Προσφάτως • 28 Αυγ 2024 • συγγραφέν
Εἰς Χρῆστον Γιανναρᾶν
Βασίλειος Μπετσάκος
Δι’ ὅλου τοῦ βίου Χριστὸν μεμαρτύρηκας
ζωὴν τῆς Τριάδος τρανώσας τὸνἔρωτα.
Πρόσωπον ἀνθρώπου εἰκόνα Χριστοῦ εἰς τὴν Τριάδος ὁμοίωσιν φιλοσόφως κατέδειξας.
Ἀποφατικῶς δὲ τὴν ἐκκλησίαν ἐδίδαξας δι’ ἐλευθέρου ἤθους ἐκζητεῖν τὴν ἀλήθειαν.
Ὅθεν καὶ ἡμεῖς Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκετεύομεν
σὲ τῆς Τριάδος ζωῆς ἔρωτι θείῳ μετασχεῖν.
Παρ’ Ανώνυμου σχολιασθέν (Viber)
Ο κατήφορος δέν έχει πάτο. Ή μάλλον έχει. Είναι τό αιώνιον πύρ τής κολάσεως τό ητοιμασμένον τώ διαβόλω καί τοίς αγγέλοις αυτού. Θά μέ ρωτήσει κανείς καί πού βρίσκεται; Απαντώ, εν τοίς κατωτάτοις τής γής, στόν πυρήνα τής γής!
Τί γράφει στό Γένεσις α' ;
" 2 ἡ δὲ γῆ ἦν ἀόρατος καὶ ἀκατασκεύαστος, καὶ σκότος ἐπάνω τῆς ἀβύσσου, καὶ πνεῦμα Θεοῦ ἐπεφέρετο ἐπάνω τοῦ ὕδατος." • παραπέμπει σέ "μπάλα(;)" νερού • πνεύμα Θεού επεφέρετο επάνω τού ύδατος !
Καί τί ακούμε τήν Μεγάλη Πέμπτη;
"Σήμερον κρεμάται επί ξύλου ο εν ύδασι τήν γήν κρεμάσας" (!).
Η γή ήταν μία σφαίρα (!) νερού απύθμενου, αβυσσαλέου βάθους, στό κέντρο τής οποίας ήταν μιά πύρινη συμπαγής σφαίρα. Παρένθεση, μή ξεχνάμε, έχουμε "τό αέναο συμπαντικό γίγνεσθαι", καμπυλότητες! (Μ. Δανέζης). Παρένθεση, "1 Καὶ εἶδον οὐρανὸν καινὸν καὶ γῆν καινήν· ὁ γὰρ πρῶτος οὐρανὸς καὶ ἡ πρώτη γῆ ἀπῆλθον, καὶ ἡ θάλασσα οὐκ ἔστιν ἔτι. (Αποκάλυψις κα')". Τί γίνεται μέ αυτό; τό ξεχνάμε; Κλείνει η παρένθεση.
“Ως εμεγαλύνθη τά έργα σου, Κύριε, πάντα εν σοφία εποίησας”. Λοιπόν, τί λέτε ; Βρίσκουν ή δέν βρίσκουν πάτο άνθρωποι σάν τόν Γιανναρά καί τόν Μπετσάκο ;
Επίλογος
"Μετὰ τῶν Ἁγίων ἀνάπαυσον, Χριστέ, τὴν ψυχὴν τοῦ δούλου σου, ἔνθα οὐκ ἔστι πόνος, οὐ λύπη, οὐ στεναγμός, ἀλλὰ ζωὴ ἀτελεύτητος" (Νεκρώσιμος Ακολουθία)


1 σχόλιο:
Μάλιστα!
Δημοσίευση σχολίου