«Μνημονευτέον τού Θεού μάλλον ή αναπνευστέον» (Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος)
Προσκυνητής ρώτησε Γέροντα, τί θέλει νά πεί αυτό τό "μνημονευτέον του θεού μάλλον ή αναπνευστέον" καί εκείνος τού απάντησε :
Άλλο μνήμη, έτερο αναπνοή. Ποιός μπορεί νά μας βεβαιώσει ότι αυτός που δέν αναπνέει, ας πούμε ένας εγκεφαλικά νεκρός, καθώς τό ονομάζουν, δέν έχει μνήμη ; Η μνήμη είναι ενέργεια συνειδητή καί μυστική, η αναπνοή όχι.
Συνείδηση αναπνοής δέν έχουμε, ακούσια αναπνέουμε. Συνείδηση μνήμης έχουμε, εκούσια θυμόμαστε.
Νοερά δέν είναι η αναπνοή, νοερά είναι η μνήμη τού ανθρώπου. Μέ αυτή αναπνέουμε, αυτή μάς κρατά στή ζωή. Καί Ζωή.
«11 ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου, Κύριε, ζήσεις με» (Ψ.142) καί
«19 ... τοῦτο ποιεῖτε εἰς τὴν ἐμὴν ἀνάμνησιν» (Λκ. κβ΄) λέγει Κύριος.
Ο προσκυνητής ασπάστηκε, ευχαρίστησε τόν Γέροντα, καί απήλθε.
Προσκυνητής ρώτησε Γέροντα, τί θέλει νά πεί αυτό τό "μνημονευτέον του θεού μάλλον ή αναπνευστέον" καί εκείνος τού απάντησε :
Άλλο μνήμη, έτερο αναπνοή. Ποιός μπορεί νά μας βεβαιώσει ότι αυτός που δέν αναπνέει, ας πούμε ένας εγκεφαλικά νεκρός, καθώς τό ονομάζουν, δέν έχει μνήμη ; Η μνήμη είναι ενέργεια συνειδητή καί μυστική, η αναπνοή όχι.
Συνείδηση αναπνοής δέν έχουμε, ακούσια αναπνέουμε. Συνείδηση μνήμης έχουμε, εκούσια θυμόμαστε.
Νοερά δέν είναι η αναπνοή, νοερά είναι η μνήμη τού ανθρώπου. Μέ αυτή αναπνέουμε, αυτή μάς κρατά στή ζωή. Καί Ζωή.
«11 ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου, Κύριε, ζήσεις με» (Ψ.142) καί
«19 ... τοῦτο ποιεῖτε εἰς τὴν ἐμὴν ἀνάμνησιν» (Λκ. κβ΄) λέγει Κύριος.
Ο προσκυνητής ασπάστηκε, ευχαρίστησε τόν Γέροντα, καί απήλθε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου