Χρόνος, ψευδαίσθηση καί συναίσθηση

- Κωνσταντίνος Στρατής

Στην ουσία δεν υπάρχει διάκριση μεταξύ παρελθόντος και μέλλοντος , διότι ο χρόνος είναι ενιαίος και αρραγής. Η ψευδαίσθηση είναι μόνον ανθρώπινη της διάκρισης αυτής και διαρκεί σε εκατομμυριοστό του δευτερολέπτου, ούτε καν ένα δευτερόλεπτο, το παρόν δευτερόλεπτο το οποίο διαχωρίζει το παρελθόν από το μελλον. Είτε το θέλουμε , είτε οχι είμαστε του ενός δευτερολέπτου, από το χρόνο γιατί αυτό μόνο μας ανήκει. Διότι το παρελθόν έχει φύγει και δεν μπορούμε να επέμβουμε πάνω σε αυτό. Το δε μέλλον δεν μας ανήκει, γιατί δεν γνωρίζουμε αν στο επόμενο δευτερόλεπτο θα είμαστε στη ζωή.

- Κυπριανός Χ

Η συναίσθηση του αδιάστατου χρόνου επέρχεται όταν :

1) «20 Χριστῷ συνεσταύρωμαι· ζῶ δὲ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δὲ ἐν ἐμοὶ Χριστός· ὃ δὲ νῦν ζῶ ἐν σαρκί, ἐν πίστει ζῶ τῇ τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ τοῦ ἀγαπήσαντός με καὶ παραδόντος ἑαυτὸν ὑπὲρ ἐμοῦ» (Γλ. β΄)

Και,

2) « 21 Ἐμοὶ γὰρ τὸ ζῆν Χριστὸς καὶ τὸ ἀποθανεῖν κέρδος » (Φλ. α΄)

Μόνον τότε αίρεται η ψευδαίσθηση του περατού χρόνου καί ο άνθρωπος ζει τόν αδιάστατο (χωρίς αρχή καί τέλος) χρόνο.

Ότι,

3) «5 ἐγώ εἰμι ἡ ἄμπελος, ὑμεῖς τὰ κλήματα. ὁ μένων ἐν ἐμοὶ κἀγὼ ἐν αὐτῷ, οὗτος φέρει καρπὸν πολύν, ὅτι χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν.» (Ιν ιε΄)