωριγένης αυτοευνουχίστηκε· έπειτα αφορίστηκε καί αναθεματίστηκε. Ήταν κι αυτός φιλόσοφος, πού όντως προσέφερε πολλά στην εκκλησία. Με αυτό καί μέ κάτι άλλα, τά αναποδογύρισε όλα. Δεν κατάλαβε, σχετικά μέ τόν αυτοευνουχισμό, ότι ο άνθρωπος καλείται νά ευνουχίσει τούς πονηρούς του λογισμούς - όλοι έχουμε - ώστε νά πάψουν νά αναπαράγονται. Αυτό καλούμαστε νά κάνουμε, όχι νά μιμηθούμε τό παράδειγμα του Ωριγένη. Νά σημειώσω, εκ πονηρών λογισμών προέκυψαν καί προκύπτουν οι αιρέσεις. Θύματα είναι οι αγνωστικοί- άθεοι.Τό ίδιο και οι παναιρετικοί οικουμενιστές.

Γράφω πάντα τήγνώμη μου, δέν κάνω θεολογία, φυσική επιστήμη σπούδασα στο Πανεπιστήμιο και στην Εκκλησία τή θεωρητική τοιαύτη.

Οne World Goverment και πολίτες του πλανήτη γη

Από ιστοσελίδα φέησμπουκ

Fdimitrios Athanassiou
«Κάθε λαός είναι άξιος των ανθρώπων που τον κυβερνούν . Κανείς δεν είναι πιο υποδουλωμένος από εκείνους που εσφαλμένα πιστεύουν πως είναι ελεύθεροι. Όσοι αδιαφορούν για τα κοινά είναι καταδικασμένοι να εξουσιάζονται πάντα από ανθρώπους κατώτερούς τους .»

Πλάτωνας 427-347 π.Χ
- Kyprianos Christodoulides : Τί γράφει εδώ π. Δημήτριε ;

«ΚΡΙΤΗΣ σοφὸς παιδεύσει τὸν λαὸν αὐτοῦ, καὶ ἡγεμονία συνετοῦ τεταγμένη ἔσται. 2 κατὰ τὸν κριτὴν τοῦ λαοῦ αὐτοῦ οὕτως καὶ οἱ λειτουργοὶ αὐτοῦ, καὶ κατὰ τὸν ἡγούμενον τῆς πόλεως πάντες οἱ κατοικοῦντες αὐτήν.»

Σοφία Σειράχ Ι΄

1) Kyprianos Christodoulides : Όταν ένας θεσμός γίνεται σύστημα, τότε παύει να υπάρχει.Το Φαρισαϊκό ιερατείο είχε γίνει ένα με το σύστημα καί, φοβάμαι, τό ίδιο συμβαίνει σήμερα . Το Φανάρι ακολουθεί την συστημική τακτική που ακολουθούσε επί Τουρκοκρατίας. Είχαν διαπράξει το λάθος οι τύραννοι να μας αφήσουν ήσυχους με τη θρησκεία μας. Αργότερα το κατάλαβαν και προσπάθησαν να το διορθώσουν (εξισλαμισμός), άλλοι όμως τους πρόλαβαν.

«τὸ σάββατον διὰ τὸν ἄνθρωπον ἐγένετο, οὐχ ὁ ἄνθρωπος διὰ τὸ σάββατον·». Το Σάββατο ήταν θεσμός εκ Θεού και ο θεσμός διά τον άνθρωπο εγένετο. Όταν όμως ο άνθρωπος γίνεται ένα με το σύστημα τών ανθρώπων, ο θεός πηγαίνει στην άκρη. Γίνεται τότε ο ίδιος θεσμός - ήταν ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός - αλλά το σύστημα (πολιτικό και θρησκευτικό) τόν θέτει στο περιθώριο και στο τέλος τόν καταδικάζει σε σταυρικό θάνατο (μετά ανόμων ελογίσθη) .

2) Kyprianos Christodoulides : Ο άγιος Θεός θεσμοθετεί για τον άνθρωπο, για να γίνει θεσμός και θεσμοθέτης ο άνθρωπος. Όχι σύστημα ανθρώπων στερουμένων - και πολεμίων μάλιστα της - θεογνωσίας . «κατὰ τὸν ἡγούμενον τῆς πόλεως πάντες οἱ κατοικοῦντες αὐτήν»

3) Kyprianos Christodoulides : Μετά από αυτά καταλαβαίνει κανείς γιατί ο λαός έχει γίνει ένα με τους ηγουμένους των πόλεων - τώρα έχουμε κράτη - ελέω παγκοσμιοποίησης . Οne World Goverment και πολίτες του πλανήτη γη. Τα κράτη-έθνη τελείωσαν, τελειώνει και ο άνθρωπος.

Ο άγιος Χριστοφόρος

Άπό την ιστοσελίδα ΔΟΓΜΑ 
Πληροφορίες σχετικές με την εικονογράφηση  από ΟΟΔΕ

 « Ο γνωστός αγνωστικιστής άθεος Καλόπουλος ανάρτησε στο παρελθόν τη φωτογραφία που βλέπετε. Ήταν σε ένα θέμα, όπου είχα εμπλακεί σε συζήτηση με άλλους σχολιαστές, άθεους και αγνωστικιστές . Δεν γνώριζα περί της υπάρξεως αυτής της εικόνας και η απορία μου, λύθηκε όταν διάβασα τα παρακάτω. » (κχ).
... ... ...
Ο Άγιος Χριστόφορος λεγόταν κυνοπρόσωπος κι αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, όπως γράφει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, να απεικονισθεί από μερικούς αμαθείς ζωγράφους με μορφή σκύλου, ενώ η λέξη κυνοπρόσωπος σήμαινε ότι το πρόσωπο του Αγίου Χριστοφόρου ήταν άγριο, άσχημο και άμορφο.

Ο Άγιος Νικόδημος συνεχίζει, προσπαθώντας να διαλύσει αυτόν τον μύθο, αναφέροντας ξεκάθαρα ότι ο Άγιος Χριστόφορος είχε ανθρώπινο πρόσωπο, όπως όλοι οι άνθρωποι, αλλά η όψη του ήταν φοβερή, αγριωπή και άσχημη. Το γεγονός ότι στη χώρα καταγωγής του Αγίου υπήρχαν φυλές ανθρωποφάγων μάλλον βοήθησε την ανάπτυξη των δεισιδαιμονιών απ’ τους αφελείς.

άγιος χριστόφορος

Σύμφωνα με την παράδοση, υπήρχε κάποτε -τον 3ο αιώνα μ.Χ. ένας ειδωλολάτρης που τον έλεγαν Ρέπροβο (σημ.σ. μετονομάσθηκε Χριστοφόρος όταν αργότερα βαπτίσθηκε και έγινε Χριστιανός) και ήταν αληθινός γίγαντας στο σώμα και στη δύναμη. Ξαφνικά γεννήθηκε μεσ’ τη καρδιά του μια παράξενη επιθυμία. «Το καλλίτερο που έχω να κάνω-σκέφτηκε- είναι να βρω ποιός είναι ο δυνατώτερος άρχοντας του κόσμου και να γίνω υπηρέτης του» κι άρχισε να ψάχνει με ζήλο και να ρωτά γνωστούς και αγνώστους.

Ο δυνατώτερος άρχοντας , του είπε κάποιος, είναι ο βασιλιάς. Ο μετέπειτα Άγιος Χριστόφορος τον άκουσε και μ’ όλη του την όρεξη αφοσιώθηκε στην υπηρεσία του βασιλιά, μέχρι μια μέρα που κάποιος μουσικός τραγούδησε μπροστά στο βασιλιά ένα τραγούδι που υμνούσε τη δύναμη του Σατανά.

Ο βασιλιάς ακούγοντάς το κατατρόμαξε. Τότε ο Ρέπροβος σκέφτηκε, ότι υπάρχει κι από το βασιλιά πιο δυνατός, ο Σατανάς.Έτσι χωρίς να χάσει καιρό άρχισε να τον υπηρετεί.

Ακολουθώντας τώρα τον καινούργιο του αφέντη, έτυχε να περάσουν απο ένα μέρος που υπήρχε ένας τεράστιος Εσταυρωμένος. Στη θέα του Εσταυρωμένου, ο Σατανάς άρχισε να τρέμει και με βία άλλαξε δρόμο. Βλέποντας ο Χριστοφόρος την ταραχή του Σατανά, σκέφτηκε ότι ο Εσταυρωμένος πρέπει να είναι ισχυρότερος.

Χωρίς να χάσει καιρό έτρεξε κοντά του και ρώτησε έναν μοναχό που ήταν εκεί μπροστά γονατισμένος: Πώς μπορώ να υπηρετήσω κι εγώ τον Εσταυρωμένο; Να προσεύχεσαι αδιάκοπα.
Τι είναι αυτό που μου λες. Δεν έχω ιδέα. Αφού δεν ξέρεις τι είναι προσευχή, να νηστεύεις.
Και πώς θα ζήσει ένα σώμα σαν το δικό μου, αν νηστέψω; Ε τότε, αδελφέ μου, να κάθεσαι εδώ στην όχθη του ποταμού και να βοηθάς αυτούς που θέλουν να περάσουν απέναντι. Είσαι πολύ κατάλληλος για αυτή τη δουλειά.

Έτσι ο Χριστοφόρος αφωσιώθηκε σ’αυτή τη δουλειά και χρόνια πολλά βοηθούσε τους ανθρώπους που ταξίδευαν.

Ένα βράδυ που ήταν στο κελί του, άκουσε κλάματα ενός μικρού παιδιού και όταν βγήκε έξω είδε το παιδί που έκλαιγε και Τον φώναζε να τον περάσει πέρα, για να μην πεθάνει από το κρύο και την βροχή. Πήρε λοιπόν ο Άγιος ένα μεγάλο ξύλο, έκαμε το σταυρό του και μπήκε στο ποτάμι. Πέρασε πέρα και πήρε στον ώμο του το παιδί. Όταν μπήκε στο ποτάμι, το παιδί του φαινότανε, πως βάραινε διαρκώς. Στηριζόταν με δύναμη στο ξύλο, για να περάσει και να μη παρασυρθεί από το φουσκωμένο ποτάμι. Η δοκιμασία ήταν μεγάλη.

Όσο προχωρούσε όμως, τόσο βαρύτερο του φαινόταν το φορτίο. Νόμιζε ότι ποτέ δεν είχε σηκώσει κάτι βαρύτερο. Με αφάνταστη προσπάθεια έφτασε στη μέση κι έλεγε ότι θα του ήταν αδύνατο να περάσει και το υπόλοιπο διάστημα. Έβαλε όλες του τις δυνάμεις και κατάφερε τέλος πάντων να περάσει και με κομμένη αναπνοή απόθεσε το παιδάκι κάτω και του είπε:

- Παιδί μου, ολόκληρο τον κόσμο να σήκωνα δε θα ήταν βαρύτερος από εσένα.

Τότε το παιδί του απάντησε:

– Και όμως! του είπε το παιδί. Μετέφερες όχι μόνον τον κόσμο όλον, αλλά Εκείνον, που έπλασε τον κόσμο. Είμαι ο Βασιλεύς Χριστός, τον Οποίον εδώ υπηρετείς. Έπειτα από τα λόγια αυτά, το παιδί έγινε άφαντο.

Για το λόγο αυτό, ο Άγιος Χριστόφορος ζωφραφίζεται περνώντας το ποτάμι, στηριζόμενος στο ξύλο και με το παιδίον – Χριστό στον ώμο.

Επειδή δε μετέφερε τον Χριστό ονομάστηκε, κατόπιν όταν βαπτίσθηκε, από Ρέπροβος, Χριστοφόρος.

Από το περιστατικό αυτό, που μετέφερε τον Χριστό, είναι και ο προστάτης των μεταφορών. Είναι ο προστάτης των αεροπόρων, των αυτοκινητιστών, των ταξιδιωτών και όλων των επαγγελμάτων, που απαιτούν μεγάλες δυνάμεις.

Σχόλιο κχ
Αυτό που, κατά τη γνώμη μου, προκύπτει από τον βίο τού αγίου και τόν καταγράφει ο Συναξαριστής, είναι ότι, πολύ πιθανό, η μεταγενέστερη απεικόνισή του με μορφή κυνός, είναι διότι όντας δυνατός αλλά άσχημος, ήθελε να υπηρετήσει τον δυνατότερο άρχοντα που θα εύρισκε. Με άλλες λέξεις, ή διάθεσή του αυτή να προσφέρει την υπηρεσία των δυνάμεών του στόν ισχυρότερο αυτού άρχοντα, έδειχνε σαφή κίνητρα πίστεως και αφοσιώσεως, γιά την οποία φημίζονται οι σκύλοι .

Ίσως, αυτό διαλάθει και της προσοχής όλων αυτών - και είναι πάρα πολλοί - που τους βλέπουμε να βγάζουν περίπατο τα σκυλάκια τους.

Συζήτηση μακράς διάρκειας ... καφενειακού επιπέδου

Ένα μέρος αυτής της ανάρτησης έχει ήδη δημοσιευθεί με τίτλο «Αγνωστικιστές σε απελπισία». Στο μέρος αυτό που παρουσιάζω τώρα, ήρθε να προστεθεί αυτός που έκανε τη δημοσίευση στο φέησμπουκ και η οποία κοινοποιήθηκε από φίλο και ομοϊδεάτη του. Όμως, ο υπεύθυνος (Βασίλης Καλομενίδης) της πρωτοδημοσίευσης και όχι της κοινοποίησης, έκρινε καλό να την αποσύρει, ώστε να μην είναι ορατή πλέον από εμένα.
Τώρα, αφού προηγήθηκαν τα δικά μου και κάτι άλλα, με εγκαλεί για διάφορους λόγους και αποφάσισε να επαναφέρει ό,τι απέκρυψε. Σε αυτή λοιπόν τη δημοσίευση, που είναι, θα έλεγα, πρόλογος αυτών που ακολούθησαν, θα διαβάσετε τί ακριβώς ειπώθηκε - αφού επαναφέρθηκε η πρωτοδημοσίευση - μεταξύ του συντάκτη της δημοσίευσης, ο οποίος με απέκλεισε, και του γράφοντος. Σημειώνω, ο σύνδεσμος :

https://www.facebook.com/tony.vook/posts/663216867212170
παραπέμπει στο θέμα «Αγνωστικιστές σε απελπισία» και δημοσιεύθηκε ευθύς μόλις αντιλήφθηκα τον αποκλεισμό μου . Δεν λειτουργεί τώρα, διότι έκρινα περιττό να ασχολούμαι πλέον με τον κ. Tony Vook. Τον διέγραψα και τον απέκλεισα, ας με αφήσει ήσυχο, να ησυχάσει κι αυτός. Αρκετά.

Για να δείτε τη δημοσίευση στο φέησμπουκ, πιέστε με τον δείκτη το εικονίδιο με αριθμό 2

Αγνωστικιστές σε απελπισία

«Αγαπάει ο θεός τον κλέφτη, αγαπάει και τον νοικοκύρη».
Αυτά που θα διαβάσετε παρακάτω ήταν ορατά και εφικτά προς σχολιασμό μέχρι τα ξημερώματα της 5/5/2017. Μετά εξαφανίστηκαν. Δεν είχα πρόσβαση στην φέησμπουκ σελίδα με το θέμα ( : Ο Tony Vook κοινοποίησε τη δημοσίευση του Vasilis Kalomenidis. 4 Μαΐου στις 2:14 μ.μ.)

Έγραψα τα ακόλουθα στην φέησμπουκ σελίδα μου :
« Οι γνωστοί μας άθεοι, αγνωστικιστές κλπ. απέσυραν δημοσίευσή τους, όπου θίγονταν θρησκευτικά θέματα. Ο δεσμός στο τέλος όπου και η φωτογραφία.
Κατά τα άλλα, ενδιαφέρονται για την δημοκρατία, την ελευθερία, την πολυφωνία. Όταν όμως τα πράγματα δυσκολεύουν γι΄ αυτούς, τότε το μόνο που τους μένει, είναι να αποσύρουν τις δημοσιεύσεις τους, προφανώς, επειδή μας θέλουν στραβούς. Τη δική τους τύφλα, θέλουν να μας τη μεταδώσουν.

Δεν πειράζει, αυτή τη φορά μου ξέφυγαν, δεν συγκράτησα όσα γράφτηκαν εκεί. Η κίνησή τους όμως αυτή, να εξαφανίσουν την ανάρτηση, μαρτυρεί το ποιον τους. Αν έχουν το θάρρος, την τόλμη και την αντοχή, ας επαναφέρουν όσα γράφτηκαν. Αλλά δεν θα το κάνουν.
Και ο δεσμός αποκλεισμού https://www.facebook.com/tony.vook/posts/663216867212170 »

Η συνέχεια όμως είχε μια έκπληξη, αφού, όπως έγραψα, ο θεός αγαπάει και τον νοικοκύρη. Είναι αυτή που ακολουθεί και μη τυχόν βρεθεί κανείς εξ αυτών, να μου πει ότι ακολουθώ τη δική τους "κοπτοραπτική μέθοδο". Η ανάρτηση υπάρχει αυτοτελώς. Ας έχουν δε υπόψη, ακόμη, ότι κανένα σχόλιό τους δεν θα γίνει δεκτό εδώ. Έχουν τον τοίχο τους, κατά κυριολεξία και όχι μεταφορικά.

‎- Vasilis Kalomenidis‎ προς Έλληνες / Άθεοι και Αγνωστικιστές / Greek Atheists and Agnostics, 3 Μαΐου στις 9:09 μ.μ.
Συνέβη στο Σύνταγμα, πριν από λίγο καιρό. Έχω καθίσει σε ένα παγκάκι και περιμένω φίλο μου. Στα ξαφνικά, βλέπω δύο νέες κοπέλες ( στην ηλικία μου κοντά, ίσως λίγο μετά τα 20) να με πλησιάζουν με χαμόγελο. Σκέφτομαι ‘’λες’’; Αλλά μόλις είδα τις γνωστές κάρτες με την φράση ΄΄ Μάθετε περισσότερα για την Αγία Γραφή’’, μπήκα αμέσως στο νόημα. Μάρτυρες του Ιεχωβά. Γενικά δεν ξεκινάω στο άκυρο συζητήσεις με αγνώστους περί θεού κτλ, αλλά λίγο πολύ αναγκάστηκα. Η συνομιλία ( με την μία ,γιατί η άλλη είχε καθίσει πιο πέρα, φανερά αδιάφορη για το έργο που ‘’επιτελούσε’’ η φίλη της), πήγε κάπως έτσι σε γενικές γραμμές, με εμένα να ξεκινάω (Β.Κ = Βασίλης Καλομενίδης . Μ.Ι = Μάρτυρας Ιεχωβά) :
Β.Κ - Ποια είναι η θέση της γυναίκας μέσα στις γραφές;
Μ.Ι - Α ο θεός εξύψωσε την γυναίκα και…
Β.Κ - Για το θύμα βιασμού (γυναίκα ανύπαντρη ή μη λογοδοσμένη ή κάτι τέτοιο), ο θεός προβλέπει ότι πρέπει να παντρευτεί τον βιαστή της, αφού εκείνος πληρώσει κάποιο συγκεκριμένο χρηματικό ποσό στον πατέρα της – χωρίς να του επιτρέπεται ποτέ να την χωρίσει. Δευτερονόμιον 22 : 28- 29. Σωστά;
Μ.Ι - Ναι, αλλά ήταν η εποχή εκείνη τέτοια…
Β.Κ - Κατά την οποία ο θεός δεν είχε άλλη επιλογή, από το να υποχρεώσει το θύμα βιασμού, να βιάζεται μέχρι το τέλος της ζωής της από τον βιαστή της, χωρίς κιόλας να ερωτηθεί η ίδια; Διότι εκφράζεται ως καθαρή εντολή.
Μ.Ι - Ναι, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι στο εδάφιο…
Β.Β - Δεν με ενδιαφέρει τι λέει το εδάφιο που Θα μου αναφέρεις, εκτός αν λέει κάτι τύπου : ΑΓΝΟΗΣΕ ΤΟ 22 : 28-29 ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟΝ…..( μακάρι αυτή η ατάκα να ήταν δική μου, αλλά δυστυχώς όχι. Πάντως έκατσε καλά εκείνη την στιγμή και την είπα )

Εκεί η ευγενική κοπέλα σταμάτησε και με χαιρέτησε, λέγοντάς μου με μισή καρδιά να επισκεφτώ μια φορά κάποια από τις μαζώξεις τους… σχεδόν γέλασα…Θεωρώ ότι απογοητεύτηκε που συνειδητοποίησε ότι οι γραφές δεν μπορούν να μην αμφισβητούνται ξανά και ξανά λόγω της τρομακτικής ελαστικότητας του θεού ως προς το τι θεωρείται ηθικό κάθε φορά……. Ελπίζω να της έδωσε αυτό αφορμή να ξαναδιαβάσει τις γραφές με κριτική σκέψη….

Σχόλια

Kyprianos Christodoulides
Συζητώντας μέ ένα ντεμί άθεο περί αποδείξεων, προκειμένου να πιστέψει σε θεό, τόν ρώτησα νά μού πει, πώς προέκυψε η βαρύτητα. Υπάρχει επιστημονική απόδειξη τού τρόπου μέ τόν οποίο έγινε η βαρύτητα; Πώς φτιάχτηκε; Και φυσικά, δεν θεωρώ απόδειξη το νά πέσει μιά κεραμίδα στο κλουβιο μου κεφάλι.

Δεν μού απάντησε.

Denis Vaden
Ἀπό ποῦ προκύπτει πώς ἡ βαρύτητα «φτιάχτηκε»; Κι ἄν φτιάχτηκε, ποῖος ἔφτιαξε τόν φτιάχτη;
Tony Vook
Αυτο μου θυμιζει και μενα μια συζητηση που ειχα με ενα πιστο , που διαφημιζε τον μοναχισμο και ισχυριζοταν οτι ο θεος τα ξερει ολα , και ο φωτισμενος πιστος , οπως ο ιδιος , προσευχομενος , μπορουσε να μου δωσει, ολες τις απαντησεις . Εγω τον ρωτησα ενα κανταρι λαχανο , ποσους ντολμαδες βγαζει , και αυτος δεν μου απαντησε . Ο Κυπριανος εβαλε το ερωτημα , αλλα δεν μας εδωσε την απαντηση , και αφησε ολους εμας τους ασχετους , να νομιζουμε οτι η βαρυτητα , ειναι μια απο τις ιδιοτητες των υλικων σωματων , οπως και η ηλεκτρομαγνητικη , και πυρηνικη δυναμη , και εχει σχεση με την μαζα και το βαρος του σωματος .Κανεις βεβαια , πλην ιερατειων , δεν ειχε λογο , να ρωτησει ποιος την εφτιαξε , γιατι μετα θα επρεπε να απαντησει , ποιος εφτιαξε αυτον που την εφτιαξε , και αυτο το παιχνιδακι εμοιαζε ανοητο σε ολους πλην ιερατειων .που ειχαν φυσικα την απαντηση και την αντιπροσωπεια αυτου που την εφτιαξε .
Denis Vaden
Ἐπομένως, ἡ σωστή ἀπάντηση θά ΄ταν: Μεῖνε μέ τήν ἀπορία, θά σἐ γράψῃ κι ἡ ἱστορία.

Tony Vook
Οχι , η απαντηση ειναι οτι αν πιστεψεις οτι ο θεος <φτιαχνει > βαρυτητες , τοτε μπορεις να πιστεψεις τα παντα .
Denis Vaden
Τό ὅτι πιστεύει στά πάντα κι ὄχι στοῦ δήμου τήν μπάντα εἶναι (σ)καταφανές μέσα στό σύμπαν τό ἀχανές... :)
Tony Vook
Το συμπαν δεν ειναι αχανες για του πιστου τον χτιστη , αν σε τρωει η πατουσα σου πιαστηνε και ξυστη .

Stathis Pappous
Η βαρύτητα όπως την ονόμασε ο άνθρωπος, η ισχύς της οποίας αποδεικνύεται και δεν ερμηνεύεται από θεολόγους, δηλαδή αερολόγους του αναπόδεικτου, είναι πάντα μια άρρηκτη ιδιότητα του αυθύπαρκτου και άχρονου σύμπαντος κόσμου ... το σύμπαν είναι, και ταυτόχρονα, είναι και οι βασικοί του νόμοι ... απορώ πως δεν μπορούν να το κατανοήσουν και να το δεχθούν, αυτοί που κατανοούν και δέχονται, το ότι ο θεός τους θέλησε να γεννήσει τον εαυτό του ...

Denis Vaden
Μήν ἔχεις ἀπορίες γιά τέτοιες ἱστορίες. Ἀπό ἕναν βλᾶκα κάθε παραλογισμός εἶναι ἀναμενόμενος. Καί ὁ πιστός εἶναι ἡ ἐπιτομή τοῦ βλάκα.

Stathis Pappous
Η απορία και ταυτόχρονα θλίψη, έχει να κάνει με την απογοητευτική τύφλωση, και συνειδησιακή και πνευματική οπισθοδρόμηση του προοπτικά ανώτερου όντος (αν, τελικά, είναι έτσι) ...

Denis Vaden
Διά τῆς θλίψεως δέν ἐπιλύονται προβλήματα. Γιατί νά λυπᾶσαι κάποιους οἱ ὀποῖοι εἶναι ἀνεπαρκεῖς;

Stathis Pappous
Δια των προσώπων, γίνεται αυτομάτως η αναγωγή στο σύνολο ... όποιος διανοείται το μέγεθος της τροχοπέδης, και αναστολής της πνευματικής εξέλιξης, που επέβαλαν οι θρησκείες σε βάρος της ανθρωπότητας, δεν μπορεί να μην λυπάται για αυτήν ... ανεξαρτήτως των δράσεων που μπορεί να αναλάβει, για την αντιστροφή της κατάστασης ...

Denis Vaden
Οἱ θρησκεῖες δέν ἐπινόησαν τήν βλακεία· τήν βρήκαν, προέκυψαν ἀπό αὐτήν καί τήν ἐπιδείνωσαν ἐγκαθιδρύοντας ἕναν φαῦλο κύκλο. Ἡ διάρρηξη τοῦ φαύλου αὐτοῦ κύκλου εἶναι ἀδύνατη ὅσο τό εἶδος δέν ἐξελίσσεται βιολογικά ὥστε νά πάψῃ νά ΄ναι μωρόπιστο, δέσμιο ἔξεων καί νοητικῶς ὀκνηρό (κατά πλειοψηφία).

Stathis Pappous
Ακόμη και η βλακεία είναι μια φυσική ιδιότητα των όντων, μπορεί τα ιερατεία, οι δημιουργοί των θρησκειών, να την βρήκαν, αλλά την μεγιστοποίησαν δόλια και την εκμεταλλεύτηκαν σε βάρος του ανθρώπου, λειτούργησαν εναντιωματικά στο είδος τους, για αυτό και κατακρίνονται ...

Tony Vook
Αυτος δηλ. που εφτιαξε την βαρυτητα εφτιαξε και την βλακεια ?

Stathis Pappous
Εύκολα μπορεί να εξηγηθεί, το πως αρχικά στοιχεία με βασικές ιδιότητες, μπορούν να δομήσουν σχηματισμούς, με δευτερεύουσες, ανεξάρτητες ιδιότητες ... αρκεί να μην πιστεύει κανείς, σε πατέρες που τη στιγμή που θέλησαν να γεννηθούν, γέννησαν ταυτόχρονα και τον υιό και ταυτόχρονα εκπόρευσαν και το άγιο πνεύμα, σε μια κατάσταση απόλυτης ισότητας και απόλυτης ελευθερίας του καθενός εκ των τριών, παρά την αιτιώδη σχέση μεταξύ τους ...

Kyprianos Christodoulides
Το ερώτημα, περιφραστικά, ήταν «Υπάρχει επιστημονική απόδειξη τού τρόπου μέ τόν οποίο έγινε η βαρύτητα;» και απλουστευτικά «πώς φτιάχτηκε ;». Θα μπορούσα να γράψω μόνο «πώς προέκυψε ;». Δεν περίμενα ότι θα έδινα αφορμή στη βλακεία να μου επιτεθεί.γράφοντας αυτά που έγραψε, μεταξύ των οποίων και τούτο :

«Η βαρύτητα (όπως την ονόμασε ο άνθρωπος, δική μου η παρένθεση) είναι πάντα μια άρρηκτη ιδιότητα του αυθύπαρκτου και άχρονου σύμπαντος κόσμου»

Παρακάμπτω το "όπως την ονόμασε ο άνθρωπος", και ρωτώ πάλι : Έχουμε κανένα επιστημονικό τεκμήριο (απόδειξη), που να μας αποδεικνύει ότι το σύμπαν δίνει τον ορισμό - ιδιότητα, της αυθυπαρξίας του και του άχρονου καθόλου κόσμου ;

Tony Vook
Αυτος που πιστευει σε εναν, εξωκοσμο ,αυθυπαρκτο δημιουργο του οποιου την υπαρξη δεν μπορει να αποδειξει , ουτε δεχεται την αποδειξη σαν τεκμηριο αλλα μονο την πιστη , ζητα απο τους αλλους να αποδειξουν την αυθυπαρξια του συμπαντος , που ειναι η μονη λογικη αντιληπτη πραγματικοτητα . Ποια ειναι η βαρυτητα της αποριας του ?

Kyprianos Christodoulides
Η "βαρύτητα" (sic) της απορίας μου - μάλλον ερώτηση - έγκειται στο ότι ζητώ να μου καταθέσετε αποδεικτικά "την μόνη λογική αντιληπτή πραγματικότητα" (sic). Είναι άλλωστε και το επιστημονικώς ζητούμενο από εσάς, το οποίο δεν χρήζει πίστεως.

Η επιστήμη δεν στερείται λογικής, εκτός αν εδώ δεχόσαστε μιαν εξαίρεση, δηλαδή, ότι η λογική δεν έχει πάντα την ανάγκη αποδείξεων.

Stathis Pappous
Κυπριανέ, μας έχεις συνηθίσει σε ανώτερου επιπέδου παρατηρήσεις, και με ξενίζει το γεγονός ότι έριξες το επίπεδο, με ιταμό τρόπο, που δεν σου ταιριάζει ... Το πως, η απάντηση αναφορικά με τη γνώση ή μη, του πως προέκυψε η βαρύτητα, θα οδηγήσει κάποιον στη πίστη ενός θρησκευτικού θεού γενικότερα, και στην πίστη του εβαιοχριστιανικού θεού ειδικότερα, θα ήθελα να μου το εξηγήσεις κάποια στιγμή ... Κάθε τι, είναι πάντα συνυφασμένο με τις αναπόσπαστες ουσιώδεις ιδιότητές του, που το χαρακτηρίζουν, καθώς δεν μπορεί να είναι χωρίς αυτές, και μαζί αποτελούν το όλον του πράγματος ... Η βαρυτική ιδιότητα, ως συμπαντικός νόμος, είναι επιστημονικά στοιχειοθετημένη και πειραματικά τεκμηριωμένη, αναγνωρίζεται δε η ισχύς της, σε κάθε φυσικό φαινόμενο που παρατηρεί και μελετά ο άνθρωπος ... οι βασικές συμπαντικές ιδιότητες-νόμοι, είναι σύμφυτοι με το σύμπαν, δεν φτιάχτηκαν από κάποιον, πριν ή μετά από αυτό (όπως φτιάχνει πράγματα ο άνθρωπος, και την ίδια ιδιότητα αποδίδει και στον κατασκευασμένο θεό του ...), αντίθετα είναι αναπόσπαστα μέλη του σύμπαντος κόσμου και διέπουν τη λειτουργία του ... Εκτός από την εξαίρεση ενός επίπλαστου θεού, κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση του ανθρώπου-δημιουργού του, το σύμπαν δεν συνηθίζει να μιλάει και να δίνει ορισμούς, αυτό είναι χαρακτηριστικό των ανθρώπων, και των νοητικών κατασκευασμάτων του ... αντίθετα το σύμπαν καθοδηγεί, ενώ η λογική και κριτική σκέψη, και η επιστημονική δυνατότητα, αποτελούν τα όπλα που διαθέτει ο άνθρωπος για να το ακολουθήσει ... σύμφωνα, λοιπόν, με την αρχή διατήρησης της ενέργειας των κλειστών συστημάτων, το «όλον», ως κλειστό σύστημα, καθώς δεν μπορεί να υπάρξει διαρροή σε κάτι έξω από αυτό, διατηρεί αχρόνως την ενέργειά του, διαρκώς εσωτερικά μετασχηματιζόμενο ... όμως, οι άνθρωποι, που το πνεύμα τους έχει νιώσει τον ευνουχιστικό θρησκευτικό εναγκαλισμό, αρνούνται να δεχθούν το επιστημονικά προφανές, και προσπαθούν απεγνωσμένα να εφεύρουν μια αναγωγή του άχρονου σε κάτι άκτιστο-εξωφυσικό, του οποίου, καμία βιωματική αντίληψη δεν δύνανται να έχουν, παρά μόνο όταν αυτό, δήθεν, παίρνει κτιστή-φυσική μορφή ... τραγικά ειρωνικό, αλλά είναι γεγονός ότι στα παραμύθια μπορεί να λέει ο καθένας ότι θέλει …

Tony Vook
Φυσικα η λογικη οταν ειναι αυταποδεικτη δεν εχει αναγκη αποδειξεων . Εδω Κυπριανε , δεν μπορεις να αναγνωρισεις την μονη λογικη αντιληπτη πραγματικοτητα , που την βρισκεις και sic [αρρωστη } , θα αναγνωρισεις αποδειξεις , που ηδη εχεις απορριψει δια της πιστεως ? Για να το κλεισουμε λοιπον . Και οι δυο μας θεωρουμε οτι υπηρξε μια αυθυπαρκτη αρχη . Για εμας ειναι αντιληπτη κοσμικη και εντος συμπαντος , μπορουμε να σου την δειξουμε , την ζεις , οποτε δεν χρειαζεται να στην αποδειξουμε, η υπαρξη της ειναι και αποδειξη . Εσυ ομως που πιστευεις σε εναν εξωκοσμο , ακαταληπτο , αυθυπαρκτο δημιουργο , για πιστους μονο , εισαι αυτος που θα πρεπει να αποδειξεις την υπαρξη του .

Kyprianos Christodoulides Για σένα καί τόν Στάθη.
Έκανα μία ερώτηση καί δέχθηκα καταιγισμό ειρωνείας καί χλευαστικων (ιταμών) σχολίων. Τά γραπτά μένουν παραπάνω. Ο Στάθης κι εσύ γράψατε ένα κατεβατο για νά μού αποδείξετε τή νοητική μου ανεπάρκεια, όχι όμως καί την επιστημονική απόδειξη τού πώς προέκυψε η βαρύτητα. Αν έχετε κάτι καλύτερο καί είσαστε σέ θέση νά τό προσκομίσετε, πέρα από το κατεβατο τού Στάθη που δεν λέει απολύτως τίποτα επιστημονικά καί αποδεικτικά, θά περιμένω νά τό δω.
Υστερόγραφο.
Δεν έκανα τήν ερώτηση γιά να σας οδηγήσω επαγωγικά στήν αποδοχή κάποιου θεού γενικότερα ή ειδικότερα τού εβραιο- χριστιανικού. Αυτοπροσδιορίζεστε "αγνωστικιστές" αλλά σάς είναι δύσκολο να παραδεχτείτε το "δεν γνωρίζω".

Tony Vook
Οχι , Κυπριανε , δεν σε κατηγορησα για νοητικη ανεπαρκεια , για αρνηση αποδοχης της πραγματικοτητας , και αρνηση να αναγνωριζεις το δικαιωμα στους αλλους να ζητουν και εκεινοι αποδειξεις απο σενα , οπως εσυ ζητας απο αυτους .Θελεις να σου πουμε πως φτιαχτηκε η βαρυτητα , λες και ειναι μια συνθεση υλικων η δυναμεων . Δεν φτιαχτηκε , εχει αποδειχτει επιστημονικα οτι ειναι μια απο τις ιδιοτητες της υλης , αν ψαξεις στο ιντερνετ μπορεις να βρεις τα στοιχεια . Την ερωτηση προφανως την εκανες οχι ,για να μας οδηγησεις επαγωγικα εκει που θελεις , αλλα μαλλον για να μας πεις οτι η βαρυτητα φτιαχτηκε μονη της . Υστερογραφο , θα ειχε ενδιαφερον παντως , αφου σου απαντησαμε στην ερωτηση σου , ασχετα αν την δεχεσαι , να απαντουσες και ο ιδιος ερωτηση που εκανες , για να δουμε την λυση του γριφου .

Stathis Pappous
" ...προκειμένου να πιστέψει σε θεό, τόν ρώτησα νά μού πει, πώς προέκυψε η βαρύτητα." , μάλλον δεν θυμάσαι τι γράφεις ... ούτε και διαβάζεις προσεκτικά, κάθε ύπαρξη βρίσκεται σε άρρηκτο δεσμό με τις βασικές της ιδιότητες, από τις οποίες δεν δύναται να διαφοροποιηθεί, χωρίς να αλλάξει σε κάτι άλλο, εκτός να έχεις κάποιο αντίθετο παράδειγμα ... είναι απορίας άξιο το ότι ισχυρίζεσαι ότι δεν πείθεσαι από αυτό που συμβαίνει παντού γύρω σου, ενώ αντίθετα "κατανοείς" τα φαντασιακά μορφώματα που εναντιώνονται σε κάθε βιωματική αντίληψη του υπαρκτού κόσμου ...

Robin Edison
«Η βαρυτική ιδιότητα, ως συμπαντικός νόμος, είναι επιστημονικά στοιχειοθετημένη και πειραματικά τεκμηριωμένη, αναγνωρίζεται δε η ισχύς της, σε κάθε φυσικό φαινόμενο που παρατηρεί και μελετά ο άνθρωπος ... οι βασικές συμπαντικές ιδιότητες-νόμοι, είναι σύμφυτοι με το σύμπαν, δεν φτιάχτηκαν από κάποιον, πριν ή μετά από αυτό»
Απόδειξη για κάποιους λοιπόν, είναι η αναγνώριση μιας δύναμης(βαρύτητας) από "σπόντα", δηλαδή μέσα από την εκδήλωσή της στα φαινόμενα και όχι αποδεικνύοντας λογικά και επιστημονικά την καθαυτή αιτία ύπαρξης της μέσα στο αισθητό χρονικά σύμπαν.
Το ερώτημα όμως που από επιστημονικής πλευράς τίθεται, είναι, εάν αυτή η τοποθέτηση μπορεί να λογιστεί ως επιστημονική απόδειξη, ή ως επιστημονικός αυθαίρετος δογματισμός που αρκείται σε a priori αναπόδεικτους φιλοσοφικούς ισχυρισμούς μέσα από μια εκφραστική διατύπωση αποδοχής του "Νομού" άνευ όμως "Νομοθέτου" ;

Kyprianos Christodoulides
Πρός Στάθη
Θυμάμαι πολύ καλά τί γράφω καί πώς τό γράφω. Αν κάποιοι έχουν δυσχέρεια στήν ανάγνωση και καταφεύγουν στή γνωστή μέθοδο τής εντελώς αποσπασματικής παράθεσης, γιά νά στοιχειοθετήσουν τά επιχειρήματά τους, λάθος δρόμο ακολουθούν.

Kyprianos Christodoulides
Πρός Ρόμπιν
Τό ερώτημα περί βαρύτητας δέν είναι δικό μου. Ήταν ενός γνωστού και ας πούμε φίλου, που δήλωνε αγνωστικιστής. Δεν ήταν όμως προκλητικός σάν κάποιους άλλους, που μάς θυμίζουν τις περί κρεοφαγίας ορέξεις τους κλπ. Ήταν από εκείνους που αναγνωρίζουν την άγνοιά τους καί κάνουν τήν παραχώρηση νά δέχονται μιά ανώτερη δύναμη, έναν αρχιτέκτονα του σύμπαντος ή τώρα μιά συμπαντική οντότητα. "Αφού δεν μπορεί να αποδειχθεί", μού είχε πει, "πώς προέκυψε η βαρύτητα, τί μπορώ νά κάνω;". Οι εδώ σχολιαστές καταπιάστηκαν με τό "πώς φτιάχτηκε η βαρύτητα", που έγραψα, καί βρήκαν την ευκαιρία νά ρίξουν τη χολή τους.

Tony Vook
Το ερωτημα περι βαρυτητας δεν ειναι δικο μου , ηταν ενος γνωστου πουδηλωνε αγνωστικιστης > Στο αρχικο σου σχολιο γραφεις <Συζητψντας με εναν ντεμι αθεο ,περι αποδειξεων , προκειμενου να πιστεψει σε θεο, τον ΡΩΤΗΣΑ να μου πει απο που προεκυψε η βαρυτητα >. Πολυ σωστα λοιπον ο αγνωστικιστης αναγνωρισε την αγνοια του , και επειδη εσυ δεν αναγνωριζεις την δικη σου , σε αφησε να νομιζεις , οτι η ανωτερη δυναμη , ο αρχιτεκτονας του συμπαντος , η μια συμπαντικη οντοτητα ειναι εννοιες που ταυτιζονται .και εχουν σχεση μεταξυ τους .

Robin Edison
Όπως και να χει, το αδιέξοδο και η ανεπάρκεια της αποδεικτικής μεθόδου, να δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα που γεννιόνται από νοητικές διεργασίες -με την όποια έχει προικιστεί η ανθρώπινη φύση- που άπτονται θεμάτων που υπερβαίνει τη γνωστή αισθητή πραγματικότητα είναι εμφανές. Όπως εμφανής είναι και η στροφή της επιστήμης πλέον -αφού κατάλαβε την ανεπάρκεια της στα θέματα αυτά- σε άλλα πεδία αναπόδεικτων για την φύση της πραγματικοτήτων, στο επίπεδο των Θεωριών. (θεωρία των χορδών, παράλληλα σύμπαντα, αναίρεση της Ευκλείδειου γεωμετρίας και την αντικατάστασή της με 8 άλλες γεωμετρίες ή την κβαντική θεωρία του πεδίου, της στροφομορφής του χάους και δεν συμμαζεύεται… για να δικαιολογήσει αυτά που δεν μπορεί να αποδείξει !

Tony Vook
Δεν υπαρχει κανενα αδιεξοδο , απλα υπαρχουν αναπαντητα προς το παρον ερωτηματα που στο μελλον θα απαντωνται . Οπως πριν λιγους αιωνες καιγονταν στην πυρα αυτοι που αμφισβητουσαν οτι η Γη ειναι το κεντρο του συμπαντος ,η οτι ειναι επιπεδη . Αυτοι που τολμουσαν να ασκουν ιατρικη , αντι δεισιδαιμονιες και ματζουνια . Η εκκλησια παντα εβλεπε αδιεξοδα και πολεμουσε την εξελιξη της επιστημης , που βοηθουσε τον κοσμο να ξυπνησει , και να μην δεχεται τα αδιεξοδα που του προβαλλει η θρησκεια , προκειμενου να του πουλησει και την σωτηρια .που αντιπροσωπευει .

Robin Edison
Περιμένω την απόδειξη από Τόνυ που βεβαιώνει ότι τα μελλοντικά ερωτήματα θα απαντηθούν… ή μήπως πρέπει να δεχτούμε αυθαίρετα - αξιωματικά ως τεκμήριο τα ερωτήματα του παρελθόντος ;

Kyprianos Christodoulides
Tony Vook «Κουκιά έφαγες, κουκιά μαρτυράς». Σε τί διαφέρει ο ντεμί-άθεος, από έναν που δέχεται (δεν έχει τί άλλο να κάνει) μιαν ανώτερη δύναμη, ένα αρχιτέκτονα του σύμπαντος, ή μια συμπαντική οντότητα; Για σένα δεν είναι άθεος, είναι μαϊμού άθεος και τον διαγράφεις. Εσύ είσαι γνήσιος άθεος και τέλειος αγνωστικιστής.

Stathis Pappous
Κάποιοι είδανε ότι το επίπεδο έπεσε και δεν άντεξαν στον πειρασμό ... η βεβαιωμένη επιστημονική διαδικασία είναι αρχικά η παρατήρηση, η μεθοδική μελέτη, αξιολόγησή και ο σχηματισμός της υπόθεσης, η πειραματική ή φυσική επαλήθευση ή αναθεώρηση, η κατηγοριοποίηση και η συγκρότηση κανόνων με καθολική ισχύ στο πεδίο που αναφέρονται ... είναι αναμενόμενο ότι εκείνοι που δαιμονοποίησαν τις επιστήμες, μόνο σαν «σπόντα» μπορούν να αντιληφθούν την επιστημονική παρατήρηση των φαινομένων ... και αφού δεν το γνωρίζουν, η τεκμηρίωση, τόσο θεωρητικά όσο και πρακτικά, της ισχύος μιας συγκεκριμένης ιδιότητας του σύμπαντος, όπως η βαρυτική, είναι επιστημονική απόδειξη και δεν αποτελεί δογματισμό ... αντίθετα, δογματισμός είναι η αναπόδεικτη αποδοχή ότι ο θεός είναι άκτιστος (με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει, αφού κανείς δεν μπορεί να το κατανοήσει), είναι ένας και ταυτόχρονα τριαδικός, με απόλυτη ισότητα μεταξύ των προσώπων που δεν διαφωνούν ποτέ αλλά διαθέτουν ελευθερία βουλήσεως που όμως δεν αποδεικνύεται (ενώ κανένα από τα άλλα δύο πρόσωπα δεν υποστηρίζει κάτι τέτοιο), ανεξάρτητα από το γεγονός ότι τα δύο πρόσωπα έχουν ως αιτία τους το ένα, τη στιγμή, μάλιστα, που δέχεται ότι το άκτιστο είναι ένα ακατάληπτο πεδίο, από τον κτιστό άνθρωπο ... Τώρα στο ερώτημα της αιτίας της βαρυτικής δύναμης, η απάντηση του οποίου, ελάχιστη αξία έχει στην βάση της αποδοχής κάποιου θεού, θα απαντούσα ότι η επιστήμη στα πλαίσια μια ειλικρινούς αναζήτησης που δεν στοχεύει στην αποχαύνωση του ανθρώπινου πνεύματος, έχει σχηματίσει την υπόθεση της στρέβλωσης του χωροχρονικού συνεχούς από τα υλικά σώματα, η οποία επαληθεύει και προβλέπει, με μεγάλη ακρίβεια όλα τα μέχρι σήμερα παρατηρήσιμα φαινόμενα, ότι μπορεί αυτό να σημαίνει στο κεφάλι κάποιου που διαβάζει τους βίους αγίων ... αναφορικά με τον νομοθέτη, θα επισημάνω ότι στο ελλειπτικό ανθρώπινο πλαίσιο, ο νομοθέτης συντάσσει νόμους, δηλαδή κάτι έξω από αυτόν, που αναφέρονται σε ένα πεδίο εφαρμογής, έξω από αυτόν, αντίθετα στο καθολικό συμπαντικό πεδίο, ο νομοθέτης είναι ο νόμος ... ότι αυτό μπορεί να σημαίνει στο κεφάλι κάποιου που δέχεται, sans voir, μια εξωφυσική γέννηση χωρίς συμμετοχή αρσενικού και θηλυκού (η ερμαφρόδιτη περίπτωση είναι ενδοφυσική και δεν βγάζει θεούς), που δεν έχει πιστοποιηθεί ποτέ μέχρι σήμερα ...

Kyprianos Christodoulides
Προς Στάθη κι αυτό που γράφει
"μάλλον δεν θυμάσαι τι γράφεις, ούτε και διαβάζεις προσεκτικά".
Εσύ λοιπόν που ξέρεις τί γράφεις και προσεκτικά διαβάζεις, ξαναδιάβασε αυτό «κάθε ύπαρξη βρίσκεται σε άρρηκτο δεσμό με τις βασικές της ιδιότητες» και απάντησε σε τούτο :
Ποιά είναι η βάση της "βασικής" ιδιότητας ; Παράδειγμα : Η ιδιότητα, ας πούμε του αμπελουργού, έχει βάση το αμπέλι, όπως και αυτή του μελισσουργού, έχει βάση τις μέλισσες. Ποιά λοιπόν είναι η βάση της βασικής ιδίοτητας που ονομάζεται βαρύτητα ; Παρένθεση, βαρύτητα και όχι "βαρυτότητα", που δεν θα τολμούσε κανένας να γράψει, αλλά δεν αποκλείται να το δούμε κι αυτό σήμερα. Θα γράψουν "βαρυτικότητα" και πάει σύννεφο η αγραμματοσύνη. Θα έχουμε την "βαρυτικότητα" της βαρύτητας !

Stathis Pappous
«Δεν έκανα τήν ερώτηση γιά να σας οδηγήσω επαγωγικά στήν αποδοχή κάποιου θεού γενικότερα ή ειδικότερα τού εβραιο χριστιανικού.» ενώ παραπάνω : «Συζητώντας μέ ένα ντεμί άθεο περί αποδείξεων, προκειμένου να πιστέψει σε θεό, τόν ρώτησα νά μού πει, πώς προέκυψε η βαρύτητα." ... σε αυτή την αντίφαση δεν θα επανέλθω γιατί είναι χάσιμο χρόνου ... Τώρα, αναφορικά με το «αμπέλι» και τις «βαρυτότητες», θα έλεγα ότι πρέπει να έχεις χτυπήσει κανένα κρασάκι με το μεσημεριανό σου ... βασική, είναι κάθε ιδιότητα που έχει καθολική ισχύ ...

Kyprianos Christodoulides
Κάποιος έγραψε για "ιταμό ύφος" και προτιμώ να μην συνεχίσω. Στον "ντεμί- άθεο" δεν του έκανα κατήχηση. Εκείνος άνοιξε τη συζήτηση, για να μου πει ότι προτιμά να δέχεται (όχι όπως εσείς), παρά να πιστεύει (όπως εσείς - ευνόητο που απορρίπτετε ολοσχερώς την πίστη). Αυτά δεν καταλαβαίνεις, όταν διαβάζεις τα δικά μου.Δεν μας είπες για το ποια είναι η βάση της βασικής ιδιότητας κλπ. Μάλλον, είχα και συμποσιαστή στο τραπέζι.

Kyprianos Christodoulides
Προς τον Ρόμπιν
Εκείνοι που δαιμονοποιούν την επιστήμη δαιμονοποιούν τη ευγονική, δαιμονοποιούν την παρά φύσιν σύλληψη (σημ. σωλήνας), δαιμονοποιούν την κλωνοποίηση, δαιμονοποιούν τις γενετικές μεταλλάξεις ζώων και τροφών, δαιμονοποιούν τις μεταμοσχεύσεις, δαιμονοποιούν την ευθανασία καί πόσα άλλα που δεν γνωρίζουμε. Και οι μη δαιμονοποιούντες κραυγάζουν για τη σωτηρία του πλανήτη.

Σωθήκαμε με τέτοια επιστήμη .

Robin Edison
Δυστυχώς Κυπριανέ δεν μπορώ να ανταπεξέλθω σε τόσο "υψηλό" επίπεδο "απαντήσεων" - κατεβατών σπιθαμιαίων επιστημόνων, απ΄ότι φαίνεται νικήθηκα κατά κράτος από την επιστημοσύνη των πρεσβυτέρων (παππούδων). Θα σε παρακαλούσα να απευθύνεσαι σε αυτούς για την επικύρωση των διαπιστώσεων σου.

Kyprianos Christodoulides
Μου ξέφυγε. Είμαι λίγο ζαλισμένος (ακόμη) από τη μεσημεριάτικη οινοποσία. Και όταν διάβασα ένα ακόμη κατεβατό περί-τού-διά-ταύτα, κατάλαβα ότι πρέπει να πάω σε γιατρό. Όλα ήρθαν ανάποδα και τότε θυμήθηκα : «Μήνας που δεν έχει ρω, το κρασί θέλει νερό».

Robin Edison
Θα σε συμβούλευα ο οίνος να μην είναι άκρατος αλλά κεκραμένος, έτσι θα δύνασαι να αντιλειφθείς καλύτερα την στρέβλωση του χωροχρονικού συνεχούς και ξεφεύγοντας από το ελλειπτικό ανθρώπινο πλαίσιο, θα διακρίνεις απρόσκοπτα ότι ο νομοθέτης στο καθολικό συμπαντικό πεδίο, είναι ταυτόχρονα και νόμος.

Kyprianos Christodoulides
Ααα, μάλιστα ! Το σύμπαν νομοθετεί και ο άνθρωπος διαπιστώνει - ε, όχι και αποδεικνύει - την σοφία του "σύμπαντου"- κατά Καζαντζάκη. Το μάθαμε, οι διαπιστώσεις λέγονται τώρα αποδείξεις και ο νομοθέτης λέγεται σύμπαν ! Οι γνήσιοι αγνωστικιστές και άθεοι απορρίπτουν, δικαίως, την οντότητα του ... σύμπαντου (Καζαντζάκης). Τί είδους οντότητα μπορεί να είναι αυτή, μου λές ;

Robin Edison
Δεν δύναμαι να σου απαντήσω… Εάν με είχες προσκεκλημένο να πιω κι εγώ ένα κρασάκι, θα ήταν αλλιώς τα πράγματα.

Kyprianos Christodoulides
Την άλλη φορά θα σε θυμηθώ. Και να μη το ξεχάσω. Σε προειδοποιώ ότι το επόμενο θέμα συζήτησης, θα είναι η δημιουργία ενός νέου σύμπαντου (Καζαντζάκης) από τους φερέλπιδες νέους επιστήμονες και τα φώτα που τους κομίζει η νέα, επίσης, επιστήμη. Να ετοιμάζεσαι.

Robin Edison
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την ειδοποίηση. Θα περιμένω αδημονώντας, μη τυχόν μέσα από τη δημιουργία του «νέου σύμπαντου» πάρω απαντήσεις στα αρχέγονα ερωτήματα που ταλανίζουν τη συνείδηση μου για την εντροπία του καθολικού σύμπαντος. Μετρώντας έτσι την αταξία, η οποία ως μέγιστη τιμή της αντικατοπτρίζει την πλήρη αποδιοργάνωση ή αλλιώς (ομογενοποίηση των πάντων) και ισοδυναμεί με την παύση της ζωής ή κατά τους επιστήμονες την παύση της εξέλιξης.

Tony Vook
Ωραια η κουβεντουλα σας παιδια , την ωρα που βγαινουν τα φαντασματα , το κρασακι παντως διαπιστωνω οτι σας βοηθα να βλεπετε τα πραγματα με αλλο ματι . Μεχρι και τα σεντονια σας ενοχλουν . Ποιους ? τα κλωστουφαντουργεια , Ρομπιν , Κυπριανος που εχουν παραξει χιλιομετρα κλινοσκεπασματων , κατηγορουν τους αλλους για σεντονια . Προλαβατε ομως συζητωντας , οι κρασοπατερες , , σεαυτον τον ωραιο ,υψηλης αναλυσης , ασχετο με το ποστ διαλογο , να ξορκισετε , μεσα στην καραφα σας , την ευγονικη , την τεχνητη γονιμοποιηση , την κλωνοποιηση , τις μ εταλλαξεις , την ευθανασια , τις μεταμοσχευσεις , το χωροχρονικο συνεχες , τον ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ ,την οντοτητα του συμπαντου , την εντροπια και την παυση της εξελιξης . . Κατα τα αλλα σας ενοχλει η ομογενοποιηση των παντων . Αν ηταν ο Κυπριανος στην θεση μου , θα σας ειχε ευχαριστησει προ πολλου για την συμμετοχη σας . Εμεις παντως απολαμβανουμε τον θεοπνευστο διαλογο σας, και λυπομαστε που δεν πιστευουμε και εμεις στον τριφασικο {σουκο } , συμπαντικο καταφερτζη , αγαπησιαρη, που γεννησε τον εαυτο του , για να λεμε τα ιδια με σας . Παντως δεν σας ρωταω , ξερω τι πινετε , και δεν θελουμε να μας δωσετε .

Kyprianos Christodoulides
Μπράααβο Τόνυ - κατά το "μπράααβο Ρούλα" - τόπιασες το υπονοούμενο ! Στη συζήτηση, του πώς οι νέοι επιστήμονες θα μας φτιάξουν ένα νέο σύμπαν, σε θέλω μέσα.

Υστερόγραφο ετυμολογίας (για να ξέρουμε πώς διαβάζονται τα γραπτά των οινόφλυγων). Σύμπαν = συν+παν. Το παν είναι το σύμπαν, το συν ποιο είναι ; Οι αγνωστικιστές θα απαντήσουν : το συν είναι το παν - σ.σ. εγώ το λέω δεν ξέρω - κι εμείς θα θαυμάσουμε ... το παν του παντός ! Γελάνε οι κότες ή δεν γελάνε ; Απάντησέ μου Ρόμπιν.

Robin Edison
Αν γελάνε…; Μα τι ερώτησις είναι αυτή…; Έχουν πλαντάξει από το κακάρισμα !
Είναι γεγονός πάντως ότι αυτοί οι αγνωστικιστές γνωρίζουν πολλά πράγματα και ότι δεν γνωρίζουν, είναι πεπεισμένοι ότι θα το γνωρίσουν στο μέλλον. Πολλοί δε, έχει παρατηρηθεί ότι γειώνονται σε ενεργειακούς χώρους αρχαίων ναών, απομυζώντας την ενέργεια από τα ενεργειακά πεδία του σύμπαντος χώρου, αποδεικνύοντας έτσι στην πράξη την ρήξη του χωροχρονικού συνεχούς. Το νου σου λοιπόν δυο φορές… (δηλ. το νουνού σου, που έλεγε κι ένας φίλος) μην τυχόν και ανοιχτεί καμιά μαυρή οπή… και τότε μαύρο σκοτάδι που μας έφαγε !!!

Spinette Clayton
Συγνώμη παιδιά.. ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΜΆΡΤΥΡΕΣ ΙΑΧΩΒΑΔΩΝ.. ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ.. ΞΈΡΕΙΣ ΠΌΣΟΙ ΚΡΥΦΟΊ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΟ ΦΒ.. ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΥΣ

Tony Vook
Μπραβο , Spinette , η μονη ξεμεθυστη εισαι εδω περα , που εγραψε κατι σχετικο με το ποστ .

Kyprianos Christodoulides
Καλημέρα Σπυριδούλα και να προσέχεις. Πρώτα να ρωτάς τί πίνει ο γραφιάς, που κάνεις τον κόπο και τον διαβάζεις, και μετά να λες τα δικά σου. Ιεχωβίτες δεν μπαίνουν εδώ μέσα.

«βλέπω δὲ ἕτερον νόμον ἐν τοῖς μέλεσί μου ἀντιστρατευόμενον τῷ νόμῳ τοῦ νοός μου»

Η αλήθεια να λέγεται; 

Και ένα Σχόλιο 03/05/2017

«Λέγεται για κάποια μοναχή, ότι εξομολογήθηκε στον Άγιο Σεραφείμ του Σάρωφ και του ομολόγησε ότι πάσχει από δυνατή οργή και νευρικό θυμό. Ανέμενε από τον άνθρωπο του Θεού μεγάλη επίπληξη και βαρύ κανόνα. Αλλά αντί επιπλήξεων και κανόνα τα αυτιά της χάιδεψαν οι παρακάτω στοργικές λέξεις του πνευματικού γέροντα: «Μα τι λες αδελφή; Κοίταξε βαθιά μέσα σου, υπάρχει ένας υπέροχος ήσυχος χαρακτήρας, πραγματικά μαγευτικός, μετριόφρων και σεμνός!». Σαν απαλή βροχή που πέφτει στη διψασμένη γη, έπεσαν αυτές οι στοργικές λέξεις στην ψυχή της γυναίκας. Ντράπηκε πολύ για τον εαυτό της, αλλά ταυτόχρονα γέμισε ελπίδα. Δηλαδή εδώ έχουμε τις δύο σημαντικότερες συνθήκες για την επαναφορά! Αυτό το παράδειγμα μας δείχνει πως μπορούμε να πετύχουμε να ανυψώσουμε τους ανθρώπους με λόγο στοργικό και ευχάριστο, βοηθώντας τους παράλληλα να ανυψωθούν και ως προς τα έργα τους. Όταν μπορούμε να αφυπνίσουμε τον άνθρωπο που κοιμάται με χάδι, γιατί να τον χτυπήσουμε με μαστίγιο; Εσύ τώρα μπορείς να μου πεις: μα ο Άγιος Σεραφείμ δεν είπε την αλήθεια σε εκείνη τη γυναίκα κατάματα, ενώ εγώ λέω στον καθένα την αλήθεια κατά πρόσωπο! Ο Άγιος Σεραφείμ είπε την αλήθεια, αλλά την αλήθεια εκείνη, που δεν έφερε τη γυναίκα στο σημείο εκείνο να εκφραστεί με θυμό και οργή. Αφού η γυναίκα μερικές φορές παραδιδόταν στον θυμό, αλλά το μεγαλύτερο διάστημα της ζωής της ήταν εντελώς ήσυχη και σεμνή. Και ο Άγιος Θεός ως άριστος παιδαγωγός και γιατρός, ανύψωσε εκείνο που είναι καλό μέσα στην ψυχή της, αποσιωπώντας εκείνο που είναι κακό. Αφού τι νόημα θα είχε να μιλήσει περί του κακού για το οποίο ήδη η ίδια η γυναίκα είχε μιλήσει; Εσύ όμως, έχεις εντελώς αντίθετη μέθοδο, εσύ λες κατά πρόσωπο ότι κακό έχει η ηθική αρρώστια κάποιου ανθρώπου! Και αυτό τονισμένο αυστηρά και κακοπροαίρετα. Παράλληλα, εκείνο που είναι καλό σε κάποιον αμαρτωλό το αποσιωπάς. Αυτή είναι η ειδοποιός διαφορά ανάμεσα σ’ εσένα και σ’ εκείνον του οποίου το όνομα μπήκε στον Συναξαριστή». (Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς, Δε φτάνει μόνο η πίστη, εκδ. Εν πλω σελ 239-240)

Επειδή τα πράγματα είναι σήμερα μπερδεμένα, ας προσπαθήσουμε να βάλλουμε μια τάξη (κχ)

1) Να μη διαλάθει της προσοχής του αναγνώστη, ότι ο άγιος Σεραφείμ έχει απέναντί του μια - πιθανόν γνώριμη - Μοναχή και όχι έναν άγνωστο κοσμικό, άνδρα ή γυναίκα, που του εξομολογείται το πάθος της οργής και του ζητά βοήθεια.
2) Απάντηση σε σχολιάστρια, η οποία έγραψε : «Τα πάντα είναι η Αγάπη αυτή μαλακώνει την άγρια και θυμωμένη καρδιά.Ο άλλος εαυτός του θυμού και της οργής είναι απλά το κακό αγγελάκι μας, που μάχεται το καλό για την ειρήνη και αγάπη της ψυχής. Εμείς απλά επιλέγουμε.»

κχ : Τα πάντα δεν είναι αγάπη. Να ξέρουμε τί γράφουμε. Έχουμε την κτιστή αγάπη, υπάρχει όμως και η άκτιστη αγάπη. Ο πάπας και οι άλλοι, την κτιστή αγάπη έχει και με βάση αυτή έχει σχεδιάσει την προπαγάνδα της αγαπολογίας και σχεσιολογίας.
Την δέχτηκαν και οι του Φαναρίου εκκοσμικευμένοι και υποταγμένοι στις νεοταξικές εντολές. Είναι όμως και πολλοί δικοί μας εδώ, ερωτολογούντες ακαδημαϊκοί και κληρικοί, που διστάζουν να πουν τα πράγματα με το όνομά τους.

Η Ορθοδοξία έχει, προβάλλει και προτείνει, την άκτιστη αγάπη, αυτή που θέωσε και κόσμισε την Εκκλησία με σωρεία Μαρτύρων, Ομολογητών, Οσίων και Θεοφόρων πατέρων.

Ο Κύριος είπε «27 Εἰρήνην ἀφίημι ὑμῖν, εἰρήνην τὴν ἐμὴν δίδωμι ὑμῖν· οὐ καθὼς ὁ κόσμος δίδωσιν, ἐγὼ δίδωμι ὑμῖν.». Αλλά η ειρήνη είναι έργο - ενέργεια, της αγάπης. Όχι όμως της κοσμικής ειρήνης και της κοσμικής αγάπης. Αυτονόητο και της αλήθειας, που είναι ο Κύριος. Επομένως, δεν είναι παραχάραξη, αν κάποιος πει «ἀγάπην τὴν ἐμὴν δίδωμι ὑμῖν· οὐ καθὼς ὁ κόσμος δίδωσιν, ἐγὼ δίδωμι ὑμῖν».
3) Κατόπιν των ανωτέρω, δεν τίθεται ερώτημα αν ο άγιος Σεραφείμ είπε, ή δεν είπε τήν αλήθεια; Ήταν αλήθεια αυτό που της είπε. Ότι έχουμε μέσα μας έναν άλλο εαυτό, που δεν τόν αφήνουμε νά βγει προς τά έξω καί διαρκώς τού κλείνουμε το στόμα, με αποτέλεσμα να οργιζόμαστε επικίνδυνα και να νευριάζουμε υπέρμετρα :

« 22 συνήδομαι γὰρ τῷ νόμῳ τοῦ Θεοῦ κατὰ τὸν ἔσω ἄνθρωπον, 23 βλέπω δὲ ἕτερον νόμον ἐν τοῖς μέλεσί μου ἀντιστρατευόμενον τῷ νόμῳ τοῦ νοός μου καὶ αἰχμαλωτίζοντά με ἐν τῷ νόμῳ τῆς ἁμαρτίας τῷ ὄντι ἐν τοῖς μέλεσί μου.» (Ρμ. ζ΄).

Σχόλιο

- Σοφία Σαλαβάτη : ΤΑ ΛΕς ΠΟΛΥΟΜΟΡΦΑ ΚΑΙ ΑΠΛΑ. ΑΠΛΩς Ο ΚΥΡΙΟς ΚΥΠΡΙΑΝΟς ΑΣ ΨΑΞΗ ΛΙΓΟ ΜΕΣΑ ΤΟΥ ΚΑΙ Ας ΑΦΗΣΗ ΤΗΝ ΘΕΩΡΙΑ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΑΓΑΠΗ ΕΤΣΙ;

- Kyprianos Christodoulides :
« 24 πάτερ, οὓς δέδωκάς μοι, θέλω ἵνα ὅπου εἰμὶ ἐγὼ κἀκεῖνοι ὦσι μετ' ἐμοῦ, ἵνα θεωρῶσι τὴν δόξαν τὴν ἐμὴν ἣν δέδωκάς μοι, ὅτι ἠγάπησάς με πρὸ καταβολῆς κόσμου.
25 πάτερ δίκαιε, καὶ ὁ κόσμος σε οὐκ ἔγνω, ἐγὼ δέ σε ἔγνων, καὶ οὗτοι ἔγνωσαν ὅτι σύ με ἀπέστειλας·
26 καὶ ἐγνώρισα αὐτοῖς τὸ ὄνομά σου καὶ γνωρίσω, ἵνα ἡ ἀγάπη ἣν ἠγάπησάς με ἐν αὐτοῖς ᾖ, κἀγὼ ἐν αὐτοῖς. » (Ιν. ζ΄)

Κυρία ή δεσποινίς Σαλαβάτη, πριν γράψω κάτι, το έχω ψάξει πολύ μέσα μου. Αν διαβάσετε τα παραπάνω εδάφια, θα δείτε για ποιά αγάπη μιλεί ο Κύριος :
1) ὅτι ἠγάπησάς με πρὸ καταβολῆς κόσμου
2) ἵνα ἡ ἀγάπη ἣν ἠγάπησάς με ἐν αὐτοῖς ᾖ, ...

Μήπως νομίζετε ότι αυτή η αγάπη, η «πρὸ καταβολῆς κόσμου» και «ἡ ἀγάπη ἣν ἠγάπησάς με», είναι εύκολη και εφικτή για τον άνθρωπο ; Είναι εύκολη υπόθεση η αγάπη, με την οποία ο Πατήρ αγαπά τον Υιό πρό καταβολής κόσμου ;
Θέλετε λοιπόν να αφήσουμε την θεωρία της αγάπης και να ασχολούμαστε με την αγάπη του κόσμου, την κοσμική αγάπη ; Μα αυτήν ακριβώς την αγάπη έχουν και με αυτή φλυαρούν οι παπικοί, οι προτεστάντες και δυστυχώς, κάποιοι δικοί μας οικουμενιστές Ορθόδοξοι ή ακόμη και αντιοικουμενιστές.

Σε επανάληψη για τα Σχόλια ("Κοσμικοί εναντίον Πιστών")

http://kyprianoscy.blogspot.gr/2017/04/blog-post_59.html 

Αν έχετε υπομονή και είσαστε φιλαναγνώστες, κάτι σπάνιο για τις μέρες μας.