«ἐν τῇ Κοιμήσει τόν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε»

«... Ἀπετμήθη λίθος ἐξ ὄρους ἄνευ χειρῶν· τουτέστιν, ἄνευ ἀνδρὸς τὴν στερεὰν πέτραν Χριστὸν ἔτεκεν ἡ Παρθένος, ὁ ἀσύνθετος ναὸς, ἡ τὸν οὐράνιον ἔχουσα λίθον Χριστὸν, ἡ βροντοειδὴς νεφέλη, ἡ τὴν ἀστραπὴν ἔνδον κοιλιοφόρως βαστάσασα ·καὶ μαρτυρεῖ μοι τῷ λόγῳ ἡ θεία Γραφὴ λέγουσα· Κοιλία σου θημωνία σίτου πεφραγμένη ἐν κρίνοις· ἡ ἀγεώργητος χώρα, ἡ τὸν Λόγον ὡς κόκκον σίτου δεξαμένη, ...» (Άγιος Επιφάνιος Κύπρου)

Άς τά ενθυμούνται αυτά οι σύγχρονοι Νεορθόδοξοι · οι εντός καινοτόμου εκκλησίας ευρισκόμενοι αποτειχισμένοι καί μή · αντιοικουμενιστές καί όχι μόνον αυτοί.
"Ο ένας θεός γιά όλους", "οι πολλές θρησκείες που οδηγούν στό ένα θεό", επίσης καί τό "λατρεύουμε τόν ίδιο θεό μέ διαφορετικές εκφράσεις λατρείας", δέν είναι τής δικής μας Πίστεως, τής καθ΄ ημάς Εκκλησίας καί τής ημέτερης Θρησκείας. Πλαστογραφίες είναι όλα αυτά. (Κυπριανός Χ.)