Λυκούργος Νάνης : Η Προδοσία τής Αποστολής τών Ποιμένων. Σχόλιο στήν παρέμβαση τού Μητροπολίτου Καλαβρύτων

Αναδημοσίευση

Σάββατο, 28 Οκτωβρίου 2017, ο/η Lykourgos Nanis έγραψε:

Ο μητροπολίτης Καλαβρύτων, διά της ομολογουμένως πεπαρρησιασμένης του γραφίδος, μέμφεται, ορθώς και δικαίως, την εκκλησιαστική ηγεσία επί προδοσία της αποστολής της εν σχέσει προς το μάθημα των Θρησκευτικών. Και αξιεπαίνως εκζητεί τη συγγνώμη της ΠΕΘ και του καταπροδομένου από την επίσημη Εκκλησία, ευσεβούς λαού που αγωνίζεται με αξιοσημείωτο σθένος για τη διασφάλιση του Ορθοδόξου χριστιανικού προσανατολισμού και χαρακτήρα του πολύπαθου μαθήματος.

Δυστυχώς, ΔΥΣΤΥΧΕΣΤΑΤΑ, η προδοσία της αποστολής της εκκλησιαστικής ηγεσίας δεν εξαντλείται μονάχα στη σκανδαλώδη στάση της επί του προκειμένου μείζονος και ζέοντος και σπουδαιοτάτου θρησκευτικού , εθνικού, κοινωνικού και πολιτισμικού ζητήματος, αλλά εξικνείται πολύ πιο πέρα και περιλαμβάνει και άλλες ουσιωδέστατες πτυχές της εκκλησιαστικής ζωής και παρουσίας.

Η ιερή αποστολή των ποιμένων προδόθηκε από την εκκλησιαστική ηγεσία με :
- την επαίσχυντη μεταβολή της αρχήθεν αποφασισθείσης στάσεώς της στο Κολυμπάρι εν σχέσει προς το τελικό "συνοδικό" κείμενο που αφορά στις σχέσεις Ορθοδοξίας και αιρετικών "χριστιανών", - το "πράσινο φως", που ουσιαστικά αυτή άναψε, για την ψήφιση του φασιστικής υφής και εμπνεύσεως ΔΗΘΕΝ αντιρατσιστικού νόμου,
- την ένοχη σιωπή και αδιαφορία της στην περίπτωση αισχίστων και βορβορωδών "καλλιτεχνικών" έργων, καθαπτομένων βαναύσως των ιερών Προσώπων και Θεσμίων της Αμωμήτου ημών Πίστεως, - την σκανδαλώδη αποφυγή συνοδικής ενασχολήσεως και καταδίκης της βδελυκτής στα όμματα του Αγίου Θεού νεονικολαιτικής συφιλίδος, όπως αυτή ενσαρκώνεται από τους θεράποντες της "ερωτοθεολογίας"(τον πρύτανη της εν λόγω κακοδοξίας ένιες μητροπόλεις καλούν να μιλήσει στους νέους...),
- την ένοχη υπόθαλψη και συγκάλυψη της αντιπατερικής και πατρομάχου Βολιώτικης σφηκοφωλιάς-"ακαδημίας" και του διαρκώς παραπαίοντος "προστάτη και κηδεμόνα" της,
- την μετατροπή των επισήμων εκκλησιαστικών περιοδικών σε παραρτήματα της γνωστής και μη εξαιρετέας και βραχυκυκλωμένης από τους "Καιρίτες" "Σύναξης",
- τη σκανδαλώδη αρχιεπισκοπική παρέμβαση προ των τελευταίων επισκοπικών εκλογών,
- το πρόσφατο αίσχος της υποτονικής αντιδράσεώς της απέναντι στο νομοθετικό αισχρούργημα "περί αλλαγής φύλου" και τους αυτουργούς του, συμπεριλαμβανομένου και του προέδρου της Δημοκρατίας, που κατά τα άλλα εκκλησιάστηκε σκανδαλωδέστατα προχθές στο ναό του αγίου Δημητρίου στη Θεσσαλονίκη παρισταμένης, απαθώς, πλειάδος επισκόπων, προεξάρχοντος του, κατά τα άλλα, διώκτου ευσεβών κληρικών μητροπολίτου Ανθίμου και προέβη και σε δηλώσεις, από πάνω, σχετικά με τον μέγα άγιο,
- την ποιότητα και συχνότητα των λεγόμενων "λαμπρών πολυαρχιερατικών συλλείτουργων"-δεσποτικών φεστιβάλ,
- την έλλειψη αρθρώσεως και εκφοράς γνησίου εκκλησιαστικού και αγιοπατερικού λόγου επί υψίστων ηθικών και κοινωνικών ζητημάτων, ναρκοθετούντων τη σωτηρία του ποιμνίου.

Αυτό το τελευταίο, μάλλον είναι και το σημαντικότερο. Μπορεί, κανείς, να ισχυρισθεί στα σοβαρά ότι ο λόγος που εξέρχεται από πολλούς εκ των επισκόπων μας και αποτυπώνεται στις γραφίδες τους στοιχεί με την αγιογραφική, αγιοπατερική και ιεροκανονική παρακαταθήκη και διδαχή;
Συνιστούν γνήσια εκκλησιαστικές θέσεις οι κατά καιρούς εκφερόμενες και διατυπούμενες απόψεις-ιδεοληψίες των γνωστών και μη εξαιρετέων μητροπολιτών Δημητριάδος, Σύρου, Αργολίδος, Αλεξανδρουπόλεως, Μεσσηνίας; Ή είναι λόγος προσαρμοσμένος και συντονισμένος άριστα με τις επιταγές της "πολιτικής ορθότητας"; Λόγος ανθρωπάρεσκος, που χαιδεύει αυτιά, που δεν ελέγχει, που δεν δυσαρεστεί, που δεν θίγει το συστημικό κατεστημένο αλλά επαινείται και "αγκαλιάζεται" από αυτό.
Πληθωρική αγαπολογία και σχεσιολογία, μεταναστολαγνεία, υπερτονισμός της αγάπης του Θεού και αποσιώπηση της δικαιοσύνης Του, απουσία αναφοράς σε ουσιαστική μετάνοια, σε αιώνια κόλαση, σε μέλλουσα κρίση και ανταπόδοση, στη μετά φόβου και τρόμου κατεργασία της σωτηρίας μας, λόγος που "ευχερώς εκδίδει εισιτήριον διά τον Παράδεισον", για να μνησθούμε και του μακαριστού Φλωρίνης Αυγουστίνου.

Τόσος πια κομπλεξισμός προκειμένου να μην χαρακτηρισθούν ως επηρεασμένοι από το δικανικό πνεύμα της Δύσεως; Ακούστηκαν ποτέ οι λεγάμενοι να κατονομάζουν ως αιρετικούς τους παπικούς, προτεστάντες, αγγλικανούς, μονοφυσίτες και να τους προτρέπουν στην εν μετανοία επιστροφή τους στη μάνδρα της αγιωτάτης Εκκλησίας μας; Πότε ήλεγξαν με παρρησία τους αντίχριστους πολιτικούς και αυτοδιοικητικούς άρχοντες; Πότε τους δυσαρέστησαν; Πότε ονειδίσθηκαν για το Χριστό; Πότε τους αποκάλεσαν οι εκπρόσωποι του συστημικού κατεστημένου "σκοταδιστές", "μεσαιωνιστές", "ταλιμπάν", "φοβικούς" κ.τ.ό; Πότε τους λοιδόρησαν και τους απαξίωσαν όπως κάποιους ομολογητές συνεπισκόπους τους;
Επίσκοποι, ΠΛΗΝ ΕΠΑΙΝΕΤΕΩΝ ΕΞΑΙΡΕΣΕΩΝ, ανάξιοι της αποστολής τους και κατώτεροι των προσδοκιών του πιστού λαού, δειλοί, ένοχοι, συμβιβασμένοι, άφωνοι, άπραγοι, απλοί διαχειριστές της επισκοπικής εξουσίας, διεκπεραιωτές εγκυκλίων και γραφειοκρατικών πράξεων,νεροκουβαλητές και αβανταδόροι της αντίθεης εξουσίας.
Κάποιοι από αυτούς λαλίστατοι και ακάματοι όταν πρόκειται να πετροβολήσουν παραδοσιακούς και ομολογητές κληρικούς και λαικούς (όρα περίπτωση Θεσσαλονίκης Ανθίμου) και όταν επίκειται, πλειοδοτώντας σε "πολιτικά ορθές" και τραγικά α-θεολόγητες και αντι-εκκλησιαστικες θέσεις, να αποσπάσουν ψευτοπροοδευτικά εύσημα-εφαλτήρια, ενδεχομένως, για τη μελλοντική ανύψωσή τους στην επίφθονη αρχιεπισκοπική καθέδρα (όρα προαναφερθείσες περιπτώσεις ψευτοπροοδευτικών μητροπολιτών).

Ακόμη και κοσμικώς φρονούντες συμπατριώτες μας έχουν διαπιστώσει τη σκανδαλώδη αφωνία και απραξία των "ποιμένων" μας. "Πού είναι η Εκκλησία;", αναρωτιούνται, μέσα σε αυτόν το σεισμό; "Γιατί δεν μιλάνε οι δεσποτάδες;", τους ακούει κανείς να διερωτώνται ευλόγως! "Τι κάνει ο Ιερώνυμος;", τους ακούμε συχνά να λένε! Και να οικτείρουν τους επισκόπους και να εκφράζονται απαξιωτικά για την Εκκλησία... Τι να τους απαντήσει, άραγε, κανείς; 

Η υποκριτική τέχνη τής διπλωματίας επί θρησκευτικών ζητημάτων, εκτρέφει τούς ραββίνους τύπου Μορντεχάι Φριζή

1) Εφόσον ο ραββίνος Μορντεχάι Φριζή ταυτίζει τόν "ορθόδοξο" (sic) ιουδαϊσμό μέ τόν Σιωνισμό, τά περί σεβασμού τών άλλων πίστεων (δογμάτων) είναι "στάχτη στά μάτια". Άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε δηλαδή. Ο Σιωνισμός καταργεί όλα τά δόγματα χάριν μιάς "νέο-πίστης", χάριν ενός νέου παγκόσμιου θρησκευτικού δόγματος, τό οποίο, θέλοντας καί μη θέλοντας, θά κληθούμε όλοι νά σεβαστούμε - καλύτερα νά δεχθούμε - γιά νά ζήσουμε. Νά δούμε "άσπρη μέρα", φυσικά, πάντα μέ δανεικά λεφτά.

2) Εφόσον ο ραββίνος Μορντεχάι Φριζή ταυτίζει τόν αντισιωνισμό μέ τόν αντισημιτισμό, η ανοχή που εισηγείται έναντι τών άλλων δογμάτων (πίστεων) είναι κάλπικη, υποκριτική και ψευδής.

3) Εφόσον ο ραββίνος Μορντεχάι Φριζή αποδίδει αντισημιτισμό στούς αγίους τής καθ' ημάς πίστεως (αγ. Κοσμά Αιτωλό, αγ. Ιωάννη Χρυσόστομο) οφείλει νά μάθει ότι στήν εποχή τών αναφερομένων αγίων, η λέξη "αντισημιτισμός" ήταν εντελώς άγνωστη. Άν οι άγιοι αυτοί ήταν αντί-Ιουδαίοι, τότε, τόν πρώτο που πρέπει νά κατηγορήσει ως "αντί-Ιουδαίο", κατ' επέκταση δέ, ως αντί-Σημίτη καί αντί-Σιωνιστή, δέν είναι άλλος από τόν Ιησού Ναζωραίο Βασιλέα Ιουδαίων, τόν οποίο οι προγονοί του σταύρωσαν ειπόντες : "εμείς βασιλιά έχουμε τόν Καίσαρα". Σημειωτέον, ο Καίσαρας ετιμάτο ως θεός από τούς Ρωμαίους. Ήταν εξυπνότεροι οι Ρωμαίοι τών επιγόνων τού Μ. Αλεξάνδρου, δέν υποχρέωσαν τους Ιουδαίους ή άλλους υποταγμένους, να θυσιάζουν στό ρωμαϊκό πάνθεον, τό οποίο συμπεριλάμβανε καί τόν αυτοκράτορα. Καί οι Ρωμαίοι τής εποχής εκείνης "σέβονταν" τίς πεποιθήσεις τών κατακτημένων λαών !

Άν ο ραββίνος Μορντεχάι Φριζή έχει ή προτείνει τέτοιου είδους "σεβασμό", καλά θά κάνει νά τόν κρατήσει γιά τόν εαυτό του καί γιά τούς Σιωνιστές φίλους του, τούς οποίους λάβρως υπερασπίζεται. Η υποκριτική τέχνη τής διπλωματίας επί θρησκευτικών ζητημάτων, εκτρέφει τούς ραββίνους τύπου Μορντεχάι Φριζή. Οι έτεροι τού Ισλάμ ακολουθούν τήν μέθοδο τού αποκεφαλισμού τών απίστων. Τά περί σεβασμού τής θρησκείας τών άλλων, τά ακούν "βερεσέ".

Προφάσεις Διπλωματίας εν αμαρτίαις Θεολογίας

Αυτά, που ποτέ δέν μάς είπαν, γιά τήν Θεία καί Ιερά Μετάληψη

Επειδή πολλά γράφτηκαν (1) διαβάστε τήν απάντηση, που έδωσαν γιά τό συγκεκριμένο ζήτημα  οι άγιοι Κολλυβάδες διά χειρός αγίου Αθανασίου του Παρίου - Κολλυβάς τού 18ου αιώνος.

Σημειώνω, ο αρθρογράφος κ. Νεονάκης διαπραγματεύεται τό ζήτημα τής προσέλευσης τών πιστών στήν Θεία Κοινωνία μέ αναφορά στόν 9ο Αποστολικό Κανόνα.
Ασχέτως πρός αυτό, σχετικό όμως πρός τούς Αποστολικούς Κανόνες, είναι καί το νά μήν εορτάζουν οι πιστοί δυό φορές μέσα στό χρόνο τήν ίδια εορτή, όπερ συνέβη μέ τήν ημερολογιακή καινοτομία. Βλέπε παραπομπή (2).

Επιμέλεια βιβλίου υπό μακαριστού Ιερομονάχου Θεοδωρήτου, Αγιορείτου, εκδοθέν τό 1988 (3). Ασφαλώς, ουδείς τό γνωρίζει. Γνωστοί οι λόγοι. Ο Ιερομόναχος Θεοδώρητος ήταν διωχθείς εκ τού Αγίου Όρους, επειδή ηρνείτο νά μνημονεύει τόν οικουμενικό Βαρθολομαίο καί τούς πρό αυτού αιρετικούς πατριάρχες. Ήταν Παλαιοημερολογίτης.

(1)  https://www.facebook.com/ioannis.neonakis.35/posts/10155670726833744

(2)  Σχετική μαρτυρία υπάρχει στίς Αποστολικές Διαταγές : « μηκέτι παρατηρούμενοι μετά Ιουδαίων εορτάζειν», τονίζοντας ότι το χριστιανικό Πάσχα δεν έχει καμία σχέση με το Πάσχα των Ιουδαίων :  « Δει ουν υμάς αδελφοί, τους τω του Χριστού εξηγορασμένους τιμίω αίματι, τας ημέρας του Πάσχα ακριβώς ποιείσθαι μετά πάσης επιμελείας μετά τροπήν ισημερινήν,όπως μη δις του ενιαυτού ενός παθήματος μνείαν ποιήσθε, αλλά άπαξ του έτους του άπαξ αποθανόντος ...».

Βλέπε «Λειτουργικά στοιχεία στό έργο τών Αποστολικών Διαταγών»,
Διπλωματική Εργασία που υποβλήθηκε στο Τμήμα Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ., υπό ΤΑΓΑΡΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ,
Θεσσαλονίκη 2010, σελ. 114 - παραπομπή μέ αριθμ. 783 σέ 5,17,PG 1,888BC .(=SC329,268-270)
http://ikee.lib.auth.gr/record/126516/files/GRI-2011-6673.pdf

(3)  Η απάντηση τών αγίων Κολλυβάδων, ως πρός τό ζήτημα τής Θείας Μεταλήψεως, κατά τόν άγιο Αθανάσιο τόν Πάριο.
https://drive.google.com/drive/folders/0B10nRQ2KXoC_WVFScVZDeDVlZkE?usp=sharing

Δεύτερο Μέρος : Είναι, παρείναι, απείναι κλπ.

Τό Πρώτο Μέρος εδώ http://kyprianoscy.blogspot.gr/2017/10/blog-post_20.html

Λέει ο φιλόσοφος στά ασυνάρτητα "θεολόγια", που ακούσαμε : ο Θεός είναι ελεύθερος από τήν θεότητά του. Δηλαδή, η θεότητα είναι αναγκαιότητα τού θεού (σημ. καί η βλακότητα είναι η αναγκαιότητα τής ηλιθιότητας συμπληρώνω), οπότε η ελευθερία μας δίνει τήν απάντηση στόν τρόπο τής ύπαρξης είτε τού θεού είτε τού ανθρώπου. Βάζουμε καί τήν αγάπη μέσα.

Νύν υπέρ πάντων η ελευθερία καί ο ελευθεροτεκτονισμός (Μασονία), που απεχθάνεται τήν αλήθεια και τήν πίστη, όπως τήν ορίζει ο απ. Παύλος. Η Μασονία υποκαθιστά τήν πίστη μέ τήν (επιστημονική) απόδειξη. Άρα, ελευθερία σημαίνει θεός καί αληθεία σημαίνει "τί εστί αλήθεια ;".

Τήν εποχή τού Ποντίου Πιλάτου δέν είχαμε τόν Δαρβίνο, παρένθεση : αιτιώδης αρχή η αμοιβάδα, δέν είχαμε τό μπίγκ μπάνγκ, δέν είχαμε τόν Φρόιντ - αιτιώδης αρχή η αρχή τής ηδονής που τώρα τήν κάναμε αρχή τής σχέσης - αλλά δεν είχαμε καί τό CERN ! Που θα βρεί τό σωμάτιο Higgs - μερικοί τό ονόμασαν σωμάτιο τού θεού - καί θά μάς φτιάξει ένα νέο Σύμπαν κατόπιν μίας μεγαλύτερης μεγάλης έκρηξης. Η αιτιώδης αρχή τής ελευθερίας, η οποία αίρει κάθε αναγκαιότητα, μάς τό υπόσχεται. Πάμε να φύγουμε. Λυπάμαι μόνο τά θύματα που τόν άκουσαν, καθώς καί εκείνους που θά τόν διαβάσουν.

Είναι, παρείναι, απείναι κλπ.

Από Φιλοσοφία καλά πάμε. Από Θεολογία κολλήσαμε στό πρόσωπο, στή σχέση καί στήν εμπιστοσύνη. Έγινε εμπιστοσύνη τό "1 Ἔστιν δὲ πίστις ἐλπιζομένων ὑπόστασις, πραγμάτων ἔλεγχος οὐ βλεπομένων" (Εβ. ια΄). Μείναμε καί από λάδια (έρωτας).

Καί «... η ύπαρξη (σ.σ. παρείναι) προηγείται τής ουσίας (σ.σ. απείναι) ». Είναι τής Φιλοσοφίας αυτό, κατά Γιανναρά. Δηλαδή, η παρουσία τής ύπαρξης προηγείται τής απουσίας (μηδενισμός) τής ύπαρξης ή ακόμη - γιατί όχι ; - καί αυτής τής ουσίας ! Νομίζω, εδώ μπλέξαμε.

Η Θεολογία άλλα μάς λέει. Ότι εκ τών ουκ όντων τά όντα παρήχθησαν. Κάπως γενικότερα δέ, από μή προϋπάρχουσα ύλη παρήχθη ο αισθητός, ορατός καί αόρατος ( : μή αισθητός) κόσμος. Εξ αυτών είναι καί ο «τής δικαιοσύνης Ήλιος νοητός», ο οποίος καταυγάζει ως Φώς, νοερό βέβαια, τήν «ἡμέρα μία» τής Δημιουργίας : «3 καὶ εἶπεν ὁ Θεός· γενηθήτω φῶς·καὶ ἐγένετο φῶς».

Η επιστήμη μετά τών διακονούντων αυτήν, βλέπει ή μάλλον εικάζει, τό φώς μιάς μεγάλης έκρηξης. Είναι τό λεγόμενο big bang, τού οποίου τό φώς αδυνατεί νά φωτίσει τούς νοερούς οφθαλμούς τής ψυχής καί ο νοητός Ήλιος τής δικαιοσύνης εκλείπει.

Τό Δεύτερο Μέρος εδώ  http://kyprianoscy.blogspot.gr/2017/10/blog-post_21.html

Σχόλιο σέ φωτογραφία

Θεατρική διαβολοπαράσταση

Αφού διαβάσετε πρώτα τή συνέντευξη (*), διαβάστε έπειτα καί τό σχόλιο. Είναι αυτό :

Θεός καί διάβολος αδέλφια ; Συγχαρητήρια θεατράνθρωπε. Εσένα θέλουμε, νά ξαναζωντανέψεις τούς Μανιχαίους. Καλός δάσκαλος ο Πεσσόα, αλλά αδιάβαστος. Χρυσώνει τό χάπι μέ τήν αγάπη, τά βρήκε, μάς λέει ο Πεσσόα, ο διάβολος μέ τό θεό, προφανώς τού Πεσσόα, πάψαν νά τσακώνονται καί απλά κουβεντιάζουν. Κάνουν διάλογο αγάπης - αγάπης τού Πεσσόα - πόσους θά φάει ο ένας καί πόσους ο άλλος. Ε, όχι να τά χαλάσουν στή μοιρασιά τού Πεσσόα ! Τού διαβόλου του καί τού θεού του.

Άντε καί παράτα μας Πεσσόα κι εσύ κυρ Γιώργη Χρανιώτη.
(*) http://www.katanixis.gr/2017/10/blog-post_445.html

2. Σέ τί απέβλεπε η Καινοτομία τού ημερολογίου ;

 - Kyprianos Christodoulides : Παρακολουθώ μέ ενδιαφέρον τα σχόλια (*), διαφεύγει, όμως, τής προσοχής τών σχολιαστών, ο τίτλος τής ανάρτησης : "δέν υπάρχει γιά τόν Θεό παλιό και νέο ημερολόγιο", τού π. Σάββα Αχιλλέως.

Αφού, λοιπόν, ο Θεός αδιαφορεί, γιατί εμείς νά ενδιαφερόμαστε; Τό μόνο πού τόν ενδιαφέρει, είναι να πιστεύουμε ή νά δεχόμαστε, ότι όλοι οι δρόμοι οδηγούν ... στή Ρώμη. Δηλαδή, οδηγούν στόν ένα θεό γιά όλους.

Οπότε, αγαπητοί σχολιαστές, αφήστε τά πληκτρολόγια καί συμμορφωθείτε μέ τήν υπόδειξη τού πνευματικού Γέροντα Σάββα - άς έχουμε τήν ευχή του - άν θέλετε νά οδηγηθείτε, τελικά, στήν θέωση. Τί τά θέλετε τά εορτολόγια, τά εκκλησιολόγια, τά ημερολόγια ή ακόμη κι αυτά τά "θεολόγια" ; Κάνετε αυτό που συνιστά καί, η πνευματική Συμπαντική Οντότητα, θά σάς ανταμείψει. Είναι βεβαιότερο τού βέβαιου. Αδιάφορος ο θεός, αδιάφοροι κι εμείς, αφού λέμε "γεννηθήτω τό θέλημά σου, ως εν ουρανώ, καί επί τής γής" καί τά εξής.

Τελικά, νομίζω, έχουν δίκιο οι οικουμενιστές. Ωστόσο, μέ προβληματίζει τό εμφανισιακό σχήμα τους, όπως καί οι ναοί τους. Τί τά θέλουν όλα αυτά ; Τόν ενδιαφέρουν τόν θεό (συμπαντική Οντότητα) ή όχι ;

- Robin Edison
Σας παρακαλώ κύριε Κυπριανέ, θα ασχολούμεθα τώρα και με τα "μη ενδιαφέροντα" του θεού; Πάντως με αυτές τις ασυνάρτητες γενικεύσεις που κάνουν πολλοί πνευματικοί, μας βλέπω στο "Δρομοκαΐτειο" να ψάχνουμε τους "Νεφελίμ" που ζουν ανάμεσα μας !

- Kyprianos Christodoulides
Μόλις βγήκα από Δρομοκαΐτειο. Ώ, όχι ! Μήν πάει ο νούς σου σέ κακό. Επίσκεψη συγγενούς έκανα. Παρενθετικά τό κατώτερο

Η σημερινή είδηση μάς πληροφορεί ότι αρχίζει ο διάλογος (θεολογικός) μεταξύ Αγγλικανών καί Ορθοδόξων. Ερώτηση : Οι Ορθόδοξοι θά θέσουν τό ζήτημα τού αγγλικανικού Δόγματος, σύμφωνα μέ τό οποίο αρχή τής, κατ' αυτών, εκκλησίας είναι ο κάθε εστεμμένος ; Βεβαίως, δέν είναι μόνο αυτό είναι καί ... . Άς τα πάρει τό ποτάμι ή Ποτάμι.

- Robin Edison
Αυτό που μας ενδιαφέρει εμάς κ.Κυπριανέ, είναι να έχουν "πράξεις αρετής". Όλα τ' άλλα καλά το είπατε "Άς τα πάρει τό Ποτάμι."

- Kyprianos Christodoulides
Αυτό, "γιά τόν Θεό υπάρχουν μόνο οι πράξεις αρετής", τού γ. Σάββα - νά έχουμε τήν ευχή του - είναι καί τό τελευταίο, που είχα σκοπό νά γράψω, κύριε Ρόμπιν, εξερχόμενος τού Δρομοκαϊτείου.

Πράξις εστί θεωρίας επίβασις, γράφει ένας άγιος τής καθ' ημάς Εκκλησίας. Άν η θεωρία μας είναι σκάρτη, σκάρτες καί οι αρετές μας. Οι ενδιαφερόμενοι άς αναζητήσουν τόν "Περί Παρθενευόντων" λόγο, τού αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Ο γ. Σάββας - νάχουμε τήν ευχή του - μάλλον δέν θά τόν είχε υπόψη.

(*) https://www.facebook.com/chiefziogas/posts/10213635429430731

Σέ τί απέβλεπε η Καινοτομία τού ημερολογίου ;

Από ιστοσελίδα φέησμπουκ όπου καί εγράφη (εν περιλήψει) τό κατωτέρω :

- Γιάννης Ζιώγας : «Τι πραγματικα θελανε απο την αρχη;;;; Αυτο που τελικα πετυχανε, την διχογνωμια και τον εμφηλιο πολεμο μεταξη Ορθοδοξων αδερφων!!! Μας κουλουριασε ο σατανας στην παγιδα και αντε να βγαλουμε ακρη!!! Προσωπικα πιστευω οτι κακη καινοτομια και κακος νεοτερισμος ειναι μονον αυτος που θιγει το Δογμα αυτο καθε αυτο»

Σχόλιο Κυπριανός Χ
Αυτό που πραγματικά θέλανε, αυτό που τελικά πέτυχαν, ότι μάς κουλούριασε ο σατανάς στήν παγίδα του, έχω τήν γνώμη, ήταν η επικράτηση καί κυριαρχία του ελευθεροτεκτονισμού, αφανούς όντος τότε του Σιωνισμού καί εμφανέστατου σήμερα. Η Πίστη αποδομείται βήμα - βήμα πρός χάριν τής συμπαντικής (ποιάς ; ) Οντότητας .

Η αποδοχή εκ μέρους τής Εκκλησίας τής ελευθεροτεκτονικής πρότασης ή δόγματος επιστημονικής αλήθειας, δηλώνει τήν συγκατάθεσή της σέ κάθε τεκτονική θεώρηση τών πραγμάτων, αρκεί νά γίνονται δεκτά όσα η επιστήμη εισηγείται. Παράδειγμα ο εγκεφαλικός "θάνατος".

Καί όσα, μέν, είναι θεωρητικά αποδείξιμα κατόπιν (εξ αντικειμένου) πειράματος, αυτό ουδείς δύναται νά τό απορρίψει. Όταν όμως οι θεωρίες ή θεωρήματα δέν επαληθεύονται πειραματικά, παραδείγματος χάριν, ότι ο κτιστός χρόνος οφείλει νά γίνει ακριβής επί ζημία τής Πίστεως, καί αυτή η απόδειξη δέν λαμβάνεται διόλου υπόψη, τότε καθίσταται προφανής ο σκοπός. Δέν είναι άλλος από τήν διολίσθηση (ενσυνείδητη ή ακούσια) τής Ορθοδοξίας - βεβαίως καί τών Ορθοδόξων - στό τεκτονικό καί σιωνιστικό πνεύμα πλάνης . Καί αυτό είναι τό δόγμα τής πειραματικά επαληθεύσιμης αλήθειας. Η θεία Ενανθρώπηση είναι ;

Η συνέχεια εδώ http://kyprianoscy.blogspot.gr/2017/10/2.html

Χριστός καί Ινδιάνοι

Η αποσύνδεση μάθησης κατήχησης

- Ο χρήστης Kyprianos Christodoulides άφησε ένα νέο σχόλιο στην ανάρτηση "Ο Χριστός και οι Ινδιάνοι":
Πρίν μάθουν οι αλλόθρησκοι τήν συμβολική τών Εικόνων, η οποία παραπέμπει άμεσα σέ δογματικά θέματα, δέν είναι προτιμότερο νά αρχίσουν, αφού κατηχηθούν και βαπτισθούν, τήν καθ' ημάς διδασκαλία τού "πάντα όσα ενετειλάμην υμίν" ;

Θεολόγος είσαστε καί γνωρίζετε καλύτερα από μένα. Προηγήθηκαν 6 αιώνες θεολογικού λόγου, πρίν εκσπάσει η διαμάχη τών Εικόνων. Προηγήθηκε ο Λόγος καί ακολούθησαν οι Εικόνες. Μήπως εσείς προτιμάτε τό αντίθετο; Πρώτα νά διδάσκονται οι αλλόθρησκοι τήν εικονογραφία καί μέσω αυτής τήν Θεολογία ; Σημειώνω, η αναφορά αυτή γίνεται γιά τά δικά μας παιδιά τού Δημοτικού καί όχι κάποιας χψω πολυπολιτισμικής πολιτείας στιλ ΗΠΑ. Ακόμη είμαστε κράτος καί όχι τό District of Greece. Η Ιστορία άρχισε να γράφεται από εδώ καί όχι από τότε που ο Κολόμβος ανακάλυψε τήν Αμερική. Και, στό κάτω-κάτω, ποιά ιστορία έχουν νά διδάξουν τά αμερικανικά States ; Ότι τά εξάσφαιρα καί τά επαναληπτικά Γουίντσεστερ, είναι καλύτερα από τά σφυριά καί τά τόξα ;

- Παναγιώτης Ασημακόπουλος 9 Οκτωβρίου 2017 - 10:29 μ.μ.
Κύριε Χριστοδουλίδη, ομολογώ ότι αδυνατώ να παρακολουθήσω όλη τη συλλογιστική σας. Έχω όμως να σημειώσω δύο πράγματα: α) το σχόλιό σας δεν έχει κάποια σχέση με το άρθρο μου, β) έχετε μπερδέψει το ρόλο του σχολείου (μάθημα Θρησκευτικών) με την διαδικασία ένταξης στο εκκλησιαστικό σώμα (Κατήχηση και Βάπτισμα).

- Kyprianos Christodoulides10 Οκτωβρίου 2017 - 11:16 π.μ.
Κάθε αναγνώστης, που διαβάζει ένα άρθρο ή μιά μελέτη, οδηγείται αναπόφευκτα στήν εξαγωγή ενός συμπεράσματος ανάλογα μέ τό μορφωτικό του επίπεδο καί τήν αντιληπτική - νοηματική του ικανότητα. Αυτό που λέμε "επίπεδο (ποιόν) ευφυΐας". Ο συντάκτης ή συγγραφέας, μέ αυτά που γράφει, οδηγεί τόν αναγνώστη στήν "κεντρική ιδέα" - έτσι μάθαμε στά δικά μου χρόνια - μέσω τού γραπτού του λόγου, ο οποίος δομεί τό άρθρο ή τήν μελέτη του. Τό άν ο αναγνώστης συμφωνεί ή όχι, είναι άλλο θέμα καί πάντα συναρτάται από τό επίπεδο ευφυΐας που έχει. Άν είναι ανεπαρκές, τότε συντάσσεται μέ αυτά που διαβάζει καί ο συγγραφέας, μπορεί νά καταταγεί στήν κατηγορία τών διαμορφωτών γνώμης (oppinion maker).

Τό κατά τήν άποψή μου δικό σας συμπέρασμα, ή μάλλον κεντρική ιδέα τού άρθρου σας, συνοψίζεται στό : «Τι σχέση λοιπόν μπορεί να έχει ο Χριστός με τους Ινδιάνους; Μμμμμ…. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο, εκτός από το ότι ο Χριστός γεννήθηκε ΚΑΙ για τους Ινδιάνους…»

Σωστά, αλλά ο Χριστός ενηνθρώπησε γιά όλη τήν κτίση, η οποία «22 οἴδαμεν γὰρ ὅτι πᾶσα ἡ κτίσις συστενάζει καὶ συνωδίνει ἄχρι τοῦ νῦν·». Βάζουμε καί τόν άνθρωπο μέσα εύλογα.

Τά δικά μας, λοιπόν, παιδιά του Δημοτικού - αργότερα απόφοιτοι Λυκείου - μαθαίνουν ότι ο Χριστός γεννήθηκε "ΚΑΙ γιά τούς Ινδιάνους", προκειμένου (υπόθεση κάνω) νά τούς υποδεχθούμε σάν πρόσφυγες, άν καί δέν τό βλέπω πιθανό. Ούτε βλέπω πιθανό οι Ινδιάνοι, όσοι έχουν απομείνει, νά διδάσκονται ότι ο θεός τους έγινε καί γιά εκείνους που τούς αφάνισαν.
Άν, τώρα, ο νέος θεός τής αγάπης, που γεννήθηκε "ΚΑΙ γι΄ αυτούς", είναι άλλος από τόν εξολοθρευτή προηγούμενο, τούτο, νομίζω, θά τό ακούσουν χαμογελώντας, ακριβώς, όπως χαμογέλασα κι εγώ μέ τά γραπτά σας. Η ολιστική θρησκεία (θρησκεία τού όλου) που διαζωγραφίζει τό άρθρο σας, εναρμονίζεται πλήρως μέ τίς μετανεωτερικές εισηγήσεις εκείνων, οι οποίοι αποβλέπουν νά μάς κάνουν "πολίτες τού κόσμου", λές καί δέν είμαστε. Οι ρίζες μας πάνε πίσω, πολύ πίσω, καί άλλη Ιστορία από αυτή που γνωρίσαμε καί γνωρίζουμε, δέν τήν δεχόμαστε, ακόμη κι άν αυτή μάς τήν επιβάλλουν μέ τά οικονομικά τους εξάσφαιρα ή τά τραπεζικά προϊόντα τους τύπου Γουίντσεστερ.

Τέλος, ως πρός αυτό : « ... έχετε μπερδέψει το ρόλο του σχολείου (μάθημα Θρησκευτικών) με την διαδικασία ένταξης στο εκκλησιαστικό σώμα (Κατήχηση και Βάπτισμα) », σάς απαντώ. Άν εγώ μπερδεύω τό μάθημα τών Θρησκευτικών (σχολείο) μέ τήν Κατήχηση καί τό Βάπτισμα (σώμα εκκλησίας), τούτο οφείλεται στό ότι εσείς αποσυνδέεται αυτά τά δύο : άλλο σχολείο, έτερο η ένταξη στό εκκλησιαστικό σώμα. Πείτε μας λοιπόν, εσείς ο θεολόγος, τί εκ τών δύο προτιμάτε : Νά διδάσκετε τά παιδιά άλλο η ψυχή (μάθημα Θρησκευτικών) καί έτερο τό σώμα (μάθημα ένταξης στό εκκλησιαστικό σώμα) ή νά διδάσκετε τό ενοειδές σώματος καί ψυχής ; Εφόσον, λοιπόν, προτιμάτε «άλλο η ψυχή, έτερο τό σώμα», δώστε μας νά καταλάβουμε μέ ποιό τρόπο θά ενώσετε τήν ανθρωπότητα φτιάχνοντας "πολίτες τού πλανήτη γή". Τί λογής πράγμα είναι αυτός ο θεός τής ενότητας Ινδιάνων, Ιαπώνων, Κινέζων, Μαύρων, Ασιατών, Αφρικανών καί όχι μόνο ;

- Παναγιώτης Ασημακόπουλος10 Οκτωβρίου 2017 - 10:13 μ.μ.
Κάνω προσπάθεια - το ομολογώ - και ρωτάω: Γιατί να υποδεχθούμε τους (όποιους) Ινδιάνους ή Κινέζους ή μαύρους (και σε αυτούς ο Χριστός είναι Θεός και κάποιες εικόνες προσαρμοσμένες ανάλογα) ως πρόσφυγες;
Η τελευταία σας παράγραφος είναι ένα λογικό άλμα αυθαιρεσίας: Η κατήχηση είναι έργο της Εκκλησίας, κάτι που αναγνωρίζεται διά των αιώνων του Χριστιανισμού, αλλά και σε όλες τις πρόσφατες παρεμβάσεις της Ιεραρχίας. Πώς πήγατε τώρα στο δυαλιστικό χωρισμό σώματος και ψυχής και πώς συνδέονται το σώμα με την κατήχηση και η ψυχή με το σχολείο; Και μάλιστα αποδίδετε το ευφυολόγημά σας σε μένα και απορείτε στη συνέχεια τι λογής πράγμα είναι ο Θεός της ενότητας των ανθρώπων...

- Kyprianos Christodoulides11 Οκτωβρίου 2017 - 1:11 π.μ.
Καλή η προσπάθεια που καταβάλατε, όχι όμως ολοκληρωμένη. Διότι, αν προσέξατε, η τελευταία παράγραφος απαντά σέ κάτι, το οποίο εσείς γράψατε ( : « ... έχετε μπερδέψει το ρόλο του σχολείου (μάθημα Θρησκευτικών) με την διαδικασία ένταξης στο εκκλησιαστικό σώμα (Κατήχηση και Βάπτισμα) » καί όχι εγώ. Εισηγητής του δυϊσμού εσείς είσαστε, όχι εγώ. Αν μπερδεύτηκα, δικό σας τό φταίξιμο, αφού επιμένετε (παρένθεση, ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος καί ο Μέγας Βασίλειος διαφωνεί) σέ διαχωρισμό Βάπτισης Κατήχησης από τήν θύραθεν - κατά τό Σύνταγμα πάντως Ορθόδοξη / οι - εκπαίδευση καί όχι Παιδεία.

Θά μου απαντήσετε, βέβαια, ότι η εποχή τού «φεγγαράκι μου λαμπρό/φέγγε μου νά περπατώ κλπ.» έχει ανεπιστρεπτί περάσει . Τό «νά μαθαίνω γράμματα/τού θεού τά πράγματα» δέν συμβιβάζεται μέ τίς απαιτήσεις τής ολιστικής τάξης πραγμάτων, που μάς επιβάλλεται έξωθεν καί έσωθεν. Δέν έχω παρά νά συμφωνήσω. Οπωσδήποτε, όμως, όχι αμαχητί.
Καί θά κλείσω, επαναλαμβάνοντας τό ερώτημα : « Πείτε μας λοιπόν, εσείς ο θεολόγος, τί εκ τών δύο προτιμάτε : Νά διδάσκετε τά παιδιά άλλο η ψυχή (μάθημα Θρησκευτικών) καί έτερο τό σώμα (μάθημα ένταξης στό εκκλησιαστικό σώμα)» ; Σάς θυμίζω τί απαντήσατε προηγουμένως : « β) έχετε μπερδέψει το ρόλο του σχολείου (μάθημα Θρησκευτικών) με την διαδικασία ένταξης στο εκκλησιαστικό σώμα (Κατήχηση και Βάπτισμα)».
Αν η δική μου νοηματική απόδοση είναι αυθαίρετη καί οφειλόμενη σέ μπέρδεμα, δώστε μου νά καταλάβω ότι τό μάθημα τών Θρησκευτικών είναι αδιάφορο τής ψυχής . Τελευταία παρένθεση « 26 τί γὰρ ὠφελεῖται ἄνθρωπος ἐὰν τὸν κόσμον ὅλον κερδήσῃ, τὴν δὲ ψυχὴν αὐτοῦ ζημιωθῇ; ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ; » (Μτ. ις΄)

Άν θέλουμε νά καταλάβουμε τούς άλλους, αγνοώντας τά δικά μας, μέ τά νέα πολυπολιτισμικά Θρησκευτικά, μάς βλέπω στόν πάτο τού νέου ανθρωπιστικού (άλλοι τό γράφουν "ανθρωπικού") πολιτισμού.

Σάς ευχαριστώ γιά τήν φιλοξενία
Κυπριανός Χ.

Επίλογος
Μετά από αυτό, ο θεολόγος (θεός νά τό κάνει) Απόστολος Ασημακόπουλος σταμάτησε νά σχολιάζει. Κατάλαβε, ίσως, ότι έπεσε στήν παγίδα, που ο ίδιος έφτιαξε : Νά μού πεί ότι μπερδεύω τό μάθημα τών Θρησκευτικών μέ τήν κατήχηση τής Εκκλησίας. Κατ΄ αυτόν, η μάθηση (Πολιτεία) αποσυνδέεται από τήν κατήχηση (Εκκλησία). Η Πολιτεία έχει τό ρόλο τής γενικής μάθησης, η Εκκλησία έχει τόν ειδικό ρόλο τής κατήχησης. Η τελευταία (κατήχηση) δέν αποτελεί ούτε μάθηση ούτε μάθημα, μέ εξαγόμενο τόν σχιζοφρενικό προτεσταντικό τύπο διδάχων - ανθρώπων : Ο ειδικός ρόλος τής κατήχησης νά φτιάχνει όσες εκκλησίες θέλει. Καί τούτο σέ εμάς, σέ ένα κράτος εξ ορισμού (ακόμη) καί εκ του Συντάγματος Ορθόδοξο, τό οποίο προτάσσει «Εις το όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος».
Όπως αντιλαμβάνεστε μέ όσα γίνονται, πηγαίνουμε γιά νέο Σύνταγμα. Ήδη, ξηλώνονται πλαγίως  (Μνημόνια) όλα τά άρθρα, προεχόντως δέ, η αναφερθείσα πρόταξη. Αυτοί που θά ακολουθήσουν (διά τής αγελαίας ψήφου) θά οριστικοποιήσουν τήν κατάργησή του. Παράδειγμα έχουμε πάντα τήν εξ Αμερικής πλανηταρχία καί το εδώ (καί εδώ) ευρωπαϊκό της παράρτημα. Θά γίνουμε μιά παγκόσμια πολιτεία USS (united sionist states).

Ό,τι έγινε, ό,τι γίνεται, ό,τι θά γίνει, θά είναι αποτέλεσμα ψήφου. Ὧδε ἡ σοφία ἐστίν· ὁ ἔχων νοῦν ψηφισάτω τὸν ἀριθμὸν τοῦ θηρίου· ἀριθμὸς γὰρ ἀνθρώπου ἐστί· καὶ ὁ ἀριθμὸς αὐτοῦ χξς΄.
Θεριό η κάλπη καί αριθμός ανθρώπου οι χψω ψήφοι ανθρώπου καί ανθρώπων : Οι Χριστού Ξένοι Σταυρού χριστιανοί (κατ΄ όνομα) ψηφοφόροι καί πάντες οι άλλοι.

Η Τρομοκρατία έχει υποκαταστήσει τήν Δημοκρατία

http://www.pronews.gr/koinonia/637169_o-proedros-ton-travesti-apeilei-me-minysi-ton-vasili-tsiarta-epeidi-den-thelei

Τό παγκόσμιο Δυτικό πολιτικό-οικονομικό Σύστημα τών οικουμενιστών Σιωνιστών, είναι πλέον αυτό τής Τρομοκρατίας καί όχι τής Δημοκρατίας. Τό γράφω αυτό διότι, αν μιά χώρα, ένα κράτος, δέν συμμορφώνεται μέ τήν απόφαση «εμπάργκο» - τήν επιβάλλει η κατοικοεδρεύουσα εν Αμερική πλανηταρχία σέ όποια χώρα δέν ελέγχεται από δάνεια -, τότε, τό ανυπάκουο κράτος, που δέν ακολουθεί τήν οδηγία «εμπάργκο», παύει νά παίρνει δάνεια καί λαμβάνει Μνημόνια.

Δέν είναι όμως μόνο αυτό. Προκειμένου νά εξασφαλισθεί η μόνιμη κατάσταση τών υπόδουλων χωρών καί κρατών, ψηφίζονται νόμοι, οι οποίοι αποβλέπουν στήν εξαθλίωση τών χωρών εκείνων, που αντιδρούν - πάντα είναι τά λαϊκά στρώματα - στήν ψήφιση νόμων ντροπής, όπως : γάμοι ομοφυλόφιλων μέ υιοθεσίες, αλλαγή φύλου κατόπιν δηλώσεως στήν ηλικία τών 15 ετών, νέα μαθήματα Θρησκευτικών, καταστρατήγηση άρθρων καί Νόμων τού Συντάγματος κλπ.

Οι νόμοι αυτοί τής αισχύνης, όπως ο αντιρατσιστικός νόμος, στόχο έχουν τήν επιπλέον οικονομική επιβάρυνση τών ήδη εξαθλιωμένων καί λιμοκτονούντων πολιτών, οι οποίοι πιέζουν τίς κυβερνήσεις (σημ. μέ ψήφο στήν Τρομοκρατία καί όχι στήν Δημοκρατία) νά μήν ενδώσει στήν ψήφιση νόμων όπως οι αναφερθέντες.
Άν τώρα, γιά παράδειγμα, πεί ή γράψει κάποιος : "Εύχομαι οι πρώτες αλλαγές φύλου να γίνουν στα παιδιά αυτών που ψήφισαν αυτό το αίσχος. Να δω με τι καμάρι θα κυκλοφορήσουν" (Βασίλης Τσιάρτας) ή κάτι παρεμφερές (αντισιωνιστικό, αντιοικουμενιστικό, αντι-λαθρο-προσφυγικό κλπ.) θά δεχθεί καταιγισμό μηνύσεων, θά πάει στά δικαστήρια καί τελικά θά καταδικαστεί : νά φυλακιστεί, άν δέν εξαγοράσει τήν ποινή, ή νά πληρώσει πρόστιμο, ως παραβάτης τού ειδικού περί ρατσισμού νόμου. Σημειώνω, τό έκκλητο υπάγεται στήν αρμοδιότητα τού ΕΔΑΔ ( Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων). Άν είναι δέ κληρικός τού κόβουν τό μισθό.

Πέρα, λοιπόν από όσα τού κλέβουν μέ τήν φορολογία, θά τού πάρουν καί άλλα. Άν αδυνατεί ή αρνείται νά πληρώσει, θά τού κατάσχουν ό,τι περιουσιακό στοιχείο έχει. Ο νόμος είναι Νόμος : «sed lex, dura lex». Έτσι, λοιπόν, οι ψηφοφόροι ψηφίζουν τούς κυβερνήτες τής Δημοκρατίας καί οι κυβερνήτες, ψηφίζουν τούς νόμους τής Τρομοκρατίας. Όποιος τολμά, άς τούς παραβεί.

Οι Like Καλόπουλος φίλοι, ο Ιουστινιάνειος Κώδικας καί ένας ηλίθιος.

Άν καί δέν συνηθίζεται, καμιά φορά οι ηλίθιοι γίνονται παράδειγμα μίμησης γιά τούς έξυπνους.
Στόν επισυναπτόμενο δεσμό, μετά τό πρώτο σχόλιο τού γράφοντος, ακολουθούν 6 απαντήσεις.
Δείτε τις, άν έχετε χρόνο.

https://m.facebook.com/officialMixalisKalopoulos/photos/a.151508364996111.1073741828.146998768780404/218449044968709/?type=3&ref=m_notif&notif_t=feed_comment_reply

Καθορισμός ψυχικών καί σωματικών χαρακτήρων φύλου υπό τού εγκεφάλου

Ο κ. Μπαλογιάννης αναφέρεται στίς μακροσκοπικές καί (υπέρ)μικροσκοπικές διαφορές εγκεφάλων τού άρρενος καί τού θήλεος. Αν, βάσει αυτών τών διαφορών, υπάρχουν σχετικές μελέτες ανατομικών εξετάσεων εγκεφάλων διεμφυλικών ατόμων, όπως αποκαλούνται σήμερα, θά έπρεπε νά μας το πει, έτσι, ώστε η αλλαγή δήλωσης φύλου στά 15 νά είναι επιστημονικά αδιαμφισβήτητη. Όπως είπε, έχει μελετήσει 2.800 εγκεφάλους, αλλά δέν γνωρίζουμε άν μεταξύ τών εγκεφάλων αυτών ήταν (καί πόσοι;) προερχόμενοι από διεμφυλικά άτομα.

Όταν γιά μία καί μοναδική φορά (1998 ή 99, δέν θυμάμαι) κλήθηκα στήν επιτροπή Βιοηθικής (επί Χριστοδούλου) μέ πρόεδρο της επιτροπής τόν νυν Μεσογαίας Νικόλαο, έθεσα τήν ερώτηση στόν κ. καθηγητή Μπαλογιάννη, νά μάς πεί, άν ο φερόμενος εγκεφαλικά νεκρός είναι έμψυχος ή άψυχος, τήν στιγμή που τού αφαιρούνται τά όργανα. Η απάντηση ήταν : Είναι έμψυχος αλλά ανέκφραστος.

Φαίνεται, η ερώτηση, όπως και η απάντηση του κ. Μπαλογιάννη, προκάλεσε δυσφορία, γιά νά μήν γράφω δυσανεξία, στόν πρόεδρο της επιτροπής Βιοηθικής π. Νικόλαο (νύν μητροπολίτη Μεσογαίας) διότι ευθύς έσπευσε νά αποπροσανατολίσει τήν συζήτηση ειπών : "Ε, καλά, ας αφήσουμε τώρα το θέμα αυτό".
Καί πήγαμε παρακάτω. Εκείνοι δηλαδή, εγώ έμεινα στήν ίδια τάξη, αυτή τού ιντερνέτ, γιά νά απορώ καί νά θαυμάζω, μεταξύ άλλων, τούς μύστακες τού καθηγητή κ. Μπαλογιάννη.

- Η τεχνοκρατική ανάλυση του κ. Μπαλογιάννη, σχετικά μέ τόν καθορισμό τής προσωπικότητάς καί τόν ρόλο του εγκεφάλου στόν προσδιορισμό ή αυτοπροσδιρισμό τού φύλου, ενέχει πλείστα όσα κενά και αντικρουόμενες - αμφιλεγόμενες, επιστημονικές απόψεις, τίς οποίες ο χώρος δέν μού επιτρέπει νά εκθέσω. Πάντως, εμφανής είναι η προσπάθεια νά αμβλύνει τίς επιπτώσεις τού παθολογικού ερωτικού προσανατολισμού - διάβαζε, (αυτο)αναγνώριση φύλου - ενοχοποιώντας τήν οργανογένεση κατά την πρώιμη εμβρυϊκή ζωή. Δέν αποκλείεται τά επόμενα χρόνια, σύμφωνα μέ τά λεγόμενά του, η επιστήμη να είναι σε θέση νά μας πληροφορεί άν τό κύημα θά είναι άρρεν θήλεος τύπου ή θήλυ άρρενος τύπου.

Σημείωση καί τέλος.
Άν δέν τα έλεγε αυτά, δέν θά τόν ήξερε ούτε ο ψιλικατζής τής γειτονιάς. Θυρωροί έπαψαν νά υπάρχουν.

«4 καί από μέν τής αληθείας τήν ακοήν αποστρέψουσιν, επί δέ τούς μύθους εκτραπήσονται» (2Τμ. δ')

Βλακότητα, η ειδική μας ικανότητα ή ανάγκη

Η νεοταξική είδηση τής αποβλάκωσης

Η είδηση τής ημέρας (σελίδα Fdimitrios Athanassiou φέησμπουκ) μας πληροφορεί (μέ φωτογραφίες) ότι η κόρη της Αντζελίνας Τζολί (Angelina Joli) άρχισε ορμονοθεραπεία γιά νά γίνει άνδρας.

Επ΄ αυτού καί τό σχόλιο
Ιστιοφόρο χωρίς κατάρτι καί πανιά λέγεται βάρκα καί βάρκα χωρίς κουπιά πώς λέγεται ; Λέγεται σκάφη - γυναίκα, που παίρνει ανδρικές ορμόνες αλλά δέν έχει ιστίο, πανιά, κουπί.

Χωρίς όρους καί όρια

Η σκέψη της ημέρας αφορά στην ευπρέπεια. Είναι συνάρτηση του σεβασμού, τα πλαίσια του οποίου καθορίζει σήμερα η πολιτική ορθότητα και η συναφής με αυτή θρησκευτική - όχι πάντα.

Η μεν πολιτική θέτει όρια, παράδειγμα ο σεβασμός στη δικαιοσύνη ή διάφοροι κοινωνικοί θεσμοί (!) πολιτικής χροιάς, η δε θρησκευτική παραδόξως διακηρύσσει ότι όρια ( : πλαίσια) δεν υπάρχουν. Το αδιέξοδο, αντίφαση ή εμπλοκή, καταλήγει στο συμπέρασμα-πρακτικό αποτέλεσμα, "ζήσε χωρίς όρους και όρια, βίωσε την ελευθερία". Προφανές, μετά από αυτά, ευπρέπεια και σεβασμός, καταντούν λέξεις κενές περιεχομένου, αφού με αυτές το βίωμα της ελευθερίας βρίσκεται αντιμέτωπο. Τα πρότυπα αναζητούνται πλέον εκεί όπου προέχει το ελευθέρως ζήν, με ιδιαίτερη φροντίδα όμως προς το περιβάλλον. Ο σεβασμός και η ευπρέπεια οφείλουν να έχουν μόνο το άλλοθι του περιβάλλοντος.

Οι διάφορες οργανώσεις lgtb ισχυρίζονται ότι συγκέντρωσαν 23.782 υπογραφές !!! Σημαντικό ποσοστό ψήφων, σκέπτεται κανείς. Δέν μάς λένε όμως πόσοι εξ αυτών είναι 15, 16 ή 17 χρονών ούτε τήν αναλογία επί τού συνολικού πληθυσμού τής χώρας.

Η απάτη τών αριθμών καί τής στατιστικής. Νομός γενικής ισχύος γιά 23 χιλιάδες βιολογικά καί ψυχικά μπερδεμένων. Τό ίδιο είναι καί οι συντάκτες τού νομοθετήματος, όπως καί οι εκλεγμένοι εθνοπατέρες πού θά τό ψηφίσουν. Αμφότεροι, είναι προφανώς άτομα ειδικών ικανοτήτων (ή αναγκών) στή διαστροφή τής Κοινής Γνώμης καί λογικής.

Ένα σχόλιο σέ μιά ανάρτηση

- « Thomas Iliopoulos
05 Οκτωβρίου 2017, facebook

Σε περίπτωση που τελικώς ψηφιστεί το επαίσχυντο νομοσχέδιο της ταυτότητας φύλου, τότε το ελάχιστο που πρέπει να πράξει η Ιερά Σύνοδος είναι να αναθεματίσει όλους όσους το ψήφισαν (με Μέγα Αφορισμό, οχι απλή ακοινωνησία).
Ειδάλλως είναι όλοι τους ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ, ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ και ΠΡΟΔΟΤΕΣ.
Όλα τα υπόλοιπα (δελτία τύπου με τάχα μου διαμαρτυρίες) είναι μπούρδες, βλακείες και σανό για ηλιθίους.
Αρκετά σας ανεχθήκαμε.»

- Σχόλιο Kyprianos Christodoulides
Τό LGTB σύνθημα : Άνδρας ή γυναίκα δέν γεννιέσαι, γίνεσαι

Τό θλιβερό καί συνάμα εξοργιστικό μέ τίς περιπτώσεις trans (ψευδής ερμαφροδιτισμός) είναι ότι, γι' αυτή τήν ελάχιστη μειοψηφία πασχόντων, καλείται τό Κοινοβούλιο τών 300 βολεμένων καί νομοθετεί υπέρ αυτών ! Τό δε χειρότερο, ότι ο αυτοπροσδιορισμός τού φύλου, μέ νομοθεσία πάλι από τό υπ. Παιδείας, εισάγεται στά Νηπιαγωγεία ! Οπότε, καταλαβαίνει κανείς, η παιδεραστία βρίσκει πρόσφορο έδαφος καί η παρά φύση ανωμαλία θεριεύει.

Μετά από τέτοιου είδους νομοθετήματα, προβλέπω να ψηφισθεί νομός γενικής ισχύος, όπως ακριβώς η αντιμετώπιση μιάς κατηγορίας ασθενών σαν αυτή τού ψευδούς ερμαφροδιτισμού, ο οποίος θά διαμορφώνει τήν συμπεριφορά τού κοινωνικού συνόλου. Δηλαδή, πρέπει νά λέμε υπερήφανα αυτό πού είμαστε (παρένθεση, άν καί δέν είμαστε). Δέν πρέπει νά υποκρινόμαστε, αλλά νά λέμε τήν αλήθεια !
Μέ αυτό τόν τρόπο, χάριν αληθείας, οι μειοψηφίες τών κλεπτών καί λοιπών παρανόμως δρώντων, θά ζητήσουν νά μήν καταδικάζονται - άρα, νά μήν υποκρίνονται - γιά τίς πράξεις τους : φόνοι, κλοπές, απάτες κλπ. Διότι, σύμφωνα μέ τό σκεπτικό - σέ λίγο θά γίνει πολιτικό δόγμα - τών LGTB "άνδρας ή γυναίκα δέν γεννιέσαι, γίνεσαι", όλοι οι κακοποιοί δέν γεννήθηκαν κακοποιοί. Έγιναν ! Πώς έγιναν ; Ακριβώς όπως αυτοί, που διάλεξαν στά 15 τό φύλο τους, κατόπιν μύησης στο Νηπιαγωγείο, στό Δημοτικό καί στίς πρώτες τάξεις του Γυμνασίου.

Εφόσον λοιπόν ισχύει αυτό, μέσα οι νομοταγείς υποκριτές καί έξω οι ανυπόκριτοι (αληθεύοντες δηλαδή) δολοφόνοι. Αυτό, άλλωστε, γίνεται διά τής ψήφου τών πολιτικών, γενικώς, κομμάτων.

Συνωμοσιολογία καί «Κέντρα» τού λούμπεν θρησκευτικού προλεταριάτου

Τό δημοσίευμα τής ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ γιά τά «Κέντρα», που πιέζουν γιά τά Θρησκευτικά . Τά σε εισαγωγικά «Κέντρα» δέν είναι θεολογία, είναι συνωμοσιολογία, κατά Νικολακόπουλο. Η «ναυαρχίδα» τής παγκοσμιοποίησης στό προτεκτοράτο "Ελλάς", μένει πάντα στό απυρόβλητο. Τού στέλνω καί από εδώ τήν καλημέρα. Η «ναυαρχίδα» δέν θά δεχόταν ποτέ τά δικά μου «Γράμματα Αναγνωστών», παρότι στό παρελθόν έκανε τό λάθος καί δημοσίευσε μερικά από αυτά.
http://www.kathimerini.gr/.../kentra-piezoyn-gia-8rhskeytika

Τής Ερήμου

«Μνημονευτέον τού Θεού μάλλον ή αναπνευστέον» (Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος)

Προσκυνητής ρώτησε Γέροντα, τί θέλει νά πεί αυτό τό "μνημονευτέον του θεού μάλλον ή αναπνευστέον" καί εκείνος τού  απάντησε :

Άλλο μνήμη, έτερο αναπνοή. Ποιός μπορεί νά μας βεβαιώσει ότι αυτός που δέν αναπνέει, ας πούμε ένας εγκεφαλικά νεκρός, καθώς τό ονομάζουν, δέν έχει μνήμη ; Η μνήμη είναι ενέργεια συνειδητή καί μυστική, η αναπνοή όχι.

Συνείδηση αναπνοής δέν έχουμε, ακούσια αναπνέουμε. Συνείδηση μνήμης έχουμε, εκούσια θυμόμαστε.
Νοερά δέν είναι η αναπνοή, νοερά είναι η μνήμη τού ανθρώπου. Μέ αυτή αναπνέουμε, αυτή μάς κρατά στή ζωή. Καί Ζωή.

«11 ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου, Κύριε, ζήσεις με» (Ψ.142) καί
«19 ... τοῦτο ποιεῖτε εἰς τὴν ἐμὴν ἀνάμνησιν» (Λκ. κβ΄) λέγει Κύριος.

Ο προσκυνητής ασπάστηκε, ευχαρίστησε τόν Γέροντα, καί απήλθε.

Σύνταγμα καί Νόμοι μόνο γιά φορολόγηση

Η κακοποιός σπείρα

«27 ... καὶ ἦν ἡ πτῶσις αὐτῆς μεγάλη» (Μτ. ζ΄)

Αυτό που δέν γράφει τό DNA

- Ανώνυμος
Τί θέλεις νά πείς ; 

- Κυπριανός Χ 
Συμπλήρωσα ό,τι έλειπε, επειδή κάτι ελληναράδες, όταν ακούν Χριστό καί Ορθοδοξία βγάζουν αφρούς από τό στόμα, λέει, επειδή είμαστε εμείς, καί όχι αυτοί, η «σπορά τής Εβραιουργιάς» κατά Μακρυγιάννη.