Τό μέρος καί τό όλον, τό έλαττον καί τό μείζον

«7 χωρὶς δὲ πάσης ἀντιλογίας τὸ ἔλαττον ὑπὸ τοῦ κρείττονος εὐλογεῖται»

Kyprianos Christodoulides, από ιστοσελίδα κοινωνικού Δικτύου
«Εθνομιμιδιακή Φιλοσοφική Κοινότητα»

«Όπως έχει αναφέρει ο Ρότζερ Σκρούτον βασικό χαρακτηριστικό της αριστεράς,κυρίως βέβαια της εγελιανής-μαρξιστικής της οπτικής, είναι η ολιστική θέαση των πραγμάτων. Αυτό ουσιαστικά είναι κληροδότημα που το διακατέχει από την εγελιανή διαλεκτική, όπου η εξήγηση του επιμέρους έρχεται έπειτα από την ερμηνεία του Όλου.»

Σύμφωνα μέ αυτόν τόν συλλογισμό τίθενται δύο ερωτήματα :
1) Η Οικονομία είναι τό Όλον καί η πολιτική τό επί μέρους ;
ή
2) Η Πολιτική είναι τό Όλον καί η οικονομία τό επί μέρους ;
Κατά τήν προσωπική μου εκτίμιση - δέν είμαι μαρξιστής (ανατολικού τύπου) - δέν είμαι καπιταλιστής (δυτικού τύπου) - τό Όλον είναι η Οικονομία, δηλαδή, τό χρήμα. Αυτές οι δύο παράλληλες, διαχωριστικές γραμμές (κάποτε Ανατολή καί Δύση, σήμερα Οικονομία καί Πολιτική), αποδεικνύεται ότι τώρα συμπίπτουν. Είχε επισημανθεί (;) καί στό παρελθόν.

Ω, τού παραδόξου θαύματος ! Βρισκόμαστε στό σημείο (άπειρο) όπου δύο παράλληλες γραμμές τέμνονται, αφού κοινός παρονομαστής είναι ο μαμωνάς, άλλως ... "τραπεζικά προϊόντα" ( ! ) καί είναι λίγο τό ένα θαυμαστικό. Χρειάζονται περισσότερα, γιά τό σημείο τομής τών παραλλήλων γραμμών, στό οποίο φθάσαμε.

«24 Οὐδεὶς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν· ἢ γὰρ τὸν ἕνα μισήσει καὶ τὸν ἕτερον ἀγαπήσει, ἢ ἑνὸς ἀνθέξεται καὶ τοῦ ἑτέρου καταφρονήσει· οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ.» (Μτ. ς¨)
Εύλογο, επομένως, τό συμπέρασμα, αφού φθάσαμε (άπειρο) στό σημείο όπου θέλαμε νά πάμε. Καί ποιό είναι ;

«24 οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἀκούσαντες εἶπον· Οὗτος οὐκ ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια εἰ μὴ ἐν τῷ Βεελζεβοὺλ, ἄρχοντι τῶν δαιμονίων. 25 εἰδὼς δὲ ὁ Ἰησοῦς τὰς ἐνθυμήσεις αὐτῶν εἶπεν αὐτοῖς· Πᾶσα βασιλεία μερισθεῖσα καθ' ἑαυτὴν ἐρημοῦται, καὶ πᾶσα πόλις ἢ οἰκία μερισθεῖσα καθ' ἑαυτὴν οὐ σταθήσεται. 26 καὶ εἰ ὁ σατανᾶς τὸν σατανᾶν ἐκβάλλει, ἐφ' ἑαυτὸν ἐμερίσθη· πῶς οὖν σταθήσεται ἡ βασιλεία αὐτοῦ; ( ... ) 28 εἰ δὲ ἐγὼ ἐν Πνεύματι Θεοῦ ἐκβάλλω τὰ δαιμόνια, ἄρα ἔφθασεν ἐφ' ὑμᾶς ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ. » (Μτ. ιβ΄)

Όταν αρχίσουν νά σφάζονται (πάλι) οι Δυτικοί μέ τούς Ανατολικούς, τότε θά καταλάβουμε αυτά πού αντιγράφω : «εἰ ὁ σατανᾶς τὸν σατανᾶν ἐκβάλλει, ἐφ' ἑαυτὸν ἐμερίσθη· πῶς οὖν σταθήσεται ἡ βασιλεία αὐτοῦ;».