Η ΣΤΆΧΤΗ ΤΏΝ ΑΠΟΤΕΦΡΩΜΈΝΩΝ

Η δημοσιογραφική έρευνα από τήν

Τασούλα Καραϊσκάκη, "Καθημερινή"

«Ο σεβασμός στην τελευταία επιθυμία είναι ένδειξη πολιτισμού», λέει ο πρόεδρος της Ελληνικής Κοινωνίας Αποτέφρωση.

«Είναι ένα μικρό θαύμα το ότι έχουμε αποτεφρωτήριο νεκρών στην Ελλάδα, μια τόσο συντηρητική χώρα. Πήρε πολύ χρόνο, προσπάθεια, αλλά έγινε. Και ήδη έκλεισε έξι χρόνια λειτουργίας»

1. Άν γνώρισμα πολιτισμού είναι η αποτέφρωση τών νεκρών, τότε καλύτερα, διαγράφουμε τήν τραγωδία Σοφοκλέους 

"Αντιγόνη". Προηγουμένως, επειδή ο κ. Αντώνης Αλακιώτης ανέφερε τήν λέξη 

"σεβασμός", θά ήταν χρήσιμο νά μάς πληροφορήσει η δημοσιογράφος, πώς εννοεί αυτή τήν λέξη η ίδια, όσο καί ο ερωτηθείς.

«Ηταν μιας γυναίκας από την Κρήτη. Τη συνόδευαν τα δύο μεσήλικα παιδιά της, από τα οποία είχε ζητήσει επιμόνως να μην ταφεί, αλλά να αποτεφρωθεί. “Δεν σας κρύβουμε”, μου είπαν τα παιδιά της, “πως εάν δεν βρίσκαμε έναν ιερέα στην Κρήτη να τη διαβάσει, θα τη θάβαμε. Δεν θέλαμε να πάει αδιάβαστη”» θυμάται ο κ. Αλακιώτης.

2. Σέ τί χρειαζόταν τό "διάβασμα" καί ο παπάς, δέν ρώτησε η δημοσιογράφος. Μάλλον, ήταν οι λόγοι τών διάτρητων "προσωπικών δεδομένων".

Κυρίως όμως συμβαίνει να μην υλοποιείται καν η επιθυμία του ανθρώπου να αποτεφρωθεί, ακριβώς επειδή υφίσταται αυτό το αρνητικό πνεύμα από την πλευρά της Εκκλησίας και οι συγγενείς δεν βρίσκουν ιερέα να τελέσει την εξόδιο ακολουθία ή ένα τρισάγιο. Που, όπως έχει αναφέρει ο μητροπολίτης Δωδώνης Χρυσόστομος, δεν προσφέρεται στον νεκρό, γιατί αυτός δεν είναι εκεί, προσφέρεται “για την παρηγοριά των συγγενών και φίλων”.

3. Υποθέτω, γιά τήν "παρηγοριά" (sic) φίλων καί συγγενών γίνονται οι δωρεές οργάνων, όταν ο δωρητής τελειώνει χειρουργικά.

Μάλλον, ο Δωδώνης Χρυσόστομος καί άλλοι δέν συμφωνούν.

«Δεν υφίσταται θεολογικό, δογματικό ή ανθρωπολογικό ζήτημα που να καθιστά την αποτέφρωση αδιανόητη για την Εκκλησιαστικότητα. Η ορθόδοξη θεολογία ποτέ δεν δίδαξε ότι η Χάρις του Θεού περιορίζεται από φυσικούς όρους ή από τη χημική σύσταση του σώματος.  Όταν “φεύγουν” οι άμεσοι συγγενείς που διατηρούν τα οστεοφυλάκια, τα οστά καταλήγουν στα χωνευτήρια και γίνονται σκόνη. Ποια η διαφορά;», ανέφερε πρόσφατα σε άρθρο του ο αρχιμανδρίτης Νεόφυτος Μάνδαλος, εφημέριος του Ι. Παρεκκλησίου Αγίας Κυριακής Αττικού Άλσους.

4. Τόσο εδώ, όπως καί πιό πάνω δέν τίθεται θέμα δόγματος. Προέχει η ανθρωπιά τού ανθρώπου • ξεχνάμε τού θεανθρώπου • δέν είναι ορθολογική καί αποδείξιμη. 

Η στάχτη, αντιθέτως, είναι ! Τό αέναο συμπαντικό γίγνεσθαι τήν χρειάζεται, αφού χάριν αυτής, οι γείτονες νεκροί πλανήτες μάς κρατάνε ακόμη ζωντανούς.

5. Πρός διευκόλυνση τού Αναγνώστη

- Ο Δαρβίνος μάς άνοιξε τά μάτια : εν αρχή ήν η εξέλιξη.

- Ο Φρόϊντ μάς είπε : εν αρχή ήν η ηδονή

- Κατόπιν ήρθε καθυστερημένα η Άλγεβρα καί ο αλγόριθμος "εν αρχή ήν"!

- Τέλος, φθάνουμε στό Big Bang, που έγινε 

Bank καί αέναο συμπαντικό γίγνεσθαι, ότι κι αυτό "εν αρχή ήν". 

Μονίμως διαγράφεται ... ο λόγος ή Λόγος.

Επίλογος

«15 Πρόσθες αὐτοῖς κακά, Κύριε, πρόσ­θες αὐτοῖς κακὰ τοῖς ἐνδόξοις τῆς γῆς. »(Ἡσ. κς'). 

(...) «19 ἀναστήσονται οἱ νεκροί, καὶ ἐγερθήσονται οἱ ἐν τοῖς μνημείοις, καὶ εὐφρανθήσονται οἱ ἐν τῇ γῇ· ἡ γὰρ δρόσος ἡ παρὰ σοῦ ἴαμα αὐτοῖς ἐστιν, ἡ δὲ γῆ τῶν ἀσεβῶν πεσεῖται.»(ε.α).

Η στάχτη τών αποτεφρωμένων πού;?

Οι εν τή γή ευφραίνονται, ομού καί τά αποτεφρωθέντα οστά εκείνων, οι οποίοι ζώντες τά φύλαξαν, επί μακρόν δεόμενοι :

"Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων αἱ στρατιαὶ, Πρόδρομε Κυρίου, ἀποστόλων ἡ δωδεκάς, οἱ Ἅγιοι πάντες μετὰ τῆς Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν εἰς τὸ σωθῆναι ἡμᾶς." (Άξιόν ἐστιν)