Οι ένοχοι σιωπούν

Αυτά που θα διαβάσετε στον προτεινόμενο δεσμό, δεν είναι από εκείνα που πρέπει να γνωρίζει ο πολύς κόσμος. Λίγοι είναι πληροφορημένοι. Η συστηματική και μεθοδευμένη έκπλυση του εγκεφάλου από τα λεγόμενα, και πάσης πάσης φύσεως, "μήντια" - εδώ βάζουμε και τον άμβωνα - όλους εκείνους που μεταδίδουν αυτές τις πληροφορίες τους έχει κατατάξει στην κατηγορία των σχισματοαιρετικών, των πλανεμένων και των ζηλωτών χωρίς "κατ΄ επίγνωσιν" ζήλο.

Εντάξει, τα χειρότερα δεν ήρθαν ακόμη. Στο δρόμο είναι και σε λίγο θα μας χτυπήσουν δυνατά την πόρτα.

Διαβάστε αυτό : http://esfigmenou.blogspot.com/2011/12/blog-post_29.html

Ενδιαφέρουσα ανάρτηση

Από το ΙΔΡΥΜΑ ΠΡΟΑΣΠΙΣΕΩΣ ΗΘΙΚΩΝ & ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ η ενημερωτική και ενδιαφέρουσα ανάρτηση την οποία μπορείτε να διαβάσετε στον ακολουθούντα δεσμό :

http://www.fotgrammi.gr/

Τίτλος : ΟΙ ΜΑΣΚΕΣ ΤΩΝ «ΣΥΜΜΑΧΩΝ» ΜΑΣ ΚΑΙ «ΦΙΛΩΝ» ΜΑΣ - «ΚΟΛΟΒΩΝ ΦΙΔΙΩΝ» - ΕΠΕΣΑΝ

ΤΟΥΡΚΟΙ ΚΑΙ ΠΥΡΚΑΪΕΣ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 30ΕΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ "ΧΡΗΣΙΜΩΝ ΗΛΙΘΙΩΝ"

Με το διαμελισμό της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, ο κάθε κατεργάρης απελευθερωτής πήρε και το συμφωνημένο "μπόνους" :
Οι Ρώσοι τη Σερβία
Οι Αυστρο-Ουγγαροί (νύν Γερμανοί) τη Βουλγαρία
Οι Γάλλοι τη Ρουμανία
Οι Άγγλοι την Ελλάδα 
Στο τέλος μπήκε η Ιταλία στη μοιρασιά, της έδωσαν το δικό της "μπόνους", γεννήθηκε η Αλβανία! Να θυμήσουμε Ρουμάνοι και Βούλγαροι ήταν σύμμαχοι της ναζιστικής Γερμανίας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Δεν άργησε και η προστάτιδα πασών των Δημοκρατιών Αμερική να ζητήσει μερίδιο. Πήρε το Κόσοβο και διεκδικεί τα Σκόπια.

Έτσι κανονίστηκε ο διαμελισμός της οθωμανίας και αν έπειτα εξακολούθησαν να τρώγονται μεταξύ τους οι Βαλκάνιοι, ήταν διότι την ίδια φαγωμάρα είχαν και τα αφεντικά τους σχετικά με το ποιος θα γίνει ο κυρίαρχος των Βαλκανίων και κατ΄ επέκταση της Ευρώπης. Οι Αγγλοσάξωνες ( : Άγγλοι και μέρος των Γερμανών) με τους Φράγκους ( : άλλο κομμάτι των Γερμανών μαζί με τους Γάλλους) έπαιζαν ωραίο μποξ. Παρατηρητής η Ιταλία. Η Αμερική διεκδικεί τώρα την κοσμοκρατορία και δεν θα διστάσει να κάνει το μεγάλο big bang - ας το γράψω καλύτερα bank για να μη θεωρηθώ τρομολάγνος.

Μετά από αυτά τα ιστορικά αντιλαμβανόμαστε γιατί η Βουλγαρία αποχώρησε από τη συμφωνία του αγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη και ακόμη ότι, οι γειτονικοί μας Βούλγαροι μπήκαν στο χορό των "χρήσιμων ηλιθίων" που, ως γνωστόν, εμείς σύρουμε (μάλλον σέρνουμε). Τον έχουν συνθέσει - αυτό δεν είναι γνωστό - οι σιωνιστές και σε παραλλαγή τον χορέψαμε πολλές φορές. Τώρα που τα προσχήματα έπεσαν, οι χορευτές σερνάμενοι χορεύουν τη γνήσια και πρωτόλεια σύνθεση. Αφήσαμε, φυσικά, στην άκρη τη Ρουμανία, την Υπερδνειστερία, τα Σκόπια και την Αλβανία. Αν θέλουν, μπορούν να ακολουθήσουν το δικό μας παράδειγμα. Πρώτα δάνεια και μετά πάρτε τα όλα.

(*) Σημείωση
Η αφορμή και οι φωτογραφίες από εδώ : http://ksipnistere.blogspot.com/2011/12/blog-post_5547.html

ΜΙΑ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ, ΜΙΑ ΑΝΑΛΟΓΙΑ

Δεν θα σχολιάσω τίποτα από όσα εύστοχα ή άστοχα γράφονται σχετικά με την προφυλάκιση του γέροντος Μοναχού Εφραίμ. Απλώς θα ήθελα να κάνω μια επισήμανση. Διότι, νομίζω, διαφαίνεται μια αναλογία με όσα πολιτικά και θρησκευτικά συμβαίνουν τώρα τελευταία.

Οι πολιτικοί μας, όπως είναι γνωστό υποτάσσονται στις εντολές των ξένων κέντρων. Και αν μεν δεν υπακούσουν φροντίζουν τα κέντρα να τους εκπαραθυρώσουν κακήν κακώς (περιπτώσεις χουντικών, Καραμανλή, χρεωκοπία, κλπ). Αν υπακούσουν και τα ξένα κέντρα επιτύχουν τους στόχους τους, τότε βάσει των μακροπρόθεσμων επιδιώξεων που έχουν στο πρόγραμμά τους, τους δίνουν μια κανονικότατη κλωτσιά και μετά αρχίζουμε να τρωγόμαστε μεταξύ μας (μικρασιατικά, μετεμφυλικά, μετακυπριακά, μεταδικτατορικά και έχει ο θεός).

Αναλογικά τα ίδια συμβαίνουν στα εκκλησιαστικά μας πράγματα : Μονές του αγ. Όρους και γενικότερα την Ιεραρχία της Εκκλησίας.

Υποτασσόμενη η (κακή) κεφαλή του οικουμενικού μας στα ξένα κέντρα, θέλει το ίδιο να κάνουν και οι Μονές του αγ. Όρους σε αυτή. Το ίδιο και με τον εκάστοτε αρχιεπίσκοπο που έχουμε, ο οποίος υποτάσσεται στις εντολές και στις υποδείξεις των πολιτικών. Εννοείται και του οικουμενικού μας.

Όταν λοιπόν οι κυβερνήτες φάνε την κλωτσιά από τα ξένα κέντρα, διότι αυτό συνήθως γίνεται (σημ. εκείνοι επιτυγχάνουν τους στόχους τους, αλλά οι δικοί μας οικτρά αποτυγχάνουν), έρχεται η σειρά να μεταδοθεί αυτή προς τους εκκλησιαστικούς ηγουμένους και προηγουμένους. Και οι εγχώριες εξουσίες : Πολιτεία και Εκκλησία, στρέφονται η μια κατά της άλλης. Όχι όμως εκδήλως. Αφήνουν τον εν πολλοίς απαίδευτο και ακατήχητο λαό "να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά", όπως λέμε. Ήδη όμως ο λαός έχει γίνει κομμάτια από όλα όσα έχουν προηγηθεί : Τα πολιτικά και δευτερευόντως τα θρησκευτικά ή εκκλησιαστικά.

Είναι γνωστό ότι η πολιτική κομματιάζει το κοινωνικό σύνολο με τα κόμματα και τους πολιτικούς τους αρχηγούς. Αυτό δεν είναι μέσα στις θρησκευτικές μας προδιαγραφές. Τουλάχιστον δεν ήταν. Όταν όμως η ελλαδική ιεραρχία κατόπιν οικουμενικής εντολής (Μελέτιος Μεταξάκης εν συνεννοήσει με τα ξένα κέντρα) αποφάσισε να μιμηθεί τη διπλωματία - τους πολιτικούς - βλέπε σημείωση - και να φτιάξει κόμματα, αρχίσαμε να μετράμε το χρόνο αντίστροφα και ανάποδα. Οι κλωτσιές πέφτουν απανωτές η μια μετά την άλλη και αγανακτισμένοι, μαζευόμαστε άλλοτε στις πλατείες ή τώρα έξω από το Εφετείο, για να συμπαρασταθούμε στον γέροντα Εφραίμ.

Μάταιο να περιμένει κανείς ότι ενωμένοι θα νικήσουμε. Πολεμήσαμε στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά σφαχτήκαμε μεταξύ μας. Κρεμάστηκαν τα εικοσάχρονα για τη λευτεριά της Κύπρου και τώρα έχουμε το κρατίδιο της υπό κατοχή Βόρειας Κύπρου. Το έφτιαξαν οι διευθυντές των ξένων κέντρων για ογδόντα χιλιάδες (ολογράφως) Τουρκοκύπριους. Εννοείται, κυβερνήτες, ηγούμενοι και προηγούμενοι, έκαναν πάντα ότι τους ζητούσαν οι αξιότιμοι κύριοι διευθυντές των σχεδιασμών της Δύσης.

Σημείωση
Η θεολογία απέκτησε,ως γνωστόν, πλουσία θεματολογία. Εκείνο όμως που της έλλειπε, ήταν τα "Κεφάλαια ή Δοκίμια" πολιτικής θεολογίας ! Η μοντέρνα ορθοδοξία φρόντισε να το καλύψει κι αυτό, για να μην υστερεί των αδελφών, και αιρετικών, εκκλησιών.

Η "ευλογία θεού"

Γράφει ο Παλαίμαχος στο ιστολόγιο του Ρεσάλτο ...

"Η ηγεσία της Εκκλησίας, όμως, τι πράττει; Θα έπρεπε να έχει ξεσηκώσει τον κόσμο μπροστά σε αυτήν την προκλητική και αποτρόπαια δικτατορική επίθεση κατά του γέροντα Εφραίμ και του Αγίου Όρους" (*)
... Και σχολιάζουμε εμείς

Τι πράττει η ηγεσία της Εκκλησίας; Αφελές το ερώτημα. Αρκείται απλώς στο ρόλο του ουραγού-κομπάρσου και παίζει το μονόπρακτο θεατρικό έργο, χωρίς να το γνωρίζει, του "Χρήσιμου και Ηλιθίου".

Σκύβει την κεφαλή στα κελεύσματα του νεοταξικού σχεδιασμού της παγκοσμιοποίησης, φωτογραφίζεται με τον "κούκλο" της Coca-Cola, εξυμνεί τον ένα θεό των τριών μονοθεϊστικών θρησκειών, μετέχει σε διαθρησκειακά, διαχριστινικά, διαπολιτισμικά και λοιπά "δια" (του διαβόλου) συνέδρια, πηγαίνει στη Συναγωγή της Νέας Υόρκης, συμπροσεύχεται με την παπική αιρεσιαρχία και γενικά συμπεριφέρεται με την γνωστή εμετική τακτική που τη χαρακτηρίζει η "αγαπητική σχέση" (: παπικός αγαπισμός και προτεσταντική σχεσιολογία).

Αυτά κάνει και όταν σημάνει η ώρα θα φάει την κλωτσιά, όπως την έφαγε και ο Ελ. Βενιζέλος με τη μεγαλοϊδεατική πολιτική της "Ελλάδας των πέντε ηπείρων και των δυο θαλασσών". Η Μικρασιατική καταστροφή, ο μεταπολεμικός αδελφοκτόνος αλληλοσπαραγμός, το δράμα της Κύπρου, η παρούσα δεινή οικονομική κρίση, τίποτα δεν την έχει διδάξει.

Διαμαρτύρονται τώρα επίσκοποι και μητροπολίτες, προσευχές κάνουν οι αναχωρητές του Όρους και ο συλληφθείς γέροντας Εφραίμ δηλώνει: "Ευλογία θεού η προφυλάκισή μου".

Μη ξεχνάμε ότι σύσσωμη η αγιορειτική Πολιτεία δέχθηκε πρόσφατα τον οικουμενικό Βαρθολομαίο και πήρε την ευλογία αυτού. Ευλογία που σε στέλνει στα σίδερα, λέμε εμείς.-
(*) http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=6169

Η κίβδηλη πολυφωνική "ελευθερία του λόγου"

Η σημερινή είδηση (25/12/2011) σχετικά με την καταφθάνουσα λοβέρδεια νομοθεσία της "εικαζομένης συναίνεσης" στη δωρεά οργάνων μας έρχεται από την πόλη της Αριζόνα των Ην. Πολιτειών. Ιδού τι λέει :

"Μια απίστευτη ιστορία εκτυλίχθηκε στην Αριζόνα, όπου ένας 21χρονος φοιτητής, ο Sam Schmid, ενώ είχε τραυματισθεί σοβαρά σε τροχαίο δυστύχημα στο Tuscon στις 18 Οκτωβρίου και είχε διαγνωσθεί κλινικά νεκρός, λίγο πριν προετοιμαστεί για την αφαίρεση των προς μεταμόσχευση οργάνων του, ανένηψε με θαυμαστό τρόπο, λίγες μόνο ώρες πριν οι γιατροί τον αποσυνδέσουν από τη μηχανική υποστήριξη" (*)

Αυτές οι ειδήσεις δεν ανακοινώνονται από τα εγχώρια - εξαγορασμένα από τους διφημιστές του δώρου ζωής - είναι οι άνθρωποι της διακυβέρνησης και της παγκοσμιοποίησης - μέσα της μαζικής παραπληροφόρησης. Ευστόχως έχουν χαρακτηρισθεί και σαν "πόρνες της δημοσιογραφίας".

Υπάρχουν και πολλές άλλες παρόμοιες περιπτώσεις τις οποίες αγνοούμε. Είτε διότι κι αυτές δεν συμφέρει να ανακοινώνονται, είτε διότι οι δυστυχείς παθόντες οδηγούνται επειγόντως στην αφαίρεση και το "δόσιμο" της "ύψιστης χριστιανικής πράξης αγάπης", όπως τη χαρακτηρίζουν εγχώρια χείλη ψευδοεπισκόπων και γραφίδες τινών μοναζόντων.

Η κίβδηλη ελευθερία της πολυδιαφημιζόμενης πολυφωνίας παρέχει το δικαίωμα της ενημέρωσης μόνο στους εν διαδικτυακή απομονώσει αργόσχολους και πρώιμα χαρακτηρισθέντες "αφιλάδελφους", αν συνέβη λίαν έγκαιρα να είχαν προειδοποιήσει - προ εμφανίσεως διαδικτύου - για το αντιεπιστημονικό απατηλό θαύμα των μεταμοσχεύσεων.

Κατά τα λοιπά, βρισκόμαστε στη φάση της επεξεργασίας του, εμπνεύσεως κ. Λοβέρδου, νομοσχεδίου περί "εικαζομένης συναίνεσης", ενώ αθρόα εξακολουθεί να γίνεται η έκπλυση εγκεφάλων περί του πόσοι άνθρωποι έζησαν μετά από τη συγκατάθεση γονέων και συγγενών να δοθούν τα όργανα ατυχήσαντος τραυματία.

Περισσότερα
http://aktines.blogspot.com/2011/12/blog-post_26.html

http://www.protothema.gr/life-style/health-and-life/article/?aid=167521

Πρόοδος δια παλλινδρομήσεως και υποστροφής

Ανώνυμος έφα :
"Την περίοδο αυτή (σημ. Δεκέμβριος) οι αρχαίοι ημών πρόγονοι εόρταζαν τα Ηλιούγεννα. Μετα τον 4ο αιώνα ο πάπας Δάμασος αποφάσισε να εορτάζονται τα Χριστούγεννα".
Επώνυμος απάντησε :
"Τότε να διαγράψουμε τα πάντα, όσα μεσολάβησαν και πέρασαν με τις χιλιετίες των χρόνων, και να ξαναγυρίσουμε πίσω, στα Ηλιούγεννα.

Να διαγράψουμε όμως και το νοητικό μας "αρχείο", τη μεθοδολογία κατανόησης των πραγμάτων, των λέξεων και των εννοιών, δεν γίνεται. Ή μήπως γίνεται και ακόμη η πρόοδος (προς τα οπίσω) του Διαφωτισμού δεν το έχει βρεί; Και δεν μας το έχει πει; Ας ευχηθούμε να το βρει - με το πισογύρισμα - και να μας το ανακοινώσει"

Ανώνυμος έφα :
"Καλα πλακα μας κανεις ρε μεγαλε; Ποιο νοητικο αρχειο; ποια μεθοδολογια κατανοησης;
Απο τοτε που ο χριστιανισμος επιβληθηκε στους Ελληνες ειμαστε σε μια συνεχη παρακμη, τιποτα δεν εχουμε προχωρησει πιο περα απο οσα βρηκαμε ετοιμα. Και πως να το καταφερεις εξαλλου; Με κλειστα μυαλα δεν γινεται να κανεις προοδο. Και οι θρησκειες του φοβου μονο αυτο καταφερνουν να κανουν, να γεμιζουν φοβο και να κλεινουν μυαλα. Γιαυτο και η Ελλαδα εσβησε απο τοτε"

Επώνυμος απάντησε :
Τώρα βρισκόμαστε σε διαρκή πρόοδο. Φροντίζει το ίδρυμα Σόρος να ξαναζωντανέψει τους αρχαίους Έλληνες. Μας φτιάχνει τη "ματσεντόνια" και θα ξαναγυρίσουμε πίσω στη γνωστή μας φαγωμάρα. Το μόνο περίεργο είναι ότι τούτη τη φορά οι "ματσεντόνες" δεν θα μιλάνε την ίδια γλώσσα με μας.

Ε, μη τα θέλουμε όλα δικά μας. Και οι γλώσσες εξελίσσονται. Κάποτε οι "μαστεντόνες" μιλούσαν τα "ματσεντονικά" - παραλλαγή της αρχαιοελληνικής - αλλά μετά, "απο τοτε που ο χριστιανισμος επιβληθηκε στους Ελληνες τα μυαλά τους έκλεισαν" (sic). Τώρα θα μας αποδείξουν πώς έγινε αυτό, τα μυαλά τους ανοίγουν, έχουν επιστήμονες που επιδίδονται στη μελέτη αυτή. Φροντίζει το ίδρυμα Σόρος.

Απάντηση σε κήρυγμα αγαπητικής σχεσιολογίας

Στη φωτογραφία η "αφρόκρεμα" των θεολόγων της (αγγλικανικής) Σχολής της Χάλκης σε επίσκεψη που πραγματοποίησαν εκεί.(*)

Νεότερη επεξεργασία 24/12/2011, 15:33

Για να μη γράφω πολλά και κουράζω τον αναγνώστη τον παραπέμπω στον σύνδεσμο που ακολουθεί,

http://anastasiosk.blogspot.com/2011/12/blog-post_6488.html

όπου μπορεί να μάθει με ποιο τρόπο θα γίνει Χριστιανός χωρίς φανατισμό (αντισημιτισμό κλπ). Ο ψυχίατρος π. Βασίλειος Θερμός επιδίδεται σε αυτό τον καλόν αγώνα (εισαγωγικά παραλείπονται) και προς επικουρίαν έσπευσε ένας ανώνυμος επαινέτης του. Η απάντηση που εδόθη ήταν :

Ο χρήστης Ανώνυμος της 24/12/2011, 8:08 π.μ , που άδραξε την ευκαιρία να μας κάνει μάθημα αγαπισμού και αγαπολογίας, θα πρέπει να γνωρίζει:

Πρώτον, ότι ποιμαντικό καθήκον του ιερέα δεν είναι να μας κάνει μάθημα αγάπης, αν προηγουμένως δεν έχει φροντίσει να μας μεταδώσει έμπρακτα με ποιο τρόπο η αγάπη εφανερώθη στους ανθρώπους και εσαρκώθη ο Κύριος. Προηγείται λοιπόν το μάθημα της ταπεινοφροσύνης, προς καταστολή του επάρατου εγωισμού, και ακολουθεί το περί αγάπης κήρυγμα.

Ο άνθρωπος είναι αποκύημα της θείας αγάπης, αλλά κι αυτό το διέστρεψε η εωσφορική αλαζονεία. Η οποία αδυνατεί να κάνει ένα πράγμα : Να ταπεινωθεί. Αν δεν καλλιεργηθεί η ταπεινοφροσύνη, φυσικά όχι δια της ταπεινολογίας, τα περί αγάπης μαθήματα μπορεί να ηχούν όμορφα, είναι όμως κούφια λόγια, σκέτη αγαπολογία, σχεσιολογία ή η καθ΄ υμάς αγαπητική σχέση.

Δεύτερον, μιλεί ο σχολιαστής και λέγει ότι πρώτα είμαστε Χριστιανοί και μετά Έλληνες, Εβραίοι, Ρώσοι και τα λοιπά. Ας μας πει τότε, πώς ο ερχόμενος στον κόσμο "βλαστός" μαθαίνει τα της Θρησκείας. Σε ποιά γλώσσα μαθαίνει τα Θρησκευτικά; Είναι άμα γεννηθείς, άμα και γνώστης του Χριστιανισμού; Τι γλώσσα μιλεί αυτός ο "βλαστός";

Μήπως μαζί με τη νέα θρησκεία που ετοιμάζουν οι πολέμιοι του φανατισμού, ρατσισμού κλπ., θέλουν να μας φτιάξουν και μια νέα γλώσσα, ώστε τα έκγονα να μιλούν αυτή τη γλώσσα όταν γεννιούνται;

Αλλά αυτό δεν γίνεται και ποτέ δεν θα μπορέσουν να το κάνουν. "Ο Λόγος σαρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν". Καλώς ή κακώς αυτό εγένετο άπαξ και η μετάδοση αυτού του Λόγου (και λόγου) γίνεται κατόπιν γνώσεως της γλώσσας στην οποία αυτό εγράφη, χωρίς τούτο να σημαίνει ιδιαίτερη προτίμηση γονιδίων και DNA. Χρέος και μεγίστη ευθύνη όσων γνωρίζουν αυτή τη γλώσσα, είναι να διευκολύνουν όποιους θέλουν να μαθητεύσουν, ώστε να εννοούν τα λόγια του Θεού (θεολογία), και όχι να διαστρέφουν νοήματα και λόγια επικαλούμενοι προσφιλή (της μόδας) συνθήματα (ρατσισμός) της εποχής.

Τρίτον και τελευταίο, εδώ και δυο χιλιάδες χρόνια η αίρεση προσπαθεί να μας παλινδρομήσει στον αρχαϊκό εβραϊσμό ή στο ειδωλολατρικό του αντίγραφο : Τη φιλοσοφία των προγόνων μας. Υποκριτικά ανεικονικό το πρώτο, βλακωδώς - αν και φιλοσοφικό - εμφανές το δεύτερο. Ούτε οργή, ούτε πικρία, ούτε φανατισμό έχουμε για την πίστη μας, όπως κακώς μας αποδίδουν οι θητεύσαντες στα μαθήματα και στα κηρύγματα του αγαπισμού και της σχεσιολογίας. Τη μάχη μας δίνουμε με τη βοήθεια του πανταχού παρόντος αγίου Πνεύματος, ακριβώς όπως κι εκείνοι. Η διαφορά μας είναι ότι αυτοί δεν ξέρουν πόθεν εκπορεύεται το άγιον Πνεύμα. Λόγοις μεν παραδέχονται την εκ του Πατρός, έργοις δε "και εκ του Υιού". Και προκειμένου να μη γίνεται εμφανής η κακοποιός δράση τους, καλύπτονται με τον αγαπισμό (παπικοί) και οι έτεροι με τη σχεσιολογία (προτεστάντες). Έτσι, λοιπόν, μάθαμε περί της "αγαπητικής σχέσης" και αυτό το ονομάζουν χριστιανισμό! Και δη ορθόδοξο!! Όλοι οι άλλοι είμαστε ταλιμπάν, αιρετικοί ή προτιμότερα "σχισματοαιρετικοί ημερολάτρες" (παλαιοημερολογίτες).

Καλά Χριστούγεννα, αγαπητικά και σχεσιτικά, έστω μεταξύ σας.

Εις επίμετρο των ανωτέρω γραφέντων προς τον ανώνυμο 24/12/2011, 8:08 π.μ

Έχει, άρα γε, ποτέ του σκεφθεί τι σημαίνει τούτο :

"και έλαβε κύριος ο θεός τον άνθρωπον ον έπλασε και έθετο αυτόν εν τω παραδείσω εργάζεσθαι αυτόν και φυλάσσειν";

Τι είναι αυτό το "έθετο ... και φυλάσσειν"; Αφού απάτριδες είμαστε όλοι και όλους μας θέλει η αγαπητική σχεσιολογία ουρανοπολίτες (sic) τι δουλειά έχει αυτό το "φυλάσσειν";

Δεν προχωρώ περισσότερο, διότι αφ΄ ενός μάταιος θα είναι ο κόπος και αφ΄ ετέρου, "νουν Χριστού" πρέπει να έχουμε για να εννοήσουμε πώς αυτό το διευκρινίζει ο απ. Παύλος. Διάθεση να γράφω πολλά δεν έχω.

(*) Από το ιστολόγιο Αναστάσιος

Η ευχή του ιστολογίου προς τους αναγνώστες

Με τη φωτογραφία του ιστολογίου ΚΛΑΣΣΙΚΟΠΕΡΙΠΤΩΣΗ

Εύχομαι Καλά Χριστούγεννα στους εδώ αναγνώστες και επισκέπτες. Μικρή μόνο σημείωση
Σημείωση

Τα Χριστούγεννα που εορτάζουμε είναι των ανθρώπων τα Χριστούγεννα και πώς αυτοί τα έφτιαξαν και τα όρισαν να εορτάζονται.

Τα επουράνια Χριστούγενα, τα θεία και ανθρωποσωτήρια Χριστούγεννα, εορτάζονται όπως όρισε η Εκκλησία : Η μία, αγία, καθολική και αποστολική Εκκλησία, η Ορθόδοξη Εκκλησία.

Ύστερα οι εκκλησίες έγιναν πολλές, μαζεύτηκαν οι κεφαλές, και είπαν "καλά θα κάνουμε να γιορτάζουμε όλοι μαζί"!

Σε λίγο θα τα φτιάξουν με τέτοιο τρόπο, ώστε να μη μένουν παραπονούμενοι οι άλλοι (ινδουιστές, βουδιστές, βραχμανιστές, σαηεντολόγοι, σατανιστές και όλος ο υπόλοιπος συρφετός). Οι των θρησκευτικών πραγμάτων κεφαλές κατόπιν ωρίμου σκέψεως είπαν : "Αφού όλοι οι άνθρωποι είναι δυνητικά αιρετικοί, γιατί να μείνουμε εμείς απ΄ έξω; Μέσα λοιπόν όλοι".

Πράγματι, δυνητικά (θεωρητικά) αιρετικός μπορεί να γίνει ο καθένας από εμάς. Άλλο όμως τι κάνει, πως σκέπτεται ένας έκαστος και έτερο όταν αυτό διακηρύσσεται δημόσια. Τότε, αδρανούσης της Ιεραρχίας, το μόνο που μένει είναι ο αποχωρισμός, η αποσκίρτηση ή αποτείχιση, από τις διδαχές και τις ευλογίες των πονηρευομένων. Διαφορετικά η αίρεση παγιώνεται, και εφόσον αθετείται η σύγκλιση οικουμενικής Συνόδου, λειαίνεται το έδαφος ψευδοσυνόδου από τους σφετεριστές των θεσμών.

Έτσι, μπήκαμε στο καλάθι, και από δυνητικά (εν δυνάμει ή θεωρητικά) αιρετικοί προχωρούμε στην κατ΄ ενέργεια αίρεση (πρακτικά). Πάντως, στην Ορθοδοξία με τον θεσμό της Συνόδου και των επαινετών σχισμάτων παρόμοιες αντιλήψεις δεν ισχύουν. Προηγείται ο έλεγχος των αιτίων που οδηγεί στο σχίσμα, για να επακολουθήσει Σύνοδος προς έπαινο ή καταδίκη των νέων (καινών) διδαχών. Φυσικό επακόλουθο και η επιβράβευση ή μη, του σχίσματος.

Κυπριανός Χ

Υστερόγραφο
Τα ανωτέρω όχι για να ανοίξουμε κουβέντα ή σχόλια. Την άποψή μου γράφω, τα σχόλια ας τα κρατήσει καθένας για τον εαυτό του.

Και η ευχή με φωτογραφία του γράφοντος ...

Παλαιοημερολογίτης ιερεύς αρνείται την Θεία Κοινωνία σε πιστή

Την είδηση κατέγραψε (μάλλον) η αγανακτισμένη παθούσα και μπορείτε να τη διαβάσετε εδώ :
http://ksipnistere.blogspot.com/2011/12/blog-post_8725.html
Θα διαβάσετε και τα σχόλια, υποθέτω, ένα των οποίων ήταν και το ακόλουθο

Η συνομιλία που κατεγράφη (στο παρελθόν) έχει ως εξής και το ερώτημα ήταν περί της Θείας Μεταλήψεως

"Στην εποχή που ζούμε παιδί μου, όπου κυριαρχεί η αίρεση, ουδείς γνωρίζει τι το σωστό και τι το λάθος. Θα σου συνιστούσα να μεταλαμβάνεις το άγιον Πάσχα, μετά τον Κατηχητικό Λόγο του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Τότε δεν υπάρχει ούτε νέο, ούτε παλαιό ημερολόγιο. Υπάρχει μόνο ο Παλαιός των ημερών, θανάτω θάνατον πατήσας. Να έχεις εξομολογηθεί, να έχεις νηστεύσει, να εκκλησιάζεσαι. Θα έρθη η στιγμή όπου θα καταλάβεις, όπου θα εννοήσεις,

Προσεύχομαι για όλους και για μένα, τον αθλιότερο των αθλίων. Να μας φωτίσει όλους ο άγιος Θεός, να πάψει η σύγχυση. Το ίδιο να κάμεις κι εσύ".

Υστερόγραφο
Απλές αντιγραφές και "διηγούμενος διηγήσομαι "

"Γραφή σφάλλουσα την αλήθειαν λέγει"

Ο απόφοιτος των ιερατικών Σεμιναρίων της Σχολής των Θηβών π. Βασίλειος Θερμός (π.ΒΘ) αναγκάστηκε να προβεί σε δευτερολογία. Τα Κεφάλαια Πολιτικής θεολογίας που εξέδωσε με τίτλο "Συνωμοσιολογία και αντισημιτισμός: ένα επείγον ποιμαντικό πρόβλημα", έκαναν μερικούς να προβούν σε εντονότατα επικριτικά σχόλια. Περί του Θέματος αυτού υπάρχει η σχετική ανάρτηση στο ιστολόγιο αυτό που διαβάζετε ( Κυπριανός Χριστοδουλίδης ). Στη δευτερολογία του π.ΒΘ με τίτλο  «Κεφάλαια» αποκρίσεως προς τους εγκαλέσαντας και παροργισθέντας, υπήρξαν εκ νέου σχόλια, ένας δε εξ αυτών έγραψε ...

- Ανώνυμος :
"Τώρα αυτά που γράφουν κάποιοι άλλοι τα διαβάζω βερεσέ αφού δεν έχουν πιεστήρια". Έλαβε την ακόλουθη απάντηση ...

"Σωστό, αν και λάθος, είναι αυτό που γράφεις. Τα "βερεσέ" δικά μας που διαβάζεις, είναι διότι δεν έχουμε "πιεστήρια"(sic). Βλέπεις, όταν κάτι έχουμε να πούμε κι εμείς, γραπτά ή προφορικά, βρίσκουμε τα ρολά των πιεστηρίων κατεβασμένα. Τα βιβλία που γράφουμε δεν αναλαμβάνουν να τα εκδώσουν οι γνωστοί οίκοι (σημ. αν κάνουν αυτό το λάθος καμιά φορά, η διαφημιστική σιωπή τους τά λέει όλα). Ας αφήσουμε και τα οπτικοηχητικά "αντιφωνητήρια", που δεν μας κάνουν ποτέ τη χάρη να ακουστούμε.

Αλλά δεν έχουμε και τα πειστήρια, βλέπεις, για να πείσουμε όσους μας ακούν "βερεσέ". Αν για την κάθε κουβέντα μας ή για την κάθε λέξη που γράφουμε, τους βάζαμε να μας πληρώνουν, τότε θα ήταν όλα μια χαρά. Έτσι έφτιαξαν το νεοέλληνα οι ποικίλοι ταγοί του. Όταν πληρώνει μένει ικανοποιημένος, και αυτός, αλλά και εκείνοι, που του ανέθεσαν τό, με αμοιβή, "πόστο" της ψευτοδιάσημης και κίβδηλης σοφίας του."

Μετά έτερος σχολιαστής ευγνωμονών τον π.ΒΘ, συνέστησε στους αναγνώστες να διαβάζουν τον θαρραλέο ιερέα, αλλά και τον π. Αλέξανδρο Σμέμαν για να τους λυθούν πλείστες όσες απορίες σχετικές με θρησκευτικά θέματα (πολιτικής θεολογίας συμπληρώνουμε εμείς). Παρέθεσε ένα απόσπασμα από τη γραφίδα του π. Σμέμαν για να λάβει κι αυτός την ακόλουθη απάντηση :

[Τότε, ας ξαναδιαβάσουμε τον Σμέμαν ...

«Ένα άθλιο, παράλογο μίσος... καί γιά τό ίδιο τό γεγονός πως καλούνται νά προχωρήσουν κάπου, πως τούς ζητούν νά τό ξανασκεφτούν, νά καταλάβουν... Αυτό τό μίσος είναι ένας τρομακτικός αυτοερωτισμός. Άρνηση κάθε λογικής, κάθε λόγου, κάθε αναλύσεως»

... για να γίνουμε λογικά πρόβατα! Έκτακτα !!

Μιλεί για "άθλιο παράλογο μίσος"
- Πού το είδε και σε ποιούς αναφέρεται άγνωστο.

- Και παρακάτω μας συνιστά "να προχωρήσουμε κάπου" ! Προφανώς εννοεί τον αγαπολογικό παπισμό ή μάλλον την αγαπητική σχεσιολογία των προτεσταντών, και ακόμη, ότι  "μας ζητούν να το καλοσκεφθούμε, να το καταλάβουμε".  Ποιοι και ποιο "να το καλοσκεφθούν, να το καταλάβουν" ;  Μα, τι άλλο, να προχωρήσουμε εν αγάπη (σημ. στο γεγονός της αγάπης) και να κάνουμε στην άκρη τον αντιπαπισμό για να καταπαύσει και ο αντισιωνισμός. Και αφού πάψουμε να είμαστε ο,τιδήποτε αντί, τότε θα λουστούμε με το φως του "ένας θεός για όλους".

Ναι, δεν διαφωνούμε, ένας Θεός για όλους αλλά με μια πίστη, όπως αυτή μας παραδόθηκε και στη συνέχεια προδόθηκε από τον παπισμό. Θα είχε όντως ποιμαντικό ενδιαφέρον ο λόγος το π. ΒΘ αν μας διαφώτιζε με ποιο τρόπο η αίρεση και οι αιρέσεις μας γυρίζουν πίσω στον αρχαϊκό ιουδαϊσμό και τις παραλλαγές του (σημ. όλα εκσυγχρονίζονται) : Τον ανεικονικό και τον εικονικό. Το λαμπρό παράδειγμα του παπισμού - ευθύνεται για τον προτεσταντισμό - αρκεί για να καταλάβουμε πώς γίνεται η μετάπτωση αυτή. Όπου ως γνωστόν οι παρυφές του προοδευτικού προτεσταντισμού - γέννημα του παπισμού μη ξεχνάμε, συμπίπτουν απόλυτα με εκείνες του εφεκτικού ιουδαϊσμού. Φιλόσοφο θέλουν τον Χριστό οι προοδευτικοί προτεστάντες, προφήτη (μας κάνουν τη χάρη) τον θέλει η προοδευτική κουλτούρα του ιουδαϊσμού. Ο πάπας εξακολουθεί να διατηρεί για τον εαυτό του την αντιπροσωπεία του αγίου (δικού του) πνεύματος (δικό του κι αυτό).

Τον φανατισμό, κυρίως τη φονταμενταλιστική του μορφή, δεν τη γεννά η παραδοθείσα Πίστη. Διότι αποκλείει την αίρεση. Τη γεννά και την πολλαπλασιάζει η πλήρης αποξένωση από το χριστιανικό Δόγμα. Σήμερα τα σκήπτρα ανήκουν στον κυρίαρχο προτεσταντισμό αμερικανικής έκδοσης. Εμείς έχουμε εδώ το ΕΛΙΑΜΕΠ και τους ποικίλους συνεργάτες του μετά ή άνευ ιερατικής ενδυμασίας.]

Αυτά που διαβάσατε είχαν οπωσδήποτε και την αφορμή τους. Δεν ήταν άλλη από σχολιαστή και την ολιγόλογη κριτική - ήταν το "βερεσέ" του αρχικού Ανώνυμου - που άσκησε στα «Κεφάλαια» αποκρίσεως του π.ΒΘ. Να, τι έγραψε :

"Αν αυτά τα "Κεφάλαια αποκρίσεως" είναι λόγος ποιμαντικός και ιερατικός, τότε ας βάλουμε πάνω μας όλοι ένα ράσο και ας αρχίσουμε να κάνουμε διαποίμανση "προβάτων". Όχι λογικών προβάτων. Τα σημερινά ράσα μας θέλουν πρόβατα και όχι λογικά πρόβατα. Και αν μας λείπουν τα απαραίτητα επιστημονικά εχέγγυα (ντοκτορά, τίτλοι πανεπιστημιακοί, εργασίες κλπ.) δεν χάθηκε ο κόσμος. Μας αρκεί το ράσο, μπορούμε να το αγοράσουμε."

Ενημερωτικά οφείλω να προσθέσω ότι η συνωνυμία του σχολιαστή με τον γράφοντα είναι εντελώς συμπτωματική.

Οι ορθοδοξομάχοι της Νέας Εποχής

Εκκλησιαστικό ιστολόγιο (σημ. πρέπει επιτέλους να απαλλαγούμε από τα θρησκευτικά) παρείχε την πληροφορία ότι οι "καταληψίες" (sic) της Ι.Μ. Εσφιγμένου παρείχαν φιλοξενία επί 25 ημέρες σε έναν παπικό ιερέα της μυστικής υπηρεσίας του Βατικανού και οπαδό της περίφημης ‘OPUS DEI’. Και όχι μόνον αυτό! Γράφει το εκκλησιαστικό ιστολόγιο (σημ. πρέπει επιτέλους να απαλλαγούμε από τα θρησκευτικά, δις) τα εξής φρικτά :

"Όχι μόνο φιλοξενήθηκε αλλά κινηματογράφησε παράνομα ντοκυμαντέρ για το Άγιον Όρος στο οποίο αφιέρωσε μεγάλο τμήμα του στον ηγέτη των καταληψιών Μεθόδιο. Οι σούπερ ζηλωτές καταληψίες, οι υπερ-ΓΟΧ που δεν ανέχονται τάχα ούτε καν τη θέα αιρετικού ράσου, έβαλαν μέσα στα Ιερά και Όσια της Ορθοδοξίας την ‘OPUS DEI’;;;"

Αφού λοιπόν το μάθατε κι αυτό (*) τότε διαβάστε και το παρακάτω :

Όλοι αυτοί που νομίζουν ότι οι παλαιοημερίτες (**), που υποστηρίζουν τον υπέρ πίστεως αγώνα των Εσφιγμενιτών, αναζητούν στα πρόσωπά τους έναν νέο Θεόδωρο Στουδίτη ή έναν Μάρκο Ευγενικό, πλανώμενοι πλανώνται και παραπλανούν. Το χειρότερο γι΄ αυτούς, πλήττουν τον Παλαιό των ημερών, πάντοτε όμως Νέο, χάριν εκσυγχρονισμού της Ορθοδοξίας και απαλλαγής της από τη σκουριά και τη μούχλα. Αυτά δηλαδή που της φόρτωσαν οι θεολογικά ολιγομαθείς, οι φανατικοί και οι "παρωπιδιασμένοι ημερολάτρες".

Αυτοί που έκαναν τον κόπο να μας πληροφορήσουν γι΄ αυτές τις συνταρακτικές αποκαλύψεις, ακόμη κι αν ευσταθούν, δεν αλλοιώνουν τον υπέρ πίστεως αγώνα των Μοναχών της Εσφιγμένου (σημ. Μετά το "νέο" ημερολόγιο τώρα αποκτήσαμε και τη "νέα" Μονή Εσφιγμένου).

Και ερωτώ :
Έχουν ή δεν έχουν δίκιο στο αμνημόνευτο του Βαρθολομαίου και των προκατόχων του;
Έχουν ή δεν έχουν δίκιο στα αιρετικά ανοίγματα μιας αγνώριστης πλέον ορθοδοξίας, τουλάχιστον από μέρους των φορέων της;
Ήταν ή δεν ήταν οι παλαιοημερίτες εκείνοι που πρώτοι, και σε ανύποπτο χρόνο, φώναξαν "μας φράγκεψαν";
Και τέλος, φραγκέψαμε ή δεν φραγκέψαμε, όταν όλη μας η συμβολή στην Ορθοδοξία και στο περί αυτής ενδιαφέρον εξαντλείται στο αν, τάχα, η Γαβριηλία άγιασε, ή ο Παΐσιος, ή ο Πορφύριος, ή άλλοι; Δεν βλέπουμε ότι βουλιάξαμε μέσα στην αίρεση από τις ευλογίες των αμνημόνευτων, μας νοιάζει μόνο η Γαβριηλία και οι άλλοι!

Αυτή είναι όλη κι όλη η έγνοια μας, και ότι έχουμε γίνει, με τη στραβομάρα μας, οι φαυλότεροι των φαύλων το αφήνουμε στην άκρη. Διότι έχουμε τους πατέρες, έχουμε την εκκλησία και βγάλαμε από πάνω μας τη νοσογόνο θρησκεία.

Εκείνο που βλέπουμε είναι ότι οι Εσφιγμενίτες δέχτηκαν να δώσουν χείρα βοηθείας στην παπική OPUS DEI. Το δικό μας χέρι που δώσαμε και δίνουμε στον Διάβολο δεν το βλέπουμε. Φροντίσαμε και το τυλίξαμε με άφθονη πατερικότητα, πνευματικότητα, εκκλησιαστικότητα, θεολογικότητα και πολλά άλλα όμοια λήγοντα σε -οτητα της αθλίας μας βλακότητας.

Τώρα λοιπόν, "μία σου και μία μου". Εσείς με την OPUS DEI, εμείς με τον ένα θεό για όλους και τον Ωριγένη. Κόλαση δεν υπάρχει, όλοι σωθήκαμε!

Εντάξει, όταν θα σημάνει η ώρα, τότε θα λογαριαστούμε.

(*) Λεπτομέρειες
http://trelogiannis.blogspot.com/2011/12/opus-dei-25-opus-dei.html

(**) Παλαιοημερίτες και όχι παλαιοημερολογίτες, όπως τους θέλει η κακόδοξη καινοτομία του ημερολογίου και οι ακολουθούντες αυτήν ορθοδοξομάχοι της Νέας Εποχής. Οι πιστοί του Παλαιού των ημερών και πάντοτε Νέου δεν λατρεύουν ημέρες, χρόνους ή ημερολόγια. Οποία η τύφλωσις των ορώντων! Τον ποιήσαντα τας ημέρας ακολουθούν "ό πρέπει πάσα δόξα τιμή και προσκύνησις"

Η Ευρώπη ως εργαστήριον δια την παγκόσμιον κυβερνητικήν

Ο Πατριάρχης θα απευθύνει ομιλία προς τους συνέδρους "τῆς διεθνοῦς παγκόσμιας ἐξουσίας πού κυβερνᾶ τόν κόσμο" με θέμα «Η Ευρώπη ως εργαστήριον διά την παγκόσμιον Κυβερνητικήν»(*). Αν δεν το γνωρίζετε, τώρα το μάθατε. Και τι έχετε να πείτε; Πολλά και δεν μπορώ να τα υποψιαστώ. Κάποιος ομως έγραψε τα κατωτέρω :

Το θέμα της ομιλίας του οικουμενικού θα είναι, ως ανεγράφη, "η Ευρώπη ως εργαστήριον δια την παγκόσμιον κυβερνητικήν". Το τι θα τους πει, και θα μας πει, θα το μάθουμε. Πάντως ένα είναι βέβαιο, η Ευρώπη ως εργαστήριον τον απασχολεί. Όχι όμως και τα πειραματόζωα του ευρωπαϊκού εργαστηρίου. Αυτά δεν ξέρουμε ποια είναι και προφανώς, δεν θα ενδιαφέρουν και τον οικουμενικό. Ο οποίος θέλει την Ευρώπη - την εμπιστεύεται, όπως εμπιστεύεται τον θεό και όπως τον εμπιστεύονται (τον θεό) οι τραπεζίτες -, θέλει την Κυβερνητική, θέλει τον πάπα, τους Λουθηροκαλβίνους και όλους όσους εμπιστεύονται ανώτερες και πάσες άλλες δυνάμεις.

Όλα λοιπόν όμορφα, ωραία και "καλά λίαν". Όσο για τα πειραματόζωα του ευρωπαϊκού εργαστηρίου της παγκόσμιας Κυβερνητικής, αυτά ας τα αναζητήσουμε εκεί όπου τα πειράματα πέτυχαν απολύτως : Ιράκ, Αφγανιστάν, Σερβία, Λιβύη. Και έπονται άλλα. Πληρούν ήδη όλες τις επιστημονικές προδιαγραφές και σύντομα θα δούμε τα αποτελέσματα από το εκ Συρίας προερχόμενο guinea pig.

Τα εκ της Ευρώπης pigs έχουν κι αυτά τη σειρά τους. Πρώτη προτεραιότητα το εκ της Ελλάδος! Ανήκομεν εις την Δύσιν και "είναι ιδιάζουσα η περίπτωση" (με αυτό), όπως μας είπε ο Γάλλος πρόεδρος κ. Σαρκοζί ή κατ΄ άλλους Μερκοζί. Λαμπρά και εύγε στον οικουμενικό μας.

(*) Οι λεπτομέρειες εδώ http://aktines.blogspot.com/2011/12/blog-post_5077.html

Συνέχεια στο Θέμα : "ΨΑΛΤΗΡΙΟΝ, Ψαλμός ρλστ΄"

Στις 5 Νοεμβρίου 2011 δημοσίευσα το Θέμα : "Ψαλτήριον, Ψαλμός ρλστ΄(136)", όπου μεταξύ άλλων έγραφα :

- Και ποιά είναι, αγαπητέ, η "ταλαίπωρος θυγατέρα Βαβυλώνος"; Και ποιος μέλλει να "εδαφιεί" τα νήπια "προς την πέτραν" και μάλιστα μακαρίζεται;

Η ταλαίπωρος θυγατέρα Βαβυλώνος ποιά είναι; Διότι μέσα από την Βαβυλώνα την παλαιά - αλλά και πάντα παρούσα - προλέγεται ότι "η ταλαίπωρος" θα έρθη, και προς την πέτραν θα συντρίψει τα νήπια της κάθε Βαβυλώνος;

Είναι μήπως η νέα Ιερουσαλήμ, η Εκκλησία, η οποία συντρίβει τον νούν των νηπιαζόντων και, ναι, "εδαφιεί" τον θάνατο; Είναι ή δεν είναι, η Εκκλησία του Παλαιού των ημερών;
(...) Στον συγκεκριμένο Ψαλμό είναι συμβολική η γραφή και, κατά κάποιο τρόπο προφητική. Διότι μακαρίζεται εκείνος (ο ανήρ) που θα συντρίψει ακόμη και τα νήπια (τον νηπιάζοντα νουν) των εχθρών της (νέας) Ιερουσαλήμ "προς την πέτραν" . Δηλαδή, την πέτρα όπου θα οικοδομηθεί - όπως ο Κύριος είπε στον Πέτρο - η Εκκλησία, η Νέα Ιερουσαλήμ".

Αυτά ως προς την ατελέστατη, και πολλά αγνοούσα, ημετέρα γραφή. Συνέβη και αγαπητή φίλη, αναγνώστρια του ιστολογίου αυτού, να μου στείλει ένα κείμενο που το υπέγραφε ο Μοναχός Λεόντιος Διονυσιάτης (http://www.imdleo.gr/diaf/2010/09/Bel_and_Draco.pdf) και είχε τίτλο "Οι δύο θεοί της Βαβυλώνας". Συνιστώ στον αναγνώστη να το διαβάσει.

Στο κείμενο αυτό διαπίστωσα με έκπληξη ότι ο Μέγας Βασίλειος έχει ασχοληθεί με τον Ψαλμό ρλστ΄, παρότι ένας αντιλεγόμενος σχολιαστής άλλου ιστολογίου, ισχυριζόταν ότι ουδαμού ανεύρε να έχει ερμηνευθεί ο αναφερθείς Ψαλμός. Μου ζητούσε να του υποδείξω πόθεν αρυόμενος έδινα την ερμηνεία, την οποία και περιέλαβα στο σχετικό με το "Ψαλτήριον" θέμα.

Ιδού λοιπόν τι γράφει ο Μοναχός Λεόντιος Διονυσιάτης, στο περί "Βηλ και Δράκοντος" εκτενές άρθρο του

Εμβαθύνοντας στο νόημα των γεγονότων:

Ποια λοιπόν είναι η Βαβυλώνα; Την απάντηση ας την λάβουμε από τον Μεγάλο Βασίλειο, που απαντά σ’ αυτό το ερώτημα στην ερμηνεία του στον προφήτη Ησαΐα:

«Κατά την ιστορία λοιπόν, θεωρείται ότι Βαβυλώνα ονομάζεται ο τόπος όπου έγινε η σύγχυση της διαλέκτου αυτών που είπαν: "Ας οικοδομήσουμε για τον εαυτό μας πόλη και πύργο, του οποίου η κεφαλή να φθάνει ως τον ουρανό". Εκεί λοιπόν κατελθών ο Θεός, συνέχεε τις γλώσσες. Γι’ αυτό ονομάστηκε "σύγχυση".

Γενικότερα, συνεχίζει ο Μ. Βασίλειος, κάθε «τόπος σύγχυσης» μπορεί να ονομάζεται Βαβυλώνα, αν έχει τα ίδια χαρακτηριστικά:

Χώρος λοιπόν σύγχυσης είναι ο τόπος της Βαβυλώνας, όχι μόνο διαλέκτου, αλλά και δογμάτων και νοημάτων και του νου που θεωρείται ότι τα βλέπει».

Και, συνεχίζει τώρα ο Μοναχός Διονυσιάτης, οι μεταγενέστεροι «τόποι σύγχυσης» ονομάζονται και «θυγατέρες Βαβυλώνος». Διότι είναι τύποι της παλαιάς. Τέτοια ήταν η Βαβυλώνα την εποχή της Εβραϊκής αιχμαλωσίας, και ως «θυγάτηρ Βαβυλώνος» αναφέρεται στους Ψαλμούς (σ.σ. πρβλ. Ψαλμός ρλστ΄). Βαβυλώνιος όμως ονομάζεται και ο συγκεχυμένος νους, κατά τον Μ. Βασίλειο, και αυτός είναι η αιτία της ειδωλολατρίας και κάθε εξωτερικευμένης κακίας. Αυτός που φυλάγεται από τις συγκαταθέσεις σε πονηρές επιθυμίες, λογισμούς, και παράλογο θυμό, διατηρεί το νοερό μέρος της ψυχής του καθαρό από είδωλα, και οπωσδήποτε εναντιώνεται και στην εξωτερική προσκύνηση των ειδώλων. Αυτό έκανε ο Δανιήλ και οι τρεις παίδες φίλοι του. Τους κρατούσε σε επαγρύπνηση η τακτική προσευχή και η νηστεία.

Και ταύτα μεν ως προς το "θυγάτηρ Βαβυλώνος". Σχετικά τώρα με το "μακάριος ός ανταποδώσει σοι το ανταπόδομά σου, ό αναταπέδωκας ημίν· μακάριος ός κρατήσει και εδαφιεί τα νήπιά σου προς την πέτραν", ιδού τι μας λέγει ο Μέγας Βασίλειος :

«Μακαρίζει γαρ τον κρατήσαντα και περιγενόμενον τη εαυτού σοφία της τεκνογονίας του συγκεχυμένου νου, όστις ονομάζεται βαβυλώνιος, έπειτα δε προσαράσσων αυτά τή πέτρα. Η πέτρα δε και εν τούτω ο Χριστός εστιν· ο γάρ συγκρούων τα φαύλα δόγματα τω λόγω της αληθείας, ούτός εστιν ο τα βαβυλώνια νήπια τη πέτρα προσεδαφίζων. Ει ουν τέκνα Βαβυλώνος, τα των ετεροδόξων δόγματα (συγχέοντα την ψυχήν του παραδεχομένου) καλώς το Βαβυλώνιον τέκνον κρατηθέν εδαφίζοιτο προς την πέτραν».

Αυτά γράφει ο Μέγας Βασίλειος και θα παρακαλούσα τον αγαπητό αναγνώστη, να μη λάβει υπόψη του, όσα η δική μου ολιγομάθεια με παρακίνησε να γράψω σχετικά με τον Ψαλμό ρλστ΄(136).

Σχόλιο σε φωτογραφία

Από το ιστολόγιο ΑΚΤΙΝΕΣ και το θέμα ανάρτησης :

"Άρχισε ο έβδομος θεολογικός διάλογος μεταξύ Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και της διάσκεψης Γερμανών Ρωμαιοκαθολικών “ Επισκόπων “"

της 6 Δεκεμβρίου 2011



Έχουν την αναίδεια, οι ομόζηλοι των δια-λόγων και των δια-σκέψεων (η πρόθεση "δια" είναι του διαβόλου) Ρώσοι ορθόδοξοι, να κάθονται στα τραπέζια δίπλα σ΄ αυτούς τους κοκκινοσκούφηδες και πάνω από τις κεφαλές και τα καλιμαύχια τους να βρίσκονται οι άγιες Εικόνες!

"... ολολύξατε πύλαι πόλεων κεκραγέτωσαν πόλεις τετραγμέναι οι αλλόφυλοι πάντες ότι ΑΠΟ ΒΟΡΡΑ ΚΑΠΝΟΣ ΕΡΧΕΤΑΙ και ουκ έστι του είναι", γράφουν κάπου τα ιερά μας Βιβλία (προφ. Ησαΐας). Και αυτοί σε δια-σκέψεις και δια-λόγους.

Η κίβδηλη και εωσφορική αγαπολογία θα τους αφανίσει, αυτούς, και τους κοκκινοσκούφηδες, και τους άλλους, που κινούν τα νήματα της οικουμενιστικής και παγκόσμιας σιωνιστικής(*) σύγχυσης.

(*) Όταν αναφερόμαστε σε σιωνισμό, θα ήταν προτιμότερο να τον εξειδικεύουμε και να γράφουμε "εβραιοπροτεσταντισμό". Βεβαίως, έχει πολλές "αποφύσεις" ο προτεσταντισμός. Η κύρια πηγή του όμως οδηγεί στον εφεκτικό εβραϊσμό και διάβαζε "τεκτονισμό".

"Οικογένεια σε κρίση", νέα διαθρησκειακή διάσκεψη

Αν νομίζετε ότι οι άλλοι δεν ανησυχούν για την κρίση την οποία διέρχεται ο θεσμός του γάμου και της οικογένειας κάνετε μεγάλο λάθος. Στη Βιέννη από τις 5 μέχρι της 7 Δεκεμβρίου διοργανώνεται διαθρησκειακή διάσκεψη με θέμα "Οικογένεια σε κρίση". Οργανωτές του συνεδρίου είναι το παγκόσμιο εβραϊκό συνέδριο, η Διάσκεψη των Ευρωπαίων Ραββίνων, καθώς και η εβραϊκή κοινότητα της Αυστρίας. Συνδιοργανωτής είναι η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, θα συμμετάσχει δε και η Ρωμαιοκαθολική.

Μαθαίνουμε λοιπόν ότι ...

"Στο συνέδριο θα συζητηθούν τα ακόλουθα θέματα: «Οικογένεια και θρησκευτική κοινότητα», «Οικογενειακό Δίκαιο στην Ευρώπη», «Ηθική των συζυγικών σχέσεων», «Οι γονείς και τα παιδιά»".(*)

... και σχολιάζοντας γράφουμε :

Αν ήταν διαφορετικές οι εποχές και άλλοι καθόριζαν την πορεία του κόσμου, δεν θα περιμέναμε τους ραββίνους, τους καρδιναλίους ή τους προέδρους τμημάτων εξωτερικών εκκλησιαστικών σχέσεων (σημ. πανταχού παρούσες οι σχέσεις και οπωσδήποτε οι "σχεσίτες") τύπου Μητροπολίτη Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνος.

Σύνοδοι Οικουμενικές θα συγκαλούντο, όχι Συνέδρια διαπροσωπικών σχέσεων και ανταλλαγής απόψεων δια το "θεαθήναι της αγάπης". Είναι βέβαια και το εφιαλτικό όραμα του οικουμενισμού, που τα καθοδηγεί όλα τούτα.

Αλλά πέρα από αυτά, εκείνο που προφανώς δεν πρόκειται να συζητηθεί ποτέ, είναι μια πτυχή ενός εκ των πολλών νόμων που καθορίζουν τη ζωή και την πορεία του εβραϊκού έθνους.

Σύμφωνα με το νόμο αυτό, οι πτυχές του οποίου χάνονται στα βάθη του παρελθόντος της ιουδαϊκής - εν διασπορά - παράδοσης, ο άρρην Εβραίος οφείλει να παντρεύεται Εβραία. Αυτό όμως δεν ισχύει για τα θήλεα. Οι Εβραίες μπορούν να παντρεύονται ανεξαρτήτως φυλής, θρησκεύματος ή εθνότητας, τον εκλεκτό τους.

Ομολογουμένως είναι αρκετά έξυπνη η τήρηση αυτής της παράδοσης εκ μέρους των νομοδιδασκάλων και επιμελουμένων το μέλλον της φυλής και του έθνους των. Η πρώτη δασκάλα των παιδιών είναι η μητέρα, και αν αυτή είναι προερχομένη εκ του ιουδαϊκού θρησκεύματος, τα παιδιά θα ακολουθήσουν τις μητρικές διδαχές για ένα θεό (ανώτερη δύναμη) κοινό όλων των ανθρώπων. Ο οποίος στην περίπτωση των παπικών και των λοιπών αντιλεγομένων ιερέων - στο συνέδριο της Βιέννης δεν θα είναι παρόντες, προτιμήθηκαν οι ραββίνοι - φορεί το ένδυμα της αγάπης. Οι απόντες, αλλά παρόντες δια των εκπροσώπων τους, έχουν άλλη φορεσιά. Αυτοί φορούν το "ένδυμα" των σχέσεων και θα διαπραγματευθούν την "Ηθική των συζυγικών σχέσεων" στα πλαίσια ενός γενικοτέρου θέματος. Τίτλος του: "Οικογένεια σε κρίση".

Λαμπρά προβλέπονται τα αποτελέσματα και αισιόδοξα οπωσδήποτε θα είναι τα συμπεράσματα. Οι διακρίσεις των φύλων δεν υφίστανται και ουδείς θα τολμήσει να κάνει λόγο περί αυτού. Η αγάπη όλα τα συγχωρεί και ουδέποτε εκπίπτει. Φυσικά, τίποτα δεν θα λεχθεί και ως προς την τήρηση του εβραϊκού νόμου : Ο άρρην Εβραίος να παντρεύεται Εβραία, αν θέλει να του συμπαραστέκεται ο θεός και ο γάμος να αποβεί προς δόξαν του κυρίαρχου πλέον εθνους του.

(*) http://aktines.blogspot.com/2011/12/blog-post_7373.html

Ο αρθρογράφος κι εμείς

Αν θέλετε να μάθετε πως οδηγείται κανείς στον φανατισμό και στον πρωτογενή (αρχαϊκό) αντιεβραϊσμό, δεν έχετε από του να διαβάσετε ένα άρθρο ιδιορύθμου (sui generis) αρθρογράφου. Ο οποίος ασχολείται με το θέμα των Εβραίων, των Ελλήνων, τα θρησκευτικά, τα φιλοσοφικά και πολλά άλλα (πολιτικά). Το άρθρο φέρει τον βαρύγδουπο τίτλο "Είναι δυνατόν οι Εβραίοι, που τα κάνουν όλα αυτά, να επιλέχθηκαν από τον Θεό για την "αξία" τους;"(*) και διαπραγματεύεται ιστορικά τη διαχρονική πορεία των Εβραίων με μια υπεραπλούστευση, που θα την ζήλευε κι αυτός ο ευθυμογράφος Ν. Τσιφόρος με τους "Κονκισταδόρους".

Ο αρθρογράφος ...

"Από τον τενεκέ Αβραάμ μέχρι τον καραγκιόζη τον Μωυσή, όλοι τους ήταν ίδιοι. Πονηροί, κλέφτες, τεμπέληδες και στα δύσκολα προαγωγοί των γυναικών τους και των παιδιών τους.
Όταν δεν έκλεβαν τους ξένους, έκλεβαν τα αδέλφια τους"

... κι εμείς (ΚΧ) :

Αυτοί οι "τενεκέδες" και οι "καραγκιόζηδες", όπως και πολλοί άλλοι τους οποίους δεν αναφέρει ο ιδιόρυθμος (...) πιστός (!!) αρθρογράφος, ήταν εκείνοι που μίλησαν και έγραψαν για τούτο εδώ, που γράφει ο ίδιος ιδιόρυθμος (ξανά) και πιστός (αυτό υποτίθεται) αρθρογράφος :

"Σε αυτόν τον λαό έδωσε ο Κύριος τον Οίκο Του να τον απολαύσουν υπό την προϋπόθεση ότι σε κάποια στιγμή θα τον παραδώσουν στον Υιό και κληρονόμο Του. Να τον παραδώσουν σ’ Αυτόν που θα γεννηθεί ανάμεσά τους ως αδερφός τους"

Πολύ σωστά, όπως ήταν "τενεκέδες" και "καραγκιόζηδες" οι προπάτορες, το ίδιο είπαν και για εκείνον τον "κληρονόμο του Οίκου Του" (σημ. ο αρθρογράφος επιλέγει τα κεφαλαία για να μας δείξει ότι πιστεύει σ΄ Αυτόν - κεφαλαία πάντα - που θα γεννηθεί ανάμεσά τους ως αδελφός!).

"Υμάς δε είρηκα φίλους", λέγει Κύριος προς Μαθητάς.

Ναι, σωστά το διαβάσατε, "ως αδελφός", παρότι ουδαμού λέγεται ή γράφεται στα θρησκευτικά μας Βιβλία ότι ο Κύριος "θα γεννηθεί σαν αδελφός".
Αυτά είναι κοινώς διανοητικά "κουραφέξαλα" εμφυτευμένα στο μυαλό του sui generis αρθρογράφου, ενασχολουμένου εκτός άλλων με τα θεολογικά.

Του συνιστούμε : Καλύτερα να τα παρατήσει, αν θέλει να μην εκθέτει την ιδιωτεία του επί των συγκεκριμένων θεμάτων.

(*) Βλέπε http://ksipnistere.blogspot.com/2011/12/blog-post_3970.html