Τα θρησκευτικά της Νέας Γενιάς

Νεότερη επεξεργασία με σχόλια 29/09/2016

Τα έργα και ημέρες του αλήστου μνήμης υπουργείου Νέας Γενιάς και Παιδείας, επί πασοκρατίας, σήμερα πιάνουν τόπο. Προηγήθηκε μια εντελώς απρόσκοπτη πορεία, σχεδόν σαραντάχρονη, αφού η ακαδημαϊκή θεολογική διανόηση ψέλλιζε τα γνωστά ληρήμματα περί ιδεολογικοποίησης και θρησκειποίησης της εκκλησίας. Προηγήθηκε, επομένως, η πολεμική κατά της θρησκείας και τώρα, αφού γίναμε καλά από τη νευροβιολογική μας ασθένεια, έρχεται και η σειρά της εκκλησίας. Σε λίγο θα αποτελεί παρελθόν και οι ναοί είτε θα νοικιάζονται σε αλλόπιστους ή θα γκρεμίζονται για να εγείρονται ενοικιαζόμενα δωμάτια σε τουρίστες. Μας χρειάζεται αύξηση του ΑΕΠ.
Αν διαβάσετε τα νέα θρησκευτικά, που θα διδάσκονται οι «νέες γενιές», θα καταλήξετε, χωρίς πολλή σκέψη, στο συμπέρασμα αυτό. Ο παρακάτω δεσμός προς κάθε ενδιαφερόμενο : http://pedilokaltsa.blogspot.gr/2016/09/blog-post_64.html

Θα μου πείτε, πολύ σωστά, τί δουλειά έχεις εσύ ο άσχετος από θεολογία και ασχολείσαι με αυτό το θέμα ; «Μείνε στα τσιρότα και στα μπεταντιν, όπως έμαθες, και άσε στην άκρη τα θεολογικά», μου συνέστησε ένα έγκυρο "εκκλησιαστικό" ιστολόγιο. Συμβαίνει όμως να μην είμαι άνθρωπος της υπακοής, μάλλον της κακής υπακοής, γι΄ αυτό γράφω τα κατωτέρω.

α) « 21 εἰς τοῦτο γὰρ ἐκλήθητε, ὅτι καὶ Χριστὸς ἔπαθεν ὑπὲρ ὑμῶν, ὑμῖν ὑπολιμπάνων ὑπογραμμὸν ἵνα ἐπακολουθήσητε τοῖς ἴχνεσιν αὐτοῦ· 22 ὃς ἁμαρτίαν οὐκ ἐποίησεν, οὐδὲ εὑρέθη δόλος ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ·»
β) « 7 ὃς ἐν ταῖς ἡμέραις τῆς σαρκὸς αὐτοῦ δεήσεις τε καὶ ἱκετηρίας πρὸς τὸν δυνάμενον σῴζειν αὐτὸν ἐκ θανάτου μετὰ κραυγῆς ἰσχυρᾶς καὶ δακρύων προσενέγκας, καὶ εἰσακουσθεὶς ἀπὸ τῆς εὐλαβείας, 8 καίπερ ὢν υἱὸς, ἔμαθεν ἀφ' ὧν ἔπαθε τὴν ὑπακοήν, 9 καὶ τελειωθεὶς ἐγένετο τοῖς ὑπακούουσιν αὐτῷ πᾶσιν αἴτιος σωτηρίας αἰωνίου »
γ) « 15 οὐ γὰρ ἔχομεν ἀρχιερέα μὴ δυνάμενον συμπαθῆσαι ταῖς ἀσθενείαις ἡμῶν, πεπειραμένον δὲ κατὰ πάντα καθ' ὁμοιότητα χωρὶς ἁμαρτίας.»
δ) «21 τὸν γὰρ μὴ γνόντα ἁμαρτίαν ὑπὲρ ἡμῶν ἁμαρτίαν ἐποίησεν, ἵνα ἡμεῖς γενώμεθα δικαιοσύνη Θεοῦ ἐν αὐτῷ.»

Συγκρινόμενα τα ανωτέρω με τα σημερινά, κατ΄ ευφημισμό, θρησκευτικά, οδηγείται κανείς στο συμπέρασμα ότι οι νέοι άνθρωποι της νέας πολιτικής μας γενιάς - συνεχιστες της πρόσφατης άλλης - θα διδαχθούν να πάθουν κι έτσι να μάθουν, αν φυσικά μάθουν, μέσα από αυτό το αξεδιάλυτο μπέρδεμα φιλοσοφίας, αισθητικής, αλλά και περιθωριακής λαϊκής (multi-culti) τέχνης. Στόχος των σοφών κεφαλών του ΙΕΠ δεν είναι το "έμαθεν αφ΄ ων έπαθεν ... υμίν υπολιμπάνων υπογραμμόν ... ίνα ημείς γενόμεθα δικαιοσύνη Θεού εν αυτώ". Τα παιδιά μας δεν πρέπει να μάθουν, για να μην πάθουν. Η αμαρτία έγινε - μας έμαθαν - αστοχία, οπότε μπορούμε να στοχεύουμε κατ΄ επανάληψη. Δεν χάνουμε, δα, και τίποτα° δεν πετύχαμε με την πρώτη, θα πετύχουμε με τη δεύτερη, την τρίτη, τη νιοστή φορά. Ίσως, μας δοθεί και δεύτερη ευκαιρία βελτιωμένης υπαρξιακής πορείας ... προς θέωση. Λέμε, μπορεί, τίποτα δεν αποκλείεται, το λένε οι άλλοι «δρόμοι» του θεού. Ο οποίος δεν μας έδειξε ένα δρόμο, έτσι δεν είναι ; Μας έδειξε πολλούς.

Ώστε, λοιπόν, ούτως έχουν τα πράγματα. Όλες οι θρησκείες είναι δρόμοι που οδηγούν στον ένα θεό και όποιος δεν συμφωνεί, συντάσεται με το ισλαμικό κράτος επί του παρόντος . Δεν γνωρίζουμε ποιος «δρόμος» θα ακολουθήσει μετά. Βεβαίως, αναφέρομαι σε δρόμο, που δεν ακολουθεί τα νόμιμα θεσπίσματα (ανθρώπινα δικαιώματα ΟΗΕ) και όχι εκείνο τον δρόμο, των δικαιωμάτων του αγίου Θεού, που μας περιγράφει σύντομα το κατωτέρω εδάφιο παλαιάς επιστολής προς Ρωμαίους της μετά Χριστόν εποχής

ε) « 3 τὸ γὰρ ἀδύνατον τοῦ νόμου, ἐν ᾧ ἠσθένει διὰ τῆς σαρκός, ὁ Θεὸς τὸν ἑαυτοῦ υἱὸν πέμψας ἐν ὁμοιώματι σαρκὸς ἁμαρτίας καὶ περὶ ἁμαρτίας, κατέκρινε τὴν ἁμαρτίαν ἐν τῇ σαρκί, 4 ἵνα τὸ δικαίωμα τοῦ νόμου πληρωθῇ ἐν ἡμῖν τοῖς μὴ κατὰ σάρκα περιπατοῦσιν, ἀλλὰ κατὰ πνεῦμα. 5 οἱ γὰρ κατὰ σάρκα ὄντες τὰ τῆς σαρκὸς φρονοῦσιν, οἱ δὲ κατὰ πνεῦμα τὰ τοῦ πνεύματος. 6 τὸ γὰρ φρόνημα τῆς σαρκὸς θάνατος, τὸ δὲ φρόνημα τοῦ πνεύματος ζωὴ καὶ εἰρήνη· διότι τὸ φρόνημα τῆς σαρκὸς ἔχθρα εἰς Θεόν·».

Οι ημέτεροι εκτελεστές της εντολής «ἵνα τὸ δικαίωμα τοῦ νόμου πληρωθῇ ἐν ἡμῖν», με τα νέα - κατ΄ ευφημισμό - θρησκευτικά που μας φέρνουν, είναι οι κατά σάρκα όντες, κατά σάρκα περιπατούντες,  σαρκικό φρόνημα έχοντες και « τὸ γὰρ φρόνημα τῆς σαρκὸς θάνατος». Εκεί μας οδήγησε η εκσυγχρονιστική διανόηση της ακαδημαϊκής θεολογίας και εκεί οδηγούν τα παιδιά μας οι εκλεκτοί της ψήφου. Οι μὴ κατὰ σάρκα περιπατοῦντες, ἀλλὰ κατὰ πνεῦμα, θα το επιτρέψουμε ;

Υστερόγραφο

Θεία και ανθρώπινα

Ο π. Γεώργιος Αγγελάκης είναι της μερίδος των αποκαλούμενων Ακαινοτόμητων, οι οποίοι ασκούν δριμεία κριτική κατά των Νεοημερολογιτών, αλλά και κατά των Παλιοημερολογιτών. Η απορία του γράφοντος είναι : Αν οι Ακαινοτόμητοι είχαν παραμείνει όλα αυτά τα χρόνια - από το 1935 και μετά - χωρίς διακόνους, πρεσβυτέρους και επισκόπους, πόσοι θα ήταν σήμερα ; Βεβαίως, ρητορικό το ερώτημα, δεν παύει όμως να έχει πρακτικό αποτέλεσμα. Πιθανολογώ, ολιγότεροι από όσους αριθμούν επί των ημερών μας, για να μην γράφω "δεν θα υπήρχαν".

Ακόμη κι αν συγκληθεί Σύνοδος κατά τις προσδοκίες τους, αυτή δεν θα πληροί τον απαραίτητο όρο συγκαλέσεώς της. Θα είναι κατά παράβαση των Ιερών Κανόνων, διότι βασιλείς δεν υπάρχουν. Τη θέση τους έχουν καταλάβει πρόεδροι Δημοκρατίας και Κοινοβούλια, παρέχουν δε το δικαίωμα σε όποιον θέλει, να γίνει ιδρυτής «εκκλησίας». Το συνοδικό (;) σύστημα της πολιτειοκρατίας εγγυάται τις δημοκρατικές αρχές, βάσει της οποίας μπορεί να ιδρυθεί ακόμη και «εκκλησία» του Σατανά !

Μη ξεχνάμε, ιδρυτής εκκλησίας είναι ο Κύριος και όχι ιδρυτής θρησκείας, όπως διδάσκει η Καινοτομία και έν τινι μέτρω, ευτυχώς σε μικρό ποσοστό, η παρεφθαρμένη Παράδοση. Επειδή η θρησκεία είναι νευροβιολογική ασθένεια.

Ένα σχόλιο σε δυο άρθρα

Ο χρήστης Kyprianos Christodoulides άφησε ένα νέο σχόλιο στην ανάρτηση (Βλέπε σύνδεσμο) "Τὸν νοῦ μας!":
Θα κουράσω τον αναγνώστη και τη φιλόξενη στήλη των σχολίων σας με ένα άρθρο (παρένθεση, μόνο σχόλια ξέρω να γράφω) που είχα δημοσιεύσει αλλού, πάνε κάτι χρόνια. Ο λόγος που επαναλαμβάνομαι είναι διότι σε όλα αυτά τα καίρια και σωστά των αρθρογράφων, απουσιάζει κατά τη γνώμη μου κάτι σημαντικό. Δεν γνωρίζω τον κ. Μπουγά Ιωάννη και τι φρονεί περί πίστεως. Όμως με την αρθρογράφο «Φιλονόη και Φίλοι» είχα στο παρελθόν εντονότατη διαφωνία για το ζήτημα της πίστεως. Παραλείπω τις ευκολονόητες λεπτομέρειες, όχι όμως και τον αποκλεισμό μου από την ιστοσελίδα της. Αυτά εισαγωγικά και τώρα το σχόλιο.
"ΑΠΑΝΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ Η ΠΙΣΤΙΣ ΠΡΟΗΓΕΙΤΑΙ"
Προς Αυτόλυκον, Θεοφίλου Αντιοχέως,
Βιβλίο Ι

« "Ἀλλὰ ἀπιστεῖς νεκροὺς ἐγείρεσθαι. ὅταν ἔσται, τότε πιστεύσεις θέλων καὶ μὴ θέλων· καὶ ἡ πίστις σου εἰς ἀπιστίαν λογισθήσεται, ἐὰν μὴ νῦν πιστεύσῃς. πρὸς τί δὲ καὶ ἀπιστεῖς; ἢ οὐκ οἶδας ὅτι ἁπάντων πραγμάτων ἡ πίστις προηγεῖται; τίς γὰρ δύναται θερίσαι γεωργός, ἐὰν μὴ πρῶτον πιστεύσῃ τὸ σπέρμα τῇ γῇ; ἢ τίς δύναται διαπερᾶσαι τὴν θάλασσαν, ἐὰν μὴ πρῶτον ἑαυτὸν πιστεύσῃ τῷ πλοίῳ καὶ τῷ κυβερνήτῃ; τίς δὲ κάμνων δύναται θεραπευθῆναι, ἐὰν μὴ πρῶτον ἑαυτὸν πιστεύσῃ τῷ ἰατρῷ; ποίαν δὲ τέχνην ἢ ἐπιστήμην δύναταί τις μαθεῖν, ἐὰν μὴ πρῶτον ἐπιδῷ ἑαυτὸν καὶ πιστεύσῃ τῷ διδασκάλῳ;".

Όλη αυτή η σημερινή παραφροσύνη μήπως δεν έχει θρησκευτικές / θεολογικές παραμέτρους; Το αμφισβητεί κανείς;

Και τι άλλο μας ζητούν σήμερα με όλα αυτά τα λαθραία στίφη που κατακλύζουν την οικουμένη; Πού απευθύνονται όλοι αυτοί οι φιλάνθρωποι, οι οποίοι σήμερα μας παρουσιάσθηκαν ξαφνικά; Στο συναίσθημα δεν απευθύνονται; Το συναίσθημα δεν ήταν αυτό που τους υπέδειξε να φτιάξουν την περίφημη "χάρτα" των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ;

Μάλιστα, στο συναίσθημα διότι γνωρίζουν πολύ καλά : Συναίσθημα σημαίνει θρησκεία, και ο σημερινός παγκόσμιος πολιτικός ανθρωπισμός με την διάχυτη και διαχεόμενη θρησκευτική αγαπολογία, βάση έχουν το συναίσθημα. Συναίσθημα που απορρέει και εκπηγάζει από ένα ψευδεπίγραφο ανθρωπισμό και μια εντελώς διεστραμμένη αγάπη.

Η πολιτική του συναισθήματος, αυτή που σήμερα γνωρίζει η ανθρωπότης με τα επιδοτούμενα στίφη των λαθραίων - ή καλείται να γνωρίσει και να την αποδεχθεί - έχει θεμέλιο την αίρεση, μια μορφή καταστροφικής λατρείας από τις πολλές που υπάρχουν. Την οικοδομεί στη γενικότητά της μια θρησκεία, που αντιμάχεται τον άγιο Θεό και υποστρέφει τον άνθρωπο στην αρχέγονη και πρωτόγονη θρησκευτικότητα του Γιαχβέ.

Πολιτική που ισχυρίζεται ότι δεν έχει σχέση με το συναίσθημα, όπως συχνά μας θυμίζουν οι αχυράνθρωποι που μας κυβερνούν, ψεύδεται. Είναι η πολιτική της ζούγκλας και αυτό δεν τολμούν να το ομολογήσουν. Εμείς όμως το βλέπουμε και τους το φωνάζουμε. Αυτή την πολιτική έχουμε, με αυτή ζούμε σήμερα.»

Και συμπληρώνω τώρα εδώ
Αν λοιπόν θέλουμε "να έχουμε το νού μας", καλό είναι να "καθαρίσουμε το νού μας" και ας κάνουμε τον κόπο να ψαχτούμε. Τότε, ας επαναλάβουμε το «12 καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου». Ίσως, κάτι μπορέσει να γίνει.

Οι «εφαψίες»

Διαβάζω :
Αν ο κ. Φίλης ως απλός  … «εφαψίας» της ιστορικής γνώσης, έχει άδικο στα προαναφερθέντα, έχει το δίκιο με το μέρος του στην μεταρρύθμιση που επιχειρεί στο μάθημα των θρησκευτικών, ως αρμόδιος υπουργός. Έγκειται στην ευχέρειά του και απορρέει από τον ρόλο του που του απέδωσε ο λαός, ως μέλος εκλεγμένης κυβέρνησης. Βλέπε :
«Η (σκόπιμη;) πολιτική προπέτεια του Νίκου Φίλη»  http://www.liberal.gr/arthro/80160/politiki/2016/i--skopimi-politiki-propeteia-tou-nikou-fili.html

Και σχολιάζω :
Αν υπάρχουν «εφαψίες» της ιστορικής γνώσης, άλλο τόσο υπάρχουν και οι «εφαψίες» της θεολογικής / θρησκευτικής κλπ. γνώσης. Εν προκειμένω, ο αρθρογράφος της Liberal τί είναι ; Γνώστης του θεολογικού αντικειμένου ή «εφαψίας» τούτου ; Ή μήπως νομίζει ότι είναι «εφαψίας» της θεολογίας και ο λαός του Θεού, ο οποίος, κατά απόφαση τοπικής οικουμενικής Συνόδου, είναι ο μοναδικός φύλακας και κριτής ζητημάτων που άπτωνται της πίστεως ;

Γράφει ἡ Διακήρυξις τῶν Πατριαρχῶν τῆς Ἀνατολῆς τοῦ 1848 : « “Έπειτα παρ’  ἡμῖν οὔτε Πατριάρχαι οὔτε Σύνοδοι ἠδυνήθησαν ποτὲ εἰσαγαγεῖν νέα, διότι ὁ ὑπερασπιστὴς τῆς θρησκείας ἐστὶν αὐτὸ τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ἤτοι αὐτὸς ὁ λαός, ὅστις ἐθέλει τὸ θρήσκευμα αὐτοῦ αἰωνίως ἀμετάβλητον καὶ ὁμοειδὲς τῷ τῶν Πατέρων αὐτοῦ».

Μήπως, ερωτώ, πρέπει να ζητήσουμε από τον λαό του Θεού, «αὐτὸ τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας», να μας προσκομίσει τα αντικειμενικώς αδιάβλητα επιστημονικά εχέγγυα, ότι θεολογεί "εφαπτόμενος" του Λόγου και των λογίων της καθ΄ ημάς Πίστεως ; Θα βάλουμε στο μικροσκόπιο της έρευνας αυτό το λαό, προκειμένου να αποφανθούμε ότι ορθά ή εσφαλμένα «ἐθέλει τὸ θρήσκευμα αὐτοῦ αἰωνίως ἀμετάβλητον καὶ ὁμοειδὲς τῷ τῶν Πατέρων αὐτοῦ» ;

Η εκκλησία έχει εκκλησιολογική υπόσταση

Διαβάζω
Στο πρόσφατο κείμενο του καθηγητή κ. Αριστείδη Πανωτή, που τιτλοφορείται «Η προϊστορία της Διορθοδόξου Συνόδου – Προς καταλαλούντες την Αγία Σύνοδο», αναφέρονται μεταξύ άλλων τα εξής : «Και την πρώτη και την δεύτερη χιλιετία ποτέ δεν αμφισβητήθηκε η εκκλησιολογική υπόσταση αυτής της Εκκλησίας, απεναντίας στην Ιστορία έχουμε επανειλημμένες απόπειρα γεφύρωσης των δύο Εκκλησιών της αυτής Μίας Εκκλησίας με διαλόγους των εκατέρωθεν Ιεραρχιών τους». Και την πρώτη και την δεύτερη χιλιετία ποτέ δεν αμφισβητήθηκε η εκκλησιολογική υπόσταση αυτής της Εκκλησίας http://aktines.blogspot.gr/2016/09/blog-post_863.html.

Και σχολιάζω
Η υπόσταση της Εκκλησίας δεν είναι εκκλησιολογική, εκτός αν μας προσδιορίσει ο κ. Πανώτης ποια εκκλησιολογία έχει υπόψη του. Έχουμε πολλές εκκλησιολογίες, αν δεν κάνω λάθος.

Η υπόσταση της Εκκλησίας είναι θεανθρώπινη, επιπλέον δε, επειδή «ἐν ἐκκλησίαις εὐλογεῖτε τὸν Θεόν», είναι και προσκυνητή «εν πνεύματι και αληθεία». Δηλονότι, εν Αγίω Πνεύματι και Χριστώ Ιησού, προς δόξαν Θεού Πατρός.

Τι θέλει και μας μπερδεύει ο κύριος καθηγητής με αυτό το «εκκλησιολογική υπόσταση της Εκκλησίας» ;

Η ουδετεροθρησκεία της πολιτικής και των νυν εκφραστών της

Ο υπ. Παιδείας κ. Φίλης δήλωσε ουδετερόθρησκος κι έτσι επιθυμεί να κάνει και τα σχολειά° να διδάσκουν την ουδετεροθρησκεία (παρένθεση, λίαν απεχθής και επικίνδυνος εχθρός του ο προσηλυτισμός) και ύστερα, ως ελεύθεροι πλέον πολίτες, οι μαθητές να διαλέγουν τη θρησκεία «που τους εκφράζει καλύτερα». Διότι, βλέπετε, είμαστε ελεύθεροι !

Και αυτά μεν για τα θρησκευτικά° έκαστος όποια θρησκεία προαιρείται.

Λαμπρά. Για τη Θρησκεία είμαστε ελεύθεροι να διαλέγουμε όποια θέλουμε, τι γίνεται όμως με την Πολιτική ; Είμαστε ελεύθεροι να διαλέγουμε όποια πολιτική θέλουμε ; Όχι βέβαια. Διαλέγουμε τους εκφραστές της α,β, γ, δ, πολιτικής και αυτούς ψηφίζουμε και κανέναν άλλο, που δεν προβλέπει και δεν επιτρέπει το Σύνταγμα. Και το Σύνταγμα προβλέπει τον εκμαυλισμό ή πλύση εγκεφάλου, το μεν για να γίνουν οι ψηφοφόροι δεξιοί, το δε αριστεροί, ή ακόμη και «ανακατεμμένος ο ερχόμενος» μετά ψήφου.

Εδώ προφανώς, ο αντίπαλος του κ. Φίλη, που ακούει στο όνομα "προσηλυτισμός", δεν παρευρίσκεται. Κενή θέση υπάρχει μόνο στη θρησκεία και αυτή (ο προσηλυτισμός) θα εξαφανιστεί δια της ουδετεροθρησκείας και όχι με την "ουδετεροπολιτική". Αν το αποτολμούσε αυτό ο κύριος υπ. Παιδείας (παρένθεση, υποπαιδείας) Φίλης - διάβαζε, αν εξαφάνιζε την προσηλυτιστική δράση τής πολιτικής που ασκεί - τα Μνημόνια θα έπεφταν βροχή, αν και, παρότι μη "ουδετεροπολιτικός", ο υπουργός τής "υποπαιδείας" μας αδυνατεί να τα αποφύγει. Αυτονόητο, τα ανωτέρω αφορούν και στον έτερο πόλο° αυτόν της ονομαζόμενης αντιπολίτευσης. Ό,τι αφήνει ημιτελές  η μια κυβέρνηση, έρχεται και το αποτελειώνει η πρώην αντιπολίτευση.

Οι Τράπεζες - σημ. υπάρχει μόνο μια, όπως η μαμά - το γνωρίζουν καλύτερα. Η θρησκεία ασκεί προσηλυτισμό, η πολιτική όχι. Μας περνούν για βλάκες, αλλά δεν είμαστε. Γιά τήν Τράπεζα (η Τράπεζα, γένους θηκυκού) δέν ισχύει τό ουδέτερο γένος : Τό Τράπεζα !

Διάσημοι μετά θάνατον

Ανέβηκε στις 19 Σεπ 2016

Στον τομέα της ιατρικής επιστήμης η τεχνολογία προσέφερε σημαντική βοήθεια ως προς την θεραπευτική αντιμετώπιση νοσημάτων, στα οποία άλλοτε ελάχιστα ήταν δυνατόν να γίνουν. Αυτό όμως είχε σαν συνέπεια την εμφάνιση νέων προβληματισμών, τα οποία αντιμετωπίστηκαν ανεπιτυχώς ή εντελώς λανθασμένα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο νεοεισαχθείς όρος του εγκεφαλικού «θανάτου» τον οποίο έρχεται να ανατρέψει η περίπτωση του παγκόσμιου πρωταθλητή αγώνων ταχύτητας αυτοκινήτων (Φόρμουλα 1) Μίχελ Σουμάχερ.

 http://www.naftemporiki.gr/story/1065418/i-therapeia-tou-soumaxer-kostizei-10-ek-euro-to-xrono

51. Γέροντος Αλυπίου : Κυριακή ΙΓ΄ Ματθαίου, Νικηφόρου Θεοτόκη

 https://drive.google.com/file/d/0B10nRQ2KXoC_cEdSR2ZmQS1CNFFZeWZxbGE1UVRiUkFUbk5v/view?usp=sharing 

Αποστολικό Ανάγνωσμα (1Κορ. ις΄ 13 - 24)
 13 Γρηγορεῖτε, στήκετε ἐν τῇ πίστει, ἀνδρίζεσθε, κραταιοῦσθε. 14 πάντα ὑμῶν ἐν ἀγάπῃ γινέσθω. 15 Παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί· οἴδατε τὴν οἰκίαν Στεφανᾶ, ὅτι ἐστὶν ἀπαρχὴ τῆς Ἀχαΐας καὶ εἰς διακονίαν τοῖς ἁγίοις ἔταξαν ἑαυτούς· 16 ἵνα καὶ ὑμεῖς ὑποτάσσησθε τοῖς τοιούτοις καὶ παντὶ τῷ συνεργοῦντι καὶ κοπιῶντι. 17 χαίρω δὲ ἐπὶ τῇ παρουσίᾳ Στεφανᾶ καὶ Φορτουνάτου καὶ Ἀχαϊκοῦ, ὅτι τὸ ὑμῶν ὑστέρημα οὗτοι ἀνεπλήρωσαν· 18 ἀνέπαυσαν γὰρ τὸ ἐμὸν πνεῦμα καὶ τὸ ὑμῶν. Ἐπιγινώσκετε οὖν τοὺς τοιούτους. 19 Ἀσπάζονται ὑμᾶς αἱ ἐκκλησίαι τῆς Ἀσίας. ἀσπάζονται ὑμᾶς ἐν Κυρίῳ πολλὰ Ἀκύλας καὶ Πρίσκιλλα σὺν τῇ κατ' οἶκον αὐτῶν ἐκκλησίᾳ. 20 ἀσπάζονται ὑμᾶς οἱ ἀδελφοὶ πάντες. ἀσπάσασθε ἀλλήλους ἐν φιλήματι ἁγίῳ. 21 Ὁ ἀσπασμὸς τῇ ἐμῇ χειρὶ Παύλου. 22 εἴ τις οὐ φιλεῖ τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, ἤτω ἀνάθεμα. μαρὰν ἀθᾶ. 23 Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ μεθ' ὑμῶν. 24 Ἡ ἀγάπη μου μετὰ πάντων ὑμῶν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ· ἀμήν.

Όταν οι θύτες γίνονται θύματα

Δημοσιεύτηκε στις 11 Σεπ 2016

Φαίνεται, οι σημερινοί προστάτες του περιβά;λλοντος, λεγόμενοι και οικολόγοι, ξεχνούν τί έκαναν τις δεκαετίες του ΄60 και του ΄70. Ο ένας ανταγωνιζόταν τον άλλο για φονικότερες ατομικές βόμβες. Και αφού μόλυναν τη θάλασσα, τον αέρα και τη γη, τώρα, μετά την δοκιμαστική πυρηνική έκρηξη από τη Βόρεια Κορέα, επείγονται να της επιβάλλουν κυρώσεις.

Και πολύ καλά θα κάνουν

Θα ήταν όμως καλύτερα, αν οι ίδιοι επέβαλλαν κυρώσεις και στους εαυτούς των. Οφείλουν να μάθουν και να διδάξουν την οικουμένη, ότι είναι προτιμότερο να μαθαίνεις για να μην παθαίνεις, παρά
να παθαίνεις για να μαθαίνεις.

Η βραδεία και σταθερή εκουσία ολίσθηση στο τέλμα του Οικουμενισμού

https://drive.google.com/drive/folders/0B10nRQ2KXoC_REpaVVdZcm1CLWs?usp=sharing

Η Σύνοδος του Κολυμπαρίου δεν έπεσε ξαφνικά από τον ουρανό. Ήρθε κατόπιν μεθοδικής προσπάθειας την οποία κατέβαλλαν οι δικοί μας διανοούμενοι της ακαδημαϊκής θεολογίας . Όπως θα διαβάσετε στην φωτογραφία και ακολούθως στο κείμενο, ενεργό και σημαντικό ρόλο είχε ο μακαρίτης Ζήσιμος Λωρεντζάτος, όπως είχε και έχει ο κ. Χρ. Γιανναράς. Πρωτοπόροι του διεθνισμού από τα τέλη της 10ετίας του 1950, μαζί με άλλους, έστρωσαν το δρόμο του Οικουμενισμού με την τελική κατάληξη τη Σύνοδο - καλύτερα συνέδριο - στο Κολυμπάρι της Κρήτης.

Και ο μεν κ. Χρ. Γιανναράς, στο άρθρο του που κυκλοφόρησε το 1966, θέτει ως τίτλο : «Η απόφαση De Oecumenismo και ο εθνικισμός της Ορθοδοξίας», ο δε μακαρίτης Ζήσιμος Λορεντζάτος, στο βιβλίο «ΜΕΛΕΤΕΣ », των εκδόσεως ΓΑΛΑΞΙΑΣ,  της 10ετίας του 1960, γράφει ότι «όσο έχουμε και ακολουθάμε την ορθόδοξη παράδοση, μπορούμε να τη λέμε δική μας, ποτέ όμως εθνικά ή φυλετικά».

Οι διανοητές αυτοί, όπως και πολλοί άλλοι, εκτός του ότι βλέπουν την Ορθοδοξία με τα μάτια της Αισθητικής, δηλαδή με το συναίσθημα, φορούν και χρωματιστούς φακούς μυωπίας, ώστε να γίνονται ευανάγνωστα τα θεολογικά τους - υποτίθεται ορθόδοξα - γράμματα ° οι γραφές και τα συγγράμματα που φτιάχνουν. Φυσικά, οι αναγνώστες δεν καταλαβαίνουν ότι πρέπει να εφοδιαστούν με μυωπικούς φακούς, ούτε ότι πρέπει να περάσουν από τη Σχολή Καλών Τεχνών του Πολυτεχνείου - οι «καλές τέχνες» φαίνονται επί των εξωτερικών τοίχων του κτιρίου και τον πέριξ αυτού χώρο - για να μάθουν τα σχετικά με την πίστη τους.

Ευνόητο ότι χάριν συντομίας δεν αναφέρομαι στους άλλους τομείς της Αισθητικής, προς εμπλουτισμό των συναισθηματικών ενστίκτων, ώστε να διεγείρονται σε περιπτώσεις ανάγκης.

Διεθνιστές επί ανταμοιβή, οι κύριοι αυτοί, κρύβονται πίσω από την παράδοση και την ορθοδοξία. Το δίχως άλλο δε, θα έσκιζαν τα ρούχα τους, αν τολμούσε κανείς να τους κατηγορήσει ως εγχώριους εκπροσώπους της παγκοσμιοποίησης, του διεθνισμού και του οικουμενισμού. Οι ίδιοι πάντως, μέμφονται αδίστακτα κάθε τι που οσφραίνονται να μυρίζει «φυλετισμό», «εθνικισμό» και κάθε τι συναφές, όπως αυτά της ομοφοβίας, ξενοφοβίας κλπ..

Διαβάστε λοιπόν για να μάθετε τί έγραφε ο κ. Χρ. Γιανναράς εν έτη 1966 και τι γράμματα δίδασκε μια από τις επιφανέστερες «εγχώρια δεξαμενή σκέψης». Το νοθευμένο περιεχόμενό της μας έφερε στο τέλμα της πνευματικής αβύσσου και αναπόφευκτα στον οικονομικό εξανδραποδισμό. Οι Φράγκοι θα μας μάθουν Ορθοδοξία, όπως οι Γερμανοί μας μαθαίνουν τώρα Οικονομία

Η αποθρησκειοποίηση της Εκκλησίας

Πρόκειται για μια αντιπαράθεση που είχα με τον π. Γεώργιο Μεταλληνό, ήταν το 1998, σχεικά με το ζήτημα Εκκλησία και Θρησκεία

https://drive.google.com/open?id=0B10nRQ2KXoC_b05NZ1pndm9hbWc

Απάντηση σε ένα σχόλιο

Θα το βρείτε εδώ : https://orthodox-voice.blogspot.gr/2016/09/blog-post_7.html

Προς τον πολυώνυμο κ. Μοσχοβίτη Ευστάθιο - αστάθιο και την παρέα του, τα ακόλουθα :

Γράφει,
«Δεν αγιάζει ο χρόνος τον άνθρωπο ούτε ο άνθρωπος τον χρόνο αλλά αγιάζει τον άνθρωπο μόνο η Σταυροαναστάσιμη Αγάπη του Θεού εάν με την Ελεύθερη Βούλησή μας και την Χάρη του Θεού μιμηθούμε τον Χριστό και τον Βίο των Αγίων μας με διαρκή μετάνοια και αληθινή ορθόδοξη πίστη»»

Μάθετε λοιπόν ότι,
διαρκή μετάνοια και πίστη μπορεί να έχετε, αλλά ούτε αληθινή είναι ούτε ορθόδοξη. Είναι παπική και ψεύτική, είναι οικουμενιστική, σιωνιστική και μασονική, Με άλλα λόγια, είναι ουνιτική, γιατί δεχτήκατε να σας φορέσουν τον κάλπικο και νοθευμένο χρόνο του Πάπα.

Λέτε ότι δεν αγιάζει ο χρόνος τον άνθρωπο ούτε ο άνθρωπος το χρόνο και συνεχίζεται να αραδιάζεται τις ανοησίες, που σας έβαλε μέσα στο κεφάλι η σιωνιστική ραδιουργία.
Τόσο ηλίθιους σας έκανε. Διότι πού ζείτε ; Μέσα στο χρόνο δεν ζείτε ; Μέσα στο χρόνο δεν πιστεύετε ; Μέσα στο χρόνο δεν πηγαίνετε στις εκκλησιές να προσευχηθείτε ; Είσαστε εκτός χρόνου ; Έίσαστε μήπως και εκτός τόπου ; Διότι όλα όσα κάνετε, μέσα στο χρόνο γίνονται και μέσα σε ένα τόπο ; Μήπως βγάλατε φτερά ; Μήπως γίνατε άυλοι ; Μήπως γίνατε άγγελοι ;

Όχι, δεν γίνατε τίποτα από όλα αυτά. Γίνατε όμως ασυνείδητοι πιστοί, γιατί αυτό θέλει το θεοσοφικό, μυστικιστικό και αποκρυφιστικό, βλάσφημο ιερατείο των σιωνιστών. Το δε χειρότερο, σας έκαναν μισαλλόδοξους ταλιμπάν και κακόδοξους νεοορθόδοξους  - έτοιμους καρατόμους των αδελφών σας. Θα το κάνατε με μεγάλη ευχαρίστηση, επειδή δεν είσαστε δούλοι Χριστού. Δούλοι διαβόλου γίνατε. Διότι γράφει : «22 νυνὶ δὲ ἐλευθερωθέντες ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας δουλωθέντες δὲ τῷ Θεῷ ἔχετε τὸν καρπὸν ὑμῶν εἰς ἁγιασμόν». Είσαστε ακόμη σκλάβοι της αμαρτίας, σάπιο καρπό σας έδωσαν, ψεύτικο αγιασμό πήρατε. Ο χρόνος που σας φόρεσε ο Πάπας και τον δεχθήκατε ευχαρίστως - αντίχριστο τον είπαν πρώτοι οι προτεστάντες, μιμούμενοι ανεπίγνωστα και τρόπον τινά, την όνο του Βαλαάμ - σας τυφλώνει, χάνεται η ακοή σας, το λογικό σας εκφαυλίζεται.

Και ναι, «ΤΟ ΚΟΣΜΙΚΟ ΠΑΛΑΙΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΗ ΙΟΥΛΙΑΝΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΑΤΡΙΟ, ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΔΟΓΜΑΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ;» (sic) που θέλετε να σας απαντήσω, είναι των πατέρων, είναι της Εκκλησίας, είναι του Δόγματος, εφόσον τιμούμε τους πατέρες και σεβόμαστε την Εκκλησία. Η θεία Ενανθρώπηση αγιάζει και τον χρόνο και τον κόσμο, μέσα στον οποίο (χρόνο και κόσμο) έζησαν εκείνοι, ζει η Εκκλησία, ζούμε κι εμείς. Εσείς όμως οι ασεβέστατοι ευσεβείς, προτιμήσατε τον Πάπα και τον χρόνο που σας έφτιαξε - σας έφτιαξε και τον κόσμο - προκειμένου να επαίρεται ότι αυτός είναι η «μια Αγία» κλπ. Εκκλησία. Παρένθεση, κάθε προτεστάντης είναι, κατά ιδίαν κεφαλήν και γνώμη, η «μια αγία» κλπ εκκλησία.

Με αυτά λοιπόν και αυτόν, συνεχίστε να λέτε τα δικά σας παρέα με τους υβριστές - ακαινοτόμητους παλαιοημερολογίτες. Ίδιοι είσαστε, μόνο που εκείνοι διαφέρουν από εσάς ως προς τις μεθόδους εξωτερικής καθαρότητας. Ο π. Ευθύμιος Τρικαμηνάς δεν κοινωνεί όσους μνημονεύουν τους οικουμενιστές, αλλά δεν κοινωνεί και τους παλαιοημερολογίτες, επειδή είναι χρονολάτρες. Αυτός δεν είναι, αν και ενδεδυμένος τον χρόνο που του πρόσφερε ο Πάπας. Ο Κύριος να τον ελεήσει.

Περί ευθανασίας

Το έτος 2000 στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών έγινε ένα "στρογγυλό τραπέζι" με θέμα αυτό της ευθανασίας. Επειδή το θέμα έγινε επίκαιρο - όσο περνούν τα χρόνια θα γίνεται εντονότερο - διαθέστε λίγο χρόνο για να δείτε πώς έχουν τα πράγματα και πόσο χειρότερα θα γίνουν, αν λάβουμε υπόψη αυτά που λέει στη σελίδα 115 - 116 ο εγκληματολόγος κ. Ιωάννης Πανούσης. Συμμετείχαν οι :

- Βασίλειος Θερμός, Δρ. Θεολογίας - ψυχίατρος παιδιών και εφήβων
- Χρήστος Κατάμης, καθηγητής - διευθυντής Παιδιατρικής Κλινικής Παν/μίου Αθηνών
- Γιάννης Πανούσης, καθηγητής Εγκληματολογίας Νομικής Σχολής Παν/μίου Αθηνών
- Παναγιώτης Μπεχράκης, αναπληρωτής καθηγητής Φυσιολογίας Παν/μίου Αθηνών

Τη συζήτηση συντόνισε η Δρ. Αφροδίτη Αβαγιανού του Πανεπιστημίου Ζυρίχης

Να σημειωθεί ότι οι χώροι, όπου στεγάζονται τα Πανεπιστήμια, προστατεύονται δια Νόμου, καθόσον θεωρούνται "Άσυλα". Στην αρχαιότητα τα «άσυλα» ήταν τόποι ιεροί. Σήμερα όμως εδώ, τα «άσυλα» έχουν κόψει κάθε δεσμό με ό,τι θεωρείται ιερό. Μια βόλτα έξω από αυτά είναι αρκετή για να πείσει όποιον έχει αντίθετη γνώμη.

https://drive.google.com/open?id=0B10nRQ2KXoC_Vm92VFVzQzZYcTUwZkwzZTQ4WnBwU0R3V05N

Ο νεοημερολογητισμός είναι αίρεση κατά του Αγίου Πνεύματος

Το κατωτέρω σχόλιο δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα  https://orthodox-voice.blogspot.gr/2016/09/blog-post_53.html
Έγραψε ο π. Ευθύμιος Τρικαμηνάς το "κατεβατό" του με πηγή τους αγίους πατέρες, θα απαντήσει, υποθέτω, και ο κ. Μάννης με ένα εξίσου πολυσέλιδο κείμενο, με πηγή τους αγίους πατέρες, γράφει ο +ΙΓΖ τα σχόλιά του κατά αμφοτέρων, κι αυτός με πηγή τους αγίους πατέρες, γράφω κι εγώ το σχόλιό μου με πηγή την αγία Γραφή, τους πατέρες της Εκκλησίας, αλλά και τον κοινό νου.

Γράφει ο +ΙΓΖ : «Η βλασφημία του Οικουμενισμού είναι ποτέ δυνατόν να φωτισθεί από το άγιο Πνεύμα ώστε να δικαιώσει τον ορθόδοξο κληρικό;;;», γράφω κι εγώ τα παρακάτω.

Η βλασφημία του Οικουμενισμού είναι ποτέ δυνατόν να φιμωθεί από το άγιον Πνεύμα, όταν όλοι και όλα κινούνται μέσα σε βλάσφημο χρόνο ; Το χρόνο που ανακάλυψε ο Πάπας, συμφώνησαν οι δικοί μας και πλέον, είμαστε υποχρεωμένοι να ζούμε και να κινούμαστε μέσα σ΄ αυτόν. Αυτό τον χρόνο προτιμά ο π. Ευθύμιος, αυτό τον χρόνο δεν προτιμά ο +ΙΓΖ και καταφέρετε κατά ΓΟΧ και νεοημερολογιτών. Δεν ξέρει όμως πως να στηρίξει τα επιχειρήματά του, δηλαδή, γιατί θέλει αυτά που η Παράδοση μας έχει κληρονομήσει.

Με άλλα λόγια, για να συντομεύσω το σχόλιο και να μην κουράζω τον αναγνώστη, ο +ΙΓΖ θυμίζει τον δούλο της Παραβολής, στον οποίο ο Κύριος έδωσε ένα τάλαντο και εκείνος του το επέστρεψε : ένα μου έδωσες, ένα σου δίνω. Ο π. Ευθύμιος και η νεοημερολογητική θεολογική διανόηση κάνει το ίδιο, διαστρέφοντας όμως το νόημα της Παραβολής. Αυτοί πολλαπλασιάζουν το ένα τάλαντο φτιάχνοντας πλαστά τάλαντα. Ιδού Κύριε, ένα μου έδωσες εκατό σου δίνω - καλύτερα, σου δίνω δεκατρία. Αυτό συμβαίνει και με το φιλιόκβε. Το Σύμβολο Πίστεως παραμένει ατόφιο, όμως προστίθεται το «και εκ του υιού». Η πλαστογραφία τέλεια, όχι όμως και για εκείνους, που έχουν το φωτισμό να διακρίνουν τις λεπτές αποχρώσεις του πνεύματος πλάνης, ώστε να καταγγέλλουν την κιβδηλοποιΐα του ορθού και ορθόδοξου Πνεύματος.

Ο άγιος Θεός ενηνθρώπησε σε χρόνους λίαν ειδωλολατρικούς και η μοντέρνα θεολογική διανόηση ισχυρίζεται ότι ο άχρονος Θεός δεν ενδιαφέρεται για χρόνους και καιρούς. Έτσι λοιπόν κι αυτοί, τι δεκατρείς μέρες μπροστά, τι δεκατρείς μέρες πίσω. Ο θεός είναι άχρονος !

Σωστά, άχρονος ο Θεός, έγχρονος όμως ο άνθρωπος, τον οποίο καλούν οι διανοούμενοι της νέας θεολογίας να ακολουθήσει τα στάδια της κάθαρσης, του φωτισμού, της θέωσης. Ναι, αλλά πώς και πότε ; Το «πώς» είναι η μίμηση Χριστού και αγίων, το «πότε» παραμένει άγνωστο, καθώς άγνωστος και άπειρος (άνευ πείρας ή εμπειρίας) είναι ο άχρονος Θεός. Πάντως, όλα συντελούνται εν χρόνω, καθώς δε ο άχρονος Θεός ενηνθρώπησε και αγίασε την έκπτωτη ανθρώπινη φύση, κατά τον ίδιο τρόπο αγίασε (θα λέγαμε και) την φύση του χρόνου. Η θεία Ενανθρώπηση δεν αγίασε μόνο τον άνθρωπο, αγίασε την κτιστή φύση αλλά και τον κτιστό χρόνο, ο οποίος, αφενός, ανέδειξε τις άγιες μορφές των δικαίων της Π. Διαθηκης και αφετέρου τις μορφές των Μαρτύρων, των Ομολογητών και των πατέρων της Εκκλησίας - Καινή Διαθήκη.

Το ερώτημα λοιπόν είναι : Πως μπορεί ο άνθρωπος να οδηγηθεί στην κάθαρση και στο φωτισμό μέσα σε ένα χρόνο - βλέπε ανωτέρω το ερώτημα του + ΙΓΖ - που όχι μόνο είναι αιρετικός κατά την «φύση», αλλά υπερβαίνει ακόμη και αυτή την προ Χριστού ειδωλολατρία. Η πλεονεξία είναι ο άλλος τρόπος ζωής όλων μας.
« 22 οἴδαμεν γὰρ ὅτι πᾶσα ἡ κτίσις συστενάζει καὶ συνωδίνει ἄχρι τοῦ νῦν·», γράφει ο απ. Παύλος (Ρμ. η΄), κι εμείς, οι μεν διανοούμενοι της θεολογίας, πιστεύουν ότι δεν βλάπτονται από τον χρόνο που καθιέρωσε ο αιρετικός Πάπας, ο σιωνισμός και το συνδικάτο της ελευθερομασονίας, οι δε της Παραδόσεως πιστοί, κακίζουν τους αδελφούς τους για τις εκκλησίες, συνόδους, τίτλους και άλλα πολλά που έφτιαξαν, μετά το ημερολογιακό Σχίσμα, προκειμένου η Εκκλησία να παραμείνει «Μια και Αγία», δηλαδή, να παρέχει την δυνατότητα αγιασμού των μελών της.

Καταλήγοντας, θέλω να τονίσω δυο πράγματα. Ότι ο χρόνος, μέσα στον οποίο ζούμε και κινούμαστε, αγιάζει τον άνθρωπο, εφόσον τηρούνται τα σχετικά με αυτόν εκκλησιαστικά παραδεδομένα. Με αυτό το χρόνο αναδείχθηκαν οι άγιοι της Εκκλησίας. Όχι όμως και εκείνοι, που ήθελαν να παρεισφρύσουν νέα δεδομένα προς ιδίαν δόξα. Και το δεύτερο, που αφορά στους εκκακίζοντες τους αδελφούς τους για τα αντικανονικά τους ατοπήματα, ας λάβουν πρώτα υπόψη την Παραβολή του Κυρίου και τον δούλο με το ένα τάλαντο και ύστερα ας μάθουν ότι «12 μετατιθεμένης γὰρ τῆς ἱερωσύνης ἐξ ἀνάγκης καὶ νόμου μετάθεσις γίνεται» (Εβ. ζ΄). Ποιοι μετέθεσαν την ιερωσύνη τους ; Οι του νέου ή θα μας πουν, οι ένθεν κακείθεν, τα περί ημερολατρείας σχετικά  των Ακαινοτόμητων ;

Οι αιρέσεις κατά του αγίου Πνεύματος είναι λίαν δυσδιάκριτες.

Διαφημίζοντας την ευθανασία και την αξιοπρεπή ζωή

Με τον θάνατο του δημοσιογράφου Αλεξάνδρου Βέλιου, κατόπιν ευθανασίας και προς τιμήν της αξιοπρεπούς ζωής, επανέρχεται πάλι - θα επανέρχεται εντονότερα τα επόμενα χρόνια - το ζήτημα της ευθανασίας και της νομιμοποίησης αυτής της εγκληματικής πράξης. Βέβαια, το έδαφος έχει λειανθεί καταλλήλως με τις μεταμοσχεύσεις. Οι οικονομοτεχνικές μελέτες, υπολογίζω, δείχνουν ότι είναι οικονομικά συμφέρον να προβαίνουμε σε αυτές τις θεραπευτικές μεθόδους, παρά να σπαταλούμε χρήματα για το αβέβαιο μέλλον ασθενών, με τελικό στάδιο εγκεφαλο - νωτιαιομυελικής ανεπάρκειας. Το ίδιο ισχύει και για τις περιπτώσεις ασθενών με ανίατα και σοβαρά νοσήματα, όπου το προσδόκιμο της επιβίωσης προδικάζει σοβαρές οικονομικές επιβαρύνσεις για τις ασφαλιστικές εταιρίες και τους κρατικούς φορείς υγειονομικής περίθαλψης ή άλλως «κοινωνικής πρόνοιας και πολιτικής». Αυτονόητο είναι ότι θα υπάρχουν οι σχετικές εξαιρέσεις, όπως για παράδειγμα οι περιπτώσεις με τον Στίβεν Χόκιν, τον Μάικ Σουμάχερ, τον Αριέλ Σαρόν και βεβαίως το άθλημα των «παραολυμπιακών» αγώνων και αγωνιστών.

Με την ευκαιρία αυτή, είπα να επαναφέρω τη συζήτηση που είχα κάνει, όταν οι μεταμοσχεύσεις άρχισαν δειλά - δειλά να κατακτούν έδαφος. Ήταν στο ραδιοφωνικό σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος και πραγματοποιήθηκε το 1995. Ακούστε την και βγάλτε τα συμπεράσματά σας. Με είχε καλέσει ο π. Κων/νος Στρατηγόπουλος. Η αξιοπρέπεια στη ζωή - παγκόσμιο σλόγκαν πλέον, δεν θέλει επ΄ ουδενί να μνημονεύεται ο αναξιοπρεπέστατος θάνατος του σταυρωθέντος «Ιησού του Ναζωραίου», Χριστού και Θεού ημών.

https://drive.google.com/open?id=0B10nRQ2KXoC_ZnJ1OTVnNUJ4RHhQek1ZTHp1bmlFbVh2UmdF

Υστερόγραφο για την ακρόαση
Κάνετε λήψη του αρχείου και μετά πιέστε το ΟΚ. Η ακρόαση γίνεται με Windows Media Player

Και άλλος ένας θάνατος, όχι τόσο διάσημος, όπως αυτός του δημοσιογράφου Αλέξανδρου Βέλιου

Καθώς ξημέρωνε ἡ Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου, πέταξε γιά τόν οὐρανό ἡ ψυχή τοῦ ἐκλεκτοῦ θεολόγου καί πολυγραφότατου συγγραφέα Νικολάου Π. Βασιλειάδη.

Ὁ Νικόλαος Π. Βασιλειάδης (1927-2016) καταγόταν ἀπό τήν κατεχόμενη Κύπρο — τό χωριό Ἄχνα τῆς ἐπαρχίας Ἀμμοχώστου — καί ὑπῆρξε ἕνα ἀπό τά ἱδρυτικά μέλη τῆς Ἀδελφότητος Θεολόγων «Ο ΣΩΤΗΡ». Ἀσχολήθηκε κυρίως μέ τό κήρυγμα καί τό συγγραφικό ἔργο καί ὑπῆρξε τακτικός συντάκτης τῶν περιοδικῶν «Ο ΣΩΤΗΡ», «ΠΡΟΣ ΤΗ ΝΙΚΗ» καί «Η ΔΡΑΣΗ ΜΑΣ» ἀπό τήν ἀρχή τῆς κυκλοφορίας τους, ἐνῶ ἐπί σειράν ἐτῶν καί μέχρι σήμερα ἦταν ὁ Διευθυντής Συντάξεώς τους.

Ἀναδείχθηκε πράγματι «δυνατός ἐν ἔργῳ καί λόγῳ». Ἐργάσθηκε μέ ἐνθουσιασμό καί ζῆλο μεταξύ τῶν φοιτητῶν στίς ἐκδηλώσεις τῆς «Χριστιανικῆς Φοιτητικῆς Δράσεως», στόν τομέα τῶν Ἐπιστημόνων καί στήν ὀργάνωση τῶν Παιδαγωγικῶν Συνεδρίων τοῦ Συλλόγου Ὀρθοδόξου Ἱεραποστολικῆς Δράσεως «Ὁ Μέγας Βασίλειος». Συνέγραψε πολλά θεολογικά, δογματικά, ἑρμηνευτικά καί ἀπολογητικά ἔργα, καθώς καί βιβλία μέ νεανικά καί κοινωνικά θέματα. Σημαντική ἦταν ἡ συμβολή του στήν ἑρμηνεία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης πού ἐκδόθηκε ἀπό τήν Ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» σέ 20 τόμους καί βραβεύθηκε ἀπό τήν Ἀκαδημία Ἀθηνῶν. Ἦταν θερμός πατριώτης μέ ἰδιαίτερη ἀγάπη πρός τή μαρτυρική πατρίδα του, τήν Κύπρο, καί βραβεύθηκε μέ ἔπαινο ἀπό τήν Ἀκαδημία Ἀθηνῶν γιά τό βιβλίο «Ἐθνομάρτυρες τοῦ Κυπριακοῦ Ἔπους 1955-59». Ἐπίσης, τιμήθηκε γιά τήν ὅλη θεολογική προσφορά του ἀπό τήν Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μέ τό Χρυσό Σταυρό τοῦ Ἀποστόλου Παύλου καί ἀπό τήν Ἱερά Ἀρχιεπισκοπή Κύπρου μέ τό Μετάλλιο τοῦ Ἀποστόλου Παύλου.

Ἡ ἐξόδιος Ἀκολουθία του θά ψαλεῖ τήν Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου, 12μ., στόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Νικολάου Πευκακίων (ὁδ. Ἀσκληπιοῦ). Ἄς εἶναι ἡ μνήμη του αἰωνία.

Ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ»

Ένας αξιοπρεπής θάνατος και δυο σχόλια

Πληροφορηθήκαμε ότι ο δημοσιογράφος Αλέξανδρος Βέλιος πέθανε. Προτίμησε τον δι΄ αυτοκτονίας αξιοπρεπή θάνατο, επειδή έπασχε από ανίατο καρκίνο. Ίσως, του ήπατος - βλέπε ιστοσελίδα  http://indobserver.blogspot.gr/2016/09/blog-post_65.html


Έχουμε λοιπόν το παράδειγμα του Αλέξανδρου Βέλιου, που προτίμησε να πεθάνει με αξιοπρέπεια, αλλά έχουμε και το παράδειμα του Χριστού. Που πέθανε αναξιοπρεπέστατα εν μέσω δυο ληστών. Ο καθένας διαλέγει και πέρνει.

«ἀλλὰ γὰρ ἤδη ὥρα ἀπιέναι, ἐμοὶ μὲν ἀποθανουμένῳ, ὑμῖν δὲ βιωσομένοις· ὁπότεροι δὲ ἡμῶν ἔρχονται ἐπὶ ἄμεινον πρᾶγμα, ἄδηλον παντὶ πλὴν ἢ τῷ θεῷ» (Πλάτωνος, Απολογία Σωκράτους).

Ο Σωκράτης με το ίδιο του το χέρι ήπιε το κώνειο. Τον Χριστό άλλοι τον σταύρωσαν.

Οι «έξυπνοι» πρόγονοι, για να μην κατηγορηθούν ότι έχουν νόμους θανάτου, άφηναν ένα παραθυράκι ανοικτό : Ή πίνεις το δηλητήριο μόνος σου, ή σηκώνεσαι και φεύγεις. Εδώ, μη το σκεφθείς να ξαναβρεθείς.

Και δυο σχόλια

- Ανώνυμος έγραψε : Δικαίωμα του ήταν να πεθάνει με ευθανασία. Αφορά τον ίδιο όχι εμάς. Δεν νομίζω υπάρχει λόγος να τον κατηγορούμε γι'αυτό.
- κυπριανός χ : Αν ήταν δικαίωμά του, το δικαίωμα αυτό αφορούσε μόνο σε αυτόν τον ίδιο και όχι εμάς. Ποιος ο λόγος της δημοσιοποίησης αυτού του, αυστηρά προσωπικού, δικαιώματος ; Γιατί δεν δημοσιοποιούνται παρόμοια - εντελώς ιδιωτικά και αυτά - δικαιώματα ανθρώπων, που παρότι γνωρίζουν τι τους περιμένει, αυτοί προτιμούν αγόγγυστα να υπομένουν την αρρώστια τους και να πεθαίνουν από αυτή ; Αυτά όμως δεν τα μαθαίνουμε, επειδή δεν φτιάχνουν "Ζορμπάδες", όπως μας θέλουν οι νεοταξίτες.

Τα δημοσίως λεγόμενα και πραττόμενα, δημοσίως ελέγχονται και σχολιάζονται.   Κατάλαβες  φίλε μου ;

50. Γέροντος Αλυπίου : Κυριακή ΙΑ΄Ματθαίου (Ν. Θεοτόκη)

 1.  https://drive.google.com/open?id=0B10nRQ2KXoC_U2JvV2VEMlg0ZTdIeDlHckxEQUpoWDdkcVlR

 2.  https://www.dropbox.com/s/kimntyfl3yu02r8/%2B%CE%B3_%CE%96_%CE%92%2B_%2B-%2B_%2B%CF%87%202016-09-04.mp3?dl=0

Για να ακούσετε την ομιλία του π. Γεωργίου Αγγελάκη πιέστε τον δεσμό 2 και στη συνέχεια κάνετε «Λήψη». Πατήσετε το ΟΚ στο παράθυρο που θα εμφανιστεί, για να γίνει η παρουσίαση με Windows Media Player.

Η λογοκρισία των θρησκευτικών ιστολογίων

Το ιστολόγιο ΑΚΤΙΝΕΣ δημοσιεύει άρθρα και σχόλια θρησκευτικού ή εκκλησιαστικού περιεχομένου. Είχα την εντύπωση, επειδή στο παρελθόν φιλοξένησε άρθρο και σχόλια δικά μου, ότι δεν ασκεί λογοκρισία, βεβαίως, όχι σε σχόλια που διατηρούν επίπεδο ευπρεπείας. Παραδόξως, διαπιστώνω ότι σχόλια δικά μου, όπως αυτό που δημοσιεύω εδώ, απορρίπτονται και ειλικρινά διερωτώμαι για ποιο λόγο δεν γίνονται δεκτά. Στο επί της φωτογραφίας άρθρο γίνεται αναφορά σχετικά με το τί είναι Εκκλησία, από ομιλία σε Μοναστήρι ενός Μοναχού. Μπορείτε να το διαβάσετε στον δεσμό που παραπέμπει ο αστερίσκος (*). Σημειώνω, το αναφερθέν ιστολόγιο ασκεί έντονο έλεγχο σε όλα όσα γίνονται σήμερα εκ μέρους μια μερίδας θεολόγων, που θα τους ονομάζαμε «θεολόγοι των σχέσεων» η άλλως οικουμενιστές.  Αυτονόητα, επομένως, εξάγεται το συμπέρασμα ότι, άρθρα προερχόμενα από άτομα διαφορετικών θρησκευτικών φρονημάτων, αν είναι ποτέ δυνατόν αυτό να γραφεί, δεν εγκρίνονται. Ποια είναι τα θρησκευτικά φρονήματα του γράφοντος, είναι τα γνωστά «σχισματοαιρετικά» (sic) και «παλαιοημερολογητικά».

Μήπως κάτι δεν πάει καλά με τους αντιοικουμενιστές; 

Σας στέλνω και αυτό το σχόλιο, με την ελπίδα να μη χαθεί κατά την διαδρομή του στον ψηφιακό Λαβύρινθο του Μινώταυρου. Εκτός αν η είσοδος είναι κλειστή και ο επισκέπτης ανεπιθύμητος. Σχετικά με το άρθρο σας «Όχι αντιοικουμενιστές αλλά μέλη της Αγίας Ορθόδοξης Εκκλησίας». Γράφετε και σχολιάζω :

1) «Η Εκκλησία είναι το μοναδικό μέσο, το αποκλειστικό, το ταπεινό, το χωρίς αλαζονεία όχημα, όπως θα έπρεπε να πιστεύει και να λέει κάθε ορθόδοξος και μάλιστα επίσκοπος, που ως φορέας της πλήρους αλήθειας οδηγεί ασφαλώς τα μέλη της στη σωτηρία.»

1α) Είναι βέβαιος ο συντάκτης του άρθρου - αντιφωνητής Μοναχού τινος, ότι ο κάθε σημερινός ορθόδοξος επίσκοπος, με αυτά που κηρύσσει από άμβωνος και πράττει εκτός άμβωνος, είναι πλήρης αληθείας και οδηγεί ασφαλώς τα μέλη της Εκκλησίας στη σωτηρία ;

2) «Η Εκκλησία είναι η άπασα θέση, δεν είναι η αντίθεση.»

2α) Και ποιος διαφωνεί ; Τι γίνεται όμως όταν υπάρχουν σφετεριστές του ονόματος της Εκκλησίας ; Δεν αναγκάζεται η Εκκλησία να λάβει τη θέση της αντίθεσης, ώστε τα μέλη αυτής να γνωρίζουν ποια είναι η θέση της και ποια η αντίθεση των σφετεριστών ;

3) «Η Εκκλησία δεν αντιτίθεται, δεν απολογείται, διότι είναι ο Χριστός παρατεινόμενος στους αιώνες.»

3α) Ο Χριστός παρατεινόμενος εις τους αιώνες απολογήθηκε και πολλές φορές στάθηκε αντιμέτωπος (αντιστάθηκε) προς το υποκριτικό ιερατείο των γραμματέων και των Φαρισαίων.

4) «Η Εκκλησία δεν έχει αντί-. Δεν έχει και –ισμό.»

 4α) Σωστά. Και πάλι όμως, όταν κάποιοι πλαστογράφοι του Πνεύματος παραχαράσσουν τον οικουμενικό χαρακτήρα της Εκκλησίας και μιλούν ασαφώς περί οικουμενικότητας, δεν πρέπει να λάβει τον λόγο ; Και να μιλήσει για ορθόδοξη οικουμενικότητα σε αντιδιαστολή με το πολιτισμικό προϊόν του Χριστιανισμού και συνακόλουθα του Οικουμενισμού ; Ως γνωστόν οι -ισμοι προδήλως παραπέμπουν σε πολιτισμούς και στα ερχόμενα και παρερχόμενα πολιτισμικά παράγωγα αυτών. Αυτονόητα, επομένως, εξάγεται το συμπέρασμα ότι, άρθρα προερχόμενα από άτομα διαφορετικών θρησκευτικών φρονημάτων, αν είναι ποτέ δυνατόν αυτό να γραφεί, δεν εγκρίνονται. 

5) «Λοιπόν, η Εκκλησία δεν παράγει ιδεολογία.»

5α) Λοιπόν, αυτή η νεοορθόδοξη επαναλαμβανόμενη ανοησία πρέπει κάποτε να σταματήσει. Η Ορθόδοξη ιδεολογία, είναι λόγος περί ιδέας ενυπόστατης και αφορά στην ενυπόστατη ιδέα άνθρωπος. Επειδή ο άνθρωπος σήμερα είναι, σήμερα υπάρχει, αύριο δεν είναι και παύει να υπάρχει. Η Ορθόδοξη ιδεολογία, επομένως, επαναλαμβάνω, αφορά στη ενυπόστατη ιδέα, που επιγράφεται άνθρωπος, και αυτός ο άνθρωπος πιστεύει, προσδοκά και ομολογεί, ανάσταση νεκρών και ζωήν του μέλλοντος αιώνος. Αυτή είναι η εκ μέρους της Εκκλησίας «παραγωγή» (sic) ιδεολογίας. Πείτε μας εσείς – μάλλον ο αρθρογράφος – ποια είναι η παραγωγή οντολογίας από την πλευρά της Εκκλησίας. Τι όντα παράγει ; Μήπως ούφο, τα οποία θα εκχριστιανίσει ο Πάπας Φραγκίσκος, όπως είπε σε ερώτηση δημοσιογράφου σχετικη με εξωγήινους ; Δεν απέκλεισε την παρουσία τους σημειωτέον.
Η οντολογία, σε περίπτωση που αντικαταστήσουμε τη λέξη ιδεολογία, είναι λόγος περί όντων στερουμένων ιδέας και ιδεών. Φαίνεται, η θεωρία των όντων είναι προτιμότερη της ιδέας «άνθρωπος». Η επιστήμη πάντως δεν έχει να μας προσφέρει αποδεικτικά στοιχεία εξέλιξης των ιδεών. Για τα όντα έχει. Συνάδει δε τούτο και με την καπηλευομένη κάθε λέξη και κάθε έννοια πολιτική ιδεολογία, επειδή η τελευταία στερείται ιδεών, παρά το πλούσιο λεξιλόγιό της.

Κατά καιρούς εμφανίζονται διάφοροι επιφανείς στα (οντολογικά) πολιτικά μας πράγματα, ο χρόνος όμως αποφαίνεται δια το ψευδές, φευγαλέο, ανύπαρκτο και εν τέλει επικίνδυνο, της υπ΄ αυτών προτεινομένης είτε οντολογίας είτε ιδεολογίας. Και αλίμονο, το ίδιο λάθος επαναλαμβάνουν εγκρατείς της ακαδημαϊκής θεολογίας, έτι δε και Μοναχοί, θητεύσαντες φευ σε δοκίμια πολιτικής θεολογίας. Ή μήπως οντολογίας ;

Και τελευταίο. Ο σχολιαστής του οποίου τα σχόλια αρνείσθε να δημοσιεύσετε, έχει κάθε λόγο να υποπτεύεται ότι κάτι δεν πάει καλά με την ούτως ή άλλως επικριτική του οικουμενισμού στάση σας, για να μην γράφω «τον αντιοικουμενισμό σας» και να είμαι συνεπής με τον αρθρογράφο.

(*) http://aktines.blogspot.gr/2016/09/blog-post_83.html

Θεσμοί και άνθρωπος

Όταν η αίρεση ανακηρύσσεται θεσμός, τότε παύει να υπάρχει αυτό που είναι και λέγεται Θεσμός. Επόμενο είναι να χάνεται και η έννοια του σεβασμού. Έννοια την οποία έχουν εφτελίσει κυριολεκτικά οι οικουμενιστές, αποδίδοντας σεβασμό σε κάθε αλλόθρησκο και αιρετικό - ευσχήμως αποκαλούμενο ετερόδοξο. Αν πρέπει να σεβόμαστε αιρετικούς και αλλόθρησκους, τότε πρέπει να αρχίσουμε να σεβόμαστε και τον διάβολο. Αυτονόητο, τα ανωτέρω γράφονται με την θρησκευτική διάσταση των εννοιών «θεσμός» και «σεβασμός». Η πολιτική συνιστώσα είναι αυτή την οποία εξέθεσε ο μητροπολίτης Φλωρίνης. Επειδή αυτή τον εκφράζει.

«Τό σάββατον διὰ τὸν ἄνθρωπον ἐγένετο, οὐχ ὁ ἄνθρωπος διὰ τὸ σάββατον». Εκείνος που είπε τούτο το λόγο ήταν και είναι η εμπρόσωπη και ενυπόστατη φανέρωση αυτού που λέγεται θεσμός. Οι ευρισκόμενοι εις τύπον και τόπον Χριστού, αντί να φανερώνουν έμπρακτα το επισκοπικό, μητροπολιτικό και άλλο αξίωμα που φέρουν, περιμένουν ο τίτλος, δηλαδή ο κατ΄ όνομα τύπος, να τους αναδείξει στο τόπο, στον οποίο ευρίσκονται. Όμως, ο θεσμός - έννοια αφηρημένη - δεν κάνει τον άνθρωπο, ο άνθρωπος κάνει το θεσμό, όταν του δίνει σάρκα και οστά.

Ο θεσμός έγινε για τον άνθρωπο, για να γίνει ο άνθρωπος θεσμός. Είναι οι άγιοι, τους οποίους σέβεται και τιμά ο ένας και μοναδικός Θεσμός° είναι και λέγεται Ορθόδοξη Εκκλησία.

Υστερόγραφο
Με το παράδειγμα του Καίσαρα - προέδρου της Δημοκρατίας, που ανέφερε ο μητροπολίτης Θεοκλήτων, προσπάθησε να πείσει, προφανώς όχι το λογικό ποίμνιο, να πειθαρχεί πρώτα στον Καίσαρα και ύστερα στον άγιο Θεό. «Όπως σεβόμαστε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας», είπε, «έτσι πρέπει να σεβόμαστε και τον Πατριάρχη, τους επισκόπους και άλλους. Να τους αγαπάμε, να τους σεβόμαστε, ασχέτως αν διαφωνούμε. Άλλο το αγαπώ, άλλο το διαφωνώ. Διαφορετικά θα οδηγηθούμε στην αναρχία».

Τι να πει κανείς ; Αφού υπάρχει εκκλησίασμα που του γεμίζει τις εκκλησιές, τί μπορούμε να περιμένουμε ; Το ποίμνιο θα γίνει, αν δεν έγινε, παπικό ποίμνιο° ό,τι πει ο Πάπας, εκείνος αίρει τας ψυχάς ημών.