"Χριστός ετέχθη" ή "Θεός ετέχθη"; Ένας ενδιαφέρον διάλογος

Ο διάλογος που θα παρακολουθήσετε διεξήχθη στο ιστοιλόγιο "Κατάνυξις". Είναι μεταξύ της κας. Ερατώ Μπέλλου και του ιστολογίου. Η κα. Μπέλλου έστειλε την ανάρτηση αυτή σαν σχόλιο στο εδώ Θέμα : "Ανασκευή των ισχυρισμών του κ. Σωτηρόπουλου" ( http://kyprianoscy.blogspot.gr/2013/12/blog-post_7924.html ). Δεν το δημοσίευσα εκεί, το δημοσιεύω τώρα εδώ, έχοντας προβεί σε ορισμένες διορθώσεις στα γραφόμενα της κας. Μπέλλου. Ελπίζω, δεν διαφωνεί. Τον σχετικό διάλογο μπορείτε να τον διαβάσετε, όπως έγραψα, στο ιστολόγιο "Κατάνυξις" ( Τετάρτη, 25 Δεκεμβρίου, με τίτλο : "Το Ιστολόγιο Κατάνυξις σας εύχεται: Χριστός Ετέχθη, χρόνια πολλά!")

Ως προς τη γνώμη του γράφοντος, αμφότερες οι προσφωνήσεις :  Θεός ετέχθη, Χριστός ετέχθη, με την αντιφώνηση "Αληθώς ετέχθη", ευσταθούν. Κατ΄ άνθρωπον όμως γράφοντας και ανθρωπίνως μιλώντας, υπερέχει το "Χριστός ετέχθη", χωρίς τούτο να σημαίνει ότι το "Θεός ετέχθη" είναι πλάνη ή αλλότρια διδαχή, όπως υποστηρίζει η "Κατάνυξη". Ορθά επισημαίνει η κα. Ερατώ Μπέλλου ότι "η στατιστική δεν είναι θεολογία, αλλά ούτε είναι αμελητέα" και λάθος είναι του ιστολογίου, σχολιάζουμε εμείς, η αυστηρώς πατερική - της σχολής Ρωμανίδη - κριτική.
Δεν είναι όμως μόνο αυτό το λάθος του ιστολογίου. Στην κριτική του κατά της κας. Μπέλλου κάνει ένα αυθαίρετο "άλμα διαφυγής" και γράφει ότι θα ήταν λάθος αν λέγαμε "Ιησούς ανέστη ή ετέχθη". Ποιος τόλμησε ποτέ να πει κάτι παρόμοιο; Πάντα λέμε Ιησούς Χριστός. Το ζήτημα δεν είναι ως προς το όνομα Ιησούς. Είναι αν ευσταθεί το "Θεός ετέχθη" έναντι του "Χριστός ετέχθη". Γιατί κάνει αυτή την απαράδεκτη μετακύλιση το ιστολόγιο;

Το έτερο σοβαρό και σημαντικό λάθος, είναι η ανεπίτρεπτη παράλειψη σε αυτό που γράφει : "Το Θεοτόκος αποδίδει την Ορθόδοξη αλήθεια γιατί τον όρο χριστοτόκο δεν το αποδίδανε οι αιρετικοί στον θεάνθρωπο Ιησού αλλά μόνο στον άνθρωπο".  Πέραν της προβληματικής αυτής διατύπωσης παραλείπει να μας πει ότι οι αιρετικοί απέδιδαν σε κατά δόκησιν άνθρωπο τον όρο "χριστοτόκος". Αυτό γιατί το ξέχασε;
Όταν υπάρχει αδυναμία στο Συντακτικό, είναι αναπόφευκτη και η αδυναμία στα θεολογικά :

"Κατάνυξις"
«Το Θεοτόκος αποδίδει την Ορθόδοξη αλήθεια γιατί τον όρο χριστοτόκο δεν το αποδίδανε οι αιρετικοί στον θεάνθρωπο Ιησού αλλά μόνο στον άνθρωπο»
Σχολιαστής
«Το Θεοτόκος αποδεικνύει την ορθόδοξη αλήθεια του Δόγματος της Χριστιανοσύνης. Το "χριστοτόκος" αποβλέπει σε κατά δόκησιν γεννηθέντα άνθρωπο, άρα, και σε κατά φαντασία θεό»
κυπριανός χ.

Η μόνη θρησκεία όπου «Θεός ετέχθη» υπό ανθρώπου

Γράφει η κα. Ερατώ Μπέλλου

Διανύομε τη χριστουγεννιάτικη περίοδο (δωδεκαήμερο). Θεός ετέχθη, Χρόνια Πολλά !
Ο Χριστιανισμός είναι η μόνη θρησκεία όπου «Θεός ετέχθη» από άνθρωπο! Ακόμα και οι αρχαίοι Έλληνες το θεωρούσαν αδύνατο.

«Επειδή γαρ πολλοί των Ελλήνων ακούοντες,ότι Θεός ετέχθη εν σαρκί, καταγελώσι διασύροντες,και πολλούς των αφελεστέρων θορυβούσι και ταράττουσιν·αναγκαίον και προς εκείνους,και προς τους ταραττομένους ειπείν,ώστε μη θορυβείσθαί ποτε,υπό αφρόνων ανθρώπων αναπειθομένους, μήτε ταράττεσθαι εκ του των απίστων γέλωτος».
(Ιωάννης Χρυσόστομος,Τα Ευρισκόμενα Πάντα,σελ. 428,έργο "In diem Natalem
D.n. Jesu Christi",~"Εις την γενέθλιον ημέραν του Κ.η. Ιησού Χριστού").

Οι αιρετικοί νεστοριανοί ήταν κατηγορηματικά αντίθετοι. Έλεγαν : «Θεοτόκον την Μαρίαν καλείτω μηδείς, Μαρία γαρ άνθρωπος ην, υπό ανθρώπου δε Θεόν τεχθήναι αδύνατον». Υποστηρίζαν πως η Παναγία γέννησε «ψιλόν άνθρωπον», και πως ο όρος Θεοτόκος δημιουργούσε «την παρθένον θεάν». Έλεγαν επίσης, πως η παρθένος γέννησε «άνθρωπον Χριστόν συμπαρελθόντος αυτώ του Λόγου», ο οποίος Λόγος απλώς «διήλθε» δια της Μαρίας,«αλλά δεν ετέχθη», με αποτέλεσμα να την καλούν είτε «θεοφόρο», είτε «θεοδόχο» ή/και «Χριστοτόκο».

Ο δε σιωνισμός-ιουδαϊσμός είναι η εντονότερη και απόλυτη άρνηση του όρου «Θεοτόκος» και της φράσης «Θεός ετέχθη», την χρησιμοποίηση της οποίας από τους χριστιανούς,ορθοδόξους
προσπαθούν, όσο μπορούν, να περιορίσουν.

Ιστολόγιο «Κατάνυξις»
Το λάθος θα ήταν αν λέγαμε "Ιησούς ανέστη ή ετέχθη" και αποδίδαμε έτσι στον Χριστό μόνο την ανθρώπινη φύση (με το Ιησούς). Αν πάλι λέγαμε "Θεός ανέστη ή ετέχθη" θα αποδίδαμε στον Χριστό την Θεία του μόνο φύση (με το Θεός). Και στις δύο αυτές περιπτώσεις θα ακολουθούσαμε αιρετική δοξασία. Με το "Χριστός ανέστη ή ετέχθη" αποδίδουμε στις δύο φύσεις τα οικεία. Είναι ο Ορθόδοξος και σωστός χαιρετισμός αφού ο όρος Χριστός αναφέρεται στον θεάνθρωπο Ιησού.
Το Θεοτόκος αποδίδει την Ορθόδοξη αλήθεια γιατί τον όρο χριστοτόκο δεν το αποδίδανε οι αιρετικοί στον θεάνθρωπο Ιησού αλλά μόνο στον άνθρωπο. Είναι πολύπλοκο το θέμα και θα σας κατευθύνω σε ειδικό άρθρο μόλις την βρω.

Ερατώ Μπέλλου
Όποιος θεωρεί λάθος το «Θεός ετέχθη» ή το «Καλά Θεουτόκια», μήπως τελικά δεν συμφωνεί με τη λέξη «Θεοτόκος»; Διότι, ενώ νομίζει ότι συμφωνεί, δεν διαφωνεί πλήρως με την κλασική αιρετική ρήση : «Θεοτόκον την Μαρίαν καλείτω μηδείς, Μαρία γαρ άνθρωπος ην, υπό ανθρώπου δε Θεόν τεχθήναι αδύνατον» ;;;;

Ιστολόγιο «Κατάνυξις»
Χριστός Ετέχθη. Πριν σας απαντήσω σε αυτό το θέμα (Χριστός ετέχθη και Θεός ετέχθη) πατερικώς, για να λυθεί η πλάνη, θα ήθελα να παρακαλέσω όλους τους υπέρμαχους της φράσης "Θεός ετέχθη", να μας υποδείξουν έστω μία πατερική περίπτωση που να χρησιμοποιεί τον όρο αυτόν. Στη συνέχεια να προσπαθήσουν, μέσα από πατερικά και λειτουργικά κείμενα, να ανακαλύψουν πόσες εκατοντάδες ή χιλιάδες φορές χρησιμοποιείται ο όρος «Χριστός ετέχθη». Αφού διαπιστώσετε το γεγονός, παρακαλώ να αναρωτηθείτε γιατί οι Πατέρες δεν χρησιμοποιούν τον όρο "Θεός ετέχθη"!
ΠαπαΝικόλας Μανώλης.

Ερατώ Μπέλλου
Η στατιστική δεν είναι θεολογία, αλλά ούτε είναι αμελητέα. Πάντως,, χαίρονται οι νεστοριανοί με την κριτική στο «Θεός ετέχθη» και στο δημώδες «Καλά Θεουτόκια», παρ' όλο που υπάρχει το «Θεοτόκος». Και τι να πούμε με το «ει Θεοτόκος μεθ' ημών, τίς καθ' ημών» εις τα παράγωγα - κατά το «θεουτόκια» - αυτής;;

Μήπως οι υπέρμαχοι της άποψης - ότι το «Θεός ετέχθη» είναι στατιστικά απόβλητη - προτιμούν τη λέξη «Θεανθρωποτόκος»; Μήπως επαναλαμβάνουν αθέλητα ως ηχώ το αιρετικό : «υπό ανθρώπου Θεόν τεχθήναι αδύνατον» ; Απλά, διερωτώμαι.
Σημειωτέον, οι αιρετικοί νεστοριανοί απέρριπταν το «Θεοτόκος», αλλά δέχονταν το «θεοφόρος» και το «θεοδόχος» για την Παναγία. Μη ξεχνάμε, άλλωστε, ότι υπάρχει στην Ορθοδοξία η λέξη «θεοκτόνοι Ιουδαίοι». Άρα χαίρεται και ο σιωνισμός με την απόρριψη του «Θεός ετέχθη».
Στην Ορθοδοξία δεν είμαστε στατιστικοί, εγκεφαλικοί, ή αυθεντικά «πατερικοί». Βεβαίως, δεν είμαστε και "μεταπατερικοί".

Ιστολόγιο «Κατάνυξις»
Για το "Θεός ετέχθη" τι λένε οι πατερικές ερμηνείες; Δέχονται το "Θεός ετέχθη" οι άγιοι πατέρες; Πείτε μας αυτό και αφήστε τις απελοσοφίες! Το θέμα μας είναι αυτό. Πατερική θέση υπάρχει; Δεν είναι θέμα στατιστικής (!!!), είναι θέμα πλάνης και αλλοτρίας διδαχής. Πού βρήκατε μέσα στην Ορθόδοξη παράδοση τον όρο "Θεός ετέχθη". Όλα τα άλλα που μας λέτε δεν απαντούν στο σαφές ερώτημα. Πάτε να μας μπερδέψετε; Το "Θεός ετέχθη" που το συναντήσατε;

Ερατώ Μπέλλου
Πού το βρήκα; Ιδού :
«Ὑμνοῦμέν σε Παρθένε, Θεοτόκε ἁγνή, χερουβικὸν ὄχημα, ἐξ ἧς Θεὸς ἐτέχθη· σὺ γὰρ μόνη γέγονας πηγὴ ἀφθαρσίας, πηγάζουσα πᾶσι ζωήν, ἀφ’ ἧς ἀρυόμενοι, ἰάματα λαμβάνομεν» και βλέπε "Μηναία Β’ Μαΐου, Θεοτοκίον" ( http://www.christopherklitou.com/menaia_2_may_greek.htm ) και βεβαίως, είναι το του ιερού Χρυσοστόμου :  «Επειδή γαρ πολλοί των Ελλήνων ακούοντες,ότι Θεός ετέχθη εν σαρκί, καταγελώσι διασύροντες, και πολλούς των αφελεστέρων θορυβούσι ... » . 

Ερατώ Μπέλλου
Θα επαναλάβω : « Η στατιστική δεν είναι θεολογία, αλλά ούτε είναι αμελητέα.  Μήπως οι υπέρμαχοι της άποψης - ότι το «Θεός ετέχθη» είναι στατιστικά απόβλητη - προτιμούν τη λέξη «Θεανθρωποτόκος»;  Μήπως επαναλαμβάνουν αθέλητα ως ηχώ το αιρετικό : «υπό ανθρώπου Θεόν τεχθήναι αδύνατον» ; Απλά, διερωτώμαι.
 Μη ξεχνάμε, άλλωστε, ότι υπάρχει στην Ορθοδοξία η λέξη «θεοκτόνοι Ιουδαίοι». Άρα χαίρεται και ο σιωνισμός με την απόρριψη του «Θεός ετέχθη». Στην Ορθοδοξία δεν είμαστε στατιστικοί, εγκεφαλικοί ή αυθεντικά «πατερικοί».

Υστερόγραφο από κχ.
Θα παρακαλούσα τον συντάκτη του ιστολογίου της "Κατάνυξις", ο οποίος μας παραπέμπει να ψάξουμε τα πατερικά και τα λειτουργικά Κείμενα, για να δούμε πόσες φορές χρησιμοποιείται το "Χριστός ετέχθη" και πόσες το "Θεός ετέχθη", να μας πει κι αυτός πόσες φορές στα τέσσερα Ευαγγέλια χρησιμοποιείται το Ιησούς και πόσες το Χριστός. Έχω τη γνώμη, το "Χριστός" είναι ελάχιστες. Τι κάνουμε τώρα ; 

Ανασκευή των ισχυρισμών του κ. Σωτηρόπουλου

Με πρότυπο το «ἀλλήλους δάκνετε καὶ κατεσθίετε»

Αντώνιος Μάρκου :
Ποτέ δεν αναφέρεται ο κ. Σωτηρόπουλος στο ζήτημα της αποτειχήσεως για λαϊκούς. Είναι άτοπο. Δεν υφίσταται. Η αποτείχησι σύμφωνα με τον ΙΕ΄κανόνα της Πρωτοδευτέρας αναφέρεται σε κληρικούς.

κυπριανός χ :
Τι είναι ο κ. Σωτηρόπουλος, λαϊκός ή κληρικός ; Αν ήταν κληρικός αυτά που έγραψε έπρεπε να τα απευθύνει εσωτερικά με την ένδειξη "Προς Κληρικούς". Είναι όμως λαϊκός και εν είδη κληρικού - ή μήπως όχι; - απευθύνεται προς λαϊκούς. Αν καταχράται των επιστημονικών διαπιστευτηρίων του, ας τον επαναφέρει στην τάξη η Ιεραρχία της Εκκλησίας. Σημείωση, ο οικουμενικός Βαρθολομαίος τον έχει αφορίσει (να, κι άλλη μια περίπτωση "Καϊάφα", θα έλεγε ένας κακεντρεχής και έτερος "πάσσαλος πασσάλω εκκρούεται").

Μήπως νομίζει ο κ. Αντώνιος Μάρκου ότι απευθύνεται σε αφελείς ; Οι ποιμένες δεν "βόσκουσι εαυτούς" αλλά ποίμνιο. Όταν ένας επίσκοπος παύει την αναφορά του ονόματος ενός αιρετίζοντος επισκόπου, επειδή γυμνή κεφαλή κηρύσσει κατεγνωσμένη αίρεση, δεν το κάνει ερήμην του ποιμνίου του. Το κάνει παρρησία και ενώπιον των ποιμαινόμενων πιστών.

Λοιπόν, αυτός ο διαχωρισμός των μυστικά αποτειχιζόμενων (: ερήμην ποιμνίου) κληρικών από τους φανερά απομακρυνθέντες λαϊκούς κατά τον αδιανόητο τρόπο «άνευ ποιμένος», αν μη τι άλλο, είναι σκανδαλώδης υπεκφυγή.
Στην περίπτωση του αφανώς φεύγοντος από αιρετίζοντα επίσκοπο ισχύει το του Κυρίου « : 15 Ἐὰν δὲ ἁμαρτήσῃ εἰς σὲ ὁ ἀδελφός σου, ὕπαγε ἔλεγξον αὐτὸν μεταξὺ σοῦ καὶ αὐτοῦ μόνου· ἐάν σου ἀκούσῃ, ἐκέρδησας τὸν ἀδελφόν σου· 16 ἐὰν δὲ μὴ ἀκούσῃ, παράλαβε μετὰ σοῦ ἔτι ἕνα ἢ δύο, ἵνα ἐπὶ στόματος δύο μαρτύρων ἢ τριῶν σταθῇ πᾶν ῥῆμα.17 ἐὰν δὲ παρακούσῃ αὐτῶν, εἰπὲ τῇ ἐκκλησίᾳ·» (Μτ. ιη΄)

Μετά από αυτό ακολουθεί το :

«... ἐὰν δὲ καὶ τῆς ἐκκλησίας παρακούσῃ, ἔστω σοι ὥσπερ ὁ ἐθνικὸς καὶ ὁ τελώνης.» (Μτ. ιη΄) και τούτο σημαίνει απομάκρυνση ή αποτείχιση.

Οι νεωτερικοί ακαδημαϊκοί Κανονολόγοι και θεολόγοι αποδίδουν το "ειπέ τη εκκλησία" διαφόρως. Δηλαδή ερήμην του λαού του Θεού. Αυτό όμως δεν είναι εκκλησία. Είναι η ψευδοεκκλησία του Καίσαρα, δηλαδή των Αγγλικανών, που ανακάτεψαν τον πάπα με τον Λούθηρο, για να τρώγονται αυτοί μεταξύ τους και ως μη όφειλε, κι εμείς : «15 εἰ δὲ ἀλλήλους δάκνετε καὶ κατεσθίετε, βλέπετε μὴ ὑπ' ἀλλήλων ἀναλωθῆτε.» (Γλ. ε΄).

" 32 Πᾶς οὖν ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς· 33 ὅστις δ' ἂν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι αὐτὸν κἀγὼ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς " ( Μτ. ι΄ ).
Οι ομολογητές "έμπροσθεν των ανθρώπων" οφείλουν και έμπροσθεν του ιερού Θυσιαστηρίου να είναι ομολογητές, διαφορετικά, όταν μνημονεύουν αιρετικούς, γίνονται αρνητές. Ομολογούν την αλήθεια ενώπιον των ανθρώπων και την αρνούνται ενώπιον της αγίας Τραπέζης ! Οποίος εμπαιγμός !!

Με κυρίαρχο το ψεύδος, «εντός καινοτομίας Αποτείχιση»

Μια ερώτηση προς το αγωνιστικό ιστολόγιο ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ (*)

Αγαπητέ κύριε Τσολογιάννη και λοιποί σχολιαστές υπέρ «αποτείχισης εντός καινοτομίας»

Φίλοι συναθλητές,
Έχετε τη γνώμη ότι μπορεί να υπάρξουν δυο κατηγορίες αποτειχισμένων εδώ που φθάσαν τα πράγματα; Εξηγούμαι : Θέλετε να υπάρχουν οι εντός της καινοτομίας (νέο ημερολόγιο) αποτειχισμένοι, από τη μια πλευρά και από την άλλη, οι αποτειχισμένοι αλλά ανήκοντες στην εκκλησία ΓΟΧ (παλαιό ημερολόγιο) ;

Αν περιμένετε τοπική ή πανορθόδοξη σύνοδο (ή Σύνοδο) έχετε τη γνώμη ότι αυτή δεν θα πρέπει να ασχοληθεί με το εορτολογικό ζήτημα ; Αν είναι αυτή η γνώμη σας, τότε λάβετε υπόψη και τούτο : Όλες οι εορτές της Χριστιανοσύνης θα συνεορτάζονται - με εντελώς διαφορετικές λατρευτικές εκφράσεις εννοείται - πλην του αγίου Πάσχα.

Εν ολίγοις, ο Παράδεισος και η Κόλαση θα συνεορτάζουν μαζί όλο το χρόνο εκτός από την περίοδο του Τριωδίου. Κάτι τέτοιο όμως, νομίζω, δεν ευαρεστεί τον άγιο Θεό.
Σύνοδος πανορθόδοξη για την καταδίκη του παπισμού δεν έχει γίνει. Και είναι αυτονόητο, διότι προϋπάρχει απόφαση η οποία καταδικάζει, αναθεματίζει και αφορίζει, όποιον προσθέτει, αφαιρεί ή αλλοιώνει, τα θεσπίσματα του Συμβόλου Πίστεως της Νικαίας-Κων/πολης. Το έχουν υπογράψει και οι προ του αγίου Φωτίου πάπες, αλλά και εκείνος που μετείχε στην καθ΄ ημάς Η΄ Οικουμενική Σύνοδο. Τον αποκήρυξαν αργότερα οι παπικοί και δεν δέχονται τη Σύνοδο αυτή.

Μετά το Σχίσμα τη λύση σε προκύπτοντα θέματα καλούνται να δώσουν Τοπικές - αλλά εμπερίστατες - σύνοδοι. Τέτοιες σύνοδοι έγιναν στην Κων/πολη για το ζήτημα του Γρηγοριανού ημερολογίου το οποίο και καταδίκασαν. Άρα, απόφαση για το λεγόμενο «ημερολογιακό» υπάρχει και άλλη δεν χρειάζεται. Ας όψωνται όμως οι μετανεωτερικοί και μεταϊστορικοί ακαδημαϊκοί Κανονολόγοι. Όπως ο σύγχρονος συνταγματολόγος Βενιζέλος, έτσι έκαναν και κάνουν κι αυτοί. Άλλοτε τεντώνουν τους ιερούς Κανόνες και όποτε δεν τους συμφέρει, τους στενεύουν. Βάζουν πλάτες, όπως υποστηρίζουν, για να μη χαθεί η Αλήθεια, η Ορθοδοξία, ενώ ο συνταγματολόγος Βενιζέλος με τον συγκυβερνήτη Σαμαρά «για να μη χαθεί η Ελλάδα».
Αυτό μας το αποδεικνύει η περίπτωση του αντιοικουμενιστή κ. Σωτηρόπουλου και άλλων, οι οποίοι εμμένουν στην «εντός καινοτομίας αποτείχιση» - εξαίρεση ο αναφερόμενος - όπως ακριβώς κάνουν και οι πολιτικοί μας με την επιλογή «εντός ΕΟΚ φτωχοί», αλλά χωρίς πατρίδα και με κυρίαρχο το ψεύδος. Όμως αυτό δεν το λένε. Η «εντός καινοτομίας αποτείχιση», με άλλα λόγια, σημαίνει φτωχοί από αλήθεια, χωρίς πατρίδα και δίχως πίστη. Αυτό το γράφουμε εμείς

(*)  http://apotixisi.blogspot.gr/2013/12/blog-post_9131.html

Δοκίμιον αληθείας

Στο ιστολόγιο "Εν τούτω Νίκα" (*) παρέχονται από αναδημοσίευση (**) χρήσιμες και εποικοδομητικές πληροφορίες σχετικά με τη "Θέση των εξ ορθοδόξων οικουμενιστών στην Εκκλησία" και ποια η ενδεδειγμένη αντιμετώπιση αυτής, σύμφωνα με τα καθ΄ ημάς ισχύοντα και αφορώντα σε αιρέσεις, αιρετικούς και στην ακαινοτόμητη πίστη και Εκκλησία.

Να συμπληρώσω κάτι το οποίο, κατά τη γνώμη μου, απουσιάζει και αφορά στο περί "δυνάμει" ή/και "ενεργεία" σχίσμα. Το μεν "δυνάμει", κατά την ταπεινή μου άποψη, αφορά στο θεωρητικό σκέλος μιας κυοφορούμενης κακοδοξίας. Η οποία προσπαθεί να ανατρέψει ισχύοντες Κανόνες, με άμεση συνέπεια την εγκατάσταση σχίσματος και τελικό αποτέλεσμα την ολίσθηση σε αίρεση. Το "ενεργεία" σημαίνει την έμπρακτη/τελεσίδικη (άνευ δίκης) εφαρμογή της κακοδοξίας, κατόπιν εντελώς ρηχής και επιπόλαιης ανάλυσης - σε θεωρητικό επίπεδο - της προτεινόμενης (οπωσδήποτε) βελτίωσης στα θέματα της Εκκλησίας, αλλά και της πίστης.
Το ερώτημα που τέθηκε κατά το παρελθόν και δίχασε τη στάση όσων έμειναν στα παραδεδεγμένα, ήταν κατά πόσον είχε τελεσιδικήσει το ζήτημα του Γρηγοριανού καλενδαρίου. Η μία πλευρά κατέθετε τις προϋπάρχουσες τοπικές συνοδικές αποφάσεις, οι οποίες το καταδίκασαν, η άλλη αυτό δεν το δεχόταν και ζητούσε σύγκληση Πανορθόδοξης Συνόδου, καθόσον δεν υπήρχε σύμφωνη γνώμη σε όλα τα Πατριαρχεία. Αυτά, σε γενικές γραμμές.

Ορθά και σοφά πάντα όσα εγράφησαν. Τι γίνεται όμως όταν δεν συγκαλείται οικουμενική σύνοδος ; Γνωστοί οι λόγοι, που καθιστούν ανέφικτη τη σύγκληση. Τον κύριο λόγο έχει η διπλωματία και περιμένει - η σιωνιστικής προέλευσης και ελιγμών διπλωματία - την κατάλληλη στιγμή να ανάψει το "πράσινο" φως. Το φώς της πλάνης και όχι της αλήθειας. Ουραγοί και βάζοντας πλάτες οι κατά τόπους αυτοκέφαλες - μάλλον ακέφαλες - ορθόδοξες εκκλησίες. Κάθε μια από αυτές φροντίζει τα οικεία - πρωτίστως οικονομικά - ιδιοτελή της συμφέροντα. Το συμφέρον της Εκκλησίας "πάει περίπατο", όπως λέμε, και επιτάσσει να διακηρύσσουμε ότι όλες οι εκκλησίες είναι αδελφές, ή αναδενδράδες. Το ακόμη χειρότερο, ότι "Χριστιανοί και Εβραίοι έχουμε κοινή κληρονομιά"! Εννοήσατε στην Σταύρωση της αλήθειας και όχι στην ομολογία του Συμβόλου Πίστεως (Νικαίας-Κων/πολης). Το ενδιαφέρον μας, συνιστούν, να είναι αυτά που μας ενώνουν και όχι όσα μας χωρίζουν, η αγάπη να είναι άνευ όρων και ορίων, εύλογα δε, "τείχη αίσχους" αποκαλούνται οι συνοδευτικοί του Δόγματος ιεροί Κανόνες.

Σε λίγο θα έχουμε νέο «δόγμα», ή μάλλον διάταγμα, το  «δόγμα-διάταγμα» της Νυρεμβέργης, κατά τα πρότυπα του διατάγματος των Μεδιολάνων. Η μικρή και ασήμαντη κατά τους διαστροφείς διαφορά, είναι ότι τα θύματα του «δόγματος» της Νυρεμβέργης θυσιάστηκαν για την ελευθερία - με πολλά ερωτηματικά αυτό - τα δε άλλα, εκείνα των Μεδιολάνων, θυσιάστηκαν για την αλήθεια : "Γνώσεσθε την αλήθεια και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς".

" 31 Ἔλεγεν οὖν ὁ Ἰησοῦς πρὸς τοὺς πεπιστευκότας αὐτῷ Ἰουδαίους· Ἐὰν ὑμεῖς μείνητε ἐν τῷ λόγῳ τῷ ἐμῷ, ἀληθῶς μαθηταί μού ἐστε, 32 καὶ γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς, Ιν. η΄ " και τα εξής.
Η αλήθεια καθιστά ελεύθερο τον άνθρωπο και όχι η ελευθερία :  " 37 ἐγὼ εἰς τοῦτο γεγέννημαι καὶ εἰς τοῦτο ἐλήλυθα εἰς τὸν κόσμον, ἵνα μαρτυρήσω τῇ ἀληθείᾳ· πᾶς ὁ ὢν ἐκ τῆς ἀληθείας ἀκούει μου τῆς φωνῆς", Ιν, ιη΄ και τα εξής.

Οι θρησκεύοντες διπλωμάτες μετά ή άνευ - το συνηθέστερο - θεού μένουν χάσκοντας στο ερώτημα "τι εστιν αλήθεια". Περιμένουν από τους φιλοσόφους της πολιτικής "θεολογίας" - δεν έχει ούτε ιερό, ούτε όσιο - να απαντήσουν. Κι αυτοί γράφουν τα γνωστά "Δοκίμια" διασύροντας και ευτελίζοντας τη θεολογία. Δοκίμια αληθείας έπαψαν να υπάρχουν.
Εμφατικά σημειώνω, τέλος, ότι όσα εγράφησαν στα ιστολόγια "Εν τούτω Νίκα" και "Κρυφό Σχολειό" δεν τα εντάσσω στα "Δοκίμια Πολιτικής Θεολογίας" συγγραφέων, επιφυλλιδογράφων, ή άλλου είδους ανακαινιστών της νέας μας, βιοηθικής τώρα, πραγματικότητας.

(*) Βλέπε    http://www.entoytwnika.gr/2013/12/blog-post_8933.html
(**) Βλέπε  http://krufo-sxoleio.blogspot.gr/2013/12/blog-post_27.html

Συνέχεια στο θέμα "Η προφητεία του Καϊάφα και ο κ. Σωτηρόπουλος"

Η αρχική ανάρτηση εδώ : http://kyprianoscy.blogspot.gr/2013/12/blog-post_25.html

Είχαμε όμως και συνέχεια. Διαβάστε πώς δικαιολόγησε ο αντιοικουμενιστής κ. Σωτηρόπουλος αυτά που είπε :

Ὁ κ. Σωτηρόπουλος ἔμαθε γιὰ ὅλα αὐτὰ καὶ σὲ τηλεφωνικὴ ἐπικοινωνία ποὺ εἴχαμε μαζί του, μᾶς εἶπε ὅτι τὸ κείμενό του, ἀφοροῦσε λαϊκοὺς σὲ ἄλλες χῶρες, ποὺ ἀποτειχίζονται μόνοι τους, χωρὶς τὴν παρουσία κληρικοῦ, ὅπως –κατὰ τὴν γνώμη του– ὁ ΙΕ΄ Κανόνας λέγει, καὶ ὡς ἐκ τούτου δὲν μετέχουν τῶν Μυστηρίων, ἰδιαιτέρως δὲ τῆς Θ. Κοινωνίας. (*)

Επί τούτοις,
Αυτές είναι υπεκφυγές. Αν πρόκειται για πιστούς που αποτειχίζονται και ζουν στην αλλοδαπή (υπερόριο εκκλησία), καλώς γνωρίζουμε ότι προσχωρούν σε άλλη - ή άλλες - εκκλησία. Την οποία πολεμούν εδώ και χρόνια οι της καινοτομίας. Τους κατηγορούν ότι έφτιαξαν, παρά του ιερούς Κανόνες, νέα εκκλησία και έχουν δίκιο. Αλλά, όπως εκ των πραγμάτων αποδεικνύεται, με την καταπάτηση των ιερών Κανόνων από τους καινοτόμους, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη και αυτό που λέει ο θυμόσοφος λαός : " Κι εσύ κακό χερόβολο, κι εγώ κακό δεμάτι ". Πλησιάζουν τα εκατό χρόνια από την επιβολή της καινοτομίας και σύνοδος, τοπική ή ευρύτερη. δεν έχει γίνει. Επειδή, φυσικά, υπάρχουν ακόμη νησίδες αντίστασης εκ μέρους ιερέων, όπως και από την πλευρά του λαού. Αμφότεροι φιμώνονται, οι φωνές τους δεν ακούγονται, αλλά με ένα σύνθημα όλα τελειώνουν : Είναι οι σχισματοαιρετικοί ΓΟΧ !

Αν ποτέ συγκληθεί πανορθόδοξη Οικουμενική Σύνοδος, τότε εκείνη θα αποφανθεί αν καλώς έπραξαν - παρά τα διαταχθέντα - ή όχι, οι κατηγορούμενοι από τους παραβάτες τριών τοπικών συνόδων. Εκείνες, σημειώνω, που αναθεμάτισαν την αποδοχή του Γρηγοριανού καλενδαρίου. Θέλω να πω με αυτό, αν καλώς εγένετο, όντας εμπερίστατοι, να ονοματίσουν "Γνήσια" την εκ πλασατογραφίας νοθευμένη εκκλησία της καινοτομίας, για να περιμαζέψουν τους διασκορπισμένους πιστούς. Σημειώνω, ακόμη, ότι την πρόταση για δημιουργία νέας (γνήσιας) θρησκευτικής κοινότητας έκανε ο Ελευθέριος Βενιζέλος και, μάλλον, είμαι σχεδόν βέβαιος, ορθά προφήτευσε και αυτός ο "Καϊάφας".-

(*) Οι "αναγκαίες διευκρινίσεις" του δημοσιευθέντος άρθρου από τον αντιοικουμενιστή κ. Σωτηρόπουλο στο δεσμό που ακολουθεί :
http://apotixisi.blogspot.gr/2013/12/blog-post_9131.html

Αποτείχιση "εντός και επί τα αυτά"

Με αφορμή την άρνηση συμμετοχής, κατά την παρουσία του οικουμενικού Βαρθολομαίου στην πρόσφατη επίσκεψή του στο Αγ. Όρος, της ΙΜ Κωσταμονίτου, ζητήθηκε από το Πατριαρχείο να δοθεί γραπτή απολογία για τους λόγους της άρνησης αυτής. Και περίλυπος έγραφε ένας σχολιαστής

« Πάντως τέτοιες Άγιες μέρες δεν θα έπρεπε να ασχολούμαστε με απολογίες Αγιορειτών πατέρων αλλά με την αγάπη και την πνευματική καθοδήγηση των πιστών »

Έτερος δε παρατηρούσε,

Με την αγάπη και την πνευματική καθοδήγηση των πιστών θα έπρεπε να ασχολούμαστε. Εντάξει, αλλά οι "τέτοιες" άγιες ημέρες έχουν μολυνθεί εδώ και αρκετά - σχεδόν εκατό - χρόνια. Δεν είναι κατά Θεόν αυτά τα Χριστούγεννα που κάνουμε, είναι κοσμικά, δηλαδή κατά κόσμο. Είναι Χριστούγεννα με κοσμικό το συναίσθημα και όχι με καθαρό και κατά Θεόν. Επόμενο είναι η αγάπη αυτή να πάσχει.

Τα σημερινά Χριστούγεννα είναι "παπούγεννα" , δηλαδή του πάπα, και "λουθηρούγεννα", δηλαδή του Λούθηρου, και είναι αυτά που δεν πρόκανε να απολαύσει η περίφημη - αγγλικανικής προέλευσης - Κοινωνία των Εθνών. Τότε, οι τρεις μονοθεϊστικές θρησκείες δεν είχαν όλες τον σχεδιασμένο κοινό τόπο λατρείας. Κάποιοι έμεναν εκτός ... .

Τα απολαμβάνει τώρα - όχι πλήρως -  η Κοινωνία του ΠΣΕ, αφού το σιωνιστικό ιερατείο πέτυχε το στόχο του. Ό,τι όμως έγινε με την Κοινωνία των Εθνών, θα γίνει και με την κοινωνία του Πολιτικού Συμβουλίου Εκκλησιών και τη νέα παγκόσμια αυτοκρατορία των σιωνιστών.
Αυτό, ας το λάβουν σοβαρά υπόψη οι εκ της καινοτομίας αποτειχιζόμενοι, αλλά παραμένοντες "εντός και επί τα αυτά".

Η προφητεία του Καϊάφα και ο κ. Σωτηρόπουλος

 " Ὁ Ἀρχιερεὺς Kαϊάφας ἀντίχριστος ἦταν. Ἀπέρριψε, καταδίκασε καὶ σταύρωσε τὸ Xριστό. Kαὶ ὅμως, ἐπειδὴ ἦταν Ἀρχιερεύς, φωτίσθηκε ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα καὶ εἶπε προφητεία (Ἰωάν. ια΄ 49-51) "

ΚΧ
Τα ανωτέρω είναι του κ. Σωτηρόπουλου (*), εμείς, δε, γράφουμε τα ακόλουθα.

Η προφητεία του Καϊάφα δεν περατούται στον στίχο Ιν. ια΄ 51. Αφορά και στον στίχο ια΄ 52 :  καὶ οὐχ ὑπὲρ τοῦ ἔθνους μόνον, ἀλλ' ἵνα καὶ τὰ τέκνα τοῦ Θεοῦ τὰ διεσκορπισμένα συναγάγῃ εἰς ἕν.
Ο στίχος αυτός παραπέμπει στο Ιν. ι΄ 16, όπου διαβάζουμε : 16 καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω, ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης· κἀκεῖνά με δεῖ ἀγαγεῖν, καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσι, καὶ γενήσεται μία ποίμνη, εἷς ποιμήν.

Αυτό οραματίζονται οι οικουμενιστές-σιωνιστές και το ερώτημα που τίθεται στον αντιοικουμενιστή κ. Σωτηρόπουλο είναι το εξής :

Έχει τη γνώμη ότι οι εκκλησιαζόμενοι και μετέχοντες στα ιερά Μυστήρια, τελούμενα από ιερείς αφανώς μεν αντιοικουμενιστές, εμφανώς δε οικουμενιστές - ως μη αντιδρώντες έμπρακτα κατά της λοιμικής του οικουμενισμού -, έχουν βεβαία την σωτηρία; Αρκούν μόνο τα εδώ κι εκεί ακουόμενα, ή αναγιγνωσκόμενα, κηρύγματα (εκτός άμβωνα) κατά του οικουμενισμού; Ή μήπως περιμένει τη σύγκληση Οικουμενικής Συνόδου για την καταδίκη του κυρίαρχου πλέον οικουμενισμού;
Και ακόμη, μπορεί να μας απαντήσει τι γίνεται με όλες τις ψυχές που χάνονται από φυσικά αίτια, αν και μετέχουν στα ιερά Μυστήρια και στον εκκλησιασμό; Εννοείται, από ιερείς οι οποίοι αφανώς είναι αντιοικουμενιστές, έμπρακτα όμως τυγχάνουν μνημονευτές των αιρετικών (οικουμενιστών). Αυτές οι ψυχές πώς θα κριθούν - σε πρώτο στάδιο εννοείται - μέχρις ότου συγκληθεί η οικουμενική σύνοδος; Αφανώς ή εμφανώς;

" 32 Πᾶς οὖν ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς· 33 ὅστις δ' ἂν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι αὐτὸν κἀγὼ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς " ( Μτ. ι΄ ). Οι ομολογητές "έμπροσθεν των ανθρώπων" οφείλουν και έμπροσθεν του ιερού Θυσιαστηρίου να είναι ομολογητές, διαφορετικά, όταν μνημονεύουν αιρετικούς, γίνονται αρνητές.

Αλλά υπάρχει και κάτι άλλο σχετικά με την προφητεία του Καϊάφα. Και ο Βαλαάμ ήταν προφήτης, αντί όμως να καταραστεί τον Ισραήλ, τον ευλόγησε, δίνοντας στη συνέχεια τη δική του ερμηνεία για το πώς θα μπορούσε ο μωαβίτης Βαλάκ να τους αφανίσει. Πολύ φοβάμαι μη τυχόν, εν αγνοία του, κάνει και ο κ. Σωτηρόπουλος το ίδιο λάθος.
Βεβαίως, ο φωτισμός του αγίου Πνεύματος πάντα υπήρχε και θα υπάρχει, ακόμη και όταν οι ψευδοπροφήτες καλώς προφητεύουν. Διότι ανέκαθεν ισχύει το των προγόνων σοφό γνωμικό : Ουδέν κακόν αμιγές καλού. Όσο κυρίαρχο και αν είναι το ψεύδος, το υποδυόμενο την αλήθεια, η αλήθεια του Παρακλήτου (το πνεύμα της αληθείας) καταυγάζει τα σκότη της διανοίας, ότι

51 Ἐποίησε κράτος ἐν βραχίονι αὐτοῦ, διεσκόρπισεν ὑπερηφάνους διανοίᾳ καρδίας αὐτῶν· 52 καθεῖλε δυνάστας ἀπὸ θρόνων καὶ ὕψωσε ταπεινούς ( Λκ. α΄ )

(*) Βλέπε  http://thriskeftika.blogspot.gr/2013/12/blog-post_1399.html

Τα βελάσματα και τα τραγούδια

Ανώνυμος
- Εφόσον ο διάλογος γίνετε σε δημόσια θέα ο οποιοσδήποτε μπορεί να παρέμβει να σχολιάσει είτε τα δικά μου λόγια , είτε τις δικές σας παρερμηνείες πόσο μάλλον όταν αυτές γίνονται με σκοπό αποσυντονισμού αλλά και διχασμού στον αναγνώστη 

KX
Βλέπω, σας ενδιαφέρει το περισσότερο ο αποσυντονισμός και ο διχασμός του αναγνώστη. Με άλλα λόγια, οι "μαντρωμένοι" μέσα στη λυκοφωλιά να μείνουν εκεί όπου βρίσκονται. Κάνετε λοιπόν εσείς τη δουλειά σας - το σύγχρονο αγιολόγιο έχει αρκετές λευκές σελίδες - κι αφήστε εμάς να λέμε τα τραγούδια μας, όχι βελάσματα, όπως προτιμάτε.

Ανώνυμος
- δεν νομίζω να υπάρχει λογικός αναγνώστης που να επικροτεί την επίλυση των εκκλησιαστικών προβλημάτων μέσα από τρόπους αναρχίας που μόνο καλό δεν κάνουν στο Σώμα της Εκκλησίας Του Χριστού 

ΚΧ
Την αναρχία εσείς την εγκαινιάσατε με τη συμπαράσταση (οδηγίες) των πολιτικών αρχόντων. Μπερδεμένοι ήταν αυτοί - σύνθεση παπισμού και προτεσταντισμού οι μεν (αγγλικανοί) - σύνθεση παπισμού και ορθοδοξίας (ουνίτες) οι δε - μπερδεμένοι είσαστε κι εσείς. Και γίναμε "μύλος", ο καλός μύλος που τα αλέθει όλα, ο μύλος του Φαναρίου.

Ανώνυμος
- Η σύγκληση Πανορθόδοξης Οικουμενικής Συνόδου γίνετε κατά την ιεραρχική εκκλησιαστική τάξη από εκείνον που ιεραρχικά ακολουθεί στην τάξη τον κατηγορούμενο πατριάρχη . Διαφορετικά η άρνηση του κατηγορούμενου πατριάρχη να παρευρεθεί σε απολογία οποιασδήποτε άλλης μορφής σύγκλησης συνόδου καθιστά αυτόματα την σύνοδο άκυρη και κατ ' επέκταση άκυρες και όλες τις αποφάσεις της

ΚΧ
Κάτι ήξερε ο πατριάρχης Θεόφιλος Αλεξανδρείας, αυτός που συγκάλεσε τη ληστρική σύνοδο παρά την Δρυ. Τον μιμήθηκε αργότερα ο πάπας και καθυστερημένα, τώρα, κάνει και ο οικουμενικός Βαρθολομαίος τα ίδια. Στα βήματα Θεοφίλου βαδίζει. Παρενθετικά, σύνοδος προς αποκατάσταση του ιερού Χρυσοστόμου, έτσι όπως την προδιαγράψατε, έγινε ; Ο Θεόφιλος όταν κλήθηκε δεν παρευρέθηκε. Άρα, δεν ήταν έγκυρη εκείνη που δικαίωσε τον ιερό Χρυσόστομο.

Ανώνυμος
- Εδώ εσείς "καταργήσατε" την Αγία Εκκλησία Του Χριστού αντικαθιστώντας την με την "Γνησία" και σας πειράζει το τι κάνει ο πατριάρχης ;

ΚΧ
Αν εμείς λεγόμαστε Γνήσιοι, εσείς λεγόσαστε Αυθεντικοί, κατ΄ απομίμηση της παπικής αυθεντίας. Δεν το λέτε όμως, θα εκτεθείτε. Έχετε τα δικά σας "κόλπα" για να ρίχνετε στάχτη στα μάτια των ακατήχητων, στους "μαντρωμένους", οι οποίοι το μόνο που ξέρουν είναι ... να βελάζουν. Όσοι όμως έχουν νουν Χριστού δεν ξεγελιούνται. Αφήστε, λοιπόν, τις πονηριές τύπου "από πατριάρχη μεριά έμειναν μόνο τα προσωπικά του λόγια που δεν βρήκαν εφαρμογή και υιοθέτηση στο εκκλησιαστικό σώμα μέχρι σήμερα και ούτε και θα βρουν στο μέλλον χωρίς την σύμφωνη γνώμη κλήρου και λαού".  Δικά σας λόγια. Και τα δικά μου :
Όποιος τολμά ( γέροντας Αγάθων και άλλοι ) ας διαφωνήσει, πιχί, με το "έχομεν χριστιανοί και Εβραίοι κοινήν κληρονομιά". Και δεν είναι μόνο αυτό. Παρένθεση, ποια είναι η κοινή μας κληρονομιά; Στη Σταύρωση ή στην Ομολογία Πίστεως κατά το Σύμβολο Νικαίας-Κων/πολης ;

Ανώνυμος
- η έκφραση : "μη μέταιρε όρια αιώνια α έθεντο οι πατέρες " αφορά την πίστη και όχι τα ημερολόγια όπως λανθασμένα παρερμηνεύεται για άλλη μια φορά προκειμένου να δικαιολογήσετε τα αδικαιολόγητα που διαπράξατε . Πως φανταστήκατε ότι ένα ημερολόγιο φτιαγμένο από έναν Καίσαρα που έφερε το όνομα του Καίσαρα θα ήταν "όριο αιώνιο" ; Θα καθόριζε δηλαδή την αιωνιότητα της σωτηρίας της ψυχής του ανθρώπου μια ανθρώπινη κοσμική και επίγεια δημιουργία όπως είναι τα ημερολόγια ;

ΚΧ
Κι εσείς για πείτε μας, πώς είναι δυνατόν να λέτε στο Σύμβολο Πίστεως εκείνο το ενοχλητικό (;) "σταυρωθέντα ἐπί Ποντίου Πιλάτου" ; Και πως εξηγείται το άλλο "1 Ἐγένετο δὲ ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἐξῆλθε δόγμα παρὰ Καίσαρος Αὐγούστου ἀπογράφεσθαι πᾶσαν τὴν οἰκουμένην. 2 αὕτη ἡ ἀπογραφὴ πρώτη ἐγένετο ἡγεμονεύοντος τῆς Συρίας Κυρηνίου";
Αυτά τα ιστορικά γεγονότα πώς " δένουν " με την πίστη και γιατί δεν δένει το ημερολόγιο - εορτολόγιο για την ακρίβεια ;

Οι νοήμονες και οι βελάζοντες

Ανώνυμος :
- Μόνο που και ο Απόστολος Πέτρος άνθρωπος ήταν που τα παρέλαβε (σ.σ. τα κλειδιά του Παραδείσου) από τον Κύριο μας εκ μέρους της ανθρωπότητας κατ' επιλογή του Ίδιου Του Κυρίου.

KX
Προφανώς, αυτά είναι ακριβής αντίλαλος παπικών-ουνιτικών διδαχών. Το καταλαβαίνουν όμως όχι όσοι βελάζουν, αλλά εκείνοι που ξέρουν να τραγουδούν, οι νοήμονες, οι όντες της αληθείας.

"Τα κλειδιά, τα παρέλαβε ο άνθρωπος απόστολος Πέτρος από τον Κύριο, για λογαριασμό της ανθρωπότητας κατόπιν επιλογής του ιδίου του Κυρίου."

Μάλιστα, λαμπρά και έξοχα. Και τα κλειδιά αυτά - του ανθρώπου αποστόλου Πέτρου - πέρασαν στα χέρια του πάπα, όπως η σκυτάλη στο σχετικό αγώνισμα. Αλλά εδώ, όπως με τη σκυτάλη, έχουμε και τον "ήχο του χρυσού νομίσματος". Όλες οι άλλες εκκλησίες, όλοι οι άλλοι οι πιστοί, έχουν έλλειμμα πίστεως - μερικές έχουν και έλλειμμα χρυσού, σημειώνω - κατά τον παραιτηθέντα Βενέδικτο 16ο. Η πληρότητα πίστεως βρίσκεται μόνο στην αγία Έδρα του Βατικανού. Ένθα και οι κλείδες του Παραδείσου, παραδοθείσες (διαδοχικά) από τον άνθρωπο απόστολο Πέτρο στους πάπες, αλλά και σε μερικούς δευτεροκλασάτους. Που έχουν κι αυτοί αποστολική διαδοχή σε ελλειμματική όμως φάση ή κατάσταση. Διότι δεν κατάλαβαν ότι το άγιον Πνεύμα εκπορεύεται εκ του πατρός και εκ του υιού και ότι αυτό έδωσε, για λογαριασμό της ανθρωπότητας - κατόπιν επιλογής του Κυρίου - στον άνθρωπο απόστολο Πέτρο τα κλειδιά του Παραδείσου. Μετά, αυτός, τα έδωσε στον πάπα, όταν πλέον το άγιον Πνεύμα λάλησε δια στόματος παπών, για να να τα μοιράζει ο πάπας - φτιάχνοντας πασπαρτού - σε όλη την ανθρωπότητα. Δηλαδή, στους ανθρώπους. Ο πάπας είναι ο αντικαταστάτης του απ. Πέτρου, είναι ο νέος κλειδοκράτορας, είναι η φωνή του αγίου Πνεύματος ! (συγχώρα με Κύριε). Φυσικά, τώρα με τις πλάτες ενός, ο οποίος έχει τον τιμητικό τίτλο να λέγεται, όχι όμως και να είναι, "οικουμενικός". Τα εισαγωγικά χρήσιμα εδώ.

Κατόπιν τούτου, δεν υπάρχει ουδείς λόγος να καθίσω να ασχοληθώ με όσα παρακατιόντος - ή ανιόντος - γράψατε. Αν εμείς τολμάμε να "συγκρινόμαστε" (sic) - σημείωση, τόση είναι η διαστροφή σας και τόση η διαβολή σας, ώστε δεν μπορείτε να καταλάβετε τη διαφορά ανάμεσα στο σύγκριση και στο "1 Μιμηταί μου γίνεσθε, καθὼς κἀγὼ Χριστοῦ" ( Κρ. α΄ ) ή "1 Γίνεσθε οὖν μιμηταὶ τοῦ Θεοῦ ὡς τέκνα ἀγαπητά," ( Εφ. α΄) - εσείς υποκαταστήσατε τον Παράκλητο, το πνεύμα της αληθείας, το άγιον Πνεύμα. Εμείς δεν συγκρινόμαστε, πλην αναξίως τολμάμε να γινόμαστε μιμητές. (*)

Αυτά και τέλος
Χαιρετίσματα στους ουνίτες διδασκάλους σας. Ας έχουν όμως υπόψη, ότι πάντα θα υπάρχουν "οι όντες της αληθείας" νοήμονες ( : καρδιάν καθαράν κτίσον εν εμοί ο θεός και πνεύμα ευθές εγκαίνισον ) αναγνώστες. Φυσικά, θα υπάρχουν και οι βελάζοντες.

(*) Βλέπε http://katanixis.blogspot.gr/2013/11/2013_22.html  σχόλιο με ημερομηνία 23/12/2013
- 9:54 πμ

Τα κλειδιά του Παραδείσου

Ανώνυμος
- Δυστυχώς όμως στην αίρεση και στην κακοδοξία βρισκόσαστε εσείς κ.Χριστοδουλίδη και όσοι έφυγαν το 1921 από την Ορθοδοξία ιδρύοντας την "Γνησία εκκλησία" προς αντικατάσταση της Αγίας Εκκλησίας Του Χριστού με την ανύπαρκτη δικαιολογία ότι οι "εχθροί" σας "κατέλαβαν" ή "καταχράστηκαν", όπως λέτε, το όνομα της Ορθοδοξίας . Επί της ουσίας προσπαθείτε να δικαιολογήσετε τα αδικαιολόγητα που έχετε διαπράξει .

KX
Μάλλον, ισχύει το αντίθετο

Ανώνυμος
- Σε κανένα σημείο της Αγίας Γραφής από ότι γνωρίζω δεν υπάρχει θέμα ημερολογίου.

ΚΧ
Σε κανένα σημείο της αγίας Γραφής δεν αναφέρεται η εικονογράφηση του αγίου Θεού.
Σε κανένα σημείο της αγίας Γραφής δεν αναφέρεται η λέξη "ομοούσιος".
Σε κανένα σημείο της αγίας Γραφής δεν αναφέρεται η λέξη "Θεοτόκος".
Για το θέμα του ημερολογίου : Μη μέταιρε όρια αιώνια α έθεντο οι πατέρες.
Γραφή και Παράδοση είναι ισόκυρη.

Ανώνυμος
- Τα κλειδιά κ.Χριστοδουλίδη που έδωσε ο Χριστός στους ανθρώπους σώζουν την ψυχή του ανθρώπου μέσα από τα μυστήρια της Εκκλησίας Του Χριστού εκεί όπου ο ίδιος ο Θεός τους τοποθέτησε .

ΚΧ
Τα κλειδιά δεν τα έδωσε σε μας τους ανθρώπους, τα έδωσε στον απόστολο Πέτρο. Όταν λοιπόν θα πάτε και θα τον βρείτε να στέκεται στην πόρτα του Παραδείσου, θα σας ρωτήσει πώς είναι το ονοματάκι σας. Τότε, λοιπόν, κι εσείς θα του πείτε, πιχι, "ονομάζομαι Λου Κου". Εντάξει, θα σας απαντήσει, πάρτε αυτό το κλειδί, έκτη πόρτα αριστερά. Θα πάτε, αλλά η πόρτα δεν θα ανοίγει με το κλειδί που σας έδωσε ο άγιος Πέτρος. Τότε θα γυρίσετε πίσω και θα του πείτε "το κλειδί αυτό δεν κάνει". Θα σας δώσει ένα άλλο, και πάλι τα ίδια. Στο τέλος δε, όταν δεν θα έχει άλλα κλειδιά στο όνομα Λου Κου, θα σας απαντήσει : «Ουκ οίδα υμάς. Απέλθετε απ' εμού οι εργαζόμενοι την ανομίαν».

Με τις ανοησίες των γεροντάδων, σαν αυτή με τα κλειδιά, προκοπή δεν θα δείτε. Τα κλειδιά τα έδωσε ο Κύριος στον απ. Πέτρο ( σημ. δεν τα έδωσε σε μας ) και είναι πολλά - αν αυτό τίθεται σαν ερώτημα - διότι "εν τω οίκω του πατρός μου μοναί πολλαί εισί". Όποιος πάρει το κλειδί του, αλλά η πόρτα δεν ανοίγει, τότε θα ακούσει αυτό που άκουσαν οι μωρές παρθένες "12 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐκ οἶδα ὑμᾶς".

Όσοι απολογούνται φταίνε

Προς Κυπριανός Χριστοδουλίδης 21 Δεκεμβρίου 2013 7:59 μ.μ.

Λέτε : "Μάλλον, ισχύει το αντίθετο" ( ότι το σχίσμα το έκαναν οι νεοημερολογίτες)

Απεναντίας ! Εσείς οι σχισματικοί απολογείστε και λέτε περί "καταχραστών" . Και αυτό έγινε κ.Χριστοδουλίδη από το μήνυμα σας στης 26 Νοεμβρίου 2013 - 7:24 μ.μ. . Εμείς δεν έχουμε λόγο να απολογηθούμε διότι παραμείναμε στην Αγία Εκκλησία Του Χριστού σε αντίθεση με εσάς που δημιουργήσατε την "Γνησία" . 

Ιδού τι γράψατε : " Θα περίμενε κανείς ότι εκεί θα τέλειωνε το πράγμα. Αλλά δεν τέλειωσε. Έμειναν αρκετοί, που δεν το έβαλαν κάτω και υποχρεωτικά πλέον, βρέθηκαν στην ανάγκη να διαφοροποιηθούν από τους καταχραστές του ονόματος Ορθόδοξος και Ορθοδοξία."

Όσοι απολογούνται κ.Χριστοδουλίδη φταίνε . Οι άλλοι που δεν φταίνε δεν έχουν και λόγο να απολογηθούν !

Λέτε : "Τα κλειδιά δεν τα έδωσε σε μας τους ανθρώπους, τα έδωσε στον απόστολο Πέτρο."

Μόνο που και ο Απόστολος Πέτρος άνθρωπος ήταν που τα παρέλαβε από τον Κύριο μας εκ μέρους της ανθρωπότητας κατ' επιλογή του Ίδιου Του Κυρίου !

Αγαπητέ κύριε,

Αν εξακολουθώ να ασχολούμαι ακόμη μαζί σας είναι για δυο λόγους. Ο πρώτος, για να γίνει εμφανές πόσο έχει διαστραφεί το Ορθόδοξο φρόνημα από την αθρόα εισβολή αλλότριων και αιρετικών δοξασιών εκ μέρους ρασοφόρων - ή άλλων, ακαδημαϊκών λεγομένων και ειδικών - επί του αντικειμένου της συζήτησης που ανοίξαμε. Ο δεύτερος λόγος, είναι διότι πολλοί έχουν τις ίδιες με σας απόψεις, δεν κατέχονται όμως από τον δαίμονα της αντιλογίας. Είναι καλοπροαίρετοι και αφού ακούσουν κάτι διαφορετικό, το αντιπαραβάλλουν με τις απόψεις τους, με νηφαλιότητα το κουβεντιάζουν μέσα τους, και αποφασίζουν.

- Όσοι απολογούνται κ.Χριστοδουλίδη φταίνε . Οι άλλοι που δεν φταίνε δεν έχουν και λόγο να απολογηθούν !

κυπριανός χ :
Ώστε, λοιπόν, φταίχτης ήταν ο Μέγας Αθανάσιος, φταίχτης ο Ομολογητής Μάξιμος, φταίχτης ο Μέγας Φώτιος, και γενικά άπαντες οι συγκροτήσαντες τις άγιες Οικουμενικές Συνόδους. Φταίχτης όμως δεν ήταν ο πάπας, ο οποίος μόνο μια φορά δέχθηκε να γίνει συζήτηση περί του φιλιόκβε. Ήταν τότε, στην ψευδοσύνοδο της Φλωρεντίας-Φεράρα, για να πει στο τέλος το "εποιήσαμε ουδέν", όταν είδε ότι δεν είχε υπογράψει ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός. Φταίχτης κι αυτός !

Σεις όμως, εντελώς κακόδοξα και διεστραμμένα ακολουθείται τις διδαχές των πλανεμένων. Και ο Κύριος, ίσως μας απαντήσετε, δεν απολογείτο όταν το ιερατείο τον δίκαζε, βγάζοντας στην άκρη το "19 Ὁ οὖν ἀρχιερεὺς ἠρώτησε τὸν Ἰησοῦν περὶ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ καὶ περὶ τῆς διδαχῆς αὐτοῦ. 20 ἀπεκρίθη αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· Ἐγὼ παρρησίᾳ ἐλάλησα τῷ κόσμῳ· ἐγὼ πάντοτε ἐδίδαξα ἐν συναγωγῇ καὶ ἐν τῷ ἱερῷ, ὅπου πάντοτε οἱ Ἰουδαῖοι συνέρχονται, καὶ ἐν κρυπτῷ ἐλάλησα οὐδέν. 21 τί με ἐπερωτᾷς; ἐρώτησον τοὺς ἀκηκοότας τί ἐλάλησα αὐτοῖς· ἴδε οὗτοι οἴδασιν ἃ εἶπον ἐγώ." ( Ιν. ιη΄).

Ναι, σωστά το γράψατε, "οι άλλοι που δεν φταίνε δεν έχουν λόγο να απολογηθούν". Και οι σταυρωτές του Κυρίου, εδώ και δυο χιλιάδες χρόνια αυτό κάνουν - το κάνει και ο πάπας - διέπραξε μια φορά το λάθος - δεν απολογούνται, επειδή δεν φταίνε : "30 καὶ λέγετε· εἰ ἦμεν ἐν ταῖς ἡμέραις τῶν πατέρων ἡμῶν, οὐκ ἂν ἦμεν κοινωνοὶ αὐτῶν ἐν τῷ αἵματι τῶν προφητῶν. 31 ὥστε μαρτυρεῖτε ἑαυτοῖς ὅτι υἱοί ἐστε τῶν φονευσάντων τοὺς προφήτας. 32 καὶ ὑμεῖς πληρώσατε τὸ μέτρον τῶν πατέρων ὑμῶν" ( Μτ. κγ΄) .

" Εμείς δεν φταίμε σε τίποτα, γιατί να απολογηθούμε; Οι άλλοι φταίνε, οι παλαιοημερολογίτες, οι σχισματοαιρετικοί που έσχισαν την εκκλησία. Το υπογράφει και ο ιερός Χρυσόστομος ".
Σας πληροφορώ, με το πασπαρτού το οποίο σας δίνουν οι αιρετικοί, πόρτα του Παραδείσου δεν πρόκειται να ανοίξετε.

Αυτός είναι και ο τρίτος λόγος, για τον οποίο εξακολουθώ να ασχολούμαι μαζί σας. Τα υπόλοιπα τα προσπερνώ, στα κλειδιά δεν επανέρχομαι.

Ο καναπές

Ο Αρχιεπίσκοπος μίλησε για τις δυσκολίες της εποχής και για όσους μένουν άπραγοι και δεν κάνουν τίποτε για να ξεπεραστούν οι δυσκολίες. "Το πρόβλημα της εποχής είναι οι καναπέδες" είπε ο Αρχιεπίσκοπος και πρόσθεσε πως "έχουμε πολλούς θεατές που κάθονται και παρατηρούν χωρίς να κάνουν απολύτως τίποτε και κρίνουν αυτούς που αγωνίζονται"

Αντί σχολίου, ο αναγνώστης καλά θα κάνει να προσέξει την συνοδό του άρθρου φωτογραφία.
Η φωτογραφία και ο υπότιτλος από http://aktines.blogspot.gr/2013/12/blog-post_2809.html

Παρένθεση
Ο σχολιαστής είναι βέβαια καθήμενος, αλλά κάθεται πάνω σε αναμμένα κάρβουνα "49 Πῦρ ἦλθον βαλεῖν ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ τί θέλω εἰ ἤδη ἀνήφθη!" (Λκ. ιβ΄)

Παραμονή πρωτοχρονιάς

Παραμονή πρωτοχρονιάς του έτους 19.. . Εφημερία στο Νοσοκομείο. Έφεραν έναν 20χρονο. Αιμορραγούσε από παντού, ψηνόταν στον πυρετό. Απλαστική αναιμία η διάγνωση, μετρημένες οι μέρες.
- "Κάνε κάτι γιατρέ, ένα το έχουμε", ήταν τα λόγια της μάνας
Και τι μπορούσε να κάνει;

Γύρισε σπίτι την άλλη μέρα. Πρωτοχρονιά!
- "Πάλι συννεφιασμένος, θα βγούμε", του είπε εκείνη. Απάντησε αρνητικά.
- "Δεν είμαι καλά, είμαι κουρασμένος".
- "Είπαμε ότι θα φάμε στη μαμά", του θύμισε νευριασμένα.

  Δεν πήγε. Προτίμησε να καθίσει μέσα. Εκείνη έφυγε έξω φρενών. Πήρε και τα παιδιά.
- "Αυτά τα μούτρα σου τα βαρέθηκα, χρονιάρες μέρες πάντα", και βρόντηξε την πόρτα.

Πήρε τηλέφωνο το Νοσοκομείο, ρώτησε αν έφεραν το αίμα για το νεαρό. Πέντε φιάλες είχε πάρει, χρειαζόταν κι άλλο.

Δεν άκουσε ραδιόφωνο. Δεν είδε τηλεόραση. Ασχολήθηκε με κάτι φωτογραφίες, διάβασε ένα βιβλίο προσπαθώντας να ξεχάσει τον εικοσάχρονο και εκείνο το "κάνε κάτι γιατρέ, ένα το έχουμε".

"Περάσατε καλά ;", τους ρώτησε σαν γύρισαν το απόγευμα. Δεν πήρε απάντηση.Τα παιδιά έτρεξαν  και άνοιξαν την τηλεόραση.
Κυττάχτηκαν και " δεν έκανα τίποτα ", της είπε , " ένα ψιλοδιάβασμα και κάτι φωτογραφίες είδα. Θέλεις να τις δείς; ", πρόσθεσε.
Είδε το αποτρεπτικό, γεμάτο απαξίωση, βλέμμα της." Βλακείες ", την άκουσε να ψιθυρίζει,  καθώς πήγαινε στην κουζίνα.

Είχαν κάνει λάθος. Αυτός που την ερωτεύτηκε, εκείνη που παντρεύτηκε γιατρό.

Άρχιζε μια νέα χρονιά ... .   

" οὗ μ᾿ ἐθέσπισεν οἰκεῖν "

Ο ποιητής έγραψε :

“πάνω στην άμμο την ξανθή/γράψαμε το όμομά της/
ωραία φύσηξε ο μπάτης/και σβήστηκε η γραφή”.

Στην ηλιόλουστη και θαλασσοφίλητη άμμο αυτής της γης, που όνομα έχει Ελλάς, εμείς γράφαμε κάποτε τη λέξη Ορθοδοξία. Φύσηξε όμως ο ωραίος μπάτης, σβήστηκε η γραφή, χάθηκε το όνομα.

Ο ποιητής είχε άλλα κατά νου, “... ἐς γῆν ἐναλίαν Κύπρον, οὗ μ᾿ ἐθέσπισεν οἰκεῖν Ἀπόλλων, ὄνομα νησιωτικὸν”.

Οι κακόδοξες διδασκαλίες περί αποφυγής σχισμάτων

Κατά τον "οδικό άξονα" της αιρετικής πλέον ορθοδοξίας, της ορθοδοξίας των  ορώντων και προς αγιοποίηση αναμενόντων ασκητών της καινοτομίας, οι συστάσεις προς αποφυγή σχίσματος μας δίνονται με τη στάση του αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου κατά την εμπλοκή του τότε πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεοφίλου με τον επίσκοπο Απαμείας Ευλύσιο. Θέλετε ένα παράδειγμα ; Διαβάστε.

Ανώνυμος :
Αυτό έχει διευκρινιστεί ήδη από την εκκλησιαστική παράδοση και από την συμβουλή που έδωσε ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος απευθυνόμενος προς τον επίσκοπο Απαμείας να έρθει σε επαφή με τον αιρετικό πατριάρχη Αλεξανδρείας προκειμένου να μην δημιουργηθεί σχίσμα στο Σώμα της Εκκλησίας του Χριστού . Και ο πατριάρχης Αλεξανδρείας Θεόφιλος αιρετικός ήταν τότε ( σ.σ. αυτό είναι λάθος, δεν είχε κριθεί ) αλλά δεν έπαυε να είναι Ορθόδοξος ρασοφόρος και δεύτερος στην τάξη πατριάρχης  ( σ.σ. λάθος κι αυτό, ήταν τρίτος τη τάξει ) .
Φαίνεται ότι ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, σύμφωνα με τον (κύριο τάδε ... ) "έσφαλε" και "δεν ήξερε" τότε τι συμβούλευε και τι παρότρυνε προς τον επίσκοπο Απαμείας .

KX
Αυτά γράφουν οι μαθητές των κακόδοξων διορατικών γερόντων. Με τον αφώτιστο νου τους οι διδάσκαλοι παραποιούν τα γεγονότα της εκκλησιαστικής Ιστορίας και νοηματοδοτούν στρεβλά αυτά που διαβάζουν. Επόμενο είναι στραβά γράμματα και μαθήματα παραδίδουν στους μαθητές τους. Εκείνοι όμως που ακολουθούν την Ιερή Παράδοση έχουν αγιογραφικά επιχειρήματα, προκειμένου να στηρίξουν την διαλλακτική στάση του ιερού Χρυσοστόμου προς τον Θεόφιλο Αντιοχείας και τη συμβουλή που έδινε στο επίσκοπο Ευλύσιο προς αποφυγή σχισμάτων. Ιδού ποιο είναι αυτό :

15 Ἐὰν δὲ ἁμαρτήσῃ εἰς σὲ ὁ ἀδελφός σου, ὕπαγε ἔλεγξον αὐτὸν μεταξὺ σοῦ καὶ αὐτοῦ μόνου· ἐάν σου ἀκούσῃ, ἐκέρδησας τὸν ἀδελφόν σου· 16 ἐὰν δὲ μὴ ἀκούσῃ, παράλαβε μετὰ σοῦ ἔτι ἕνα ἢ δύο, ἵνα ἐπὶ στόματος δύο μαρτύρων ἢ τριῶν σταθῇ πᾶν ῥῆμα. 17 ἐὰν δὲ παρακούσῃ αὐτῶν, εἰπὲ τῇ ἐκκλησίᾳ· ἐὰν δὲ καὶ τῆς ἐκκλησίας παρακούσῃ, ἔστω σοι ὥσπερ ὁ ἐθνικὸς καὶ ὁ τελώνης.

Το "ἐὰν δὲ ἁμαρτήσῃ εἰς σὲ ὁ ἀδελφός σου", νοητέο και ως "εάν περί την πίστη αμαρτήσει" - αστοχήσει κατ΄ άλλους - πράγμα το οποίο συνεπάγεται γενικότερη φθορά, πέρα από την " εἰς σὲ " ζημίαν. Σε παρένθεση, τελικά τη ζημιά την έκανε ο Θεόφιλος κατά του αγ, Ιωάννου με τη ληστρική "Σύνοδο παρά την Δρυ", για την οποία δεν μετανόησε και δεν αγίασε.

Το θαύμα του Παρακλήτου

Ανώνυμος έγραψε ...
Το παραπάνω δικό σας (: "δεν μπορέσατε να καταλάβετε - το αγνοήσατε εντελώς - λόγω των αιρετικών καθοδηγητών σας, το ... θέλοντας να προστατεύσει λιγότερο την αγία Ολυμπιάδα "ίνα μη απογινώσκει" και περισσότερο όσους ασθενείς στην πίστη θα τον διάβαζαν " ) θα ήταν πειστικό εάν δεν υπήρχε η Άγια Γραφή . Από την στιγμή που ο Θεός μας άφησε το λόγο του μέσα από την Αγία Γραφή δεν υπήρχε περίπτωση ο Άγιος Ιωάννης να έγραφε τις επιστολές του για να βοηθήσει τους ασθενείς στην πίστη από την στιγμή που και ο ίδιος στην επιστολή του χρησιμοποιεί λόγια της γραφής. Διότι πολύ απλά δεν γνώριζε αν οι επιστολές του θα έφταναν ως τα χρόνια μας προκειμένου να ωφελήσουν τον κόσμο.
κχ :
Μα αυτό ακριβώς είναι το θαύμα του Παρακλήτου, το οποίο δεν βλέπουν οι ορώντες δάσκαλοί σας, εσείς και όσοι τους ακολουθούν. Θέλετε χειροπιαστά θαύματα, όχι όμως θαύματα όπως αυτό του αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Ο οποίος, μολονότι "πολύ απλά δεν γνώριζε αν οι επιστολές του θα έφταναν ως τα χρόνια μας προκειμένου να ωφελήσουν τον κόσμο", όπως γράψατε, οι επιστολές όμως έφτασαν μέχρι τις μέρες μας! Το ίδιο ισχύει για τον απ. Παύλο και το πλήθος των αγίων της Εκκλησίας. Όλα έπονται του Κυρίου. Αυτό, για σας και τους ορώντες δασκάλους σας, δεν είναι θαύμα. Πάντως, το σώμα της Εκκλησίας εκείνα τα χρόνια είχε λίαν ανεπτυγμένο το αισθητήριο της αλήθειας και έσπευσε γρήγορα να τον κατατάξει στο χορό των αγίων πατέρων.

Οι σημερινές απαιτήσεις είναι άλλες, έργω θέλετε την αλήθεια να θαυματουργεί και όχι λόγω. Όταν ο λόγος δομείται και αρθρώνεται με βάση την αλήθεια, αυτό δεν είναι για σας θαύμα. Ότι τσακίζεται το διάχυτο, παγκόσμιο πλέον, ψεύδος, ούτε κι αυτό σας λέει τίποτα. Οι διεστραμμένοι θαυματοποιοί δάσκαλοι το μόνο που ξέρουν είναι να σας αφήνουν άναυδους με τις μαντικές - ενίοτε και θαυματουργικές - ικανότητές τους.

27 καὶ εἰ ἐγὼ ἐν Βεελζεβοὺλ ἐκβάλλω τὰ δαιμόνια, οἱ υἱοὶ ὑμῶν ἐν τίνι ἐκβάλλουσι; διὰ τοῦτο αὐτοὶ κριταὶ ἔσονται ὑμῶν. (Μτ. ιβ΄)

Εκείνος που το είπε αυτό, "έργω θαύμα εποίει και λόγω την των Φαρισαίων βλασφημίαν του Πνεύματος κατέδειξε". Οι ορώντες κάνουν σήμερα θαύματα, αλλά σιωπούν για όλα όσα βλάσφημα συμβαίνουν γύρω τους.

43 Ὅταν δὲ τὸ ἀκάθαρτον πνεῦμα ἐξέλθῃ ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου, διέρχεται δι' ἀνύδρων τόπων ζητοῦν ἀνάπαυσιν, καὶ οὐχ εὑρίσκει. 44 τότε λέγει· εἰς τὸν οἶκόν μου ἐπιστρέψω ὅθεν ἐξῆλθον· καὶ ἐλθὸν εὑρίσκει σχολάζοντα καὶ σεσαρωμένον καὶ κεκοσμημένον. 45 τότε πορεύεται καὶ παραλαμβάνει μεθ' ἑαυτοῦ ἑπτὰ ἕτερα πνεύματα πονηρότερα ἑαυτοῦ, καὶ εἰσελθόντα κατοικεῖ ἐκεῖ· καὶ γίνεται τὰ ἔσχατα τοῦ ἀνθρώπου ἐκείνου χείρονα τῶν πρώτων. (ε.α) 

Sub specie aeternitatis

Είναι εμφανές, για όσους διαθέτουν ακόμη το εκ Θεού χάρισμα γνώσεως εξ αναγνώσεως των ιερών Γραμμάτων, σε τί σύγχυση έχει οδηγήσει τους πιστούς ο νέος "οδικός άξονας" της ορθόδοξης θεολογίας εκ μέρους του Φαναρίου και των εδώ συνεργατών του. Συμπράττουν σε αυτό και κάποιοι διορατικοί, δήθεν, γέροντες, που ήδη βρίσκονται στη λίστα αναμονής προς αγιοποίηση, χωρίς να ακούγεται ακόμη και ο παραμικρότερος ψίθυρος από πλευράς των αυθεντικών, πλην καινοτόμων, αγωνιστών της - υποτιθέμενης κι αυτής - ιερής Παράδοσης. Ο "οδικός άξονας" του Φαναρίου έχει αχρηστεύσει το Δόγμα και το μόνο που έχει κρατήσει είναι το "αποστολική εκκλησία" - αναφορά στο "μίαν, αγίαν, καθολικήν και αποστολικήν, εκκλησία" - προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της ενώσεως εκκλησιών και πασών των θρησκειών σε επόμενο στάδιο.
Του λόγου το ασφαλές βεβαιώνει το κάτωθι :

" ... τὸ σπουδαῖον σημεῖον τῆς συμπτώσεώς μας εἶναι τοῦτο, ὅτι δὲν ὑπάρχει μεταξύ μας διαφορὰ εἰς τὸ θέμα τῆς ἀποστολικῆς διαδοχῆς. Ἀναγνωρίζομεν τὸν Πάπαν ὡς διάδοχον τῶν ἀποστόλων, ὅπως ἡμεῖς εἴμεθα διάδοχος τῶν Ἀποστόλων. 
Ἐν τῷ σημείῳ τούτῳ συναντώμεθα. Ἀπὸ τοῦ σημείου τούτου δὲ ἐκκινοῦμεν, Ρωμαιοκαθολικὴ καὶ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, διὰ νὰ συνάψωμεν τὴν ὅλην χριστιανοσύνην ἐπὶ τῆς ἀποστολικῆς βάσεως... "

Είναι, το ανωτέρω, μέρος επιστολής του αποθανόντος οικουμενικού Δημητρίου για την
« ἀνάρρησιν τοῦ ἁγιωτάτου  Πάπα Ἰωάννου Παύλου τοῦ Β΄» ( (Κ.Γ.Ο., 1978, τ. 12, σ. 11 ) στον βατικάνειο θρόνο. Δημοσιεύθηκε στο ιστολόγιο "Αποτείχιση" -  8/12/2013.

Και για να επανέλθουμε στη σύγχυση του σώματος της Εκκλησίας, σας καταθέτω μέρος διαλόγου μεταξύ ενός, κατά δήλωση, αντιοικουμενιστή και του γράφοντος. Αυτονόητο, ο αντιοικουμενιστής είναι εκ της καινοτομίας αντιοικουμενιστής και ακολουθεί τις οδηγίες - όχι σχίσματα, όχι αποτείχιση - των γερόντων. Οι ορώντες και μη τολμώντες διορατικοί ποιούν θαύματα, ως γνωστόν, αλλά η θαυματουργική δράση υποστέλλεται, όταν ακούν ή διαβάζουν αυτά που έλεγε - του τα έγραφαν - ο απελθών πατριάρχης Δημήτριος. Εκεί τα θαύματα δεν επιτρέπονται και δεν συγχωρούνται.

Ας δούμε λοιπόν τί έγραφε ο συνομιλητής μου σχολιάζοντας δικές μου απόψεις. Σημειώνω, ότι αναγκάστηκα να φτιάξω αυτά που έγραψε, για να μπορέσει ο αναγνώστης να καταλάβει τί θέλει να πει. Ωστόσο, υπάρχει ακόμη δυσκολία :
"Αν δεν πίστευε ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος αυτό που έγραφε, δηλ. να αδιαφορούμε για τα πρόσκαιρα και να φροντίζουμε για τα αιώνια, δεν θα το έγραφε στην επιστολή του προς την αγία Ολυμπία . Λέτε λανθασμένα " για να μειώσει τα θλιβερά γεγονότα  (1) " .  Μα για τον άγιο τα θλιβερά γεγονότα ήταν τα πρόσκαιρα και όχι τα αιώνια . Πως ήταν δυνατόν να μείωνε τα πρόσκαιρα ; Τα επίγεια γεγονότα είναι άνευ αξίας ; Μάλλον θεωρείτε τους αναγνώστες αφελείς .
Ο σχολιαστής τα πρόσκαιρα τα βλέπει υπό το πρίσμα της αιωνιότητας : "sub specie aeternitatis"

Ένας μασόνος μου είχε πει το ίδιο, αλλά εκείνος ήταν σαφέστερος. Μην ασχολείσαι, μου είπε, με τα εφήμερα. Να σκέφτεσαι και να πράττεις σαν να είσαι αιώνιος. Συμφώνησα, αλλά δεν μου απάντησε, όταν παρατήρησα ότι "τὸ πῦρ τὸ ἄσβεστον, ὁ σκώληξ ὁ ἀτελεύτητος, τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον, δεσμὰ καὶ δάκρυα καὶ οἰμωγαὶ καὶ τὸ κολάζεσθαι ἀθάνατα" (2). Αιώνια είναι κι αυτά.

 Όπως λοιπόν το φιλιόκβε (Σχίσμα) ξεχάστηκε από εμάς - οι εισηγητές δεν το ξέχασαν - κατά τον ίδιο τρόπο ξεχάστηκε και το "μία, αγία, καθολική και αποστολική, εκκλησία". Τώρα πρέπει να λέμε το         " αποστολική εκκλησία " μόνο, συμπληρώνοντας " με δυο πνεύμονες ".  Σε λίγο θα αλλάξει κι αυτό, θα προσθέσουν το "και μίαν καθολική καρδία", την καρδία της αγάπης, και πάντες θα γίνουμε δια μιας σεσωσμένοι. Ο εκφυσόμενος αήρ των δυο πνευμόνων της καθολικής καρδίας, θα είναι μάλλον το πνεύμα της διαμαρτύρησης. Μακράν ημών.

Κατά τις συμβουλές των ορώντων  και κατά τα γραφόμενα του σχολιαστή μου, τα θλιβερά πρόσκαιρα οφείλουμε να τα αγνοούμε ή να τα παραβλέπουμε. Προ οφθαλμών πρέπει να έχουμε πάντα τα αιώνια, τα οποία διώχνουν την κατάθλιψη, με τη χαρά που μας φέρνει η αποστολική εκκλησία με τους δυο πνεύμονες και τη μια καρδιά. Χωρίς αμφιβολία, αυτή θα φροντίσει ώστε να μην υπάρξουν παράπονα εκ μέρους των δυο νεφρών, του ενός ήπατος και του ενός πεπτικού σωλήνα με τον μονήρη αφεδρώνα. Οι σκεπτόμενες  κεφαλές για την αιωνιότητα έγιναν δυο. Δύο και οι πλανώντες την οικουμένη, αν θυμάμαι καλά, από τα θρησκευτικά του Γυμνασίου.


(1) http://kyprianoscy.blogspot.gr/2013/12/blog-post_9.html
(2) Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου, "Περί Παρθενίας, 2 Ὅτι καὶ κολάζονται οἱ αἱρετικοὶ διὰ τὸ παρθενεῦσαι."

Ο νέος "οδικός άξονας" της ορθοδοξίας του Φαναρίου

Είναι γνωστό, και αν δεν είναι ας γίνει, ότι η καινοτόμος εκκλησία μετά της νεωτερίζουσας ορθοδοξίας πηγάζει εκ του Φαναρίου έχοντας εδώ τις "πλάτες" των φερεφώνων της. Αντιφωνητές, η ακαδημία Βόλου, η σχολή Γιανναρά και αρκετοί άλλοι ... εκ του Ασύλου, ή πανεπιστημίου. Την ορθοδοξία του Φαναρίου - καλύτερα, νέος οδικός άξονας θεολογίας -   κατευθύνει ο αγγλικού τύπου προτεσταντισμός (αγγλικανισμός), ο οποίος προσπάθησε και προσπαθεί να συνθέσει τον παπισμό με την ποικιλομορφία του Λούθηρου και των παραφυάδων του. Χαρακτηριστικό δείγμα των αντιφάσεων μέσα στις οποίες πνίγεται ο αγγλικανισμός και η ορθόδοξη  θεολογία των σχέσεων, της συνάφειας  και της μεταπατερικότητας - "μαζί με τους πατέρες", ερμηνεύουν το νεολογισμό οι συναφειακοί σχεσίτες - είναι αυτό που γράφει ανώνυμος σχολιαστής σε διάλογο που είχε με τον γράφοντα. Θα τον διαβάσετε (πλαγία γραφή) κατωτέρω.

κυπριανός χ :
Όποιος ενδιαφέρεται μόνο για την ψυχή του, για το άτομό του, κάθεται στο σπίτι του και κυττάζει τη δουλειά του. Αδιαφορεί για τον διπλανό του και την κοινωνία μέσα στην οποία ζει. Αν αυτές είναι οι αρχές της Χριστιανοσύνης για εσάς, δικαίωμά σας. Αλλά, νομίζω, δεν είναι αυτές. Διότι πολλοί άγιοι της Εκκλησίας έχουν πει και γράψει, ότι η σωτηρία μας περνά και από τον πλησίον με λόγω ενεργούμενα έργα, ή με πράξεις λόγω ενεργούμενες, δηλαδή, από θεωρία η οποία γίνεται πράξη, ή με πράξεις που απορρέουν από θεωρία. Προς τούτο συνάδει και το "16 ᾿Αρχὴ παντὸς ἔργου λόγος, καὶ πρὸ πάσης πράξεως βουλή" (Σοφ.Σειρ. κεφ.37). Όταν λοιπόν κάποιος, ή κάποιοι από εμάς, είναι σε θέση κάτι να κάνουν, με βάση τις αρχές της Χριστιανοσύνης, γιατί να κάθεται σπίτι του και να κυττάζει τη δουλειά του και ό,τι τον αφορά; Και επί πλέον, όταν βλέπει ότι οι αρχές της Χριστιανοσύνης - είναι το Δόγμα με τους ιερούς Κανόνες - αχρηστεύονται και το χειρότερο παραχαράσσονται, θα είναι αναπολόγητος, αν παραμείνει αδρανής.

Αν οι οδηγίες σας είναι αυτές ( :  Ανώνυμος έγραψε,5 Δεκεμβρίου 2013 12:52 π.μ."Από την στιγμή που τα παρόντα είναι πρόσκαιρα, τότε δεν υπάρχει λόγος να ασχοληθούμε με αυτά. Τι θα κάνει προσωπικά ο κάθε πατριάρχης δεν με ενδιαφέρει από την στιγμή που δεν αλλάζει το Ορθόδοξο δόγμα, την πίστη μέσα μου αλλά και τις εκκλησιαστικές μου συνήθειες" ) και τις έχετε λάβει από γέροντες ορώντες και μη τολμώντες, κάνετε υπακοή σε αυτά που σας λένε, ώστε να μη γινόσαστε ενοχλητικός. Έχετε όμως υπόψη και αυτά που λένε οι άλλοι - αντιγραφές των οποίων κάνω - για να μη βρεθείτε κάποια στιγμή αναπολόγητος με ένα "δεν ήξερα".

Σαν υστερόγραφο, το Δόγμα αλλάζει, όταν οι ιεροί Κανόνες αποκαλούνται «τείχη αίσχους» . Ανασύρονται όμως από το μπάζα των ερειπίων, προκειμένου, μόνο, να διωχθούν οι Μοναχοί της ΙΜ Εσφιγμένου, καθόσον κρίνονται σχισματικοί, αιρετικοί, και δεν ξέρω τι άλλο.

Ανώνυμος 9 Δεκεμβρίου 2013 - 9:12 π.μ.

Προς Κυπριανός Χριστοδουλίδης 5 Δεκεμβρίου 2013 12:14 μ.μ.

Λέτε : "Αν οι οδηγίες οι δικές σας είναι αυτές ( : "Από την στιγμή που τα παρόντα είναι πρόσκαιρα, τότε δεν υπάρχει λόγος να ασχοληθούμε με αυτά......") και τις έχετε λάβει από γέροντες ορώντες και μη τολμώντες, κάνετε υπακοή σε αυτά που σας λένε, ώστε να μη γινόσαστε ενοχλητικός. Έχετε όμως υπόψη και αυτά που λένε άλλοι - αντιγραφές των οποίων κάνω - για να μη βρεθείτε κάποια στιγμή αναπολόγητος με ένα "δεν ήξερα".

Η έκφραση κ.Χριστοδουλίδη "τα παρόντα πρόσκαιρα" πήγαζε από την Καινή Διαθήκη (Προς ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β' χωρίο 4.18 ):

"μή σκοπούντων ημών τά βλεπόμενα , αλλά τά μή βλεπόμενα . τά γάρ βλεπόμενα πρόσκαιρα, τα δέ μή βλεπόμενα αιώνια."

Έκφραση την οποία χρησιμοποίησε ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος σε επιστολή του προς την Άγια Ολυμπιάδα προκειμένου να μην ασχολείται με τα πρόσκαιρα που γίνονται στην Εκκλησία του Χριστού πέφτωντας σε κατάθλιψη .

Άλλα φαίνετε πως για τον κ.Χριστοδουλίδη όχι μόνο ο Άγιος "σφάλει" αλλά "δεν τα γράφει καλά" και η Καινή Διαθήκη . !

Απάντηση από κυπριανός χ

Μην περνάτε τους αναγνώστες - αν υπάρχουν, που διαβάζουν αυτά που γράφω εγώ και σεις απαντάτε - αφελείς ή ακόμη και εμένα τον ίδιο. Το τι έγραψα είναι εμφανές, όπως εμφανές είναι και γιατί το έγραψα. Ότι είναι αγιογραφικό το " να μην ασχολείται (κανείς) με τα πρόσκαιρα "  δεν το αμφισβητώ, σημασία όμως έχει, αυτό γενικότερα, πότε το επικαλείται κανείς, γιατί το επικαλείται, και πώς το επικαλείται.

Σας συνιστώ να μάθετε να μελετάτε την Αγία Γραφή και τότε ασφαλώς θα μάθετε να χρησιμοποιείτε τα χωρία της. Οπωσδήποτε και αυτά που γράφουν οι πατέρες της Εκκλησίας. Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος θέλοντας να προστατεύσει λιγότερο την αγία Ολυμπιάδα, "ίνα μη απογινώσκει", και περισσότερο όσους ασθενείς στην πίστη θα τον διάβαζαν - θέλω να πω, να μην υποπέσουν στο αμάρτημα της απόγνωσης, δηλαδή κατάθλιψης και απελπισίας - προσπαθεί να μειώσει τα όσα θλιβερά γίνονταν και εξακολουθούν να γίνονται στο χώρο της Εκκλησίας.
Αποτέλεσμα των αγώνων του ήταν η έλλαμψη της Αλήθειας (το πνεύμα της αληθείας) και η καταδίκη του ψεύδους. Η απόγνωση των πιστών καταπολεμάτε με τον αγώνα υπέρ της εν Χριστώ αληθείας, δηλαδή τον Παράκλητο.

Ομολογία Πίστεως

Από το ιστολόγιο Orthodox Voice - Ορθόδοξη Φωνή ( http://orthodox-voice.blogspot.gr/2013/12/blog-post_5.html )

Γνωστοποίηση:

Αγαπητοί και σεβαστοί επισκέπτες της «ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΦΩΝΗΣ», σας πληροφορώ την διακοπή αυτής της ιστοσελίδας. Ο λόγος, είναι η αδυναμία μου για λόγους Ορθοδόξου Πίστεως, να συνεχίσω να προσφέρω τις υπηρεσίες μου, ως διαχειριστής της ιστοσελίδας της αδελφότητας «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΦΩΝΗ». Συγκεκριμένα, δεν μπορεί η αδελφότητα να μου ζητά την προβολή αντιοικουμενιστικών άρθρων από την Πατερική γραμματεία και συγχρόνως να υπακούει στον κύριο Σωτηρόπουλο, και τον Γέροντα Εφραίμ για παραμονή τους και κοινωνία με τον λατινόφρονα Οικουμενιστή Μητροπολίτη Καναδά κ. Σωτήριο, και τους Κληρικούς του. Υπηρετώ την αδελφότητα σε ό,τι μου ζητούν, αλλά οι συνεχόμενες συστάσεις μου ότι δεν βαδίζουν τον Ορθόδοξο δρόμο, δεν βρίσκουν τόσα χρόνια ανταπόκριση. Λυπάμαι, αλλά δεν πάει άλλο. Νομίζω ότι η συνεχιζόμενη βοήθειά μου, προς την αδελφότητα που δεν υπηρετεί την Πίστη σύμφωνα με την Αγία Γραφή και την Πατερική διδασκαλία, μου δημιουργεί πρόβλημα ενοχής. Η ανορθόδοξη «κατήχηση» του Επιφάνιου Θεοδωρόπουλου «υπομονή άχρι καιρού», δεν με αγγίζει. Για μένα υπάρχουν δύο δρόμοι. Ο ένας του κ. Σωτηρόπουλου, του Γέροντα Εφραίμ και των «αντιοικουμενιστών», και ο άλλος είναι αυτός που αντηχεί συνεχώς στα αυτιά μου. Είναι η επιθυμία της Κυρίας Θεοτόκου που θέλει τα τέκνα Της να γνωρίζουν ότι οι εχθροί «εμού τε και του Υιού μου» μας πλανούν. Όθεν έχουμε εντολή: «Εξέλθετε εκ μέσου αυτών και αφορίσθητε» και : «εάν ημείς ή άγγελος εξ ουρανού ευαγγελίζηται υμίν παρ΄ ο ευηγγελισάμεθα υμίν, ανάθεμα έστω». Αυτό και κάνω. Είμαι παναμαρτωλός αλλά πιστεύω ότι είμαι Ορθόδοξος. Σας ευχαριστώ!

Σχόλιο κχ.

Η "Γνωστοποίηση" αφορά στον κύριο Κωνσταντίνο Αργυρακόπουλο και έρχεται από τον μακρινό Καναδά. Είναι αισιόδοξο, συνάμα όμως και θλιβερό. Αισιόδοξο, διότι το "ημερολογιακό" ζήτημα εξακολουθεί να υπάρχει μετά από σχεδόν ένα αιώνα επιβεβλημένης σιωπής και συστηματικής παραπλάνησης του εκκλησιαστικού σώματος.
Προφανείς οι λόγοι. Πολλοί εκ των κληρικών έχουν οικογένειες, είναι όμως και οι δημόσιες σχέσεις. Εκ του κόσμου των υπολοίπων, αλλά και των λειτουργών του Κυρίου, η λεγόμενη και καλώς νοούμενη κοινωνική καταξίωση αποτρέπει τολμήματα, όπως η εκ του Καναδά "Γνωστοποίηση" της ομολογίας Πίστεως.

Είναι όμως και θλιβερό το διάβημα του κ. Αργυρακόπουλου. Θλιβερό διότι δείχνει πόσο αδιάφοροι γίναμε στα θέματα της Θρησκείας. Την αποκλειστική ευθύνη επωμίζονται οι εκ των (αυθεντικών) ορθοδόξων μικροί και μεγάλοι αμύντορες της Εκκλησίας, αφού πλέον αποτελεί όνειδος η χρήση του όρου "θρησκεία". Ο Χριστιανισμός δεν είναι θρησκεία, τον έκαναν οι άλλοι, μας είπαν. Είναι εκκλησία και εκεί πρέπει να ρίξουμε όλο το βάρος. Αυτό κάναμε, αλλά όπως δείχνουν τα πράγματα, αν δεν αδειάσουν οι ναοί, θα γίνουν εστίες μύησης στη θεολογία της συνάφειας και των σχέσεων.

Οι μεταπατερικοί εισηγητές της λειτουργικής αναγέννησης, συνάμα δε και οι "μεταπαραδοσιακοί" - περιλαμβάνονται και οι "μετανηπτικοί" - τα εισαγωγικά χρήσιμα - καλπάζουν παρά τις αντιδράσεις των, εκ της καινοτομίας, αυθεντικών ορθοδόξων. Οι αντιδρώντες δεν βρήκαν λέξη να πουν για την ανοησία της περιφραστικής ερμηνείας του νεολογισμού αυτού, ότι δηλαδή σημαίνει "μαζί με τους πατέρες". Οι μαινόμενοι αυθεντικοί ορθόδοξοι δεν είναι ούτε μαζί με τους πατερικούς (sic), ούτε μαζί με τους παραδοσιακούς διδασκάλους της Ορθοδοξίας. Εκείνοι μας άφησαν την κληρονομία της Αγίας Γραφής και της Ιερής Παράδοσης, οι σύγχρονοι αυτά τα κλείδωσαν στο ντουλάπι της Ιστορίας λόγω της δυσνόητης γλώσσας - σημείωση, αυτό αφορά κυρίως στην Παλαιά Διαθήκη.

Άξιο παρατήρησης είναι και το φαινόμενο της προβαλλόμενης αποτείχισης από μέρους των νεωτεριστών. Δηλαδή, μολονότι ανήκουν στην καινοτομία του 1924, επιθυμούν να μείνουν εντός αυτής, αλλά εκτός των τειχών της υπάρχουσας νεωτερικής εκκλησίας. Κυριαρχεί η θεολογική άποψη, ότι με αυτό τον τρόπο θα συγκληθεί οικουμενική σύνοδος που θα δώσει την πρέπουσα λύση και επικαλούνται το ιστορικό παρελθόν. Την ίδια άποψη περί αποτείχισης υποστηρίζει και μερίδα των παλαιοημερολογιτών. Αυτοί όμως καταδικάζουν τη δημιουργία "προ διαγνώμης" Συνόδου - αν θυμάμαι έγινε το 1935 - και συλλήβδην κατηγορούν όλους όσους στεγάστηκαν και στεγάζονται υπ΄ αυτήν μετά τα γεγονότα του 1924.

Οι της καινοτομίας αυθεντικοί ορθόδοξοι δεν γνωρίζω αν περιμένουν τη σύνοδο, που θα γίνει, να επιληφθεί του εορτολογικού ζητήματος. Μάλλον το αποκλείω. Όσον δε για τους παραδοσιακούς, που μέμφονται τη δημιουργία Συνόδου "προ διαγνώμης", το ερώτημα είναι μέχρι πόσο μπορεί να περιμένει το πλήρωμα της ακαινοτόμητης εκκλησίας μένοντας ασκεπές και ανένταχτο; Ήδη καλύψαμε αιώνα και οι προοπτικές για Ορθόδοξη Οικουμενική Σύνοδο είναι ελάχιστες έως ανύπαρκτες. Η ληστρική είναι σχεδόν έτοιμη.

Υπάρχει όμως και κάτι ακόμη, το οποίο θεωρώ σοβαρότερο. Είναι ένα επί πλέον ερώτημα, που δεν φαίνεται να απασχολεί το γνησίως, αλλά ασκεπές, ακαινοτόμητο πλήρωμα, τούτο δε είναι :
Η προσδοκώμενη Ορθόδοξη - δεν αναφέρομαι σε ορθόδοξη - Οικουμενική Σύνοδος δεν είναι σε θέση να δικαιώσει ή να καταδικάσει τη δημιουργία συνόδου ή συνόδων "προ διαγνώμης";
Οι πατέρες της εποχής του 1924 περίμεναν μια δεκαετία και τότε αποφάσισαν να συγκροτήσουν Σύνοδο. Προφανώς για να διαφυλάξουν το διασκορπισμένο πλήρωμα των αποτειχισθέντων από την καινοτομία. Η συνέχεια τους δικαιώνει - μπορεί, ίσως, να τους αποδοθεί προφητικό χάρισμα - ανεξάρτητα αν, αρχής γενομένης, βρήκαν την ευκαιρία άλλοι να κάνουν κι αυτοί το ίδιο.

Η Οικουμενική Σύνοδος θα κληθεί να μας απαντήσει και σ΄ αυτό το, κατά τη γνώμη μου, κρίσιμο ερώτημα, η ήρα θα ξεκαθαρίσει από το στάρι.
24 ... Ὡμοιώθη ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ σπείραντι καλὸν σπέρμα ἐν τῷ ἀγρῷ αὐτοῦ· 25 ἐν δὲ τῷ καθεύδειν τοὺς ἀνθρώπους ἦλθεν αὐτοῦ ὁ ἐχθρὸς καὶ ἔσπειρε ζιζάνια ἀνὰ μέσον τοῦ σίτου καὶ ἀπῆλθεν ... 30 ἄφετε συναυξάνεσθαι ἀμφότερα μέχρι τοῦ θερισμοῦ, καὶ ἐν καιρῷ τοῦ θερισμοῦ ἐρῶ τοῖς θερισταῖς· συλλέξατε πρῶτον τὰ ζιζάνια καὶ δήσατε αὐτὰ εἰς δέσμας πρὸς τὸ κατακαῦσαι αὐτά, τὸν δὲ σῖτον συναγάγετε εἰς τὴν ἀποθήκην μου. ( Μτ. ιγ΄ )

Φρονήματα νεοπίστων

Ένας "νεόπιστος" - καμιά φορά τα εισαγωγικά χρειάζονται - ούτε νέος είναι, ούτε πιστός - έγραφε τα ακόλουθα, καθώς τώρα μάθαμε να ζητάμε "άρτον και θαύματα". Το παλαιό "άρτον και θεάματα" υπέστη την αναμενόμενη "καλή" - κι εδώ τα εισαγωγικά - εξέλιξη. Διαβάστε :

"Αυτοί που κάνουν φανερά τα έργα της δικαιοσύνης για να αρέσουν στον κόσμο, μέσα από τα σχίσματα που δημιουργούν, σύμφωνα και με τον Όσιο Νήφων, δεν πρόκειται να ελεηθούν από Τον Κύριο".

Σημειώνουμε ότι "τα σχίσματα που δημιουργούν", τα δημιουργούν οι παλαιοημερολογίτες και ουδείς άλλος. Αυτά λοιπόν διδάσκονται οι σημερινοί νεοφώτιστοι από γέροντες διορατικούς και ορώντες θαυματοποιούς. Εμείς όμως θα γράψουμε τα ακόλουθα :

 "20 Ἡσαΐας δὲ ἀποτολμᾷ καὶ λέγει· εὑρέθην τοῖς ἐμὲ μὴ ζητοῦσιν, ἐμφανὴς ἐγενόμην τοῖς ἐμὲ μὴ ἐπερωτῶσι" ( Ρμ. ι' )

Με άλλα λόγια, μας λέτε αγαπητέ κύριε, ότι όλοι εκείνοι οι εθνικοί που μαρτύρησαν για την Χριστιανοσύνη κάνοντας φανερά τα έργα της δικαιοσύνης, και στην κυριολεξία ξέσκισαν την ειδωλολατρεία, το έκαναν για να αρέσουν στον κόσμο. Και όσοι πατέρες της Εκκλησίας έκαναν αγώνες κατά των αιρετικών, το έκαναν κι αυτοί "στα φανερά" για να αρέσουν στον κόσμο. Δεν πρόκειται λοιπόν να ελεηθούν από τον Κύριο, άρα, ορθώς ελέχθη "οι πατέρες ημών υπήρξαν ατυχή θύματα του αρχεκάκου"!

Σας συμβουλεύω να πάτε να ανάψετε ένα κεράκι στον όσιο Νήφωνα, να φωτιστεί ο νους σας. Διότι, έτσι, καθώς τον διαστρεβλώνεται - από διδαχές ίσως ορώντων γερόντων - , δεν βλέπω να σας ανοίγει την πόρτα, όταν θα πάτε να του ζητήσετε βοήθεια.

" 21 πρὸς δὲ τὸν Ἰσραὴλ λέγει· ὅλην τὴν ἡμέραν ἐξεπέτασα τὰς χεῖράς μου πρὸς λαὸν ἀπειθοῦντα καὶ ἀντιλέγοντα "

Ο νέος Ισραήλ εκεί που ήταν νέος, μεταστράφηκε συγχρωτιζόμενος την αίρεση και έγινε όπως ήταν ο παλαιός, δηλαδή αποστάτης, αντιλέγων και απειθής.

Οι θέλοντες και οι τρέχοντες του οικουμενισμού και της κοινής κληρονομιάς

Αντιοικουμενιστής έγραφε ότι δεν τον ενδιαφέρει τι κάνει και τι λέει ο οικουμενικός Βαρθολομαίος. Έχει κάθε δικαίωμα να εκφράζει την άποψή του. Εκείνος σέβεται και τιμά το ράσο, διότι, κατ΄ αυτόν, ο οικουμενικός είναι "ανεξαρτήτου φρονήματος". Υποθέτω τα ίδια θα λένε και άλλοι αντιοικουμενιστές, που τρέχουν να πάρουν την ευλογία του κάνοντας τουρισμό.

Στην παράδοσή μας είναι κανόνας να σεβόμαστε το ιερατικό σχήμα. Όχι όμως και όσους το ατιμάζουν. Για την προστασία δε του ιερατικού σχήματος, οι πατέρες της Εκκλησίας καταπολέμησαν τους αιρετικούς.

Και ας πάμε σε κάτι που ακούσαμε να λέει, όταν μίλησε στη Συναγωγή των Εβραίων στη Νέα Υόρκη.  Προηγείται όμως αυτό :

 12 ἐρρέθη αὐτῇ ὅτι ὁ μείζων δουλεύσει τῷ ἐλάσσονι, 13 καθὼς γέγραπται· τὸν Ἰακὼβ ἠγάπησα, τὸν δὲ Ἡσαῦ ἐμίσησα. 14 Τί οὖν ἐροῦμεν; μὴ ἀδικία παρὰ τῷ Θεῷ; μὴ γένοιτο. 15 τῷ γὰρ Μωϋσεῖ λέγει· ἐλεήσω ὃν ἂν ἐλεῶ, καὶ οἰκτιρήσω ὃν ἂν οἰκτίρω. 16 ἄρα οὖν οὐ τοῦ θέλοντος οὐδὲ τοῦ τρέχοντος, ἀλλὰ τοῦ ἐλεοῦντος Θεοῦ. (Ρμ. θ΄)

Ο οικουμενικός Βαρθολομαίος είπε στην Συναγωγή των Εβραίων ότι έχουμε κοινή την κληρονομία με εκείνους (*), αποδεικνύοντας ότι είναι, ο οικουμενικός, με το μέρος "του θέλοντος και του τρέχοντος". Κατά τον οικουμενικό, ο οποίος πλέον εκτελεί χρέη ανάλογα με αυτά του πάπα Ρώμης, ο άγιος Θεός είναι ο θέλων και ο τρέχων άνθρωπος. Δεν συμφωνεί όμως ο Απόστολος Παύλος, δεν είναι το ίδιο, διότι άλλος ο πατήρ ελέους και οικτιρμών Θεός, έτερος δε, ο θέλων και ο τρέχων ένας θεός του οικουμενικού Βαρθολομαίου και της "κοινής κληρονομιάς". Δεν εξαρτάται λοιπόν από εμάς, από τον πάπα, ή από τον Ησαύ, "θέλοντας και τρέχοντας", το έλεος του Θεού. Εκείνος αποφασίζει ποιον θα ελεήσει και ποιον θα οικτειρήσει. Τι θα κάνει ο Ησαύ, είναι δικό του θέμα, οδηγίες υπάρχουν, αν θα τις ακολουθήσει ή όχι αφορά αυτόν και όχι εμάς..

Μετά από αυτά, εμείς δεν έχουμε τίποτα να πούμε στην πέμπτη φάλαγγα του αντιοικουμενισμού εκτός από αυτό : Δοξάστε τον οικουμενικό και την προσωπική του άποψη περί ορθόδοξης οικουμενικότητας

(*) Επί λέξει : "Ας πιαστούμε από τα χέρια όχι μόνο για να προσευχηθούμε αλλά και σε ένδειξη αλληλεγγύης του ενός προς τον άλλο. Το χρωστάμε στο θεό μας, στους κοινούς πατριάρχες μας, Αβραάμ, Ισαάκ, Ιακώβ, σε όλους εμάς και τον κόσμο". Και αλλού, "δεν έχουμε μόνο κοινά σημεία που μας ενώνουν ... είμαστε ενωμένοι με τον Ραβίνο Σνάιερ ... και όταν είναι απαραίτητο να λέμε την αλήθεια με αγάπη ... ένα έγκλημα στο όνομα της θρησκείας, είναι ένα έγκλημα κατά της θρησκείας ... το χρωστάμε σαν Εβραίοι και Χριστιανοί στην κοινή κληρονομιά μας".

Σε βαθύ ύπνο

Muslims  praying in Madison Square  NY

Αυτή η φωτογραφία των προσευχόμενων Μωαμεθανών (σ.σ. στο βάθος η λέξη LIBERTY) είναι από τη Λεωφόρο Madison στην Νέα Υόρκη και όχι από κάποια τριτοκοσμική μουσουλμανική χώρα... γράφει αναγνώστης (*) και διερωτάται  :  "Υπάρχει κάποιο μήνυμα των μουσουλμάνων προς όλους εμάς;  Βεβαίως.  Διεκδικούν την Αμερική για τον Αλλάχ.  Αν δεν ξυπνήσει η Δύση σύντομα η πολιτική ορθότητά μας θα οδηγήσει την Δύση εκτός ιστορίας".

Αν υπάρχει ένα ή πολλά μηνύματα, απαντάμε, ίσως να είναι και αυτό που ακολουθεί

Η επίφαση της Δυτικής δημοκρατίας δεν την διαφοροποιεί από το να είναι μια γνήσια ισλαμική - και απολυταρχική - χώρα. Σ΄ αυτές, κυριαρχεί ο ολοκληρωτισμός του Αλλάχ με τον προφήτη Μωάμεθ. Το ίδιο ισχύει, αλλά με διαφορετικά προσχήματα, και εκεί όπου παραμένει ανόθευτος ο θεός Γιαχβέ και ο προφήτης Μωϋσής με τη νομοθεσία του. Δεν είναι, επομένως, υπερβολή να πει κανείς το ίδιο και για τις χώρες του Δυτικού κόσμου, όπου η νόθευση της Χριστιανοσύνης είναι ολοσχερής. Ισχύει σ΄ αυτές η απολυτοποίηση της ελευθερίας και διάβαζε, δημοκρατίας.

Όποιος λοιπόν νομίζει ότι η Πίστη της δικής μας Χριστιανοσύνης είναι ίδια με τη δική τους - και πώς άλλωστε να μην είναι, αφού ανήκομεν εις την Δύσιν, ή το "όλες οι θρησκείες οδηγούν στον ένα θεό" ; - κάνει πολύ μεγάλο λάθος. Διότι, απλούστατα, την αγνοεί πλήρως ή έχει μείνει στα θρησκευτικά του Δημοτικού, του Γυμνασίου και του Λυκείου. Υπάρχουν βέβαια και αυτά που βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη με τα νέα προγράμματα Μέσης Εκπαίδευσης του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου (κα. Ρεπούση και άλλοι) και των συναφών πανεπιστημιακών και άλλων κύκλων. Και αυτά, όμως, είναι μια άλλου είδους παραλλαγή του ισλαμικού, ή ιουδαΐζουντος, φονταμενταλισμού. Δηλαδή, μιας αρχέγονης απολυταρχίας που εγκαθίσταται βαθμιαία με δημοκρατικές διαδικασίες. Σημαίνει δε τούτο, ότι έχει την έγκριση όλων μας, ψήφο θέλουν και ψήφο τους δίνουμε με τη θέλησή μας. Πώς, άραγε, μπορούμε να ξυπνήσουμε από τον βαθύ ύπνο, νάρκη και λήθαργο, στον οποίο πέσαμε ;

(*)   http://ksipnistere.blogspot.gr/2013/12/blog-post_609.html

Λόγος και αντίλογος

Αν συνεχίζω το διάλογο που άρχισα στο ιστολόγιο "Κατάνυξις" (*), είναι για να δούμε πόσο δίκιο είχαν όσοι έλεγαν ότι αυτού του είδους οι διάλογοι είναι εντελώς μάταιοι. Ίσως, όμως, μπορεί να βοηθήσουν όποιον διαβάζει με άδολη την προαίρεση, δηλαδή, με διάθεση μαθησιακή.

Σημείωση, σε πλάγια γραφή και χωρίς διορθώσεις οι απόψεις του ανώνυμου συνομιλητή.

1. Ξέρετε είναι πολύ εύκολα κάποιος να τσουβαλιάζει και να διαστρεβλώνει τα πράγματα ταυτίζοντας όλους με όλα , αλλά το ίδιο εύκολα γίνετε αντιληπτό και μπορεί να διακρίνει κάποιος αυτό το τσουβάλιασμα και την διαστρέβλωση αλλά και την ταύτιση που επιχειρείται από κάποιους άλλους .

KX
1α. Σχετικά με αυτό, ποιος τσουβαλιάζει και ποιος διαστρεβλώνει, βλέπε τα κατωτέρω

2. Η Ιεροσύνη από τα Ορθόδοξα ράσα δεν παύει να υπάρχει . Η παύση της ιεροσύνης των ράσων από έναν Ορθόδοξο Ρασοφόρο γίνετε μέσο της καθαίρεσης του από σύνοδο .

ΚΧ
2α. Παύση της ιεροσύνης γίνεται και μέσω του ιε΄ Κανόνα της Πρωτοδευτέρας Συνόδου και προ συνοδικής διαγνώμης

3. Ο υπόλοιπος όμως κόσμος σώζετε από την ιεροσύνη των Ορθόδοξων Ράσων . Διότι κοινωνάει τα άχραντα μυστήρια από αυτά τα ράσα . Κοινωνάει σώμα και αίμα Κυρίου ανεξάρτητα εάν ο ιερέας έχει κοινωνία με αιρετικούς

ΚΧ
3α. Σώζεται, αν και εφόσον υπάρχουν ιερείς που τιμούν το ράσο, η τιμή δε στο ράσο, δεν είναι άλλα να λες, άλλα να πράττεις, και έτερα να πιστεύεις. Όποιος σέβεται ένα θεσμό, δεν σέβεται κάτι ανύπαρκτο. Σέβεται κάτι υπαρκτό, που το ζει, το αισθάνεται. Όποιος λοιπόν ζει και αισθάνεται την αλήθεια, δεν μπορεί να βλέπει και να ακούει "το άγιον Κοράνιο", ή το άλλο με τη Συναγωγή των Εβραίων "έχουμε τον ίδιο θεό με σας". Είτε το θέλετε, είτε δεν το θέλετε, ο οικουμενικός Βαρθολομαίος έχει εκπέσει του αξιώματος (θεσμού) τον οποίο εν-προσώπω φανερώνει (υποστασιάζει). Δηλαδή, καθιστά αισθητή και ζώσα την αλήθεια : το Πνεύμα της Αληθείας, τον Παράκλητο, τον ουράνιο Βασιλέα.

4. Ο Λώτ ήταν κάτοικος της πόλης Σόδομα και Γόμορρα . Ως κάτοικος της συγκεκριμένης πόλεως αυτόματα βρισκόταν στην ιδία κοινωνία με τους υπολοίπους της πόλεως . Αυτή όμως η κοινωνία δεν καθιστούσε τον Λώτ κοινωνό και στην αμαρτία των υπολοίπων . Για αυτό και ο Θεός τον έσωσε .

ΚΧ
4α. Προφανής η απαράδεκτη μίξη και συσχετισμός της κοσμικής κοινωνίας με την εν Χριστώ κοινωνία. Κοινωνός της αμαρτωλής κοινωνίας των Σοδόμων ήταν ο Λωτ, αλλά ήταν "καθήμενος παρά την πύλην", δηλαδή απόμακρα, και "πάροικος", δηλαδή ξένος. Ο οικουμενικός με όλα όσα κάνει, δείχνει ότι, ούτε "καθήμενος παρά την πύλην" είναι, ούτε και "πάροικος". Μετέχει πλήρως των πνευματικών Σοδόμων, όπως συμβαίνει με κάθε αίρεση. Αυτές όμως έπαψαν να υπάρχουν σήμερα.
Σας συνιστώ να διαβάσετε πάλι την ιστορία με τον Λωτ.

5. Η μνημόνευση του πατριάρχη γίνετε για τα Ορθόδοξα Ράσα του και όχι για τις προσωπικές του πράξεις που αφορούν αποκλειστικά τον ίδιο και το στενό του περιβάλλον στο οποίο λειτουργεί και εφαρμόζει αυτές τις απαγορευμένες πράξεις του

ΚΧ
5α. Προφανής και εδώ η αθεολόγητη προσπάθεια δικαιολόγησης των αδικαιολόγητων, από ένα που δηλώνει, μη το ξεχάσουμε κι αυτό, ότι δεν είναι οικουμενιστής και δεν έχει σχέση με οικουμενιστές. Αυτά που κάνει και αυτά που λέει ο οικουμενικός Βαρθολομαίος, περιφερόμενος ανά τον κόσμο, δεν αφορούν αποκλειστικά το στενό του περιβάλλον. Λειτουργεί και εφαρμόζει σε κοινή θέα τις απαγορευμένες πράξεις από τους ιερούς Κανόνες "γυμνή κεφαλή", καθόσον όλες οι θρησκείες μας οδηγούν στον ένα θεό (δικό του αυτό). Δηλαδή, όλοι είμαστε σωσμένοι, όπως έλεγε και ο αναθεματισμένος Ωριγένης.

6. Δυστυχώς δεν την έχετε την καλή διάθεση ότι και να σας αναφέρουμε . Υποκρίνεστε με αυτά που γράφετε . Δεν έχει λόγο να πει ψέματα ο γ.Νίκων και σε όλες του τις ομιλίες ξέρει πάρα πολύ καλά τι λέει και τι αναφέρει . Αν τώρα εσάς δεν σας συμφέρει αυτά που λέει και μας μαρτυρεί , αυτό είναι δικό σας πρόβλημα .

ΚΧ
6α. Το πρόβλημα δεν είναι δικό μου αλλά δικό σας. Ο γέροντας που αναφέρεστε, μπορεί να λέει αυτά που γράφει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, για τα κλειδιά και τον Παράδεισο, αλλά να τα διαστρέφει, όπως κάνετε κι εσείς με τον ιε' Κανόνα της Πρωτοδευτέρας και όλα τα άλλα. Λοιπόν, βρείτε αυτό που γράφει ο άγιος κι εδώ είμαστε.

7. Εδώ φτάσατε στο σημείο η "ΓΟΧ" μέχρι και "οικουμενικό" πατριάρχη ΓΟΧ να βγάλετε !!!

ΚΧ
7α. Και γιατί ενοχλείστε ; Εσείς δεν γράψατε μόλις πιο πάνω ότι οι προσωπικές πράξεις του οικουμενικού σας, αφορούν αποκλειστικά τον ίδιο και το στενό περιβάλλον του; Το ίδιο γιατί να μη συμβαίνει και με εμάς τους ΓΟΧ ; Μονοπώλιο δεν είναι η αλήθεια, γράψατε παλαιότερα, και αφού δεν είναι μονοπώλιο, βγήκαμε και εμείς στην ελεύθερη αγορά. Έτσι καταντήσατε την πίστη και την Ορθοδοξία. Αυτά διδάσκετε, αυτό κάνουμε κι εμείς, ο κόσμος ας κάνει την επιλογή του. Αν θέλει μπορεί να φάει από το πρόσφορο που έγινε κρέας, αν θέλει μπορεί να φάει μόνο το πρόσφορο, μόνο το κρέας, ή αν δεν θέλει τίποτα από αυτά, ας έλθη σε μας, εμείς " έχομεν ώδε πέντε άρτους και δύο ιχθύας " μόνο.

(*)   http://katanixis.blogspot.gr/2013/11/2013_22.html

Το Οικουμενικό Πατριαρχείο διαψεύδει

Δημοσιεύθηκε σε θρησκευτικά (εκκλησιαστικά;) ιστολόγια η διάψευση, εκ μέρους του Πατριαρχείου, ότι ο οικουμενικός Βαρθολομαίος είναι μασόνος (τέκτονας).

Δεν έχει σημασία αν είναι, ή δεν είναι, δηλωμένος μασόνος. Σημασία έχει ότι μασόνοι δεν είναι μόνο οι δηλωμένοι, και με ταυτότητα, οπαδοί του τεκτονικού και σιωνιστικού ουνιβερσαλισμού. Είναι και οι έχοντες το μασονικό φρόνημα. Φρόνημα που ενεδύθη τον θρησκευτικό, ή εκκλησιαστικό για όσους απεχθάνονται τη λέξη θρησκεία, μανδύα. Μασόνοι και σιωνιστές είναι οπαδοί του αναθεματισμένου Ωριγένη. Ήταν αυτός που λίαν πρώιμα αποκατέστησε τους πάντας και τα πάντα, θεωρήσας αδιανόητο το ατελεύτητο πυρ της Κολάσεως προς τιμωρία των εις "ανάστασιν κρίσεως" αμετανόητων αμαρτωλών. Οι οικουμενιστές αυτόν έχουν ως δάσκαλο.

Ο Ωριγένης, σημειώνουμε, αναθεματίστηκε και αφορίστηκε επειδή δίδασκε  «την μυθώδη προύπαρξιν των ψυχών, και την ταύτη επομένην τερατώδη αποκατάστασιν». Όσον δε αφορά στην έκπληξη μερικών, που απορούν ειρωνικά λέγοντας "πώς είναι δυνατόν να αναθεματιστεί και αφοριστεί ένας νεκρός", ιδού η απάντηση :

« ... πάνυ ἐπ΄ αὐτῶ ἁρμοδίαν εἶναι τὴν τοῦ ἁγίου ἀποστόλου Παύλου φωνὴν λέγουσαν ὅτι τινῶν μὲν αἱ ἁμαρτίαι πρόδηλοί εἰσι προάγουσαι εἰς κρίσιν, τισὶ δὲ καὶ ἐπακολουθοῦσιν. Η γὰρ διαδοχὴ τῆς πλάνης αὐτοῦ ἐν ταῖς τῶν σαθροτέρων ἕρπουσα ψυχαῖς δίδωσιν ἀκολουθεῖν αὐτῶ τὰς ἐξ ἀρχῆς ὑπ΄ αὐτοῦ γενομένας ἁμαρτίας ».(*)

Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι τα τελευταία σαράντα χρόνια, ίσως και περισσότερα, διοργανώνονται κάθε τόσο συνέδρια με θέμα τον Ωριγένη - είναι η λεγόμενη Origeniana.

(*) Απο την Wikipedia (Των κατ' Αίγυπτον και Αλεξάνδρειαν Επισκόπων Συνοδικής Επιστολής Κατά των Ωριγένους Δογμάτων)

Αντιλεγόμενος ιερεύς έγραφε

Αντιλεγόμενος σχολιαστής, ίσως και ιερέας, έθετε τις κατωτέρω παρατηρήσεις (σημ. πλάγια γραφή) σε σχόλια έτερου και επώνυμου. Βλέπε http://katanixis.blogspot.gr/2013/11/2013_22.html 


- Αν είχε όπως λέτε την αποφασιστική πρόθεση ( σ.σ. ο κάθε αιρετικός σε υψηλό εκκλησιαστικό αξίωμα ),τότε οι πράξεις του θα είχαν την έγκριση και την επικύρωση συνόδου . Κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει . Οι προσωπικές απόψεις του πατριάρχη δεν μπορούν να εκληφθούν από το πλήρωμα της Εκκλησίας ως κίνδυνος "κατάρριψης" της Ορθοδοξίας , διότι δεν φέρουν την βαρύτητα εξ ολοκλήρου της Ορθοδοξίας .

ΚΧ
Ώστε ο προκαθήμενος της Ορθοδοξίας έχει προσωπικές απόψεις. Άλλο πάλι κι αυτό. Βεβαίως έχει προσωπικές απόψεις, αλλά αυτές, όταν δεν είναι σύμφωνες με το Ορθόδοξο φρόνημα - εσείς φροντίσατε να τον απαλλάξετε - τότε καλό είναι να τις κρατά για τον εαυτό του, ή να τις θέτει ενώπιον των επισκόπων για να ακούσει τη γνώμη τους. Αλλά πέρα από αυτό, φαίνεται ότι δεν έχετε ιδέα τι σημαίνει να είναι ένας πατριάρχης. Σημαίνει δε τούτο : Ότι εκφέρει τη σύμφωνη γνώμη των συνεπισκόπων, που απαρτίζουν τοπική ή ευρείας διάστασης Σύνοδο. Έγινε ποτέ κάτι παρόμοιο τα τελευταία εκατό χρόνια ; Και μην μου πείτε ότι έγινε σύνοδος, ή Σύνοδος, προκειμένου να ληφθεί η απόφαση της εορτολογικής καινοτομίας. Η πολιτική βούληση πρυτάνευσε και όχι η βούληση της Εκκλησίας, του κλήρου και του λαού.

- Το ότι είναι οικουμενικός δεν σημαίνει ότι οι πράξεις του έχουν την έγκριση όλων των Προκαθημένων Των Ορθοδόξων Αυτοκέφαλων Εκκλησιών αλλά και του Ορθόδοξου Λαού.

ΚΧ
Τότε τι λογής οικουμενικός είναι; Ότι υπάρχουν πολλές γνώμες και απόψεις αυτό δεν το αμφισβητεί κανείς. Αυτό όμως είναι μια κοσμική πραγματικότητα, αδιαμφισβήτητη οπωσδήποτε, ή αν θέλετε και αλήθεια, από την οποία όμως απουσιάζει εντελώς το "πνεύμα της Αληθείας", δηλ. ο Παράκλητος βασιλεύς, το Άγιον Πνεύμα. Αυτή είναι η ορθοδόξως νοούμενη Οικουμενικότητα, την οποία καλείται να αναδείξει εμπρόσωπα - και όχι ανεξαρτήτως φρονήματος όπως λέτε - ο εκάστοτε προκαθήμενος Πατριάρχης. Την παρουσία του Παρακλήτου και όχι την απουσία Του.

- Δεν μπαίνει εν συγκρίσει  σε σύγκριση η Εκκλησία Του Χριστού με τις αιρέσεις προκειμένου να την συμπεριλαμβάνεται σε αυτές 

ΚΧ
Αυτό να πάτε να το πείτε στη νεοορθόδοξη σχολή των Φαναριωτών και στους εδώ αναμεταδότες της θεωρίας των κλάδων και των δυο πνευμόνων.

- ... δεν έχετε καταλάβει ότι έχουμε δύο πραγματικά περιστατικά (σ.σ. ο συντάκτης αναφέρεται στο θαύμα όπου το πρόσφορο έγινε κρέας) που περιγράφει ο γ.Εφραίμ της Αριζόνας θαυματουργικών αποδείξεων Του Θεού ότι και το νέο ημερολόγιο έχει Χάρη. Αυτό είτε το δέχεστε είτε όχι 

ΚΧ
Ότι το δέχομαι, ναι, ότι το πιστεύω, όχι. Όσο δε για το θαύμα, θα προτιμούσα, αφού ο γέροντας Εφραίμ είναι Μοναχός, το πρόσφορο να γινόταν ιχθύς και όχι κρέας.

- Το τι τίτλους παίρνει ο οικουμενικός (σ.σ. πράσινος πατριάρχης κλπ.) δεν ενδιαφέρει το Ορθόδοξο Πλήρωμα της Εκκλησίας Του Χριστού και ούτε ασχολούνται με αυτούς για να φέρουν "αποδοχή" 

ΚΧ
Το καταλαβαίνω, αφού είσαστε το ορθόδοξο πλήρωμα του "ανεξαρτήτου φρονήματος" (sic). Η διδασκαλία της Ορθοδοξίας έχει καταρρεύσει ήδη από τον αιρετικό Αθηναγόρα και ο οικουμενικός Βαρθολομαίος ανακυκλώνει τα υλικά του καταρριφθέντος. Μας φτιάχνει την μετανεωτερική ορθοδοξία σύμφωνα με τις οδηγίες του Ωριγένη.

- Κλείνοντας θα πω , πως οι "ΓΟΧ" δεν έχουν καμία απολύτως δικαιολογία προκειμένου να δικαιολογήσουν το σχίσμα που διέπραξαν το 1924

ΚΧ
Τους κατηγορούν ότι δεν έπρεπε να φτιάξουν Σύνοδο, προ συνοδικής διαγνώμης. Έχουν δίκιο, αλλά παραβλέπουν ότι όλα τα Ορθόδοξα Πατριαρχεία έχουν - ή είχαν - αλωθεί από την αίρεση. Κάτι παρόμοιο είχε συμβεί με τον Μονοθελητισμό και την Εικονομαχία, όπου και αναδείχθηκαν τα αναστήματα της Ορθοδοξίας Μάξιμος ο Ομολογητής, Θεόδωρος Στουδίτης, Ιωάννης Δαμασκηνός και άλλοι. Αν περιμένει κανείς να συμβεί το ίδιο σήμερα, είναι εντελώς μάταιο και δεν προτίθεμαι να επεκταθώ. Η προτεσταντική ουνία, με χρηματοδότη τον σιωνισμό, ξέρει να κάνει πολύ καλά τη δουλειά της, όπου βρίσκει πρόσφορο έδαφος, εννοείται. Παράδειγμα, ο οικονομικός στραγγαλισμός ενός λαού ή μιας χώρας, προσθέσατε δε και την λαθραίως - διπλωματικά ή άλλως πως - υποκινούμενη επιβουλή γειτόνων κατά της χώρας αυτής

Ανώνυμος έγραψε, "κάνετε λάθος στην ερμηνεία ..."

Ανώνυμος έγραψε κάτι σχετικό με την ερμηνεία του ιε΄ Κανόνα της Πρωτοδευτέρας Συνόδου, ο οποίος αναφέρει :

Τὰ ὁρισθέντα ἐπὶ πρεσβυτέρων καὶ ἐπισκόπων καὶ μητροπολιτῶν, πολλῷ μᾶλλον καὶ ἐπὶ πατριαρχῶν ἁρμόζει. Ὥστε, εἴ τις πρεσβύτερος ἤ ἐπίσκοπος ἢ μητροπολίτης τολμήσειεν ἀποστῆναι τῆς πρὸς τὸν οἰκεῖον πατριάρχην κοινωνίας καὶ μὴ ἀναφέρει τὸ ὄνομα αὐτοῦ, κατὰ τὸ ὡρισμένον καὶ τεταγμένον, ἐν τῇ θείᾳ μυσταγωγίᾳ, ἀλλὰ πρὸ ἐμφανείας συνοδικῆς καὶ τελείας αὐτοῦ κατακρίσεως σχίσμα ποιήσει, τοῦτον ὥρισεν ἡ ἁγία σύνοδος, πάσης ἱερατείας παντελῶς ἀλλότριον εἶναι, εἰ μόνον ἐλεγχθείη τοῦτο παρανομήσας. Καὶ ταῦτα μὲν ὥρισται καὶ ἐσφράγισται περὶ τῶν προφάσει τινῶν ἐγκλημάτων τῶν οἰκείων ἀφισταμένων προέδρων καὶ σχίσμα ποιούντων καὶ τὴν ἕνωσιν τῆς Ἐκκλησίας διασπώντων. Οἱ γὰρ δι' αἱρεσίν τινα, παρὰ τῶν ἁγίων Συνόδων ἢ Πατέρων κατεγνωσμένην, τῆς πρὸς τὸν πρόεδρον κοινωνίας ἑαυτοὺς διαστέλλοντες, ἐκείνου τὴν αἵρεσιν δηλονότι δημοσίᾳ κηρύττοντος καὶ γυμνῇ τῇ κεφαλῇ ἐπ' ἐκκλησίας διδάσκοντος, οἱ τοιοῦτοι οὐ μόνον τῇ κανονικῇ ἐπιτιμήσει οὐχ ὑποκείσονται, πρὸ συνοδικῆς διαγνώσεως ἑαυτοὺς τῆς πρὸς τὸν καλούμενον ἐπίσκοπον κοινωνίας ἀποτειχίζοντες, ἀλλὰ καὶ τῆς πρεπούσης τιμῆς τοῖς ὀρθοδόξοις ἀξιωθήσονται. Οἱ γὰρ ἐπισκόπων, ἀλλὰ ψευδεπισκόπων καὶ ψευδοδιδασκάλων κατέγνωσαν, καὶ οὐ σχίσματι τὴν ἕνωσιν τῆς ἐκκλησίας κατέτεμον, ἀλλὰ σχισμάτων καὶ μερισμῶν τὴν ἐκκλησίαν ἐσπούδασαν ῥύσασθαι

Το επίμαχο εδάφιο και η ερμηνεία του από γνωστό Κανονολόγο, αφορά στο θέμα της αποτείχισης. Ιδού λοιπόν η διεξαχθείσα συνομιλία.

Ανώνυμος : Κάνετε λάθος ... διότι η εξήγηση του συγκεκριμένου κανόνα από γνωστό κανονολόγο
είναι :

"ἄν ταύτην τὴν ψευδῆ διδασκαλίαν παῤῥησίᾳ καὶ δημοσίᾳ ἐπ΄ ἐκκλησίας διακηρύττῃ, προτιθέμενος ἀποφασιστικῶς νὰ καταρρίψῃ τὴν Ορθόδοξον διδασκαλίαν καὶ νὰ στερεώσῃ τὴν αἵρεσιν· ",

δηλαδή, εξετάζεται η πρόθεση "κατάρρευσης" της Ορθοδοξίας . Αν "καταρρίψει" (σ.σ. ο αιρετικός) την Ορθόδοξη διδασκαλία "καταρρίπτεται" και η Ορθοδοξία. Εδώ όμως οφείλουμε να σημειώσουμε ότι ο Λόγος του Θεού δεν "καταρρίπτεται" . Το Ευαγγέλιο του Χριστού δεν "καταρρίπτεται" .

ΚΧ
Δεν πρόκειται περί απλής πρόθεσης, αλλά αποφασιστικής πρόθεσης. Συνδράμει σ΄ αυτό και το "παῤῥησίᾳ καὶ δημοσίᾳ ἐπ΄ ἐκκλησίας διακηρύττῃ " ο αιρετικός. Το αν  εκθεμελιώνεται, ή όχι, η Ορθόδοξη διδασκαλία  δεν χρειάζεται άλλη απόδειξη από την παπική, την προτεσταντική και την νέα ορθοδοξη (νεωτερική) διδασκαλία, μαθητής της οποίας (ή των οποίων) είσαστε. Το Ευαγγέλιο του Χριστού έχει "καταρριφθεί" παγκοσμίως σήμερα - βλέπε τον "ανεξαρτήτου φρονήματος" οικουμενικό πατριάρχη, φορέα της οικουμενιστικής (ωριγενικής) ορθοδοξίας - παραμένει όμως αναλλοίωτο (έστω, ακατάρριπτο) από τους, καθ΄ υμάς, σχισματικούς και αιρετικούς παλαιοημερολογίτες. Οι οποίοι, λέτε, αυτοπροβάλλονται ως ομολογητές και προστάτες της Ορθοδοξίας. Εσείς όμως και ο οικουμενικός σας τι κάνετε; Για σας δεν ισχύει η αυτοπροβολή ; Ή μήπως είναι αυτονόητο ότι η παγκόσμια αποδοχή του αποκαλούμενου και "πράσινου" πατριάρχη και των ακολούθων του, αποκλείει την αυτοπροβολή ;

Αν, πάλι, συμφωνείτε με τον κύριο κανονολόγο, τότε μάλλον η Ορθοδοξία για σας περιορίζεται αποκλειστικά στα γραφόμενα και λεγόμενα υπό των διδασκάλων. Οι οποίοι όμως κάπου ξεφεύγουν. Αντί να παραμένουν αυστηρά στα γραφόμενα (Καινή και Παλαιά Διαθήκη) μας πετάνε και κάτι άλλο, όπως το δικό σας - δεν ξέρω αν είναι και δικό του - " σύμφωνα με τα παραπάνω εξετάζεται η πρόθεση "κατάρρευσης" της Ορθοδοξίας . Διότι αν καταρρίψει την Ορθόδοξη διδασκαλία καταρρίπτεται και η Ορθοδοξία. Εδώ όμως οφείλουμε να σημειώσουμε ότι Ο Λόγος Του Θεού δεν καταρρίπτεται . Το Ευαγγέλιο Του Χριστού δεν καταρρίπτεται" .

Ο κύριος κανονολόγος τα έχει "καταρρίψει" (σημ. παρακολουθώ τη γραφή του Ανώνυμου) όλα, αλλά αυτό δεν το καταλαβαίνετε. Προφανώς, διότι υπάρχουν, στα χαρτιά, οι έντυπες εκδόσεις της Αγίας Γραφής. Αυτό, πράγματι, δεν καταρρίπτεται. Συμβάλλουν και λόγοι οικονομικοί προς τούτο. Πώς θα τα βγάλουν πέρα οι εκδοτικοί οίκοι ;

Υστερόγραφο
Ο επιδιδόμενος σε θρησκευτικές ασκήσεις Ανώνυμος, δεν είναι σε θέση να καταλάβει ότι οι διδασκαλίες δεν καταρρέουν. Δεν φταίει όμως αυτός, φταίει ο "γνωστός κανονολόγος" και το προτιθέμενος ἀποφασιστικῶς νὰ καταρρίψῃ τὴν Ορθόδοξον  διδασκαλίαν .

Ανώνυμος έγραψε, "από τον Θεό ζητάμε δύναμη στην πίστη μας"

Ανώνυμος έγραψε ...
Από τον Θεό ζητάμε δύναμη στην πίστη μας . Αν έχουμε δύναμη στην πίστη μας δεν πρόκειται να προδώσουμε τον Κύριο μας . Η πίστη μας θα μας οδηγήσει στο να γίνουμε μάρτυρες .
Δεν ζητάμε από το Θεό να μας αξιώσει να γίνουμε μάρτυρες, αλλά θέλουμε να γίνουμε μάρτυρες, και για αυτό ζητάμε δύναμη στην πίστη μας . Ώστε να μην πλανηθούμε . Αν δεν πολεμήσει κάποιος το κακό,  αν δεν πολεμήσει κάποιος τον αντίχριστο, πως θα γίνει μάρτυρας ;

και ο σχολιαστής απάντησε ...
Από τον Κύριο ζητάμε να μας προσθέσει πίστη, στην πίστη που έχουμε, και όχι "δύναμη πίστεως". Επίσης, αδύναμη πίστη καθόλου δεν συνεπάγεται προδοσία ή πλάνη. Η τριττή άρνηση του Απ. Πέτρου δεν ήταν ούτε το ένα, ούτε το άλλο, ήταν η εκ φύσεως (ενστικτώδης) ανθρώπινη δειλία προ ενός επικείμενου κινδύνου. Το να ισχυριστεί κάποιος ότι η άρνηση οδηγεί νομοτελειακά σε προδοσία ή πλάνη, κατά τη γνώμη μου, δεν ευσταθεί. Περιορίζομαι επιγραμματικά μόνο σε αυτά. Δεν θέλω να διευρύνω περισσότερο το θέμα.

Παρεμπιπτόντως, παρόμοιο ζήτημα είχε τεθεί και στον άγιο Κυπριανό, επίσκοπο Καρχηδόνος, όταν έπρεπε να δώσει τη λύση στο πρόβλημα με Χριστιανούς, που απέφυγαν, όταν εδιώκοντο, το μαρτύριο και θυσίαζαν στα είδωλα. Ήταν το ζήτημα των πεπτοκότων. Η πρότασή του ήταν να γίνονται δεκτοί, να μην αποβάλλονται από την Εκκλησία, η οποία τελικά εισακούστηκε και επικράτησε στη Σύνοδο Καρχηδόνος (251 μ.). Σημειώνουμε, ο ίδιος και η αγία Ιουστίνα, μαρτύρησαν επειδή δεν κατέδωσαν το μέρος όπου κρύβονταν Χριστιανοί (διωγμοί επί αυτοκράτορος Βαλεριανού 256 μ.Χ.).

Συμβουλευτικά. τώρα, σας γράφω να ιεραρχείται τα θέματα, ερωτήματα ή απορίες, και να μην τα "σωριάζετε" χύμα όλα μαζί. Διότι, συμβαίνει, η απάντηση που θα σας δίνουν, σε ένα ή περισσότερα από αυτά, να είναι ερωτηματικής φύσεως. Δηλαδή, να γεννά νέα ερωτήματα. Ως εκ τούτου, επειδή υπάρχει και αυτό το αναπόφευκτο ενδεχόμενο, καλό είναι, γενικά τώρα μιλώντας, να περιοριζόμαστε σε ένα θέμα, φροντίζοντας αυτός που απαντά, να είναι όσο το δυνατόν περισσότερο επεξηγηματικός. Επίσης, επειδή παρακολουθείτε στο διαδίκτυο ομιλίες θρησκευτικού (ή θεολογικού) περιεχομένου από γέροντες με κολλαριστά ράσα - ίσως και άλλους άνευ - καλό είναι να είσαστε προετοιμασμένος. Θέλω να πω, να έχετε επιμεληθεί όσο σας είναι εφικτό της καλλιέργειας στα ζητήματα αυτά. Ένα και βασικότατο είναι ο εκκλησιασμός, είναι όμως εξίσου σημαντικό η συστηματική μελέτη όχι μόνο της Καινής Διαθήκης, αλλά και της Παλαιάς.

Ευχής έργο θα ήταν αν μπορούσατε να διαβάσετε στο αμετάφραστο Κείμενο των Ο΄  την Αγία Γραφή, από την αρχή μέχρι το τέλος,  και σημαντικά θα προοδεύσετε, αν κάνετε το ίδιο, και με την Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών. Μετά θα ακολουθήσουν άλλα.

Περιορίζομαι μόνο σε ένα σημείο του πρώτου σας μηνύματος, ειδικότερα στο ζήτημα : "από τον Θεό ζητάμε δύναμη στην πίστη μας". Αφήνω τα άλλα (: να μην προδώσουμε τον Κύριο μας ... να γίνουμε μάρτυρες ... να μην πλανηθούμε).

5 Καὶ εἶπον οἱ ἀπόστολοι τῷ Κυρίῳ· Πρόσθες ἡμῖν πίστιν. (Λκ. ιζ' )

Αν οι απόστολοι ήταν ασθενείς στην πίστη, πόσο μάλλον εμείς; Εκείνοι ζήτησαν, αλλά και εμείς ζητάμε, να μας ενισχύσει (προσθέσει στην) ο Κύριος την πίστη μας με πίστη. Και ποια ήταν η απάντηση : "Εἰ ἔχετε πίστιν ὡς κόκκον σινάπεως, ἐλέγετε ἂν τῇ συκαμίνῳ ταύτῃ, ἐκριζώθητι καὶ φυτεύθητι ἐν τῇ θαλάσσῃ, καὶ ὑπήκουσεν ἂν ὑμῖν. 7 Τίς δὲ ἐξ ὑμῶν δοῦλον ἔχων ἀροτριῶντα ἢ ποιμαίνοντα, ὃς εἰσελθόντι ἐκ τοῦ ἀγροῦ ἐρεῖ, εὐθέως παρελθὼν ἀνάπεσε, 8 ἀλλ' οὐχὶ ἐρεῖ αὐτῷ· ἑτοίμασον τί δειπνήσω, καὶ περιζωσάμενος διακόνει μοι ἕως φάγω καὶ πίω, καὶ μετὰ ταῦτα φάγεσαι καὶ πίεσαι σύ; 9 μὴ χάριν ἔχει τῷ δούλῳ ἐκείνῳ ὅτι ἐποίησε τὰ διαταχθέντα; οὐ δοκῶ. 10 οὕτω καὶ ὑμεῖς, ὅταν ποιήσητε πάντα τὰ διαταχθέντα ὑμῖν, λέγετε ὅτι δοῦλοι ἀχρεῖοί ἐσμεν, ὅτι ὃ ὠφείλομεν ποιῆσαι πεποιήκαμεν".

Τι θέλει να πει με αυτό, Ότι, αν θέλουμε να ενισχύσουμε την πίστη μας, οφείλουμε πάντα να λέμε "δοῦλοι ἀχρεῖοί ἐσμεν, ὅτι ὃ ὠφείλομεν ποιῆσαι πεποιήκαμεν". Το θέλημα του αγίου Θεού είναι να έχουμε πίστη, αλλά με ταπείνωση και όχι έπαρση. Η προσθήκη και η ενίσχυση της πίστεως μόνο εν ταπεινώσει επιτυγχάνεται. Αν τώρα αυτό μας οδηγήσει - κάτω από όποιες συνθήκες - και στο μαρτύριο, είναι άλλο θέμα. Ας έχουμε όμως υπόψη, ότι δεν θα οδηγηθούμε προκαλώντας. Άλλοι θα μας προκαλέσουν κι εμείς αμυνόμενοι, ομολογώντας την αλήθεια, θα δώσουμε αν χρειαστεί τη ζωή μας. Βεβαίως, όχι μιμούμενοι το παράδειγμα του Σαμψών : Αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων.

"6 μείζονα δὲ δίδωσι χάριν· διὸ λέγει· ὁ Θεὸς ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται, ταπεινοῖς δὲ δίδωσι χάριν". (Ικ. δ΄)