Όταν κυριάρχησαν οι Πέρσες, οι Έλληνες λησμόνησαν την Ιστορία

Όταν κυριάρχησαν οι Πέρσες, έγραφε φιλίστωρ, κάπου εκεί στο 392 πΧ., είχαμε την πλήρη υποταγή των Ελλήνων. Οι Σπαρτιάτες φοβούμενοι την ανερχόμενη δύναμη των Αθηναίων έστειλαν στους Πέρσες τον Ανταλκίδα, για να εγγυηθούν οι βάρβαροι την αυτονομία των Ελληνίδων πόλεων. Οι υπογραφές έπεσαν, καθώς λέμε, και οι Πέρσες έγιναν οι εγγυητές της ειρήνης των αυτόνομων πόλεων. Σημειώσατε ότι τότε είχαμε τις πόλεις-κράτη.

"Με αυτόν τον τρόπο, γράφει ο ιστορικός, κάθε συμμαχία εναντίον του Μεγάλου Βασιλιά, και εναντίον της Σπάρτης φυσικά, θα ήταν αδύνατη. Η Σπάρτη είχε διαπιστώσει ότι ενώ υπερείχε στρατιωτικά από κάθε ελληνική πόλι χωριστά, απειλείτο από την ένωση των".(*)

Στη συνέχεια παρομοίαζε την τότε εποχή με τη σημερινή, όπου οι νέοι "Ανταλκίδες" τα έδωσαν όλα στο ΔΝΤ και την ΕΚΤ, φοβούμενοι μη χάσουν τα προνόμια που προσπορίζονται εκ των ψήφων. Αθηναίοι και Σπαρτιάτες οι σύγχρονοι πολιτικοί, θέλουν να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο. Νέα κόμματα κατέρχονται στην "πολιτική κονίστρα" και η διασπορά της ψήφου είναι αναμενόμενο να λειτουργήσει προς όφελος δικό τους. Ποιοι από τους νεοφερμένους έχουν ταΐσει και βολέψει τον κοσμάκη τόσα χρόνια εκτός από αυτούς; Αρκεί να σκεφθούμε μόνο πόσους γραμματείς έχουν τα βουλευτικά γραφεία τους, πόσους ιδιοκτήτες των γραφείων πληρώνουν, τι οδηγούς, τι σωματοφύλακες και πόσα (πόσους) άλλα (άλλους).

Έχουμε όμως και εκείνους που αγωνίζονται για το λαό και την εργατιά. Είναι οι σύντροφοι και οι συντρόφισες, που πάντα υπακούουν στις εντολές της εκάστοτε ηγεσίας. Κανείς όμως από αυτούς δεν ξέρει πώς η πατρίδα δεν πάσχει από ηγέτες και ηγεσίες. Και ακόμη, δεν πάσχει από συντρόφους και συντρόφισσες, που αγνοούν - και σκόπιμα παραμένουν σε άγνοια - ποιος είναι ο "τροφός" των συντρόφων. "Τροφός" τους είναι ο δρόμος και οι λαϊκοί (επαναστατικοί) αγώνες. Περιμένουν να ξανάρθουν, αλλά όπως φαίνεται δεν θα έρθουν. Διότι έχουμε την ψήφο της διασποράς. Τα μικρά κόμματα φιλοδοξούν να γίνουν μεγάλα. Ούτε κι αυτό θα γίνει. Ο δικομματικός μονοπολισμός είναι μαθηματικά ο βέβαιος νικητής.

Ανάγκη από σωτήρες δεν έχουμε. Έχουμε ανάγκη από αδελφούς και αδέλφια, χάθηκαν όμως κι αυτά. Οι γονείς τράφηκαν καλά, στράφηκαν στην επιστήμη και στο σωλήνα, χάλασαν τα παιδιά και τα αδέλφια.

Ξέφυγα όμως από το θέμα, διότι ο πολιτικός παραλληλισμός, η σύγκριση του τότε με το σήμερα, αφού θυμηθήκαμε την "Ανταλκίδειο ειρήνη", μας προκαλεί να κάνουμε ακόμη άλλον ένα. Μη μου πείτε λοιπόν ότι είναι άσχετο να δούμε αυτό που γίνεται. Ο οικουμενικός Βαρθολομαίος ασκεί πλήρη οικονομικό αποκλεισμό των εγκλείστων της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου, οι δε άλλοι "οικουμενικοί" της οικονομίας, ασκούν παρόμοιο ολοσχερή αποκλεισμό της Ελλάδος, στο βαθμό που, δεν είναι υπερβολή να το πούμε, όλα πλέον είναι δικά τους.

Τι λέτε λοιπόν; Ποιον και ποιους δεν διδάσκει η Ιστορία; Με τέτοιους οικουμενικούς - και "οικουμενικούς", αλλά μάλλον οικονομικούς, άνευ εισαγωγικών - ηγέτες τι περιμένετε; Τι διδαχές θα δώσουν στο λαό; Ούτε το "άγιον" Κοράνιον θα μας σώσει, ούτε η Coca Cola, ούτε οι (συμ)προσευχές στις συναγωγές των πονηρευομένων. Η παγκόσμια διακυβέρνηση είναι το μέλλον μας και αυτο το καθορίζει η ψήφος.

(*) Σχετικά με το ιστορικό δημοσίευμα βλέπε http://proslalia.blogspot.com/2012/04/blog-post_2173.html