«Θεοφανείας σου Χριστέ, τῆς πρὸς ἡμᾶς συμπαθῶς γενομένης»
. Άλλο η κατά κόσμον λόγια νοηματοδότηση τών λέξεων (Φιλολογία) καί εντελώς διαφορετική η κατά Θεόν ερμηνευτική-νοηματική, απόδοση τών λογίων τού προφορικού καί είτα γραπτού λόγου. Παράδειγμα :
Ο κ. Μπαμπινιώτης, όντας αμέτοχος τής ερμηνευτικής-νοηματοδοσίας τών λογίων τού Θεού (θεολογία), συνιστά καί υποδεικνύει ότι «τά Θεοφάνεια». πρέπει νά γράφονται "Θεοφάνια", όπως τά Ίσθμια, τά Ολύμπια κλπ. ... άγια, Δέν μάς λέγει, όμως, γιατί η λέξη "επιφάνεια" - θηλυκού γένους - πρέπει νά γράφεται "επιφάνια". Ορθώς, διότι διαφέρει τό γένος.
Τώρα, γιατί η επιφάνεια τού Θεού καί μονολεκτικά η Θεοφάνεια (σημ "ο επιφανείς Χριστέ ο Θεός καί τόν κόσμον φωτίσας" κλπ.) έγινε γένους ουδετέρου (τά επιφάνια πληθυντικός καί τό επιφάνιον ενικός, κατά Μπαμπινιώτη), προκύπτει, κατά τό μάλλον ή ήττον, επειδή μάς πηγαίνουν σέ ουδετερόθρησκον κράτος. Τό επιφάνιον καί τό θεοφάνιον, σημειώστε, είναι λέξεις που δέν συνηθίζονται. Στά περιττά λοιπόν τό Θεοφανές τής Αγίας Τριάδος. Τό φιλολογικό ουδέτερον γένος είναι πλέον κυρίαρχο - βλέπε υπερήφανες παρελάσεις - μέ τά "θεοφάνια", τά Ίσθμια καί λοιπά άλλα αρχαία. Η τεχνητή νοημοσύνη έρχεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου