Η παραφθορά του Συμβόλου Πίστεως

Σχολίαζε ο αμέθυστος την πρόταση για ένα νέο οικουμενισμό, από έναν διάσημο ολετήρα της Ορθδόξου Πίστεως των πατέρων μας. Το τι έγραφε ο ολετήρας δεν περιγράφεται. Όλα ανακατεμμένα και πάνω απ΄ όλα η "πρόταση". Άντε μετά να βγάλεις την άκρη. Άφησα στον "αμέθυστο" ένα σχόλιο, είναι αυτό που θα διαβάσετε :

Τι τα θέλετε τα σχόλια; Μια από τα ίδια πάλι. Αυτά που γράφει (λέει) το 1997, τα έγραφε και το 1960 και η ακαδημαϊκή, και όχι μόνο, θεολογία - η εξελικτική θεολογία για να εξηγούμαστε - σιωπούσε.

Αυτός λοιπόν, που ξέρει ελληνικά, γράφει και μας συνιστά : "Στὰ Ἑλληνικὰ ἡ λέξη «πίστη» διατηρεῖ ἀκόμη τὴν πρωτότυπη ἔννοια τῆς ἐμπιστοσύνης."

Στη γλώσσα όμως της Θεολογίας, γράφω εγώ, πίστη σημαίνει πίστη και εμπιστοσύνη σημαίνει εμπιστοσύνη. Η πίστη αφορά στο παρόν, η εμπιστοσύνη αφορά στο μέλλον.

Το Σύμβολο της Νικαίας περατούται με το ρήμα "προσδοκώ" και η προσδοκία αυτή - στην ανάσταση των νεκρών και τη ζωή του μέλλοντος αιώνος - είναι, αν θέλετε, η "εμπιστοσύνη" των πιστών : Η "εμπιστοσύνη" στην προσδοκία, που μας φανέρωσε το άγιον Πνεύμα δια των Οικουμενικών Συνόδων και την χορεία των θεοφόρων Πατέρων. Αλλά ποιος τόλμησε από την ακαδημαϊκή εξελικτική θεολογία να διαγνώσει τις ολέθριες συνέπειες της αντικατάστασης και υποκατάστασης της πίστεως, ως προσδοκία, από την εμπιστοσύνη.

Οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί πιστεύουν στο (πανταχού) παρόν του αγίου Πνεύματος και προσδοκούν (ή εμπιστεύονται) το μέλλον τους, στον εκ νεκρών πρωτότοκο αναστάντα Κύριο, τον οποίο ήγειρε εκ νεκρών η δόξα του Πατρός : "Ταύτα ελάλησεν ο Ιησούς, και επήρε τους οφθαλμούς αυτού εις τον ουρανόν και είπε. πάτερ, ελήλυθεν η ώρα. δόξασόν σου τον υιόν, ίνα και ο υιός δοξάση σε, καθώς έδωκας αυτώ εξουσίαν πάσης σαρκός, ίνα πάν ο δέδωκας αυτώ δώσει αυτοίς ζωήν αιώνιον".

Αυτά και

"Ουκ αποθανούμαι, αλλά ζήσομαι και διηγήσομαι τα έργα Κυρίου". Τα περί εμπιστοσύνης, ίσον πίστη, είναι για τα σκουπίδια, όπως και όλη η εξελικτική θεολογία των διαφθορέων.

Προσθήκη "Σχολίου"

Προστέθηκε ένα σχόλιο στην ανάρτηση με τίτλο : "ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ ΤΟΥ ΔΝΤ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ"

ΚΧ

Τα μέτρα και οι τέκτονες (οικοδόμοι) της εμπιστοσύνης

Διαβάσαμε τη συνέντευξη που έδωσε ο πρέσβυς κ. Δ. Μοσχόπουλος για τη γνωμοδότηση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης σχετικά με την υπόθεση του Κοσόβου. Σημειωτέον, ο κ. Μοσχόπουλος είναι εκπρόσωπος της ΕΕ για την προστασία της θρησκευτικής και πολιτιστικής κληρονομιάς της Ορθόδοξης εκκλησίας στο Κόσοβο.

Αντιγράφω από το ρεπορτάζ τι είπε : "Από τον περασμένο Μάρτιο που ανέλαβα και εκπρόσωπος της ΕΕ στα καθήκοντά μου περιλαμβάνεται η διαμεσολάβηση ανάμεσα στη σερβική Ορθόδοξη εκκλησία και τις αρχές του Κοσόβου για τη λήψη μέτρων και υιοθέτηση πολιτικών που αποβλέπουν ..." κλπ, κλπ.

Μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης, μέτρα επιδείξεως "καλής θέλησης", μέτρα για να μετράμε τα χρόνια που περνούν και πάντα στα ίδια (μέτρα) να βρισκόμαστε. Προσδοκία μας η νέα παγκόσμια τάξη που θα φτιάξουν για να λυθούν τα ανεπίλυτα, ο δε κ. Μοσχόπουλος πιθανώς να έχει την καλήν φιλοδοξίαν να καταλάβει την θέση του κ. Ανάν. Του το ευχόμαστε.

Τι συμβαίνει όμως και κάθε φορά, βρισκόμαστε στην ανάγκη μέτρων για οικοδόμηση εμπιστοσύνης και καλής θέλησης; Συμβαίνει ότι κάποτε ανάβει στα κρυφά και μυστικά ένα πράσινο λαμπάκι και ο Σαντάμ, ή κάποιος άλλος, εφορμά ακάθεκτος στο Κουβέϊτ ή αλλού (Σμύρνη του ΄22, Κύπρος το ΄74) και τότε γίνεται "ο χαμός". Τότε ανακαλύπτουμε τα μέτρα και το μέτρο. Αλλά αυτά δεν είναι για να μετράμε τους φονιάδες και τα μεγέθη των διαπραττομένων εγκλημάτων τους. Ούτε μπαίνουν στο καντάρι της εμπορίας των εθνών. Οι τέκτονες-οικοδόμοι αυτό που ξέρουν είναι να πνίγουν τους λαούς με τις καλές θελήσεις της αθλιότερης εμπιστοσύνης ( σημ. κυριαρχεί η χρηματοπιστωτική αντίληψη, άλλως "τραπεζική πίστη") που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότης.

Άντε να χαθείτε.

Πάλι τα ίδια, πάλι να ψηφίσουμε;

Από το άρθρο "ΒΗΜΑΤΟΣ" της περασμένης Κυριακής, αρθρογράφος ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος Βλάχος :

"Τα τελευταία σαράντα χρόνια αποκτήσαμε μια συμπεπυκνωμένη πείρα, αφού ζήσαμε διάφορες δικτατορίες, ήτοι στρατιωτικές, πολιτικές, ιδεολογικές, κοινωνικές, θρησκευτικές, σε όλα τα επίπεδα της ζωής μας, γνωρίσαμε διάφορους «τοκογλύφους». Θα έπρεπε όλη αυτή η πείρα να μας διδάξη, να μας ανοίξη το μυαλό για να δούμε καθαρότερα τα πράγματα. Αν τώρα δεν διδαχθούμε από αυτή τη συμπεπυκνωμένη πείρα, τότε είμαστε άξιοι της τύχης μας.

Η βασική πρόταση είναι να διδαχθούμε από όσα έγιναν, και κυρίως να απαξιώσουμε δημιουργικά τους ποικιλώνυμους και ποικιλότροπους τοκογλύφους του λαού, που σκοτώνουν τα οράματά του και τις προσδοκίες του. Ο καθένας θα πρέπει να αναλάβη τις ευθύνες του στο προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο που ζει. Και ας αρχίση το δημιουργικό έργο, όπως έχει γραφή εύστοχα, από τις προσεχείς εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση με το να αναδείξη τους κατάλληλους ηγέτες, πέρα από τις κομματικές επιλογές. "

Κυπριανός Χ : Πάλι στην ψήφο μας ρίχνει ο Σεβασμιότατος. Αυτή τη φορά με "δημιουργικότητα"! Λες και δεν κάναμε κάθε φορά αυτό!

Ε, όχι. Ως εδώ και μη παρέκει, Φτάνει πιά, το μάθαμε το κόλπο. Το πρυτανείο της φαυλοκρατίας μπορεί να σιτίσει μόνο 300.000 έμμισθους ψηφοφόρους και αυτοί, είναι εκείνοι που παρασύρουν τα υπόλοιπα πέντε-έξη εκατομμύρια στον ατέρμονα κοχλία της αναποτελεσματικής και ψεύτικης δημοκρατίας.

Το ξέρω. Επί του παρόντος δεν είναι δυνατόν να γίνει πράξη, όταν ανοίξουν τις κάλπες οι φαύλοι να μετρούν ψήφους και να μη τις βρίσκουν. Αργότερα μπορεί. Θα περίμενε όμως κανείς άλλα να διάβαζε από τον νηπτικό και ησυχαστικό Μητροπολίτη. Όχι να μας "ρίχνει" πάλι στην ψήφο.

Σήμερα κυριαρχεί στους πιστούς το σύνθημα " Όχι στη barcod-ικοποίηση" και "όχι στην κάρτα του πολίτη". Όταν όμως όλοι ψηφίζουμε, και την κωδικοποίηση θα μας κάνουν και την κάρτα του πολίτη θα μας δώσουν. Είναι γελασμένος όποιος νομίζει το αντίθετο. ΄Ολα θα γίνουν "δια ψήφου" και ... "ψηφισάτω" λοιπόν. Οι παγκόσμιοι τοκογλύφοι έγιναν με την ψήφο, αυτό μη το ξεχνάμε.

"Ο καθένας θα πρέπει να αναλάβη τις ευθύνες του στο προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο που ζει. Και ας αρχίση το δημιουργικό έργο" (sic). Εδώ ήρθαμε, το υπόλοιπο έργο το είδαμε, πάμε να φύγουμε.

ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΔΕΝ ΜΙΛΟΥΝ ΑΛΛΑ ...

Οι νεκροί δεν μιλούν, αλλά ο νεκρός, αναστημένος και αναληφθείς Χριστός μιλεί.

Μέσα σε όλη αυτή τη θολούρα, μέσα σε όλα αυτά τα βρομερά παιγχνίδια, πολιτικά και κατά βάση οικονομικά, νά και από κοντά η μεταθανάτια "εξόδιος" υμνολογία για το πνευματικοπαίδι του γέροντα Εφραίμ! Ιερείς κλήθηκαν να σκιαγραφήσουν το ήθος του δολοφονηθέντα και οπωσδήποτε, δεν έμεινε απαρατήρητη η επίκληση του αγίου Θεού "να συγχωρέσει τους δολοφόνους". Για τον δολοφονημένο Σωκράτη Γκιόλια ο λόγος.

Σαν πολλούς, μου φαίνεται, πήρε στο λαιμό του αυτός ο πνευματικός γέροντας Εφραίμ. Να θυμηθώ τον Ρουσόπουλο και τον λοιπό περίγυρο του απελθόντος πρωθυπουργού Καραμανλή; Ή να ανακαλέσω στη μνήμη μου κάποιους άλλους γέροντες ασκητές, που ούτε ζωγραφιστό δεν τον ήθελαν στο Βατοπέδι; Οι τελευταίοι, ευτυχώς, δεν απήλθαν με την έστω και αιωρούμενη υποψία των παράνομων, οικονομικών και άλλων, κυκλωμάτων ή συναλλαγών.

Τον ήθελε πάντως ο οικουμενικός Βαρθολομαίος και τον έστησε εκεί. Και έγιναν όσα έγιναν.

Ο Χριστός δεν υπήρξε ούτε ανώνυμος, ούτε κρυπτόμενος :"εγώ παρρησία ελάλησα τω κόσμω, εγώ πάντοτε εδίδαξα εν τη συναγωγή και εν τω ιερώ, όπου πάντοτε οι Ιουδαίοι συνέρχονται, και εν κρυπτώ ελάλησα ουδέν". Πρίν, δε, τεθεί το γνωστό ερώτημα "τι εστιν αλήθεια", το οποίο η έμμισθη δημοσιογραφία θέτει προμετωπίδα της προκειμένου να καθαρίσει τον κοινωνικό βόθρο που η ίδια γέμισε (οι αποκαλύψεις των σκανδάλων εκεί αποσκοπούν), πριν λοιπόν ζητηθεί από τον Πιλάτο η αλήθεια ο Χριστός είχε φροντίσει να τον προκαταλάβει : "πας ο ων εκ της αληθείας ακούει μου της φωνής". Και ποιά ήταν η αλήθεια; Αν ο Χριστός ήταν ή δεν ήταν, "βασιλεύς των Ιουδαίων".

Ο "βασιλεύς των Ιουδαίων" είναι ο βασιλεύς της αλήθειας, είναι αυτή η ίδια η αλήθεια, και το "βασίλειον" είναι το βασίλειον της αλήθειας. Το οποίο δεν είναι ιδιοκτησία κανενός. Ανήκει σε όλους όσους δεν το θεωρούν (και την θεωρούν, την αλήθεια) έννοια ανυπόστατη, αφηρημένη ή προς αναζήτηση - το συνηθέστερο, δια πορισμό χρήματος και δόξας. Οι διατελούντες σε απορία, ας ψάξουν πρώτα να βρούν αν είναι "όντες εκ της αληθείας". Τα υπόλοιπα, η κάθαρση, θα ακολουθήσουν χωρίς την ανάγκη ύπαρξης ζούγκλας, τρωκτικών, ανώνυμων συμβολαίων και ανώνυμων γραφών.

Σχόλιο σαν υστερόγραφο

Τώρα αρχίζουν να συνδέουν την τρομοκρατία με την μαφία! Σπουδαία ανακάλυψη!! Ως να μην είναι οι δύο όψεις ενός και του αυτού νομίσματος, του νομίσματος της ψευτιάς, της υποκρισίας και της ιδιοτέλειας.

ΚΑΙ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΦΑΥΛΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΨΕΥΤΙΑΣ

Από το ιστολόγιο klasikoperiptosi. Ως προς το δικό μου σχόλιο αρκεί ο τίτλος της ανάρτησης και ένα "εύγε" στην κλασσικοπερίπτωση.

Απο μικρό παιδί είχα καταλάβει ότι στη γιορτή θυμόμαστε κάτι με χαρά ,κάτι που τέλος πάντων έχει να προσφέρει κάτι τις στη μνήμη μας.
Δεν είδα ποτέ κανέναν να καλεί τους φίλους σε γιορτή για να κλάψουν με την κατάντια του.
Ειδα όμως ανθρώπους να γιορτάζουν την 28η Οκτωβρίου,την 25η Μαρτίου και να θυμούνται με χαρμολύπη τον ηρωισμό ,τις θυσίες και τα βάσανα των προγόνων τους.Χαίρονταν που αυτά τα βάσανα και οι θυσίες έβγαλαν κάμποσους καρπούς ,χαίρονταν που οι αγώνες των πατεράδων και των προπροπάππων τους τους άφησαν την περηφάνεια του ελεύθερου κι όχι την ντροπή του αποστάτη ,του προδότη ,του παλιάνθρωπου.
Όμως δεν είδα ποτέ κανέναν απο τον λαό να γιορτάζει τη δημοκρατία , όχι γιατί δεν θα τό ήθελε αλλά μάλλον γιατί η ανάμνηση της τελευταίας δημοκρατίας στη χώρα του τον πίκραινε.Όταν απο τα κανάλια μάθαινε για την "γιορτή της δημοκρατίας" και έβλεπε ποιοί και πως τη γιόρταζαν, καταλάβαινε γιατί ο ίδιος δεν χαιρόταν με αυτό το κοσμικό πανηγύρι και σιχτιρίζοντας έκλεινε το χαζοκούτι της μιζέριας του.
Φέτος όμως όταν είδε τον Παπούλια στην ίδια γιορτή να του λέει ότι ...“Η Ελλάδα έγινε δημοκρατία, αλλά όχι σύγχρονη ευρωπαϊκή δημοκρατία. Και για πολλά χρόνια πορεύτηκε με αυτή την αντίφαση”,κατάλαβε ότι αυτό που τόσα χρόνια νόμιζε ως πολιτική σκέψη ήταν απλώς η καπνιά απο την καμινάδα ενός σαπιοκάραβου .Oργισμένος σηκώθηκε κι άρχισε να μιλάει στο χαζοκούτι που ήδη είχε πάρει τη μορφή όλων των μέχρι σήμερα προέδρων :
"Ποιά ευρωπαϊκή δημοκρατία και τρίχες τροϊκανές μας λές ρε φίλε κυρ Πρόεδρε;
Ποιός σου είπε ότι αυτό που έχουμε στη καρδιά μας έχει έστω και την παραμικρή σχέση με την δημοκρατία της Μέρκελ, του Σαρκοζί, του Μπερλουσκόνι του Ομπάμα.Δεν φτάσαμε ίσαμε ΄δω για να μας πείς ότι τόσα χρόνια ζούσαμε τις αντιφάσεις μας .Ζούσαμε τις ψευδαισθήσεις μας ,ζούσαμε με το όνειρο μια καλύτερης μέρας ,ζούσαμε το παραμύθι μας ,την παρακμή μας αλλά ποτέ τις αντιφάσεις μας.Το ότι βάλαμε το κεφάλι μας στον πάγκο του χασάπη νομίζοντας ότι θα μας κουρέψει τα μαλλιά στο σβέρκο δεν είναι αντίφαση αλλά λαθεμένη και στερημένη απο παιδεία πολιτική κρίση.
Πότε σου είπαμε εμείς ότι ονειρευόμαστε τη δημοκρατία του αχταρμά και της θολούρας ή ότι θα νοιώσουμε "ολοκληρωμένες δημοκρατικές προσωπικότητες" αν πετάξουμε απο την καρδιά μας τον Μακρυγιάννη και στη θέση του βάλουμε τον Μέτερνιχ;
Όχι φίλε κυρ Πρόεδρε δεν θα γιορτάσουμε τη δημοκρατία που μας λές ότι πρεπει να αποκτήσουμε. Προτιμούμε να φάμε τα κόλλυβα της δημοκρατίας που πέθανε πριν χιλιάδες χρόνια σε αυτό τον τόπο,προτιμούμε να θρηνήσουμε το χαμό της και να ξεσηκωθούμε γιατί με τα μπάζα της κατάρρευσης του πολιτικού σας συστηματος μας πνίξατε την ελπίδα ότι κάποτε θα αναστηθεί.
Προτιμούμε να πεθάνουμε όρθιοι και με αξιοπρέπεια παρά σαν ραγιάδες στα μπουντρούμια μιας παγκόσμιας κυβέρνησης που εσείς τη λέτε σύγχρονη δημοκρατία.
Να τη χαίρεστε λοιπόν και εσείς και όλοι οι καλεσμένοι σας τη δημοκρατία και να μαζεύεστε κάθε χρόνο να τη γιορτάζετε και να τη χαϊδεύετε.
Μόνο μην ξεχάσετε την επόμενη φορά να κλείσετε την πόρτα γιατί δεν αντέχουμε άλλο τη μπόχα της".

ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ ΤΟΥ ΔΝΤ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

«Πρέπει να δείξουμε τα δόντια μας», τόνισε ο Επίτροπος Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων της Ε.Ε., Ollie Rehn. Αυτό αφορούσε στην Ουγγαρία και όχι στην Ελλάδα. Η Ελλάδα κάθεται φρόνιμα και ο κ. Παπακωνσταντίνου συνοδεύει τα ελεγκτικά μέλη της "τρόϊκας" σε κάθε Υπουργείο για να διαπιστώνει αν αποδίδουν τα μέτρα προβαίνοντας πιθανώς σε αυστηρές συστάσεις στους συναδέλφους του υπουργούς. Αυτός μαζί με τα μέλη των ελεγκτών κάνουν ουσιαστικά "το κουμάντο". Αυτονόητο ότι ο ρόλος του δικού μας είναι διακοσμητικός και μόνο.

Και τι έγινε λοιπόν με την Ουγγαρία; Γιατί "πάγωσε" το ΔΝΤ και η ΕΕ τις πιστώσεις (δάνεια) προς αυτή τη χρεοκοπημένη χώρα; Μας το είπαν αλλά ποιος το πρόσεξε. Έβαλε φορολογία στις Τράπεζες η νέα ουγγρική κυβέρνηση και αυτό ανάγκασε τον κ. Ollie Rehn και την παρέα του "να τους τρίξει τα δόντια". Να βάλουν φόρους, ναι, όχι όμως και στις Τράπεζες! Τι είναι δηλαδή οι Τράπεζες; Τα υποζύγια που κάθεται πάνω τους ο λαός; Φυσικά όχι. Το αντίθετο είναι η αρχή, τόσο για την Ε.Ε, όσο και για το ΔΝΤ. Υποζύγιο ο λαός και πάνω του κάθονται οι τραπεζίτες και οι Τράπεζες. Τους παίρνουν τις μικροκαταθέσεις, τους πετσοκόβουν μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές κλπ., έρχεται δε μετά ο αναιδής νέος πρωθυπουργός της Ουγγαρίας να βάλει φόρο στις Τράπεζες!!! Πάει, χάλασε το σύστημα αν το πάρουν και άλλοι μυρωδιά. Οπότε ;

Οπότε, η "κάνουλα" των πιστώσεων κλείνει και καλά ξεμπερδέματα Ουγγαρία.

=====================================

Σχόλιο στις 29/07/2010

Αυτά που διαβάσατε πιο πάνω τα έγραψα στις 23 Ιουλίου και σήμερα 29/07, με χαρά και έκπληξη διάβασα τα παρακάτω από τα ιστολόγια, στα οποία παραπέμπουν οι σύνδεσμοι :

1) εδώ και
2) εδώ (σ.σ. δημοσιεύθηκε στις 25/07)

Σας συνιστώ να τα διαβάσετε αν και λένε το ίδιο πράγμα.

Η έμμισθη δημοσιογραφία των ακριβοπληρωμένων διάσημων βλακών δεν είπε λέξη, δεν ασχολήθηκε καθόλου με αυτό το "ζουμερό" νέο, της φορολόγησης των Τραπεζών, που επιβλήθηκε στην Ουγγαρία. Τώρα έχουν τη "σέχτα" και τους φορτηγατζήδες. Μετά ... έχει ο Θεός ή μάλλον, έχουν αυτά που θα τους παραγγείλουν τα αφεντικά τους.

ΒΛΑΣΦΗΜΕΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ

Μάθαμε ότι στη Σερβία "άρχισαν να προσεύχονται". Γιατί; Διότι το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης εύρε σύννομη την ανακύρηξη του Κοσόβου σε κράτος. Πώς έγινε αυτό, η αναγνώριση της κρατικής υπόστασης του Κοσόβου, είναι άλλη ιστορία με την οποία δεν ασχολήθηκε το ελεγχόμενο και κατευθυνόμενο Δικαστήριο, από την ελεεινή αυλή των συνωμοτών της νέας αυτοκρατορίας.

Προσευχές λοιπόν! Αλλά ποιοί προσεύχονται; Αυτοί που προσκυνούν τη Νέα Τάξη και την παγκοσμιοποίηση της ONE WORLD GOVERNMENT; Και περιμένουν να εισακουσθούν!!

Όποιος δεν καταγγέλλει τα καταχθόνια έργα τους, που εξαναγκάζουν τους λαούς σε λιμοκτονία και πτώχευση, που δολοφονούν αδιάκριτα και σπέρνουν άπειρα άλλα δεινά στην ανθρωπότητα, καλά θα κάνει να στρέψει αλλού τις προσευχές του και όχι στον άγιο Θεό. Κάρβουνα αναμμένα βάζει στο κεφάλι του τα οποία, ούτως ή άλλως, δέχθηκε άλλοι να του τα βάλουν. Και να τα ανάψουν.

Δεν υπάρχουν πολλές ή άλλες, εναλλακτικές λύσεις. Ούτε και προσευχές παρέα με τον πάπα και την προτεσταντική - και την υπόλοιπη (...) - συντροφιά του.

Ένας είναι ο δρόμος της άνωθεν βοήθειας : Μετάνοια και ομολογία του βρόμικου, εξόχως απάνθρωπου και αντίχριστου πολιτικού σκηνικού της Νέας Παγκόσμιας Τάξης (New World Order).

Αλλά και κάτι ακόμη, για αυτή την νέα αλαζονική αυτοκρατορία του χρήματος που βιώνουμε όλοι σήμερα. Ας μην ξεχνά - και οι προσευχόμενοι βέβαια - ότι οι αυλικές συνωμοσίες ήταν αυτές που διέβρωσαν και έφθειραν το Βυζάντιο. Η σπείρα της παγκόσμιας διακυβέρνησης, οδηγεί την αυτοκρατορία τους με μαθηματική ακρίβεια στη διάλυση. Όση δύναμη ισχύος κι αν έχουν, θα γίνουν ερείπια και στάχτη.

Η ΑΡΝΗΣΗ

Στον παρακάτω σύνδεσμο ο αναγνώστης μπορεί να δηλώσει ενυπόγραφα την άρνησή του στην αριθμοποίηση που του έχουν έτοιμη με την "κάρτα του πολίτη". Και ας έχει υπόψη του ότι υπογράφοντας αρνείται :

1) Την ψήφο
2) Τον εγκλωβισμό του στην ανελεύθερη δημοκρατία
3) Την ψευδέστατη πολιτική "φιλοσοφία" η οποία φαλκιδεύει τόσο την ελευθερία, όσο και
τη δημοκρατία. Η πολιτική δεν φιλεί τη σοφία. Την μισεί, την εχθρεύεται και την
πολεμά ακατάπαυστα.

Ο σύνδεσμος είναι εδώ

Μια ενδιαφέρουσα αλληλογραφία (συνέχεια στο "Παπικό μάθημα αλαθήτου")

Αναγνωρίζω ότι θα κουράσω τον αναγνώστη με αυτή την μακροσκελή ανάρτηση. Όποιος όμως επιθυμεί και θέλει, να είναι γνώστης του Δόγματος στο οποίο πιστεύει, οφείλει και πρέπει να κοπιάσει.

Πρεσβύτερος
π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος
Εφημέριος Ι. Ν. Αγ. Νικολάου Πατρών
τηλ. 6945-377621
Πάτρα 14 . 7 . 2010
Προς
τον «Αρχιεπίσκοπο» Νάξου-Τήνου-Άνδρου-Μυκόνου
και «Μητροπολίτη» παντός Αιγαίου
κ. Νικόλαο Πρίντεζην
Πόλη Τήνου
Κοινοποίηση : Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Σύρου κ. Δωρόθεο. Σύρος
κ. Στ. Λαγουρό, εκδότη «Φάρου της Τήνου» (προς δημοσίευση).

«Σεβασμιώτατε»,
Έλαβα γνώση της από 28.6.2010 απαντήσεώς Σας στον κ. Στ. Λαγουρό («Ο Φάρος της Τήνου») (http://aktines.blogspot.com/2010/06/blog-post_2266.html και http://aktines.blogspot.com/2010/07/blog-post_2279.html) και παρακαλώ επιτρέψτε μου να καταθέσω και εγώ απορίες και σκέψεις με αφορμή το ανωτέρω κείμενό Σας στο διεξαγόμενο δια του «Φάρου της Τήνου» και του διαδικτύου δημόσιο διάλογο:

Α. Εν πρώτοις, ελπίζω πως δεν θα τύχει παρεξηγήσεως η χρήση εισαγωγικών στην ιδιότητά Σας. Σέβομαι την υποβληθείσα παράκλησή Σας να γίνεται σεβαστός ο αυτοπροσδιορισμός Σας, αλλά πιστεύω ότι συμμερίζεστε τη δυσκολία μας ως Ορθοδόξων να Σας απονείμουμε την ύψιστη ιδιότητα του «Επισκόπου της Καθολικής Εκκλησίας». Γνωρίζετε ότι η δυσκολία μας αυτή εδράζεται στην μακραίωνη εκκλησιαστική μας παράδοση, την οποία τόσο περιεκτικά καθόρισε ο Άγ. Κυπριανός στον 1ο κανόνα της Συνόδου της Καρχηδόνος, επικύρωσαν οι Δ΄, Στ΄ και Ζ΄ Οικουμενικές Σύνοδοι και συνεπώς εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να ακολουθούμε. Είμαι βέβαιος ότι η αναφορά μου αυτή δεν θα καταστεί εμπόδιο στην επικοινωνία μας.
Πάντως εύχομαι η Χάρις του Θεού να εξαλείψει τα προσκόμματα της β΄ χιλιετίας, ώστε η επιθυμία Σας να ταυτιστεί με τη δυνατότητά μας …

Β. Στη σελ. 3 παραπέμπετε στην από 27.6.2007 απάντηση της Επιτροπής για τη Διδασκαλία τη Πίστεως (Congregatio pro Doctrina Fidei) της Ρωμαϊκής Κουρίας και αναφέρεστε σε «ελλείψεις» της Ορθοδόξου Εκκλησίας σημειώνοντας ότι «είναι προφανές ότι η μη αναγνώριση του πρωτείου του Πάπα από τις άλλες Εκκλησίες θεωρείται ως εκκλησιολογική ανεπάρκεια». Η διατύπωση σε πρώτη ανάγνωση φαίνεται πολύ «ανοικτή» έναντι της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας και παρουσιάζεται να συμπληρώνει την περί «αδελφών Εκκλησιών» εκκλησιολογία του κειμένου του Balamand (1993). Όμως προσεκτικότερη ανάγνωση οδηγεί σε ριζικά αντίθετα συμπεράσματα:

1.
Είναι προφανές ότι όταν η Congregatio pro Doctrina Fidei ομιλεί περί Εκκλησίας» εννοεί την θεολογική έννοια του όρου, ήτοι την «Μία Αγία, Καθολική και Αποστολική» και όχι μία απλή κοινότητα ή συνάθροιση («εκκλησία Δήμου» κ.ο.κ.). Δυστυχώς, αδυνατώ να κατανοήσω την ύπαρξη Εκκλησίας με «έλλειμμα» ή «Εκκλησίας (με) εκκλησιολογική ανεπάρκεια» ! Πιο συγκεκριμένα :

a. Αν η «Εκκλησία» ταυτίζεται με την πληρότητα, την τελειότητα, την καθολικότητα, πώς μπορεί να υπάρξει σ’ Αυτήν «έλλειμμα» ή «εκκλησιολογική ανεπάρκεια»;
b. Αν η «Εκκλησία» είναι το «σώμα του Χριστού», πώς εννοεί η Ρωμαϊκή Επιτροπή Πίστεως το άχραντο Σώμα Του να έχει «έλλειψη» - και μάλιστα πολύ ουσιαστική;
c. Η φράση Εκκλησία με «έλλειμμα» ενέχει την απόλυτη αντίφαση, ώστε αυτοαναιρείται πλήρως: Αν είναι Εκκλησία, δεν μπορεί να είναι «ελλειμματική» και αν είναι «ελλειμματική», μπορεί να είναι ο,τιδήποτε άλλο εκτός από «Εκκλησία». Νομίζω θα συμφωνήσετε μαζί μου ότι το δηλητηριασμένο νερό δεν είναι νερό, αλλά δηλητήριο, ή μία γυναίκα με «ανεπαρκή παρθενία» είναι ο,τιδήποτε άλλο εκτός από παρθένος! Μια κοινότητα λοιπόν με «εκκλησιολογική ανεπάρκεια» δεν μπορεί να είναι «Εκκλησία»!
d. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση η «εκκλησιολογική ανεπάρκεια» δεν αφορά σε εκκλησιαστικό έθος, όπου χωρεί κάποια ελαστικότητα και ποικιλομορφία, αλλά καθοριστικό δόγμα πίστεως. Συνεπώς, δεν έχουμε απλή «έλλειψη», αλλά πραγματική «εκκλησιολογική ανεπάρκεια» με την πλήρη θεολογική βαρύτητα των λέξεων αυτών. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι για τη Ρώμη τα παπικά δόγματα περί πρωτείου και αλαθήτου, όπως καθορίστηκαν στις «οικουμενικές», για Σας, Συνόδους Α΄ Βατικανού (1870) και Β΄ Βατικανού (1962-1965) είναι εξαιρετικής σπουδαιότητος. Επιτρέψτε μου να υπενθυμίσω ότι με βάση τη δογματική απόφαση της «οικουμενικής» Α΄ Βατικανής «Pastor aeternus» όσοι δεν αποδεχόμαστε το πρωτείο του Απ. Πέτρου υποκείμεθα σε «ανάθεμα» (Caput I, De apostolici primatus in beato Petro institutione). Eπίσης, «ανάθεμα» προβλέπεται για μάς που δεν αποδεχόμαστε το «θείω δικαίω» πρωτείο του Ρωμαίου Ποντίφικος εφ’ όλης της Εκκλησίας (Caput II, De perpetuitate primatus beati Petri in Romanis pontificibus). Επίσης, σύμφωνα με την ίδια απόφαση της «οικουμενικής» για Σας Συνόδου έχουμε παραδοθεί σε «ανάθεμα» επειδή δεν αποδεχόμαστε ότι «η κρίση της Αποστολικής Έδρας, από την οποία καμία εξουσία δεν είναι ανώτερη, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί υπό ουδενός. Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να κρίνει τις αποφάσεις της. Γι’ αυτό, όσοι υποστηρίζουν ότι μπορεί να γίνει έκκληση κατά των κρίσεών της στην οικουμενική σύνοδο ως σε ανώτερη από τον πάπα εξουσία παρεκκλίνουν από την οδό της αλήθειας» και συνεπώς και όσοι δεν δεχόμαστε «ότι η εξουσία του Ρωμαίου ποντίφικα περιορίζεται στον έλεγχο και στη διοίκηση και ότι δεν είναι πλήρης και υπέρτατη εφ’ όλης της Εκκλησίας, όχι μόνο σε ό,τι αφορά στην πίστη και στα ήθη, αλλά και στην τάξη και στη διακυβέρνηση ολόκληρης της Εκκλησίας, ή ακόμη ότι έχει το πιο σημαντικό μέρος, όχι όμως και στην πληρότητα της υπέρτατης αυτής εξουσίας, ή ότι η εξουσία του δεν είναι τακτική (δηλαδή όχι εκχωρούμενη, αλλά ex officio) εφ’ όλων των κληρικών και των πιστών» (Caput III, De vi et ratione primatus Romani Pontificis). Τέλος «ανάθεμα» έχει απαγγελθεί σε όσους δεν δεχόμαστε το καινοφανές δόγμα του αλαθήτου, όπως το περιγράφετε στην επιστολή Σας (Caput IV, De Romani pontificis infallibili magisterio). Βέβαια στην απάντησή Σας στον κ. Στυλ. Λαγουρό αποφύγατε να αναφερθείτε σε αυτά τα τέσσερα αναθέματα της «οικουμενικής» Α΄ Βατικανής Συνόδου για όσους δεν αποδέχονται τα παπικά δόγματα. Συνεπώς, η «εκκλησιολογική ανεπάρκεια» των Εκκλησιών που δεν αποδέχονται τα παπικά δόγματα περί πρωτείου και αλαθήτου είναι πολύ σοβαρή σε τέτοιο σημείο, που αν θέλουμε να διαβάζουμε θεολογικά τα κείμενα οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι δεν μπορούμε να ομιλούμε περί «Εκκλησιών» με την θεολογική έννοια της λέξεως.

2.
Παρά το γεγονός ότι δεν αποδέχομαι το χαρακτηρισμό της Ορθοδόξου Εκκλησίας ως «ελλειμματικής», δε συμμερίζομαι την αντίδραση πολλών εξ ημών των Ορθοδόξων, οι οποίοι καταφέρθηκαν εναντίον της Επιτροπής. Όταν διαλεγόμαστε επί θεολογικών θεμάτων οφείλουμε να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς και στην παρουσίαση της αυτοσυνειδησίας μας και στο πώς θεωρούμε τον άλλον. Η Επιτροπή, μετά την καινοφανή για την εκκλησιαστική μας παράδοση θεολογία των «αδελφών Εκκλησιών» (Balamand-1993), η οποία μόνο σύγχυση προκαλεί, καλώς ξεκαθάρισε - κάπως - τα πράγματα προσδιορίζοντας την πίστη της Ρώμης για την Ορθόδοξη Εκκλησία. Βέβαια από μία Ρωμαϊκή Επιτροπή Πίστεως θα ανεμένετο ακριβέστερη και σαφέστερη κατάθεση πίστεως, χωρίς αντιφατική διατύπωση, όταν μάλιστα ο σημερινός Πάπας είναι Καθηγητής Δογματικής. Υποψιάζομαι ότι η αντιφατικότητα δεν διέλαθε της προσοχής της «Αγίας Έδρας», αλλά η Ρώμη θέλησε από τη μία πλευρά να μην τινάξει στον αέρα την οικουμενική κίνηση, εμφανιζόμενη να αποδέχεται την Ορθόδοξη Εκκλησία ως «αδελφή Εκκλησία» και από την άλλη να μην αποστεί της εκκλησιολογίας της, όπως αυτή διαμορφώθηκε μετά το σχίσμα και ιδιαιτέρως με την Α΄ Βατικανή Σύνοδο.

Συμπερασματικά, μελετώντας με προσοχή την απάντηση της Επιτροπής Πίστεως, ουσιαστικά η Ρώμη αρνείται ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι Εκκλησία με τη θεολογική έννοια του όρου . απλώς της αναγνωρίζει κάποια εκκλησιαστικά στοιχεία.
Γ. Σε συνέχεια της προηγουμένης σκέψεώς μου, με ξένισε ιδιαίτερα η αναφορά Σας (σελ. 6) στον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, όπου Τον χαρακτηρίσατε ως «τον δεύτερο κατά σειρά Επίσκοπο της Εκκλησίας». Αντιπαρέρχομαι το κατά την Ορθόδοξη εκκλησιολογία άστοχο της διατυπώσεως πρώτος, ή δεύτερος, ή τρίτος Επίσκοπος της Εκκλησίας, που ασφαλώς προέρχεται από την παπική προσέγγιση των πρεσβείων τιμής της αρχαίας Εκκλησίας. Όμως:

1.
Διερωτώμαι, πώς είναι δυνατόν σήμερα, διατηρουμένων εν ισχύει των προαναφερθέντων τεσσάρων αναθεμάτων της «οικουμενικής» Α΄ Βατικανείου, να χαρακτηρίζετε τον Πατριάρχη μας ως «Επίσκοπο της Εκκλησίας», αφού, όπως κατ’ επανάληψη έχει δηλώσει, δεν αποδέχεται τα παπικά δόγματα περί πρωτείου και αλαθήτου;
2.
Διερωτώμαι ποιάς Εκκλησίας;

a. Της Ορθοδόξου; Μα ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος δεν είναι «δεύτερος», αλλά «πρώτος» (έστω κατά την εσφαλμένη προσέγγισή Σας) !
b. Της Ρωμαιο-Καθολικής; Μπορεί να είναι «Επίσκοπός» της αρνούμενος τα παπικά της δόγματα ; Μπορεί να είναι «επίσκοπός» όταν και εναντίον του επικρέμανται τα αναθέματα της «οικουμενικής» της Συνόδου ;
c. Της προ του 1054 μΧ Εκκλησίας; Αυτό θα συνέβαινε αν αυτός που θεωρείτε Εσείς σήμερα ως «πρώτον», αποδεχόταν την προ του 1054 εκκλησιαστική παράδοση και τάξη, όπως καθορίστηκε στους κανόνες των Οικουμενικών Συνόδων, χωρίς την παραχάραξη της β΄ χιλιετίας. Μέχρι να συμβεί αυτό, ισχύουν τα προαναφερθέντα στην § a.
d. Μιας άλλης «Εκκλησίας», κάτι μεταξύ Ορθοδόξου και Ρωμαιοκαθο-λικής, στην οποία ο καθένας μπορεί να πιστεύει ό,τι θέλει ακόμα και σε καίρια δόγματα, αλλά αυτή η θεολογική διαφορά στην πίστη να μην είναι εμπόδιο στο να είναι κάποιος μέλος της; Όμως αυτό το κατασκεύασμα δεν είναι «Εκκλησία», αλλά νεοεποχίτικο νεόπλασμα και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπίζεται από όλους μας!
Συμπερασματικά, η αναφορά Σας στον Οικουμενικό Πατριάρχη είναι εξαιρετικά ασαφής και ως εκ τούτου προκαλεί μεγάλη σύγχυση.

Δ. Μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση ότι επιμένετε στην πρότασή Σας για διοργάνωση κοινών λατρευτικών εκδηλώσεων. Μάλιστα είναι εμφανής στο κείμενό Σας μια έντονη και φορτική πίεση στους Ορθοδόξους της νήσου με επανάληψη της προτάσεως για κοινή περιφορά Επιταφίου, κοινό εορτασμό του Πάσχα, κοινές λατρευτικές συνάξεις, πότε σε Ορθόδοξο και πότε σε Ρωμαιοκαθολικό Ναό κ.ο.κ.
Λυπούμαι που ενδεχομένως θα Σας πικράνω, αλλά θέλω να είμαι απολύτως ειλικρινής μαζί Σας : Αυτές οι προτάσεις συμπροσευχής είναι ανεκτό να γίνονται από πιστούς, οι οποίοι είναι εντελώς άμοιροι της εκκλησιαστικής παραδόσεως και τάξεως καθώς και των θεολογικών προϋποθέσεων για την δυνατότητα αυτή. Νομίζω όμως ότι δεν μπορούν να διατυπώνονται από υπευθύνους εκκλησιαστικούς φορείς, που οφείλουν να σέβονται έμπρακτα την παράδοση και εκκλησιαστική τάξη του άλλου, ακόμα και όταν διαφωνούν μαζί της. Και γίνομαι πιο συγκεκριμένος:

1.
Ασφαλώς γνωρίζετε ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία διοικείται από τους Iερούς Kανόνες των Επτά Οικουμενικών Συνόδων (συνταχθέντων ή επικυρωθέντων από Αυτές). Οι Ι. Κανόνες αυτοί ισχύουν και σήμερα, διότι δεν έχουν αντικατασταθεί από κάποια κωδικοποίηση, όπως έγινε από τη Ρώμη με τoν Codex Juris Canonici (C.I.C. - 1917, 1983). Η Ορθόδοξη Εκκλησία μας σεμνύνεται εν Κυρίω για την εξαιρετική τιμή και ευλογία, διότι έχει την ελέω Θεού αποκλειστικότητα σε ολόκληρο το χριστιανικό κόσμο να είναι η μοναδική χριστιανική κοινότητα που φέρει τέτοιο ιστορικό και κανονικό βάρος, να διοικείται από Ι. Κανόνες της αρχαίας Εκκλησίας.

[ Βέβαια αντιλαμβάνομαι τη δυσκολία που έχετε με την κανονική παράδοση των Οικουμενικών Συνόδων της α΄ χιλιετηρίδας, στην οποία δε δίδεται η δέουσα βαρύτητα στα επίσημα κείμενα της Ρώμης. Ενδεικτικά: α) Το «Περί Εκκλησίας Διάταγμα» της Β΄ Βατικανής Συνόδου (Lumen Gentium) έχει 195 υποσημειώσεις με περισσότερες από 600 παραπομπές. Οι επικυρωμένοι από τις Οικουμενικές Συνόδους του ενιαίου Χριστιανισμού κανόνες στους οποίους παραπέμπει είναι μόνο τρεις (5ος, 6ος, και 7ος της Α΄ Οικουμενικής)! β) Η επίσημη «Κατήχηση της Καθολικής Εκκλησίας» (συνταχθείσα υπό την προεδρία του καρδιναλίου J. Ratzinger και εγκριθείσα το 1992) έχει 950 σελίδες και 2.900 θεματικές παραγράφους περίπου. Παραπέμπει σε ένα μόνο ιερό Κανόνα της αρχαίας Εκκλησίας, τον 34ο Αποστολικό! Αντίθετα και στα δύο ανωτέρω επίσημα κείμενα του παπικού θρόνου υπάρχει πλούσια αναφορά σε παπικές κανονικές διατάξεις της μετά το σχίσμα χιλιετίας. Νομίζουμε ότι αυτό πρέπει να προβληματίσει όλους μας για τη στάση της Αγίας Έδρας έναντι της κοινής μας εκκλησιαστικής παραδόσεως…]

2.
Ασφαλώς γνωρίζετε ότι υπάρχουν 16 Ιεροί Κανόνες των Οικουμενικών Συνόδων που δεν μας επιτρέπουν τις κοινές λατρευτικές συνάξεις με αιρετικούς ή σχισματικούς.
3.
Συνεπώς, αν γνωρίζετε τα ανωτέρω, απορώ πώς είναι δυνατόν, Εσείς, ένας εκκλησιαστικός άνδρας, στην πλέον υπεύθυνη θέση της κοινότητός του, να προσκαλεί κάποιους πιστούς να περιφρονήσουν την εκκλησιαστική τους τάξη και να απειθήσουν σε κανονικές διατάξεις που φέρουν το βάρος εγκρίσεως Οικουμενικών Συνόδων! Βεβαιωθείτε ότι δεν θα με ενοχλούσε καθόλου, αλλά αντίθετα θα ήμουν πολύ πρόθυμος να συζητήσω τις τυχόν έντονες αντιρρήσεις Σας για την ορθότητα των κανονικών διατάξεων που απαγορεύουν τη συμπροσευχή. Αυτό όμως που δεν θεωρώ πρέπον είναι, ενώ διατηρούνται σε ισχύ οι Ι. Κανόνες, να εισηγείσθε την περιφρόνησή τους, και μάλιστα κατ’ επανάληψη και με φορτικότητα. Βεβαιωθείτε ότι είναι άκρως ενοχλητικό όταν μάλιστα αυτό προτείνεται από Αρχιεπίσκοπο …

Παρακαλώ σκεφτείτε πώς θα αισθανόσασταν εάν εγώ Σας προσκαλούσα και επέμενα να παραβιάσετε διατάξεις του Codex Iuris Canonici π.χ. αν πρότεινα σε ιερέα της δικαιοδοσίας Σας να νυμφευθεί και μάλιστα ευκαίρως-ακαίρως του παρουσίαζα και συγκεκριμένες κοπέλες για να συνδεθεί. Δεν θα θεωρούσατε αυτή τη συμπεριφορά ως ανεπίτρεπτη και προκλητική ; Και αν τελικά ο κληρικός Σας συμμορφωνόταν στην αήθη πρότασή μου δεν θα γινόταν περίγελως και στα μάτια μου, αφού περιφρόνησε κανονικές διατάξεις στις οποίες έχει ορκιστεί υπακοή; Κατά παρόμοιο τρόπο δεν θα γίνει περίγελως και όποιος Ορθόδοξος (λαϊκός, ή ιερέας και ιδιαίτερα Επίσκοπος) συμμορφωθεί και συμπράξει στην υλοποίηση της προτάσεώς Σας παραβαίνοντας σαφείς και κατηγορηματικές πατερικές και συνοδικές αποφάσεις, τις οποίες στην ώρα της χειροτονίας του ο Επίσκοπος έχει ορκιστεί ότι θα σέβεται και θα υπακούει; Τι εκτίμηση θα τρέφετε και Εσείς ακόμα για έναν τέτοιου επιπέδου Ορθόδοξο κληρικό; Θα θέλατε να βρεθείτε σε τόσο δύσκολη θέση;
Εσείς από πλευράς Σας συμμορφώνεστε στην απόφαση της «οικουμενικής», για Σας, Β΄ Βατικανής Συνόδου, η οποία στο σχετικό «Διάταγμα περί Οικουμενισμού» (κεφ. 2, § 8), προτείνει ενθέρμως τις συμπροσευχές, ακόμα και την intercommunio. Αν δεν υπήρχε η απόφαση αυτή θα τολμούσατε να κάνετε τέτοια πρόταση; Aσφαλώς όχι! Πώς τότε το προτείνετε σε εμάς που οι Οικουμενικές μας Σύνοδοι ρητώς μας το απαγορεύουν;
«Σεβασμιώτατε»,
αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς θα πρέπει να παραδεχθούμε ότι η μη κοινή περιφορά του Επιταφίου, ή ο μη κοινός εορτασμός του Πάσχα, δεν είναι ΤΟ πρόβλημα, ή μάλλον δεν είναι καν πρόβλημα (ας θυμηθούμε την περί την ημερομηνία του Πάσχα διαφορά Σμύρνης-Ρώμης τον β΄ αι., η οποία καθόλου, μα καθόλου, δεν εμπόδισε την πλήρη κοινωνία των Τοπικών Εκκλησιών, αφού κοινωνούσαν εν τη πίστει). Γνωρίζετε ότι αλλού είναι τα σοβαρά προβλήματα: στην «εξέλιξη» της δυτικής εκκλησιολογίας και θεολογίας κατά τη β΄ χιλιετία, ουσιαστικά στον εκτροχιασμό της από την παράδοση της πρώτης Εκκλησίας. Εκεί με ειλικρινή ταπείνωση πρέπει να εντοπιστεί ο αγώνας όλων μας – έκαστος με το χάρισμα και τη διακονία που έχει. Οι συμπροσευχές, υπαρχουσών των σοβαρών θεολογικών και εκκλησιολογικών διαφορών, μάλλον περιπλέκουν τα πράγματα, παρά τα επιλύουν, μάλλον δημιουργούν σύγχυση και εσφαλμένες εντυπώσεις στον απλό λαό, παρά τον καθοδηγούν εν αληθεία και αγάπη. Είναι ψευτο-μπαλώματα με τα οποία μάλλον ασχημαίνουμε την Άμωμο Νύμφη του Χριστού. Επί πλέον, οι συμπροσευχές ως περιφρόνηση της εκκλησιαστικής παραδόσεως που έχει καθοριστεί από Οικουμενικές Συνόδους απωθούν τη Θ. Χάρη και έτσι χωρίς Αυτή δεν μπορεί να υπάρξει καμία προκοπή. «Οι Ιεροί Κανόνες εκδικούνται» λέει μία δική μας εκκλησιαστική παροιμία, που συνεχώς επιβεβαιώνεται στη ζωή της Εκκλησίας μας.

Ε. Τέλος, ας μου επιτραπεί να σημειώσω ότι η εμμονή μας στην παράδοση των θεοφόρων Πατέρων της Εκκλησίας μας νομίζουμε ότι δεν απομειώνει ουδέ στο ελάχιστο την επιβαλλομένη αγάπη προς όλους τους ανθρώπους, όπως ακριβώς και η αυστηρότητα των Πατέρων έναντι των αιρετικών διδασκαλιών και «εκκλησιαστικών» μορφωμάτων τους δεν μείωνε την προς τα πρόσωπα αγάπη. Βέβαια η αρετή της αγάπης απαιτεί πολύ και επώδυνο προσωπικό αγώνα και αυξημένη Χάρη Θεού. Γι’ αυτό θα παραμένει πάντοτε το μέγα ζητούμενο για όλους μας. Πάντως πιστεύω ότι με κανένα τρόπο δεν μπορεί να εξαντλείται σε ακατάσχετη αγαπολογία (κενή ουσιαστικού περιεχομένου και ανέξοδη για τον αγαπολογούντα) ή σε εκδηλώσεις που καθορίζονται από νοοτροπία τύπου δημοσίων σχέσεων και στοχεύουν στο να «χαϊδεύουν» την πλάνη, αποκρύπτοντας ότι υπάρχει σοβαρή παραχάραξη της εκκλησιαστικής πίστεως και τάξεως της α΄ χιλιετίας. Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας, ασφαλώς, αγαπούσαν πολύ γι’ αυτό και ήσαν και πολύ αυστηροί στην πίστη. Ας προσπαθούμε να μη τους προσβάλλουμε ισχυριζόμενοι, έστω και εμμέσως ή ενδομύχως, ότι διαθέτουμε περισσότερη από αυτούς αγάπη. Όταν λοιπόν υπάρχει αυτή η αυθεντική πατερική αγάπη, είμαι βέβαιος ότι η Θ. Χάρις θα έλθει να μας επισκιάσει και τότε Αυτή θα αναπληρώσει τις ελλείψεις και θα θεραπεύσει τις ασθένειές μας.

Με τιμή και ευχές

π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος
Εφημέριος Ι. Ν. Αγ. Νικολάου Πατρών

==============================================

ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ ΝΑΞΟΥ - ΑΝΔΡΟΥ - ΤΗΝΟΥ - ΜΥΚΟΝΟΥ

Αρ. Πρωτ. 251/2010
Αρ. Φακ. 1200/1220Γ

Τήνος 15/7/2010

Προς
τον Εφημέριο του Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Πατρών
Σεβαστό π. Αναστάσιο Γκοτσόπουλο

Σεβαστέ π. Αναστάσιε,
Έλαβα την επιστολή, την οποία μου στείλατε με e-mail και σας ευχαριστώ.
Δεν επιθυμώ όμως να απαντήσω σε μία απάντηση της απαντήσεώς μου στον κ. Στυλιανό Λαγουρό. Διαπιστώνω από την επιστολή σας ότι οι θεολογικές θέσεις σας ταυτίζονται με εκείνες του κυρίου Λαγουρού. Γνώριζα απλώς ότι δεν απέχουν πολύ από εκείνες του Αγίου Πειραιώς. Σας αρκεί λοιπόν η απάντησή μου προς τον κύριο Λαγουρό.
Δε σας παρεξηγώ που χρησιμοποιείτε τα εισαγωγικά, όταν αναφέρεστε στον τίτλο της ιδιότητάς μου. Αυτή δε μειώνεται από τη δική σας αποδοχή ή όχι. Έχει από μόνη της τη δική της βαρύτητα, την οποία συνειδητοποιώ και αισθάνομαι συχνά αδύναμος να ανταποκριθώ. Μου αρκεί όμως η χάρη του Θεού και χωρίς τη δική σας συγκατάθεση.
Να γνωρίζετε όμως, Σεβαστέ Πατέρα, ότι οι Επίσκοποι της Καθολικής Εκκλησίας δεν αυτοπροσδιορίζονται, αλλά η ιδιότητά τους καθορίζεται από την επίσημη Βούλα του Επισκόπου της Ρώμης, ο οποίος και τους εκλέγει από το τριπρόσωπο που του παρουσιάζουν οι αρμόδιοι θεσμοί.
Να μη φοβάστε τη συμπροσευχή, να μην εμποδίζετε την κοινή προσπάθεια που γίνεται από τις δύο Αδελφές Εκκλησίες με επί κεφαλής τους δύο σημερινούς θεόπνευστους Πατέρες της Εκκλησίας. Αν εσείς ακολουθείτε τις συνετές και εμπνευσμένες πρωτοβουλίες της Α.Θ.Παναγιότητος του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου κι εμείς τις οδηγίες και τις εμπνεύσεις του Αγίου Πατέρα του Πάπα Βενεδίκτου 16ου, είναι βέβαιο ότι συμβάλλουμε στην εκπλήρωση της Αρχιερατικής προσευχής του Κυρίου «ίνα πάντες εν ώσιν». Η Εκκλησία ποτέ δε στερήθηκε από τους Πατέρες της. Η Εκκλησία δεν είναι στατική αλλά δυναμική, συνεχίζει το σωτήριο έργο της, διότι κεφαλή της είναι ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός. Ας μην εμποδίζουμε το έργο του Αγίου Πνεύματος, το οποίο την καθιστά συνεχώς «σημείο σωτηρίας».
Ας ελέγχουμε με ταπεινότητα τον εαυτό μας, για να διαπιστώσουμε κατά πόσον με τα έργα και τα λόγια μας επισπεύδουμε την ευλογημένη εκείνη ημέρα της ενότητας των Χριστιανών ή αντιθέτως την απομακρύνουμε.
Έχουμε ιερό καθήκον επίσκοποι, ιερείς και λαός του Θεού να βαδίζουμε με συνοδοιπόρο τον Αναστημένο Χριστό, ο οποίος συνεχίζει να μας ερμηνεύει τις Γραφές και να μας καίει τις καρδιές, για να τον αναγνωρίσουμε κατά τον κοινό τεμαχισμό του άρτου.
Αυτή πρέπει να είναι η πίστη μας, η χαρά μας και η ελπίδα μας.
Ο Κύριος να ευλογεί το ποιμαντικό σας έργο.

Με πολλή εν Χριστώ αγάπη


+Νικόλαος
Καθολικός Αρχιεπίσκοπος Νάξου-Τήνου-Άνδρου-
Μυκόνου

Κοινοποίηση : Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Σύρου –Τήνου κλπ κ. Δωρόθεο. Σύρος
κ. Στ. Λαγουρό, εκδότη «Φάρου της Τήνου»

=============================================

Σχόλιο Κυπριανού Χριστοδουλίδη

Και για να βάλουμε τα πράγματα ακόμη καλύτερα στη θέση τους, ώστε οι Ορθόδοξοι να ξέρουμε "τι μας γίνεται" και να μην πατάμε την (τις) πεπονόφλουδα της ανέκαθεν υποκριτικής παπικής αγάπης (: αγαπολογία ή ψευδαγάπη) ιδού τι γράφει και ο καθηγητής της Δογματικής κ. Δημ. Τσελεγγίδης :

Αποσπάσματα από την ημερίδα του τμήματος Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής Θεσσαλονίκης με θέμα "Ο Θεολογικός διάλογος Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών, Προβληματισμοί με αφορμή το κείμενο της Ραβέννας".

"Στην πρώτη παράγραφο της εισαγωγής του κοινού Κειμένου (Ραβέννας)γίνεται αναφορά στην αρχιερατική προσευχή του Χριστού,προκειμένου να θεμελιωθεί η επιδιωκόμενη ενότητα των δύο μερών....όπου στον στίχο 21 της Αρχιερ.προσευχής,όπου ο Χριστός απευθυνόμενος στο Θεό Πατέρα λέει:"ίνα πάντες εν ώσι,καθώς συ, Πάτερ,εν εμοί καγώ εν σοί,ίνα και αυτοί εν ημίν εν ώσιν,ίνα ο κόσμος πιστεύση ότι συ με απέστειλας"....ο στ.22 έχει ως εξής:"καγώ την δόξαν ήν δέδωκάς μοι δέδωκα αυτοίς,ίνα ώσιν έν καθώς ημείς έν".Εδώ είναι φανερό ότι οι προυποθέσεις που τίθενται βιβλικώς από τον Θεό-Λόγο,είναι η κοινή και αίδιος δόξα του Τριαδικού Θεού.Με άλλα λόγια, η ενότητα του κτιστού ανθρώπου με τόν άκτιστο Θεό προγματοποιείται μόνον με τήν άκτιστη θεοποιό ενέργεια και δόξα του Τριαδικού Θεού. Αλλά αυτή η θεοποιός δόξα παρέχεται δια του Χριστού εν Αγίω Πνεύματι αποκλειστικά και μόνον στο μυστηριακό σώμα του Χριστού,την Εκκλησία. Οταν όμως συμβαίνει οι Ρωμαιοκαθολικοί να απορρίπτουν δογματικώς τον άκτιστο χαρακτήρα της θεοποιού Χάριτος,τότε οποιαδήποτε ενότητα κι αν πραγματοποιούμε μαζί τους είναι κ παραμένει μόνο σε ανθρώπινο και κτιστό επίπεδο.Οπως γνωρίζουμε από τον αγ.Γρηγόριο Παλαμά,οι Ρωμαιοκαθολικοί κάνουν σύγχυση Θεολογίας και Οικονομίας στον Τριαδικό Θεό,ορατός καρπός της οποίας είναι το filioque.Συγκεκριμένα αποκλείοντας την εμπειρία της άκτιστης Χάριτος και της Θεοποιού άκτιστης δόξας,αρνούνται ουσιαστικά την κοινωνία κτιστού κ ακτίστου,αρνούνται δηλ.το μυστήριο της πραγματικής κοινωνίας Θεού κ ανθρώπου ως εκκλησιαστικό γεγονός. Αρνούνται στήν πράξη την ίδια την έννοια της Εκκλησίας. Ολα τα παραπάνω συνδέονται άρρηκτα με το filioque για την αποδοχή του οποίου ειδικότερα συγχέουν οι ρωμαιοκαθολικοί τα υποστατικά με τα φυσικά προσόντα του Θεού κ ειδικότερα συγχέουν την αίδια εκπόρευση του Αγίου Πνεύματος,ως θείου Προσώπου,με την φανέρωση του Αγίου Πνεύματος,ως θείου Προσώπου,με την φανέρωση του Αγ.Πνεύματος,ως κοινής άκτιστης ενέργειας του Τριαδικού Θεού.Σύμφωνα όμως με την ορθόδοξη δογματική διδασκαλία κ την αγιοπνευματική εμπειρία της Εκκλησίας μας, αυτή ακριβώς η έκφανση,ως Οικονομία του Αγίου Πνεύματος,που φανερώνεται και λειτουργεί εκ Πατρός δι' Υιού εν Αγίω Πνεύματι,είναι εκείνη που μας ενοποιεί ακτίστως με τον Τριαδικό Θεό.Κατά συνέπεια,ενόσω δεν γίνεται δεκτή η περί ακτίστου Χάριτος Θεολογία,πράγμα που εκφράζεται θεσμικά και με το filioque,δεν είναι εφικτή καμμία ουσιαστική,θεολογική,εκκλησιολογική και αγιοπνευματική ενότητα της Ορθόδοξης και του Ρωμαιοκαθολικισμού.Ουσιαστικά δηλ. δεν υπάρχουν οι θεολογικές και εκκλησιολογικές προυποθέσεις, "ώστε να ανταποκριθώμεν από κοινού εν υπακοή εις αυτήν την προσευχήν του Ιησού",όπως θέλουν τα μέλη της Μικτής Διεθνούς Επιτροπής για τον Θεολογικό διάλογο Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών..." (σημ. το εντός παρένθεσης είναι από το κείμενο της Ραβέννας).

Το απόσπασμα από το ιστολόγιο αμέθυστος στα Σχόλια. Που και αυτά, πρέπει να διαβάσει ο ενδιαφερόμενος.

ΠΑΠΙΚΕΣ ΚΑΚΟΔΟΞΙΕΣ

Όταν η αίρεση ή ένας αιρετικός, αγωνίζεται να καταστήσει ασαφή και αδιάκριτα τα όρια ανάμεσα στην πλάνη και στην αλήθεια, προκύπτουν δοκίμια όπως αυτό (: Απόσπασμα από το δοκίμιο «ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΣΑΝ “ΚΟΙΝΩΝΙΑ”» του Joseph Ratzinger, στο ιστολόγιο "αμέθυστος")

Τούτο το δοκίμιο είναι ένα από τα πλέον χαρακτηρηστικά - και ενδεικτικά - δείγματα σφετερισμού της αλήθειας σε μια προσπάθεια ώστε το γνήσιο να αντικατασταθεί πλήρως από το κίβδηλο.

Δεν χρειάζεται να μπει κανείς στον κόπο της αναίρεσης, αναλύοντας διεξοδικά όλες του τις κακοδοξίες. Το "Δοκίμιο" μας παρέχει αυτή την ίδια τη δική του "ανάλυση", καθώς ο συντάκτης του γράφει :

"Από αυτή την ανάλυση προκύπτει κάτι πολύ σημαντικό : η σύνθεση του Πατρός και του Υιού σε μια τέλεια ενότητα δεν θεωρείται σαν μια γενική ομοουσιότητα, αλλά σαν κοινωνία (communio), όχι δηλαδή σαν μια ουσία με την μεταφυσική της έννοια, αλλά λόγω των προσώπων, σύμφωνα και με την φύση του θεού, η σύνθεση είναι κι’ αυτή προσωπική."

Η σύνθεση του Πατρός και του Υιού, δια την κοινωνίας (communio) του αγίου Πνεύματος τα λέει όλα, εκτός βέβαια από τη σύνθεση (sic) του Υιού με το άγιον Πνεύμα ή του Πατρός με το άγιον Πνεύμα. Τότε, στις δύο αυτές περιπτώσεις, συνθέτης και communio γίνεται άλλοτε ο Πατήρ και άλλοτε ο Υιός. Έχουμε, δηλαδή, αλλαγή ρόλων. Όταν συνθέτωνται ο Πατήρ με το Πνεύμα την κοινωνία την κάνει ο Υιός και όταν η σύνθεση γίνεται με τον Υιό και το Πνεύμα, τότε αναλαμβάνει την communio ο Πατήρ.

Λαμπρά! Πάμε για σύνθεση και δηλώσετε ποια από όλες προτιμάτε : Την communio του Πνεύματος, του Πατρός ή του Υιού; Αν δεν σας κάνει καμμία, τότε σας έχουμε κάτι άλλο, την έκπληξη :

"Στην Τριάδα η Δυάς στρέφεται προς την ενότητα χωρίς να καταργεί τον διάλογο, ο οποίος αντιθέτως δυναμώνει". Τι, δεν το καταλάβατε; Άντε, ας το κάνουμε "λιανά". Η ενότητα δυναμώνει με τον διάλογο και ο διάλογος της Δυάδος στρέφεται προς την Τριάδα. Εδώ όμως ο πάπας Βενέδικτος κάνει ένα λάθος. Δεν έχουμε διάλογο της Δυάδος, έχουμε τον διάλογο της λεγεώνος και όπως είναι γνωστό "τα των δαιμόνων (λεγεών το όνομά μου) ακατάστατα".

Αυτά είναι τα παπικά, και τα κακόδοξα, και τα αιρετικά. Τα δικά μας Ορθόδοξα άλλα λένε :

«Η χάρις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και η αγάπη του Θεού και Πατρός και η κοινωνία τού Αγίου Πνεύματος είη μετά πάντων υμών».
Αμήν.

Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΩΡΗΤΗΣ ΣΩΜΑΤΟΣ

Γιατί απορείς αγαπητέ μου "Κλασσικέ" και μαζί σου, γιατί διερωτάται ο μαχητικός Θύμιος Παπανικολάου ("Ρεσάλτο");

Η Ελλάδα βρίσκεται στο χειρουργικό τραπέζι διασωληνωμένη και η επέμβαση της αφαίρεσης των οργάνων της (δωρεά σώματος) περιμένει το "οκέϋ" από τους ειδικούς. Όλα είναι έτοιμα. Το ιερατείο, εκκλησιαστικό και πολιτικό, συμφωνεί πλήρως. Άκουσες ποτέ να γίνεται λόγος για τα επαίσχυντα εγκλήματα αυτού του είδους από τα καθεστωτικά μέσα -ένθεν κακείθεν - της παραπληροφόρησης; Όσο άκουσες να κουβεντιάζεται ο αποκρουστικός όρκος του προέδρου της Δημοκρατίας, άλλο τόσο θα άκουσες να συζητείται το έγκλημα που φέρει τον εύσχημο τίτλο : "Δωρεά Ζωής" (μεταμοσχεύσεις).

Ο Μακαρίτης ο Χριστόδουλος μας έδωσε το παράδειγμα. Το ίδιο, με λόγια μασημένα, μας δίνουν και μερικοί ησυχαστές, σε εισαγωγικά, νεονηπτικοί ιεράρχες. Όσο για τους πολιτικούς και την άλλη ακαδημαϊκή ελίτ, αυτοι εκδαπανούν το πνεύμα τους για τη Δημοκρατία και πώς αυτή θα ξεπεράσει τις προκλήσεις στις ενδεχόμενες (σ.σ. δεν είναι καθόλου "ενδεχόμενες") νέες μορφές διακβέρνησης. Γιατί λοιπόν απορείς;

Η Ελλάδα δωρίζει τα όργανά της, για λόγους εθνικής αξιοπρέπειας(!), πατριωτισμού(!!) και για να μη χάσει την εθνική της ανεξαρτησία και κυριαρχία (!!!).

Παρένθεση : Τι άλλο να κάνω; Βάζω θαυμαστικά γιατί δεν μπορώ να σχολιάσω όλες αυτές τις σαχλαμάρες δοθέντος ότι : " ... τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιοριστούν χάριν της ειρήνης, της ευημερίας και της ασφάλειας στη διευρυμένη Ευρώπη".

Άκουσε, τώρα, κάτι. Γιατί μας έχουν βάλει στο μάτι και γιατί ο πολύς Κίσσινγκερ ωμά ομολόγησε ότι "καιρός να τελειώνουμε με τους Έλληνες".

Με είχε προσκαλέσει σε τηλεοπτική συζήτηση ένας πολύ γνωστός πανεπιστημιακός δάσκαλος για να παρουσιάσουμε το αμφιλεγόμενο θέμα των μεταμοσχεύσεων. Ήταν μαζί και ένας επιφανής Νευροχειρουργός, όπως και μια συγγραφέας-δημοσιογράφος. Πάνε τώρα είκοσι χρόνια, περιθωριακό το κανάλι. Προκαταρτικά, συναντηθήκαμε στο σπίτι του κ. καθηγητή για να οριοθετήσουμε περίπου την κουβέντα που θα κάναμε. Σε κάποια στιγμή λοιπόν είπα ότι, από επιστημονικής πλευράς, πρέπει να αποσαφηνίσουμε τα πράγματα με βάση τη διακρίβωση της αλήθειας. Οπότε, ο αξιότιμος κ. καθηγητής, μου απάντησε ότι θα ήταν καλύτερα να αποφύγουμε τη χρήση του όρου "αλήθεια". Θα ήταν ενδεδειγμένο να το προσεγγίσουμε ηθικά με βάση τα ιατρικά και κοινωνιολογικά δεδομένα της επιστήμης. Την αλήθεια, είπε, ας την αφήσουμε για τους τηλεθεατές.

Γιατί το έγραψα αυτό; Διότι όλα όσα γίνονται - εύστοχα τα απαριθμεί ο κ. Θύμιος Παπανικολάου - έχουν στόχο να καταστήσουν άχρηστο και ανίσχυρο το λόγο. Λόγος για την αλήθεια δεν πρέπει να γίνεται. Αυτό που θα πρέπει να κάνουμε όλοι, είναι να αντικαθιστούμε τις δοκιμασμένες λέξεις, με το γνώριμο εννοιολογικό τους περιεχόμενο, από άλλες στις οποίες θα δίνουμε εμείς (τα ΜΜΕ) το νόημα που θέλουμε. Έτσι, χάριν της ειρήνης, της ευημερίας και της ασφάλειας, θα δίνουμε τον επιβεβλημένο όρκο στη Δημοκρατία και η διευρυμένη Ευρώπη θα φροντίζει να ετοιμάζει πολέμους, να δυστυχούν οι άνθρωποι και η ανασφάλεια να μας συντροφεύει σε όλη μας τη ζωή.

Αφού δεν τεντώσαμε το σχοινί με τους αναιδέστατους γείτονες, καταγγέλλοντας αυτούς (παγκοσμιοποίηση made in West) που τους σπρώχνουν να γίνονται προκλητικοί και διεκδικητικοί, καιρός να αρχίσουμε να βγάζουμε πάλι τα μάτια μας. Η συνταγή δοκιμάστηκε με επιτυχία στο παρελθόν. Τι μεσολάβησε ώστε, τώρα, να αποτύχει;

ΑΡΝΗΣΗ ΥΠΟΤΑΓΗΣ

Χθές (12/7/2010) στον Ιερό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Μαρούσι ,πραγματοποιήθηκε ομιλία του Π. Σαράντη Σαράντου της οποίας κεντρικό θέμα ήταν η στάση των Ορθοδόξων Χριστιανών εμπρός στην επερχόμενη "Νεο-εποχήτικη" λαίλαπα ,αρχής γενομένης απο την επιβολή της "Κάρτας του Πολίτη".
Πλήθος πιστών παρακολούθησε με ενδιαφέρον τα όσα είπαν ο π. Σαράντης και οι συν αυτώ π. Αθανάσιος Μηνάς και π. Γεώργιος Διαμαντόπουλος.
Ο π. Σαράντης έδωσε μεγάλη βαρύτητα στην πνευματική προετοιμασία των πιστών με καθημερινή θερμή προσευχή και κομποσκοίνι ,όπως χαρακτηριστικά τόνισε,ώστε ελκύοντας δι΄αυτής την Θεία Χάρη, να αποκτήσουμε το απαραίτητο Ομολογιακό φρόνημα και την Ορθόδοξη διάκριση αντιμετωπίζοντας έτσι με ψυχική υγεία και θάρρος αυτά που έρχονται.
Αναφέρθηκε στον Απόστολο Παύλο και στις δοκιμασίες που υπέστη για χάρη του Σωτήρος μας Ιησού Χριστού τονίζοντας ότι αν μιμηθούμε τον Άγιο Απόστολο τότε θα καταλήξουμε να βιώσουμε την συνεχή παρουσία και βοήθεια του Κυρίου μας χωρίς να σκεφτόμαστε απολύτως τίποτε άλλο αφού θα είμαστε πλήρεις απο αυτό το βίωμα της Θείας δοξολογίας.
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στο γεγονός της συλλογής 3.000.000 υπογραφών , δια των οποίων ο πιστός λαός ζητούσε τότε απο την πολιτεία την διεξαγωγή δημοψηφίσματος ,με θέμα την προαιρετική αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες. Το ότι αυτό το "όπλο" δεν χρησιμοποιήθηκε μετέπειτα απο την Ιεραρχία της Εκκλησίας δεν αναιρεί την σημειολογική αξία αυτής της κινητοποίησης και όπως χαρακτηριστικά είπε ο π. Σαράντης "δεν ξέρω τι συνέβη παραπίσω ή παραδίπλα και δεν χρησιμοποιήθηκε όπως έπρεπε" όμως η βούληση του πιστού λαού κατεγράφη και αυτό δεν άλλάζει.
Τον λόγο πήραν και οι παρευρισκόμενοι π. Αθανάσιος Μηνάς και π. Γεώργιος Διαμαντόπουλος οι οποίοι ταυτιζόμενοι με τις θέσεις του π. Σαράντη , αναφέρθηκαν μεταξύ των άλλων και στο πως ένας πιστός Ορθόδοξος δια του πνευματικού του αγώνα και της μιμήσεως του βίου των Αγίων της Εκκλησίας μας, θα αποκτήσει και το Ομολογιακό και Μαρτυρικό τους φρόνημα.
Όπως και ο π. Σαράντης έτσι και ο π. Αθανάσιος αναφέρθηκε στους π. Πορφύριο και π. Παϊσιο των οποίων η ζωή και οι λόγοι , όπως είπε, θα πρέπει να μας καθοδηγούν και να μας εμπνέουν.
Ο π. Σαράντης τελειώνοντας την ομιλία του και αφού αναφέρθηκε εν συντομία στην επιστολή του προς τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος (βλέπε εδώ) τόνισε με έμφαση ότι είναι χρέος όλων μας να ΑΡΝΗΘΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΡΑΛΑΒΟΥΜΕ ΤΗΝ "ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ" και να διατρανώσουμε αυτή την Ορθόδοξη αντίρρησή μας συμμετέχοντας στην "Πρωτοβουλία των Αντιρρησιών Ορθόδοξης Συνείδησης" η οποία έχοντας ως σημείο αναφοράς την προαναφερθείσα επιστολή θα αναπτύξει και στο διαδίκτυο μια κινητοποίηση συλλογής υπογραφών.
Κάλεσε όσους εκ των παρισταμένων επιθυμούν, να κάνουν την αρχή σε αυτή την "Πρωτοβουλία των Αντιρρησιών Ορθόδοξης Συνείδησης" δηλώνοντας με την υπογραφή τους την άρνηση αφ΄ενός να παραλάβουν στο μέλλον την "Κάρτα του Πολίτη" και την συμφωνία τους αφ΄ετέρου με τις θέσεις που έχουν εκφρασθεί στην επιστολή προς τον Αρχιεπίσκοπο , η οποία και τους είχε διανεμηθεί πρίν την έναρξη της ομιλίας.
Ένας εκ των συνεργατών μας, εξήγησε στους παρευρισκόμενους ότι εντός των επομένων ημερών θα έχουν ολοκληρωθεί οι απαιτούμενες τεχνικές εργασίες 'ωστε να αναρτηθεί στο διαδίκτυο το κείμενο και το "πρότυπο" στο οποίο θα μπορεί όποιος επιθυμεί να συνυπογράφει την " Αίτηση προς την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος- Διακήρυξη προς τις αρχές της Πολιτείας- Έκκληση προς κάθε Έλληνα Ορθόδοξο και κάθε ελεύθερα σκεπτόμενο άνθρωπο" της "Πρωτοβουλίας Αντιρρησίων Ορθόδοξης Συνείδησης" η οποία βασίσθηκε στην επιστολή του π. Σαράντη Σαράντου.
Ο κόσμος αφού έλαβε απο τον π. Σαράντη απαντήσεις στα ερωτήματα που του έθεσε ,και λίγο πρίν την ολοκλήρωση αυτής της συνάντησης , με απίστευτη προθυμία υπέγραφε δηλώνοντας με θάρρος και Ορθόδοξο φρόνημα την συμμετοχή του σε αυτήν την πρωτοβουλία.
Η αρχή της συλλογής υπογραφών εναντίον της επιβολής της "Κάρτας του Πολίτη" έγινε.
Απο εδώ και στο εξής είναι στο χέρι μας να δείξουμε και εμπράκτως την προαίρεσή μας ώστε με την δύναμη του Κυρίου Ιησού Χριστού , αυτή η πρωτοβουλία να έχει αποτέλεσμα κατα το θέλημά Του.

Από το ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ

Σημείωση Κυπριανού Χριστοδουλίδη

Καλό θα ήταν οι υπογράφοντες να δηλώνουν ότι από εδώ και στο εξής, εφόσον δεν υπαναχωρήσει η εντεαλμένη των αλλοτρίων κυβέρνηση, δεν θα συμμετάσχουν στην εξαπάτηση της "δημοκρατικής ψήφου" σε οποιαδήποτε δημοκρατική (δήθεν) διαδικασία, πχ. βουλευτικές, δημοτικές ή άλλου είδους (Καλλικράτης) αναμετρήσεις.

Δύο ενδιαφέροντα μηνύματα : Μήνυμα Δεύτερο

Και αυτό είναι το δεύτερο μήνυμα :

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΗΝ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Μακαριώτατε και σεβασμιώτατοι πατέρες
Με το θάρρος του υιού προς τον πατέρα, χωρίς αυτό να καθαιρεί τον σεβασμό αλλά και την αγάπη που είναι φυσικό να μας συνδέουν, πιστεύοντας ότι εκφράζω το μεγαλύτερο μέρος του ποιμνίου της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος, θέλω να σας απευθύνω μερικά ερωτήματα, τόσον αγωνιώδη όσον και επείγοντα, αμέσως σχετιζόμενα με την σημερινή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η Πατρίδα μας.

Είναι γνωστό τοις πάσι ότι η Ελλάδα δέχτηκε το τελευταίο διάστημα σφοδρότατη επίθεση από την Παγκόσμια Τραπεζοπιστωτική Εξουσία (το θηρίο δηλαδή της Νέας Εποχής) που σχεδιάζει την απόλυτη διάλυση του Έθνους μας, της Πίστης μας, της Παιδείας μας, της Εθνικής ανεξαρτησίας μας και αυτής ακόμη της αξιοπρέπειάς μας. Σχέδιο που δυστυχώς. κατά την ταπεινή μου άποψη. έχει εκτελεστές τους ίδιους τους κυβερνήτες της χώρας!

Η εθνική κυριαρχία αμφισβητείται, ο εθνικός πλούτος υποθηκεύεται, τα εθνικά και ορθόδοξα σύμβολα αφαιρούνται ή παραγκωνίζονται, σε όλα τα μέτωπα καίγεται η Πατρίδα μας!

Δεν χρειάζεται παρά να δει κάποιος τη λαίλαπα των μέτρων που στοχεύουν στον περιορισμό των δικαιωμάτων και ελευθεριών στην εξαθλίωση των ήδη φτωχών ανθρώπων και στην δημιουργία πολυεθνικής μάζας που θα παράγει πολύ και θα αμείβεται ελάχιστα!

Ήδη πολλοί άνθρωποι οικογενειάρχες, είναι τα θύματα αυτών των μέτρων και υποφέρουν απολυμένοι και άνεργοι.

Όμως η πλέον ύπουλη επίθεση είναι αυτή που γίνεται με πρόσχημα την τεχνολογία και στόχο έχει την πνευματική υποδούλωση των ανθρώπων.

Ήδη όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι καλούνται να δηλώσουν ηλεκτρονικά "το της δουλείας πρόσχημα" υποβάλλοντας πλειάδα στοιχείων και προσωπικών δεδομένων "πρός απογραφήν" παραπλησίαν εκείνης του Ηρώδου!

Και όλα συγκλίνουν στην ηλεκτρονική κάρτα του πολίτη που θα περιέχει τον ΑΜΚΑ, το ιατρικό ιστορικό, εργασιακά και προσωπικά δεδομένα κλπ.

Σειρά θα έχουν οι ηλεκτρονικές ταυτότητες και διαβατήρια, με απώτερο στόχο την τελική σύνοψη όλων των δεδομένων του ανθρώπου σε μία ηλεκτροική κάρτα...

Και το ερώτημα που θέτω ευθέως στην αγιωσύνη σας είναι, μπορεί ένας ποιμένας να σιωπά όταν τα λογικά του πρόβατα έχουν γίνει από καιρού στόχος και ήδη λεία του νοητού λύκου της παγκοσμίου δικτατορίας;

Στο ραδιοφωνικό σταθμό, της Εκκλησίας της Ελλάδος άκουσα πνευματικό να κλαίει, διότι κάποιος του είπε πως τον απέλυσαν και δεν ήξερε τι να αποκριθεί στον άνθρωπο που τον ρωτούσε τι θα απογίνουν τα παιδιά του.

Σε συνάξεις οι πιστοί εκφράζουν την αγωνία τους για την απόπειρα ηλεκτρονικού φακελώνοντας και ερωτούν απεγνωσμένα ποία είναι η θέση της Εκκλησίας!

Επί τέλους, επί αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου δια στόματός του, η σεπτή Ιεραρχία είχε και έπαιρνε θέση επί παντός επιστητού, πράγμα ίσως υπερβολικό, τώρα που με το πρόσχημα της λιτότητος λόγω της οικονομικής κρίσης, έφτασαν να απαγορεύουν και την χειροτονία νέων κληρικών και οδηγούν έναν ολόκληρο λαό στα ηλεκτρονικά μπουντρούμια της νέας εποχής και στην οικονομική και ηθική εξαθλίωση , η Εκκλησία δεν θα μιλήσει;

Γνωρίζαμε την σιωπή των αμνών κατά την σφαγή τους,, τώρα θα γνωρίσουμε μήπως και την σιωπή των ποιμένων κατά την σφαγή των αμνών;
Παρακαλώ όπως μη παραβλέψετε τα αιτήματα των λογικών σας προβάτων, ως ποιμένες έχετε ιερό καθήκον να σταθείτε και οικονομικοί αρωγοί στον λαό που υποφέρει και φθάνει στην τελεία ανέχεια, αλλά προ πάντων να στηρίξετε πνευματικά το ποίμνιο, δείχνοντας αφενός τις κατευθυντήριες γραμμές σε όλα τα θέματα που βεβιασμένα προωθεί η «νέα εποχη» δια της πολιτείας και αφετέρου δίνοντας στους «ηγέτες» μας να καταλάβουν, πως στην επίθεσή τους κατά των ιερών και των οσίων του λαού, σε όλα τα μέτωπα, ΘΑ ΒΡΟΥΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΛΗΡΙΚΟΥΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΒΑΘΜΙΔΩΝ, που μαζί με τον ευσεβή λαό θα τους αποκρούσουν!

Ασπαζόμενος την τιμίαν δεξιά σας με τιμή
Romanos

Δύο ενδιαφέροντα μηνύματα : Μήνυμα Πρώτο

Παρέλαβα δυο ενδιαφέροντα μηνύματα, που θα ήταν χρήσιμο, νομίζω, να τα διαβάσουν όσοι παρακολουθούν το ιστολόγιο που επιμελούμαι. Το πρώτο είναι το κατωτέρω


ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ


Δεν θα αρχίσω την επιστολή μου με προσφωνήσεις διότι και το αξιότιμον και η κυριότης του εαυτού σας, όλων όσων έχετε εκλεγεί από τον Ελληνικό λαό και έχετε δώσει όρκο να νομοθετείτε, προς το συμφέρον του και προς το συμφέρον της πατρίδος, είναι έννοιες που δυστυχώς δεν φαίνεται να αντιστοιχούν στην προσωπικότητά σας, όπως εκφράζεται από την ημέρα της εκλογής σας μέχρι σήμερα.

Η Ελλάδα δέχτηκε το τελευταίο διάστημα την σφοδρότερη επίθεση της Παγκόσμιας Τραπεζοπιστωτικής Εξουσίας (του θηρίου δηλαδή της Νέας Εποχής) άπό τότε που αυτή (η ΠΤΕ) με ηγέτες τον Ρόθτσιλντ και τον Ροκφέλερ ανέλαβε ( όπως εκείνοι και όλοι οι υποταγμένοι σ΄ αυτούς πιστεύουν) τις τύχες του Κόσμου. Οι λόγοι και προφανείς είναι και έχουν αναλυθεί επαρκώς από πολλούς και έγκυρους επιστήμονες.

Συνοπτικά δε αναφέρω, την γαιοστρατηγική θέση της Ελλάδας , τις γαιοοικονομικές δυνατότητές της την πολιτισμική κληρονομιά της αλλά πάνω απ΄ όλα το αδούλωτο πνεύμα του Ελληνικού λαού που εδράζεται στα ακλόνητα θεμέλια της Ορθοδοξίας και της αγάπης του προς το Έθνος και την όντως Δημοκρατία.

Η συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού λαού, αντιλαμβάνεται πλέον ξεκάθαρα, ότι βρίσκεται μπροστά σε ένα από καιρό καλά οργανωμένο σχέδιο της Παγκόσμιας Τραπεζοπιστωτικής Εξουσίας που στοχεύει στην απόλυτη διάλυση του Έθνους, της Πίστης, της Παιδείας της Εθνικής ανεξαρτησίας και αυτής ακόμη της στοιχειώδους αξιοπρέπειας με την οποία δικαιούται να ζει και να υπάρχει κάθε άνθρωπος. Σχέδιο που δυστυχώς έχει εκτελεστές τους ίδιους τους κυβερνήτες του!

Και πάλι συνοπτικά θα αναφέρω:

α)Την απόδοση ιθαγένειας (και όχι υπηκοότητας) στους μετανάστες ορισμένου χρόνου, που εκτός από την ψηφοθηρία, σκοπό έχει κυρίως την ανάμειξη του Ελληνικού πληθυσμού με τον μεταναστευτικό πληθυσμό.

β) Τον "Καλλικράτη" που εκτός από τον υδροκεφαλισμό και την δημιουργία φέουδων, κύριο στόχο έχει την αποδομή του λεγόμενου τοπικισμού, της αγάπης δηλαδή προς την ιδιαίτερη πατρίδα, κύριου συνεκτικού συστατικού του Έθνους και πηγή της αγάπης προς όλη την πατρίδα, την Ελλάδα.

γ) Την άποδόμηση της Εθνικής Παιδείας, και την αντικατάσταση της Ορθόδοξης Πίστης μας με τον συγκρητισμό, με την τοποθέτηση στην γ. γραμματεία του ακρωτηριασμένου από τον εθνικό και θρησκευτικό του τίτλο υπουργείου, της γνωστής για τις αντεθνικές (και άρα ανθελληνικές) θέσεις της, Θ. Δραγώνα, η οποία ήδη έχει δώσει "καρπούς" ΄("Το σπίτι του Κεμάλ" την ημέρα της γενοκτονίας των Ποντίων, η ιδιότυπη δίωξη της Χαράς Νικοπούλου κλπ.) και μέλλεται να δώσει και άλλους με την περικοπή της ύλης, (ασφαλώς της ιστορίας που ενοχλεί την Τουρκία), του μαθήματος των θρησκευτικών κ. α.

δ) Την πλήρη αμφισβήτηση κατ΄ αρχήν και απώλεια στην συνέχεια, της Εθνικής κυριαρχίας, με την εγκατάλειψη της υποθέσεως των Πομάκων της Θράκης τον ενδοτισμό στην υπόθεση του ονόματος των Σκοπίων, την προώθηση της "ελληνοτουρκικής φιλίας" (δηλαδή της συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου και την σταδιακή αναγωγή της Θράκης ως ζώνης "φιλίας") εξ ου και η κατάργηση των υπουργείων-συμβόλων "Αιγαίου" και "Μακεδονίας- Θράκης" και φυσικά την προώθηση ενός νέου σχεδίου-κλώνου Ανάν για το Κυπριακό.

ε)Τον επαίσχυντο διεθνή διασυρμό της χώρας που εμφανίστηκε στην ΕΕ ως αναξιόπιστη από τον ίδιο τον υπουργό της, την συνεχή βραδύτητα λήψεως σοβαρών και ουσιαστικών μέτρων, όπως άριστοι επιστήμονες επεσήμαιναν ήδη από τον Οκτώβριο του 2009 (π. χ. ο διαπρεπής πρώην υπουργός Μ. Δρεττάκης), την λήψη στη συνέχεια μέτρων πιο επαχθών και ζημιογόνων για την οικονομία από εκείνα που κατήγγελλαν προεκλογικά (περικοπές μισθών και συντάξεων, αύξηση του ΦΠΑ, αβάσταχτη και παντελώς άδικη φορολόγηση κ. α.) και τέλος, αφού σκοπίμως απερρίφθη κάθε προσφορά δανεισμού από άλλες χώρες όπως η Κίνα, την άθλια (δήθεν αναγκαστική) υπαγωγή της χώρας στην μέγγενη του ΔΝΤ και των απαράδεκτων για εταίρους όρων της Ε. Ε, προκειμένου να δανειστούμε χρήματα, για να τα δώσουμε στους παλαιότερους δανειστές, οδηγούμενοι σε ανεξέλεγκτη χρεωκοπία, αντί της καταγγελίας του παράνομα αυξημένου χρέους από την Παγκόσμια Τραπεζοπιστωτική Εξουσία και τον εκτελεστικό βραχίονα της οικονομικής της τρομοκρατίας που είναι οι μεγάλες αμερικανικές τράπεζες και οι «οίκοι αξιολόγησης».
Έλληνες νομοθέτες, η πράξεις σας την κρίσιμη αυτή ώρα δεν δείχνουν ότι έχετε επαρκώς αντιληφθεί, τον τρόπο με τον οποίο ο Ελληνικός λαός παρακολουθεί την χώρα του να σύρεται σιδηροδέσμια στο βάραθρο από εκείνους που με ειδεχθές θράσος αυτοαποκαλούνται σωτήρες της! Έχετε φαίνεται μεγάλη εμπιστοσύνη στους αγορασμένους δημοσιογράφους που καθημερινά προπαγανδίζουν τον μονόδρομο του κρημνού και τους «σωτήρες». Όμως ούτε οι μισθοί ανεβαίνουν, ούτε οι αδικίες αποκαθίστανται αλλ΄ ούτε οι «σωτήρες» θα σωθούν με την προπαγάνδα! Ο λαός εξαθλιώνεται και επομένως εξαγριώνεται. Άκουω ήδη τον αχό της οργής του να ξεχειλίζει κι αλλοίμονο σε σας και στους ανερυθρίαστους προπαγανδιστές σας, όταν το ηφαίστειο εκραγεί! Απευθύνομαι σε όλους, διότι η Πατρίδα καίγεται κι εσείς σκαρφίζεστε τρόπους να διασωθείτε, φορώντας τα ρούχα σας αλλιώς, ψελλίζοντας μέσα απ΄ τα δόντια σας, ανοησίες περί διαφάνειας, πάταξης της διαφθοράς κι άλλα ηχηρά προσόμοια μιας αμετανόητης μανίας, για την προ-βολή σας και την διατήρηση της καρέκλας σας. Αλλά και η αριστερά κρατάει τον ίσο παίζοντας με το βιολί της την ίδια μονότονη όσο και θλιβερή νότα του «γκρεμίστε, αλλά μη με ρωτάτε τί θα χτίσουμε».
Οι εξεταστικές σας επιτροπές καρναβαλική υποτίμηση της νοημοσύνης μας , σας είναι χρήσιμες για να πληρωθείτε κι από πάνω, πετώντας θεατρινίστικα μαχαίρια ο ένας κατά του άλλου κι έτσι νομίζετε πως θα εκτονώσετε την λαϊκή οργή, που διαχέεται διογκούμενη μέρα με την ημέρα.

ΕΙΣΤΕ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΟΛΟΙ!
Όποιος είναι τίμιος δεν μπορεί να συναινεί με την παρουσία του στο κοινοβούλιο, στον διαμελισμό της οντότητας της χώρας! Δεν μπορεί να παρακολουθεί να σφαγιάζονται οι γέροντες και οι νέοι με συντάξεις και μισθούς πολύ κατώτερους της ελεημοσύνης, σε μια χώρα πάμπλουτη, επειδή οι υπηρέτες των τραπεζιτών αποφάσισαν να παραδώσουν τον πλούτο της χώρας, στους κυρίους τους! Δεν μπορεί πρωτίστως κανείς έντιμος νομοθέτης να νομιμοποιεί με την παρουσία του στο κοινοβούλιο, την κατάφωρη κατάλυση της Δημοκρατίας! Στην αρχαία Δημοκρατία, που μόνο το όνομά της επικαλείσθε, θα είχαν ανακληθεί τα αξιώματα των κυβερνώντων, θα είχαν δημευθεί οι περιουσίες πολλών, οι περισσότεροι θα ήσαν εξοστρακισμένοι και ορισμένοι θα είχαν αντιμετωπίσει και αυτήν την ποινή του θανάτου! Εάν είστε αξιότιμοι κύριοι, ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙΤΕ!!! Αφήστε έκθετους και ολομόναχους τους ξεδιάντροπους ψεύτες που λήστεψαν την ψήφο του Ελληνικού λαού, σε μια χωρίς προηγούμενο αποχή από την δολοφονία της Ελλάδας και την κατάλυση της Δημοκρατίας που συντελείται! Κι εσείς βουλευτές της «πλειοψηφίας» αν έχει μείνει ίχνος τιμιότητας μέσα στην ψυχή σας, ρίξτε την επίορκη κυβέρνηση, για να μιλήσει ξανά ο λαός!!! Πλούτος στη χώρα υπάρχει, άρα υπάρχουν και λύσεις και δόξα τω Θεώ εκατοντάδες χιλιάδες λαμπρά μυαλά για να τις κάνουν πράξη! Εάν συνεχίσετε να κωφεύετε, η οργή του λαού, θα σας αφανίσει! Δεν θα μείνει ούτε καν η ανάμνησή σας! Εγώ που γράφω με πόνο αυτές τις γραμμές, είμαι ένας άσημος ποιητής, ένα τίποτε του σύμπαντος, αλλά αφού κανείς από τους λεγόμενους πνευματικούς ανθρώπους (πλην του Θεοδωράκη) δεν μιλάει, είπα να σας τα πω εγώ για λογαριασμό τους, μην πείτε πως δεν βρέθηκε κάποιος να σας μιλήσει έτσι κοφτά και σταράτα! Και ο Θεός γνωρίζει πως αυτή η επιστολή είναι γραμμένη με το αίμα της ψυχής μου, άγρυπνες νύχτες που κλαιω και προσεύχομαι για την Πατρίδα μας, είναι γραμμένη ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΤΑΝΟΗΣΕΤΕ! Θέλω όμως να κλείσω με ένα τελευταίο μήνυμα, προς τους αμετανόητους υπηρέτες των τραπεζιτών της Μπίλντεμπεργκ: Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει, πολύ περισσότερο δεν μπαίνει στον ομαδικό τάφο που ετοιμάζει η Παγκόσμια Τραπεζοπιστωτική Εξουσία για τις χώρες και τους λαούς του κόσμου. Η Ελλάδα θα απαντήσει στην ΠΤΕ με ΠΤΥΕΛΑ Και πάνω απ΄ όλα, στην Ορθόδοξη Ελλάδα με τα εκατομμύρια των μαρτύρων, τα τρισεκατομμύρια ευρωδολάρια της Παγκόσμιας Τραπεζοπιστωτικής Εξουσίας είναι πενταροδεκάρες! ΞΕΧΑΣΤΕ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΟΥ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΦΕΡΕΤΕ! ΕΔΩ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΤΗΣΕΙ!
Με τιμή
Romanos

Στην "τελική ευθεία"

H Ύπατη Εκπρόσωπος της ΕΕ για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Ασφάλειας και Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,Βαρόνη Κάθριν Άστον, στη διάλεξη που έδωσε στο Μέγαρο Μουσικής μίλησε για την ανάγκη μια Παγκόσμιας Διακυβέρνησης. Συγκεκριμένα είπε : «Περιγράφω την ΕΕ, σαν την καρδιά της (Ευρώπης), ως μια τεράστια μηχανή επίλυσης συγκρούσεων που δίνει τη δυνατότητα στα κράτη-μέλη να αντιμετωπίσουν διασυνοριακά προβλήματα στη βάση των συμφωνηθέντων κανόνων. Όπως έχουν τα πράγματα, είναι επίσης μια πολύ καλή περιγραφή για το πώς θα έπρεπε να είναι η παγκόσμια διακυβέρνηση».

Φυσικά, το μόνο που δεν μας είπε, είναι ότι όλα θα γίνουν δια της ψήφου. Αυτοί που ετοιμάζουν την ONE WOLD GOVERMENT (μια παγκόσμια κυβέρνηση), τα πιόνια τους δηλαδή, θα μας λένε από τη μια ότι είναι αντίθετοι με αυτή την ισοπέδωση, ότι είναι πατριώτες, ότι κινδυνεύει η εθνική μας κυριαρχία, ότι "λεφτά υπάρχουν" και από την άλλη, θα κάνουν ό,τι τους έχει δασκαλέψει η ελίτ των globalist (παγκοσμιοποιητές).

Έτσι, θα τρέχουμε αλαφιασμένοι να ψηφίσουμε "εθνικά", "πατριωτικά", "σοσιαλιστικά" ή "φιλελεύθερα" και την άλλη μέρα θα βλέπουμε να ξηλώνεται το Σύνταγμα, να γκρεμίζονται τα σύνορα και τα θρησκευτικά σύμβολα να μπαίνουν στα σεντούκια. Θα βλέπουμε όμως και το Μουντιάλ, την Ισπανία να παλεύει με την Ολλανδία για την κατάκτηση του στέμματος της (παγκόσμιας) μπάλας. Η Ισπανία νίκησε, αλλά σε λίγα χρόνια Ισπανία θα υπάρχει μόνο στα ιστορικά βιβλία. Φοβάμαι όμως ότι οι Ισπανοί, και οι Ολλανδοί βεβαίως, δεν θα αποδειχθούν τόσο βλάκες όπως εμείς.

Τέλος πάντων, αυτό είναι άλλο θέμα και αφορά άλλους. Εμείς θα κάνουμε το χρέος μας, για να φτάσουμε στο τέλος μας. Θα έχουμε ψηφίσει τους έντιμους αλα Ρουσόπουλο, Καρατζαφέρη, Σημίτη, Παπανδρέου και πάλι Παπανδρέου, Καραμανλή και πάλι Καραμανλή κλπ. Μήπως ήταν κανείς από αυτούς αντίθετος της ONE WORLD GOVERMENT; Δεν το νομίζω.

"Ο έχων νουν ψηφισάτω τον αριθμόν του θηρίου". Μου φαίνεται όμως ότι ο χρόνος παρήλθε. Τον αριθμό τον ψηφίσαμε προ πολλού και τώρα μας απομένει η "κάρτα του πολίτη". Θα τους ψηφίσουμε, αυτούς που θα μας υποσχεθούν (σαν τον Χριστόδουλο) ότι δεν θα μας εφοδιάσουν, αλλά την κάρτα θα την πάρουμε. Βρισκόμαστε στην "τελική ευθεία".

Νεωτερικοί πατέρες

Με αφορμή την "ευχαριστιακή εκκλησιολογία" και το "βασίλειον ιεράτευμα" γράφτηκαν πρόσφατα αρκετά. Σε ιστολόγια οπωσδήποτε. Δεν είμαι ούτε αρμόδιος, ούτε ειδικός να ασχοληθώ ή να σχολιάσω όσα είπε η μια και η άλλη πλευρά. Παρ΄όλα αυτά και μολονότι το σχόλιό μου βάσιμα θα μπορούσε ένας ειδικός να το χαρακτηρίσει ως "στερούμενο σοβαρής κριτικής", είπα να γράψω κάτι σχετικό. Το οποίο και ήταν :

Αυτά που γράφει ο π. Ζηζιούλας για την "ευχαριστιακή εκκλησιολογία" είναι κατά το πλείστον ορθά. Πότε όμως; Αν στη θέση του επισκόπου ίστατο ένας Μέγας Βασίλειος, ένας Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ένας Μέγας Αθανάσιος, ένας Γρηγόριος Παλαμάς και αναρίθμητοι άλλοι άγιοι Πατέρες. Ποιος όμως από αυτούς θα έκανε λόγο για "ευχαριστιακή εκκλησιολογία"; Μήπως είναι το άγιον Πνεύμα που φωτίζει τους νεωτερικούς μας πατέρες ώστε να τον εισηγούνται;

Οι σημερινοί αντί να βαδίζουν στα ίχνη των προκατόχων, μπήκαν στον πειρασμό να "παράγουν" θεολογία σαν τους προτεστάντες και τους παπικούς. Λες και η Θεολογία είναι βιομηχανία παραγωγής αυτοκινήτων και άλλων καταναλωτικών αγαθών (έστω). Αυτό είναι το κύριο μέλημά τους : η παραγωγή θεολογίας, αφομοιωτικής θεολογίας μάλιστα, που καταφάσκει σε όλες τις σύγχρονες εξελίξεις και εξισορροπεί τα ανισόρροπα, άλλοτε με εμφανή αποσκορακισμό της Ιερής Παράδοσης και άλλοτε εν λόγοις εξαίρουσα και εκθειάζουσα αυτήν.

Αν είχαν διαφορετικούς προσανατολισμούς οι νεωτερικοί πατέρες, πέρα από τον άχαρι ρόλο ρηματικών εννοιολογικών διαφοροποιήσεων (σημ. Αντί να απορριφθεί ολωσδιόλου ο ξενόφερτος νεολογισμός "ευχαριστιακή εκκλησιολογία" οι ημέτεροι προσπαθούν να τον εισάγουν "εξ επόψεως ορθοδόξου") τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά και ο λαός του Θεού, ανεξάρτητα αν ήταν γνώστης της πνευματικής ή της μυστηριακής ιερωσύνης, του φωτισμού ή του δοξασμού, της θέωσης ή του καθαρμού, (π. Ρωμανίδης) θα ήταν σε θέση να γνωρίζει την πίστη του, να σέβεται τον άγιο Θεό και να αγωνίζεται για την αλήθεια, αεί καταγγέλλοντας τον θάνατο του Κυρίου κατά το :
"Οσάκις γάρ άν εσθίητε τον άρτον τούτον και το ποτήριο τούτο πίνητε, τον θάνατον του Κυρίου καταγγέλλετε άχρις ού άν έλθη".

Το έκανε ο Παπουλάκος και πέθανε φυλακισμένος σε Μοναστήρι, οι άγιοι Κολλυβάδες άλλοι σκοτώθηκαν και άλλοι διώχθηκαν, ο Μακρυγιάννης βγήκε πλανεμένος, οι παλαιοημερολογίτες ήταν απαίδευτοι και θρησκευτικά νοσούντες, οι Εσφιγμενίτες αργοσβύνουν και ο Σέρβος π. Συμεών Βίλοφσκι "παίζεται" στο παζάρι της διπλωματίας.

Στο παρελθόν είχα μια συζήτηση με έναν ολιγομαθή χωρικό, που έζησε όλα του τα χρόνια εκεί που γεννήθηκε. Λίγα γράμματα γνώριζε. Κάποτε, μου είπε, πήγαν κάτι προτεστάντες ή γιεχωβάδες, να τον κατηχήσουν. Ήταν συγχωριανοί του μεταναστεύσαντες, πλουτίσαντες και (παρα)μορφωθέντες στην πέραν του Ατλαντικού Βαβυλώνα. "Τους έκοψα την κουβέντα, μου είπε, και τους απάντησα, αν θέλουν να ξανάρθουν σπίτι μου τέτοια λόγια για το Χριστό και την Παναγία να μη μου ξαναπούν. Κι αυτοί μου έκοψαν την καλημέρα", ήταν ο τελευταίος του λόγος που τον θυμάμαι ακόμη. Ο Κύριος τον έχει ήδη αναπαύσει στη δική Του "κατάπαυση".

Η Δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα

Όταν οι "καρχαρίες" της οικονομίας χάνουν τα επενδεδυμένα σε ομόλογα λεφτά τους, τότε τα σπασμένα τα πληρώνει η φτωχολογιά. Τα μικρά καρχαριάκια πάντα τη γλυτώνουν. Ο καννιβαλισμός έχει κι αυτός ένα όριο.

Μόνο η αγάπη του πάπα και των νέων ελεύθερων κοσμοσωτήρων είναι χωρίς σύνορα ("ασύνορη" sic). Όλα τα άλλα έχουν σύνορα.

Ας κάνουμε όμως μια μικρή παραχώρηση και ας εξαιρέσουμε την φιλτάτην Δημοκρατία. Εδώ όμως δεν μιλάμε για σύνορα! Έξυπνοι οι βλάκες, μας λένε για αδιέξοδα - δόγμα το : "Η Δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα" - και μας αδειάζουν τις τσέπες. Άλλωστε τους ψηφίζουμε, επειδή τα αδιέξοδα δεν μας αρέσουν!!!

Στα τσακίδια παλιοβλάκες.

Λόγια που δεν ακούστηκαν ποτέ

Έγραψα κάπου ένα σχόλιο, δεν ξέρω αν θα δημοσιευθεί. Ήταν το παρακάτω :

Αφού δεν παραιτούνται από το βουλευτικό τους αξίωμα αυτοί που ισχυρίζονται "δεν έφαγα, δεν έκλεψα" όλα αυτά τα χρόνια της λεγόμενης Μεταπολίτευσης και προτιμούν να παίζουν το γνώριμο παιγχνίδι της εξαπάτησης : " Όλοι μέσα στο κοινοβουλευτικό μαντρί με άλλοτε ψήφους υπέρ και άλλοτε αντί", τότε το μόνο που μας μένει είναι να παραιτηθούμε εμείς από το "δικαίωμα ψήφου".

Να πάνε να φτιάξουν Κυβέρνηση των 300.000 ψηφοφόρων και μετά να δούμε τι μούτρα θα έχουν, για να μας προβάλλουν τη δικαιολογία "ο ελληνικός λαός μας ψήφισε"!

Ούτε θεόσταλτες δικτατορίες, ούτε αίματα, ούτε διχόνοιες, ούτε "άρχοντες" των κινημάτων. Όλοι ενωμένοι σε ένα και μόνο σύνθημα : "Όχι ψήφο στους άτολμους βρωμιάρηδες που κανείς τους δεν παραιτήθηκε από το ξεπούλημα της πατρίδας".

Αν η Ελλάδα μπορεί να στείλει ένα παγκόμιο μήνυμα, κατά αυτής της ελεεινής, ασύδοτης και ανθρωποκτόνου δυτικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, μόνο αυτό θα μπορούσε να είναι. Η μειοψηφία που κυβερνά τον κόσμο θα αναγκαστεί να βγάλει τη μάσκα της ελευθεριάζουσας δημοκρατίας, για να βρεθεί αντιμέτωπη με τα δισεκατομμύρια των ελεύθερων πολιτών.Και όταν γράφω "ελεύθερος", εννοώ ελεύθερος από το κάλπικο δίλημμα της κάλπικης ψήφου και των κάλπικων δανείων. Οι καταχθόνιοι σχεδιασμοί τους μόνο αυτή την παράμετρο δεν λογαριάζουν.

resaltomag // Επισκόπηση Θ.Ενότητας - ο Κόσμος καίγεται και ...

resaltomag // Επισκόπηση Θ.Ενότητας - ο Κόσμος καίγεται κ

Εδώ ο κόσμος καίγεται και ο ΣΥΡΙΖΑ …χτενίζεται!!!

Η Ελληνική κοινωνία πυρπολείται από άκρο σε άκρο και οι συριζαίοι θυμήθηκαν ότι πρέπει να ξαναρχίσουν τα ουρλιαχτά κατά του σταυρού στα σχολεία, μήπως και τους θυμηθούν τα νεοταξικά ιερατεία και τους ξεθάψουν από την αφάνεια…

Αυτή η εξαιρετικά αυθάδης «τσόντα» των ιδεολογημάτων της παγκόσμιας ιμπεριαλιστικής Νέας Τάξης, διψάει μέχρι τρέλας να πρωτοστατεί στη συκοφάντηση και κατεδάφιση κάθε «εθνικού» και κάθε «Ορθόδοξου» κυττάρου της ελληνικής κοινωνίας.

Αντίθετα αυτοί οι αδίστακτοι συριζαίοι καταλαμβάνονται από ναρκισσιστική έξαψη και υστερικό μένος προκειμένου να υπερασπιστούν θρησκείες ξένες (κοράνια και ΣΙΑ), σύμβολα και ατομικά δικαιώματα (άκρως αστικά σύμφωνα με το Μαρξ) τα οποία υπονομεύουν τις ιστορικές συγκροτήσεις και συλλογικές συνειδήσεις των κοινωνιών, ιδιαίτερα της ελληνικής…

Προπαγανδίζουν υστερικά τα θεοποιημένα «δικαιώματα» και τις «αξίες» του διεθνούς χρηματιστηριακού κεφαλαίου και καρατομούν το κάθε συλλογικό και ιστορικό κεκτημένο των εθνικών κοινωνιών…

Και έχουν το αβυσσαλέο θράσος να αυτό- ονομάζονται Αριστεροί…

Αναγάγουν το «ατομικό δικαίωμα» [b](αστική ιδεολογία)[/b] σε θεότητα, καρατομούν το «συλλογικό δικαίωμα» (σοσιαλισμός), χλευάζουν το ιστορικό κεκτημένο και το παίζουν …αριστεροί!!!

ΣΗΜΕΡΑ έχουν καταληφθεί από νευρικό παροξυσμό, λόγω του καταποντισμού τους…

Αρχίζουν να κραυγάζουν, ζητώντας βοήθεια από του σπόνσορές τους: Της Νέας Τάξης…

Τρελαίνονται με τη διάλυσή τους…

Σπεύδουν, λοιπόν να ξαναζεστάνουν όλα τα πολιτικά τους βίτσια και όλες τις νεοταξικές διαστροφές τους.

Η Ελλάδα ζει τον εφιάλτη της νεοταξικής κατοχής και αυτοί οι άμοιροι τα βάλανε πάλι με τα χριστιανικά σύμβολα που τόσο λυσσαλέα θέλει να καταργήσει αυτός ο εφιάλτης που ζούμε…

ΑΞΙΟΣ Ο ΜΙΣΘΟΣ ΤΟΥΣ.

Βεβαίως ματαιοπονούν: Έχουν πεταχτεί στον κάλαθο των αχρήστων της ιστορίας και δεν το έχουν αντιληφθεί…

Τη νέα επίθεση εναντίον του σταυρού τη διαβάσαμε από το φίλο Σκίνιους:
http://skinious.blogspot.com/2010/07/2.html

Η παρέμβαση της Ελλάδας υπέρ της Ιταλίας στο ζήτημα της απαγόρευσης της ανάρτησης του χριστιανικού συμβόλου του σταυρού στις σχολικές αίθουσες, προκάλεσε την αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ, με ανακοίνωση που αναφέρει:

«Η Επιτροπή Δικαιωμάτων ΣΥΡΙΖΑ καλεί το Υπουργείο Εξωτερικών να δώσει εξηγήσεις, για την αιφνιδιαστική ενέργεια της επίσημης παρέμβασης της Ελλάδας... υπέρ της Ιταλίας κατά την πρόσφατη ακροαματική διαδικασία, που έλαβε χώρα στο Τμήμα Ευρείας Σύνθεσης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ), αναφορικά με το θέμα της ανάρτησης θρησκευτικών συμβόλων σε δημόσια σχολεία. Η ενέργεια αυτή έρχεται σε κατάφωρη αντίθεση με παλαιότερες δημόσιες τοποθετήσεις του Πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης και του Υπουργού Δικαιοσύνης Χάρη Καστανίδη στη Βουλή των Ελλήνων και φανερώνει τη συντηρητική αναδίπλωση της ελληνικής κυβέρνησης σε θέματα προστασίας ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ατομικών ελευθεριών.

Επίσης, η Επιτροπή Δικαιωμάτων ΣΥΡΙΖΑ καλεί την υπουργό Παιδείας να ασχοληθεί με το θέμα που έχει προκύψει, τόσο σε σχέση με αιτήματα γονέων για απομάκρυνση θρησκευτικών συμβόλων από τα δημόσια σχολεία, όσο και σε σχέση με την εγκύκλιο που επαναφέρει το ζήτημα της αναγραφής του θρησκεύματος στα απολυτήρια κατά παράβαση της αρχής της θρησκευτικής ουδετερότητας και της προστασίας της θρησκευτικής ελευθερίας».

ΒΡΕ ΛΥΣΣΑ ΚΑΚΙΑ!!! Μα καλά, ...ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ;

Η νέα πίστη

Με τίτλο "Πράκτορες θανάτου" το περιοδικό ΕΥΘΥΝΗ φιλοξενούσε άρθρο του κ. Κώστα Τσιρόπουλου. Με αρκετή ενάργεια κατέγραφε το θλιβερό παγκόσμιο σημερινό σκηνικό και επεσήμαινε τις ευθύνες των πανεπιστημιακών και όλων των άλλων επώνυμων και διάσημων. Έγραφε μεταξύ των άλλων :

Κ. Τσιρόπουλος : " (Τον καλούν, τον άνθρωπο) να πιστέψει, και να δεχθεί πως πεθαίνοντας, πεθαίνει τελειωτικά, πεθαίνει πλήρως, δεν υπάρχει τίποτε πίσω από το σκοτεινό, συχνά ζοφερό, παραπέτασμα του θανάτου"

Συμπλήρωσα τα ακόλουθα,

Θαυμάσιο το άρθρο αυτό, αλλά να με συγχωρέσει, ως προς αυτό που γράφει, ο κύριος Τσιρόπουλος : "Να πιστέψει, και να δεχθεί πως πεθαίνοντας, πεθαίνει τελειωτικά, πεθαίνει πλήρως, δεν υπάρχει τίποτε πίσω από το σκοτεινό, συχνά ζοφερό, παραπέτασμα του θανάτου".

Όχι βέβαια, δεν τον καλούν να δεχθεί και να πιστέψει, ότι πεθαίνοντας, πεθαίνει τελειωτικά. Οι διάσημοι άσημοι του προτείνουν να πιστέψει ότι θα γίνει συμπαντική σκόνη (!), συμπαντική ενέργεια (!!). Αυτή είναι η καλύτερη πίστη. Μάλιστα. Να πιστεύουμε στην ενέργεια και στη συμπαντική σκόνη. Τόσο ηλίθιοι είναι. Είναι προτιμότερο να πιστεύεις ότι θα γίνεις σκόνη, παρά να πιστεύεις ότι θα αναστηθείς με το "αυτό και ουκ αυτό" σώμα.

Η πανεπιστημιακή και η άλλη (...) ιδιωτεία μόνον με αυτό τον τρόπο, τον τρόπο της σκόνης και της ενέργειας, κατακτά την έδρα και οι υπόλοιποι την αναγνωρισιμότητα και τη διασημότητα.

Η βλακεία είνα ακαταγώνιστη ενέργεια και η σκόνη τα έχει σκεπάσει όλα. Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς; Μα τι άλλο, ξεσκονόπανο χρειαζόμαστε και ... γείωση για να μην πάθουμε ηλεκτροπληξία.

Το παπικό μάθημα περί αλαθήτου

Ο παπικός επίσκοπος Τήνου έγραψε : "Η πρώτη φορά ήταν (σημ. που έγινε χρήση του προνομίου "ex cathedra αλάθητος") ήταν το έτος 1854 (πριν λοιπόν από το δόγμα), όταν ο Πάπας Πίος ο 9ος κήρυξε ως δόγμα πίστεως το γεγονός της αμιάντου συλλήψεως της Θεοτόκου. Και επειδή, ενδεχομένως, ούτε εσείς (σημ. ο παπικός επίσκοπος απευθύνεται σε Ορθόδοξο θεολόγο) ούτε οι αναγνώστες σας γνωρίζουν τι σημαίνει αυτό, σας ενημερώνω ότι η Καθολική Εκκλησία πιστεύει ότι η Παναγία, η κεχαριτωμένη, επειδή προοριζόταν από το Θεό να είναι η Μητέρα του Υιού του, απαλλάχτηκε από την προπατορική αμαρτία από τη στιγμή της συλλήψεώς της."

Και τι να γράψει κανείς για όλα αυτά; Χρειάζεται; Μάλλον, όχι. Άλλοι θα του απαντήσουν λεπτομερώς. Από εμένα αυτά τα λίγα, για το αλάθητο του Πρώτου και το μάθημα που μας δίνει ο παπικός επίσκοπος Τήνου σχετικά με αυτό.

Τι μας λέει λοιπόν; Ότι η Καθολική (παπική) Εκκλησία πιστεύει ότι η Παναγία, επειδή προοριζόταν από το Θεό να είναι η Μητέρα του Υιού του, απαλλάχτηκε από την προπατορική αμαρτία κατά τη στιγμή της συλλήψεώς της. Δηλαδή, εξ "άκρας συλλήψεως" η υπεραγία Θεοτόκος απαλλάχτηκε από την πτώση του Αδάμ και της Εύας, την οποία όμως έφεραν οι γονείς αυτής, αλλά δεν την μετέδωσαν σ΄ εκείνη. Με άλλα λόγια, την προπτωτική αναμάρτητη, αθάνατη και άφθαρτη, φύση δεν την είχε μόνον ο Κύριος, την είχε και η Παρθένος Μαρία. Διότι, λέει το παπικό μάθημα, ο Παντογνώστης την προόριζε να γίνει Θεοτόκος. Οπότε, σκέφτομαι εγώ, εκείνη δεν χρειαζόταν να κάνει τίποτα, ώστε να καταξιωθεί της Χάριτος. Το αυτεξούσιον που της εδόθη ήταν προκαθορισμένο, προδιαγεγραμμένο.

Αυτά όμως είναι παπικές στρεβλές διδασκαλίες. Ο Θεός την προόρισε διότι προγνώριζε τη συνετή χρήση του αυτεξουσίου της : "Πώς έσται μοι τούτο, επεί άνδρα ου γινώσκω;", ομολογεί η ίδια. Αν αυτό δεν είναι προφανέστατη χρήση του αυτεξουσίου, τότε τι είναι; Ή μήπως, η υπεραγία Θεοτόκος στερείτο αυτεξουσίου; Τι είδους θεολογία πάει να μας μάθει ο παπικός επίσκοπος;

Πέρα όμως από αυτά υπάρχει και κάτι άλλο εξίσου σημαντικό. Πώς τούτο, δηλαδή η αμίαντη σύλληψη, δεν έγινε με κάποιον από τους Προφήτες, αφού δια του στόματος αυτών ελάλησε το πανάγιον Πνεύμα; Γιατί δεν προτιμήθηκε κάποιος από αυτούς να είναι γονεύς της Θεομήτορος και κρίθηκε άξιο το ζεύγος του Ιωακείμ και της Άννης; Άραγε, μήπως και αυτοί είχαν "εξ άκρας συλλήψεως" απαλλαγεί του προπατορικού αμαρτήματος;

Να περιμένω απάντηση; Κι εδώ, μάλλον όχι.

-----------------------------------------
Προσθήκη στις 10/07/2010

Το σχόλιο που ανάρτησα εδώ με τίτλο : "Το παπικό μάθημα περί αλαθήτου" αναρτήθηκε και στο ιστολόγιο των "ΑΚΤΙΝΩΝ". Εκεί, ένας Ανώνυμος δέχθηκε να μου απαντήσει υπογράφοντας "με αγάπη φιλοπαπικός". Ο ενδιαφερόμενος μπορεί να δει λεπτομερώς τι ισχυρίζεται. Καταθέτω εδώ τη δική μου απάντηση.

Κυπριανός Χ : Στον, με αγάπη, φιλοπαπικό Ανώνυμο ο οποίος γράφει,

"Κυριε Κυπριανέ αν δεν έχεις τί να πεις καλυτερα να σιωπας, αναφέρομαι στο ερωτημα του 2ου μέρους το οποίο το χαρακτηρίζω ανουσιο και βλακώδες."

Γιατί, κύριε "με αγάπη φιλοπαπικέ" ανώνυμε, σιωπάτε κι εσείς; Γιατί αρκείστε στον χαρακτηρισμό τον γραφομένων μου, ως προερχόμενα από ανούσιο βλάκα;

Σεις, ο ουσιαστικός και "ξύπνιος" κατά την γραφήν, όντας δε και απαλλαγμένος από τα πέπλα της άγνοιας, πείτε μας λίγα λόγια ακόμη. Το άγιον πνεύμα το εκπορευόμενο από τον πάπα (ήμαρτον Κύριε) θα σας φωτίσει. Αφού σας δίδαξε τα κρυφά του Θεού, δηλ. ότι Παντογνώστης απάλλαξε εξ άκρας συλλήψεως την υπεραγία Θεοτόκο από το προπατορικό αμάρτημα, θα σας οδηγήσει να γράψετε κάτι και για τις δικές μου "ανούσιες βλακείες".

Μετά τιμής
ΚΧ

Υστερόγραφο για τη λέξη "απαλλάχτηκε".

Η παπική αυλή και οι μαθητεύσαντες σ΄αυτή, γνωρίζει να παίζει με τις λέξεις. Όχι όμως για να διατυπώνει τα θεία Εννοήματα. Την ενδιαφέρει το εκ της αγίας έδρας πηγάζον και εκπορευόμενο Δίκαιο, ούσα δέσμια του δικανικού αρχαίου ρωμαϊκού (: απολυταρχικού και ολοκληρωτικού) πνεύματος.

Τέλος και τω αγίω Θεώ η Δόξα.

Αιρέσεις ή καταστροφικές λατρείες;

Με τίτλο : "Τι είναι μια καταστροφική λατρεία", αρθρογράφος της Αποστολικής Διακονίας παρείχε πληροφορίες στο χριστεπώνυμο πλήρωμα σχετικά με το περιεχόμενο που καλύπτει ο όρος "καταστροφική λατρεία", αλλά και με τις διάφορες μορφές που αυτή σήμερα παρουσιάζεται. Παρέλειψε όμως κάτι πολύ σημαντικό και απλό. Γι΄ αυτό έγραψα τα κατωτέρω :

Να με συγχωρέσει ο αρθρογράφος της Αποστολικής Διακονίας, αλλά νόμίζω ότι δεν υπάρχουν "καταστροφικές λατρείες". Υπάρχουν αιρετικές θρησκείες, οι οποίες, άλλες μέν κρύβουν επιμελώς το καταστροφικό λατρευτικό τους πίστευμα (εικονικό ή ανεικονικό, δεν έχει σημασία), άλλες δε το εμφανίζουν αποκλειστικά και μόνο στην ομάδα των εκλεκτών μεμυημένων. Εκεί γίνεται απόλυτα εμφανές το καταστροφικό λατρευτικό τους πίστευμα.

Ούτως ή άλλως, στην περίπτωση όπου αυτό το "θείο" λατρεύεται υποδυόμενο και υποσχόμενο την ειρήνη, την φιλανθρωπία και άλλα εύηχα και ενάρετα, δεν θα αργήσει η αιρετική θρησκεία, διότι περί αυτής πρόκειται, να δείξει το πραγματικό της πρόσωπο. Που δεν είναι άλλο από το πρόσωπο της καταστροφής και του ολέθρου, για να εξαναγκάσει τους πάντες να υποταχθούν και ει δυνατόν, να το προσκυνήσουν.

Στην εξ αποκαλύψεως θρησκεία δεν υπάρχουν ούτε κρυφά, ούτε άδηλα, ούτε μυστικά. Όλα όσα δύναται ο άνθρωπος να γνωρίσει από την άπειρη σοφία του Θεού έγιναν προσιτά, προσφιλή και οικεία, για τον άνθρωπο. Αυτά, μας διερμήνευσαν οι πατέρες της Εκκλησίας διαχωρίζοντας την εξ αποκαλύψεως θρησκεία του Χριστού, από όλες τις μυστικιστικές παραλλαγές και τις, σε τελική ανάλυση, καταστροφικές λατρευτικές προεκτάσεις στις οποίες οδηγούνται οι προσκείμενοι σ΄ αυτές. Δηλαδή, στις αιρέσεις.

"Γραπτές παρατηρήσεις"

Διαβάσαμε την ακόλουθη είδηση :
"Η Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) χορήγησε στην Κύπρο και την Ελλάδα και σε άλλες χώρες-μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης (...) το δικαίωμα να υποβάλουν γραπτές παρατηρήσεις σχετικά με το θέμα της κατάργησης ή μη των θρησκευτικών συμβόλων στις σχολικές αίθουσες."

Κυπριανός Χ : Χμμ, τώρα αρχίζουν τα δύσκολα. Το ΕΔΑΔ μας δίνει το δικαίωμα να υποβάλλουμε "γραπτές παρατηρήσεις" σχετικά με το θέμα της κατάργησης, ή μη, των θρησκευτικών συμβόλων, στιγμή κατά την οποία εμείς έχουμε επιδοθεί σε αγώνα "ενάντια στη θρησκεία" (σημ. άρα και των θρησκευτικών συμβόλων).

Τι θα κάνουμε τώρα; Διότι, βέβαια, ούτε η Φιλορθόδοξη Ένωση "Κοσμάς Φλαμιάτος" θα κληθεί να δώσει γραπτές παρατηρήσεις, ούτε ο καθηγητής κ. Ι. Κορναράκης, ούτε ο καθηγητής κ. Στέργιος Σάκκος, ούτε ο Μητροπολίτης Κυθήρων κ. Σεραφείμ, ούτε ο Ιερομόναχος Ευθύμιος Τρικαμηνάς, ούτε ο κ. Αθαν. Σακαρέλλος, ούτε ... ούτε και οι διαχειριστές του ιστολογίου ΑΚΤΙΝΕΣ (όπου και η είδηση) κλπ. (ζητώ συγγνώμη από άλλους των οποίων τα ονόματα παραλείπω).

Τις "γραπτές παρατηρήσεις" ξέρουμε ποιοι θα αναλάβουν να δώσουν : Είναι οι αξιολογώτατοι και πολυγραφώτατοι και εντιμώτατοι, συγγραφείς και αρθρογράφοι, που διακατέχονται από οργή κατά της θρησκείας. Διότι ο χριστιανισμός είναι εκκλησία και δεν επιτρέπουν, η θρησκεία να υποσκελίζει την εκκλησία.

Έλα, όμως, όπου το ΕΔΑΔ ζητά τις παρατηρήσεις μας για τα θρησκευτικά σύμβολα; Τι θα απαντήσουμε; Τι άλλο. Ότι αυτό δεν μας αφορά, διότι τα δικά μας σύμβολα είναι εκκλησισαστικά και δεν είναι θρησκευτικά!

Υποθέτω, αν αυτή θα είναι η απάντηση, το ΕΔΑΔ θα μας στείλει τις ευχαριστίες του. Με την υπενθύμιση ότι :

Αφού παγκοσμίως, πάγκοινα και κατά τον κοινό νου, τα θρησκευτικά σύμβολα θεωρούνται - εκλαμβάνονται και είναι - καλώς ή κακώς εκκλησιαστικά, ορθά πράττουμε και καταργούμε τα πρώτα (τα θρησκευτικά) για να διευκολύνουμε το ξεκαθάρισμα για τα δεύτερα (τα εκκλησιαστικά).

Αυτό θα μας πει το ΕΔΑΔ. Γιατί εμείς, μαζί με τα απόνερα της "μπουγάδας" πετάξαμε και το μωρό. Όποιος το βρεί να το παραδώσει στην ΜΗ.ΚΥ.Ο για τα δικαιώματα του αγέννητου παιδιού, αφού συμπληρώσει τις γραπτές παρατηρήσεις του στο ειδικό έντυπο.

Σημείωση
Για τη φωτογραφία, το ΕΔΑΔ θα λάβει σοβαρά υπόψη τις γραπτές μας παρατηρήσεις για την κατάργηση των θρησκευτικών συμβόλων.

Ενάντια στη θρησκεία

Έγραφε ένας σε ιστολόγιο θρησκευτικού περιεχομένου :

"Ἡ ἀληθινή θρησκεία εἶναι ἡ ἐξ ἀποκαλύψεως θρησκεία. Ἡ θρησκεία τήν ὁποία ἀπεκάλυψε στούς ἀνθρώπους ὁ ἴδιος ὁ Θεός. Ξεκινᾶ μέ τήν Παλαιά Διαθήκη καί τελειώνεται μέ τήν Καινή Διαθήκη, μέ τήν ἐνανθρώπηση τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ."

Και συμπλήρωσα εγώ τα κατωτέρω :

Προβλέπω, ο π. Ρωμανίδης να βγαίνει από τον τάφο του (ο Κύριος να τον αναπαύσει) και με προτεταμένο τον δείκτη, να μας επιπλήττει:

"Αίσχος! Ντροπή! Είδα κι έπαθα να σας θεραπεύσω από τη νευροβιολογική ασθένεια της θρησκείας κι εσείς γράφετε αυτά τα πράγματα! Ο Χριστός να σας ελεήσει. Εγώ προσεύχομαι για σας, νουν Χριστού να αποκτήσετε και τη θρησκεία να λησμονήσετε. Τώρα έχετε την εκκλησία" (και το ενάντια στη θρησκεία, συμπληρώνω εγώ).

Αυτά θα μας πει ο μακαριστός π. Ρωμανίδης και ίσως, να έχει δίκιο. Μας είπαν, βλέπετε, ότι η θεολογία διακρίνεται στην προ- Ρωμανίδη και την μετά-Ρωμανίδη. Άλλη θεολογία είχαμε πριν από τον π. Ρωμανίδη και άλλη αποκτήσαμε μετά από αυτόν. Πετάξαμε, λοιπόν, την παλιά κακή θεολογία των θρησκευτικών "τύπων" και φτιάξαμε τώρα τη νέα καλή θεολογία των εκκλησιαστικά απελευθερωμένων και εκτός "τύπων", ανθρώπων. Είναι οι τύποι (άνθρωποι) του "ενάντια στη θρησκεία", οι τύποι χωρίς επιδερμικά συναισθήματα, που ακούνε τις "πενιές" του Τσιτσάνη, τα άσματα του κ. Λευτέρη Παπαδόπουλου κά. και τα οποία, προβλέπω, θα αντικαταστήσουν τα ανιαρά και παλιομοδίτικα "νιαουρίσματα" των κακόφωνων ψαλτάδων.

Αυτά (τσιτσάνηδες κλπ.) πλάθουν το γνήσιο συναίσθημα, τα άλλα είναι σαχλαμάρες. Εκτός μόνο - κι αυτό το λέω εγώ - όταν κάποιος αναγνωρισμένος ηθοποιός, καλλίφωνος κλπ. απαγγέλλει ή ψάλλει, το "Αι γενεαί πάσαι", το τροπάριον της Κασσιανής και άλλα.

Αυτά μάλιστα και εμπρός, όλοι μαζί "ενάντια στη θρησκεία"! Τα σκυλάδικα (χαμηλής ή υψηλής διαφοροποίησης) θέλουν πελάτες.

Σημείωση
Στη φωτογραφία, νέοι σε διαδήλωση πορείας ενάντια στη θρησκεία.