Powered By Blogger

Αλλοίωση, "εν ανομίαις συνελήφθην"

"Ευμορφία", για όλους

Επαναγωγή, "εις το καθ΄ομοίωσιν επανάγαγε ..."

Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου 2020

Υπόσχεση, ανάγκη, παρελθόν καί παρόν

«Η υπόσχεση που δόθηκε ήταν μια αναγκαιότητα του παρελθόντος. Ο λόγος που δεν κρατήθηκε είναι μια αναγκαιότητα του παρόντος.» (Μακιαβέλι).
Μάλιστα ! Η αναγκαιότητα, καθότι λέξη λήγουσα σέ -οτητα, πότε μέν αφορά στό παρελθόν, πότε δέ στό παρόν καί η (οι) υπόσχεση (-εις) δέν γράφεται "υποσχεσιακότητα". Είναι πάντα συνάρτηση τού χρόνου καί ... άντε στά κομμάτια.

Διάλογοι διαπολιτισμικοί, διαχριστιανικοί, διασκοταδικοί κλπ.

Στά ζητήματα/θέματα που αφορούν στήν αλήθεια, η πρόθεση "διά" (διά + λόγος) είναι επισφαλής έως επικίνδυνη, εφόσον δοθεί προσοχή στήν ετυμολογία τής λέξης αυτής. Περιορίζομαι στήν σαφέστερη, από άλλες, εκδοχή σύμφωνα μέ τήν Βικιπαιδεία :
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
«δίπλωμα, ουδέτερο»
«1 το τσάκισμα ενός αντικειμένου με τέτοιο τρόπο, ώστε η αρχική επιφάνεια να μειώνεται κατά το ήμισυ ... »
Η διπλωματία τής Ορθόδοξης (;) Εκκλησίας αυτό τό γνωρίζει ; Ο Όσιος Γρηγόριος ο Α' Διάλογος, Πάπας Ρώμης, Ορθόδος κατά πάντα, τό γνώριζε. Τό έργο του συνέχισαν πλαστογράφοι. Τό συνηθέστερο, είναι κακοποιοί.

Γιά τήν αλήθεια ή γιά τήν ελευθερία ;


Ο συμβιβασμένος ποιητής ( : «to be or not to be») δέν έδωσε τήν απάντηση. Άλλος τήν έδωσε καί Τόν σταύρωσαν.

Συνεχιστές τού έργου τού Μαϊμονίδη, ο Αριστοτέλης περιττεύει


Dum spiro spero (επειδή αναπνέω, ελπίζω), είπαν οι Φραγκολατίνοι μαθητές τού Μαϊμονίδη, μή σκεπτόμενοι τά έμβρυα, που κυοφορούνται. Αυτά δέν αναπνέουν, ζωή δέν έχουν καί ναί, στίς εκτρώσεις τών ... νεκρών κυημάτων !
 Νά βράσω τήν Επιστήμη σας.

Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου 2020

Ένας διαφορετικός εμφύλιος

Νεορθόδοξη εμπλοκή


- Αριστείδης Ρουμελιώτης Το κείμενο του Ορθόδοξου Τύπου για τον π. Ανδρέα Κονάνο το υπογράφει ο "Πέτρος Κάτσιος". Είναι ένα κείμενο πολύ σκληρό, κατά τη γνώμη μου, αλλά συγχρόνως πολύ σωστό ως προς την εκκλησιαστική ορολογία. Τι θέλω να πω. Αποκλείεται να έχει γραφτεί από κάποιον που δεν ξέρει σε βάθος λέξεις, φράσεις και διατυπώσεις της Εκκλησίας. Αυτό με προβληματίζει καθώς υποψιάζομαι ότι το "Πέτρος Κάτσιος" είναι ψευδώνυμο. Στο Google το όνομα βγάζει μόλις 15 hits (https://www.google.com/search...). Αποκλείεται ένας τόσο δόκιμος συγγραφέας -όπως φαίνεται από το κείμενό του- να μην είναι ευρύτερα καταχωρημένος. Να μην έχει γράψει άλλο κείμενο παρά τον λίβελο κατά του π. Ανδρέα. Αν το "Πέτρος Κάτσιος" είναι ψευδώνυμο τότε, ο συγγραφέας που κατηγορεί με τόσο σκληρά λόγια κάποιον άλλο, φοβάται ή ντρέπεται να παρουσιάσει το πραγματικό του πρόσωπο; Τα παραπάνω μόνο για προβληματισμό. Δεν είμαι ούτε με τον έναν ούτε με τον άλλο.

- Kyprianos Christodoulides Κύριε Ρουμελιώτη, ό,τι καταλογίζεται ως αρνητικό από τήν πλευρά τού αρθρογράφου, υπό τήν έποψιν τού «Αποκλείεται να έχει γραφτεί από κάποιον που δεν ξέρει σε βάθος λέξεις, φράσεις και διατυπώσεις της Εκκλησίας», ως καλύτερος γνώστης εσείς τού θέματος, δώστε μας τους θεολογικά δόκιμους όρους. Εμείς είμαστε θεολογικά άσχετοι, άν μπορεί κανείς αυτό νά τό πεί, καί δέν νομίζω, νά μοιράζεται τήν ... ασχετοσύνη μας καί η εφημερίδα «Ορθόδοξος Τύπος».

- Αριστείδης Ρουμελιώτης Δεν καταλογίζω ως αρνητικό από την πλευρά τού αρθρογράφου κάτι άλλο, παρά μόνο ότι κατά την έρευνά μου θεωρώ ότι χρησιμοποιεί ψευδώνυμο, σε ένα τόσο σκληρό άρθρο. Όσον αφορά "τους θεολογικά δόκιμους όρους", σας παραθέτω όσα, πιστεύω ότι, αποδεικνύουν την εκκλησιαστική παιδεία του συγγραφέα "Πέτρου Κάτσιου": "πλανώμενο καὶ πλανῶντα", "παράγει ἀπερίσκεπτη κενολο-γία καὶ ἀγαπολογικὴ ἀδολεσχία", "θὰ παρουσιάζονται ὡς Στά-ρετς ὁλκῆς", "ἄμοιροι θεολογικῆς παιδείας καὶ παντελῶς ἀμέτοχοι ἁγιοπνευματικὴς ἐμπειρίας", "ἔκαναν ὑπακοὴ σὲ Γέ-ροντα καὶ ἔγιναν καὶ δάσκαλοι τῆς ὑπακοῆς;", "τί σημαίνει πτωχεία Μοναχοῦ;", "Πότε πρόλαβαν καὶ ‘ψήθηκαν’ στὸν ἀγώνα γιὰ νέκρωση τῶν παθῶν;", "χωρὶς πνευματική, ἁγιοπατερικὴ κατάρτιση, χωρὶς ἀσκητικὴ ἐμπειρία, χωρὶς μα-θητεία σὲ Γέροντα", "ἀποπνέουν τὸ ἄρωμα τοῦ θυμιάματος τῆς Προσευχῆς", "Τύφλα νὰ ἔχουν ἐκεῖνοι οἱ Καθηγητὲς τῆς ἐρήμου τῶν πόλεων καὶ τῶν ὀρέων", "Καμία Ὀρθόδοξη πνευματική, πατερικὴ καὶ ἁγιοπνευματικὴ ἰκμάδα. Καμία γνησιότητα", "λείπει ἡ κάθαρση, ἡ ἄσκηση, ἡ ἀληθινὴ Μετάνοια", "ξεσκού-φωτος καὶ μὲ ‘ἐπηρμένην ὀφρῦν’ εἶναι ἡ ἐνσάρκωση τοῦ Κυριακοῦ Λόγου: ‘Τυφλὸς τυφλὸν ἐὰν ὁδηγῆ ἀμφότεροι εἰς βό-θυνον πεσοῦνται’", "τῶν ξυλοκεράτων". Κύριε Kypriano Christodoulide, δεν πιστεύω, απ' τα γραφόμενά σας ότι είμαστε θεολογικά άσχετος. Ούτε κι εγώ θεωρώ τον εαυτό μου ιδιαίτερα θεολογικά καταρτισμένο, μπορώ όμως να διακρίνω ένα έντονα εμπαθές κείμενο και βάσει κάποιας λογικής να εντοπίσω ότι ο άψογα χειριζόμενος το λόγο "Πέτρος Κάτσιος" έχει εκκλησιαστική παιδεία -δεν είναι κάποιος μακριά από την Εκκλησία- από τις παραπάνω εκφράσεις του, όμως παρά ταύτα δεν έχει αναρτήσει ποτέ άλλο κείμενο παρά αυτό προς τον π. Ανδρέα Κονάνο. Εκτιμώ τον "Ορθόδοξο Τύπο" για τους αγώνες του, όμως, λαμβανομένου υπ' όψιν ότι όσοι συμμετέχουν εκεί δεν είναι Άγιοι παρά άνθρωποι θνητοί, δεν μπορώ να εκλάβω την εφημερίδα ως το απαύγασμα της Εκκλησιαστικής Γραμματείας. Μπορεί κι εκείνοι σε κάποια σημεία να σφάλλουν, να έχουν ελλιπή πληροφόρηση ή -και γιατί όχι- κάποιος να έχει εμπάθεια προς κάποιο πρόσωπο. Θα κλείσω την φλυαρία μου αυτή επαναλαμβάνοντας από το αρχικό μου σχόλιο: Αν το "Πέτρος Κάτσιος" είναι ψευδώνυμο τότε, ο συγγραφέας που κατηγορεί με τόσο σκληρά λόγια κάποιον άλλο, φοβάται ή ντρέπεται να παρουσιάσει το πραγματικό του πρόσωπο; Τα παραπάνω μόνο για προβληματισμό. Δεν είμαι ούτε με τον έναν ούτε με τον άλλο. Γνωρίζω λίγο τον π. Ανδρέα Κονάνο, όμως με σοκάρισε ο τρόπος γραφής του κ. "Πέτρου Κάτσιου".

- John Smith Κενολογίες άνευ νοήματος. Δύο ολόκληρες παράγραφοι στις οποίες το μόνο που κάνει είναι να επαναλαμβάνει "ο π. Αντρέας Κονάνος είναι κακός", χωρίς να εξηγεί πουθενά τι είναι αυτό με το οποίο δε συμφωνεί και πού στηρίζει τη διαφωνία του. Το μόνο που εισπράττει κανείς από το συγκεκριμένο άρθρο είναι ότι ο αρθρογράφος έχει πρόβλημα με τον συγκεκριμένο κληρικό. Έτσι όμως δε γίνεται διάλογος -ούτε καν αντίλογος. Ας μας πει ο αρθρογράφος τι δεν του αρέσει και γιατί, να το συζητήσουμε. Με το να βγαίνει και να πετάει πέτρες μόνο τον εαυτό του εκθέτει.

- Kris Rock Ο Ανδρέας Κονάνος είναι "Νανουριστής". Κανει κηρύγματα Αντιπατερικής Θεολογίας, όπως και ο Βαρνάβας Γιάγκου. Αντικαθιστούν την διδασκαλία των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας με σύγχρονους όρους της Ψυχολογίας και Ψυχιατρικής! ΠΡΟΣΟΧΗ ΜΕΓΑΛΗ: Μακριά από τέτοιους ιερείς Αντιπατερικούς ΝΕΟ-ψυχολόγους, ΝΕΟ-ψυχιάτρους!

- Kyprianos Christodoulides Πρός κ.κ. Αριστείδη Ρουμελιώτη καί John Smith Άς αφήσουμε τήν υφολογική δομή τού άρθρου καί άς δούμε τό, κατά τήν γνώμη μου, σημαντικότερο. Τήν δομή ήθους τού εν λόγω άρθρου. Είναι σημαντικότερη, επειδή θίγει ένα βαρύτατο νόσημα τής σύγχρονης Νεορθόδοξης (κοινωνικοπολιτικής) θεολογίας, η οποία, πάλι κατά τήν γνώμη μου, φανερώνει αναβίωση τού Βαλααμισμού ως Νικολαϊτισμού (ή νεονικολαϊτισμού) πλέον. Δέν πρόκειται νά δώσω γραπτές αποδείξεις είτε αυτού (π. Κονάνου) είτε τών πρό αυτού διατελεσάντων καί διατελούντων think tank (δεξαμενή σκέψης) διαμορφωτών τού νύν κυρίαρχου εκκλησιαστικού, θρησκευτικού καί ει τί άλλο, φρονήματος τής καθ΄ ημάς ορθοδόξου πίστεως. Καί ειδικότερα τών κκ. Χ.Γιανναρά, π. Φιλόθεο Φάρο, π. Β. Θερμό κ.ά., γενικεύοντας δέ, τών συνεργατών καί υπευθύνων τού περιοδικού «Σύναξη» Αποφεύγω τήν σχολιαστική-αποδεικτική, ανάδειξη τών γραφομένων μου, διότι, όπως καί στό άρθρο,σημασία δέν έχει τό ύφος, αλλά τό ήθος, πράγμα που. καθίσταται εφικτό μέ τήν όσο τό δυνατόν σύντομη - φωτογραφική θά έλεγα - αναφορά έργων καί λόγων τών κυρίων αυτών. Καί αυτά είναι :
1) Χ. Γιανναράς : «Νά αντικαταστήσουμε τών Εθνικό μας Ύμνο μέ ποίημα τού Νίκου Γκάτσου
2) π. Φ. Φάρος : «Ο Χριστός δέν καταδίκασε τήν ομοφυλοφιλία, παρά μόνον τήν υποκρισία»
3) π. Β. Θερμός : «Ο ομοφυλόφιλος πάσχει κατά τήν φύση, όχι όμως κατά τό πρόσωπο»
Δέν επεκτείνομαι καί δέν προτίθεμαι νά εκδώσω βιβλίο κατά τών εν λόγω - υπάρχουν πολλοί "τά ίδια φρονούντες" - διαμορφωτών ήθους, τού τύπου «μία είναι η ουσία / δέν υπάρχει αθανασία». Καί συμπληρών γιά τόν κ. Ρουμελιώτη : Όσο απαξιωτική είναι μιά ψευδής ονομασία, άλλο τόσο προβληματική είναι καί η ουδετερότητα τού : «Δεν είμαι ούτε με τον έναν ούτε με τον άλλο.».

- John Smith Ως προς τις περιπτώσεις που αναφέρετε, φυσικά και συμφωνούμε. Το θέμα είναι να δοθούν σαφείς αποδείξεις για το αν ο π. Ανδρέας ανήκει στην ομάδα των ανθρώπων αυτών, και το συγκεκριμένο άρθρο δεν δίνει καμία. Απλά αναλώνεται σε ένα κατηγορητήριο που απαιτεί να δεχτούμε ως δόγμα. Θα έπρεπε να κάνει αυτό που κάνετε κι εσείς για τις υπόλοιπες περιπτώσεις: να αναφέρει συγκεκριμένα γεγονότα τα οποία αποδεικνύουν τα λεγόμενά του, ώστε να μπορέσουμε κι εμείς να κρίνουμε εάν υπάρχει πρόβλημα.

- Kyprianos Christodoulides Διαβάστε τόν επισυναπτόμενο δεσμό, όσον δέ αφορά στόν π. Κονάνο, τόν άκουσα σέ δύο-τρεία βίντεο καί είπα «μία από τά ίδια».
 https://kyprianoscy.blogspot.com/2016/01/blog-post_21.html

Τρίτη 25 Φεβρουαρίου 2020

Τό απόκρυφο τής ελληνικής προσφυγοποίησης

Πίστη καί επιστήμη


Μνήμη κομμουνιστικής αυτοκριτικής σέ πρώην κράτος καί νύν περιοχή υποψήφια τού τίτλου «αμερικανική Πολιτεία»

Οι «Άθλιοι τού 21 αιώνα μΧ»

Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2020

Πέθανε η Κική Δημουλά


Τώρα, βέβαια, δέν είναι σέ θέση νά μάς στείλει ένα μήνυμα ή έστω ποίημα, γιά τό πόσο ευτυχής είναι. Δέν τήν είχε ανάγκη όσο ζούσε, συνεπώς ... τά ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται.

«Τότε ἐρεῖ καὶ τοῖς ἐξ εὐωνύμων· πορεύεσθε ἀπ' ἐμοῦ οἱ κατηραμένοι εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον τὸ ἡτοιμασμένον τῷ διαβόλῳ καὶ τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ· 42 ἐπείνασα γὰρ καὶ οὐκ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα καὶ οὐκ ἐποτίσατέ με, 43 ξένος ἤμην καὶ οὐ συνηγάγετέ με, γυμνὸς καὶ οὐ περιεβάλετέ με, ἀσθενὴς καὶ ἐν φυλακῇ καὶ οὐκ ἐπεσκέψασθέ με. 44 τότε ἀποκριθήσονται αὐτῷ καὶ αὐτοὶ λέγοντες· κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα ἢ διψῶντα ἢ ξένον ἢ γυμνὸν ἢ ἀσθενῆ ἢ ἐν φυλακῇ καὶ οὐ διηκονήσαμέν σοι; 45 τότε ἀποκριθήσεται αὐτοῖς λέγων· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ' ὅσον οὐκ ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἐλαχίστων, οὐδὲ ἐμοὶ ἐποιήσατε. 46 καὶ ἀπελεύσονται οὗτοι εἰς κόλασιν αἰώνιον, οἱ δὲ δίκαιοι εἰς ζωὴν αἰώνιον.» (Μτ.κέ)

Σχόλιο
«... πότε σε εἴδομεν» ευτυχή καί «καὶ οὐ διηκονήσαμέν σοι;», καθώς Σύ ἐποίησες πρός ἡμᾶς . Παρενθετικά, η Ανάστασις δέν είναι "ευτυχία". Είναι ευλογία, διακονία είναι η κάλυψη αναγκών. Η συγχωρεμένη, ως φαίνεται, δέν είχε.

Τρίτη 18 Φεβρουαρίου 2020

Ένας φίλος, ένα σχόλιο



https://www.facebook.com/groups/416460255390280/

Kyprianos Christodoulides : Ο λόγος Κοινοποίησης τής ιστοσελίδας ΦΙΛΟΙ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΕΝΩΣΗΣ ΓΟΝΕΩΝ μέ τό προλογικό σχόλιο τού γράφοντος, είναι διότι συχνά μού συμβαίνει νά διαγράφονται (ή χάνονται) όσα εκθέτω ενυπόγραφα. Άλλοτε, πάλι, γιά ένα διάστημα τυγχάνω φιλοξενούμενος, αργότερα δέ, παραδόξως, εντελώς αγνοούμενος. Πάντως καί πάντα αναιτιολόγητα. Σημειώνω, τό σχόλιο που ακολουθεί δέν αποτελεί άρθρο.

Σχετικά μέ τό άρθρο ( 4 ) τών Κανονισμών :

«4) Πρέπει να γίνεται σαφής διαχωρισμός πίστης και επιστήμης. Η επιστήμη δεν αποτελεί απόλυτη σταθερά ούτε μπορεί να ερευνήσει θέματα εκτός του φυσικού κόσμου, άρα το να προσπαθεί κάποιος να παρουσιάσει τα πιστεύω του ως «επιστημονικά» είναι άτοπο.»

Πρέπει νά γίνεται σαφής διαχωρισμός μεταξύ τού ρ. πιστεύω καί τού ρ. δέχομαι. Όποιος δέχεται κάτι, δέν σημαίνει ότι υποχρεωτικά πρέπει νά τό πιστεύει. Θά έλεγα ότι τό δέχομαι υποδηλώνει αδιαφορία, υπεκφυγή, άν μή υποκρισία, καί αυτό ευκρινέστερα τό διαπιστώνει κανείς στούς πανεπιστημιακούς καί λοιπούς άλλους κλάδους ακαδημαϊκής προέλευσης.

Κατ΄εμέ είναι ένας εύκολος τρόπος ηθελημένης αποφυγής, ή απόκρυψης, ώστε νά μή γνωστοποιείται ο εσώτερος εαυτός τού δεχομένου στά αφορώντα στήν πίστη. Δηλαδή, η τόσο απαραίτητη επί τών ημερών μας, πρόσφατων καί παλαιών, ομολογία.

Εν αντιθέσει πρός τό «δέχομαι» τό ρ. πιστεύω συναρτάται άμεσα μέ πρακτικά, όσο καί θεωρητικά ζητήματα, που υπερβαίνουν νόμους κοσμικής ή άλλης φύσεως ( : δημόσιες σχέσεις επαγγελματικής φύσεως, "θεσμοί " κοσμικής εμπνευσης κλπ.), που διέπονται από τούς κανόνες τού λεγομένου "σαβουάρ βίβρ". Μέ άλλα λόγια εννοώ τόν "θεϊσμό'", που τόσο εύστοχα καυτηριάζει ο Κοσμάς Φλαμιάτος. Βαρύνουσα καί πρώτης σημασίας αρχή, δίδεται στό θεωρητικό υπόβαθρο τού (κατά θεωρίαν) πράττοντος ή ενεργούντος, τά τής αληθείας καί δικαιοσύνης - δικαιοσύνη εν αληθεία ή αλήθεια εν δικαιοσύνη - καί προδήλως, τούτο εμφαίνει η εν υποστάσει πίστις, ελπίς καί αγάπη.
Σάς ευχαριστώ

John Smith‎ προς Οι Φίλοι της Πανελλήνιας Ένωσης Γονέων (Π.Ε.Γ.)
21 Απριλίου 2017

Κανονισμοί Σελίδας:

1) Η πίστη του καθενός είναι δικαίωμά του. Είναι επίσης δικαίωμά του να την εκφράζει, εφόσον όμως είναι ξεκάθαρο ότι μιλάει για πίστη και όχι για γενικώς αποδεκτά γεγονότα.

2) Για να κρίνει κανείς την πίστη του άλλου πρέπει να την έχει μελετήσει σε βάθος. Δεν μπορεί να εκφράζει απόλυτη άποψη για θέματα τα οποία δεν γνωρίζει.

3) Πρέπει να γίνεται σαφής διαχωρισμός της πίστης από τη συμπεριφορά των πιστών. Η όποια καλή ή κακή συμπεριφορά μιας μερίδας πιστών δεν έχει καμία αξία ως επιχείρημα εάν δεν μπορούμε να αποδείξουμε ότι είναι σύμφωνη με τη διδασκαλία της πίστης τους.

4) Πρέπει να γίνεται σαφής διαχωρισμός πίστης και επιστήμης. Η επιστήμη δεν αποτελεί απόλυτη σταθερά ούτε μπορεί να ερευνήσει θέματα εκτός του φυσικού κόσμου, άρα το να προσπαθεί κάποιος να παρουσιάσει τα πιστεύω του ως «επιστημονικά» είναι άτοπο.

5) Η επιστήμη χρησιμοποιεί συγκεκριμένη μέθοδο εξαγωγής συμπερασμάτων: παρατήρηση-πείραμα-επανάληψη. Εάν κάποιος θέλει να παρουσιάσει κάποιο θέμα ως επιστημονικό οφείλει να μπορεί να αποδείξει ότι όλα τα στάδια της μεθόδου πληρούνται ικανοποιητικά. Σε αντίθετη περίπτωση πρόκειται για πίστη.

6) Εάν κάποιος ισχυρίζεται ότι δεν πιστεύει κάτι γιατί σκέφτεται «λογικά» οφείλει να είναι σε θέση να τεκμηριώσει την άποψή του αυτή με στοιχεία. Δεν μπορεί να ονομάζει «λογικό» αυτό που ο ίδιος αντιλαμβάνεται και να απαιτεί από τους άλλους να το δεχτούν χωρίς αντίρρηση.

7) Το να μην πιστεύει κανείς κάτι επειδή αισθάνεται ότι δεν έχει αρκετά στοιχεία είναι απολύτως θεμιτό. Δεν μπορεί όμως να το ονομάζει ψέμα, καθώς αυτό απαιτεί αποδείξεις από μέρους του. Οι μόνες περιπτώσεις που κάτι τέτοιο επιτρέπεται είναι: α) να το λέει σε σχέση με τη δική του πίστη –κάτι που πρέπει να φαίνεται σαφώς στο διάλογο- β) να το λέει σε σχέση με άλλες διδασκαλίες της πίστης στην οποία αναφέρεται, ως απόδειξη ότι η συγκεκριμένη πίστη δεν είναι συνεπής ως προς τη διδασκαλία της γ) να το λέει για να καταρρίψει τον ισχυρισμό ότι κάποιο πιστεύω είναι επιστημονικά αποδεικνυόμενο, εφόσον η επιστήμη έχει πάρει σαφή αντίθετη θέση.

8) Η άποψη ότι «στοιχεία οφείλει να δώσει αυτός που κάνει έναν ισχυρισμό, όχι αυτός που δεν τον δέχεται» που συχνά επικαλούνται πολλοί δεν δίνει άφεση αμαρτιών, καθώς το «αυτό είναι ψέμα» αποτελεί εξίσου ισχυρισμό με το «αυτό είναι αλήθεια».
9) Δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιείται η αλλαγή θεμάτων ως μέσο αποφυγής της συζήτησης. Όταν συζητάμε ένα θέμα οφείλουμε να το ολοκληρώνουμε πριν προχωρήσουμε σε άλλα.

10) Δεν επιτρέπονται υβριστικά ή προσβλητικά σχόλια για πρόσωπα ή για την πίστη τους, δημοσίευση προσωπικών πληροφοριών για πρόσωπα χωρίς την άδειά τους, trolling, ή αναρτήσεις εκτός θέματος. Εάν υπάρξουν τέτοια σχόλια θα διαγραφούν.

Εάν κάποιος θέλει να κάνει διάλογο για κάποιο θέμα είναι καλοδεχούμενος, αλλά οφείλει να σεβαστεί τους κανονισμούς. Δεν μπορεί μια σελίδα που ασχολείται με σοβαρά θέματα να γίνεται χώρος εκτόνωσης για όσους θέλουν να υποτιμήσουν και να προσβάλλουν τους άλλους.

Ενημέρωση 08/07/2017

Μια μικρή ενημέρωση, μιας και με τη βοήθεια του Θεού γίναμε πολλοί. Πολλοί μας στέλνουν πολύ ενδιαφέροντα θεολογικά άρθρα. Η σελίδα όμως έχει ως θεματολογία της την ενημέρωση για περιπτώσεις νεοφανών αιρέσεων. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να ανέβουν και κάποια άρθρα με στόχο την ενημέρωση γύρω από θέματα της επικαιρότητας στα οποία μπορεί σε κάποια συζήτηση να χρειαστεί να παρουσιάσουμε τη θέση της Εκκλησίας.

Όταν λοιπόν κάποιος μας στείλει δημοσιεύσεις σχετικά με θέματα που δεν εμπίπτουν σε αυτές τις κατηγορίες, εμείς τα κρατάμε με στόχο να τα δημοσιεύσουμε σε συνδυασμό με κάποιο θέμα που εμπίπτει στις κατηγορίες αυτές. Δεν χρειάζεται να νιώθει κανείς ότι μας στέλνει υλικό και αυτό δεν αξιοποιείται. Πρόθεσή μας είναι εν καιρώ να τα ανεβάσουμε όλα.‎

Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2020

«7 χωρίς δέ πάσης ἀντιλογίας τό ἔλαττον ὑπό τοῦ κρείττονος εὐλογεῖται.»

«7 χωρὶς δὲ πάσης ἀντιλογίας τὸ ἔλαττον ὑπὸ τοῦ κρείττονος εὐλογεῖται.». Αυτό γράφει ο Απ. Παύλος στήν πρός Εβραίους Επιστολή, κεφ. ζ΄, αλλά οι σύγχρονοι διαστροφείς τό γύρισαν ανάποδα. Θέλουν "τὸ ἔλαττον" νά ευλογεί "τό κρείττον". Διευκρινιστικά παρέχονται αναλυτικές πληροφορίες περί τού θέματος αυτού, όπως τό διαπραγματεύεται ο Απ. Παύλος στήν Πρός Εβραίους Επιστολή (αναφερθέν κεφάλαιο), τήν οποία αναποδογυρίζουν οι γνωστοί διαφθορείς τών αγίων γραμμάτων καί Ιερών Γραφών. Διαβάστε λοιπόν τά ακολουθούντα.

[Ώστε έτσι λοιπόν ! Κοινοποιήσεις 1.465 καί λάϊκ 6,2 χιλιάδες !! Μηδενικές γιά ελεγκτικά σχόλια τών εκλεγμένων "μωρών καί ασθενών", πρός κατίσχυση τών σοφών τού κόσμου τούτου ...]

Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2020

Οι δικαιωματιστές αδιακρίτως φύλου

Κυριακή τού Ασώτου

«11 Εἶπε δέ· ἀνθρωπός τις εἶχε δύο υἱούς. 12 καὶ εἶπεν ὁ νεώτερος αὐτῶν τῷ πατρί· πάτερ, δός μοι τὸ ἐπιβάλλον μέρος τῆς οὐσίας. καὶ διεῖλεν αὐτοῖς τὸν βίον. 13 καὶ μετ' οὐ πολλὰς ἡμέρας συναγαγὼν ἅπαντα ὁ νεώτερος υἱὸς ἀπεδήμησεν εἰς χώραν μακράν, καὶ ἐκεῖ διεσκόρπισεν τὴν οὐσίαν αὐτοῦ ζῶν ἀσώτως. 14 δαπανήσαντος δὲ αὐτοῦ πάντα ἐγένετο λιμὸς ἰσχυρὰ κατὰ τὴν χώραν ἐκείνην, καὶ αὐτὸς ἤρξατο ὑστερεῖσθαι. 15 καὶ πορευθεὶς ἐκολλήθη ἑνὶ τῶν πολιτῶν τῆς χώρας ἐκείνης, καὶ ἔπεμψεν αὐτὸν εἰς τοὺς ἀγροὺς αὐτοῦ βόσκειν χοίρους· 16 καὶ ἐπεθύμει γεμίσαι τὴν κοιλίαν αὐτοῦ ἀπὸ τῶν κερατίων ὧν ἤσθιον οἱ χοῖροι, καὶ οὐδεὶς ἐδίδου αὐτῷ. 17 εἰς ἑαυτὸν δὲ ἐλθὼν εἶπε· πόσοι μίσθιοι τοῦ πατρός μου περισσεύουσιν ἄρτων, ἐγὼ δὲ λιμῷ ὧδε ἀπόλλυμαι! 18 ἀναστὰς πορεύσομαι πρὸς τὸν πατέρα μου καὶ ἐρῶ αὐτῷ· πάτερ, ἥμαρτον εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώπιόν σου· 19 οὐκέτι εἰμὶ ἄξιος κληθῆναι υἱός σου· ποίησόν με ὡς ἕνα τῶν μισθίων σου. 20 καὶ ἀναστὰς ἦλθε πρὸς τὸν πατέρα ἑαυτοῦ. ἔτι δὲ αὐτοῦ μακρὰν ἀπέχοντος εἶδεν αὐτὸν ὁ πατὴρ αὐτοῦ καὶ ἐσπλαγχνίσθη, καὶ δραμὼν ἐπέπεσεν ἐπὶ τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ κατεφίλησεν αὐτόν. 21 εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ υἱὸς· πάτερ, ἥμαρτον εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώπιόν σου, καὶ οὐκέτι εἰμὶ ἄξιος κληθῆναι υἱός σου. 22 εἶπε δὲ ὁ πατὴρ πρὸς τοὺς δούλους αὐτοῦ· ἐξενέγκατε τὴν στολὴν τὴν πρώτην καὶ ἐνδύσατε αὐτόν, καὶ δότε δακτύλιον εἰς τὴν χεῖρα αὐτοῦ καὶ ὑποδήματα εἰς τοὺς πόδας, 23 καὶ ἐνέγκαντες τὸν μόσχον τὸν σιτευτόν θύσατε, καὶ φαγόντες εὐφρανθῶμεν, 24 ὅτι οὗτος ὁ υἱός μου νεκρὸς ἦν καὶ ἀνέζησεν, καὶ ἀπολωλὼς ἦν καὶ εὑρέθη. καὶ ἤρξαντο εὐφραίνεσθαι. 25 Ἦν δὲ ὁ υἱὸς αὐτοῦ ὁ πρεσβύτερος ἐν ἀγρῷ· καὶ ὡς ἐρχόμενος ἤγγισε τῇ οἰκίᾳ, ἤκουσε συμφωνίας καὶ χορῶν, 26 καὶ προσκαλεσάμενος ἕνα τῶν παίδων ἐπυνθάνετο τί εἴη ταῦτα. 27 ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ ὅτι ὁ ἀδελφός σου ἥκει, καὶ ἔθυσεν ὁ πατήρ σου τὸν μόσχον τὸν σιτευτόν, ὅτι ὑγιαίνοντα αὐτὸν ἀπέλαβεν. 28 ὠργίσθη δὲ καὶ οὐκ ἤθελεν εἰσελθεῖν. ὁ οὖν πατὴρ αὐτοῦ ἐξελθὼν παρεκάλει αὐτόν. 29 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε τῷ πατρὶ· ἰδοὺ τοσαῦτα ἔτη δουλεύω σοι καὶ οὐδέποτε ἐντολήν σου παρῆλθον, καὶ ἐμοὶ οὐδέποτε ἔδωκας ἔριφον ἵνα μετὰ τῶν φίλων μου εὐφρανθῶ· 30 ὅτε δὲ ὁ υἱός σου οὗτος, ὁ καταφαγών σου τὸν βίον μετὰ πορνῶν, ἦλθεν, ἔθυσας αὐτῷ τὸν μόσχον τὸν σιτευτὸν. 31 ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ· τέκνον, σὺ πάντοτε μετ' ἐμοῦ εἶ, καὶ πάντα τὰ ἐμὰ σά ἐστιν· 32 εὐφρανθῆναι δὲ καὶ χαρῆναι ἔδει, ὅτι ὁ ἀδελφός σου οὗτος νεκρὸς ἦν καὶ ἀνέζησε, καὶ ἀπολωλὼς ἦν καὶ εὑρέθη.» (Λκ. ιε')
Κυριακή του Ασώτου (3/2/2020), Ορθόδοξο Εορτολόγιο και όχι Σιωνιστικό : Νεορθόδοξο, Λουθηροκαλβινικό, Ρωμαιοκαθολικό κ.ά.

 Ο εν Αγίω Πνεύματι παραβολικός και προφητικός λόγος του Κυρίου, της σημερινής Ευαγγελικής περικοπής, ερείδεται της Αγιογραφικής διηγήσεως των δύο τέκνων του Ισαάκ. Ήταν, ως γνωστόν ο “πυρράκης” Ησαύ (κοκκινότριχος και δασύς) ο πρεσβύτερος και ο “πτερνιστής” Ιακώβ, ο και νεώτερος.

 Επεκτείνοντας τά ανωτέρω, ο νεώτερος υιός είναι ο υιός της Καινής Διαθήκης, ο δε πρεσβύτερος είναι ο υιός της Παλαιάς Διαθήκης. Ο νεώτερος «εἶπε· πόσοι μίσθιοι τοῦ πατρός μου περισσεύουσιν ἄρτων, ἐγὼ δὲ λιμῷ ὧδε ἀπόλλυμαι! 18 ἀναστὰς πορεύσομαι πρὸς τὸν πατέρα μου καὶ ἐρῶ αὐτῷ· πάτερ, ἥμαρτον εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώπιόν σου· 19 οὐκέτι εἰμὶ ἄξιος κληθῆναι υἱός σου· ποίησόν με ὡς ἕνα τῶν μισθίων σου.». Ο πρεσβύτερος αντιθέτως «28 ὠργίσθη (δὲ) καὶ οὐκ ἤθελεν εἰσελθεῖν. ὁ οὖν πατὴρ αὐτοῦ ἐξελθὼν παρεκάλει αὐτόν. 29 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε τῷ πατρὶ· ἰδοὺ τοσαῦτα ἔτη δουλεύω σοι καὶ οὐδέποτε ἐντολήν σου παρῆλθον, καὶ ἐμοὶ οὐδέποτε ἔδωκας ἔριφον ἵνα μετὰ τῶν φίλων μου εὐφρανθῶ· 30 ὅτε δὲ ὁ υἱός σου οὗτος, ὁ καταφαγών σου τὸν βίον μετὰ πορνῶν, ἦλθεν, ἔθυσας αὐτῷ τὸν μόσχον τὸν σιτευτὸν.».

 Επομένως, “απόκειται τοίς ανθρώποις” να επιλέξουν ή την οδόν της μετανοίας (νεώτερος υιός) ή τον δρόμο της αμετανοησίας, δηλαδή, της οργής του πρεσβυτέρου “πυρράκη” Ησαύ.
Τά ανωτέρω προς διάκριση της ψευδώνυμης γνώσης μερικών, οι οποίοι λέγουν ότι “ο Χριστός έφτιαξε την Παραβολή αυτή, αφήνοντας να εννοηθεί ότι υποδείκνυε τον εαυτό του”. Εγράφη στο παρελθόν σε άρθρο προοδευτικής εφημερίδας ευρείας κυκλοφορίας.
 “Κρίμασιν οίς οίδεν ο Κύριος” κυριαρχούν σήμερα οι υιοί του θυμώδους και αμετανόητου Ησαύ, περιφραστικά δέ, οι δασείς, οργίλοι, "πυρροί" Σιωνιστές

Υστερόγραφο
Φωτογραφία εικόνας από
https://www.aperges.com/GR/index.php?about=15&product=1617

Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου 2020

«Δέν είμαστε έτοιμοι νά πάμε όλοι μαζί νά πούμε αυτό που θέλουμε, κι αυτό είναι ανωριμότητα», Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος

Περί ωριμάνσεως καί αλλαγής

«Α! αυτό πρώτη φορά είνε· άντρωπο να τρώη άλλο άντρωπο!»

«Καταναλώνω, άρα υπάρχω» ! Ναί, αλλά στό τέλος οι άνθρωποι καταναλώνουν ανθρώπους ή όπως έγραφε στό Διήγημα "Ο ΠΕΝΤΑΡΦΑΝΟΣ", ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης :

«Α! αυτό πρώτη φορά είνε· άντρωπο να τρώη άλλο άντρωπο!
Ούτω πως εξέφραζε μετά γέλωτος την έκπληξίν του ο αγαθός Βαυαρός Γουλιέλμος Βιλδ, ο εξασκήσας επί πενήντα έτη σωστά το ιατρικόν επάγγελμα εις Σ . . . , όταν έν δειλινόν εκλήθη να επισκεφθή χάσκουσαν και αιμάσσουσαν πληγήν επάνω εις το δεξιόν οφρύδιον μιας καλής οικοκυράς, της Αρετής Καβούλαινας. Ο ιατρός εξήτασε το τραύμα, το εκαθάρισε καλώς διά του χειρουργικού ψαλιδίου, είτα το έρραψε λίαν επιτηδείως. Ήτο προφανώς από δαγκωματιάν ανθρώπου, και μάλιστα γυναικός· αλλά το βάθος και το εύρος των ιχνών απεδείκνυον ότι είχε δοθή σχεδόν μετά θηριώδους ορμής.»
Βλέπε : http://www.gutenberg.org/files/35978/35978-0.txt

Διακόσια χρόνια ελεύθεροι σκλάβοι









Πώς αθετούνται οι διεθνείς Συνθήκες καί Συμφωνίες

Giorgos Avlonitis 10 Φεβρουαρίου στις 11:58 π.μ.

ΟΠΩΣ ΕΙΠΑΜΕ ΧΘΕΣ... ΣΕ ΝΕΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΕ ΛΙΓΗ ΩΡΑ ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΣΗΜΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ.

ΚΑΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΔΕΝ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΝΑ ΠΡΑΞΕΙ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΠΡΟΣΦΥΓΗ Η ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ ΕΙΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΟΖ ΕΙΤΕ ΓΙΑ ΥΦΑΛΟΚΡΗΠΙΔΑ.

ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΠΡΑΞΗ ΜΕΙΟΔΟΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΧΘΡΙΚΗΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΜΑΣ.

Kyprianos Christodoulides
10 Φεβρουαρίου στις 3:58 μ.μ.

Οι πολεμικές αποζημιώσεις που πήραμε ως νικητές τού Β' ΠΠ ήταν τά 12νησσα από τήν Ιταλία. Από Γερμανία τίποτα ! Προϋπήρξε προφανώς συμφωνία, ώστε νά μη ζητήσουμε περισσότερα.
- Στά κεραμίδια ήταν γάτα που νιαούριζε, βλάκα μου. Τί ψάχνεις γιά κουκουβάγια ;

Όταν καταργούνται σύνορα - Παγκοσμιοποίηση γάρ - Συμφωνίες καί Συνθήκες παύουν νά υφίστανται καί όλα "παίζονται", όπως λέμε. Καί συμπληρωματικά, όταν τελείωσε ο Α' ΠΠ μέ ηττημένους τούς Γερμανούς, Τούρκους καί Βούλγαρους, η Αγγλία προσάρτησε στό British Commonwelth (αποικιοκρατική Κοινοπολιτεία !!!) τήν Κύπρο, αθετώντας τήν συμφωνία μίσθωσης - περίπου γιά 30 χρόνια - στούς Άγγλους εκ μέρους τής Τουρκίας. Έγινε μέσα στή 10ετια τού 1880.

Η προσάρτηση (αυτοβούλως) κρίθηκε ως πολεμική αποζημίωση χωρίς νά ερωτηθεί ουδείς τών συμμάχων : Αμερικανών καί λοιπών άλλων. Καί τελειώνοντας, γιά νά ξεβρωμίσει ο τόπος, δέν χρειάζεται νά σφαχτούμε μεταξύ μας. Τίς παγίδες που μάς έστηναν στό παρελθόν - καί είναι πολλές, μά πάρα πολλές - τίς ξέρουμε. Άς μή τούς κάνουμε τήν χάρη κι αυτή τήν φορά.
Μέ ποιό τρόπο αντίδρασης ; Απαντώ : Η απαξίωση του Συστήματος καί τών λακέδων του, μονο μέ ένα σύνθημα ενδέχεται νά φέρει καρπό. Καί είναι ΕΝΑ. Μηδενική συμμετοχή στήν "ψήφο τού λαού". Τό σιωνιστικό Σύστημα μόνο τότε θά ξεκουμπιστεί, από τα αιματοβαμμένα χώματά μας.

Τά Προτεσταντικά πρότυπα τής Πολιτειοκρατίας

Η συνέχεια τής αποικιοκρατίας σήμερα ονομάζεται πολιτειοκρατία

Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2020

Όταν οι έμποροι τού φόβου αγνοούν

Η δημοσιογραφική εμπορία τού φόβου λόγω άγνοιας (δημοσιογραφικής πάλι) τής ενυπόστατης καλλιέργειας τής ελπίδος. Τό σχόλιο κατατίθεται από γιατρό καί συμφωνεί απολύτως. Συμπληρώνω, η εμπορία τού φόβου (παρένθεση, λόγω καλλιέργειας τής ελπίδας) θά εξακολουθήσει μέχρις ότου ολοκληρωθεί - σύντομα υποθέτω - τό εμβόλιο κατά του κορονοϊού (έτσι τόν μάθαμε εμείς οι παλαιότεροι) καί ουχί "κοροναϊού".





Τό σκιτσογράφημα από τήν ιστoσελίδα φέησμπουκ Athanasios Ifantis

Τήν Ιστορία τήν γράφουν οι Νικητές καί όχι οι νικημένοι

Μένει ένα ακόμη γιά χάρη τής Ιστορίας : Η συγγνώμη γιά τόν θάνατο τού Ιησού Χριστού, τού Σωτήρος Θεού καί Ανθρώπου. Αυτό πότε καί από ποιούς θά τό ακούσουμε καί μέ έργα, θά τό δούμε νά γίνεται πράξη ;
Ο Ολλανδός Πρωθυπουργός καί κύριος τής συγγνώμης, είναι τής κατηγορίας τών νικημένων καί όχι τών Νικητών

Πρός ψευδόμενον επαρχιώτη Πρωθυπουργό

Τήν αποστασία είχε προλειάνει η πολιτική αγυρτεία τής Αυτοκρατορίας καί τών παρακοιμωμένων συμβούλων της. Έτσι, προέκυψε η Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Εσείς, τώρα, καί η Αυλή τών 300 βασιλίσκων-παρακοιμωμένων σας, ορειρευόσαστε νά κάνετε Πολιτεία (αλά USA) τήν άλλοτε οθωμανική επαρχία καί νύν (από τό 1821 καί εντεύθεν) κράτος υπό προστασίαν.
Αλλά τά κράτη μας τελείωσαν κύριε ψευδόμενε πρωθυπουργέ, που δέν τολμάς νά πείς τά πράγματα μέ τό όνομά τους, επειδή θά χαθεί η γραμμή αίματος ! Δηλαδή, η συμφωνία διαδοχής τών επιγόνων σου.
Τήν έχουν υπογράψει άλλοι γιά λογαριασμό σου κι εσύ απλά συνεχίζεις τό καταστροφικό αντεθνικό έργο τους. Άν δέν τό κάνεις, δάνεια ... γιόκ, γιά νά χρησιμοποιήσω μία λέξη τής πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, συνηθισμένη πλέον, που θά αντικατασταθεί από τό πολιτισμένο ΝΟ (νόου) καί you know why.