Powered By Blogger

Αλλοίωση, "εν ανομίαις συνελήφθην"

"Ευμορφία", για όλους

Επαναγωγή, "εις το καθ΄ομοίωσιν επανάγαγε ..."

Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2016

Της Ερήμου τα τείχη και οι τοίχοι




Κλήση σε αναμονή ( Νεότερη επεξεργασία 01/01/2017 )

Από την ανάρτηση με τίτλο « Ὁ κ. Βλ. Φειδᾶς ὁμολογεῖ καί ἀποκαλύπτει περί τῆς συνάξεως τοῦ Κολυμπαρίου (Κρήτης)» (*) αντιγράφω :

«Μεταξύ τῶν ὑπολοίπων θεμάτων, τά ὁποῖα συνεζητήθησαν καί ἐπί τῶν ὁποίων ὑπῆρξαν σχετικές ἀποφάσεις στή σύνοδο τῆς Κρήτης, ὁ κ. Καθηγητής ἐπέλεξε νά σχολιάσει καί τό θέμα τῶν μικτῶν Γάμων (ὀρθοδόξων καί αἰρετικῶν). Οὐσιαστικῶς ὑποστήριξε τά ἀποφασισθέντα μέ τήν ἐπιχειρηματολογία ὅτι τά γενόμενα δέν ἀπογίνονται, οἱ μικτοί Γάμοι εἶναι μία πραγματικότητα  πού στήν Ἀμερική φθάνει τό 92% τῶν τελουμένων Γάμων καί ὅτι ἡ οἰκονομία ἐν προκειμένω εἶναι ἐπιβεβλημένη.»

Σχόλιο
Η νέα εκκλησιολογία που θα αντικαταστήσει την παλαιά, θα είναι συντονισμένη βάσει της Διασποράς και των μικτών γάμων ! Το γράφουμε εμείς αυτό* δεν το είπε ο κ. Φειδάς, ο απόμαχος του οικουμενισμού. Βεβαίως, του είναι εντελώς αδιάφορο αν το 92% των μικτών γάμων καταλήγει στατιστικά σε διαζύγιο κατά 82%. Σημασία έχει, ότι 92% των (πάσης φύσεως) γάμων είναι μικτοί, όπως επίσης, κατά τον κ. Φειδά, ότι « Ἡ Σύνοδος τῆς Κρήτης ἐπέτυχε τό σκοπό της ἐφ' ὅσον πραγματοποιήθηκε. Τό ἔργο της κρίνεται ἐπιτυχές.».

Το αποτέλεσμα πάντα μετρά* δεν έχει σημασία αν ο διαιτητής είναι φάλτσος* και ο κ. Φειδάς έδωσε στον εαυτό του τα συγχαρητήρια : Το έργο κρίνεται επιτυχές!

Ωστόσο, εμείς θα συνεχίσουμε να γράφουμε αηδίες (παρένθεση, «Αὐτά πού γράφονται τώρα εἶναι ἀηδίες!», Βλάσης Φειδάς) για την συνοδική καταχώρηση της σχεσιολογίας εκ μέρους της θεολογίας των ακαδημαϊκών, περιμένοντας να μας φωτίσει το άγιον Πνεύμα να μάθουμε και να εννοήσουμε, πότε, πώς και από ποιους, πλανάται η θεολογία, ενώ απλανής - και πώς - μένει εις τους αιώνες η Εκκλησία : «ἡ θεολογία μπορεῖ νά πλανᾶται, ἡ Ἐκκλησία ὅμως ποτέ!», Βλάσης Φειδάς. Μάλλον, κάποια άλλη εκκλησία* μη εισέτι εμφανή* έχει κατά νουν ο κ. Φειδάς και οφείλουμε όλοι να είμαστε ... σε αναμονή. Για να μάθουμε, πώς αποσυνδέεται η Εκκλησία από τη σχέση της με τη Θεολογία .

(*)
http://aktines.blogspot.gr/2016/12/blog-post_999.html
http://krufo-sxoleio.blogspot.gr/2016/12/blog-post_12.html

 Ενημερωτικό

Το ιστολόγιο ΑΚΤΙΝΕΣ κατέφαγε το ανωτέρω σχόλιο* δεν το δημοσίευσε* αντ΄ αυτού δημοσίευσε το ακόλουθο :

ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ : «''[...]ἡ θεολογία μπορεῖ νά πλανᾶται, ἡ Ἐκκλησία ὅμως ποτέ!''» (Βλ. Φειδᾶς). Ή καλύτερα ... Οι θεολόγοι του ''καιρού'' μπορεί να πλανώνται, ἡ Ἐκκλησία ὅμως ποτέ .» .-
Για να χωνέψουν καλύτερα, μη τυχόν και πάθουν τίποτα - γιατρός είμαι άλλωστε - τους απέστειλα το κατωτέρω :

«Κυπριανός Χ : "Καλυτερότερα", η θεολογία μπορεί να πλανάται, η Εκκλησία ποτέ, χωρίς αυτό να σημαίνει διάρρηξη σχέσεων μεταξύ θεολογίας και Εκκλησίας . Οι διάλογοι αποσκοπούν στην επανασύνδεση πεπλανημένης θεολογίας και απλανούς εκκλησίας .»

Αυτά, για να γνωρίζουμε τί λογής εθνικοπατρωτικά και θρησκευτικο-εκκλησιαστικά ιστολόγια έχει "η πιάτσα" και τι "σόι" αντιοικουμενισμό πουλάνε στο "παζάρι" προς βλακοποίηση των πιστών νεοορθοδόξων .

Ζητώ συγγνώμη για το ύφος της γραφής μου. Δεν το συνηθίζω. Κάποτε όμως με πνίγει κι εμένα ένα αίσθημα τρομερής αηδίας, σε βαθμό που μου είναι αδύνατο να συγκρατήσω το φυσικό επακόλουθο του εμετού.

Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2016

Οι αιρέσεις ονομάζονται θείον δώρο


 Σε επανάληψη, πρώτη δημοσίευση στις 03/12/2009

"Φαίνεται ότι τρελλαθήκαμε τελείως!", έγραφε ένα θρησκευτικό περιοδικό (Περιοδικό ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ, Σεπτέμβριος-Οκτώβριος 2009) όταν έγινε γνωστή μια πρωτοφανής δήλωση Ορθόδοξου, υποτίθεται, αρχιεπισκόπου: Του Πολωνίας κ. Σάββα. Τι είπε; Ότι είναι δώρον Θεού οι δογματικές διαφορές που υπάρχουν στον χριστιανικό κόσμο. Σκέφθηκα τι μπορεί να τον ώθησε να πεί αυτό το πράγμα και άλλη εξήγηση δεν βρήκα από αυτή που θα διαβάσετε παρακάτω.

Λάθος, δεν τρελλαθήκαμε τελείως! Δαιμονοποιηθήκαμε θα έλεγα. Χωρίς τον Ιούδα δεν θα υπήρχε ο Χριστός που όλοι γνωρίζουμε, διδάσκει ο ελευθεροτεκτονικός σιωνισμός και ο πάπας σκέφτεται να τον συγχωρέσει, να τον ανακηρύξει άγιο! Από την άλλη έχουμε και την προτεσταντική "σχολή της απομυθεύσεως", που διδάσκει ότι το άγιον Πνεύμα "χρωστά" την παρουσία του στις αιρέσεις. Άρα, πρέπει κι αυτές να τις αναγνωρίσουμε ως έργον του Θεού. Καλές λοιπόν και οι αιρέσεις!

Με άλλα λόγια οφείλουμε να σεβόμαστε τον διάβολο και οι δημοκράτες Αμερικανοί (προτεστάντες) δεν έχουν καμιά αντίρρηση. Έχουν και την "εκκλησία" του Σατανά. Πώς να το κάνουμε; Να τον αφήσουμε κι αυτόν εκτός εκκλησίας παραπονούμενο; Δεν γίνεται, θα μας πουν ρατσιστές. Ο Θεός, κατά τις Ωριγενικές διδαχές, θα φροντίσει για όλους και για όλα με την "Aποκατάσταση των πάντων". Στην οποία, όμως, δεν έχει καμιά θέση ο λόγος του αγ. Γρηγορίου Νύσσης. Ο οποίος κονιορτοποίησε τις φιλοσοφικές Ωριγενικές πλάνες και η Εκκλησία τον αφόρισε. Η αναίρεση των πλανών του Ωριγένη είναι άγνωστη και ο σιωνιστικός ελευθεροτεκτονισμός την αποσιωπά. Έτσι, μας προκύπτουν κάποια "φρούτα" σαν τον αρχιεπίσκοπο Πολωνίας, που ευχαριστεί τον Θεό για τις δογματικές διαφορές.

"... και καθ΄όσον απόκειται τοις ανθρώποις άπαξ αποθανείν, μετά δε τούτο κρίσις, ούτω και ο Χριστός ...". Ευκαιρίες άλλες (και για τον Διάβολο) δεν υπάρχουν. Υπάρχει μόνο Μία και αυτή είναι το αναστάσιμο ανέσπερο Φως: Το Φως της Μετανοίας.

Ταύτα ως προς την αποκατάσταση των πάντων. Επειδή όμως υπάρχουν και τα άτομα μειωμένης πνευματικής αντίληψης (σημ. είναι όλοι οι συνειδητοί ελευθεροτέκτονες και όσοι έχουν νοοτροπία μασόνου χωρίς την επίσημη ιδιότητα) θα κάνω περισσότερο κατανοητά αυτά τα βλακώδη, τύπου "αν δεν υπήρχε ο Ιούδας, δεν θα είχαμε ούτε Σταύρωση, ούτε Ανάσταση", ή ακόμη και το άλλο: "καλές οι αιρέσεις, αφού αυτές μας έκαναν γνωστή την παρουσία του Αγίου Πνεύματος", με συνέπεια να αποκαλεί ο αρχιεπίσκοπος Πολωνίας "δώρο Θεού τις δογματικές διαφορές" . Σημειώσατε, ο αρχιεπίσκοπος Σάββας μιλεί για δογματικές διαφορές και αποφεύγει να πει "αίρεση".
Λοιπόν, με αυτές της αθλιότητες είναι σαν να δεχόμαστε ότι και ο Θεός πρέπει να χρωστά χάρη στο Διάβολο (άπαγε της βλασφημίας). Αν δεν υπήρχε ο Διάβολος δεν θα γνωρίζαμε τα περί Θεού. Άρα, προηγείται ο Διάβολος και μετά έπεται ο Θεός (ήμαρτον Κύριε). Οπότε ...

Οπότε έχουμε τη σημερινή παγκόσμια ιδιωτεία, προτιμότερο βλασφημία. Την ελευθεροτεκτονική σιωνιστική δεσποτεία, που δυστυχώς διαφεντεύει τη ζωή του πλανήτη και όλους μας αποβλακώνει, μας δαιμονοποιεί.

Οι Φαρισαίοι κατηγορούσαν τον Χριστό ότι κάνει θαύματα "εν τω Βεελζεβούλ, άρχοντι των δαιμονίων". Το ίδιο κάνουν και οι σημερινοί τους διάδοχοι, όταν ισχυρίζονται ότι όλα τα χρωστάμε στον Ιούδα ή στις αιρέσεις.

Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2016

Ο "Μίτος της Αριάδνης" και οι τεταμένες σχέσεις της Ρωσίας με το Ισραήλ


«Καθώς ο χρόνος περνούσε, η πολιτική αυτή (σ.σ. του Β.Πούτιν) φαίνονταν να είναι αρκετά επιτυχής. Με μια επένδυση σχετικά φθηνής στρατιωτικής βοήθειας και σχεδόν καθόλου Ρώσους στρατιώτες ,εξασφάλιζε το καθεστώς του Άσαντ και σύντομα τον βοηθούσε να ολοκληρώσει τη δολοφονία των κατοίκων του Χαλεπίου, ενώ καταλαμβάνει την πόλη.».

κχ
Τώρα έχουμε και έναν δεύτερο "χασάπη" στη Μέση Ανατολή. Ο πρώτος ήταν ο Σαντάμ Χουσεΐν, τώρα είναι ο ΄Ασαντ, «ο δολοφόνος των κατοίκων του Χαλεπίου», κατά τους έγκυρους Ισραηλινούς αναλυτές και τα έγκυρα (οπωσδήποτε) Δυτικά μέσα ενημέρωσης.

Οι αναλυτές Εβραίοι που δημοσίευσαν την ανάλυσή τους σε ισραηλινά μέσα ενημέρωσης, προφανώς, δεν θεωρούν δολοφόνους εκείνους, που σκοτώνουν κατά καιρούς άμαχους στη Γάζα . Οι εισβολείς * εναερίως και επιγείως * Ισραηλινοί στρατιώτες αυτοαμύνονται . Το Ισραήλ έχει το δικαίωμα αυτό, όχι όμως και ο Άσαντ της Συρίας . Η αντιπολίτευση ήταν καθόλα νόμιμη, όταν άρχισε η αλληλοσφαγή εκεί κάτω . Τα ισραηλινά μέσα ενημέρωσης μετά των αντιφωνητών - Δυτικών και άλλων - δημοσιογράφων, ουδόλως ενδιαφέρονται για το ποιος εξόπλισε αυτή τη νόμιμη (πόσο νόμιμη αλήθεια ;) αντιπολίτευση και γιατί .

Και ας εξετάσουμε αυτό το τελευταίο

Είναι γνωστό ότι ένας ακραίος ραββίνος είχε πει κάποτε ότι η λύση του Παλαιστινιακού θα ήταν να πεταχτούν όλοι στη θάλασσα. Δεν έγινε όμως αυτό, έγινε κάτι άλλο .

Ποιοι υποστήριζαν απερίφραστα και επιθετικά τους Παλαιστινίους ; Αν δεν κάνω λάθος, ήταν το Ιράκ και η Λιβύη, που τώρα δεν υπάρχουν . Ήταν και άλλοι αμφιρρέποντες (Συρία) και μη (Περσία, Τουρκία ) . Κατά καιρούς, βέβαια, έχουν ακουστεί κάποιοι ψίθυροι κατά του Ισραήλ, για την τακτική που ακολουθεί σε βάρος των Παλαιστινίων, από την μεριά της Ευρώπης. Οι ψίθυροι όμως αυτοί δεν ακούγονται, δεν είναι φωνές δυνατές. Όχι όμως πως δεν λαμβάνονται υπόψη. Η Ευρώπη, έστω και δια ψιθύρων, δείχνει ότι συμμερίζεται το πρόβλημα των Παλαιστινίων και αυτό ενοχλεί. Ενοχλεί όμως και κάτι άλλο σοβαρότερο και σχετικά πρόσφατο, που δεν θεωρώ σκόπιμο να το αναφέρω . Είναι κάτι που δεν ξεχνιέται εύκολα .

Και άμεση είναι η απάντηση προς όλους εκείνους, που είτε σιωπηρά είτε φωνάζοντας φέρνουν εμπόδια στη λύση του Παλαιστινιακού, την οποία είχε προτείνει ο ακραίος ραββίνος του Ισραήλ - παρένθεση, δολοφονήθηκε στη Ν. Υόρκη .

Οι Παλαιστίνιοι είναι Μωαμεθανοί, δηλαδή πιστοί στη θρησκεία του Ισλάμ και είναι γνωστό τι συνεπάγεται τούτο . Η Ευρώπη έχει ήδη αρχίσει να ζει τον τρόμο των Ισραηλινών από τους αυτόχειρες "καμικάζι" . Όμως, μετριάζει τον τρόμο τους το συναίσθημα, η αγάπη. Είναι οι ορδές των πιστών του Ισλάμ, που πνίγονται στα νερά της Μεσογείου και του Αιγαίου . Αυτοί δεν "πετάγονται" στη θάλασσα * μπαίνουν σε σαπιοκάραβα και μαούνες και όποιος γλυτώσει γλύτωσε . Έτσι, φτάνουν στη "νέα γη της επαγγελίας" όπως παλαιότερα οι Ευρωπαίοι υπερατλαντικοί μετανάστες και τούτο, ίσως, σηματοδοτεί να πλησιάζουμε στη λύση του Παλαιστινιακού . Το οποίο προσλαμβάνει πλέον μεγαλύτερες και, αναπόφευκτα, εκρηκτικότερες διαστάσεις . Διαστάσεις που δεν τόλμησαν να μας πουν οι έγκυροι αναλυτές των εβραϊκών μέσων ενημέρωσης και οι έμμισθοι Δυτικοί αντιφωνητές τους . Γι΄ αυτούς, δεν υπάρχει λύση ούτε για τον Μινώταυρο ούτε για τον Λαβύρινθο. Ο "Μίτος της Αριάδνης" είναι απλά μυθοπλασία και τίποτα άλλο .

Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2016

Μικρή παραμυθία



- Γιατί παππού ανάβεις τη νύχτα το καντηλάκι ;
- Για να το βλέπει η Παναγία μας και να έρχεται .
- Μα, έχει τόσο πολλά φώτα τη νύχτα ;
- Μου έχει πει, ότι αυτά δεν τα βλέπει, δεν φαίνονται. Βλέπει μόνο εκεί όπου υπάρχει ένα αναμένο καντηλάκι, ένα μικρό κεράκι .
- Και τί της λές ;
- Να σας έχει καλά, να σας προστατεύει, να μεγαλώσετε, να κάνετε κι εσείς αυτό, ώστε να πηγαίνει σε πολλά σπίτια όπως το δικό μας . Να γεμίσουν όλα με καντηλάκι . Καληνύχτα μικρό μου
- Καληνύχτα παππού * όταν μεγαλώσω αυτό θα κάνω κι εγώ .-

Της Ερήμου, χειρόγραφον ανωνύμου αναχωρητή

Παρακαλώ τον άγιο Θεό να πάρει εμένα, αν είναι να σωθούν * εκείνος γνωρίζει * μερικοί από εσάς .

« 7 λέγω ὑμῖν ὅτι οὕτω χαρὰ ἔσται ἐν τῷ οὐρανῷ ἐπὶ ἑνὶ ἁμαρτωλῷ μετανοοῦντι ἢ ἐπὶ ἐνενήκοντα ἐννέα δικαίοις, οἵτινες οὐ χρείαν ἔχουσι μετανοίας. »

Έτος (δυσανάγνωστο) «,α...δ´»
Ανυπόγραφο

Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2016

Η οντολογία της ανεξιθρησκείας




Όταν οι φιλοσοφικοί όροι ( : οντολογία, ιδεολογία, ετερότητα, σχέση κ.λπ.) παρεισφρύουν εντός της Θεολογίας, τότε τα όρια μεταξύ αυτής και της Φιλοσοφίας αμβλύνονται και η Θεολογία μεταπίτει σε φιλοσοφικό στοχασμό . Η ανεξιθρησκεία, έτσι, γίνεται ( ; ) κατανοητή μέσω της οντολογίας της ελευθερίας : σκέφτομαι, άρα είμαι ελεύθερος . Όποιος είναι ελεύθερος σκέφτεται, όποιος δεν είναι ελεύθερος δεν σκέφτεται. Δεν γνωρίζουμε ποιος και πώς μπορεί να μας δεσμεύσει να σκεφτόμαστε . Ίσως το μάθουμε σε άλλη ομιλία . Πάντως, η Δύση έχει πάψει να θεολογεί εδώ και κάτι αιώνες - αυτό για το 02: 37΄ του βίντεο . Και το επιστέγασμα, «η γνήσια θεολογία είναι συναφειακή» . Θα μπορούσε να πει «σχεσιακή», αλλά δεν το είπε . Προτίμησε τη λέξη «συνάφεια», που είναι ταυτόσημη.

«21 τὸν γὰρ μὴ γνόντα ἁμαρτίαν ὑπὲρ ἡμῶν ἁμαρτίαν ἐποίησεν, ἵνα ἡμεῖς γενώμεθα δικαιοσύνη Θεοῦ ἐν αὐτῷ.» (2Κρ. ε΄)




23 μὴ θελήσει θελήσω τὸν θάνατον τοῦ ἀνόμου, λέγει Κύριος, ὡς τὸ ἀποστρέψαι αὐτὸν ἐκ τῆς ὁδοῦ τῆς πονηρᾶς καὶ ζῆν αὐτόν ; (Ιεζεκιήλ ιη΄)



16 Ὀψίας δὲ γενομένης προσήνεγκαν αὐτῷ δαιμονιζομένους πολλούς, καὶ ἐξέβαλεν τὰ πνεύματα λόγῳ, καὶ πάντας τοὺς κακῶς ἔχοντας ἐθεράπευσεν, 17 ὅπως πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν διὰ Ἡσαΐου τοῦ προφήτου λέγοντος· Αὐτὸς τὰς ἀσθενείας ἡμῶν ἔλαβε καὶ τὰς νόσους ἐβάστασεν. 18 Ἰδὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς πολλοὺς ὄχλους περὶ αὐτὸν ἐκέλευσεν ἀπελθεῖν εἰς τὸ πέραν. 19 Καὶ προσελθὼν εἷς γραμματεὺς εἶπεν αὐτῷ· Διδάσκαλε, ἀκολουθήσω σοι ὅπου ἐὰν ἀπέρχῃ. 20 καὶ λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· Αἱ ἀλώπεκες φωλεοὺς ἔχουσι καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατασκηνώσεις, ὁ δὲ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἔχει ποῦ τὴν κεφαλὴν κλίνῃ. 21 ἕτερος δὲ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ εἶπεν αὐτῷ· Κύριε, ἐπίτρεψόν μοι πρῶτον ἀπελθεῖν καὶ θάψαι τὸν πατέρα μου. 22 ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ· Ἀκολούθει μοι, καὶ ἄφες τοὺς νεκροὺς θάψαι τοὺς ἑαυτῶν νεκρούς. (Μτ. η΄)

Σχόλιο
Οι νεκροί επιμένουν ακόμη να θάβουν τους νεκρούς των, οι αλεπούδες τις φωλιές τους να φτιάχνουν και τα πετεινά του ουρανού τις κατασκηνώσεις τους . Σε λίγο η Ελλάδα γίνεται (παγκοσμίως) το πρώτο «ουδετερόθρησκο κράτος» - γράψτε Πολιτεία - και τελειώσαμε .

Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2016

Όταν καταργούνται τα κράτη, καταργούνται και οι διεθνείς συμφωνίες


Ο Ερντογάν ζητά την κατάργηση των συμφωνιών - συνθήκη της Λωζάνης ! Λαμπρά !! Και τι μας λέει ο κύριος αυτός ; Ότι μόνο με πόλεμο μπορεί να καταργηθεί η συμφωνία της Λωζάνης ; Δεν μας είπε όμως τι κάνει η παγκοσμιοποίηση, που καταργεί τα σύνορα, άρα, και όποιες διακρατικές - αναγνωρισμένες βάσει Διεθνούς Δικαίου - συμφωνίες υπάρχουν . Όταν παύουν να υπάρχουν κράτη, παύουν να υπάρχουν και οι μεταξύ τους συμφωνίες.
Ο Ερντογάν, νομίζω, βλέπει πολύ πιο μπροστά απ΄ ότι ο κύριος της δημοσιογραφικής συνέντευξης . Φυσικά, βλέπει σαν ένας χρήσιμος ηλίθιος, όπως παλαιότερα ο Χίτλερ . Θα ανάψει το φιτίλι, γιατί, όπως λένε οι Αμερικανοί σχεδιαστές πολέμων, «κάποιος πρέπει να κάνει αυτή τη βρωμοδουλειά» ( : someone must do the dirty job ) και ύστερα βλέπουμε .

Ανακάλυψαν ένα χειρόγραφο, που χρονολογείται από τον 6ο αιώνα μ. Χ., γράμμένο σε περγαμηνή στα Αραμαϊκά και λέει ότι ο Ιησούς παντρεύτηκε


Βρέθηκε στην Βρετανική Βιβλιοθήκη. Οι ερευνητές γράφουν στο βιβλίο τους, με τίτλο “Το Χαμένο Ευαγγέλιο”, πως “σύμφωνα με το έγγραφο που αποκαλύψαμε, κάποια στιγμή ο Ιησούς παντρεύτηκε, είχε σεξουαλικές σχέσεις, και έκανε παιδιά….”».(*)

Το διαβάσατε ; Μπράβο σας . Διαβάστε όμως και αυτό :
« ... 11 εἰς τὰ ἴδια ἦλθεν, καὶ οἱ ἴδιοι αὐτὸν οὐ παρέλαβον. 12 ὅσοι δὲ ἔλαβον αὐτόν, ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν τέκνα Θεοῦ γενέσθαι, τοῖς πιστεύουσιν εἰς τὸ ὄνομα αὐτοῦ, 13 οἳ οὐκ ἐξ αἱμάτων, οὐδὲ ἐκ θελήματος σαρκὸς, οὐδὲ ἐκ θελήματος ἀνδρὸς, ἀλλ' ἐκ Θεοῦ ἐγεννήθησαν.».(Ιν. α΄)

Έτερον ουδέν.

(*) Η πληροφορία εδώ : http://thriskeftika.blogspot.gr/2016/11/blog-post_546.html 
Ασφαλώς, η ενημέρωση δεν μπορούσε να λείπει από την "ναυαρχίδα" του οικουμενισμού και της παγκοσμιοποίησης* την εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
http://www.kathimerini.gr/791479/article/epikairothta/kosmos/xameno-eyaggelio-gia-th-zwh-toy-xristoy

Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2016

Θεολογική σχεσιολογία ή περί σχέσεως ανθρώπου με τον Θεό

Διαβάστε πρώτα αυτό https://www.pemptousia.gr/2014/09/78484/ και ύστερα τη συζήτηση που έγινε (με σχόλια) για το συγκεκριμένο θέμα στο f / b (βλέπε φωτογραφία)

- Kyprianos Christodoulides Ύστερα ακολούθησε η «θεολογία της σχέσης», που αργότερα ονομάστηκε «συνάφεια» από τους μεταπατέρες της πατερικότητας. Δεν τόλμησαν όμως να γράψουν «συναφειακότητα». Ούτε ονόμασαν τη θεολογία τους «σχεσιολογία». Όπως και να το κάνουμε, το θέλουν δεν το θέλουν, η σχεσιολογία κυριαρχεί στα σύγχρονα θεολογικά μας γράμματα, όθεν και το (κύριο) θέμα που συζητήθηκε στην εν Κολυμπαρίω ψευδοσύνοδο ήταν το : «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν Χριστιανικόν Κόσμο». Ενώ καλά-καλά δεν τα βρίσκουμε στις μεταξύ μας σχέσεις, μας έπιασε η έγνοια για τις σχέσεις μας με τον λοιπό χριστιανικό (σημ. και κατ΄ εξοχήν αιρετικό) κόσμο.

- Robin Edison
Άβυσσος η ψυχή του Ανθρώπου...! Τώρα που γίναμε ιδεολόγοι, μετά την "οντολογία" σειρά της "σχέσης"…, μετά Θεού και Ανθρώπων, επειδή και αυτή δεν ανταποκρίνεται στην ιδεολογία μας.

«Η αξία όλων των κτιστών, συμπεριλαμβανομένου και του ανθρώπου, εξαρτάται από τη σχέση τους με το άκτιστο και ο σκοπός της υπάρξεώς τους φανερώνεται μέσα στην προοπτική του ακτίστου, στην αιώνια προοπτική παραμονής τους στο είναι» https://www.pemptousia.gr/2014/09/78484/

Όλοι οι γλωσσικοί κώδικες -σύμφωνα με τη θεολογία- μπορούν να γίνουν «κλίμακες» που πλησιάζουν τον άνθρωπο προς τον Θεό, μπορούν να γίνουν «δηλωτικές» της αλήθειας, να εκφράσουν το θέλημα του Θεού ή την εμπειρία της αλήθειας.
Ο δημιουργημένος κόσμος ονομάζεται, για να δημιουργηθεί μια σχέση ανάμεσα σε αυτόν και τους ανθρώπους∙ μια σχέση που έχει στόχο την ένωση με τον Θεό και τη θέωση του κόσμου. Αυτό μπορεί να συμβεί, εφόσον ο άνθρωπος προσφέρει πίσω στον Θεό ως δώρο το δώρο που του έδωσε. Μέσα από τις λέξεις, οι άνθρωποι δημιουργούν προσωπικές σχέσεις και βρίσκονται σε κοινωνία τόσο με τους συνανθρώπους του και με τη δημιουργία όσο και με τον ίδιο τον Θεό.

- Kyprianos Christodoulides
Ευχαριστώ τον Ρόμπιν για το σχόλιο. Τούτα τα ολίγα μόνο. Η λέξη «σχέση» παραπέμπει - το περισσότερο - σε ορολογία των Μαθηματικών παρά των Θεολογικών. Η λέξη «κοινωνία» είναι αυτή που αρμόζει στη θεολογική ορολογία. Η σχέση προϋποθέτει ετερότητα, η κοινωνία ταυτότητα. «12 βλέπομεν γὰρ ἄρτι δι’ ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι, τότε δὲ πρόσωπον πρὸς πρόσωπον· ἄρτι γινώσκω ἐκ μέρους, τότε δὲ ἐπιγνώσομαι καθὼς καὶ ἐπεγνώσθην.» (1Κρ. ιγ΄)

- Robin Edison
Να ευχαριστήσω και εγώ με την σειρά μου τον Κυπριανό Χ. για το σχόλιο του. Να επισημάνω εν τάχει, ότι η ποινικοποίηση των όρων δεν βοηθά τον άνθρωπο να πλησιάσει τον Θεό, τουναντίον θα έλεγα, έστω και εάν αυτές μπορούν να γίνουν «δηλωτικές» της αλήθειας, να εκφράσουν το θέλημα του Θεού ή την εμπειρία της αλήθειας.Ας μην κάνουμε το λάθος αδιακρίτως να θεωρήσουμε ότι ο όρος ΣΧΕΣΗ είναι ένα σακί πού μπορούμε να ρίξουμε τα πάντα μέσα. Στον Οικουμενισμό η σχέση είναι προσχηματική, στην ουσία είναι μία σύμβαση πού κάνει ο "κατακερματισμένος" άνθρωπος ενάντια στη ΣΧΕΣΗ του με τον Θεό.
Άλλωστε ο όρος Πατήρ φανερώνει εξ ορισμού τον Υιό και το αντίστροφο ομοίως.
Οι λέξεις, πατρότητα, υιοθεσία, συγγένεια, αδελφός, εξ-άδελφος, τι θα λέγαμε ότι δηλώνουν ;
«Mείζονα ταύτης ἀγάπην οὐδεὶς ἔχει, ἵνα τις τὴν ψυχὴν αὐτοῦ θῇ ὑπὲρ τῶν φίλων αὐτοῦ. ὑμεῖς φίλοι μού ἐστε, ἐὰν ποιῆτε ὅσα ἐγὼ ἐντέλλομαι ὑμῖν. οὐκέτι ὑμᾶς λέγω δούλους, ὅτι ὁ δοῦλος οὐκ οἶδε τί ποιεῖ αὐτοῦ ὁ κύριος· ὑμᾶς δὲ εἴρηκα φίλους, ὅτι πάντα ἃ ἤκουσα παρὰ τοῦ πατρός μου ἐγνώρισα ὑμῖν.»

Ως προς το ερώτημα, είναι τι κοινωνείται και με ποιό τρόπο. Τίθεται όταν έχουμε υποστάσεις (πρόσωπα)...

- Kyprianos Christodoulides
Απάντηση στο Μυστήριο της Αγίας Τριάδος δεν είμαι σε θέση να δώσω, ως προς το τι κοινωνείται και το πώς κοινωνείται. Οι πενιχρές γνώσεις μου δεν φτάνουν έως εκεί, αλλά, επίσης, δεν γνωρίζω ποιος εκ των πατέρων της Εκκλησίας έθεσε ποτέ παρόμοιο ερώτημα.
Ως προς την "ποινικοποίηση των όρων", αρκετό να θυμηθούμε το «ομοούσιος» έναντι του «ομοιούσιος», το «Θεοτόκος» έναντι του «Χριστοτόκος» και το «εν δυσί φύσεσι» έναντι του «εκ δυο φύσεων». Όταν κάποιος διαπράττει το τόλμημα να πει ότι οι "ενδοτριαδικές σχέσεις" (sic) αποτελούν - έστω και τρόπον τινά - αντανάκλαση των σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων, τότε, είμαστε κυριολεκτικά για ζουρλομανδύα. Τι είδους ενδοτριαδικές μπορεί να είναι οι σχέσεις, όταν λέμε «εις Θεός, μια η θεότης» ή το «ασυγχύτως, ατρέπτως και αδιαιρέτως» για τα τρία Πρόσωπα της Μιάς θεότητος ; Δέχομαι ότι ανθρώπινα μιλώντας, μπορεί να τεθεί ένα τέτοιο ερώτημα. Όμως, προσκρούει σε αυτό καθ΄ εαυτό το Μυστήριο της Αγίας Τριάδος. Συνεπώς, απορρίπτεται.

- Robin Edison
Το αν έθεσε κάποιος από τους πατέρες της Εκκλησίας παρόμοιο ερώτημα ούτε εγώ γνωρίζω, βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι δεν τέθηκε, αλλά πριν φρονήσουμε τα υψηλά περί του μυστηρίου της Αγίας Τριάδος, ας προσπαθήσουμε να ψηλαφίσουμε τα των ανθρώπων, μιας και χρησιμοποιούμε ανθρώπινο λεκτικό κώδικα κατανοήσεως. Οι όροι είναι δηλωτικοί και έχουν νοηματική απόδοση, η σχέση ως όρος είναι προϋπόθεση, δεν αναιρεί την κοινωνία, ούτε την ενότητα της ταυτότητας της μιας ουσίας. Τώρα οι αναγωγές της ανθρώπινης αντίληψης με λεκτικό κώδικα σε αυτό καθ΄ εαυτό το Μυστήριο της Αγίας Τριάδος, μάλλον άστοχες είναι… και επικίνδυνες.

- Kyprianos Christodoulides
Robin Edison «... οι αναγωγές της ανθρώπινης αντίληψης με λεκτικό κώδικα σε αυτό καθ΄ εαυτό το Μυστήριο της Αγίας Τριάδος» είναι το ευκολότερο και προσιτότερο στους σημερινούς - θεολογικά απροσανατόλιστους - ανθρώπους. Το κοσμικό πνεύμα κυριαρχεί και αυτό διδάσκεται και διαδίδεται από όλα τα προσφερόμενα μέσα - βλέπε τα νέα θρησκευτικά. Ως προς την κοινωνία δε, η λέξη αυτή έχει περιέλθει στο καθημερινό λεξιλόγιο της πολιτικής αγυρτείας. Κοινωνία δηλώνει αυτονόητα σχέση, άρα, ως πλεονάζουσα (η λέξη αυτή) δεν έχει κανένα ρόλο χρήσης ή λόγο ύπαρξης στα θεολογικά και τη νοηματική τους απόδοση.
Τα ανωτέρω εφόσον είχαμε μείνει απαθείς και αδιάφοροι στα «δοκίμια» - πολιτικής και άλλης - «θεολογίας». Δυστυχώς, δεν μείναμε ή τουλάχιστον δεν προσπαθήσαμε να αναιρέσουμε την υποβόλιμη και καταστροφική δράση των έμμισθων γηγενών πρακτόρων της διφυούς παγκοσμιοποίησης.

Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2016

Με πανεπιστημιακούς «θεολόγους», όπως ο κ. Γαβρόγλου, τι να περιμένει κανείς ;

Διαβάστε πρώτα αυτό : http://thriskeftika.blogspot.gr/2016/11/blog-post_90.html
και μετά το σχόλιο. Επειδή, κατά πάσαν πιθανότητα, το σχόλιο δεν θα δημοσιευθεί εκεί όπου κατατέθηκε :

«Εγώ τα ζητήματα αυτά ομολογώ ότι δεν τα γνωρίζω τόσο βαθιά όπως ο Νίκος Φίλης και θέλω να υπογραμμίσω: οι γνώσεις του Νίκου είναι βαθιές επί αυτών των ζητημάτων και όχι μόνο των δογματικών αλλά και των ιστορικών.»

κχ
Το πόσο "βαθιά" (sic) γνωρίζει ο κ. Φίλης αυτά τα ζητήματα (σημ. προφανώς εννοεί τα θεολογικά ο κ. Γαβρόγλου) φαίνεται από τη νέα ορολογία - φυσικά θεολογική - που εφηύρε ο αποψιλωθείς πλέον κύριος Ν. Φίλης, με εκείνο το όντως πρωτοφανές περί «ουδετερόθρησκου κράτους». Παρέλειψε να μας δώσει να καταλάβουμε τί εννοούσε με αυτό το «ουδετερόθρησκ-ος, - η, - ο». Μάλλον, θα έλεγα, δεν τόλμησε να μας το πει. Ο προϊστάμενός του πάντως, ο κ. Τσίπρας, έχει δηλώσει απερίφραστα ότι είναι άθεος.

Υστερόγραφο
Το σχόλιο δημοσιεύθηκε στο ιστολόγιο (ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ) όπου και κατατέθηκε.

Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2016

Μετά την επικράτηση Τραμπ στις αμερικανικές εκλογές


Διαβάστε αυτό :

https://kostasxan.blogspot.gr/2016/11/blog-post_292.html
και το σχόλιο,
κχ
«Αυτό ακριβώς το μήνυμα είναι που φοβούνται πως θα μεταδοθεί σαν «ιός», οι αρχηγοί άλλων ανεπτυγμένων «δημοκρατικών» χωρών. Το μήνυμα ισχύος των μικρών ανυπεράσπιστων πολιτών, που αγνοούνται ή και διώκονται από απρόσωπα συστήματα και δοτές εξουσίες, που προσαρμόζουν τους νόμους για να υπερασπίζονται τα ισχυρά συμφέροντα, αλλοιώνουν ή αντιστρέφουν τις υποσχέσεις τους προς τους πολίτες και στο όνομα των συνεχών κερδών του συστήματος δεν διστάζουν να αλλοιώνουν ακόμη και τα χαρακτηριστικά των κρατών που υποτίθεται πως κυβερνούν.»

Σε λίγο θα εορτάσουμε (!) ξανά την απελευθέρωση μετά τη μάχη (!) του Πολυτεχνείου και τον ένα νεκρό (Γρηγορόπουλος). Τώρα, λοιπόν, οι σκοτεινοί εγκέφαλοι των υπογείων στοών και διαδρομών - οδηγούν σε κλειστές λέσχες και κλαμπ - θα δώσουν τα πάντα για να κρατηθούν στις θέσεις τους και παρόντες εδώ οι, ως συνήθως, αναρχοαυτόνομοι αντιεξουσιαστές. Αυτά τα ελεεινά φασισταριά, που αγωνίζονται για περισσότερη δημοκρατία και ελευθερία μουτζουρώνοντας τοίχους (παρένθεση, με τα λεφτά που τους περισσεύουν) και κολλώντας πάνω τους τα μυαλά τους. Είναι έτοιμοι να δράσουν και θα δώσουν το αγωνιστικό (!) παράδειγμα στους υπολοίπους. Η Αθήνα θα καεί πάλι και εύχομαι να μην επαληθευθώ.

Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2016

«τὸ βάπτισμα τὸ Ἰωάννου πόθεν ἦν, ἐξ οὐρανοῦ ἢ ἐξ ἀνθρώπων; » (Μτ. κα΄ 25)


Σε ανάρτηση αυτής της ιστοσελίδας (blog) προ έτους περίπου (15 Νοεμ. 2015) τέθηκαν μερικά ερωτήματα. Ένα εξ αυτών ήταν κατά πόσον είναι στο σύνολό της θεόπνευστη η Αγία Γραφή ή υπάρχουν μερικά σημεία (σταγονίδια κατά τον σχολιαστή) αμφισβητούμενης θεοπνευστίας. Ο ενδιαφερόμενος μπορεί να διαβάσει τις λεπτομέρειες στον δεσμό που ακολουθεί :     https://kyprianoscy.blogspot.gr/2015/11/blog-post_15.html .
Η απάντηση που δόθηκε - παραλείπονται άλλα - ήταν η ακόλουθη :

Κυπριανός Χ
Όταν κάποιος έχει δείκτη IQ όσο μια σταγόνα ξύδι - παράδειγμα ο κ. Καλόπουλος - και με αυτό διαβάζει την Παλαιά Διαθήκη, τότε είναι βέβαιο ότι τα σταγονίδια θα γεμίσουν ένα βαρέλι. Και με αυτό, νομίζοντας ότι είναι κρασί, θα κερνά τους Like φίλους του. Οι τελευταίοι, άγευστοι οίνου, θα τον θαυμάζουν, θα τον επαινούν, θα τον χειροκροτούν και θα του λένε : Μπράβο φίλε, τέτοιο καλό κρασί πρώτη φορά πίνω ! Όσον δε αφορά στο "21 ... ψυχὴν ἀντὶ ψυχῆς, ὀφθαλμὸν ἀντὶ ὀφθαλμοῦ, ὀδόντα ἀντὶ ὀδόντος, χεῖρα ἀντὶ χειρός, πόδα ἀντὶ ποδός" (Δευτερονόμιο. ιθ΄) η κατά το εννόημα αντιστοιχία της Καινής Διαθήκης είναι :

7 Οὐαὶ τῷ κόσμῳ ἀπὸ τῶν σκανδάλων· ἀνάγκη γάρ ἐστιν ἐλθεῖν τὰ σκάνδαλα· πλὴν οὐαὶ τῷ ἀνθρώπῳ ἐκείνῳ δι᾿ οὗ τὸ σκάνδαλον ἔρχεται.
8 εἰ δὲ ἡ χείρ σου ἢ ὁ πούς σου σκανδαλίζει σε, ἔκκοψον αὐτὰ καὶ βάλε ἀπὸ σοῦ· καλόν σοί ἐστιν εἰσελθεῖν εἰς τὴν ζωὴν χωλὸν ἢ κυλλόν, ἢ δύο χεῖρας ἢ δύο πόδας ἔχοντα βληθῆναι εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον.
9 καὶ εἰ ὁ ὀφθαλμός σου σκανδαλίζει σε, ἔξελε αὐτὸν καὶ βάλε ἀπὸ σοῦ· καλόν σοί ἐστι μονόφθαλμον εἰς τὴν ζωὴν εἰσελθεῖν, ἢ δύο ὀφθαλμοὺς ἔχοντα βληθῆναι εἰς τὴν γέενναν τοῦ πυρός.
11 ἦλθε γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου σῶσαι τὸ ἀπολωλός. (Μτ ιη΄)

Με θεολογικούς όρους ποτέ δεν μπορεί να ταυτιστεί ο ωκεανός (θάλασσα) με τη θεότητα και το όξος με την ανθρωπότητα. Ο ωκεανός - θάλασσα ταυτίζεται, θεολογικά γράφοντας, με το ταραχώδες του κόσμου, που ποτέ δεν ησυχάζει. Όσο δε για το όξος, ήταν αυτό με το οποίο πότισαν τον Κύριο επί του Σταυρού : «Ἔδωκαν εἰς τό βρῶμά μου χολήν καί εἰς τήν δίψαν μου ἐπότισάν με ὄξος· σύ δέ, Κύριε, ἀνάστησόν με, καί ἀνταποδώσω αὐτοῖς» (Αντίφωνο Θ΄ Όρθρου Μ. Πέμπτης). Θα συνιστούσα στην κα. Ερατώ Μπέλλου (ΕΜ) να είναι λίαν προσεκτική, φαίνεται όμως, στερείται βασικών - κατά κάποιο τρόπο και ουσιαστικών - θεολογικών γνώσεων. Γράφοντας "θεολογικών γνώσεων", εννοώ της καθ΄ ημάς Ορθόδοξης Θεολογίας και όχι την κατά κόσμον αιρετική. Διότι κι αυτή υπάρχει σήμερα, δυστυχώς, ανακατεμμένη με ορθοδοξία.

Επί πλέον, θα επιθυμούσα η σχολιάστρια Ε.Μ. να μας δώσει αναλυτικά τί εννοεί γράφοντας "σταγονίδια όξους". Αν με αυτό θέλει να μας πει ότι αναιρείται ό "ωκεανός θεοπνευστίας" της Παλαιάς Διαθήκης, ο γράφων είναι σε θέση να καταθέσει όχι σταγονίδιο, αλλά ωκεανό υδροκυανίου (ύδωρ+κυάνιο, εκ του χημικού τύπου CN, που συγγενεύει με το ocean = ωκεανός). Τούτο, όμως, παρότι τρανταχτό επιχείρημα, καθιστά έτι περισσότερο θεόπνευστη την Παλαιά Διαθήκη και όχι το αντίθετο.

Αναφέρομαι στο ότι ο Μωϋσής, ο ευρών χάριν παρά του Κυρίου, δεν αξιώθηκε να εισέλθη στη γη της επαγγελίας. Την είδε από το βουνό και πέθανε, όπως και ο αδελφός του ο Ααρών, «διότι παρέβητε τὸ ῥῆμά μου ἐν τῇ ἐρήμῳ Σὶν ἐν τῷ ἀντιπίπτειν τὴν συναγωγὴν ἁγιάσαι με· οὐχ ἡγιάσατέ με ἐπὶ τῷ ὕδατι ἔναντι αὐτῶν - τοῦτ᾿ ἔστι τὸ ὕδωρ ἀντιλογίας ἐν Κάδης ἐν τῇ ἐρήμῳ Σίν». ( Αριθμοί ΚΖ΄ 14). Τί λογής θεόπνευστα, θα έλεγε ο αντιλεγόμενος, είναι όλα αυτά που έγραψε (σημ. την Πεντάτευχο) και πώς να εξηγήσει κανείς την εκλογή του από τον Κύριο ; Διότι γράφει : ἐν τῷ ἀντιπίπτειν τὴν συναγωγὴν ἁγιάσαι με· οὐχ ἡγιάσατέ με ἐπὶ τῷ ὕδατι ἔναντι αὐτῶν. Μη μου ζητήσετε, βέβαια, να σας εξηγήσω, με ποιο τρόπο αυτό ενισχύει και αναδεικνύει τη θεοπνευστία της Αγίας Γραφής, και δεν γράφω μόνο "της Παλαιάς Διαθήκης".

Διευκρινιστικό του "Μη μου ζητήσετε, βέβαια, να σας εξηγήσω, με ποιο τρόπο αυτό ενισχύει και αναδεικνύει τη θεοπνευστία της Αγίας Γραφής, και δεν γράφω μόνο "της Παλαιάς Διαθήκης".

Επειδή μπορεί να υπάρξουν οι κακόβουλοι και κακόγνωμοι, που πάντα υπάρχουν, ιδού η λύση της απορίας. Καί αυτή είναι :
Ό,τι δεν έκανε ο Μωϋσής, τοῦτ᾿ ἔστι τὸ ὕδωρ ἀντιλογίας ἐν Κάδης ἐν τῇ ἐρήμῳ Σίν, το έκανε ο άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, ο Προφήτης και Βαπτιστής του Κυρίου, όταν « 2 ἐπ᾿ ἀρχιερέως ῎Αννα καὶ Καϊάφα, ἐγένετο ρῆμα Θεοῦ ἐπὶ ᾿Ιωάννην τὸν Ζαχαρίου υἱὸν ἐν τῇ ἐρήμῳ, 3 καὶ ἦλθεν εἰς πᾶσαν τὴν περίχωρον τοῦ ᾿Ιορδάνου κηρύσσων βάπτισμα μετανοίας εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν, ( ... ) 7 ῎Ελεγεν οὖν τοῖς ἐκπορευομένοις ὄχλοις βαπτισθῆναι ὑπ᾿ αὐτοῦ· γεννήματα ἐχιδνῶν, τίς ὑπέδειξεν ὑμῖν φυγεῖν ἀπὸ τῆς μελλούσης ὀργῆς; 8 ποιήσατε οὖν καρποὺς ἀξίους τῆς μετανοίας, καὶ μὴ ἄρξησθε λέγειν ἐν ἑαυτοῖς, πατέρα ἔχομεν τὸν ᾿Αβραάμ· λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι δύναται ὁ Θεὸς ἐκ τῶν λίθων τούτων ἐγεῖραι τέκνα τῷ ᾿Αβραάμ.» (Σημ. το 2 - 7 εκ του Λκ. γ΄)

Με αυτά υπόψη μπορεί κάποιος να καταλάβει γιατί το Φαρισαϊκό ιερατείο αρνήθηκε να απαντήσει στο ερώτημα που του τέθηκε : «τὸ βάπτισμα τὸ Ἰωάννου πόθεν ἦν, ἐξ οὐρανοῦ ἢ ἐξ ἀνθρώπων;». Στην Πεντάτευχο ουδόλως γίνεται μνεία περί αυτού και κατά πάσαν πιθανότητα - είναι μια εξήγηση - δεν είχε κανένα λόγο να αντιδράσει στην θανάτωση του αγίου Ιωάννου του Βαπτιστή . Τα νέα δεδομένα - βάπτισμα μετανοίας, έρχονταν σε αντίθεση με την καθεστωτική τάξη και τούτο δεν ήταν επιθυμητό από το ιερατείο της εποχής εκείνης.

«7 Τούτων δὲ πορευομένων ἤρξατο ὁ Ἰησοῦς λέγειν τοῖς ὄχλοις περὶ Ἰωάννου· (...) 9 ἀλλὰ τί ἐξήλθετε ἰδεῖν; προφήτην; ναί λέγω ὑμῖν, καὶ περισσότερον προφήτου. 10 οὗτος γὰρ ἐστι περὶ οὗ γέγραπται· ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω τὸν ἄγγελόν μου πρὸ προσώπου σου, ὃς κατασκευάσει τὴν ὁδόν σου ἔμπροσθέν σου. 11 ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐκ ἐγήγερται ἐν γεννητοῖς γυναικῶν μείζων Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ·» (Μτ. ια΄)

Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2016

Το ουδετερόθρησκο κράτος του υπ. Παιδείας Ν. Φίλη





Δημοσιεύτηκε στις 1 Οκτ 2016
Κατά τον υπ. Παιδείας κ. Νικόλαο Φίλη η αναφορά του Συντάγματος σε «επικρατούσα» θρησκεία του καθ΄ ημάς Ορθόδοξου Δόγματος είναι "φραστική χαρισματική διατύπωση" (sic). Προφανώς, η νοηματική ερμηνεία της «επικρατούσας θρησκείας», είναι κατ΄ αυτόν άλλη. Δηλαδή, ότι επικρατούσα
θρησκεία, κατά το Σύνταγμα, είναι η ανεξιθρησκεία. Μένει να δούμε τί λογής θα είναι αυτού του είδους η ανεξιθρησκεία και ποιον θεό θα δοξάζει.

Και κάτι ακόμη. Η διοικούσα την Εκκλησία Ιεραρχία, οφείλει να δει τί φίδια τρέφει στον κόρφο της και όσο το δυνατόν συντομότερα να τα βγάλει από πάνω της. Διότι ο μεν κύριος Φίλης μπορεί να είναι αποδομητής της θρησκείας, της εκκλησίας και της πίστης με την θρησκειολογία του, έτερος δε, αποδεικνύεται αποδομητής του έθνους - κράτους. Πάνε κάτι χρόνια τώρα που ο κύριος αυτός είχε προτείνει να καταργήσουμε τον Εθνικό μας Ύμνο και στη θέση του να βάλουμε το «Τσάμικο» - ποίημα του ποιητή Νίκου Γκάτσου. Ο κύριος Φίλης έκανε απλά ένα ακόμη βήμα° αυτό που δεν τόλμησε να κάνει ένας συγγραφέας δοκιμίων πολιτικής θεολογίας.

Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2016

Τα θρησκευτικά της Νέας Γενιάς

Νεότερη επεξεργασία με σχόλια 29/09/2016

Τα έργα και ημέρες του αλήστου μνήμης υπουργείου Νέας Γενιάς και Παιδείας, επί πασοκρατίας, σήμερα πιάνουν τόπο. Προηγήθηκε μια εντελώς απρόσκοπτη πορεία, σχεδόν σαραντάχρονη, αφού η ακαδημαϊκή θεολογική διανόηση ψέλλιζε τα γνωστά ληρήμματα περί ιδεολογικοποίησης και θρησκειποίησης της εκκλησίας. Προηγήθηκε, επομένως, η πολεμική κατά της θρησκείας και τώρα, αφού γίναμε καλά από τη νευροβιολογική μας ασθένεια, έρχεται και η σειρά της εκκλησίας. Σε λίγο θα αποτελεί παρελθόν και οι ναοί είτε θα νοικιάζονται σε αλλόπιστους ή θα γκρεμίζονται για να εγείρονται ενοικιαζόμενα δωμάτια σε τουρίστες. Μας χρειάζεται αύξηση του ΑΕΠ.
Αν διαβάσετε τα νέα θρησκευτικά, που θα διδάσκονται οι «νέες γενιές», θα καταλήξετε, χωρίς πολλή σκέψη, στο συμπέρασμα αυτό. Ο παρακάτω δεσμός προς κάθε ενδιαφερόμενο : http://pedilokaltsa.blogspot.gr/2016/09/blog-post_64.html

Θα μου πείτε, πολύ σωστά, τί δουλειά έχεις εσύ ο άσχετος από θεολογία και ασχολείσαι με αυτό το θέμα ; «Μείνε στα τσιρότα και στα μπεταντιν, όπως έμαθες, και άσε στην άκρη τα θεολογικά», μου συνέστησε ένα έγκυρο "εκκλησιαστικό" ιστολόγιο. Συμβαίνει όμως να μην είμαι άνθρωπος της υπακοής, μάλλον της κακής υπακοής, γι΄ αυτό γράφω τα κατωτέρω.

α) « 21 εἰς τοῦτο γὰρ ἐκλήθητε, ὅτι καὶ Χριστὸς ἔπαθεν ὑπὲρ ὑμῶν, ὑμῖν ὑπολιμπάνων ὑπογραμμὸν ἵνα ἐπακολουθήσητε τοῖς ἴχνεσιν αὐτοῦ· 22 ὃς ἁμαρτίαν οὐκ ἐποίησεν, οὐδὲ εὑρέθη δόλος ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ·»
β) « 7 ὃς ἐν ταῖς ἡμέραις τῆς σαρκὸς αὐτοῦ δεήσεις τε καὶ ἱκετηρίας πρὸς τὸν δυνάμενον σῴζειν αὐτὸν ἐκ θανάτου μετὰ κραυγῆς ἰσχυρᾶς καὶ δακρύων προσενέγκας, καὶ εἰσακουσθεὶς ἀπὸ τῆς εὐλαβείας, 8 καίπερ ὢν υἱὸς, ἔμαθεν ἀφ' ὧν ἔπαθε τὴν ὑπακοήν, 9 καὶ τελειωθεὶς ἐγένετο τοῖς ὑπακούουσιν αὐτῷ πᾶσιν αἴτιος σωτηρίας αἰωνίου »
γ) « 15 οὐ γὰρ ἔχομεν ἀρχιερέα μὴ δυνάμενον συμπαθῆσαι ταῖς ἀσθενείαις ἡμῶν, πεπειραμένον δὲ κατὰ πάντα καθ' ὁμοιότητα χωρὶς ἁμαρτίας.»
δ) «21 τὸν γὰρ μὴ γνόντα ἁμαρτίαν ὑπὲρ ἡμῶν ἁμαρτίαν ἐποίησεν, ἵνα ἡμεῖς γενώμεθα δικαιοσύνη Θεοῦ ἐν αὐτῷ.»

Συγκρινόμενα τα ανωτέρω με τα σημερινά, κατ΄ ευφημισμό, θρησκευτικά, οδηγείται κανείς στο συμπέρασμα ότι οι νέοι άνθρωποι της νέας πολιτικής μας γενιάς - συνεχιστες της πρόσφατης άλλης - θα διδαχθούν να πάθουν κι έτσι να μάθουν, αν φυσικά μάθουν, μέσα από αυτό το αξεδιάλυτο μπέρδεμα φιλοσοφίας, αισθητικής, αλλά και περιθωριακής λαϊκής (multi-culti) τέχνης. Στόχος των σοφών κεφαλών του ΙΕΠ δεν είναι το "έμαθεν αφ΄ ων έπαθεν ... υμίν υπολιμπάνων υπογραμμόν ... ίνα ημείς γενόμεθα δικαιοσύνη Θεού εν αυτώ". Τα παιδιά μας δεν πρέπει να μάθουν, για να μην πάθουν. Η αμαρτία έγινε - μας έμαθαν - αστοχία, οπότε μπορούμε να στοχεύουμε κατ΄ επανάληψη. Δεν χάνουμε, δα, και τίποτα° δεν πετύχαμε με την πρώτη, θα πετύχουμε με τη δεύτερη, την τρίτη, τη νιοστή φορά. Ίσως, μας δοθεί και δεύτερη ευκαιρία βελτιωμένης υπαρξιακής πορείας ... προς θέωση. Λέμε, μπορεί, τίποτα δεν αποκλείεται, το λένε οι άλλοι «δρόμοι» του θεού. Ο οποίος δεν μας έδειξε ένα δρόμο, έτσι δεν είναι ; Μας έδειξε πολλούς.

Ώστε, λοιπόν, ούτως έχουν τα πράγματα. Όλες οι θρησκείες είναι δρόμοι που οδηγούν στον ένα θεό και όποιος δεν συμφωνεί, συντάσεται με το ισλαμικό κράτος επί του παρόντος . Δεν γνωρίζουμε ποιος «δρόμος» θα ακολουθήσει μετά. Βεβαίως, αναφέρομαι σε δρόμο, που δεν ακολουθεί τα νόμιμα θεσπίσματα (ανθρώπινα δικαιώματα ΟΗΕ) και όχι εκείνο τον δρόμο, των δικαιωμάτων του αγίου Θεού, που μας περιγράφει σύντομα το κατωτέρω εδάφιο παλαιάς επιστολής προς Ρωμαίους της μετά Χριστόν εποχής

ε) « 3 τὸ γὰρ ἀδύνατον τοῦ νόμου, ἐν ᾧ ἠσθένει διὰ τῆς σαρκός, ὁ Θεὸς τὸν ἑαυτοῦ υἱὸν πέμψας ἐν ὁμοιώματι σαρκὸς ἁμαρτίας καὶ περὶ ἁμαρτίας, κατέκρινε τὴν ἁμαρτίαν ἐν τῇ σαρκί, 4 ἵνα τὸ δικαίωμα τοῦ νόμου πληρωθῇ ἐν ἡμῖν τοῖς μὴ κατὰ σάρκα περιπατοῦσιν, ἀλλὰ κατὰ πνεῦμα. 5 οἱ γὰρ κατὰ σάρκα ὄντες τὰ τῆς σαρκὸς φρονοῦσιν, οἱ δὲ κατὰ πνεῦμα τὰ τοῦ πνεύματος. 6 τὸ γὰρ φρόνημα τῆς σαρκὸς θάνατος, τὸ δὲ φρόνημα τοῦ πνεύματος ζωὴ καὶ εἰρήνη· διότι τὸ φρόνημα τῆς σαρκὸς ἔχθρα εἰς Θεόν·».

Οι ημέτεροι εκτελεστές της εντολής «ἵνα τὸ δικαίωμα τοῦ νόμου πληρωθῇ ἐν ἡμῖν», με τα νέα - κατ΄ ευφημισμό - θρησκευτικά που μας φέρνουν, είναι οι κατά σάρκα όντες, κατά σάρκα περιπατούντες,  σαρκικό φρόνημα έχοντες και « τὸ γὰρ φρόνημα τῆς σαρκὸς θάνατος». Εκεί μας οδήγησε η εκσυγχρονιστική διανόηση της ακαδημαϊκής θεολογίας και εκεί οδηγούν τα παιδιά μας οι εκλεκτοί της ψήφου. Οι μὴ κατὰ σάρκα περιπατοῦντες, ἀλλὰ κατὰ πνεῦμα, θα το επιτρέψουμε ;

Υστερόγραφο

Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2016

Θεία και ανθρώπινα



Ο π. Γεώργιος Αγγελάκης είναι της μερίδος των αποκαλούμενων Ακαινοτόμητων, οι οποίοι ασκούν δριμεία κριτική κατά των Νεοημερολογιτών, αλλά και κατά των Παλιοημερολογιτών. Η απορία του γράφοντος είναι : Αν οι Ακαινοτόμητοι είχαν παραμείνει όλα αυτά τα χρόνια - από το 1935 και μετά - χωρίς διακόνους, πρεσβυτέρους και επισκόπους, πόσοι θα ήταν σήμερα ; Βεβαίως, ρητορικό το ερώτημα, δεν παύει όμως να έχει πρακτικό αποτέλεσμα. Πιθανολογώ, ολιγότεροι από όσους αριθμούν επί των ημερών μας, για να μην γράφω "δεν θα υπήρχαν".

Ακόμη κι αν συγκληθεί Σύνοδος κατά τις προσδοκίες τους, αυτή δεν θα πληροί τον απαραίτητο όρο συγκαλέσεώς της. Θα είναι κατά παράβαση των Ιερών Κανόνων, διότι βασιλείς δεν υπάρχουν. Τη θέση τους έχουν καταλάβει πρόεδροι Δημοκρατίας και Κοινοβούλια, παρέχουν δε το δικαίωμα σε όποιον θέλει, να γίνει ιδρυτής «εκκλησίας». Το συνοδικό (;) σύστημα της πολιτειοκρατίας εγγυάται τις δημοκρατικές αρχές, βάσει της οποίας μπορεί να ιδρυθεί ακόμη και «εκκλησία» του Σατανά !

Μη ξεχνάμε, ιδρυτής εκκλησίας είναι ο Κύριος και όχι ιδρυτής θρησκείας, όπως διδάσκει η Καινοτομία και έν τινι μέτρω, ευτυχώς σε μικρό ποσοστό, η παρεφθαρμένη Παράδοση. Επειδή η θρησκεία είναι νευροβιολογική ασθένεια.

Ένα σχόλιο σε δυο άρθρα


Ο χρήστης Kyprianos Christodoulides άφησε ένα νέο σχόλιο στην ανάρτηση (Βλέπε σύνδεσμο) "Τὸν νοῦ μας!":
Θα κουράσω τον αναγνώστη και τη φιλόξενη στήλη των σχολίων σας με ένα άρθρο (παρένθεση, μόνο σχόλια ξέρω να γράφω) που είχα δημοσιεύσει αλλού, πάνε κάτι χρόνια. Ο λόγος που επαναλαμβάνομαι είναι διότι σε όλα αυτά τα καίρια και σωστά των αρθρογράφων, απουσιάζει κατά τη γνώμη μου κάτι σημαντικό. Δεν γνωρίζω τον κ. Μπουγά Ιωάννη και τι φρονεί περί πίστεως. Όμως με την αρθρογράφο «Φιλονόη και Φίλοι» είχα στο παρελθόν εντονότατη διαφωνία για το ζήτημα της πίστεως. Παραλείπω τις ευκολονόητες λεπτομέρειες, όχι όμως και τον αποκλεισμό μου από την ιστοσελίδα της. Αυτά εισαγωγικά και τώρα το σχόλιο.
"ΑΠΑΝΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ Η ΠΙΣΤΙΣ ΠΡΟΗΓΕΙΤΑΙ"
Προς Αυτόλυκον, Θεοφίλου Αντιοχέως,
Βιβλίο Ι

« "Ἀλλὰ ἀπιστεῖς νεκροὺς ἐγείρεσθαι. ὅταν ἔσται, τότε πιστεύσεις θέλων καὶ μὴ θέλων· καὶ ἡ πίστις σου εἰς ἀπιστίαν λογισθήσεται, ἐὰν μὴ νῦν πιστεύσῃς. πρὸς τί δὲ καὶ ἀπιστεῖς; ἢ οὐκ οἶδας ὅτι ἁπάντων πραγμάτων ἡ πίστις προηγεῖται; τίς γὰρ δύναται θερίσαι γεωργός, ἐὰν μὴ πρῶτον πιστεύσῃ τὸ σπέρμα τῇ γῇ; ἢ τίς δύναται διαπερᾶσαι τὴν θάλασσαν, ἐὰν μὴ πρῶτον ἑαυτὸν πιστεύσῃ τῷ πλοίῳ καὶ τῷ κυβερνήτῃ; τίς δὲ κάμνων δύναται θεραπευθῆναι, ἐὰν μὴ πρῶτον ἑαυτὸν πιστεύσῃ τῷ ἰατρῷ; ποίαν δὲ τέχνην ἢ ἐπιστήμην δύναταί τις μαθεῖν, ἐὰν μὴ πρῶτον ἐπιδῷ ἑαυτὸν καὶ πιστεύσῃ τῷ διδασκάλῳ;".

Όλη αυτή η σημερινή παραφροσύνη μήπως δεν έχει θρησκευτικές / θεολογικές παραμέτρους; Το αμφισβητεί κανείς;

Και τι άλλο μας ζητούν σήμερα με όλα αυτά τα λαθραία στίφη που κατακλύζουν την οικουμένη; Πού απευθύνονται όλοι αυτοί οι φιλάνθρωποι, οι οποίοι σήμερα μας παρουσιάσθηκαν ξαφνικά; Στο συναίσθημα δεν απευθύνονται; Το συναίσθημα δεν ήταν αυτό που τους υπέδειξε να φτιάξουν την περίφημη "χάρτα" των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ;

Μάλιστα, στο συναίσθημα διότι γνωρίζουν πολύ καλά : Συναίσθημα σημαίνει θρησκεία, και ο σημερινός παγκόσμιος πολιτικός ανθρωπισμός με την διάχυτη και διαχεόμενη θρησκευτική αγαπολογία, βάση έχουν το συναίσθημα. Συναίσθημα που απορρέει και εκπηγάζει από ένα ψευδεπίγραφο ανθρωπισμό και μια εντελώς διεστραμμένη αγάπη.

Η πολιτική του συναισθήματος, αυτή που σήμερα γνωρίζει η ανθρωπότης με τα επιδοτούμενα στίφη των λαθραίων - ή καλείται να γνωρίσει και να την αποδεχθεί - έχει θεμέλιο την αίρεση, μια μορφή καταστροφικής λατρείας από τις πολλές που υπάρχουν. Την οικοδομεί στη γενικότητά της μια θρησκεία, που αντιμάχεται τον άγιο Θεό και υποστρέφει τον άνθρωπο στην αρχέγονη και πρωτόγονη θρησκευτικότητα του Γιαχβέ.

Πολιτική που ισχυρίζεται ότι δεν έχει σχέση με το συναίσθημα, όπως συχνά μας θυμίζουν οι αχυράνθρωποι που μας κυβερνούν, ψεύδεται. Είναι η πολιτική της ζούγκλας και αυτό δεν τολμούν να το ομολογήσουν. Εμείς όμως το βλέπουμε και τους το φωνάζουμε. Αυτή την πολιτική έχουμε, με αυτή ζούμε σήμερα.»

Και συμπληρώνω τώρα εδώ
Αν λοιπόν θέλουμε "να έχουμε το νού μας", καλό είναι να "καθαρίσουμε το νού μας" και ας κάνουμε τον κόπο να ψαχτούμε. Τότε, ας επαναλάβουμε το «12 καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου». Ίσως, κάτι μπορέσει να γίνει.

Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2016

Οι «εφαψίες»

Διαβάζω :
Αν ο κ. Φίλης ως απλός  … «εφαψίας» της ιστορικής γνώσης, έχει άδικο στα προαναφερθέντα, έχει το δίκιο με το μέρος του στην μεταρρύθμιση που επιχειρεί στο μάθημα των θρησκευτικών, ως αρμόδιος υπουργός. Έγκειται στην ευχέρειά του και απορρέει από τον ρόλο του που του απέδωσε ο λαός, ως μέλος εκλεγμένης κυβέρνησης. Βλέπε :
«Η (σκόπιμη;) πολιτική προπέτεια του Νίκου Φίλη»  http://www.liberal.gr/arthro/80160/politiki/2016/i--skopimi-politiki-propeteia-tou-nikou-fili.html

Και σχολιάζω :
Αν υπάρχουν «εφαψίες» της ιστορικής γνώσης, άλλο τόσο υπάρχουν και οι «εφαψίες» της θεολογικής / θρησκευτικής κλπ. γνώσης. Εν προκειμένω, ο αρθρογράφος της Liberal τί είναι ; Γνώστης του θεολογικού αντικειμένου ή «εφαψίας» τούτου ; Ή μήπως νομίζει ότι είναι «εφαψίας» της θεολογίας και ο λαός του Θεού, ο οποίος, κατά απόφαση τοπικής οικουμενικής Συνόδου, είναι ο μοναδικός φύλακας και κριτής ζητημάτων που άπτωνται της πίστεως ;

Γράφει ἡ Διακήρυξις τῶν Πατριαρχῶν τῆς Ἀνατολῆς τοῦ 1848 : « “Έπειτα παρ’  ἡμῖν οὔτε Πατριάρχαι οὔτε Σύνοδοι ἠδυνήθησαν ποτὲ εἰσαγαγεῖν νέα, διότι ὁ ὑπερασπιστὴς τῆς θρησκείας ἐστὶν αὐτὸ τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ἤτοι αὐτὸς ὁ λαός, ὅστις ἐθέλει τὸ θρήσκευμα αὐτοῦ αἰωνίως ἀμετάβλητον καὶ ὁμοειδὲς τῷ τῶν Πατέρων αὐτοῦ».

Μήπως, ερωτώ, πρέπει να ζητήσουμε από τον λαό του Θεού, «αὐτὸ τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας», να μας προσκομίσει τα αντικειμενικώς αδιάβλητα επιστημονικά εχέγγυα, ότι θεολογεί "εφαπτόμενος" του Λόγου και των λογίων της καθ΄ ημάς Πίστεως ; Θα βάλουμε στο μικροσκόπιο της έρευνας αυτό το λαό, προκειμένου να αποφανθούμε ότι ορθά ή εσφαλμένα «ἐθέλει τὸ θρήσκευμα αὐτοῦ αἰωνίως ἀμετάβλητον καὶ ὁμοειδὲς τῷ τῶν Πατέρων αὐτοῦ» ;

Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2016

Η εκκλησία έχει εκκλησιολογική υπόσταση


Διαβάζω
Στο πρόσφατο κείμενο του καθηγητή κ. Αριστείδη Πανωτή, που τιτλοφορείται «Η προϊστορία της Διορθοδόξου Συνόδου – Προς καταλαλούντες την Αγία Σύνοδο», αναφέρονται μεταξύ άλλων τα εξής : «Και την πρώτη και την δεύτερη χιλιετία ποτέ δεν αμφισβητήθηκε η εκκλησιολογική υπόσταση αυτής της Εκκλησίας, απεναντίας στην Ιστορία έχουμε επανειλημμένες απόπειρα γεφύρωσης των δύο Εκκλησιών της αυτής Μίας Εκκλησίας με διαλόγους των εκατέρωθεν Ιεραρχιών τους». Και την πρώτη και την δεύτερη χιλιετία ποτέ δεν αμφισβητήθηκε η εκκλησιολογική υπόσταση αυτής της Εκκλησίας http://aktines.blogspot.gr/2016/09/blog-post_863.html.

Και σχολιάζω
Η υπόσταση της Εκκλησίας δεν είναι εκκλησιολογική, εκτός αν μας προσδιορίσει ο κ. Πανώτης ποια εκκλησιολογία έχει υπόψη του. Έχουμε πολλές εκκλησιολογίες, αν δεν κάνω λάθος.

Η υπόσταση της Εκκλησίας είναι θεανθρώπινη, επιπλέον δε, επειδή «ἐν ἐκκλησίαις εὐλογεῖτε τὸν Θεόν», είναι και προσκυνητή «εν πνεύματι και αληθεία». Δηλονότι, εν Αγίω Πνεύματι και Χριστώ Ιησού, προς δόξαν Θεού Πατρός.

Τι θέλει και μας μπερδεύει ο κύριος καθηγητής με αυτό το «εκκλησιολογική υπόσταση της Εκκλησίας» ;

Η ουδετεροθρησκεία της πολιτικής και των νυν εκφραστών της

Ο υπ. Παιδείας κ. Φίλης δήλωσε ουδετερόθρησκος κι έτσι επιθυμεί να κάνει και τα σχολειά° να διδάσκουν την ουδετεροθρησκεία (παρένθεση, λίαν απεχθής και επικίνδυνος εχθρός του ο προσηλυτισμός) και ύστερα, ως ελεύθεροι πλέον πολίτες, οι μαθητές να διαλέγουν τη θρησκεία «που τους εκφράζει καλύτερα». Διότι, βλέπετε, είμαστε ελεύθεροι !

Και αυτά μεν για τα θρησκευτικά° έκαστος όποια θρησκεία προαιρείται.

Λαμπρά. Για τη Θρησκεία είμαστε ελεύθεροι να διαλέγουμε όποια θέλουμε, τι γίνεται όμως με την Πολιτική ; Είμαστε ελεύθεροι να διαλέγουμε όποια πολιτική θέλουμε ; Όχι βέβαια. Διαλέγουμε τους εκφραστές της α,β, γ, δ, πολιτικής και αυτούς ψηφίζουμε και κανέναν άλλο, που δεν προβλέπει και δεν επιτρέπει το Σύνταγμα. Και το Σύνταγμα προβλέπει τον εκμαυλισμό ή πλύση εγκεφάλου, το μεν για να γίνουν οι ψηφοφόροι δεξιοί, το δε αριστεροί, ή ακόμη και «ανακατεμμένος ο ερχόμενος» μετά ψήφου.

Εδώ προφανώς, ο αντίπαλος του κ. Φίλη, που ακούει στο όνομα "προσηλυτισμός", δεν παρευρίσκεται. Κενή θέση υπάρχει μόνο στη θρησκεία και αυτή (ο προσηλυτισμός) θα εξαφανιστεί δια της ουδετεροθρησκείας και όχι με την "ουδετεροπολιτική". Αν το αποτολμούσε αυτό ο κύριος υπ. Παιδείας (παρένθεση, υποπαιδείας) Φίλης - διάβαζε, αν εξαφάνιζε την προσηλυτιστική δράση τής πολιτικής που ασκεί - τα Μνημόνια θα έπεφταν βροχή, αν και, παρότι μη "ουδετεροπολιτικός", ο υπουργός τής "υποπαιδείας" μας αδυνατεί να τα αποφύγει. Αυτονόητο, τα ανωτέρω αφορούν και στον έτερο πόλο° αυτόν της ονομαζόμενης αντιπολίτευσης. Ό,τι αφήνει ημιτελές  η μια κυβέρνηση, έρχεται και το αποτελειώνει η πρώην αντιπολίτευση.

Οι Τράπεζες - σημ. υπάρχει μόνο μια, όπως η μαμά - το γνωρίζουν καλύτερα. Η θρησκεία ασκεί προσηλυτισμό, η πολιτική όχι. Μας περνούν για βλάκες, αλλά δεν είμαστε. Γιά τήν Τράπεζα (η Τράπεζα, γένους θηκυκού) δέν ισχύει τό ουδέτερο γένος : Τό Τράπεζα !

Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2016

Διάσημοι μετά θάνατον



Ανέβηκε στις 19 Σεπ 2016

Στον τομέα της ιατρικής επιστήμης η τεχνολογία προσέφερε σημαντική βοήθεια ως προς την θεραπευτική αντιμετώπιση νοσημάτων, στα οποία άλλοτε ελάχιστα ήταν δυνατόν να γίνουν. Αυτό όμως είχε σαν συνέπεια την εμφάνιση νέων προβληματισμών, τα οποία αντιμετωπίστηκαν ανεπιτυχώς ή εντελώς λανθασμένα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο νεοεισαχθείς όρος του εγκεφαλικού «θανάτου» τον οποίο έρχεται να ανατρέψει η περίπτωση του παγκόσμιου πρωταθλητή αγώνων ταχύτητας αυτοκινήτων (Φόρμουλα 1) Μίχελ Σουμάχερ.

 http://www.naftemporiki.gr/story/1065418/i-therapeia-tou-soumaxer-kostizei-10-ek-euro-to-xrono

Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2016

51. Γέροντος Αλυπίου : Κυριακή ΙΓ΄ Ματθαίου, Νικηφόρου Θεοτόκη


 https://drive.google.com/file/d/0B10nRQ2KXoC_cEdSR2ZmQS1CNFFZeWZxbGE1UVRiUkFUbk5v/view?usp=sharing 

Αποστολικό Ανάγνωσμα (1Κορ. ις΄ 13 - 24)
 13 Γρηγορεῖτε, στήκετε ἐν τῇ πίστει, ἀνδρίζεσθε, κραταιοῦσθε. 14 πάντα ὑμῶν ἐν ἀγάπῃ γινέσθω. 15 Παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί· οἴδατε τὴν οἰκίαν Στεφανᾶ, ὅτι ἐστὶν ἀπαρχὴ τῆς Ἀχαΐας καὶ εἰς διακονίαν τοῖς ἁγίοις ἔταξαν ἑαυτούς· 16 ἵνα καὶ ὑμεῖς ὑποτάσσησθε τοῖς τοιούτοις καὶ παντὶ τῷ συνεργοῦντι καὶ κοπιῶντι. 17 χαίρω δὲ ἐπὶ τῇ παρουσίᾳ Στεφανᾶ καὶ Φορτουνάτου καὶ Ἀχαϊκοῦ, ὅτι τὸ ὑμῶν ὑστέρημα οὗτοι ἀνεπλήρωσαν· 18 ἀνέπαυσαν γὰρ τὸ ἐμὸν πνεῦμα καὶ τὸ ὑμῶν. Ἐπιγινώσκετε οὖν τοὺς τοιούτους. 19 Ἀσπάζονται ὑμᾶς αἱ ἐκκλησίαι τῆς Ἀσίας. ἀσπάζονται ὑμᾶς ἐν Κυρίῳ πολλὰ Ἀκύλας καὶ Πρίσκιλλα σὺν τῇ κατ' οἶκον αὐτῶν ἐκκλησίᾳ. 20 ἀσπάζονται ὑμᾶς οἱ ἀδελφοὶ πάντες. ἀσπάσασθε ἀλλήλους ἐν φιλήματι ἁγίῳ. 21 Ὁ ἀσπασμὸς τῇ ἐμῇ χειρὶ Παύλου. 22 εἴ τις οὐ φιλεῖ τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, ἤτω ἀνάθεμα. μαρὰν ἀθᾶ. 23 Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ μεθ' ὑμῶν. 24 Ἡ ἀγάπη μου μετὰ πάντων ὑμῶν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ· ἀμήν.

Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2016

Όταν οι θύτες γίνονται θύματα



Δημοσιεύτηκε στις 11 Σεπ 2016
Φαίνεται, οι σημερινοί προστάτες του περιβά;λλοντος, λεγόμενοι και οικολόγοι, ξεχνούν τί έκαναν τις δεκαετίες του ΄60 και του ΄70. Ο ένας ανταγωνιζόταν τον άλλο για φονικότερες ατομικές βόμβες. Και αφού μόλυναν τη θάλασσα, τον αέρα και τη γη, τώρα, μετά την δοκιμαστική πυρηνική έκρηξη από τη Βόρεια Κορέα, επείγονται να της επιβάλλουν κυρώσεις.

Και πολύ καλά θα κάνουν

Θα ήταν όμως καλύτερα, αν οι ίδιοι επέβαλλαν κυρώσεις και στους εαυτούς των. Οφείλουν να μάθουν και να διδάξουν την οικουμένη, ότι είναι προτιμότερο να μαθαίνεις για να μην παθαίνεις, παρά
να παθαίνεις για να μαθαίνεις.

Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2016

Η βραδεία και σταθερή εκουσία ολίσθηση στο τέλμα του Οικουμενισμού



https://drive.google.com/drive/folders/0B10nRQ2KXoC_REpaVVdZcm1CLWs?usp=sharing

Η Σύνοδος του Κολυμπαρίου δεν έπεσε ξαφνικά από τον ουρανό. Ήρθε κατόπιν μεθοδικής προσπάθειας την οποία κατέβαλλαν οι δικοί μας διανοούμενοι της ακαδημαϊκής θεολογίας . Όπως θα διαβάσετε στην φωτογραφία και ακολούθως στο κείμενο, ενεργό και σημαντικό ρόλο είχε ο μακαρίτης Ζήσιμος Λωρεντζάτος, όπως είχε και έχει ο κ. Χρ. Γιανναράς. Πρωτοπόροι του διεθνισμού από τα τέλη της 10ετίας του 1950, μαζί με άλλους, έστρωσαν το δρόμο του Οικουμενισμού με την τελική κατάληξη τη Σύνοδο - καλύτερα συνέδριο - στο Κολυμπάρι της Κρήτης.

Και ο μεν κ. Χρ. Γιανναράς, στο άρθρο του που κυκλοφόρησε το 1966, θέτει ως τίτλο : «Η απόφαση De Oecumenismo και ο εθνικισμός της Ορθοδοξίας», ο δε μακαρίτης Ζήσιμος Λορεντζάτος, στο βιβλίο «ΜΕΛΕΤΕΣ », των εκδόσεως ΓΑΛΑΞΙΑΣ,  της 10ετίας του 1960, γράφει ότι «όσο έχουμε και ακολουθάμε την ορθόδοξη παράδοση, μπορούμε να τη λέμε δική μας, ποτέ όμως εθνικά ή φυλετικά».

Οι διανοητές αυτοί, όπως και πολλοί άλλοι, εκτός του ότι βλέπουν την Ορθοδοξία με τα μάτια της Αισθητικής, δηλαδή με το συναίσθημα, φορούν και χρωματιστούς φακούς μυωπίας, ώστε να γίνονται ευανάγνωστα τα θεολογικά τους - υποτίθεται ορθόδοξα - γράμματα ° οι γραφές και τα συγγράμματα που φτιάχνουν. Φυσικά, οι αναγνώστες δεν καταλαβαίνουν ότι πρέπει να εφοδιαστούν με μυωπικούς φακούς, ούτε ότι πρέπει να περάσουν από τη Σχολή Καλών Τεχνών του Πολυτεχνείου - οι «καλές τέχνες» φαίνονται επί των εξωτερικών τοίχων του κτιρίου και τον πέριξ αυτού χώρο - για να μάθουν τα σχετικά με την πίστη τους.

Ευνόητο ότι χάριν συντομίας δεν αναφέρομαι στους άλλους τομείς της Αισθητικής, προς εμπλουτισμό των συναισθηματικών ενστίκτων, ώστε να διεγείρονται σε περιπτώσεις ανάγκης.

Διεθνιστές επί ανταμοιβή, οι κύριοι αυτοί, κρύβονται πίσω από την παράδοση και την ορθοδοξία. Το δίχως άλλο δε, θα έσκιζαν τα ρούχα τους, αν τολμούσε κανείς να τους κατηγορήσει ως εγχώριους εκπροσώπους της παγκοσμιοποίησης, του διεθνισμού και του οικουμενισμού. Οι ίδιοι πάντως, μέμφονται αδίστακτα κάθε τι που οσφραίνονται να μυρίζει «φυλετισμό», «εθνικισμό» και κάθε τι συναφές, όπως αυτά της ομοφοβίας, ξενοφοβίας κλπ..

Διαβάστε λοιπόν για να μάθετε τί έγραφε ο κ. Χρ. Γιανναράς εν έτη 1966 και τι γράμματα δίδασκε μια από τις επιφανέστερες «εγχώρια δεξαμενή σκέψης». Το νοθευμένο περιεχόμενό της μας έφερε στο τέλμα της πνευματικής αβύσσου και αναπόφευκτα στον οικονομικό εξανδραποδισμό. Οι Φράγκοι θα μας μάθουν Ορθοδοξία, όπως οι Γερμανοί μας μαθαίνουν τώρα Οικονομία

Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2016

Η αποθρησκειοποίηση της Εκκλησίας


Πρόκειται για μια αντιπαράθεση που είχα με τον π. Γεώργιο Μεταλληνό, ήταν το 1998, σχεικά με το ζήτημα Εκκλησία και Θρησκεία

https://drive.google.com/open?id=0B10nRQ2KXoC_b05NZ1pndm9hbWc

Απάντηση σε ένα σχόλιο


Θα το βρείτε εδώ : https://orthodox-voice.blogspot.gr/2016/09/blog-post_7.html

Προς τον πολυώνυμο κ. Μοσχοβίτη Ευστάθιο - αστάθιο και την παρέα του, τα ακόλουθα :

Γράφει,
«Δεν αγιάζει ο χρόνος τον άνθρωπο ούτε ο άνθρωπος τον χρόνο αλλά αγιάζει τον άνθρωπο μόνο η Σταυροαναστάσιμη Αγάπη του Θεού εάν με την Ελεύθερη Βούλησή μας και την Χάρη του Θεού μιμηθούμε τον Χριστό και τον Βίο των Αγίων μας με διαρκή μετάνοια και αληθινή ορθόδοξη πίστη»»

Μάθετε λοιπόν ότι,
διαρκή μετάνοια και πίστη μπορεί να έχετε, αλλά ούτε αληθινή είναι ούτε ορθόδοξη. Είναι παπική και ψεύτική, είναι οικουμενιστική, σιωνιστική και μασονική, Με άλλα λόγια, είναι ουνιτική, γιατί δεχτήκατε να σας φορέσουν τον κάλπικο και νοθευμένο χρόνο του Πάπα.

Λέτε ότι δεν αγιάζει ο χρόνος τον άνθρωπο ούτε ο άνθρωπος το χρόνο και συνεχίζεται να αραδιάζεται τις ανοησίες, που σας έβαλε μέσα στο κεφάλι η σιωνιστική ραδιουργία.
Τόσο ηλίθιους σας έκανε. Διότι πού ζείτε ; Μέσα στο χρόνο δεν ζείτε ; Μέσα στο χρόνο δεν πιστεύετε ; Μέσα στο χρόνο δεν πηγαίνετε στις εκκλησιές να προσευχηθείτε ; Είσαστε εκτός χρόνου ; Έίσαστε μήπως και εκτός τόπου ; Διότι όλα όσα κάνετε, μέσα στο χρόνο γίνονται και μέσα σε ένα τόπο ; Μήπως βγάλατε φτερά ; Μήπως γίνατε άυλοι ; Μήπως γίνατε άγγελοι ;

Όχι, δεν γίνατε τίποτα από όλα αυτά. Γίνατε όμως ασυνείδητοι πιστοί, γιατί αυτό θέλει το θεοσοφικό, μυστικιστικό και αποκρυφιστικό, βλάσφημο ιερατείο των σιωνιστών. Το δε χειρότερο, σας έκαναν μισαλλόδοξους ταλιμπάν και κακόδοξους νεοορθόδοξους  - έτοιμους καρατόμους των αδελφών σας. Θα το κάνατε με μεγάλη ευχαρίστηση, επειδή δεν είσαστε δούλοι Χριστού. Δούλοι διαβόλου γίνατε. Διότι γράφει : «22 νυνὶ δὲ ἐλευθερωθέντες ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας δουλωθέντες δὲ τῷ Θεῷ ἔχετε τὸν καρπὸν ὑμῶν εἰς ἁγιασμόν». Είσαστε ακόμη σκλάβοι της αμαρτίας, σάπιο καρπό σας έδωσαν, ψεύτικο αγιασμό πήρατε. Ο χρόνος που σας φόρεσε ο Πάπας και τον δεχθήκατε ευχαρίστως - αντίχριστο τον είπαν πρώτοι οι προτεστάντες, μιμούμενοι ανεπίγνωστα και τρόπον τινά, την όνο του Βαλαάμ - σας τυφλώνει, χάνεται η ακοή σας, το λογικό σας εκφαυλίζεται.

Και ναι, «ΤΟ ΚΟΣΜΙΚΟ ΠΑΛΑΙΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΗ ΙΟΥΛΙΑΝΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΑΤΡΙΟ, ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΔΟΓΜΑΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ;» (sic) που θέλετε να σας απαντήσω, είναι των πατέρων, είναι της Εκκλησίας, είναι του Δόγματος, εφόσον τιμούμε τους πατέρες και σεβόμαστε την Εκκλησία. Η θεία Ενανθρώπηση αγιάζει και τον χρόνο και τον κόσμο, μέσα στον οποίο (χρόνο και κόσμο) έζησαν εκείνοι, ζει η Εκκλησία, ζούμε κι εμείς. Εσείς όμως οι ασεβέστατοι ευσεβείς, προτιμήσατε τον Πάπα και τον χρόνο που σας έφτιαξε - σας έφτιαξε και τον κόσμο - προκειμένου να επαίρεται ότι αυτός είναι η «μια Αγία» κλπ. Εκκλησία. Παρένθεση, κάθε προτεστάντης είναι, κατά ιδίαν κεφαλήν και γνώμη, η «μια αγία» κλπ εκκλησία.

Με αυτά λοιπόν και αυτόν, συνεχίστε να λέτε τα δικά σας παρέα με τους υβριστές - ακαινοτόμητους παλαιοημερολογίτες. Ίδιοι είσαστε, μόνο που εκείνοι διαφέρουν από εσάς ως προς τις μεθόδους εξωτερικής καθαρότητας. Ο π. Ευθύμιος Τρικαμηνάς δεν κοινωνεί όσους μνημονεύουν τους οικουμενιστές, αλλά δεν κοινωνεί και τους παλαιοημερολογίτες, επειδή είναι χρονολάτρες. Αυτός δεν είναι, αν και ενδεδυμένος τον χρόνο που του πρόσφερε ο Πάπας. Ο Κύριος να τον ελεήσει.

Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2016

Περί ευθανασίας


Το έτος 2000 στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών έγινε ένα "στρογγυλό τραπέζι" με θέμα αυτό της ευθανασίας. Επειδή το θέμα έγινε επίκαιρο - όσο περνούν τα χρόνια θα γίνεται εντονότερο - διαθέστε λίγο χρόνο για να δείτε πώς έχουν τα πράγματα και πόσο χειρότερα θα γίνουν, αν λάβουμε υπόψη αυτά που λέει στη σελίδα 115 - 116 ο εγκληματολόγος κ. Ιωάννης Πανούσης. Συμμετείχαν οι :

- Βασίλειος Θερμός, Δρ. Θεολογίας - ψυχίατρος παιδιών και εφήβων
- Χρήστος Κατάμης, καθηγητής - διευθυντής Παιδιατρικής Κλινικής Παν/μίου Αθηνών
- Γιάννης Πανούσης, καθηγητής Εγκληματολογίας Νομικής Σχολής Παν/μίου Αθηνών
- Παναγιώτης Μπεχράκης, αναπληρωτής καθηγητής Φυσιολογίας Παν/μίου Αθηνών

Τη συζήτηση συντόνισε η Δρ. Αφροδίτη Αβαγιανού του Πανεπιστημίου Ζυρίχης

Να σημειωθεί ότι οι χώροι, όπου στεγάζονται τα Πανεπιστήμια, προστατεύονται δια Νόμου, καθόσον θεωρούνται "Άσυλα". Στην αρχαιότητα τα «άσυλα» ήταν τόποι ιεροί. Σήμερα όμως εδώ, τα «άσυλα» έχουν κόψει κάθε δεσμό με ό,τι θεωρείται ιερό. Μια βόλτα έξω από αυτά είναι αρκετή για να πείσει όποιον έχει αντίθετη γνώμη.

https://drive.google.com/open?id=0B10nRQ2KXoC_Vm92VFVzQzZYcTUwZkwzZTQ4WnBwU0R3V05N

Ο νεοημερολογητισμός είναι αίρεση κατά του Αγίου Πνεύματος


Το κατωτέρω σχόλιο δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα  https://orthodox-voice.blogspot.gr/2016/09/blog-post_53.html
Έγραψε ο π. Ευθύμιος Τρικαμηνάς το "κατεβατό" του με πηγή τους αγίους πατέρες, θα απαντήσει, υποθέτω, και ο κ. Μάννης με ένα εξίσου πολυσέλιδο κείμενο, με πηγή τους αγίους πατέρες, γράφει ο +ΙΓΖ τα σχόλιά του κατά αμφοτέρων, κι αυτός με πηγή τους αγίους πατέρες, γράφω κι εγώ το σχόλιό μου με πηγή την αγία Γραφή, τους πατέρες της Εκκλησίας, αλλά και τον κοινό νου.

Γράφει ο +ΙΓΖ : «Η βλασφημία του Οικουμενισμού είναι ποτέ δυνατόν να φωτισθεί από το άγιο Πνεύμα ώστε να δικαιώσει τον ορθόδοξο κληρικό;;;», γράφω κι εγώ τα παρακάτω.

Η βλασφημία του Οικουμενισμού είναι ποτέ δυνατόν να φιμωθεί από το άγιον Πνεύμα, όταν όλοι και όλα κινούνται μέσα σε βλάσφημο χρόνο ; Το χρόνο που ανακάλυψε ο Πάπας, συμφώνησαν οι δικοί μας και πλέον, είμαστε υποχρεωμένοι να ζούμε και να κινούμαστε μέσα σ΄ αυτόν. Αυτό τον χρόνο προτιμά ο π. Ευθύμιος, αυτό τον χρόνο δεν προτιμά ο +ΙΓΖ και καταφέρετε κατά ΓΟΧ και νεοημερολογιτών. Δεν ξέρει όμως πως να στηρίξει τα επιχειρήματά του, δηλαδή, γιατί θέλει αυτά που η Παράδοση μας έχει κληρονομήσει.

Με άλλα λόγια, για να συντομεύσω το σχόλιο και να μην κουράζω τον αναγνώστη, ο +ΙΓΖ θυμίζει τον δούλο της Παραβολής, στον οποίο ο Κύριος έδωσε ένα τάλαντο και εκείνος του το επέστρεψε : ένα μου έδωσες, ένα σου δίνω. Ο π. Ευθύμιος και η νεοημερολογητική θεολογική διανόηση κάνει το ίδιο, διαστρέφοντας όμως το νόημα της Παραβολής. Αυτοί πολλαπλασιάζουν το ένα τάλαντο φτιάχνοντας πλαστά τάλαντα. Ιδού Κύριε, ένα μου έδωσες εκατό σου δίνω - καλύτερα, σου δίνω δεκατρία. Αυτό συμβαίνει και με το φιλιόκβε. Το Σύμβολο Πίστεως παραμένει ατόφιο, όμως προστίθεται το «και εκ του υιού». Η πλαστογραφία τέλεια, όχι όμως και για εκείνους, που έχουν το φωτισμό να διακρίνουν τις λεπτές αποχρώσεις του πνεύματος πλάνης, ώστε να καταγγέλλουν την κιβδηλοποιΐα του ορθού και ορθόδοξου Πνεύματος.

Ο άγιος Θεός ενηνθρώπησε σε χρόνους λίαν ειδωλολατρικούς και η μοντέρνα θεολογική διανόηση ισχυρίζεται ότι ο άχρονος Θεός δεν ενδιαφέρεται για χρόνους και καιρούς. Έτσι λοιπόν κι αυτοί, τι δεκατρείς μέρες μπροστά, τι δεκατρείς μέρες πίσω. Ο θεός είναι άχρονος !

Σωστά, άχρονος ο Θεός, έγχρονος όμως ο άνθρωπος, τον οποίο καλούν οι διανοούμενοι της νέας θεολογίας να ακολουθήσει τα στάδια της κάθαρσης, του φωτισμού, της θέωσης. Ναι, αλλά πώς και πότε ; Το «πώς» είναι η μίμηση Χριστού και αγίων, το «πότε» παραμένει άγνωστο, καθώς άγνωστος και άπειρος (άνευ πείρας ή εμπειρίας) είναι ο άχρονος Θεός. Πάντως, όλα συντελούνται εν χρόνω, καθώς δε ο άχρονος Θεός ενηνθρώπησε και αγίασε την έκπτωτη ανθρώπινη φύση, κατά τον ίδιο τρόπο αγίασε (θα λέγαμε και) την φύση του χρόνου. Η θεία Ενανθρώπηση δεν αγίασε μόνο τον άνθρωπο, αγίασε την κτιστή φύση αλλά και τον κτιστό χρόνο, ο οποίος, αφενός, ανέδειξε τις άγιες μορφές των δικαίων της Π. Διαθηκης και αφετέρου τις μορφές των Μαρτύρων, των Ομολογητών και των πατέρων της Εκκλησίας - Καινή Διαθήκη.

Το ερώτημα λοιπόν είναι : Πως μπορεί ο άνθρωπος να οδηγηθεί στην κάθαρση και στο φωτισμό μέσα σε ένα χρόνο - βλέπε ανωτέρω το ερώτημα του + ΙΓΖ - που όχι μόνο είναι αιρετικός κατά την «φύση», αλλά υπερβαίνει ακόμη και αυτή την προ Χριστού ειδωλολατρία. Η πλεονεξία είναι ο άλλος τρόπος ζωής όλων μας.
« 22 οἴδαμεν γὰρ ὅτι πᾶσα ἡ κτίσις συστενάζει καὶ συνωδίνει ἄχρι τοῦ νῦν·», γράφει ο απ. Παύλος (Ρμ. η΄), κι εμείς, οι μεν διανοούμενοι της θεολογίας, πιστεύουν ότι δεν βλάπτονται από τον χρόνο που καθιέρωσε ο αιρετικός Πάπας, ο σιωνισμός και το συνδικάτο της ελευθερομασονίας, οι δε της Παραδόσεως πιστοί, κακίζουν τους αδελφούς τους για τις εκκλησίες, συνόδους, τίτλους και άλλα πολλά που έφτιαξαν, μετά το ημερολογιακό Σχίσμα, προκειμένου η Εκκλησία να παραμείνει «Μια και Αγία», δηλαδή, να παρέχει την δυνατότητα αγιασμού των μελών της.

Καταλήγοντας, θέλω να τονίσω δυο πράγματα. Ότι ο χρόνος, μέσα στον οποίο ζούμε και κινούμαστε, αγιάζει τον άνθρωπο, εφόσον τηρούνται τα σχετικά με αυτόν εκκλησιαστικά παραδεδομένα. Με αυτό το χρόνο αναδείχθηκαν οι άγιοι της Εκκλησίας. Όχι όμως και εκείνοι, που ήθελαν να παρεισφρύσουν νέα δεδομένα προς ιδίαν δόξα. Και το δεύτερο, που αφορά στους εκκακίζοντες τους αδελφούς τους για τα αντικανονικά τους ατοπήματα, ας λάβουν πρώτα υπόψη την Παραβολή του Κυρίου και τον δούλο με το ένα τάλαντο και ύστερα ας μάθουν ότι «12 μετατιθεμένης γὰρ τῆς ἱερωσύνης ἐξ ἀνάγκης καὶ νόμου μετάθεσις γίνεται» (Εβ. ζ΄). Ποιοι μετέθεσαν την ιερωσύνη τους ; Οι του νέου ή θα μας πουν, οι ένθεν κακείθεν, τα περί ημερολατρείας σχετικά  των Ακαινοτόμητων ;

Οι αιρέσεις κατά του αγίου Πνεύματος είναι λίαν δυσδιάκριτες.

Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου 2016

Διαφημίζοντας την ευθανασία και την αξιοπρεπή ζωή



Με τον θάνατο του δημοσιογράφου Αλεξάνδρου Βέλιου, κατόπιν ευθανασίας και προς τιμήν της αξιοπρεπούς ζωής, επανέρχεται πάλι - θα επανέρχεται εντονότερα τα επόμενα χρόνια - το ζήτημα της ευθανασίας και της νομιμοποίησης αυτής της εγκληματικής πράξης. Βέβαια, το έδαφος έχει λειανθεί καταλλήλως με τις μεταμοσχεύσεις. Οι οικονομοτεχνικές μελέτες, υπολογίζω, δείχνουν ότι είναι οικονομικά συμφέρον να προβαίνουμε σε αυτές τις θεραπευτικές μεθόδους, παρά να σπαταλούμε χρήματα για το αβέβαιο μέλλον ασθενών, με τελικό στάδιο εγκεφαλο - νωτιαιομυελικής ανεπάρκειας. Το ίδιο ισχύει και για τις περιπτώσεις ασθενών με ανίατα και σοβαρά νοσήματα, όπου το προσδόκιμο της επιβίωσης προδικάζει σοβαρές οικονομικές επιβαρύνσεις για τις ασφαλιστικές εταιρίες και τους κρατικούς φορείς υγειονομικής περίθαλψης ή άλλως «κοινωνικής πρόνοιας και πολιτικής». Αυτονόητο είναι ότι θα υπάρχουν οι σχετικές εξαιρέσεις, όπως για παράδειγμα οι περιπτώσεις με τον Στίβεν Χόκιν, τον Μάικ Σουμάχερ, τον Αριέλ Σαρόν και βεβαίως το άθλημα των «παραολυμπιακών» αγώνων και αγωνιστών.

Με την ευκαιρία αυτή, είπα να επαναφέρω τη συζήτηση που είχα κάνει, όταν οι μεταμοσχεύσεις άρχισαν δειλά - δειλά να κατακτούν έδαφος. Ήταν στο ραδιοφωνικό σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος και πραγματοποιήθηκε το 1995. Ακούστε την και βγάλτε τα συμπεράσματά σας. Με είχε καλέσει ο π. Κων/νος Στρατηγόπουλος. Η αξιοπρέπεια στη ζωή - παγκόσμιο σλόγκαν πλέον, δεν θέλει επ΄ ουδενί να μνημονεύεται ο αναξιοπρεπέστατος θάνατος του σταυρωθέντος «Ιησού του Ναζωραίου», Χριστού και Θεού ημών.

https://drive.google.com/open?id=0B10nRQ2KXoC_ZnJ1OTVnNUJ4RHhQek1ZTHp1bmlFbVh2UmdF

Υστερόγραφο για την ακρόαση
Κάνετε λήψη του αρχείου και μετά πιέστε το ΟΚ. Η ακρόαση γίνεται με Windows Media Player

Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2016

Και άλλος ένας θάνατος, όχι τόσο διάσημος, όπως αυτός του δημοσιογράφου Αλέξανδρου Βέλιου


Καθώς ξημέρωνε ἡ Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου, πέταξε γιά τόν οὐρανό ἡ ψυχή τοῦ ἐκλεκτοῦ θεολόγου καί πολυγραφότατου συγγραφέα Νικολάου Π. Βασιλειάδη.

Ὁ Νικόλαος Π. Βασιλειάδης (1927-2016) καταγόταν ἀπό τήν κατεχόμενη Κύπρο — τό χωριό Ἄχνα τῆς ἐπαρχίας Ἀμμοχώστου — καί ὑπῆρξε ἕνα ἀπό τά ἱδρυτικά μέλη τῆς Ἀδελφότητος Θεολόγων «Ο ΣΩΤΗΡ». Ἀσχολήθηκε κυρίως μέ τό κήρυγμα καί τό συγγραφικό ἔργο καί ὑπῆρξε τακτικός συντάκτης τῶν περιοδικῶν «Ο ΣΩΤΗΡ», «ΠΡΟΣ ΤΗ ΝΙΚΗ» καί «Η ΔΡΑΣΗ ΜΑΣ» ἀπό τήν ἀρχή τῆς κυκλοφορίας τους, ἐνῶ ἐπί σειράν ἐτῶν καί μέχρι σήμερα ἦταν ὁ Διευθυντής Συντάξεώς τους.

Ἀναδείχθηκε πράγματι «δυνατός ἐν ἔργῳ καί λόγῳ». Ἐργάσθηκε μέ ἐνθουσιασμό καί ζῆλο μεταξύ τῶν φοιτητῶν στίς ἐκδηλώσεις τῆς «Χριστιανικῆς Φοιτητικῆς Δράσεως», στόν τομέα τῶν Ἐπιστημόνων καί στήν ὀργάνωση τῶν Παιδαγωγικῶν Συνεδρίων τοῦ Συλλόγου Ὀρθοδόξου Ἱεραποστολικῆς Δράσεως «Ὁ Μέγας Βασίλειος». Συνέγραψε πολλά θεολογικά, δογματικά, ἑρμηνευτικά καί ἀπολογητικά ἔργα, καθώς καί βιβλία μέ νεανικά καί κοινωνικά θέματα. Σημαντική ἦταν ἡ συμβολή του στήν ἑρμηνεία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης πού ἐκδόθηκε ἀπό τήν Ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» σέ 20 τόμους καί βραβεύθηκε ἀπό τήν Ἀκαδημία Ἀθηνῶν. Ἦταν θερμός πατριώτης μέ ἰδιαίτερη ἀγάπη πρός τή μαρτυρική πατρίδα του, τήν Κύπρο, καί βραβεύθηκε μέ ἔπαινο ἀπό τήν Ἀκαδημία Ἀθηνῶν γιά τό βιβλίο «Ἐθνομάρτυρες τοῦ Κυπριακοῦ Ἔπους 1955-59». Ἐπίσης, τιμήθηκε γιά τήν ὅλη θεολογική προσφορά του ἀπό τήν Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μέ τό Χρυσό Σταυρό τοῦ Ἀποστόλου Παύλου καί ἀπό τήν Ἱερά Ἀρχιεπισκοπή Κύπρου μέ τό Μετάλλιο τοῦ Ἀποστόλου Παύλου.

Ἡ ἐξόδιος Ἀκολουθία του θά ψαλεῖ τήν Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου, 12μ., στόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Νικολάου Πευκακίων (ὁδ. Ἀσκληπιοῦ). Ἄς εἶναι ἡ μνήμη του αἰωνία.

Ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ»

Ένας αξιοπρεπής θάνατος και δυο σχόλια


Πληροφορηθήκαμε ότι ο δημοσιογράφος Αλέξανδρος Βέλιος πέθανε. Προτίμησε τον δι΄ αυτοκτονίας αξιοπρεπή θάνατο, επειδή έπασχε από ανίατο καρκίνο. Ίσως, του ήπατος - βλέπε ιστοσελίδα  http://indobserver.blogspot.gr/2016/09/blog-post_65.html


Έχουμε λοιπόν το παράδειγμα του Αλέξανδρου Βέλιου, που προτίμησε να πεθάνει με αξιοπρέπεια, αλλά έχουμε και το παράδειμα του Χριστού. Που πέθανε αναξιοπρεπέστατα εν μέσω δυο ληστών. Ο καθένας διαλέγει και πέρνει.

«ἀλλὰ γὰρ ἤδη ὥρα ἀπιέναι, ἐμοὶ μὲν ἀποθανουμένῳ, ὑμῖν δὲ βιωσομένοις· ὁπότεροι δὲ ἡμῶν ἔρχονται ἐπὶ ἄμεινον πρᾶγμα, ἄδηλον παντὶ πλὴν ἢ τῷ θεῷ» (Πλάτωνος, Απολογία Σωκράτους).

Ο Σωκράτης με το ίδιο του το χέρι ήπιε το κώνειο. Τον Χριστό άλλοι τον σταύρωσαν.

Οι «έξυπνοι» πρόγονοι, για να μην κατηγορηθούν ότι έχουν νόμους θανάτου, άφηναν ένα παραθυράκι ανοικτό : Ή πίνεις το δηλητήριο μόνος σου, ή σηκώνεσαι και φεύγεις. Εδώ, μη το σκεφθείς να ξαναβρεθείς.

Και δυο σχόλια

- Ανώνυμος έγραψε : Δικαίωμα του ήταν να πεθάνει με ευθανασία. Αφορά τον ίδιο όχι εμάς. Δεν νομίζω υπάρχει λόγος να τον κατηγορούμε γι'αυτό.
- κυπριανός χ : Αν ήταν δικαίωμά του, το δικαίωμα αυτό αφορούσε μόνο σε αυτόν τον ίδιο και όχι εμάς. Ποιος ο λόγος της δημοσιοποίησης αυτού του, αυστηρά προσωπικού, δικαιώματος ; Γιατί δεν δημοσιοποιούνται παρόμοια - εντελώς ιδιωτικά και αυτά - δικαιώματα ανθρώπων, που παρότι γνωρίζουν τι τους περιμένει, αυτοί προτιμούν αγόγγυστα να υπομένουν την αρρώστια τους και να πεθαίνουν από αυτή ; Αυτά όμως δεν τα μαθαίνουμε, επειδή δεν φτιάχνουν "Ζορμπάδες", όπως μας θέλουν οι νεοταξίτες.

Τα δημοσίως λεγόμενα και πραττόμενα, δημοσίως ελέγχονται και σχολιάζονται.   Κατάλαβες  φίλε μου ;

Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2016

50. Γέροντος Αλυπίου : Κυριακή ΙΑ΄Ματθαίου (Ν. Θεοτόκη)


 1.  https://drive.google.com/open?id=0B10nRQ2KXoC_U2JvV2VEMlg0ZTdIeDlHckxEQUpoWDdkcVlR

 2.  https://www.dropbox.com/s/kimntyfl3yu02r8/%2B%CE%B3_%CE%96_%CE%92%2B_%2B-%2B_%2B%CF%87%202016-09-04.mp3?dl=0

Για να ακούσετε την ομιλία του π. Γεωργίου Αγγελάκη πιέστε τον δεσμό 2 και στη συνέχεια κάνετε «Λήψη». Πατήσετε το ΟΚ στο παράθυρο που θα εμφανιστεί, για να γίνει η παρουσίαση με Windows Media Player.

Η λογοκρισία των θρησκευτικών ιστολογίων



Το ιστολόγιο ΑΚΤΙΝΕΣ δημοσιεύει άρθρα και σχόλια θρησκευτικού ή εκκλησιαστικού περιεχομένου. Είχα την εντύπωση, επειδή στο παρελθόν φιλοξένησε άρθρο και σχόλια δικά μου, ότι δεν ασκεί λογοκρισία, βεβαίως, όχι σε σχόλια που διατηρούν επίπεδο ευπρεπείας. Παραδόξως, διαπιστώνω ότι σχόλια δικά μου, όπως αυτό που δημοσιεύω εδώ, απορρίπτονται και ειλικρινά διερωτώμαι για ποιο λόγο δεν γίνονται δεκτά. Στο επί της φωτογραφίας άρθρο γίνεται αναφορά σχετικά με το τί είναι Εκκλησία, από ομιλία σε Μοναστήρι ενός Μοναχού. Μπορείτε να το διαβάσετε στον δεσμό που παραπέμπει ο αστερίσκος (*). Σημειώνω, το αναφερθέν ιστολόγιο ασκεί έντονο έλεγχο σε όλα όσα γίνονται σήμερα εκ μέρους μια μερίδας θεολόγων, που θα τους ονομάζαμε «θεολόγοι των σχέσεων» η άλλως οικουμενιστές.  Αυτονόητα, επομένως, εξάγεται το συμπέρασμα ότι, άρθρα προερχόμενα από άτομα διαφορετικών θρησκευτικών φρονημάτων, αν είναι ποτέ δυνατόν αυτό να γραφεί, δεν εγκρίνονται. Ποια είναι τα θρησκευτικά φρονήματα του γράφοντος, είναι τα γνωστά «σχισματοαιρετικά» (sic) και «παλαιοημερολογητικά».

Μήπως κάτι δεν πάει καλά με τους αντιοικουμενιστές; 

Σας στέλνω και αυτό το σχόλιο, με την ελπίδα να μη χαθεί κατά την διαδρομή του στον ψηφιακό Λαβύρινθο του Μινώταυρου. Εκτός αν η είσοδος είναι κλειστή και ο επισκέπτης ανεπιθύμητος. Σχετικά με το άρθρο σας «Όχι αντιοικουμενιστές αλλά μέλη της Αγίας Ορθόδοξης Εκκλησίας». Γράφετε και σχολιάζω :

1) «Η Εκκλησία είναι το μοναδικό μέσο, το αποκλειστικό, το ταπεινό, το χωρίς αλαζονεία όχημα, όπως θα έπρεπε να πιστεύει και να λέει κάθε ορθόδοξος και μάλιστα επίσκοπος, που ως φορέας της πλήρους αλήθειας οδηγεί ασφαλώς τα μέλη της στη σωτηρία.»

1α) Είναι βέβαιος ο συντάκτης του άρθρου - αντιφωνητής Μοναχού τινος, ότι ο κάθε σημερινός ορθόδοξος επίσκοπος, με αυτά που κηρύσσει από άμβωνος και πράττει εκτός άμβωνος, είναι πλήρης αληθείας και οδηγεί ασφαλώς τα μέλη της Εκκλησίας στη σωτηρία ;

2) «Η Εκκλησία είναι η άπασα θέση, δεν είναι η αντίθεση.»

2α) Και ποιος διαφωνεί ; Τι γίνεται όμως όταν υπάρχουν σφετεριστές του ονόματος της Εκκλησίας ; Δεν αναγκάζεται η Εκκλησία να λάβει τη θέση της αντίθεσης, ώστε τα μέλη αυτής να γνωρίζουν ποια είναι η θέση της και ποια η αντίθεση των σφετεριστών ;

3) «Η Εκκλησία δεν αντιτίθεται, δεν απολογείται, διότι είναι ο Χριστός παρατεινόμενος στους αιώνες.»

3α) Ο Χριστός παρατεινόμενος εις τους αιώνες απολογήθηκε και πολλές φορές στάθηκε αντιμέτωπος (αντιστάθηκε) προς το υποκριτικό ιερατείο των γραμματέων και των Φαρισαίων.

4) «Η Εκκλησία δεν έχει αντί-. Δεν έχει και –ισμό.»

 4α) Σωστά. Και πάλι όμως, όταν κάποιοι πλαστογράφοι του Πνεύματος παραχαράσσουν τον οικουμενικό χαρακτήρα της Εκκλησίας και μιλούν ασαφώς περί οικουμενικότητας, δεν πρέπει να λάβει τον λόγο ; Και να μιλήσει για ορθόδοξη οικουμενικότητα σε αντιδιαστολή με το πολιτισμικό προϊόν του Χριστιανισμού και συνακόλουθα του Οικουμενισμού ; Ως γνωστόν οι -ισμοι προδήλως παραπέμπουν σε πολιτισμούς και στα ερχόμενα και παρερχόμενα πολιτισμικά παράγωγα αυτών. Αυτονόητα, επομένως, εξάγεται το συμπέρασμα ότι, άρθρα προερχόμενα από άτομα διαφορετικών θρησκευτικών φρονημάτων, αν είναι ποτέ δυνατόν αυτό να γραφεί, δεν εγκρίνονται. 

5) «Λοιπόν, η Εκκλησία δεν παράγει ιδεολογία.»

5α) Λοιπόν, αυτή η νεοορθόδοξη επαναλαμβανόμενη ανοησία πρέπει κάποτε να σταματήσει. Η Ορθόδοξη ιδεολογία, είναι λόγος περί ιδέας ενυπόστατης και αφορά στην ενυπόστατη ιδέα άνθρωπος. Επειδή ο άνθρωπος σήμερα είναι, σήμερα υπάρχει, αύριο δεν είναι και παύει να υπάρχει. Η Ορθόδοξη ιδεολογία, επομένως, επαναλαμβάνω, αφορά στη ενυπόστατη ιδέα, που επιγράφεται άνθρωπος, και αυτός ο άνθρωπος πιστεύει, προσδοκά και ομολογεί, ανάσταση νεκρών και ζωήν του μέλλοντος αιώνος. Αυτή είναι η εκ μέρους της Εκκλησίας «παραγωγή» (sic) ιδεολογίας. Πείτε μας εσείς – μάλλον ο αρθρογράφος – ποια είναι η παραγωγή οντολογίας από την πλευρά της Εκκλησίας. Τι όντα παράγει ; Μήπως ούφο, τα οποία θα εκχριστιανίσει ο Πάπας Φραγκίσκος, όπως είπε σε ερώτηση δημοσιογράφου σχετικη με εξωγήινους ; Δεν απέκλεισε την παρουσία τους σημειωτέον.
Η οντολογία, σε περίπτωση που αντικαταστήσουμε τη λέξη ιδεολογία, είναι λόγος περί όντων στερουμένων ιδέας και ιδεών. Φαίνεται, η θεωρία των όντων είναι προτιμότερη της ιδέας «άνθρωπος». Η επιστήμη πάντως δεν έχει να μας προσφέρει αποδεικτικά στοιχεία εξέλιξης των ιδεών. Για τα όντα έχει. Συνάδει δε τούτο και με την καπηλευομένη κάθε λέξη και κάθε έννοια πολιτική ιδεολογία, επειδή η τελευταία στερείται ιδεών, παρά το πλούσιο λεξιλόγιό της.

Κατά καιρούς εμφανίζονται διάφοροι επιφανείς στα (οντολογικά) πολιτικά μας πράγματα, ο χρόνος όμως αποφαίνεται δια το ψευδές, φευγαλέο, ανύπαρκτο και εν τέλει επικίνδυνο, της υπ΄ αυτών προτεινομένης είτε οντολογίας είτε ιδεολογίας. Και αλίμονο, το ίδιο λάθος επαναλαμβάνουν εγκρατείς της ακαδημαϊκής θεολογίας, έτι δε και Μοναχοί, θητεύσαντες φευ σε δοκίμια πολιτικής θεολογίας. Ή μήπως οντολογίας ;

Και τελευταίο. Ο σχολιαστής του οποίου τα σχόλια αρνείσθε να δημοσιεύσετε, έχει κάθε λόγο να υποπτεύεται ότι κάτι δεν πάει καλά με την ούτως ή άλλως επικριτική του οικουμενισμού στάση σας, για να μην γράφω «τον αντιοικουμενισμό σας» και να είμαι συνεπής με τον αρθρογράφο.

(*) http://aktines.blogspot.gr/2016/09/blog-post_83.html

Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου 2016

Θεσμοί και άνθρωπος



Όταν η αίρεση ανακηρύσσεται θεσμός, τότε παύει να υπάρχει αυτό που είναι και λέγεται Θεσμός. Επόμενο είναι να χάνεται και η έννοια του σεβασμού. Έννοια την οποία έχουν εφτελίσει κυριολεκτικά οι οικουμενιστές, αποδίδοντας σεβασμό σε κάθε αλλόθρησκο και αιρετικό - ευσχήμως αποκαλούμενο ετερόδοξο. Αν πρέπει να σεβόμαστε αιρετικούς και αλλόθρησκους, τότε πρέπει να αρχίσουμε να σεβόμαστε και τον διάβολο. Αυτονόητο, τα ανωτέρω γράφονται με την θρησκευτική διάσταση των εννοιών «θεσμός» και «σεβασμός». Η πολιτική συνιστώσα είναι αυτή την οποία εξέθεσε ο μητροπολίτης Φλωρίνης. Επειδή αυτή τον εκφράζει.

«Τό σάββατον διὰ τὸν ἄνθρωπον ἐγένετο, οὐχ ὁ ἄνθρωπος διὰ τὸ σάββατον». Εκείνος που είπε τούτο το λόγο ήταν και είναι η εμπρόσωπη και ενυπόστατη φανέρωση αυτού που λέγεται θεσμός. Οι ευρισκόμενοι εις τύπον και τόπον Χριστού, αντί να φανερώνουν έμπρακτα το επισκοπικό, μητροπολιτικό και άλλο αξίωμα που φέρουν, περιμένουν ο τίτλος, δηλαδή ο κατ΄ όνομα τύπος, να τους αναδείξει στο τόπο, στον οποίο ευρίσκονται. Όμως, ο θεσμός - έννοια αφηρημένη - δεν κάνει τον άνθρωπο, ο άνθρωπος κάνει το θεσμό, όταν του δίνει σάρκα και οστά.

Ο θεσμός έγινε για τον άνθρωπο, για να γίνει ο άνθρωπος θεσμός. Είναι οι άγιοι, τους οποίους σέβεται και τιμά ο ένας και μοναδικός Θεσμός° είναι και λέγεται Ορθόδοξη Εκκλησία.

Υστερόγραφο
Με το παράδειγμα του Καίσαρα - προέδρου της Δημοκρατίας, που ανέφερε ο μητροπολίτης Θεοκλήτων, προσπάθησε να πείσει, προφανώς όχι το λογικό ποίμνιο, να πειθαρχεί πρώτα στον Καίσαρα και ύστερα στον άγιο Θεό. «Όπως σεβόμαστε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας», είπε, «έτσι πρέπει να σεβόμαστε και τον Πατριάρχη, τους επισκόπους και άλλους. Να τους αγαπάμε, να τους σεβόμαστε, ασχέτως αν διαφωνούμε. Άλλο το αγαπώ, άλλο το διαφωνώ. Διαφορετικά θα οδηγηθούμε στην αναρχία».

Τι να πει κανείς ; Αφού υπάρχει εκκλησίασμα που του γεμίζει τις εκκλησιές, τί μπορούμε να περιμένουμε ; Το ποίμνιο θα γίνει, αν δεν έγινε, παπικό ποίμνιο° ό,τι πει ο Πάπας, εκείνος αίρει τας ψυχάς ημών.

Τετάρτη 31 Αυγούστου 2016

«Πνευματομάχοι καινοτόμοι και ακαινοτόμητοι»

Το σχόλιο αυτό κατατέθηκε στην ιστοσελίδα Ομολογία. Είναι το ακόλουθο :

Ο Ρώσος άγιος Ιγνάτιος Μπριατσιανίνοφ γράφει ότι οι πρώτες αιρέσεις εστρέφοντο κατά του προσώπου του Κυρίου Ιησού Χριστού. (Σ.σ. Θα τις ονομάζαμε Χριστολογικές). Οι επόμενες στρέφονται κατά του προσώπου του Αγίου Πνεύματος. (Σ.σ. Θα τις λέγαμε Πνευματολογικές). Και γράφω εγώ τώρα, ότι η Εικονομαχία ήταν ακριβώς αίρεση κατά του αγίου Πνεύματος. Το Δόγμα της Αγίας Τριάδος, εννοώ το Σύμβολο Πίστεως, δεν το αθετούσαν οι εικονομάχοι, αθετούσαν όμως την θεότητα του αγίου Πνεύματος, ήταν Πνευματομάχοι αρνούμενοι τον εξεικονισμό του αγίου Θεού. Δέχονταν ότι ο Θεός έγραψε πάνω στις πλάκες τού Μωυσή τον Δεκάλογο, δεν δέχονταν όμως τον εξεικονισμό του ενανθρωπήσαντος Υιού και Λόγου του Θεού° το χέρι του Θεού μπορεί να γράφει, να χαράζει, όχι όμως και να ζωγραφίζει το πρόσωπό του πάνω στο ξύλο.
Παρένθεση, μια φορά και μόνο, στο Κατά Ιωάννην άγιο Ευαγγέλιο, αναφέρεται ότι ο Κύριος έγραψε : «6 σὺ οὖν τί λέγεις; τοῦτο δὲ εἶπον ἐκπειράζοντες αὐτόν, ἵνα σχῶσι κατηγορίαν κατ' αὐτοῦ. ὁ δὲ Ἰησοῦς κάτω κύψας τῷ δακτύλῳ ἔγραφεν εἰς τὴν γῆν.» Η παρένθεση κλείνει.

Αλλά οι άγιες Εικόνες - ας αφήσουμε το σήμερα - από ποιους γινόταν τότε ; Ποιοι ήταν οι αγιογράφοι ; Δεν ήταν άνθρωποι (Μοναχοί) που είχαν δοθεί καθ΄ ολοκληρία στην πίστη και το άγιον Πνεύμα τους φώτιζε, στο έργο που είχαν αναλάβει ;

Κάτι ανάλογο συμβαίνει σήμερα με την ημερομαχία ή χρονομαχία. Οι χρονομάχοι ένθεν κακείθεν, που απερίφραστα μιλούν για αίρεση και για άκυρα Μυστήρια, εφόσον έχουμε να αντιμετωπίσουμε αίρεση που στρέφεται κατά του αγίου Πνεύματος (σημείωση, όχι τόσο απερίφραστα εμφανή όπως είναι το φιλιόκβε), οφείλουν να ζητούν επίμονα και επειγόντως - έχουν περάσει εκατό χρόνια από εγκαταστάσεως της Καινοτομίας - την σύγκλιση Πανορθόδοξης Συνόδου, αποκλειομένων των οικουμενιστών. Και ως προς τους  εμπαθείς του Πατρίου Εορτολογίου, είναι συνετό να αφήσουν στην άκρη τις προκαταλήψεις που έχουν έναντι των αδελφών τους. Διότι όπως οι εικονομάχοι, αποβαίνουν τελικά Πνευματομάχοι.

Υστερόγραφο
Εύλογα, εφόσον μιλώ για ημερομαχία, θα μου πουν ότι από την άλλη έχουμε την ημερολατρεία. Θα επαναλάβω ότι ο χρόνος δεν αγιάζει τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος αγιάζει το χρόνο. Όσοι λοιπόν σέβονται και τιμούν τους πατέρες της Εκκλησίας, ας λάβουν υπόψη ότι οι θεοφόροι άγιοι είναι αυτοί, που αγίασαν τον ειδωλολατρικό χρόνο εντός του οποίου έζησαν, ομολόγησαν και έδωσαν διττώς την μαρτυρία τους. Συνεπώς, δεν λατρεύουμε το χρόνο, αλλά εκείνους που αγίασαν το χρόνο. Τηρούμε ακριβώς και δεόντως τιμούμε το χρόνο αυτό. Όσο για τους άλλους, που ανακάλυψαν έλλειμα στην αρίθμηση και απώλεια ημερών, την μεν απώλεια τους την χαρίζουμε, την δε αρίθμιση την αφήνουμε στην κρίση τους. Ας μας απαντήσουν πώς είναι δυνατόν το 1+1 να ισούται με 3.

«Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου σου Κύριε ἡ τῆς Τριάδος ἐφανερώθη προσκύνησις»

Ομολογία  https://apotixisi.blogspot.gr/2016/08/blog-post_46.html