Δικαιοσύνη "αλα κάρτα"

Διαχειριστής πολυκατοικίας μου έλεγε ότι, μετά την κλοπή 12.000 € που τους έκανε γραφείο έκδοσης κοινοχρήστων - είχε αναλάβει τη διαχείριση και δεν απέδιδε τους λογαριασμούς ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΔΕΦΑ -, αποφάσισαν οι ιδιοκτήτες να αποζημιώνουν με 6 € κατά μήνα τον ιδιοκτήτη και ένοικο διαμερίσματος, ο οποίος θα έκανε του λοιπού τη διεκπεραίωση των κοινών εξόδων. Σημειωτέον, το γραφείο εισέπραττε 180 € μηνιαίως. Ξεσηκώθηκαν λοιπόν κάποιοι άλλοι ιδιοκτήτες, διαμένοντες στην αλλοδαπή ή μακράν των Αθηνών, και ρώτησαν το διαχειριστή αν θα κόβει απόδειξη για το ετήσιο εισόδημα που θα αποκομίζει. Φυσικά, ουδείς εξ αυτών πρότεινε να ανάλάβει άνευ αποζημιώσεως τη διαχείριση ή να εξουσιοδοτήσει νομικά έγκριτο πρόσωπο για τη δουλειά αυτή. Το ενδιαφέρον τους ήταν, ότι ο διαχειριστής θα έπαιρνε "μαύρο" χρήμα χωρίς απόδειξη. Δηλαδή, δεν θα έδινε απόδειξη για το "πουρμπουάρ" των 6 €, για τα τρεξίματα, τα τηλέφωνα, το κυνηγητό των κακοπληρωτών και ένα σωρό άλλες ταλαιπωρίες.

Σωστά λένε ότι η άκρα δικαιοσύνη (σημ. οι φορο-και άλλα-κάρτες αυτό μας υπόσχονται) καταντά άκρα αδικία. Φυσικά, δικαιοσύνη για τα ζουζουνάκια, όχι για τους ελέφαντες, που δεν πιάνονται στα δίχτυα της αράχνης. Άντε μετά να δεις προκοπή με τέτοια μυαλά.

Για να βάλουμε σε τάξη μερικά πράγματα

Ανθισμένη πασχαλιά

Στην ερειπιώδη καστάσταση όπου βρισκόμαστε τίθενται πολλά ερωτήματα. Μερικά εξ αυτών είναι και θρησκευτικού ενδιαφέροντος, καθώς αυτό που θα διαβάσετε ευθύς αμέσως.


Αναγνώστης του ιστολογίου με την υπογραφή Silver υπέβαλε την εύστοχη παρατήρηση σχετικά με αυτό που διάβασε στην ανάρτηση "Συνέχεια και τέλος περί του αβασίμου δόγματος". Συγκεκριμένα γράφει :

["Η αθώωση του λαού συνεπάγεται και αθώωση του ιερατείου του λαού αυτού, όπως και του πολιτικά διοικούντος λαό και ιερατείο Ποντίου Πιλάτου - "ηγεμονεύοντος της Συρίας Κυρηνίου".


... και τους ηρώτησεν ο αρχιερεύς.....και όμως ιδού, ότι έχετε γεμίσει την Ιερουσαλήμ με την διδασκαλίαν σας και με κακοβουλίαν και κακάς προθέσεις ζητείτε να επιρρίψετε επάνω μας την ευθύνην και την ενοχήν δια τον φόνον του ανθρώπου αυτού.(Πράξεις Ε:27-28)

Όπως αντιλαμβάνεσαι οι μαθηταί του Κυρίου δεν δέχονται τη θεωρία της συλλογικής ευθύνης. ]

Απάντηση

Δεν γνωρίζω με ποιο τρόπο θέτει το συμπέρασμα "όπως αντιλαμβάνεσαι οι μαθηταί του Κυρίου δεν δέχονται τη θεωρία της συλλογικής ευθύνης" ο Silver. Εν πάση περιπτώσει η απάντηση που έδωσα ήταν η εξής:    


Αγαπητέ Silver,

Η συλλογική ευθύνη είναι ένας αφορισμός, μια αοριστολογία η οποία προφανώς δεν γίνεται ποτέ δεκτή. Όπως και το περί αυτής δόγμα. Δεν πιστεύουμε όμως, ούτε ποτέ πιστεύαμε, τέτοιο πράγμα. Ο υποκριτής αρχιερεύς (Πράξεις Ε:27-28) σε τι κατηγορεί τους Μαθητές, τι τους λέει; "Με κακοβουλίαν και κακάς προθέσεις ζητείτε να επιρρίψετε επάνω μας την ευθύνην και την ενοχήν δια τον φόνον του ανθρώπου αυτού". Ο πληθυντικός του "ζητείτε να επιρρίψετε επάνω μας την ευθύνην και την ενοχήν" τι σημαίνει; Σημαίνει ότι ο αρχιερεύς δεν αναλαμβάνει την ευθύνη που αναλογεί σ΄ αυτόν και το ιερατείο του, αλλά οχυρώνεται αόριστα και αφοριστικά πίσω από το "μας κατηγορείτε", δηλαδή συλλογικά, και άρα ανεύθυνα. Μη ξεχνάμε όμως ότι ο Κύριος δεν απευθυνόταν γενικά όταν απαντούσε στους Φαρισαίους με το "αρθήσεται αφ΄ ημών η βασιλεία του Θεού και δοθήσεται έθνει". Απευθυνόταν προς εκείνους (σημ. αρχιερείς και πρεσβυτέρους του λαού) που τον ρωτούσαν "εν ποια εξουσία ταύτα ποιείς" (Μτ. κα΄ 18-43). Αυτοί εκπροσωπούσαν το πίστευμα του λαού και άρα, αυτοί είναι οι κυρίως υπεύθυνοι. Εφόσον δε ο λαός έμενε και μένει πιστός στις διδαχές τους, φέρει κι αυτός, φυσικά όχι στο σύνολό του, ευθύνη. Δόγμα μας δεν είναι να πιστεύουμε στη συλλογική ευθύνη των Ιουδαίων, αλλά είναι να πιστεύουμε ότι οι κατήγοροι και σταυρωτές (ιερατείο και όχλος) σκόπιμα διέστρεφαν αυτά που άκουγαν, έβλεπαν και λόγο δεν μπορούσαν να αρθρώσουν. Το ίδιο κάνουν και τώρα. Προκειμένου να αποσείσουν την ευθύνη που εξακολουθητικά φέρουν, καλύπτονται πίσω από τη "συλλογική ευθύνη" - την ονομάζουν "δόγμα" οι θρασείς - και ζητούν τις υπογραφές μας. Ας μας απαντήσουν λοιπόν : Ποιο λαό εκπροσωπούν; Όλο τον εβραϊκό λαό, ένα μέρος αυτού, και ποιο;

Νοθεύοντας το συναίσθημα

Διαβάστε το παρακάτω, αλλά πρίν, το εισαγωγικό σχόλιο που προηγείται :

Σχόλιο
Το ερώτημα, και μέγιστο ζήτημα, είναι ποιος από τους δυο μύθους θα επικρατήσει : Ο ιουδαικός με τον Μωυσή ή αυτός με τον Μωάμεθ; Εκεί είναι το πρόβλημα.

Γράφω περί μύθων, διότι αν περιοριστούμε μόνο στην Παλαιά Διαθήκη - κοπής ιουδαϊκής ή μωαμεθανικής - και μόνο σ΄ αυτή, χωρίς τον Φωτισμό που μας παρέχει η Καινή Διαθήκη, οι πατέρες της Εκκλησίας και το πλήθος των ομολογητών και Μαρτύρων (όχι τύπου Σαμψών), τότε θα λέγαμε ότι περί μύθων είναι όλα όσα διαπραγματεύονται τα, ιουδαϊκής ή μουσουλμανικής κοπής, δυο αυτά βιβλία. Εκεί ακριβώς εστιάζεται η νοθεία του συναισθήματος, όχι όμως με τις προδιαγραφές του αμερικανικού (και σιωνιστικού) Χόλυγουντ. Μπαίνει σφήνα τώρα και το Ισλάμ.
Πολύ εύστοχο δημοσίευμα από http://www.tanea.gr/politismos/article/?aid=4711169 , όπου και η φωτογραφία.

Η διπλωματία της Σεχραζάτ και του Ονούρ

Ούτε που θα μπορούσε να διανοηθεί ο σκληρός σουλτάνος Μουράτ Δ', όταν κατάφερε να κατακτήσει τους Πέρσες ξοδεύοντας άφθονο χρυσάφι και ανθρώπινες ζωές προκειμένου να αναπτύξει το εμπόριο των Οθωμανών, ότι θα υπήρχε τετρακόσια χρόνια αργότερα μια μέθοδος που θα απέφερε περίπου παρόμοια οφέλη με ελάχιστα έξοδα και χωρίς να «ανοίξει ρουθούνι», η μέθοδος Χόλιγουντ ή απλώς η διπλωματία της σαπουνόπερας. Καθηλωμένοι στους καναπέδες σήμερα οι τηλεθεατές στο Ιράν ανοίγουν τα σαλόνια τους και τις καρδιές τους στους τούρκους αστέρες της σαπουνόπερας. Σε ολόκληρη την ευαίσθητη περιοχή της Μέσης Ανατολής οι τουρκικές σαπουνόπερες έχουν αναλάβει την ένωση των μουσουλμανικών λαών υπό τη φαντασμαγορική σκέπη τους, υποστηρίζοντας καλύτερα από οποιονδήποτε διπλωμάτη τη νεο-οθωμανική διπλωματία, που έχει στόχο να αναδείξει την Τουρκία σε «ήρεμη δύναμη» μιας περιοχής που εκτείνεται από τη Μέση Ανατολή έως τα Βαλκάνια.

Σε 85 εκατομμύρια υπολογίστηκαν οι τηλεθεατές του τελευταίου επεισοδίου της σειράς «Noor» («Gumus») από τη Συρία έως το Μαρόκο. Με θέμα την τρυφερότητα και τον σεβασμό με τον οποίο αντιμετώπιζε τη σύζυγό του ένας ζάπλουτος πιστός μουσουλμάνος, προκάλεσε τόνους δακρύων στο γυναικείο κοινό, στέλνοντας και το μήνυμα ότι το Ισλάμ δεν ευθύνεται για το αν οι μουσουλμάνοι σύζυγοι κάνουν κατάχρηση της εξουσίας τους. Μερικά μόνο νούμερα είναι ενδεικτικά αυτού του κύματος των τουρκοσάπουνων που έχει κατακλύσει, με 100 και πλέον ώρες επεισοδίων, περίπου 300 διαφορετικά κανάλια, σε 20 τουλάχιστον χώρες, από το Ιράν έως το Μαρόκο και τη Συρία και την Αίγυπτο και από εκεί στα Βαλκάνια (Βουλγαρία, Ρουμανία, Αλβανία), από το Κόσοβο έως το Αζερμπαϊτζάν και το Καζαχστάν. Με κόστος ανά επεισόδιο από 500 έως 15.000 δολάρια, οι σαπουνόπερες αποφέρουν τουλάχιστον 60 εκατομμύρια δολάρια ετησίως στην τουρκική οικονομία. Αλλά αυτό είναι το λιγότερο.

Από το περιοδικό «Time» έως την ιταλική «Repubblica» και από ειδικά άρθρα μελετητών της Μέσης Ανατολής και της τουρκικής διπλωματίας έως ντοκιμαντέρ της ιαπωνικής τηλεόρασης αφιερωμένα στις τουρκικές σαπουνόπερες, το είδος αυτό της τηλεόρασης έχει χαρακτηριστεί «ο κρυφός άσος στο μανίκι του Ταγίπ Ερντογάν».

Η Τουρκία θεωρείται ήδη μια περιφερειακή υπερδύναμη στον τομέα της τηλεοπτικής ψυχαγωγίας, την οποία αξιοποιεί και για αύξηση του τουρισμού (πλούσιοι Αραβες πετούν πλέον στην Κωνσταντινούπολη για Σαββατοκύριακο, αντί στο Παρίσι και στο Λονδίνο, και λέγεται ότι ορισμένοι εξ αυτών επιχειρούν να συναντήσουν τις ωραίες πρωταγωνίστριες των σίριαλ, ενώ υπολογίζεται ότι αυξήθηκε κατά 300.000 άτομα ο τουρισμός στα Πριγκιπονήσια. εξάλλου, τα γυρίσματα στην Κερύνεια του τουρκοσάπουνου «Εζέλ», τα οποία προκάλεσαν αντιδράσεις όταν προβλήθηκε στην Ελλάδα από τον Αntenna, έγιναν για να τονωθεί ο τουρισμός στα Κατεχόμενα). Αλλά όχι μόνον.

Πρόκειται για ένα «συναισθηματικό υλικό», ισχυρότερο από οποιαδήποτε στρατιωτική επιβολή, εξωτερική πολιτική και διπλωματική διεργασία, με το οποίο η Αγκυρα υποστηρίζει την ερντογανική εσωτερική και εξωτερική πολιτική. Και είναι τέτοια η επιτυχία του ώστε ακόμη και στα τουρκικά πανεπιστήμια στις σπουδές Κοινωνιολογίας διδάσκεται η επιτυχία της διπλωματίας της σαπουνόπερας, ενώ τούρκοι διανοούμενοι, με κυριότερο τον καθηγητή Νιλουφέρ Ναρλί, αναλύουν σε άρθρα τους την τουρκική «soft power».

Η αντιγραφή της αμερικανικής συνταγής για τη δημιουργία μιας συναισθηματικής κοινότητας σε λαούς με διαφορετική καταγωγή μέσω του κινηματογράφου και της τηλεόρασης αρίστη. Το σαπουνοπερικό μοντέλο, ιδανικό για να προωθήσει ήθη και να διαμορφώσει συνήθειες, αποδείχθηκε ιδανικό εργαλείο για το ερντογανικό καθεστώς προκειμένου να προωθήσει τις βασικές του αρχές και κυρίως το μοντέλο της οικονομικής του ανάπτυξης, το οποίο συνδυάζεται με τις παραδοσιακές αξίες της οικογένειας και τη θρησκευτική παράδοση. Ετσι, χάρη στις σαπουνόπερες καλλιεργήθηκε ένα αίσθημα κοινότητας των μουσουλμανικών λαών από τα Βαλκάνια έως τη Μέση Ανατολή, με την Τουρκία βέβαια πάντα σε θέση ηγεμονική.

Ηδη στη χώρα μας, παθιασμένοι καταναλωτές των τουρκοσάπουνων, έχουμε την εμπειρία μιας τέτοιας «κατάκτησης» από μια χούφτα τούρκους σταρ, με θεληματικό πιγούνι και σκοτεινό ύφος, που ζουν παθιασμένους έρωτες σε μια πανέμορφη Κωνσταντινούπολη, σε πολυτελή σπίτια που έχουν θέα τον Βόσπορο, ερεθίζοντας τις πιο γλυκά νοσταλγικές μνήμες ενός μεγάλου μέρους του ελληνικού κοινού. Αλλά δεν είναι μόνον το φυσικό ντεκόρ που προκαλεί το αίσθημα της οικειότητας, είναι οι οικείοι χαρακτήρες, η γλώσσα, είναι η κουλτούρα και τα ήθη, οι οικογενειακές αξίες, που κάθε άλλο παρά ξένα είναι προς τα ελληνικά. Αλλωστε και η πρώτη τουρκική σειρά που έκανε μεγάλο σουξέ, «Τα σύνορα της αγάπης» (Mega), ήταν σαφώς προσανατολισμένη στη διπλωματική αντίληψη της εποχής περί φιλίας και στενών συγγενικών σχέσεων των δύο γειτονικών λαών.

Οσο για τους μουσουλμανικούς λαούς παρακολουθούν έργα με τις ίδιες αξίες, που θίγουν και θέματα ταμπού, όπως το προγαμιαίο σεξ, το παιδί εκτός γάμου, οι παθιασμένοι έρωτες, τα οποία όμως γίνονται δεκτά γιατί δεν τα προβάλλουν αμερικανικές παραγωγές με μια ξένη κουλτούρα, αλλά τουρκικές. «Ο θεατής αισθάνεται ότι συμμετέχει σε αυτό που συμβαίνει στην οθόνη και όχι ότι είναι ξένος», λένε οι τούρκοι παραγωγοί.

Αυτό το «αίσθημα οικειότητας» είναι το μεγάλο όπλο της τουρκικής σαπουνόπερας που εκτόπισε από την αγορά τα λατινοαμερικανικά «σαπούνια» και κατέλαβε - ειδικώς όσον αφορά τη Μέση Ανατολή - τη θέση που είχε αποπειραθεί να πάρει με σχετική επιτυχία παλαιότερα ο αιγυπτιακός κινηματογράφος και τηλεόραση. Πλέον και το αιγυπτιακό κοινό έχει κατακτηθεί από τους ανοιχτόχρωμους, ψηλούς και εύρωστους τούρκους πρωταγωνιστές, ενώ μέσα στο κλίμα αυτό η τουρκική εξωτερική πολιτική υποστήριξε την πτώση του Μουμπάρακ από την εξουσία και ο Γκιουλ ήταν ο πρώτος ξένος ηγέτης που επισκέφθηκε την Αίγυπτο στη μετά Μουμπάρακ εποχή.

Με το 60% της τηλεοπτικής αγοράς της Μέσης Ανατολής να έχει καταληφθεί από τουρκικές σαπουνόπερες, που για τον αραβικό κόσμο είναι μεταγλωττισμένες στα αραβικά, ο δρόμος είναι ανοιχτός για την τουρκική εξωτερική πολιτική, η οποία εμφανίζεται με προστατευτικούς σκοπούς για όλους τους μουσουλμάνους. Και για όποιον υποστηρίζει ότι ο ρόλος της τηλεόρασης δεν είναι δα και τόσο σημαντικός, η σαπουνόπερα «Sarket Hajar» («Το δάκρυ της πέτρας»), που πραγματευόταν την καθημερινότητα των Παλαιστινίων υπό τη διαρκή απειλή των Ισραηλινών, προκάλεσε σάλο. Στην πραγματικότητα και από τις δύο πλευρές, καθώς το Ισραήλ αντέδρασε στον τρόπο που παρουσίαζε τους Ισραηλινούς, υποστηρίζοντας ότι έθετε σε κίνδυνο τη ζωή των τούρκων Εβραίων, αλλά και για τον έρωτα ενός ισραηλινού αξιωματικού της Αστυνομίας με παλαιστίνια ακτιβίστρια, ενώ ορισμένοι Παλαιστίνιοι αντέδρασαν στα εγκλήματα τιμής που παρουσίαζε η σαπουνόπερα.

Οσο για τη σαπουνόπερα «Asi», μια α λα τούρκα εκδοχή του «Υπερηφάνεια και προκατάληψη» της Τζέιν Οστιν, είχε τέτοια απήχηση στον αραβικό κόσμο, ώστε μέλη της βασιλικής οικογένειας της Σαουδικής Αραβίας ζήτησαν να γνωρίσουν τους πρωταγωνιστές. Τα ισλαμικά κεφάλαια από όλες αυτές τις χώρες εισρέουν για επενδύσεις στην Τουρκία, ενώ οι τούρκοι επιχειρηματίες απολαμβάνουν μεγάλη εκτίμηση. Θυμάται πολύ καλά και το ελληνικό κοινό τις επιτυχημένες οικοδομικές επιχειρήσεις της οικογένειας του Ονούρ στο Ντουμπάι, αλλά και προς Βορρά, στη σειρά «Πειρασμός» («Ask-I Memnu»), τις επίσης κατασκευαστικές επιχειρήσεις στο Καζαχστάν. Γιατί κάθε άλλο παρά μόνον η Μέση Ανατολή είναι στόχος αυτής της κολοσσιαίας τηλεοπτικής επιχείρησης διπλωματικής διείσδυσης της τουρκικής κουλτούρας στις χώρες του μουσουλμανικού τόξου. Κροατία, Αλβανία, Κόσοβο, Αζερμπαϊτζάν, Καζαχστάν, Βουλγαρία, Σερβία, Μαυροβούνιο, Ρουμανία απολαμβάνουν με το ίδιο πάθος τα τουρκοσάπουνα και χώρες οι οποίες κατά το μεγαλύτερο μέρος του 20ού αιώνα δεν έτρεφαν συμπάθεια για την Τουρκία, γεγονός που είχε διαποτίσει ακόμη και την εκπαίδευση των παιδιών (κατάλοιπο από την οθωμανική εποχή), υποκλίθηκαν με ενθουσιασμό στους τούρκους τηλεαστέρες.

Περί Δημοκρατίας και ελευθερίας

Πουλήθηκε σε κροίσο Σαουδάραβα (Κατάρ) μια "βραχονησίδα" κοντά στην Κέρκυρα.

Και ύστερα, μετά από το "πολιτικό κείμενο για πολιτικά αρχαρίους", με την υπενθύμιση "στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα", μπορείτε να διαβάσετε και την ανάρτηση, οπωσδήποτε άσχετη με τα παραπάνω, του αγαπητού κυρίου Μόσχου Λαγκουβάρδου. Τα γράφω αυτά διότι οι αναρτήσεις στα "Διάφορα Θέματα", ακολουθούν μια σειρά, όχι κατ΄ ανάγκη συνέχεια η μια της άλλης.

Την ανάρτηση του κ. Λαγκουβάρδου θα τη διαβάσετε στο δεσμό που ακολουθεί, http://moschoblog.blogspot.com/2012/04/blog-post_28.html, όπου υπάρχει και ένα σχόλιο. Αυτό :

Αγαπητέ κύριε Λαγκουβάρδο,

Σχετικά με αυτό : " Οι φυλακισμένοι έχουν το μεγάλο πλεονέκτημα να διακρίνουν το πολυτιμότερο από το ευτελέστερο. Μερικοί συγγραφείς υποστηρίζουν ότι μόνο οι φυλακισμένοι είναι αληθινοί άνθρωποι. Ότι μόνο η φυλακή διδάσκει τον άνθρωπο ότι εκτός από την ελευθερία του, όλα τα άλλα πράγματα που κυνηγάει ο κόσμος είναι μάταια", σας γράφω τα κατωτέρω :

Η ελευθερία δεν ανακαλύπτεται όταν τη χάνεις, και μάλιστα μετα από κάποια μικρή ή μεγάλη αδικοπραξία κατά συνανθρώπου. Ανακαλύτπτεται όταν μειώνονται στο ελάχιστο οι επείσακτες ανάγκες, που ατυχώς μας επιβλήθηκαν. Δεν γράφω πότε και πώς.

Ανάγκη δεν έχουμε ούτε τη δημοκρατία, ούτε την ψήφο, όπως και πολλά άλλα. Μας έχουν επιβληθεί όμως και πολλοί είναι οι λόγοι. Ο σημαντικότερος, κατά τη γνώμη μου, είναι διότι ξεχνάμε αυτό, το οποίο, ως μοναδική του ανάγκη, έλεγε ότι έχει ένας γέροντας - και ανώνυμος - ασκητής : Η μοναδική ανάγκη που έχω, είναι το "Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με τον αμαρτωλό".

Αν αρχίζαμε από εκεί, οι άφρονες πολιτικοί μας εννοώ, τότε θα ανακαλύπταμε την πραγματική ελευθερία και όχι αυτή της δημοκρατίας. Κατά σύμπτωση, τώρα την ονομάζουν και "δημιοκρατία" παραφράζοντας ελαφρώς και προσφυώς το όνομα του νυν διορισμένου (σημ. καρτέλ τραπεζιτών κλπ.) κυβερνήτη μας.

Ένα πολιτικό κείμενο για τους πολιτικά αρχαρίους. Στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα

  Η άνοδός της απειλεί το ΚΚΕ και τα "αφεντικά" του.

Η μονομαχία των "άκρων" της Δημοκρατίας μπορεί να τη "σώσει".

Γράφει ο

 ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ 

Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο - ΕΑΜ Β’

Η άνοδος της Χρυσής Αυγής μπορεί να φαίνεται σαν ένα "στίγμα" για τη Δημοκρατία μας, αλλά με την κατάλληλη γνώση μπορεί να μετατραπεί σε μια πολύ μεγάλη ευκαιρία ...Μια μεγάλη όσο και μοναδική ευκαιρία να ξεκαθαρίσει το τοπίο της Μεταπολίτευσης. Γιατί είναι ευκαιρία; Γιατί με τις αντιδράσεις, που προκαλεί η άνοδός της και η πιθανή είσοδός της στη Βουλή, αποκαλύπτεται ο ολέθριος σχεδιασμός της φασιστικής Μεταπολίτευσης ...Ο σχεδιασμός εκείνος, που "καπελώνει" τη Δημοκρατία και παραδίδει την πατρίδα μας στα "χέρια" λίγων οικογενειών ...Ο σχεδιασμός εκείνος, του οποίου το σύνολο της λειτουργίας στηρίζεται στην παράνομη είσοδο του ΚΚΕ στη Βουλή. Αυτό αποκαλύπτει η σημερινή "επιτυχία" της Χρυσής Αυγής. Αποκαλύπτει το απόλυτο "μυστικό" του φασισμού της Μεταπολίτευσης.

Το ΚΚΕ είναι το βασικό "εργαλείο" της φασιστικής Μεταπολίτευσης. Ένας μόνιμος, άκαμπτος και φασιστικός "υπερχειλιστής", ο οποίος, ακόμα και σήμερα —στην εποχή της απόλυτης "ξηρασίας"—, βοηθά τον δικομματισμό να διατηρείται με ευκολία σε διψήφια ποσοστά. Το μέγεθός του είναι το "όριο" που σώζει τους μεγάλους και καταστρέφει τους μικρούς. Ένα "μέγεθός", το οποίο είναι εξ’ αρχής "κανονισμένο" με βάση τις ανάγκες των ιμπεριαλιστών και βέβαια του δικομματισμού, που τους εξυπηρετεί. Αρκετά μικρό, ώστε να μην αντιμετωπίζεται ως πραγματική απειλή για την κοινωνία —και άρα ως πρόβλημα, το οποίο πρέπει να επιλυθεί άμεσα και μόνιμα— και αρκετά μεγάλο, για να "εξοντώνει" εν τη γενέση του ό,τι και όποιον ενοχλεί τον δικομματισμό.

Αυτός είναι ο κρυφός ρόλος του ΚΚΕ. Είναι ένα φασιστικό "εργαλείο", που με το μέγεθός του και τον αντιδημοκρατικό τρόπο λειτουργίας του εξοντώνει όλα τα "νεογνά" της Δημοκρατίας ...Εξοντώνει όλα τα "γεννήματα", τα οποία θα μπορούσαν να απειλήσουν τον φασιστικό δικομματισμό της αμερικανικής πρεσβείας. Αυτό είναι το "κόλπο" της Μεταπολίτευσης ...Το "κόλπο" της ψευδοδημοκρατίας, που δήθεν επιτρέπει στους πολίτες να ψηφίζουν ελεύθερα, ενώ στην πραγματικότητα όλα γύρω τους είναι "στημένα". Αυτό είναι το παιχνίδι που μας επέβαλαν τα υπερατλαντικά "αφεντικά" μετά την πτώση της δικής τους Χούντας. Κοινά αφεντικά έχουν όλοι οι πρωταγωνιστές της Μεταπολίτευσης. Από τους "νικημένους" Χουντικούς και τους "βασανισμένους" ΚΚΕδες μέχρι τους "θριαμβευτές" Πολυτεχνίτες "δημοκράτες" όλοι από την ίδια πρεσβεία παίρνουν εντολές.

Από εκεί και πέρα το "δούλεμα" —εδώ και τριάντα χρόνια— πάει "σύννεφο". Τα δύο μεγάλα κόμματα παριστάνουν τους "εγγυητές" της ασφάλειας της δημοκρατίας από τους "κομμουνιστές" και το ΚΚΕ τούς "εγγυάται" τη δική τους ασφάλεια από τους αντιπάλους τους ...Τους "εγγυάται" ότι δεν θα έχουν ενοχλήσεις από παρείσακτους και "αυθαίρετους" ανταγωνιστές. Ο "προστάτης" των "προστατών" του, που παριστάνουν τους "προστάτες" της δημοκρατίας. Ολόκληρη η ελληνική γραμματική πρέπει να χρησιμοποιηθεί, για να περιγράψουμε τον ρόλο του. Από εκεί και πέρα το μέγεθος αυτού του ΚΚΕ είναι εκ των προτέρων προσδιορισμένο. Είναι αρκετά μεγάλο τόσο για να μπορεί να "σπρώχνει" μαζικά τους δημοκράτες στα δύο μεγάλα κόμματα όσο και για να καταστρέφει τον ανταγωνιστικό περίγυρό τους.

Όποιος στα χρόνια της "δημοκρατίας" της Μεταπολίτευσης είχε την ατυχή ιδέα να "ξεκινήσει" μια πολιτική κίνηση από τη βάση της κοινωνίας, γνωρίζει από πρώτο "χέρι" τον ρόλο του ΚΚΕ ...Γνωρίζει ότι ο πρώτος, ο οποίος θα του επιτεθεί με όλα τα μέσα και όλους τους τρόπους, είναι ένα "λυσσασμένο" ΚΚΕ. Ο μισαλλόδοξος, άπληστος, σκοτεινός και επικίνδυνος "νεάντερταλ" της πολιτικής μας ζωής είναι αυτός, ο οποίος εκτελεί τα συμβόλαια "θανάτου" του δικομματισμού ...Το σταλινικό ΚΚΕ των αγράμματων "φωτισμένων" ηγετών και των επαγγελματιών "διωκόμενων" οπαδών ...Των βολεμένων οπαδών και των επαγγελματιών ψηφοφόρων ...Το ΚΚΕ των μυστικών ντόπιων και ξένων χρηματοδοτών.

...Το ΚΚΕ, το οποίο στην πραγματικότητα είναι ένα κόμμα του δοκιμαστικού "σωλήνα" της ψυχροπολεμικής εποχής ...Ένα κόμμα ψευδοστελεχών χωρίς οπαδούς ...Ένα κόμμα, το οποίο φτιάχτηκε σε υπόγεια μυστικών υπηρεσιών αρχικά με λίρες και στη συνέχεια με δολάρια και ρούβλια, τα οποία "ζυμώθηκαν" με τους πολλούς αγράμματους παραλήπτες τους ...Ένα κόμμα-"εργαλείο", το οποίο αναλαμβάνει ό,τι αποστολή βολεύει τα αφεντικά του. Όποιος νέος ιμπεριαλιστής μπορεί να το πληρώνει, το "κληρονομεί" από τον προκάτοχό του. Κάποτε το έλεγχαν οι Βρετανοί, μετά οι Αμερικανοί και αν στο μέλλον εμφανιστούν εξωγήινοι ιμπεριαλιστές, θα μπορούσαν να το διεκδικήσουν.

Απλά πράγματα. Το σημερινό ΚΚΕ το "τάιζαν" από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και εντεύθεν οι Αμερικανοί ...Οι Αμερικανοί, οι οποίοι, προκειμένου να μονιμοποιήσουν στην Ευρώπη ψευδοδημοκρατικές ηγεσίες "δικομματικών" τύπων, υποβοηθούνταν από τους Σοβιετικούς με τα "εργαλεία" τύπου ΚΚΕ ..."Εργαλεία", τα οποία στην περίπτωση της Ελλάδας αποδείχθηκαν θανάσιμα, εφόσον δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το ΚΚΕ είναι το γνωστό χαφιεδομάγαζο των προδοτών και των πρακτόρων, που βύθισαν σε έναν αναίτιο και άστοχο Εμφύλιο την πατρίδα μας, προκειμένου ν' απαλλάξουν τους ξένους ιμπεριαλιστές από τα "στοιχεία" που τους εμπόδιζαν στην εφαρμογή των σχεδιασμών τους.

Αυτό ακριβώς είναι το ΚΚΕ ...Ένα "απολίθωμα" του παρελθόντος, που, χάρη στις επιδιώξεις και το χρήμα των ιμπεριαλιστών, έφτασε μέχρι τις ημέρες μας ...Ένας μηχανισμός χαφιέδων και πρακτόρων, που επ’ αμοιβή μπορούν να κάνουν τα πάντα ...Τα δουλικά του Στάλιν, που μέχρι τις μέρες μας συντηρούνται με τα χρήματα των αφεντικών ...Τα δουλικά του Στάλιν, που υπό την αμερικανική προστασία και ανεξαρτήτως εθνικότητας έκαναν τα ίδια ακριβώς πράγματα σε όλη την αμερικανοκρατούμενη Ευρώπη της μεταπολεμικής εποχής.

Χάρη στα κομμουνιστικά κόμματα των χαφιέδων της Μόσχας επικράτησαν τα δικομματικά "δίπολα" των "σοσιαλιστών" και των "συντηρητικών" σε όλες τις χώρες της "ελεύθερης" Δύσης. Δίπολα κομμάτων, τα οποία θεωρητικά πρέσβευαν τη Δημοκρατία, αλλά πρακτικά λειτουργούσαν φασιστικά και δογματικά ως ημικρατικοί οργανισμοί, προσκολλημένα στο δημόσιο χρήμα. Δίπολα κομμάτων, τα οποία, χάρη στην υποτιθέμενη απειλή του τοπικού ΚΚ, γίνονταν κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση με αυτό, προκειμένου δήθεν να το αντιμετωπίσουν ...Για το καλό της Δημοκρατίας. Όλοι γίνονταν φασίστες με στόχο τη μονοπώληση της εξουσίας με το άλλοθι της καλύτερης αντιμετώπισης του σταλινισμού.

Δεν υπάρχει κάποιο μεγάλο μυστήριο στον μεταπολεμικό σχεδιασμό της Ευρώπης. Δεν είναι μυστήριο η σημερινή "επιτυχία" σταλινικών τύπου Μέρκελ. Χάρη στα κομμουνιστικά κόμματα της Ευρώπης κατόρθωσαν οι ΗΠΑ να κατακτήσουν την Ευρώπη, χωρίς να την νικήσουν στρατιωτικά. Τη μισή Ευρώπη την παρέδωσαν στον "πατερούλη" της Μόσχας και την άλλη μισή την εξασφάλισαν για τους εαυτούς τους χάρη στη βοήθεια των δουλικών του "πατερούλη". Γι' αυτόν τον λόγο μιλάμε για εξ’ αρχής προσδιορισμένα μεγέθη. Το 8% δεν είναι τυχαίο κι ούτε αποτέλεσμα των ιδιομορφιών της ελληνικής κοινωνίας. Το 8% του ΚΚΕ είναι εξ’ αρχής προκαθορισμένο και συμφωνημένο μεταξύ Μόσχας και Ουάσιγκτον ...Ένα "φιξ" ποσοστό, το οποίο σε κάθε εκλογική διαδικασία "αναπαράγεται" στα υπόγεια του Υπουργείου Εσωτερικών και το οποίο δεν μεταβάλλεται με τίποτε.

Ακόμα και αν η αποχή των δημοκρατών αγγίξει το 100% και συμμετάσχουν στις εκλογές μόνον οι ΚΚΕδες και πάλι το ΚΚΕ θα συγκεντρώσει το 8% ...Δεν μπορεί να πάει παραπάνω ...Δεν επιτρέπεται να πάει παραπάνω ...Απαγορεύεται να πάει παραπάνω ...Μιλημένα και αποφασισμένα από την αρχή. Πολιτικοί επιστήμονες, οικονομολόγοι και κοινωνιολόγοι των μυστικών υπηρεσιών αποφάσισαν γι' αυτό το μέγεθος. Αυτοί αποφάσισαν για ένα μέγεθος, το οποίο θα καθιστούσε το φασιστικό κόμμα έναν βολικό σάκο του "μποξ", για να παριστάνουν τους επαγγελματίες "δημοκράτες" οι πραγματικοί φασίστες του δικομματισμού ...Οι "ιδιοκτήτες" της πατρίδας μας ...Οι "τρόφιμοι" της αμερικανικής πρεσβείας Παπανδρέου, οι Καραμανλήδες και οι Μητσοτάκηδες ...Οι ψεύτες, οι κουρασμένοι και οι γκαντέμηδες ...Αυτοί, που σήμερα εμφανίζονται να "αγωνιούν" για την τύχη της "δημοκρατίας" μας, βλέποντας την άνοδο της Χρυσής Αυγής ...Οι φασίστες, που, βλέποντας τα "μαγαζάκια" τους να κινδυνεύουν, βγήκαν στα κανάλια, για ν' αγωνιστούν για τη διάσωσή της ...Οι πρωταγωνιστές του δικομματισμού. Αυτοί, προσπαθώντας να "σώσουν" τον σχεδιασμό τους, "βλέπουν" απειλή στη ναζιστική Χρυσή Αυγή. Μια απειλή, την οποία ποτέ δεν την "είδαν" στο σταλινικό "είδωλό" της.

Όμως, γιατί είναι απειλή γι' αυτούς η Χρυσή Αυγή; Μήπως φοβούνται τον εκφασισμό της κοινωνίας; Μήπως φοβούνται τα μέσα, τα οποία θα τεθούν στη διάθεσή της και θα απειλήσουν τη Δημοκρατία; Όχι βέβαια. Τίποτε από όλα αυτά δεν φοβούνται. Η Χρυσή Αυγή δεν μπορεί με την παρουσία της να απειλήσει με κανέναν τρόπο την ώριμη πλέον δημοκρατία μας. Αυτό, το οποίο τους φοβίζει, είναι η "λογιστική" της Μεταπολίτευσης ...Η "λογιστική" εκείνη, που θέλει το "ένα" να είναι αρκετό και το "δύο" υπερβολικό. Τους φοβίζει η πιθανή παρουσία της Χρυσής Αυγής στη Βουλή, γιατί εξαιτίας τους θα τεθεί υπό αμφισβήτηση η νομιμότητα του ΚΚΕ μέσα σ' αυτήν.

Μόνον ένα φασιστικό άκρο —με την αμερικανική "παστερίωση"— είναι χρήσιμο γι' αυτούς μέσα στη Βουλή ...Χρήσιμο γι' αυτούς είναι να υπάρχει μόνον το ΚΚΕ στη Βουλή. Όμως, αν μπουν και οι "απέναντι" σ' αυτήν, τότε θα υπάρχει πρόβλημα υπεράριθμων. Οι νέοι με την είσοδό τους θα απειλήσουν την παρουσία των παλαιών. Θα απειλούν οι δογματικοί φασίστες των δύο άκρων να μετατρέψουν τη Βουλή σε χάβρα ή καφενείο ή χαμαιτυπείο και αυτό το φαινόμενο θα πρέπει ν' αντιμετωπιστεί. Η Βουλή δεν "χωράει" καί τα δύο άκρα του φασισμού στο εσωτερικό της. Αναγκαστικά αυτό σημαίνει πως, αν μπει η Χρυσή Αυγή στη Βουλή, ξεκινάει η αντίστροφη μέτρηση για έξοδο τού ΚΚΕ από αυτήν ...Ξεκινάει η αντίστροφη μέτρηση για την αποβολή του βασικού τους συνεργάτη στο "καπέλωμα" της Δημοκρατίας.

Αυτό είναι κάτι, το οποίο απειλεί άμεσα τα συμφέροντά τους, εφόσον σε μια τέτοια περίπτωση θα πρέπει να επανασχεδιαστεί το πολιτικό σκηνικό της Μεταπολίτευσης με βάση τις ανάγκες της Δημοκρατίας και όχι των κομματαρχών. Το ΚΚΕ είναι χρήσιμο για την παντοδυναμία των κομματαρχών και όχι για την ασφάλεια της Δημοκρατίας. Το ΚΚΕ τούς είναι χρήσιμο, γιατί είναι απολύτως απαραίτητο για τον σχεδιασμό και εύκολα εκβιάσιμο, ενώ η Χρυσή Αυγή τούς είναι απολύτως περιττή και απολύτως απρόβλεπτη. Αυτή η "πρόοδος" της Χρυσής Αυγής είναι που εξασφάλισε στον Σαμαρά την πολιτική στήριξη του "κουρασμένου" Καραμανλή. Η Χρυσή Αυγή ανάγκασε τους κομματάρχες του δικομματισμού να συντονιστούν απόλυτα μεταξύ τους. Γι' αυτόν τον λόγο μάς κοινοποίησαν την "αγωνία" τους για τη Δημοκρατία. Γι' αυτόν τον λόγο οι φασίστες μίλησαν για κίνδυνο εκφασισμού της κοινωνίας ...Μίλησαν για Ναζί, βία, σκοταδισμό, Λούγκερ. Πάντσερ κλπ. ...Μέχρι και σατανιστές τούς είπαν.

Μίλησαν οι φασίστες εναντίον του φασισμού με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τον Βενιζέλο ...Τον Αντιπρόεδρο της χειρότερης Κυβέρνησης όλων των εποχών ...Της αυθεντικής Κυβέρνησης του δικομματισμού, που παρέδωσε τη χώρα "αλυσοδεμένη" στους δανειστές της. Αυτός ο γνήσιος "πατριώτης" και "δημοκράτης" ανέλαβε πρώτος την άμυνα υπέρ της πατρίδας και της "δημοκρατίας" μας ...Αυτός, που μπήκε στην πολιτική ως αδύνατος και φτωχός και σήμερα διαπρέπει ως πάμπλουτο κήτος ...Ο "δημοκράτης", που εκβίασε μια ολόκληρη κοινωνία ακόμα και με θάνατο μέσω του χαρατσιού της ΔΕΗ ...Ο δήθεν συνταγματολόγος, που εξασφάλισε την ατιμωρησία των "ανεύθυνων" και λαδωμένων υπουργών. Όμως, ο συνταγματολόγος ξέχασε προφανώς το γνωστό ότι ..."στου κρεμασμένου το σπίτι δεν μιλάνε για σκοινί".

Εμείς δεν γνωρίζουμε πόσο αυθεντικοί ναζιστές είναι οι σημερινοί χρυσαυγίτες και οι άλλοι ...Δεν είναι δουλειά μας να γνωρίζουμε τι έχουν στο μυαλό τους όλοι αυτοί οι άνθρωποι. Αυτή είναι δουλειά εκείνων, οι οποίοι θα πάρουν την ευθύνη να τους ψηφίσουν. Κατά την άποψή μας οι περισσότεροι από αυτούς είναι άσχετοι με τον πραγματικό φασισμό, που ό,τι κάνουν το κάνουν απλά και μόνον ως αντίδραση ...Άσχετοι, που έγιναν φασίστες από τη "δημοκρατικότητα" που ξεχείλιζαν οι Βενιζέλοι, οι Σαμαράδες, οι Ντορούλες και οι Τσοχατζόπουλοι. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι νέοι της φτώχειας, της απελπισίας και του περιθωρίου και πιθανότατα να μην έχουν ούτε τη μόρφωση να γνωρίζουν τα περί φασισμού, αλλά ούτε και την εμπειρία — λόγω του νεαρού της ηλικίας τους. Αυτά όμως —και άλλα πολλά χρήσιμα "φορτία"— τα οποία αυτοί δεν διαθέτουν, θα έπρεπε να τα έχει ο Βενιζέλος. Γιατί είμαστε σίγουροι γι' αυτό; Γιατί εμείς, που έχουμε γνώσεις, γνωρίζουμε ποιοι ήταν αυθεντικοί ναζιστές στην Ελλάδα.

Ρωτάμε λοιπόν τον ευνοημένο του Μέγκα και προστατευόμενο του "συγκροτήματος" αρχηγό του ΠΑΣΟΚ: Εκτός από τους χρυσαυγίτες —πολλοί εκ των οποίων καθαρά για λόγους βλακείας χαιρετούν ναζιστικά— ποιοι ήταν εκείνοι οι "Έλληνες", οι οποίοι πραγματικά υπηρέτησαν τους πραγματικούς ναζιστές, όταν πραγματικά υπήρχε αυτή η δυνατότητα; Ο ευεργέτης του Λαμπράκης και το "συγκρότημά" του είχαν σχέση με τους Ναζί; Αυτοί δεν ήταν οι εκφράσεις του πλέον αυθεντικού ναζιστικού δοσιλογισμού της ελληνικής ιστορίας; Ο ιδρυτής του "συγκροτήματος" δεν ήταν εκείνος, ο οποίος δικάστηκε για δοσιλογισμό και γλίτωσε το εκτελεστικό απόσπασμα για λόγους τους οποίους μόνο οι ξένες μυστικές υπηρεσίες γνωρίζουν;

...Το γνωστό "συγκρότημα" της "καμεράτας" δεν ήταν εκείνο, το οποίο αναγκάστηκε και άλλαξε τα ονόματα των "φύλλων" του, γιατί απλούστατα τα είχε παραχωρήσει στους Ναζί για την "ενημέρωση" των Ελλήνων της κατοχής; Ο "δημοκράτης" Βενιζέλος, που τόσο ανησυχεί για την ασφάλεια της δημοκρατίας μας από τον ναζιστικό κίνδυνο, έχει "καταγγείλει" τους παραπάνω; Έχει "καταγγείλει" τον ναζισμό των ευεργετών του; Έχει "καταγγείλει" τον ναζισμό των "διαφημιστών" του; Γνωρίζει την ιστορία του κτιρίου της Λαδά; Πραγματικοί Ναζί έχουν καθίσει στα γραφεία εκείνα όπου αρέσκεται ο ίδιος να περιφέρεται.

Σε αυτά μπορεί να μας απαντήσει ο Βενιζέλος πριν επιχειρήσει να μας τρομοκρατήσει με τον φασισμό της Χρυσής Αυγής; Αν είναι επικίνδυνοι κάποιοι φτωχοί νεαροί, οι οποίοι απλά χαιρετούν ναζιστικά, πόσο επικίνδυνοι για τη δημοκρατία μας ήταν κάποιοι εκδότες, οι οποίοι πλούτισαν ναζιστικά; Οι ίδιοι εκδότες, οι οποίοι κάποτε συνεργάστηκαν με τους Ναζί, στη συνέχεια πούλησαν την Κύπρο και σήμερα είναι υπέρ των δανειστών μας, προκειμένου να συνεχίσουν να πλουτίζουν. Όλους αυτούς τους γνωρίζει ο Βενιζέλος; Γνωρίζει ποιους εξυπηρέτησαν οι υπογραφές του και τα "κουρέματά" του;

Όμως, ακόμα κι αν παραβλέψουμε την ειδική "σχέση" μεταξύ του Βενιζέλου και των ναζιστών ευεργετών του, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε κάποια άλλα πολύ σημαντικότερα, που αφορούν την ίδια τη δημοκρατία μας. Εφόσον η Χρυσή Αυγή ανοίγει τη συζήτηση για το τι είναι νόμιμο και τι όχι να συμμετέχει στη δημοκρατική μας λειτουργία, δεν πρέπει αυτήν η συζήτηση να γενικευτεί; Ο δήθεν έγκριτος συνταγματολόγος δεν γνωρίζει ότι με βάση τον διεθνή νόμο ο ναζισμός δεν είναι πλέον "μόνος" του στο φασιστικό "περιθώριο" του πολιτικού φάσματος;

Ακόμα δηλαδή κι αν υποθέσουμε ότι η Χρυσή Αυγή είναι ναζιστική —πράγμα το οποίο δεν το παραδέχονται οι ίδιοι—, δεν είναι μόνη της. Υπάρχουν κι άλλοι εξίσου φασίστες με τη "βούλα" και του ευρωπαϊκού νόμου. Τουλάχιστον οι χρυσαυγίτες είχαν τη "ντροπή" να μην κατέβουν στον πολιτικό "στίβο" ως ΝΚΕ ...Ως Ναζιστικό Κόμμα Ελλάδας. Στον αντίποδα αυτών των ερασιτεχνών και φτωχών φασιστών υπάρχουν οι ΚΚΕδες ...Αυτοί, οι οποίοι δεν έχουν καμία τέτοια "ντροπή" και δηλώνουν σταλινικοί ΚΚΕδες και άρα φασίστες ...Αυτοί, οι οποίοι είναι επαγγελματίες και καλά βολεμένοι μέσα στη "δημοκρατία" μας ...Αυτοί, οι οποίοι έχουν την απαίτηση να "κονομάνε" ακόμα κι όταν βρίζουν τη δημοκρατία και τους δημοκράτες, όπως ο ξεδιάντροπος Μπογιόπουλος.

Εφόσον λοιπόν κάποιοι όψιμοι δημοκράτες —και πολυεκατομμυριούχοι— τρέχουν να "καταγγείλουν" τη Χρυσή Αυγή, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι αυτή δεν είναι μόνη της στο "περιθώριο" της δημοκρατίας. Έχει "παρέα" τον σταλινικό κομμουνισμό. "Παρέα" έχει τους πλέον αμετανόητους των φασιστών ...Αυτούς, που αποδεδειγμένα πλέον —με βάση την ιστορική επιστήμη— πρόδωσαν τις πατρίδες τους σε όποιο κράτος κι αν δραστηριοποιήθηκαν ...Αυτούς, που στην Ελλάδα ποτέ δεν έφτιαξαν δημοκρατικό κόμμα ούτε στο τυπικό του μέρος ...Αυτούς, που δεν ένοιωσαν καν την ανάγκη να εφεύρουν τουλάχιστον ένα νέο όνομα για το ΚΚΕ, προκειμένου να συμμετάσχουν στις "μισητές" γι' αυτούς δημοκρατικές διαδικασίες ...Αυτούς, που συμμετέχουν στις εκλογές "κατ’ εξαίρεση" ως φασίστες, οι οποίοι απλά υπέγραψαν ένα μπακαλόχαρτο ότι δεν θα διεκδικήσουν ποτέ την εξουσία.

Εφόσον λοιπόν ο "ταβερνιάρης" της νομικής επιστήμης αποφάσισε να "καταγγείλει" τους φασίστες για προσπάθεια "άλωσης" της Βουλής, γιατί εκδηλώνει "προτιμήσεις"; Συνταγματολόγος και άρα γνώστης των νόμων δεν είναι; Για ποιον λόγο υπάρχει αυτή η επιλεκτική "ευαισθησία" του; Η εξίσωση των φασιστικών ιδεολογιών δεν θα έπρεπε να τον αναγκάσει να "καταγγείλει" μαζί με τους "χρυσαυγίτες" και την "πάπισσα" του Περισσού; Πριν ξεκινήσει να καταγγείλει τους φασίστες που ΘΑ μπουν στη Βουλή, γιατί δεν καταγγέλλει αυτούς που ΗΔΗ είναι μέσα.

Σχεδόν τριάντα χρόνια βουλευτής είναι, δεν κατάλαβε ότι το ΚΚΕ βρίσκεται παράνομα μέσα στη Βουλή; Τριάντα χρόνια βουλευτής είναι, δεν κατάλαβε τι ακριβώς έχει υπογράψει το ΚΚΕ, που δίνει μια "παράσταση" αθλιότητας στη Βουλή της Δημοκρατίας; Αν δεν το κατάλαβε ο ίδιος, γιατί δεν ρωτάει τον "δημοκράτη" και συνάδερφό του χοντρό και Αντιπρόεδρο Πάγκαλο; Κάτι θα ξέρει από φασισμό ο Πάγκαλος, εφόσον, πριν διαπρέψει ως "δημοκράτης", υπήρξε εγγονός Ναζιστή και επιφανής ΚΚΕς. Ποιος θα μπορούσε να τον ενημερώσει καλύτερα από αυτόν, ο οποίος γνωρίζει τα πάντα, γιατί έχει υπάρξει τα πάντα; ...Τρία σε ένα είναι ο άνθρωπος και αυτό δικαιολογεί εν μέρη και τον όγκο του ...Πώς λέμε "πολύπριζο"; ...Ο Πάγκαλος είναι "πολυφασίστας".

Τα ίδια, που αναφέρουμε για τον Βενιζέλο, αφορούν και τον "έτερο "Καππαδόκη" του δικομματισμού ...Τον Αντώνη "Βιολάρη" της Μεταπολίτευσης ...Τον εγγονό του Μπενάκη, που έχει εξειδίκευση να παριστάνει τον Βασιλάκη τον Καΐλα ...Αυτόν, που όχι μόνον ανησυχεί για τον ναζισμό, αλλά που είναι έτοιμος να τον πολεμήσει και να του βγάλει τις "μάσκες" ...Ο "γενναίος" πλην άεργος γόνος, που ισχυρίζεται ότι και η οικογένειά του πολέμησε τον ναζισμό. Να θυμίσουμε στον εγγονό του Μπενάκη ότι το κύκλωμα του παππού του ήταν οι βασικοί συνεργάτες των Ναζί στην κατοχή. Στο κύκλωμα εκείνο ανήκε ο Λαμπράκης και το ΔΟΛ ...Μια ωραία ναζιστική "ατμόσφαιρα" είναι ο Καΐλας με τον συνταγματολόγο ...Ερασιτέχνες ναζιστές είναι οι χρυσαυγίτες μπροστά τους.

Σ' ό,τι αφορά την "πολυτραγουδισμένη" αυτοκτονία της Πηνελόπης Μπενάκη-Δέλτα την ημέρα της εισόδου των Ναζί στην Αθήνα, θα τον συμβουλεύαμε να μην την υπενθυμίζει, γιατί απλά εκθέτει τη μακαρίτισσα. Η γυναίκα εκείνη είχε ψυχολογικά προβλήματα ...Πολλά ψυχολογικά προβλήματα, που, αν δεν ήταν μια πάμπλουτη μεγαλοαστή και ήταν μια απλή φτωχή γυναίκα, θα την αποκαλούσαμε αλλιώς. Η αυτοκτονία της εκείνη την ημέρα ήταν απλά η "πετυχημένη" εκδοχή μιας αλυσίδας "αποτυχημένων" αποπειρών. Καλό είναι, δηλαδή, κάποιοι να προσέχουν τι λένε, γιατί δεν απευθύνονται σε "χρυσόψαρα". Καλό είναι να μην μας δείχνουν το "σκοινί", γιατί είναι πολλοί οι Έλληνες εκείνοι, που ακόμα κλαίνε "κρεμασμένους".

Το θέμα είναι ότι αυτά, τα οποία δεν κατάλαβαν οι εκατομμυριούχοι "δημοκράτες" της Μεταπολίτευσης, άρχισαν να τα καταλαβαίνουν οι απλοί πολίτες. Οι απλοί πολίτες άρχισαν πλέον να υποψιάζονται τι συμβαίνει και το αποτέλεσμα είναι αυτό, το οποίο βλέπουμε στις καθημερινές πλέον πράξεις κοινωνικής αντίστασης. Οι απλοί πολίτες είναι πλέον απόλυτα εχθρικοί με τους σταλινικούς του Περισσού. Πιο εχθρικοί απ' όσο είναι απέναντι στους χρυσαυγίτες. Πολλοί από αυτούς μάλιστα θα ψηφίσουν Χρυσή Αυγή, όχι επειδή είναι φασίστες, αλλά επειδή θεωρούν ότι με αυτόν τον τρόπο θα δημιουργήσουν πρόβλημα στον προδοτικό δικομματισμό.

Την "επιτυχία" δηλαδή της Χρυσής Αυγής θα πρέπει να την αναζητήσουμε στην αποτυχία του δικομματισμού και όχι στον "θρίαμβο" του φασισμού. Ο ταβερνιάρης της Ιπποκράτους και ο τεννίστας της Συγγρού έχουν δώσει πιο πολλές ψήφους στη Χρυσή Αυγή απ' όσες της έχει δώσει ο Μιχαλολιάκος. Οι πολίτες, έστω και καθυστερημένα, άρχισαν να "ξυπνούν". Δείχνουν να έχουν προ πολλού ξεπεράσει την προπαγάνδα της Μεταπολίτευσης, που παρουσίαζε τους σταλινικούς κάτι σαν τις άχρηστες αλλά "ιερές αγελάδες" της δημοκρατίας μας ...Την προπαγάνδα των δήθεν ηρώων τύπου Δαμανάκη, Ανδρουλάκη και το κακό συναπάντημα.

Επιτέλους άρχισαν ν' αντιλαμβάνονται τον προβοκατόρικο ρόλο των σταλινικών και να τους θεωρούν ανεπιθύμητους στους αγώνες τους. Τόσο ανεπιθύμητους, που απαιτείται μια ολόκληρη "Πανεπιστημίου" να τους χωρίζει, όταν εκδηλώνουν τις αντιδράσεις τους ...Στο Σύνταγμα ο λαός και στην Ομόνοια οι σταλινικοί. Γι' αυτόν τον λόγο —και μέσα στη σύγχυση της εποχής— άρχισαν οι "παραφωνίες". Σε μια εποχή όπου ο δικομματισμός πνέει τα λοίσθια και δίνει τον υπέρ πάντων αγώνα της επιβίωσης, δεν μπορεί να προστατεύσει το ΚΚΕ από τις "δημοσιογραφικές" επιθέσεις που δέχεται.

Αναγκαστικά, εφόσον η εποχή των αυτοδυναμιών έχει παρέλθει και αναζητώντας όλοι τον "χάρτη" των πιθανών μετεκλογικών συνεργασιών, συνθέτουν όλα τα πιθανά κι απίθανα κομμάτια του παζλ της εξουσίας. Σε αυτήν την αναζήτηση για την εικόνα της επόμενης ημέρας βρίσκεται η απειλή για το ΚΚΕ, γιατί εκεί ακριβώς εκτίθεται, εφόσον θα πρέπει να απαντήσει σε ερωτήσεις, τις οποίες μέχρι τώρα δεν του έθετε κανένας. Σε μια εποχή όπου ο θανάσιμα τραυματισμένος δικομματισμός έχει ανάγκη την εύνοια των δημοσιογράφων των διαπλεκομένων, δεν μπορεί να τους περιορίσει στην άσκηση του "λειτουργήματός" τους. Δεν μπορεί να τους περιορίσει στην προσπάθειά τους να προβλέψουν το πολιτικό "τοπίο" της επόμενης ημέρας.

Από τη στιγμή που το ΚΚΕ διαθέτει ένα σοβαρό ποσοστό του εκλογικού σώματος, ήταν αδύνατο να αφεθεί εκτός μετεκλογικών κυβερνητικών σεναρίων. Άρα ήταν αδύνατον να μην ερωτηθεί για τις προθέσεις του. Το αποτέλεσμα είναι τραγελαφικό. Γιατί είναι τραγελαφικό; Γιατί απλούστατα το ΚΚΕ δεν είχε ποτέ προθέσεις. Απαγορεύεται να έχει προθέσεις. Αυτό σήμερα δεν γίνεται σεβαστό από τους δημοσιογράφους και ο καθένας από αυτούς ξεφεύγει χωρίς κανένα φόβο από τα μέχρι τώρα καθορισμένα όρια της politically correct συμπεριφοράς της Μεταπολίτευσης. Έφτασαν στο σημείο κάποιοι δημοσιογράφοι να κάνουν "πλάκα" στην κοντή του Περισσού ...Άρχισαν να τη "δουλεύουν" στα ίσα. Αυτό είναι τραγικό, γιατί μέσα από την "πλάκα" αποκαλύπτονται κρυφές αδυναμίες του συστήματος, που μέχρι τώρα δεν αποκαλύπτονταν. Δεν σέβονται το "παιχνίδι" της Μεταπολίτευσης και το απειλούν στο σύνολό του.

Αποκαλύπτουν αυτά, τα οποία μέχρι τώρα το σύστημα έκρυβε με μεγάλη επιμέλεια ...Αποκαλύπτουν τον ρόλο του ΚΚΕ στην πολιτική λειτουργία της Μεταπολίτευσης. ...Αποκαλύπτουν το ανώφελο της ύπαρξης του "ευνούχου" της πολιτικής σκηνής ...Του "ευνούχου", που κακώς συμμετείχε σε ένα "όργιο" δημοκρατίας, εφόσον ποτέ δεν είχε ως πραγματικό του στόχο το κυβερνητικό "σέξ" ...Του "ευνούχου", που ως αντικείμενό του είχε να προστατεύει τους μόνιμους "εραστές" του δικομματισμού, καταστρέφοντας όλους τους επίδοξους ανταγωνιστές τους ...Το λυσσασμένο για χρήμα "φασιστόσκυλο", που κατά παραγγελία ορμάει σε όποιον απειλεί την κυριαρχία των μεγάλων του δικομματισμού.

Το αποτέλεσμα είναι τραγικό. Αναγκάζουν την αγράμματη και άεργη Αλέκα να "πατάει" στα "απάτητα" και να εξευτελίζεται. Την αναγκάζουν να σκέπτεται ...και αυτό δεν είναι το δυνατό της "σημείο". Ποιο είναι το παιχνίδι, που αποκαλύπτει με την άγνοιά της; Το παιχνίδι του "ξεδοντιασμένου" φασίστα, ο οποίος μπήκε στη "νομιμότητα", για να ψευδοαπειλεί τη Δημοκρατία, έχοντας ως βασικό στόχο να στηρίζει τον δικομματισμό ...Ο ευνούχος, που έχει "υπογράψει" ένα μπακαλόχαρτο, το οποίο βεβαιώνει τα αφεντικά τού δικομματισμού ότι δεν θα διεκδικήσει ποτέ την εξουσία τής δημοκρατίας ...Ο ευνούχος, που, ως αντάλλαγμα για τις υπηρεσίες του, θα διεκδικεί μόνον τα λεφτά της δημοκρατίας; Σε ποιο ποσοστό; Στο προκαθορισμένο ποσοστό, που είπαμε εξαρχής. 8% επί του ποσοστού που μοιράζεται σε όλους τους κλέφτες. 8% σε χρηματοδοτήσεις, επιδοτήσεις, προνόμια, κρατικές θέσεις κλπ..

Αυτό το ποσοστό το γνώριζαν πάντα οι παροικούντες την "Ιερουσαλήμ" και γι' αυτόν τον λόγο δεν "εκπλήσσονταν" ποτέ τα εκλογικά αποτελέσματα του κόμματος του Περισσού. Γνώριζαν εκ των προτέρων τα αποτελέσματα και ποτέ δεν τα ανέλυαν παραπάνω. Οι ΚΚΕδες ήταν "απειλή" για τη δημοκρατία μόνον για λίγες ημέρες πριν τις εκλογές και άρα πριν αναλάβουν τη διαχείρισή της οι γίγαντες του δικομματισμού. Μετά τις εκλογές ήταν τα γνωστά "εργαλεία" του συνδικαλιστικού "καπελώματος". Μετά τις εκλογές το ΚΚΕ γύριζε στους δρόμους και στα πεζοδρόμια, για να "καπελώνει" την εργατική τάξη. Γι' αυτόν τον λόγο δεν το ανάγκαζαν ποτέ να εκφράσει άποψη περί κυβερνητικής. Δεν το ανάγκαζαν ποτέ να πάρει θέση για την επόμενη ημέρα των εκλογών, όπου, μέσω συνεργασιών, θα εξασφάλιζε κυβερνητικά καθήκοντα.

Αυτό, δηλαδή, το οποίο σήμερα κάποιοι δεν σέβονται και εκθέτουν την "πάπισσα" ...Οι πολιτικά "ανάγωγοι", που την ρωτάνε με ποιον θα μπορούσε να συνεργαστεί το κόμμα της μετεκλογικά ...Οι "ανάγωγοι", που, κάθε φορά που η Παπαρήγα αρνείται να δηλώσει πρόθεση συνεργασίας, την πιέζουν να εξηγήσει τον στόχο με τον οποίον κατεβαίνει το κόμμα της στις εκλογές και αν πραγματικά θέλει κάποτε να κυβερνήσει ...Οι "ανάγωγοι", που την φέρνουν σε δύσκολη θέση και την αναγκάζουν να εκτίθεται ανεπανόρθωτα. Πώς; Αναγκάζοντάς την να λέει βλακείες, προκειμένου να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Βλακεία είναι να λέει σήμερα ότι το ΚΚΕ δεν θέλει να κυβερνήσει, όχι επειδή απαγορεύεται ή επειδή το έχει υπογράψει, αλλά γιατί δεν "εμπιστεύεται" την "αντιπολίτευση" του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.

Μιλάμε για το άκρον άωτον της βλακείας. Το ΚΚΕ δεν θέλει να ασκήσει κυβερνητική εξουσία, όχι επειδή είναι φασιστικό —και το έχει "αναγνωρίσει" και το ίδιο με την υπογραφή του—, αλλά γιατί δεν γνωρίζουν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ να του ασκήσουν ικανοποιητική αντιπολίτευση. Το ΚΚΕ δεν θέλει να ασκήσει κυβερνητική εξουσία, γιατί το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ δεν ξέρουν να προκαλούν κοινωνικές αντιδράσεις και να δρομολογούν απεργίες. Μιλάμε για παγκόσμιο ρεκόρ. Το ΚΚΕ δεν θέλει την εξουσία, γιατί δεν εμπιστεύεται την ικανότητα των υπολοίπων να το ελέγχουν. Το ΚΚΕ δεν θέλει να ανέβει στον "θρόνο" της εξουσίας, γιατί η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ δεν ξέρουν να πετάνε "λεμόνια" στην εξουσία. Δεν ξέρουν να "σημαδεύουν" με ακρίβεια τα κεφάλια των εξουσιαστών, όπως γνωρίζει το ΚΚΕ να κάνει εδώ και μισό αιώνα. Πώς λοιπόν μπορεί να εγκλωβιστεί το ΚΚΕ σε ένα κυβερνητικό "σχήμα" και να πάει "τζάμπα" το ταλέντο του στο "σημάδι";

Είναι ντροπή για την Ελλάδα, τους Έλληνες και τον ελληνικό πολιτισμό να υπάρχει μια Παπαρήγα στην πολιτική σκηνή και να συγκαταλέγεται ανάμεσα στους ηγέτες τους. Είναι ντροπή για τη Δημοκρατία μας να υπάρχει ένα τέτοιο "κατασκεύασμα" των μυστικών υπηρεσιών, που ως αποκλειστικό του πολιτικό "αντικείμενο" έχει την προβοκάτσια. Είναι ντροπή για τη λογική μας να μας "δουλεύει" ένα αγράμματο δουλικό του παρελθόντος. Είναι ντροπή στην εποχή της πείνας και της οικονομικής κρίσης να μην ελέγχεται το ΚΚΕ για τα οικονομικά του και να αφήνεται η συμμορία τού πληρωμένου Εμφυλίου να εξακολουθεί να μοιράζει τις νέες λείες της χωρίς κανέναν έλεγχο.

Ένα είναι σίγουρο. Εξαιτίας της Χρυσής Αυγής στις προσεχείς εκλογές τουλάχιστον δεν θα πλήξουμε. Αν μη τι άλλο θα είναι "ευχάριστες" ...Θα έχουν πλάκα. Γιατί; Γιατί δεν θα μπορούν οι "μεγάλοι" και οι "λακέδες" τους να παίξουν τα παιχνίδια τους. Δεν θα μπορούν να κάνουν τις "μοιρασιές" τους, εξυπηρετώντας τα σχέδια των γνωστών πρεσβειών. Για όσο διάστημα η Χρυσή Αυγή θα ελπίζει να μπει στη Βουλή θα μετρούνται και θα ξαναμετρούνται σχολαστικά όλες οι ψήφοι. Οι περίεργες "μοιρασιές" των κυριάρχων και των δούλων τους με τα "σφραγισμένα" ποσοστά ίσως να μην βγαίνουν. Οι ανεξήγητες "αλλαγές" στη "διαδρομή" μεταξύ των εκλογικών κέντρων και του Υπουργείου Εξωτερικών αναγκαστικά θα περιοριστούν. Για πρώτη φορά στη Μεταπολίτευση μπαίνουν κι άλλα "χέρια" σε μια μοιρασιά όπου δεν περισσεύουν πολλά "κουκιά". Όταν μαζί με τη Χρυσή Αυγή θα αγωνιούν για την εκλογική τους επιτυχία ο Καμμένος ή ο Τσίπρας, τότε η απλή προσθαφαίρεση θα αναχθεί σε "επιστήμη" μέσα στα εκλογικά τμήματα.

Επιπλέον. θα γίνουμε μάρτυρες κι άλλων φαινομένων ...Φαινομένων γελοιότητας, τα οποία όμως, αν δεν ελεγχθούν, θα μπορούσαν να γίνουν επικίνδυνα. Μέχρι τώρα οι "μεγάλοι" είχαν μάθει να βουλώνουν τις "τρύπες" της "πελατείας" τους με απευθείας "εισαγωγές" ψηφοφόρων. Όταν δεν τους έβγαιναν τα "κουκιά", εισήγαγαν τέτοια. Είχαν μάθει παραμονές των εκλογών να "ελληνοποιούν" με τον τόνο κάτι περίεργους του τύπου "Giorgo oraio", "Patsok kalo" ή "Antoni poly Tsexy". Σήμερα αυτή η πρακτική δεν είναι και τόσο εύκολα εφαρμόσιμη. Όταν αυτοί οι εμφανώς "σκουρόχρωμοι" ψηφοφόροι θα πάνε να ψηφίσουν, θα έχει πολύ πλάκα. Κάποιοι χρυσαυγίτες μέσα στα εκλογικά τμήματα θα "στραβώσουν" και θα αρχίσουν να ψάχνουν καταλόγους και δημοτολόγια. Κάποιοι άλλοι θα φοβηθούν και δεν θα επιχειρήσουν καν να μπουν στα εκλογικά τμήματα. Οι απ’ έξω θα τους σπρώχνουν να μπουν μέσα και οι από μέσα θα τους σπρώχνουν να βγουν έξω ...΄Ε ρε γλέντια ...όπως θα έλεγε και ο εθνικός ήρωας κάποιων.

Απίστευτη υποκρισία

H άθλια δημοσιογραφία

Σύμφωνα με τον ΟΗΕ  περισσότεροι από 65.000 Σύροι έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τις εστίες τους, από την έναρξη των αιματηρών γεγονότων εκεί.

Ώστε, νοιάζεται γι΄ αυτούς ο ΟΗΕ! Τι έγινε με τους Κυπρίους του Αττίλα, τι γίνεται με τους Παλαιστινίους, τι γίνεται με τους Κούρδους; Παιδιά ενός κατώτερου θεού είναι όλοι αυτοί ή μήπως "άλλου παπά ευαγγέλιο";

Ο Ιησούς του "αγίου", κατά Βαρθολομαίον, Κορανίου

Ξερά κλαδιά, πέτρες και το "αγιον" Κοράνιο, κατά Βαρθολομαίο τον οικουμενικό

Διαβάσαμε τη συνομιλία μεταξύ Αλλάχ και Ιησού, όπως την άκουσε ο Μωάμεθ και την κατέγραψε στο "αγιον" - του οικουμενικού Βαρθολομαίου και των συν αυτώ - Κοράνιον. Τι γράφει; 

 "... “Ὤ! Ἰησοῦ, γιὲ τῆς Μαριάμ! Θυμήσου τὴν χάρη Μου σὲ σένα... Σ’ ἐνίσχυσα μὲ τ’ Ἅγιο Πνεῦμα... σοῦ ἔμαθα τὸ Βιβλίο καὶ τὴ Σοφία, καὶ τὸ Νόμο καὶ τὸ Εὐαγγέλιο, κι ἀκόμα ἔφτιαξες -μὲ τὴν ἄδειά Μου- ἕνα πουλί, καὶ γιάτρεψες -μὲ τὴν ἄδειά Μου- τοὺς ἐκ γενετῆς τυφλοὺς καθὼς καὶ τοὺς λεπρούς, κι ἀνάστησες -μὲ τὴν ἄδειά μου- τοὺς νεκρούς»" 

Γράφουμε λοιπόν κι εμείς : Ώστε έχουμε τον Αλλάχ να συνομιλεί (με την άδειά του!) με τον προφήτη Ιησού και να του λέει :" ... γιάτρεψες -μὲ τὴν ἄδειά Μου- τοὺς ἐκ γενετῆς τυφλοὺς καθὼς καὶ τοὺς λεπρούς, κι ἀνάστησες -μὲ τὴν ἄδειά μου- τοὺς νεκρούς"! ;   

Ένα πουλάκι τα έκανε όλα αυτά. Δηλαδή, αυτός ο "θεός" Αλλάχ μπορεί να συνομιλεί και να φτιάχνει - άλλος για λογαριασμό του - πουλάκια, που θα αναστήσουν νεκρούς, θα θεραπεύσουν λεπρούς, εκ γενετής τυφλούς κλπ., αλλά ποτέ, ουδέποτε δεν θα μπορούσε, αυτός με την ανθρώπινη λαλιά, τα απεσταλμένα φτιαχτά πουλάκια με τη δύναμή του και την άδειά του κλπ., κλπ., να γίνει άνθρωπος! 

Αδύνατον, απαράδεκτον, ανέφικτον. Αυτό κανείς Αλλάχ ή άλλος όμοιος δεν θα μπορούσε να το κάνει. Το λέει (το λέει;) και η επιστήμη. Τα big και τα bang (ή bank) απλώς συμβαίνουν εκ τύχης. Λαμπρά! Έξοχα! Υπέροχα! 
Αλλίμονο, πόση αποβλάκωση εξακολουθεί ακόμη να υπάρχει δυο χιλιάδες χρόνια μετά τη θεία Ενανθρώπηση. Και περιμένουμε ύστερα, από όλους αυτούς τους ηλίθιους, να προκόψει ο κόσμος, να γίνουμε όλοι μια οικογένεια, με επικεφαλής Βαρθολομαίους, Βενέδικτους, Λουθηροκαλβίνους και Δρυϊδες. Με τέτοιους βλάκες τι πολιτικούς ηγέτες να περιμένει κανείς; 

Υστερόγραφο, συνδέεται με τα ανωτέρω :

"Ο Κύριος και Θεός", δηλαδή ο Ιησούς Χριστός, έχει αίμα, αλλά ο Θεός, ως μια γενικότερη έκφραση, δεν έχει και καλόν είναι να μη λέμε ότι ο Θεός έχει αίμα.

Έχουμε δηλαδή έναν Θεό με σώμα και αίμα, έχουμε όμως και άλλον ένα άυλο, απρόσωπο, απροσδιόριστο, μια υπερδύνμαμη του ... σύμπαντου, κατά Καζαντζάκη. Αυτός δεν έχει αίμα.

Διαβάστε όμως αυτό από την Ευχή της Αγίας Αναφοράς :

"Άξιον και δίκαιον σε υμνείν, σε ευλογείν, σοι ευχαριστείν, σε προσκυνείν, εν παντί τόπω της δεσποτείας σου. Συ γαρ εί Θεός ανέκφραστος, απερινόητος, αόρατος, ακατάληπτος, αεί ων, ωσαύτως ων, συ και ο μονογενής σου Υιός, και το Πνεύμα σου το 'Αγιον"

Συγχωρέστε με αν παραλείπω άλλα σημαντικά και πλήρως κατατοπιστικά.

Λοιπόν; Ποιος είναι αυτός ο άλλος θεός με έννοια γενικότερη, που δεν έχει σώμα και αίμα; Μήπως μένει χώρος κενός για να βάλουμε μέσα τον Αλλάχ, τον Γιαχβέ, το Βούδα και όποιονδήποτε άλλο είχαν φτιάξει οι παλαιοί και τώρα τον επινοεί η φρέσκια φαντασία των ολεθρίων οικουμενιστών;

Όρκος, τιμή και συνείδηση

Η μπογιά έγραψε στον τοίχο "νιώσε", ο τοίχος ένιωσε τη μπογιά και η μπογιά τον τοίχο

Η σημερινή είδηση μας πληροφορεί :

" Εφόσον για τη λήψη έγγραφου τίτλου του πτυχίου προβλέπεται από το νόμο καθομολόγηση ενώπιον των αρμοδίων πανεπιστημιακών αρχών, κάθε απόφοιτος υποχρεούται σε αυτήν. Επιτρέπεται, όμως , απόφοιτος που δεν επίθυμεί θρησκευτικό όρκο, να δώσει αντίστοιχη προσωπική διαβεβαίωση με επίκληση της τιμής και της συνείδησής του, μη υποχρεούμενος σε αποκάλυψη των όποιων θρησκευτικών πεποιθήσεών του."
Την παραπάνω ατομική γνωμοδότηση εξέδωσε το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους σε ερώτημα του Πανεπιστημίου Αθηνών σχετικά με τη δυνατότητα εξαίρεσης ή μη από την υποχρέωση συμμετοχής στην τελετή ορκωμοσίας για τη λήψη του πτυχίου αποφοίτου, επικαλουμένου λόγους θρησκευτικής συνείδησης.
 Το ερώτημα αυτό έθεσε το Πανεπιστήμιο επειδή προπτυχιακός φοιτητής κατέθεσε αίτηση εξαίρεσής του από την υποχρέωση συμμετοχής στην τελετή ορκωμοσίας (καθομολόγηση) για τη λήψη του πτυχίου του, επικαλούμενος θρησκευτικούς λόγους. Επίσης ο φοιτητής αντί της προβλεπόμενης και τηρούμενης καθομολόγησης , δεν επιθυμεί να προβεί ούτε σε σχετική διαβεβαίωση κατ επίκληση της τιμής και της συνείδησής του, ζητώντας να λάβει το πτυχίο του ανωμοτί" (*)

Και το σχόλιο :.

Η είδηση δεν μας λέει ποιας Σχολής ή τμήματος του Πανεπιστημίου ήταν αυτός ο αρνητής συνειδήσεως. Εν πάση περιπτώσει, θα μπορούσε να μας απαντήσει ο Άρειος Πάγος αν τα ανωτέρω ισχύουν σε περίπτωση όπου απόφοιτος της Ιατρικής αρνηθεί να δώσει τον όρκο του Ιπποκράτη;
Να σημειώσω, δεν νομίζω ότι υπήρξε ποτέ κανείς. Μπορεί όμως να υπάρχουν μερικές εξαιρέσεις, σπάνιες οπωσδήποτε.

Ο εν λόγω φοιτητής, ο οποίος δεν θέλησε να προβεί ούτε στη σχετική διαβεβαίωση κατ΄ επίκληση της τιμής και της συνείδησής του, είναι προφανές ότι θεωρεί ανύπαρκτα και την τιμή και την συνείδηση. Οπότε δεν μας χρειάζεται ο όρκος. Η λέξη "όρκος" πρέπει να διαγραφεί από το ελληνικό - ίσως και άλλων - λεξιλόγιο. Με άλλα λόγια, ο φοιτητής αυτός είναι ένας γνήσιος μαθητής του Δαρβίνου και απευθείας απόγονος των θηλαστικών (πιθήκων). Όχι του homo sapiens. Τουλάχιστον αυτός ονομάσθηκε sapiens, δηλ. σκεπτόμενος, διότι κάτι θα υποψιαζόταν. Παραδείγματος χάριν, ότι υπάρχει μια ασύλληπτη συμπαντική ενέργεια, που τον έκανε να τρέμει πότε αιτιολογημένα και άλλοτε εντελώς αδικαιολόγητα.

Σχεδόν είμαι βέβαιος ότι λαμπρό διαγράφεται το μέλλον του φοιτητή. Αυτοί προκόβουν σήμερα.

(*) Από το http://www.esos.gr/

Όταν κυριάρχησαν οι Πέρσες, οι Έλληνες λησμόνησαν την Ιστορία

Όταν κυριάρχησαν οι Πέρσες, έγραφε φιλίστωρ, κάπου εκεί στο 392 πΧ., είχαμε την πλήρη υποταγή των Ελλήνων. Οι Σπαρτιάτες φοβούμενοι την ανερχόμενη δύναμη των Αθηναίων έστειλαν στους Πέρσες τον Ανταλκίδα, για να εγγυηθούν οι βάρβαροι την αυτονομία των Ελληνίδων πόλεων. Οι υπογραφές έπεσαν, καθώς λέμε, και οι Πέρσες έγιναν οι εγγυητές της ειρήνης των αυτόνομων πόλεων. Σημειώσατε ότι τότε είχαμε τις πόλεις-κράτη.

"Με αυτόν τον τρόπο, γράφει ο ιστορικός, κάθε συμμαχία εναντίον του Μεγάλου Βασιλιά, και εναντίον της Σπάρτης φυσικά, θα ήταν αδύνατη. Η Σπάρτη είχε διαπιστώσει ότι ενώ υπερείχε στρατιωτικά από κάθε ελληνική πόλι χωριστά, απειλείτο από την ένωση των".(*)

Στη συνέχεια παρομοίαζε την τότε εποχή με τη σημερινή, όπου οι νέοι "Ανταλκίδες" τα έδωσαν όλα στο ΔΝΤ και την ΕΚΤ, φοβούμενοι μη χάσουν τα προνόμια που προσπορίζονται εκ των ψήφων. Αθηναίοι και Σπαρτιάτες οι σύγχρονοι πολιτικοί, θέλουν να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο. Νέα κόμματα κατέρχονται στην "πολιτική κονίστρα" και η διασπορά της ψήφου είναι αναμενόμενο να λειτουργήσει προς όφελος δικό τους. Ποιοι από τους νεοφερμένους έχουν ταΐσει και βολέψει τον κοσμάκη τόσα χρόνια εκτός από αυτούς; Αρκεί να σκεφθούμε μόνο πόσους γραμματείς έχουν τα βουλευτικά γραφεία τους, πόσους ιδιοκτήτες των γραφείων πληρώνουν, τι οδηγούς, τι σωματοφύλακες και πόσα (πόσους) άλλα (άλλους).

Έχουμε όμως και εκείνους που αγωνίζονται για το λαό και την εργατιά. Είναι οι σύντροφοι και οι συντρόφισες, που πάντα υπακούουν στις εντολές της εκάστοτε ηγεσίας. Κανείς όμως από αυτούς δεν ξέρει πώς η πατρίδα δεν πάσχει από ηγέτες και ηγεσίες. Και ακόμη, δεν πάσχει από συντρόφους και συντρόφισσες, που αγνοούν - και σκόπιμα παραμένουν σε άγνοια - ποιος είναι ο "τροφός" των συντρόφων. "Τροφός" τους είναι ο δρόμος και οι λαϊκοί (επαναστατικοί) αγώνες. Περιμένουν να ξανάρθουν, αλλά όπως φαίνεται δεν θα έρθουν. Διότι έχουμε την ψήφο της διασποράς. Τα μικρά κόμματα φιλοδοξούν να γίνουν μεγάλα. Ούτε κι αυτό θα γίνει. Ο δικομματικός μονοπολισμός είναι μαθηματικά ο βέβαιος νικητής.

Ανάγκη από σωτήρες δεν έχουμε. Έχουμε ανάγκη από αδελφούς και αδέλφια, χάθηκαν όμως κι αυτά. Οι γονείς τράφηκαν καλά, στράφηκαν στην επιστήμη και στο σωλήνα, χάλασαν τα παιδιά και τα αδέλφια.

Ξέφυγα όμως από το θέμα, διότι ο πολιτικός παραλληλισμός, η σύγκριση του τότε με το σήμερα, αφού θυμηθήκαμε την "Ανταλκίδειο ειρήνη", μας προκαλεί να κάνουμε ακόμη άλλον ένα. Μη μου πείτε λοιπόν ότι είναι άσχετο να δούμε αυτό που γίνεται. Ο οικουμενικός Βαρθολομαίος ασκεί πλήρη οικονομικό αποκλεισμό των εγκλείστων της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου, οι δε άλλοι "οικουμενικοί" της οικονομίας, ασκούν παρόμοιο ολοσχερή αποκλεισμό της Ελλάδος, στο βαθμό που, δεν είναι υπερβολή να το πούμε, όλα πλέον είναι δικά τους.

Τι λέτε λοιπόν; Ποιον και ποιους δεν διδάσκει η Ιστορία; Με τέτοιους οικουμενικούς - και "οικουμενικούς", αλλά μάλλον οικονομικούς, άνευ εισαγωγικών - ηγέτες τι περιμένετε; Τι διδαχές θα δώσουν στο λαό; Ούτε το "άγιον" Κοράνιον θα μας σώσει, ούτε η Coca Cola, ούτε οι (συμ)προσευχές στις συναγωγές των πονηρευομένων. Η παγκόσμια διακυβέρνηση είναι το μέλλον μας και αυτο το καθορίζει η ψήφος.

(*) Σχετικά με το ιστορικό δημοσίευμα βλέπε http://proslalia.blogspot.com/2012/04/blog-post_2173.html

"Η αρρώστια είναι η αδυναμία θρησκευτικής συνειδητοποίησης"

 " Ένας απ΄  τους πιο μεγάλους επιστήμονες στον κόσμο, ο Κάρλ Γιούγκ , διάσημος ψυχίατρος και συγγραφέας , με μία μόνο φράση συνοψίζει όλα τα συμπεράσματά του από την μελέτη και την πρακτική στον τομέα της αρρώστιας: Η αρρώστια, λέει, είναι η αδυναμία θρησκευτικής συνειδητοποίησης!"

Αυτό, μεταξύ άλλων, γράφει ο αγαπητός κ. Μόσχος Λαγκουβάρδος στο μικρό του δοκίμιο με τίτλο :
"Οι αιρέσεις είναι αρρώστια". Έγινε αφορμή, ώστε να γράψω τα παρακάτω.

Σωστό αυτό που είπε ο Γιούνκ. Παρέλειψε όμως το σημαντικότερο. Πώς να κάνεις συνειδητή τη θρησκεία, όταν σου λένε - σε διδάσκουν - άλλους όχι εμάς - ότι ο θεός είναι μιά άϋλη δύναμη, μια ανώτερη δύναμη, ή ένας πατέρας του Αβραάμ, του Ισαάκ, του Ιακώβ κλπ ; Τι είδους "πατέρας" (άυλος, ανώτερος, απρόσωπος, ανυπόστατος) είναι αυτός; Πώς είναι δυνατόν να γίνει αισθητός στη συνείδηση;

Εκείνος που τόλμησε να πει "ὁ ἑωρακὼς ἐμὲ ἑώρακεν τὸν πατέρα" διώχθηκε, κατηγορήθηκε, σταυρώθηκε, μολονότι οι κατήγοροι, οι διώκτες και οι σταυρωτές, έβλεπαν πράγματα που ποτέ δεν είχαν δει τα μάτια τους.

Είπαν, δίδαξαν και ακόμη διδάσκουν : "οὗτος οὐκ ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια εἰ μὴ ἐν τῷ Βεελζεβούλ, ἄρχοντι τῶν δαιμονίων". Ακόμη και σήμερα το ίδιο λένε : "Πού βλέπεις να γίνονται θαύματα", ρωτούν, αλλά το θαύμα "αὐτὸ τὸ Πνεῦμα ὑπερεντυγχάνει ὑπὲρ ἡμῶν στεναγμοῖς ἀλαλήτοις", το άγιον Πνεύμα, δεν μπορούν ούτε να το δουν, ούτε να το ακούσουν. Δεν το εννοούν. Διότι αυτοί που μας λένε ότι μιλούν εξ ονόματος Αυτού, όταν αποφαίνονται ex cathedra, δεν ξέρουμε πόθεν εκπορευόμενα είναι αυτά που μας γνωστοποιούν : Από τον πατέρα, από τον υιό, από το πνεύμα, και από τους τρείς, και από τους δύο, από τον ένα, ή από αυτά που έχει μέσα η κεφαλή τους;

Από το αδειανό τους το κεφάλι "εκπορευόνται"  (σημ. άλλο το εκπορεύω, έτερο το πέμπω) και αυτό δεν διαφέρει σε τίποτα από τον άϋλο, ανώτερο, απρόσωπο και ανυπόστατο θεό. Γι΄ αυτό και αθώωσαν έμμεσα το ιερατείο των σταυρωτών του Κυρίου (σημ. ήταν εκφραστές και εκπρόσωποι του θεού και του λαού) με τη Β΄ Βατικάνεια Σύνοδό τους. Ο όχλος - για λαό συλλήβδην κάνουν λόγο - δεν ευθύνεται για τη Σταύρωση, είπαν, και οπωσδήποτε αυτό "πιάνει" και τους υποκινητές του όχλου.

Αυτά τα ξέχασε ο Γιουνκ, αν και σωστά μας είπε πως οι αρρώστιες μας προέρχονται "λόγω αδυναμίας θρησκευτικής συνειδητοποίησης". Τι έκανε και τι προσέφερε, ώστε να συνειδητοποίσουμε τη θρησκεία; Να γνωρίσουμε τον Πατέρα, στο πρόσωπο του Υιού, με τη Χάρη του αγίου Πνεύματος. Δηλαδή, όλα αυτά που με μια λέξη τα ονομάζουμε θρησκεία. Μήπως μας βοήθησε με την ψυχιατρική, που τώρα κάποιοι την έκαναν και "ψυχοθεολογία; Δεν το νομίζω.

Με την απλή λογική

Ας υποθέσουμε ότι ο συνολικός αριθμός των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων είναι 6 εκατομμύρια. Τα κόμματα δε που διεκδικούν ψήφο είναι, όπως εγράφη, τριανταέξη (36). 
Αν διαιρέσουμε τα 6 εκ. δια του 36, τότε έχουμε τον αριθμό 166.666, 66 (πολλά τα εξάρια). Τι μας λέει αυτό; Ότι σε κάθε κόμμα αντιστοιχούν 166.666 ψήφοι. 
Αν, τώρα, λάβουμε υπόψη τα δυο μεγάλα κόμματα και τους σιτιζομένους (έμμισθοι ψηφοφόροι) από αυτά εδώ και 38 χρόνια, δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε ότι, τουλάχιστον, τα δυο μεγάλα κόμματα θα συγκεντρώσουν τις περισσοτέρες ψήφους. Δηλαδή, δεν θα έχουν μόνο 166.666 ψήφους. Θα συγκεντρώσουν τους διπλάσιους και κάτι παραπάνω


Το συμπέρασμα εύκολο. Τα δυο μεγάλα κόμματα θα υπερισχύσουν και θα τύχουν της "ευλογίας" του εκλογικού νόμου. Οι άλλοι, δεν ξέρουμε πόσοι, λένε για σύνολο οκτώ, θα πιάσουν το ποσοστό του 3% , θα μπουν στη Βουλή και θα ακολουθήσουν το δρόμο που χάραξε το ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη. Το ΚΚΕ θα ακολουθήσει κι αυτό τη γνωστή πορεία που έχει όλα τα χρόνια, και οπωσδήποτε κάτι παραπάνω θα αποκομίσει. Φυσικά, μακράν της πρώτης και δεύτερης θέσης. "Θα είμαστε πάντα κόμμα της αντιπολίτευσης", είχε δηλώσει κάποτε η κα. Παπαρήγα.


Θα έχουμε, λοιπόν, Κυβέρνηση και τα Μνημόνια θα μας έρχονατι το ένα μετά το άλλο. Θα με ρωτήσετε, τι άλλο θα μπορούσαμε να κάνουμε, και σας απαντώ : Αν είχαμε μυαλό, θα συνεννοούμαστε εκ των προτέρων και θα τους αφήναμε αυτούς τους 5 που είναι - και ήταν - στη Βουλή, να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά. 
Αν δεν υπήρχε ο διασκορπισμός της ψήφου, που απλόχερα δίνει το Σύστημα  (σημ. αυτοί που το σκέφτηκαν ήξεραν τι θα ακολουθήσει) στον κάθε ανόητο να φτιάχνει ένα κόμμα και να διεκδικεί την "ψήφο σωτηρίας" μας, τότε θα βλέπαμε πόσοι θα πήγαιναν να ψηφίσουν : Για να έχουν μισθούς Βουλγαρίας, συντάξεις πείνας, Νοσοκομεία ταχείας μετάθεσης "εις τας αιωνίους Μονάς", Παιδεία για άτομα με ειδικές ικανότητες επιβίωσης και αρκετά άλλα όμοια.


Είπαμε, αν είχαμε μυαλό, όπως φαίνεται όμως δεν έχουμε και είναι λίαν αμφίβολο αν θα αποκτήσουμε.
Ετοιμαστείτε λοιπόν να ψηφίσετε με την ψήφο διασποράς τους υποσχομένους "μικρούς σωτήρες" μας. Όχι όμως και από τη φθοροποιό και κακοποιό ψήφο. "Η εκδίκηση είναι ένα ωραίο φαγητό που τρώγεται κρύο", είπε κάποιος, εμείς όμως μόνιμα πεινασμένοι το τρώμε ζεστό. Καιγόμαστε κι έπειτα χανόμαστε.

Συνέχεια και τέλος περί του αβασίμου δόγματος

Η συλλογική ευθύνη του ισραηλιτικού λαού

Ας κλείσουμε όσα γράψαμε για την ιστορικής σημασίας, όπως ανακοινώθηκε, συμφωνία μεταξύ του αρχιεπισκόπου Κύπρου και τους αρχιραββίνου του Ισραήλ συμπληρώνοντας τα ακόλουθα :

Είναι όντως "ιστορικής σημασίας" αυτό που συνυπέγραψαν ο Κύπρου Χρυσόστομος και ο αρχιραββίνος του Ισραήλ Yona Metzger. Διαφέρει όμως πώς εμείς εννοούμε τη σημασία αυτού του γεγονότος και πώς εκείνοι, που έσπευσαν να την πανηγυρίσουν. Οι αιρετικοί και οι διώκτες της Ορθοδόξου πίστεως χαίρονται. Διότι αυτή η υπογραφή σηματοδοτεί τα εξής τρία πράγματα.

Πρώτον, ότι καταβάλλεται προσπάθεια να αθωωθεί, ή να αμβλυνθεί, το βάρος και η ευθύνη που φέρει, και εξακολουθεί να φέρει, ο Ρωμαίος Πόντιος Πιλάτος.
Δεύτερον, ότι επιχειρείται η έμμεση αθώωση του ιερατείου των Ισραηλιτών από την άμεση ευθύνη του για όσα υπέστησαν στη συνέχεια οι Εβραίοι. Αυτοί ήταν υπεύθυνοι για τον αφανισμό τους.
Και τρίτον, το σπουδαιότερο, ότι προσπαθούν να απαλλάξουν τον Ιούδα από την προδοσία, την οποία έκανε, και με αμείωτη ένταση συνεχίζουν οι μαθητές του σε συνεργασία με το ιερατείο. Σημειώνουμε, κάθε αίρεση υποστρέφει τον άνθρωπο στον αρχαϊκό, με τις σχετικές βελτιώσεις, ιουδαϊσμό.

Γράψαμε : "Είναι δόγμα ότι η Σταύρωση έγινε επί Ποντίου Πιλάτου" και τούτο σημαίνει, ότι για να φτάσουμε μέχρι εκεί μεσολάβησαν κάποια γεγονότα, κάποιοι άλλοι : Το φαρισαϊκό ιερατείο, ο όχλος και Ιούδας. Πιστεύουμε ότι αυτά τα γεγονότα έλαβαν χώρα, δεν πιστεύουμε όμως ούτε στο ιερατείο, ούτε στον Ιούδα, ούτε στον όχλο, δηλαδή τα υποκινούμενα όργανα του Εωσφόρου.

Δεν είναι δόγμα να πιστεύουμε στο Διάβολο, αλλά να δεχόμαστε ότι υπάρχει. Όταν λοιπόν έρχεται η Β΄ Βατικάνεια Σύνοδος, και τώρα ο Κύπρου Χρυσόστομος που υπογράφει μαζί με τον αρχιρραβίνο Yona Metzger, να μας λένε ότι είναι αβάσιμον δόγμα η συλλογική ευθύνη του ισραηλιτικού λαού για τη Σταύρωση, κάνουν προφανώς μια πλάγια επίθεση κατά του Χριστιανικού Δόγματος - δεν συμπεριλαμβάνονται οι αιρετικοί εδώ. Η αθώωση του λαού συνεπάγεται και αθώωση του ιερατείου του λαού αυτού, όπως και του πολιτικά διοικούντος λαό και ιερατείο Ποντίου Πιλάτου - "ηγεμονεύοντος της Συρίας Κυρηνίου" .

Αν, τώρα, με την καλή αγαπητική διάθεση που μας φόρτωσε ο Δυτικός χριστιανισμός, κάνουμε ένα ακόμη βήμα, δεν θα δυσκολευτούμε να αμβλύνουμε και την προδοσία του Ιούδα. Όχι να το κάνουμε κι αυτό δόγμα! Άλλωστε, θα μας πουν, το Σύμβολο Πίστεως δεν τον αναφέρει, όπως δεν αναφέρει τον Άννα, τον Καϊάφα και συλλήβδην τον όχλο του "άρον άρον, σταύρωσον αυτόν". Στό Δόγμα όμως γράφεται "σταυρωθέντα επί Ποντίου Πιλάτου", και αυτό συνεπάγεται να πιστεύουμε σε όλα όσα έγιναν από το ιερατείο, τον Ιούδα, και τον όχλο. Άλλο θέμα αν κάποιος αυτά τα δέχεται, αλλά δεν τα πιστεύει. Όχι όμως να μας υποχρεώνει να βάζουμε την υπογραφή μας στην, "περί του αβασίμου δόγματος της συλλογικής ευθύνης του ισραηλιτικού λαού", διακήρυξη. Την ευθύνη του αρχιραββίνου και του ηγεμονεύοντος Συρίας Κυρηνίου εμείς δεν τη συμμεριζόμαστε.

Οικουμενισμός, Ιουδαιοσιωνισμός καί συλλογική ευθύνη

 Θρησκευτικό ιστολόγιο, διαπραγματευόμενο τη σχέση μεταξύ οικουμενισμού και ιουδαιοσιωνισμού, έγραφε μεταξύ άλλων τα εξής :

"Τέλος, είναι αυτονόητο ότι οι Ιουδαίοι δεν ευθύνονται στο σύνολο τους για την σταύρωση του Ιησού (είναι δηλαδή προφανώς σωστή η πρόσφατη δήλωση του Μακ. Αρχιεπισκόπου Κύπρου καί Ραββίνου Yona Metzger), αφού δεν νοείται συλλογική ποινική ευθύνη για έγκλημα που τέλεσε άλλος".

Τα ανωτέρω σχολίασε αναγνώστης επισημαίνοντας ότι όσοι, τότε, διαφωνούσαν γινόντουσαν αποσυνάγωγοι και με εντολή του ιερατείου ελιθοβολούντο (πρωτομάτυρας Στέφανος). Και συμπλήρωσε : Συλλογική ευθύνη δεν υπάρχει, όπως δεν υπάρχει και "δόγμα" περί αυτής. Που ατυχώς συνυπέγραψε ο Κύπρου Χρυσόστομος με τον αρχιραββίνο του Ισραήλ. Το να θέτει όμως την υπογραφή του ένας υψηλά ιστάμενος ιεράρχης, σημαίνει ότι μπορεί κάποτε να ίσχυε αυτό το "δόγμα" ή να ισχύει επιμέρους σε κάποιες χριστιανικές σέκτες - φαίνεται αποκτήσαμε και από αυτές - του δόγματος που εκπροσωπεί, προφανώς, ο Κύπρου Χρυσόστομος. Αυτό θα φανταζόταν, υποθέτουμε, όταν υπέγραφε και δήλωνε ότι είναι "αβάσιμο δόγμα η συλλογική ευθύνη των Ιουδαίων για τη Σταύρωση του Κυρίου". Διαφορετικά δεν εξηγείται.

Υπάρχει όμως και κάτι ακόμη. Οι ευρισκόμενοι στην ανώτατη βαθμίδα της ιερωσύνης, όπως ο αρχιεπίσκοπος Κύπρου και άλλοι, είθισται να θεωρούνται εκπρόσωποι ή εκφραστές του λαού τους. Αν, επομένως, υπάρχει ζήτημα συλλογικής ευθύνης αυτή θα πρέπει κατά πρώτο λόγο να βαρύνει αυτόν που εκπροσωπεί το λαό. Κατά ένα δεύτερο δε λόγο, και το λαό. Διότι τον δέχεται και μένει πιστός σε αυτά που τον διδάσκει.

Βλέπε και 

 http://kyprianoscy.blogspot.com/2012/04/blog-post_6052.html
 http://kyprianoscy.blogspot.com/2012/04/blog-post_2906.html

Τι θα γίνει στις 6 Μαΐου;

Τι θα γίνει; Θα έχουμε εκλογές, αλλά θα έχουμε και τη "σούπερ Σελήνη"! Είναι κακός οιωνός λέγουν οι οιωνοσκόποι και οι αστρολόγοι και οι λοιποί μάντεις.


Και τι λέμε εμείς; Έξη Μαΐου καθόμαστε όλοι σπίτι μας, μη μας βρει το κακό (είναι η ψήφος και η κάλπη) και περιμένουμε το βράδυ τις δημοσιογραφικές πόρνες (στην τηλεόραση) να μας πουν τα αποτελέσματα. Δηλαδή, πόσα έβγαλαν από τους πελάτες. Με 300 και με 500 χιλιάδες (ευρώ η ψήφους) η δουλειά χαλάει. 

Καιρός να τους το αποδείξουμε. Αυτοί κλέβουν τους κόπους μας, εμείς θα κλέψουμε την ψήφο τους. ΑΔΕΙΑΣΤΕ ΤΙΣ ΚΑΛΠΕΣ πριν γεμίσουν.

Υστερόγραφο
Η "αντιμνημονιακότητα" έγινε σημαία ευκαιρίας. Πρώην μνημονιακοί άρχισαν να άδουν το αντιμνημονιακό "ρεφραίν", όταν είδαν κατά που φυσάει ο άνεμος και ο αντίλαλος θα ακουγόταν. Οι γνωστές φυσιογνωμίες, όσο μας λεηλατούσαν οι ηγεσίες των δυο κομμάτων, έπαιζαν τον αντιπολιτευτικό τους ρόλο και έτρωγαν καλά (όποιος τρώει, δεν μιλάει). Τώρα μας βγήκαν και αντιμνημονιακοί!

Όσο για τα μικρά - και άγνωστα - κόμματα, αυτά δεν τα ευνοεί δυστυχώς ο εκλογικός νόμος, ούτε οι δημοσιογραφικές πόρνες της τηλεόρασης και των λοιπών μέσων. Βάζουμε και τον άμβωνα εδώ.

Τι μπορούν να κάνουν, άλλο από το να εντείνουν τη βουλιμία της ψήφου, το διασκορπισμό της ψήφου, τη μαζική προσέλευση στις κάλπες; Όπου και πάλι κερδισμένοι θα είναι αυτοί που τώρα μας κλέβουν, όσα με κόπο και τίμιο ιδρώτα μπορέσαμε να αποκτήσουμε. Δουλεύαμε για ψίχουλα, για μια καλή σύνταξη, πίσω μας την παίρνουν. Γιατί δεν είναι λογικό οι συνταξιούχοι μας να αμοίβονται με περισσότερα από τους Γερμανούς! Τον καιρό όμως που ο Γερμανός δούλευε και έπαιρνε τα τριπλάσια του Έλληνα - ήταν μάλιστα μάρκα - αυτό δεν το λένε.

Τώρα κατάλαβαν ότι είναι αδιανόητο ο Έλληνας συνταξιούχος να βρίσκεται σε καλύτερη μοίρα απ΄ ότι ο Γερμανός, για να περιοριστούμε σε μια μόνο όψη του νομίσματος.

Και όχι, ξεπούλημα της πατρίδας δεν γίνεται, και δεν έγινε πουθενά και ποτέ, με αποχή. Η αρχή θα γίνει από εδώ και θα το μάθει όλος ο πολιτισμένος κόσμος, ότι αυτό το Σύστημα της απάτης με την ψήφο - μάλιστα δημοκρατική, αν και έχουν αιματοκυλήσει λαούς και τόπους - πρέπει κάποτε να τελειώνει. Και μάλιστα, χωρίς να μας φέρουν κανένα μεσσία ή κάποιον σωτήρα τύπου Στάλιν η Χίτλερ. Η απαξίωση της ψήφου θα γίνει αφορμή για κάτι νέο. Νέο όχι σαν αυτό που πάνε να φτιάξουν τα χαλκεία της ελευθερίας, οι διαστροφείς της αλήθειας, οι δολοφόνοι της δημοκρατίας.

Χαρτί πεταμένο στο δρόμο

Με βαθυτάτην θλίψη διερωτάτο σχολιαστής :

Ἄραγε, ἡ ἀποστολὴ τῶν Ἐπισκόπων ἐκπληρώνεται μόνο μὲ τὴν τέλεση μυστηρίων, τὴν ἐνασχόληση μὲ πανηγύρεις, συσσίτια καὶ ἀναστάσιμα διαγγέλματα;

Ταύτα, διότι η εορτή του αγίου Πάσχα, η του Κυρίου Ανάσταση, συνεορτάσθη ομού μετά παπικών και ορθοδόξων. Οι παπικοί πήγαν στους ναούς των ορθοδόξων και οι ορθόδοξοι στους ναούς των παπικών.
  
Η απάντηση που δόθηκε στον περίλυπο σχολιαστή, που διέγνωσε με ποιο τρόπο αλλοιώνεται η συνείδηση των πιστών, βρέθηκε τυχαία από τον γράφοντα. Κάποιος πέταξε στον τενεκέ τα σκουπίδια του και αυτό ξέπεσε, το πήρε ο αέρας. Έγραφε :

"Δυστυχώς, ναι. Η αποστολή των επισκόπων εκπληρώνεται με αναστάσιμα διαγγέλματα, με πρωτότυπα αναθέματα - βελτιώσεις του Συνοδικού της Ορθοδοξίας, και λοιπά άλλα, συμπληρωμένα με "οδυνηρές διαπιστώσεις αλλοιώσεως της συνειδήσεως των πιστών", γράφουμε εμείς.

Διαφεύγει ότι ο Κύριος ήταν εκτός του ιερατείου της εποχής του και καθότι αποσυνάγωγος, έπρεπε να δοθεί η δέουσα, για την περίπτωση, λύση.

Το σημερινό "ιεράτευμα" παραμένει εντός εκκλησίας (σημ. εντός ιερατείου φυσικά) με επικεφαλής τον οικουμενικό Βαρθολομαίο και τους απανταχού συνεργάτες του. Οποιαδήποτε απόκλιση κρίνεται "εκτός εκκλησίας", δηλαδή εκτός ιερατείου, οπότε η αναμενόμενη λύση είναι γνωστή. Όχι αυτή του παρελθόντος, αλλά μια εξυπνότερη άλλη."

Free World Order : Συνεχίζεται η αλληλοσφαγή των Ιρακινών

Η είδηση του Ρώυτερ από το Ιράκ :

"Τουλάχιστον 36 άνθρωποι σκοτώθηκαν και πάνω από εκατό τραυματίστηκαν σήμερα σε κύμα επιθέσεων που σημειώθηκαν στη Βαγδάτη, το βόρειο και το δυτικό Ιράκ, σύμφωνα με αστυνομικές και ιατρικές πηγές. Στη Βαγδάτη, 10 άνθρωποι σκοτώθηκαν και 39 τραυματίσθηκαν σε επιθέσεις με παγιδευμένα αυτοκίνητα. Μία από τις επιθέσεις αυτές είχε στόχο αυτοκινητοπομπή που μετέφερε τον Κούρδο υπουργό Υγείας Νατζίμπ Χάμα Αμίν."

Σχόλιο

Μετά τις απελευθερωτικές βόμβες του λεγόμενου free world, που αποφάσισε την εξόντωση του αιμοσταγούς Σαντάμ, οι συμμαχικές νατοϊκές δυνάμεις της ελευθερίας και της δημοκρατίας αποσύρθηκαν. 
Πήγαν στη Σερβία, μετά στο Αφγανιστάν, ύστερα στη Λιβύη (σημ. έκαναν και από αλλού ένα πέρασμα αλλά με επιδοτούμενους επαναστάτες) και σειρά έχει τώρα η Συρία. Μπορεί και κάποιος άλλος, που ακόμη δεν έβαλε μυαλό, όταν, μετά την παγκόσμια ανθρωποσφαγή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, κάποιοι δικοί μας νόμισαν ότι οι συμφωνίες της Γιάλτας μπορούσαν να ανατραπούν. Οι "πλάτες" που έβαλαν οι Ρώσοι - ο αποκληθείς "πατερούλης" - στους Αγγλοαμερικάνους, για να μη εξοφληθούν οι υποχρεώσεις τους για τη νικηφόρα αντίσταση των Ελλήνων κατά του φασισμού, αποτελεί σενάριο φαντασίας ή συνομωσιολογίας. 

Τέλος πάντων, θέμα μας είναι η σφαγή των Ιρακινών μεταξύ τους. 
Οι βόμβες χειρουργικής ακριβείας του free world, που άφησαν πίσω τους αμέτρητους νεκρούς, έρχονται τώρα να τις αντικαταστήσουν τα "τυφλά χτυπήματα" μεταξύ των γηγενών Ιρακινών . Συμπληρώνουν αυτό που παρέλειψαν να κάνουν οι απελευθερωτές του Ιράκ.

Στην Ελλάδα ετοιμαζόμαστε για εκλογές, η ψήφος μας περιμένει, μια ακόμη νίκη του free world order είναι αναμενόμενη.

"Ανάστασιν Χριστού θεασάμενοι"

Μεταξύ των κ.κ. Παν. Μπούμη και Νικ. Σωτηροπούλου αντηλλάγησαν άρθρα σχετικά με το αν ευσταθεί να λέμε ότι "Ο Θεός έχει αίμα". Η παράθεση επιχειρημάτων έγινε δια των στηλών της εφημερίδας "Ορθόδοξος Τύπος". Ο γράφων δεν συμμετείχε στο διάλογο αυτό, έκρινε μόνο σκόπιμο να καταθέσει τη γνώμη του με δυο αναρτήσεις, που έφεραν τίτλο : "Οι ολετήρες της Θρησκείας" και "Φωνή περιπατούντος". Στη συνέχεια ο κύριος Παν. Μπούμης, αφού διάβασε τις δυο αυτές αναρτήσεις, μου έστειλε  μια ημέηλ επιστολή. Δημoσιεύθηκε πάλι στην εφημερίδα "Ορθόδοξος Τύπος". Την παρουσιάζω ως έχει μαζί με την απάντηση που του έδωσα, φυσικά, όχι από τις επιλεκτικές στήλες της εφημερίδας.

Πρός τήν ἐφημερίδα «Ὀρθόδοξος Τύπος»

Κύριε Διευθυντά,
Φειδόμενος τοῦ χώρου τοῦ «Ὀρθοδόξου Τύπου», ἀλλά καί τοῦ χρόνου τοῦ ἀγαπητοῦ κ. Νικ. Σωτηρόπουλου, ὁ ὁποῖος γράφει στόν «Ο.Τ.» τῆς 10 Φεβρουαρίου 2012, σελ. 3, ὅτι «ἔχει καί ἄλλα πράγμα-τα γιά ν' ἀσχοληθεῖ», θά εἶμαι σύντομος.
α) Εὐτυχῶς καί δόξα τῷ Θεῷ ἐγκατέλειψε τούς προηγούμενους τίτλους «Τό αἷμα τοῦ Θεοῦ» καί «Ναί, ὁ Θεός ἔχει αἷμα» καί υἱοθέτησε τόν ὀρθό «Τό αἷμα τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ».
β) Ἰσχυρίζεται ἀπό ἀπροσεξία ἤ σκοπιμότητα τά ἑξῆς: «Κατ' αὐτόν (τόν κ. Π. Μπούμη) στό ἐπίμαχο χωρίο Πράξ. κ΄ 28, ὅπου γί-νεται λόγος περί "τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ", μέ ἄρθρο, δέν πρόκειται γιά τόν Υἱό-Χριστό, ἀλλά γιά τόν Πατέρα». Καί πιό κάτω ἐπανα-λαμβάνει: «Ὁ κ. καθηγητής . . . τό ἔναρθρο "ὁ Κύριος καί Θεός" δέν ἀποδίδει στόν Υἱό, ἀλλά στόν Πατέρα». Καί ἀκόμη πιό κάτω ἐπανέρχεται: «Στό ἐπίμαχο χωρίο κ΄ 28 μέ τήν ὀνομασία "ὁ Κύριος καί Θεός", ἐπειδή εἶνε ἔναρθρη, ὁ κ. Μπούμης, ὅπως εἴπαμε, ἐννοεῖ τόν Πατέρα, ὄχι τόν Υἱό-Χριστό».
Γιατί διαστρεβλώνει τά πράγματα; Ἐμεῖς καί στό πρῶτο ἄρθρο («Τό αἷμα τοῦ Θεοῦ; », Ο.Τ. τῆς 11-11-2011) μεταξύ ἄλλων γρά-ψαμε, γιά νά τόν πείσουμε, τά ἀντίθετα. Συγκεκριμένως γράψαμε: «Ὅταν ποῦμε "τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ" τό βάρος πέφτει στό Κυρίου, μέ τό ὁποῖο κάλλιστα ἐννοοῦμε τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, ὁ ὁποῖος ἦταν καί Θεός. Ἐνῶ ὅταν θά ποῦμε "τοῦ Θεοῦ" μόνο του, ὁ νοῦς μας φυσικά πηγαίνει στό Θεό Πατέρα . . . ». Καί στό δεύτερο ἄρθρο («Ναί (ἀλήθεια), ὁ Θεός ἔχει αἷμα; », Ο.Τ. 13-1-2012) γράψαμε παρομοίως τά ἑξῆς: «Ἡ διατύπωση "τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ", εἶναι δεκτή. Ἀλλά ὄχι ἡ διατύπωση μέ τήν ἀφαίρεση "τοῦ Κυρίου", ὅπως ἐπιχειρεῖ ὁ ἴδιος ὁ κ. Σωτηρόπουλος στούς τίτλους τῶν ἄρθρων του».
Ποιός ὁ λόγος, λοιπόν, νά προβεῖ σ' αὐτήν τήν ἄδικη παραποίηση τῶν γραφομένων μου;
γ) Παρά ταῦτα καί παρά τήν υἱοθέτηση ἐκ μέρους του τοῦ ὀρθοῦ τίτλου «Τό αἷμα τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ» ὑπαναχωρεῖ καί ἐ-πανέρχεται στήν τακτική τοῦ νά ἀναμιγνύει τίς ὑπάρχουσες γραφές τοῦ χωρίου, συγχέοντας καί πάλι τά πράγματα. Συγκεκριμένως γρά-φει: « . . . "ὁ Κύριος καί Θεός" ἤ, κατ' ἄλλη γραφή, "ὁ Θεός", τοῦ Πράξ. κ΄ 28 εἶνε ὁ Χριστός», ἐνῶ τοῦ ἐλέχθη ὅτι μέ τή γραφή μόνο «ὁ Θεός» ἐννοεῖται ὁ Θεός Πατήρ καί μέ τό «Κύριος καί Θεός» ἐννοεῖται ὁ Ἰ. Χριστός.
δ) Καί ἐπιμένει δυστυχῶς λέγοντας: «Ἀφοῦ ὁ Θεός ἔγινε ἄνθρωπος, ἀπέκτησε αἷμα, καί μποροῦμε νά ὁμιλοῦμε γιά αἷμα τοῦ Θεοῦ». Καί στή συνέχεια ρωτάει: «Ἀγνοεῖτε (κ. Μπούμη) τό δόγμα τῆς ἀντιδόσεως τῶν ἰδιωμάτων; Λόγῳ τῆς ὑποστατικῆς ἑνώσεως τῆς θείας καί τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως στό ἑνιαῖο πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, ἡ Γραφή λέγει γιά τό Θεό Χριστό ἀνθρώπινα πράγματα, καί γιά τόν ἄνθρωπο Χριστό θεῖα πράγματα». 
Καί ἀπαντᾶμε στήν ἐρώ-τησή του: 1) Στό πρόσωπο τοῦ σαρκωθέντος Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ λόγῳ τῆς ὑποστατικῆς ἑνώσεως τῶν δύο φύσεων στόν Ἰησοῦ Χριστό, τῆς θείας καί τῆς ἀνθρωπίνης, μποροῦμε νά ἔχουμε ἀντίδοση ἰδιωμάτων, ὄχι ὅμως καί αἱμάτων ἤ σωμάτων. Αὐτό τό γενικό καί ἀόριστο «πράγματα» πού χρησιμοποιεῖ εἶναι παραπλανητικό. Ὁ καθηγητής μας Παν. Τρεμπέλας γράφει ὅτι ἡ ἀντίδοση τῶν ἰδιωμάτων, (ὄχι τῶν αἱμάτων ἤ ἀορίστως τῶν πραγμάτων) συνίσταται «εἰς τήν μεταβίβασιν καί ἀπόδοσιν εἰς τό ἕν πρόσωπον τοῦ Χριστοῦ ἤ τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Λόγου τῶν ἰδιωμάτων ἑκατέρας τῶν φύσεων, τῆς θείας καί τῆς ἀνθρωπίνης» καί ἀκόμη ὅτι «φυλάττει ἑκατέρα (= ἡ κάθε μία φύση) τήν ἑαυτῆς ἰδιότητα ἀμετάβλητον» καί ἐπιπλέον ἡ «ἄπειρος φύσις τοῦ Λόγου οὐδέν μεταλαμβάνει ἐκ τῆς πεπερασμένης ἀνθρωπίνης φύσεως» (Δογματική, τόμ. Β΄, σελ. 118 καί 120 καί 121-122). 2) Πολύ περισσότερο δέν ἔχουμε ἀντίδοση σωμάτων ἤ αἱμάτων μεταξύ Πατρός καί Υἱοῦ. 3) Γι' αὐτό φυσικά δέν μποροῦμε νά λέμε: «Ἀφοῦ ὁ Θεός ἔγινε ἄνθρωπος, ἀπέκτησε αἷμα». Καί διότι «πνεῦμα ὁ Θεός» (Ἰω. 4,24).
Μέ ἀγάπη
Παν. Ἰ. Μπούμης

 Αγαπητέ κύριε Μπούμη

Ζητώ συγγνώμη για την καθυστερημένη απάντηση και αποστολή των υπεσχημένων. Διάβασα την επιστολή σας στον "Ορθόδοξο Τύπο",16/03/2012, και είδα ότι τώρα μετατίθεται το ζήτημα της διαφωνίας που είχατε με τον κ. Σωτηρόπουλο. Πηγαίνουμε στην αντίδοση των ιδιωμάτων και σας ζητώ πάλι συγγνώμη, αν με παρέσυρε η παρανόηση των γραφομένων σας από τον τελευταίο.

Ως προς τα ιδιώματα διαβάζουμε :

  Ἰδιώματα τῆς θείας φύσεως εἶναι τὸ ἄκτιστο, τὸ ἄναρχο, τὸ ἄφθαρτο, τὸ ἀθάνατο, ἄπειρο καὶ αἰώνιο, τὸ ἀγαθό, τὸ δημιουργικό, τὸ δίκαιο, τὸ φωτιστικό, τὸ ἀμετάβλητο, τὸ ἀπαθές, τὸ ἀπερίγραπτο, τὸ ἀχώρητο, τὸ ἀπεριόριστο, τὸ ἀόριστο, τὸ ἀσώματο, τὸ ἀόρατο, τὸ ἀκατανόητο, ἡ ἰδιότητα νὰ μὴν ἔχει καμία ἀνάγκη, τὸ αὐτοκυριαρχικὸ καὶ αὐτεξούσιο, τὸ ἐξουσιαστικό του σύμπαντος, τὸ ζωοποιό, τὸ παντοδύναμο, τὸ ἀπειροδύναμο, τὸ ἁγιαστικὸ καὶ μεταδοτικό, ἡ ἰδιότητα νὰ περιέχει καὶ συγκρατεῖ τὰ σύμπαντα καὶ νὰ προνοεῖ γιὰ ὅλα. Ὅλα αὐτὰ καὶ τὰ παρόμοια ἡ θεότητα τὰ ἔχει ἀπὸ τὴ φύση της, χωρὶς νὰ τὰ ἔχει λάβει ἀπὸ ἀλλοῦ. Ἀπεναντίας, ἡ ἴδια ἡ θεότητα μεταδίδει κάθε ἀγαθὸ στὰ δημιουργήματά της, ἀνάλογα μὲ τὴ δεκτικὴ ἱκανότητα τοῦ καθένα. Ἰδίωμα τῆς θεότητος εἶναι ἡ ἀμοιβαία παραμονὴ καὶ διαμονὴ τῶν θείων ὑποστάσεων· διότι εἶναι ἀχώριστες μεταξὺ τοὺς χωρὶς νὰ λείπει ἡ μία ἀπὸ τὴν ἄλλη· ἔχουν τὴν ἀλληλοπεριχώρησή τους ἀσύγχυτη, ὥστε οὔτε νὰ συγχωνεύονται οὔτε νὰ συγχέονται, ἀλλὰ νὰ εἶναι σὲ ἁρμονία μεταξύ τους. Ο Υἱὸς δηλαδὴ εἶναι μὲ τὸν Πατέρα καὶ τὸ Πνεῦμα, τὸ Πνεῦμα μὲ τὸν Πατέρα καὶ τὸν Υἱὸ καὶ ὁ Πατέρας μὲ τὸν Υἱὸ καὶ τὸ Πνεῦμα, χωρὶς νὰ συμβαίνει καμιὰ συγχώνευση ἢ ἀνάμειξη ἢ σύγχυση. Ἰδίωμα τῆς θεότητος ἐπίσης εἶναι ἡ ἑνότητα καὶ ταυτότητα τῆς κινήσεως· γίνεται, δηλαδή, μία ἐξόρμηση καὶ μία κίνηση τῶν τριῶν ὑποστάσεων, κάτι ποὺ δὲν μπορεῖ νὰ παρατηρηθεῖ στὴν κτιστή φύση. Καὶ ἀκόμη, ἡ θεία ἀκτινοβολία καὶ ἐνέργεια εἶναι μία, ἁπλὴ καὶ ἀδιαίρετη· προσφέρει πολλὰ ἀγαθὰ στὰ κτιστὰ ποὺ διαιροῦνται· καί, ἐνῷ μοιράζει σ’ ὅλα τὰ συστατικά της φύσεώς τους, ἡ ἴδια παραμένει ἁπλή· μοιράζει τὸν ἑαυτό της σὲ πολλὰ χωρὶς νὰ διαιρεῖται ἡ ἴδια· συγκεντρώνει καὶ ἐπαναφέρει τὰ διαιρεμένα στὴ δική της ἁπλότητα διότι ὅλα τὰ ὄντα τὴν ποθοῦν καὶ ὀφείλουν τὴν ὕπαρξή τους σ’ αὐτήν· καὶ αὐτὴ μεταδίδει σὲ ὅλα τὴν ὕπαρξη ἀνάλογα μὲ τὴ φύση τοὺς· ἔτσι ἡ θεότητα ἀποτελεῖ τὴν ὕπαρξη γιὰ τὰ ὄντα, τὴ ζωὴ γιὰ τὰ ζωντανά, τὴ λογικὴ γιὰ τὰ λογικὰ καὶ τὸ νοῦ γιὰ τὰ νοερά· ἡ ἴδια βέβαια εἶναι πέρα καὶ πάνω ἀπὸ τὸ νοῦ, τὸ λόγο, τὴ ζωὴ καὶ τὴ φύση. Ἰδίωμά της ἀκόμη εἶναι ὅτι περνᾶ μέσα ἀπ’ ὅλα τὰ ὄντα, ἐνῷ ἀπ’ αὐτὴν δὲν περνᾶ κανένα ὄν. Ἐπίσης, ὅτι γνωρίζει τὰ πάντα μὲ ἁπλὴ γνώση· ὅλα τὰ βλέπει μὲ ἁπλὸ τρόπο, μὲ τὸ θεῖο, παντεποπτικὸ καὶ ἄϋλο βλέμμα τῆς· βλέπει τὰ παρόντα, τὰ παρελθόντα καὶ τὰ μέλλοντα προτοῦ νὰ συμβοῦν. Ἰδίωμά της, ἐπίσης, εἶναι ἡ ἀναμαρτησία, ἡ συγχώρεση τῶν ἁμαρτιῶν καὶ ἡ σωτηρία. Καὶ ἀκόμη, ὅτι μπορεῖ νὰ πετύχει ὅλα ὅσα θέλει, ἀλλὰ δὲν θέλει νὰ κάνει ὅσα μπορεῖ· μπορεῖ, γιὰ παράδειγμα, νὰ καταστρέψει τὸν κόσμο, ἀλλὰ δὲν τὸ θέλει.»

(Ιωάννης Δαμασκηνός και όσιος, Έκδοσις ακριβής της ορθοδόξου πίστεως)
μετφρ. αρχ. Δ. Πάπαρης

  Αλλά έχουμε και αυτό, σχετικά με την αντίδοση των ιδιωμάτων :

«Οικειούται τά ανθρώπινα ο Λόγος, αυτού γάρ εστι τά της αγίας αυτού σαρκός όντα, καί μεταδίδωσι τη σαρκί των ιδίων», όπως γράφει ο άγιος Δαμασκηνός. Κάνει δικά του τα ανθρώπινα ιδιώματα ο Θεός Λόγος, αφού δικά του είναι και αυτά. Είναι της δικής του αγίας σάρκας. Μεταδίδει και στη σάρκα, την ανθρώπινη φύση του, τα δικά του, τα θεία δηλαδή ιδιώματα και προσόντα. Και πάλι· «ούτε τά ανθρώπινα ανθρωπίνως ενήργησεν· ου γάρ ψιλός ήν άνθρωπος· ούτε τά θεία κατά Θεόν μόνα· ου γάρ ήν γυμνός Θεός, αλλά Θεός ομού υπάρχει καί άνθρωπος». Και «όργανον γάρ η σάρξ της θεότητος εχρημάτισεν».    Ερωτώ λοιπόν : Η ανθρώπινη φύση, η ψυχή και το σώμα, καθώς ήταν όργανο της θεότητας  έπαυσε να είναι ένσαρκη και αιματίνη; Προφανώς όχι.

Παραθέτετε στη συνέχεια απόσπασμα από τη Δογματική του Π. Τρεμπέλα, όπου διαβάζουμε :
«Φυλάττει εκατέρα (σημ. των φύσεων, η θεία και η ανθρωπίνη) την εαυτής ιδιότητα αμετάβλητον» , και επί πλέον, σημειώνετε, «η άπειρος φύσις του Λόγου ουδέν μεταλαμβάνει εκ της πεπερασμένης ανθρωπίνης φύσεως», πάλι από την Δογματική Τρεμπέλα. Ευνόητον, γράφουμε εμείς, ότι η ανθρώπινη φύση του Κυρίου έφερε τα αδιάβλητα πάθη "εκτός αμαρτίας". Δεν ήταν όμως ακριβώς όπως η εφάμαρτη δική μας φύση : Ασπόρου συλλήψεως ο τόκος ανερμήνευτος.

Πέραν αυτού, η - ας γράψουμε - πεπερασμένη ανθρώπινη φύση του Κυρίου δεν ήταν η ιδία και μετά την εκ νεκρών Έγερση. Ήταν "η αυτή και ουκ αυτή". Δεν  σημαίνει όμως τούτο ότι ήταν δίχως σάρκα και άνευ αίματος. Ήταν "η άπειρος φύσις του Λόγου", την οποία αδυνατούμε εμείς οι πεπερασμένοι να καταλάβουμε, αλλά ωστόσο μεταλαμβάνουμε με το Μυστήριο της θείας Ευχαριστίας.
   Τέλος, ως προς το "πνεύμα ο Θεός" (Ιν. δ΄ 24) ο προηγούμενος στίχος (23) αλλά και ο αναφερόμενος, μας  διευκρινίζει ότι "οι αληθινοί προσκυνηταί προσκυνήσουσι τω πατρί εν πνεύμτι και αληθεία". Αν θα γράφαμε ότι οι αληθινοί πιστοί δοξάζουν εν Πνεύματι, τιμούν εν Χριστώ, και προσκυνούν τον Πατέρα, δεν νομίζω ότι θα διαπράτταμε θεολογικό ατόπημα, όσο θα ήταν, αν αποκόπταμε το "πνεύμα ο Θεός" από τα υπόλοιπα, προκειμένου να διασώσουμε τη θεότητα από την ευτέλεια της πεπερασμένης ανθρώπινης φύσεως. Με την τεχνική αυτή θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί, ότι το "πνεύμα ο Θεός" αφορά μόνο στην προσκύνηση και όχι στο Μυστήριο της θείας Ευχαριστίας, στο οποίο περιέχονται  και η δόξα, και η τιμή, και η προσκύνηση, κατά την ευχή : "Ὅτι πρέπει σοι πᾶσα δόξα, τιμὴ καὶ προσκύνησις, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι". Καθώς ενιαία αποδίδουμε δόξα, τιμή και προσκύνηση, ομοίως ενιαία μας δίδεται - προς ημάς και όχι καθ΄ εαυτάς - κατά Χάριν η Κοινωνία των τριών Προσώπων της αγίας Τριάδος κατά την θεία Ευχαριστία. Αποτελεί, κατά τη γνώμη μου, υπερβάλοντα σχολαστικισμό η ανάλυση ή έστω διερεύνιση, του κατά πόσον ο πατήρ είναι άνευ σαρκός και αίματος, ο υιός έχει σάρκα και αίμα, το δε πνεύμα έχει μόνο ψυχή. Τον όλο Χριστό κοινωνούμε "ότι εν αυτώ κατοικεί παν το πλήρωμα της θεότητος σωματικώς" (Κολ. β΄ 9).    Αυτά είχα να σας γράψω
Σας εύχομαι Καλή Ανάσταση,
άγιον και ευλογημένο Πάσχα

Μετά τιμής
Κυπριανός Κ. Χριστοδουλίδης
12:10 μμ 10/4/2012