Η εμπορεύσιμη ελευθερία

Διαβάστε την ανταπόκριση της "Καθημερινής", 30/11/2009, για την αντίδραση του Γάλλου υπουργού εξωτερικών σχετική με την άρνηση των Ελβετών να αποδεχθούν την ανέγερση μιναρέδων. Ιδού τι γράφει :

Ο υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας Μπερνάρ Κουσνέρ δήλωσε σήμερα «σοκαρισμένος» από το αποτέλεσμα του ελβετικού δημοψηφίσματος τονίζοντας ότι είναι μια «έκφραση μισαλλοδοξίας» . «Έχω σοκαριστεί από την απόφαση αυτή που είναι αρνητική όσον αφορά τις ανησυχίες, ακόμη και των Ελβετών, γιατί αν δεν μπορούν να οικοδομηθούν μιναρέδες, αυτό σημαίνει ότι καταργούμε μια θρησκεία», δήλωσε στο ραδιόφωνο RTL.
«Ελπίζω ότι οι Ελβετοί θα υπαναχωρήσουν στην απόφαση αυτή αρκετά γρήγορα», πρόσθεσε. «Είναι μια έκφραση μισαλλοδοξίας και απεχθάνομαι τη μισαλλοδοξία», είπε ο Κουσνέρ.
Όταν ρωτήθηκε αν τάσσεται υπέρ της απαγόρευσης της μπούρκας στη Γαλλία, ο υπουργός απάντησε ότι «δεν ξέρει» . Η μπούρκα «είναι μια προσβολή στα δικαιώματα των γυναικών» τις οποίες πρέπει «να προστατεύσουμε». «Είναι ένας περιορισμός της ελευθερίας τους και στις δημόσιες υπηρεσίες πιστεύω ότι δεν πρέπει να το δεχτούμε. Τώρα αν περπατούν με μπούρκα στο δρόμο, αυτό είναι επίσης μια θεμελιώδης ελευθερία», δήλωσε ο επικεφαλής της γαλλικής διπλωματίας.

Αυτή είναι λοιπόν η γνώμη της γαλλικής διπλωματίας δια στόματος του κ. Μπερνάρ Κουσνέρ. Από τη μια "παλασσάρεται" προστάτης των μιναρέδων (σημ. αποβλέπει στις ψήφους των Γάλλων Μουσουλμάνων) και από την άλλη δηλώνει προστάτης των δικαιωμάτων του γυναικείου μουσουλμανικού πληθυσμού. Ο οποίος όμως επιμένει να φορά τη γνωστή μπούρκα και η μπούρκα, προσβάλλει τα δικαιώματα των γυναικών! Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία σ΄ αυτό. Τα δικαιώματά τους περιορίζονται και η ελευθερία τους "στενεύει" με την μπούρκα, αφού - υποτίθεται - όλες τις έψαξε, όλες τις ρώτησε, και έμαθε "πώς αισθάνονται".

Το συλλογικό ασυνείδητο δεν είναι δύσκολο να το μάθουμε. Με δυο-τρία κατευθυνόμενα γκάλοπ έχουμε το λανθάνον επιθυμητό συνειδητό εξαγόμενο.

Πάντως, διπλωμάτης καθώς είναι, δήλωσε ότι είναι θεμελιώδης ελευθερία (των γυναικών) να περπατούν με τη μπούρκα στο δρόμο, όχι όμως να τη φορούν στις δημόσιες υπηρεσίες. Ο δρόμος είναι δημόσιος, αλλά οι δημόσιες υπηρεσίες δεν είναι ... δημόσιες. Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία : Την εμπορεύσιμη και απαλλαγμένη μισαλλοδοξίας "ιστορία ελευθερίας", οι δημόσιες υπηρεσίες έχουν άλλη.

Ηθικά και επιστημονικά προβλήματα από τη δωρεά οργάνων

Αφού σας ευχαριστήσω για το ενδιαφέρον που δείχνετε για τις μεταμοσχεύσεις,   ιδού τι είχα γράψει το 1987 και η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ το είχε δημοσιεύσει (σ.σ. ευχαριστώ τον κ. Αντ. Καρκαγιάννη που είχε την καλοσύνη να επεξαργαστεί το δικό μου πρωτόλειο). Τίτλος ήταν: "Ηθικά και επιστημονικά προβλήματα που προκύπτουν από δωρεά σώματος" και υπότιτλος: "Το σώμα που δωρίζεται είναι πραγματικά νεκρό;". Δημοσιεύθηκε στις 10/01/1987 .

 Η "Καθημερινή" έχει δημοσιεύσει αρκετά άρθρα τα οποία υιοθετούσαν και προπαγάνδιζαν την δωρεά σώματος προκειμένου να χρησιμοποιηθεί κάποιο όργανο (νεφρό,καρδιά,μάτι) για μεταμόσχευση. Τόσο στη χώρα μας, ωστόσο, όσο και στο εξωτερικό έχουν γίνει πολλές συζητήσεις γύρω από το θέμα αυτό.

(1). Σημείωση δική μου. Την εποχή που αποφάσισα να γράψω το άρθρο αυτό, επειδή υπήρξα συστηματικός αναγνώστης εφημερίδων αλλά και του ιατρικού τύπου, ποτέ δεν είχα ακούσει ή διαβάσει, να γίνονται συζητήσεις επί της προβληματικής των μεταμοσχεύσεων.

Οι συζητήσεις, όπως ήταν φυσικό, δεν περιορίστηκαν στις επιστημονικές πλευρές του ζητήματος, αλλά επεκτάθηκαν και σε βασικά θέματα ηθικής. Το κεντρικό ερώτημα είναι αν έχουμε το ηθικό δικαίωμα να δωρίσουμε το σώμα μας, εφ΄ όσον αυτό, τη στιγμή που αποσπάται το ζητούμενο όργανο, δεν μπορεί να θεωρηθεί ως "ολοκληρωτικά νεκρό". Το ηθικό και ταυτόχρονα επιστημονικό αυτό θέμα διαπραγματεύεται με το άρθρο του ο γιατρός κ. Κυπριανός Χριστοδουλίδης.

Τον τελευταίο καιρό αρχίζει να παίρνει διαστάσεις ηρωϊκές ένα τραγικό φαινόμενο της εφήμερης και παροδικής (μας) περιπέτειας. Είναι ηρωϊκό γιατί προβάλλεται ως κοινωνικό ή ανθρώπινο χρέος και θυσία, μα ταυτόχρονα και τραγικό, γιατί φανερώνει την ακούσια άγνοιά μας. Όπως κάθε φορά, τα μέσα της μαζικής ενημέρωσης αποδεικνύονται μοχλός διακίνησης ιδεών, όμως τώρα, που δεν εξυπηρετείται κάποια πολιτική σκοπιμότης, ο πειστικότερος διαφημιστής για τη δωρεά του σώματος είναι το παιδί ή - στη χειρότερη περίπτωση -  κάποιος παρακαθήμενος της άλλοτε συντηρητικής Εκκλησίας της Ελλάδος (2)*. Οι προκαταλήψεις αντιπάλων με δεδομένη πολιτική τοποθέτηση αμβλύνονται χρησιμοποιώντας το ουδετεροποιημένο και πολιτικά ανέντακτο παιδί. Φαντασθήτε τώρα να σας συμπαραστέκεται και ο κλήρος της Ελλάδος!
Στα μάτια του μέσου ανθρώπου "δωρεά σώματος" φανερώνει κάποια δικαίωση ζωής ή εξιλέωση ενδεχομένως. Έτσι το όφελος γίνεται διπλό, δηλαδή πρίν και μετά το θάνατο.

Αν επρόκειτο για ενημέρωση σωστή, ο λόγος αυτής εδώ της γραφής δεν θα είχε νόημα. Η επίφαση όμως της δήθεν ανθρωπιστικής ή χριστιανικής πράξης που συσκοτίζει την αλήθεια, επιβάλλει να διαπιστώσουμε κάποιες άλλες επιστημονικές συντεταγμένες.
Στη γλώσσα της ιατρικής μιλάμε για δωρεά πτώματος και για δωρεά σώματος. Η διαφορά ανάμεσα σ΄ αυτά βρίσκεται στην επιστημονική παρατήρηση ότι μεταμοσχευμένα όργανα που προέρχονται από "δωρητές σωμάτων" προσλαμβάνονται οργανικά, δηλαδή αφομοιώνονται από τον δέκτη. Αντίθετα, εκείνα που λαμβάνονται από "δωρεές πτωμάτων" αποβάλλονται ταχύτατα. Δεν συμβιβάζονται με τον οργανισμό του ζωντανού δέκτη. Έτσι πχ ένας νεφρός που έχει ληφθεί από δωρητή σώματος μπορεί να λειτουργήσει για μακρό χρονικό διάστημα, ενώ εκείνος που έχει ληφθεί από δωρητή πτώματος πολύ λίγες πιθανότητες έχει να λειτουργήσει.

(3). Σημείωση δική μου. Η αρχική παραπλάνηση του κοινού με τις "πτωματικές μεταμοσχεύσεις" εχει πλέον εγκαταλειφθεί, αφού η εσκεμμένη στρέβλωση των διαφημιστών αποκαλύφθηκε. Τώρα μιλούν μόνο για "δωρεά σώματος" και απλά για μεταμόσχευση.

Για να προσδιορίσουμε τώρα τί σώμα δωρίζεται σ΄ αυτές τις δυο περιπτώσεις πρέπει να πούμε και τα παρακάτω. Είναι γνωστό ότι η εξέλιξη της ιατρικής τεχνολογίας έχει φτάσει σε πολύ υψηλό επίπεδο. Αυτό είχε ως συνέπεια να βρεθούμε κάποτε στην παράδοξη θέση να πρέπει να συντηρούμε ανθρώπους "φυτά". (Αυτός ο όρος χρησιμοποιείται εδώ όχι με τηνέννοια που οι περισσότεροι έχουμε σχηματίσει, δηλαδή του κατάκοιτου που τα καταλαβαίνει όλα αλλά δεν μπορεί να περπατήσει ή κινηθεί. Ο άνθρωπος "φυτό" με την ιατρική έννοια σημαίνει άνθρωπος με νεκρό εγκέφαλο και μόνο). Έτσι δημιουργήθηκε η ανάγκη ορισμού του κλινικού θανάτου, όπου, εκτός από τον φυσικό θάνατο που νεκρώνονται όλες οι απαραίτητες λειτουργίες για τη διτήρηση της ζωής, έχουμε και τον κλινικό θάνατο. Στον οποίο σταματά μόνο μία, αλλά βασικότατη λειτουργία ζωής - του εγκεφάλου -, και αυτός είναι ο κλινικός (ή εγκεφαλικός) θάνατος.
Απαραίτητη προϋπόθεση της δωρεάς σώματος είναι ο μελλοντικός δωρητής να αποδέχεται συνειδητά τον - ορισμό και τον πιθανό -  κλινικό θάνατο από τώρα. Ή με άλλα λόγια, τον προσδιορισμό του μελλοντικού θανάτου του από την Επιστήμη.

Το δωριζόμενο συνεπώς σώμα είναι ένα ζωντανό ανθρώπινο σώμα δίχως εγκέφαλο. Αυτό το δίχως εγκέφαλο ανθρώπινο σώμα μπορεί να διατηρηθεί, όχι όμως και για πάρα πολύ μακρό χρονικό διάστημα, μηχανικά ή εφόσον το θύμα έχει συγκατατεθεί κατά το παρελθόν, να δωρηθεί, να θυσιαστεί, παραχωρώντας κάποιο ζωντανό του κομμάτι (καρδιά, μάτι, νεφρό κλπ). Όπως είναι φυσικό μετά την αφαίρεση που γίνεται χειρουργικά, ο δωρητής σώματος γίνεται δωρητής πτώματος. Αλλά δεν χρειάζεται.

Θα μπορούσαμε λοιπόν να πούμε ότι ο κλινικός θάνατος είναι ένας επικείμενος θάνατος και ο αναγνώστης θα πρέπει να συγκρατήσει αυτή την παρατήρηση. Δεν είναι όμως ο απροσδιόριστος και "κάποτε" αναπόφευκτος θάνατος, αλλά ο εγγύς και βέβαιος λίγο πρίν παύσουν και τα τελευταία συμπτώματα ζωής. Είναι λοιπόν ο κλινικός θάνατος η τελευταία "μορφή" ζωής μέσα και λίγο πρίν, από το οριστικό σβήσιμο της ανθρώπινης ύπαρξης. Αυτή η μορφή ζωής μπορεί να μοιάζει σαν μια θεωρητική άποψη, όμως πρακτικά βεβαιώνεται αφού κάθε έμβιος οργανισμός, για να υπάρχει εν ζωή, πρέπει να παρέχει και τα εχέγγυα της βιωσιμότητάς του. Οι αποδείξεις δεν είναι ασφαλώς άλλες από την επιστημονική/εργαστηριακή επιβεβαίωσή τους. Και αψευδής μαρτυρία της βιωσιμότητας είναι η αποδοχή του νεκρού σώματος από ένα ζωντανό οργανισμό.

Το χάσμα που υπάρχει ανάμεσα στις θετικές και θεωρητικές επιστήμες δεν αποτελεί σχήμα λόγου. Είναι πραγματικό γεγονός. Απόδειξη ο νεκρός εγκέφαλος στο ζωντανό σώμα και για να συμπληρώσουμε την εικόνα του (λογικού) παραλόγου, ο νεκρός εγκέφαλος που υπάρχει μαζί με μια ζωντανή καρδιά. Η διαταραγμένη αυτή σχέση, γνωστή άλλωστε και από άλλες επιστημονικές παρατηρήσεις, αποτελεί πρόσκληση, έστω και στην ακραία και τραγική της εκδήλωση, για αναθεώρηση των ακαδημαϊκών μας απόψεων. Αυτό το χάσμα, που εγγίζει τα όρια του επιστητού αποκαλύπτοντας το αδιέξοδο της γνώσης, μας αναγκάζει να δεχτούμε κάποιες άλλες δυνατότητες, που μας παρέχονται ως ανερμήνευτες θεωρητικές επαληθεύσεις. Προς το παρόν, η εκλαϊκευμένη επιστημονική πληροφόρηση, θα καλύπτει με τον μανδύα της ηρωϊκής πράξης την αδυναμία της. Μπροστά στο δίλημμα της ανώφελης συντήρησης του ανθρώπου "φυτού", θα παραθέτει το λογικό επιχείρημα κάποιων ασαφών υποσχέσεων για βελτίωση στην ποιότητα ζωής. Και είνα αλήθεια τραγικό πώς υπερθεματίζουμε κατά των αμβλώσεων ή της ευθανασίας, μένοντας ανυποψίαστοι και ηθικά αναπολόγητοι μπροστά σε ένα ωραιοποιημένο όλεθρο.

"Μα καλά, και ποιό είναι είναι το νόημα της διατήρησης ενός ζωντανού πτώματος"; Θα αντιτάξει ο ειδικός. Αυτό το νόημα δυστυχώς δεν καταγράφεται με ηλεκτρόδια, όμως το επαληθεύει η επιστημονική διαπίστωση της συμβατότητας, της αφομοίωσης δηλαδή των οργάνων του "νεκρού" σώματος από άλλο ένα ζωντανό σώμα, έναν άλλο ζώντα οργανισμό. Άλλωστε, ποιό νόημα ή ποιά γνώση ζωής μπορεί να καταγραφεί και μάλιστα, όταν εγγίζει τις έσχατες δυνατότητές της: Αυτές που μέσα από το θάνατο γνωρίζουν τη ζωή; Μπορεί αυτή η έσχατη δυνατότητα να είναι η ζωή μαζί με ένα νεκρό εγκέφαλο μέσα στο θάνατο.

Ας μη σπεύσουν οι ειδικοί να μου καταλογίσουν ηθελημένο αγνωστικισμό ή αντιορθολογισμό. Μένοντας συνεπής στην αποτελεσματικότητα των τεχνολογικών επιτευγμάτων για δυνατότητες δημιουργικών σκέψεων δεν τις απωθώ στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας, σε κάποιο άλλοθι αναπόδεικτης θεωρίας. Και ακόμη συνεπέστερος, βρίσκω περισσότερο ρεαλιστική την άποψη που εφαρμόζει στην πράξη τα αποτελέσματα των πειραμάτων. Αν είναι έτσι, τότε θα πρέπει να συμφωνήσουμε πως ρεαλιστικότερη απόδειξη ζωής του νεκρωμένου εγκεφάλου δεν είναι άλλη από τη ζωντανή καρδιά.

Έτσι, ας αποφασίσουν οι ειδικοί αν θα πρέπει να συντηρούν το "νεκρό" σώμα σαν πειραματικό μόσχευμα ή σαν αυτούσια ζωή. Ας επιλέξουν οι μελλοντικοί σωτήρες ανάμεσα στην θεωρητική δυνατότητα ζωής μέσα από το θάνατο ή στην επιστημονική βεβαιότητα του τελεσίδικου θανάτου, του δεύτερου δηλαδή θανάτου μετά το θάνατο. Και τέλος, ας αποφασίσουν κι εκείνοι που εμφορούμενοι από ενθουσιασμό και αισιοδοξία, προσυπογράφουν τη δωρεά του σώματός τους - εξαγορά της ψυχής τους, οραματιζόμενοι ευγενή ιδεώδη.

(2)* Σημείωση δική μου. Όταν έγραψα το άρθρο αυτό, είχε προηγηθεί  η τηλεοπτική παρουσίαση μιας δυστυχισμένης μητέρας, που έδωσε τη συγκατάθεση να χορηγηθούν τα όργανα του δεκαπεντάχρονου παιδιού της. Είχε τραυματισθεί με σφαιρίδιο αεροβόλου όπλου στο κεφάλι και ο τραυματισμός το κατέστησε εγκεφαλικά "νεκρό". Από τότε οι μεταμοσχεύσεις πήραν το δρόμο τους εδώ σε μας και η εκκλησία έσπευσε να ευλογήσει αυτές τις θεραπευτικές μεθόδους. Η μητέρα βραβεύθηκε από την Ακαδημία Αθηνών για την ηρωική της απόφαση και ήδη προΐσταται στις δραστηριότητες για την πληρέστερη κοινωνική εμπέδωση της δωρεάς οργάνων.

Οι Μεταμοσχεύσεις και ο νεοθάνατος της νέας Ιατρικής

Στην εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ" , 25/11/2009, παρέχεται η είδηση ότι ένας εγκεφαλικά "νεκρός", που διασώθηκε πρό 25ετίας χάριν της διαφωνίας που είχε ένας Βέλγος Νευρολόγος, σήμερα βρίσκεται στη ζωή και επικοινωνεί μέσω κομπιούτερ. Μεταξύ άλλων, η είδηση αναφέρει :

" Ο γιατρός που έσωσε τον Χούμπεν, ο οποίος ήταν πρωταθλητής πολεμικών τεχνών, είναι ο νευρολόγος Στέιβιν Λορέις, του βελγικού Πανεπιστημίου της Λιέγης. Χθες δημοσίευσε επιστημονική μελέτη στην οποία αναφέρει ότι ο Χούμπεν μπορεί να είναι μόνο ένας από τους πολλούς που έχουν διαγνωσθεί λανθασμένα σε κωματώδη κατάσταση σε όλο τον κόσμο.Ο Λορέις, επικεφαλής του Νευρολογικού Τμήματος του Νοσοκομείου του Πανεπιστημίου της Λιέγης, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι γίνονται «λάθος διαγνώσεις κωματώδους κατάστασης σε τόσο συχνούς ρυθμούς που προκαλούν ανησυχία». Στο περίπου 40% των ανθρώπων που η διάγνωση θέλει να βρίσκονται σε κωματώδη κατάσταση, μια πιο προσεκτική εξέταση δείχνει ότι είχαν κάποιου είδους συνείδηση. "

Ο προβληματισμός με τις λάθος διαγνώσεις, που θέτει ο Βέλγος Νευρολόγος Στέιβιν Λορέις, δημιουργεί σοβαρό εμπόδια στους συναδέλφους του, οι οποίοι υποστηρίζουν το αδιαφιλονίκητο και αδιαπραγμάτευτο του εγκεφαλικού "θανάτου" (σε εισαγωγικά ο θάνατος). Ένθερμος υποστηρικτής του εγκεφαλικού "θανάτου" και ο ημέτερος καθηγητής της Νευρολογίας στο ΑΠΘ κύριος Σταύρος Μπαλογιάννης και άλλοι.

Ο λόγος; Τα όργανα πρέπει να αφαιρούνται όσο το δυνατόν γρηγορότερα από ασθενείς σε κωματώδη κατάσταση. Όταν η κατάσταση του κώματος παρατείνεται - και αυτό προβλέπεται μετά τα όσα μας είπε ο Βέλγος νευρολόγος αφού θα πρέπει να δώσουμε "πίστωση" χρόνου στον κωματώδη ασθενή - τότε τα όργανα αρχίζουν να χαλάνε και δεν πιάνουν.

Άρα, γρήγορη (ψευτο)διάγνωση ίσον γρήγορη εκσπλάχνωση και "ευλογία" Κυρίου για το θεάρεστο (με πολλά εισαγωγικά) έργο των μεταμοσχευτών γιατρών και της επιστήμης.

Όταν τα έλεγα αυτά πριν από είκοσι χρόνια, οι συνάδελφοι με κατηγορούσαν για φασίστα, αιρετικό κλπ, και οι εφημερίδες πέταγαν στα σκουπίδια τα γράμματα που τους έστελνα. Και όταν κάποτε θέλησα να κάνω μια εισήγηση με θέμα "Το ήθος των Μεταμοσχεύσεων", σε σχετικό με τις Μεταμοσχεύσεις ιατρικό συνέδριο που γινόταν εδώ, ο πρόεδρος και καθηγητής της Ιατρικής κύριος Ράπτης, ζήτησε να τον πληροφορήσω ποιά θα ήταν η βιβλιογραφία που θα προσκόμιζα. Τότε κι εγώ θέλησα να μάθω από τον κύριο πρόεδρο, ποιά θεωρεί αδιαφιλονίκητα αντικειμενικά κριτήρια ήθους. Αλλά δεν μου απάντησε. Η εισήγηση δεν έγινε δεκτή.

Πάντως, πρέπει να ομολογήσω ότι με χαρά βλέπω σήμερα να αναδημοσιεύονται όλα όσα συμπεριέλαβα σε ένα σύντομο και περιληπτικό βιβλίο (κυκλοφόρησε πριν από 15 χρόνια) περισσότερο απευθυνόμενος σε συναδέλφους γιατρούς, για να επισημάνω τα ιατρικά δεδομένα που παραποιούνται για να γίνει αποδεκτός ο εγκεφαλικός "θάνατος". Δεν έχει σημασία αν οι συνάδελφοί πανεπιστημιακοί αντιγράφουν αυτά που τους υπέδειξα και, δεοντολογικά τουλάχιστον, θα όφειλαν να αναφερθούν στην πηγή. Είχα την ατυχία - την θεωρώ ευχής έργον - να μην γίνω πανεπιστημιακός.

Οι τσαμπουκάδες της νύχτας

Κάποιος θεωρητικός της προπαγάνδας, νομίζω ήταν ο Γκαίμπελς, είχε δώσει την οδηγία :" Προκαλείτε, προκαλείτε, προκαλείτε, στο τέλος κάτι θα μείνει". Σε κείνον, αυτό που έμεινε ήταν το υδροκυάνιο για τα παιδιά του και οι σφαίρες για το δικό του κρόταφο. Έμεινε όμως κάτι λίγο από το "πνεύμα" του, που βρήκε τόπο διαφυγής και διαμονής, στην υπερατλαντική υπερδύναμη. Δεν ξέχασε όμως και τα δικά του "λημέρια" : Τις ευρωπαϊκές Φιλιππίνες. Ανανεωμένος και "εν πνεύματι" μαθών, μας έρχεται με αντιφασιστικά συνθήματα, ακολουθώντας πιστά τις εντολές που άφησε. Αντιγράφω από την Βικιπαιδεία:

"Η μέθοδος του Γκαίμπελς ήταν η πρόκληση και η κατοπινή παρουσίαση του NSDAP ως κινήματος μαρτύρων (...) Στις 4 Ιουλίου κυκλοφόρησε για πρώτη φορά η νεοϊδρυθείσα εφημερίδα του, "Der Angriff" (Η Επίθεση), αφού πριν οργάνωσε και πραγματοποίησε αποτελεσματική διαφημιστική εκστρατεία. Την σχεδίασε με πρότυπο τις αριστερές εργατικές εφημερίδες και την χρησιμοποιούσε κυρίως για επιθέσεις κατά των «εκμεταλλευτών». Όταν στις 29 Οκτωβρίου 1927 του χορηγήθηκε πάλι η ελευθερία λόγου, η εφημερίδα έγινε φερέφωνό του. Στην πρώτη σελίδα κάθε έκδοσης ήταν αυτός που συνέγραφε το κύριο άρθρο με σκοπό πάντα να συκοφαντήσει και να δυσφημήσει πολιτικούς αντιπάλους (...) Εκτός από την Προπαγάνδα, προώθησε και οργάνωσε την τρομοκρατία μέσω της παραστρατιωτικής οργάνωσης των SA.".

Γράφει και άλλα ενδιαφέροντα για τη ζωή του Γκαίμπελς η Βικιπαιδεία και αυτό που μένει, είναι η σύγκριση αυτών που έγιναν τότε, με όσα γίνονται σήμερα. Η τρομοκρατία έχει αναγνωρισθεί ως ο κοινός μας εχθρός! Η πολιτική ορθότητα κυριαρχεί σε όλους τους τομείς και η παγκοσμιοποίηση, με τις μεθόδους τις συστηματικής πρόκλησης - μέσα σ΄ αυτές εντάσσεται η ανηλεής βρώμα των τοίχων με τα αριστερά, λέει, συνθήματα - φθάνει κάποτε στα όρια της ωμής βίας: Εμπρησμοί, όπως της Αθήνας και του "Ρεσάλτο", "γκαζάκια" αδιακρίτως και γενικά κλίμα τρομοκρατίας.

Είχαν και τότε δημοκρατία. Σαν αυτή που έχουμε σήμερα εμείς εδώ. Η εμφανής διαφορά είναι ότι τώρα εμάς μας λένε φασίστες, ενώ αυτοί πλήρεις ελευθερίας επιδεικνύονται δημοκρατικότατα με τις μουτζούρες των τοίχων: Τα συνθήματα, που τα γράφουν "ευθαρσώς" τις νύχτες βγάζοντας "με τον τσαμπουκά" και τον ιδρώτα, το  δικό τους ... νυχτοκάματο.

Ημερολογιακό σχόλιο

Δεν υπήρξα ΠΟΤΈ ανώνυμος. Άγνωστος οπωσδήποτε. Προέρχομαι από προγόνους ειδωλολάτρες, που κάποια στιγμή κατάλαβαν το λάθος τους, μετενόησαν και μεταστράφηκαν στον Χριστιανισμό. Αυτόν που σήμερα, αλλά και από παλιά, ονομαζεται Ορθόδοξος.

Αλλά, μάλλον, χρειάζεται να βάλω - και εδώ - εισαγωγικά. Επειδή, ενώ οι πατέρες μου και οι παππούδες μου, είχαν γεννηθεί μια ημερομηνία, ας πουμε Χ, μετά ήρθαν αιφνιδιαστικά κάποιοι άλλοι και τους είπαν ότι είχαν μετρήσει λάθος. Η νέα σωστή και διορθωμένη ημερολογία ήταν η Χ+ψ. Έτσι, λοιπόν, μου προέκυψαν δυο χρονολογίες : Η μετά (με τον) Χριστόν Χ και η μετά (από τον) Χριστόν Χ+ψ.

Η ελευθεροτεκτονική μασονία με τους πεφωτισμένους διδασκάλους της, που είναι και άριστοι γνώστες της Αριθμητικής, της Γεωμετρίας και γενικά των Μαθηματικών, είναι άλλωστε και τα εμβλήματά τους, μου συνέστησε να τους ακολουθήσω. Και αυτό έκανα. Όσο, φυσικά, δεν ήξερα τα περί μασονίας. Όταν όμως μου ζήτησαν να τους ορκιστώ σε μια ανώτερη δύναμη, σε έναν ανώνυμο, άγνωστο και της φαντασίας Θεό, εγώ τους είπα: "Αν θα πρέπει να ορκιστώ, αυτό θα είναι μόνο στο όνομα της Αγίας Τριάδος". Μου απάντησαν ότι "δεν τους κάνω" και τότε, τους πέταξα κι εγώ στα μούτρα την "μετά Χριστόν Χ+ψ" ημερομηνία. Έμεινα με την Χ ημερομηνία, την ημερομηνία των παππούδων μου.

Έπειτα, όπως όλα τα πράγματα του κόσμου, κόπηκε κι αυτό σε φέτες, δημιουργήθηκαν "σέκτες". Όμως, φοβούμαι,την ίδια μοίρα θα έχουν και οι άλλοι. Αυτοί που κράτησαν την Χ+ψ ημερομηνία και σήμερα δίνουν την καλή αντι-οικουμενιστική μαρτυρία. "Σέκτες" θα γίνουν κι αυτοί.

Ποιοί τώρα θα είναι οι εντός και ποιοί οι εκτός Εκκλησίας, ας αφήσουμε τον πρόγονο Σωκράτη να μας το πει : " ... αλλά γαρ ήδη ώρα απιέναι, εμοί μεν αποθανουμένω, υμίν δε βιωσομένοις. Οπότεροι δε ημών έρχονται επί άμεινον πράγμα, άδηλον παντί πλήν ή τω θεώ.". Οπωσδήποτε, σήμερα δεν βρισκόμαστε στην προχριστιανική περίοδο... .

Ολοκαυτωμάτων συνέχεια

Τώρα που η Αμερική απέκτησε τον ειρηνοποιό (και για μερικούς "μεσσία") πρόεδρο, τον αφρικανικής καταγωγής κ. Ομπάμα, ας δούμε ένα βίντεο που περιγράφει τα έργα και τις ημέρες των προκατόχων του. Όλοι ανεξαιρέτως υπήρξαν τιμητές και μνήμονες του εβραϊκού ολοκαυτώματος, που θυσιάστηκαν - οι του ολοκαυτώματος - για να θυμόμαστε αδιάλειπτα το ναζισμό - φασισμό. Τώρα, αυτά τα φαινόμενα εντοπίζονται έγκαιρα και οι επίδοξοι "νεοχιτλερικοί", που οραματίζονται την ανασύσταση αυτού του εφιάλτη, εξουδετερώονται αμέσως. Κανείς όμως δεν θα μπορούσε να φανταστεί,ότι αυτοί που κυνηγούν τα φαντάσματα του παρελθόντος, είναι αυτοί οι ίδιοι τα φαντάσματα και οι εφιάλτες. Διαφέρει μόνο η μεθοδολογία τους. Ο εμπνευστής τους μιλούσε με τη γλώσσα της ισχύος των όπλων, ενώ αυτοί μιλούν για ελευθερία και δημοκρατία, δια της επιβολής όμως των όπλων και της ισχύος που διαθέτουν.

Ετοιμάζονται για ένα νέο ολοκαύτωμα. Αυτό που έγινε στο γειτονικό Ιράκ δεν τους έφθανε και η σκυτάλη των ολοκαυτωμάτων παραλαμβάνεται από του Ιρανούς, την Περσία του Αχματινετζάτ και των Αγιοταλλάχ. Ένα εκατομμύριο οι νεκροί του Ιράκ και μια χώρα πλήρως καταστραμμένη. Το βίντεο μας πληροφορεί ότι η πόλη Φαλούτζα του Ιράκ, είναι πλέον μια πόλη ερειπίων, σκεπασμένη από τσιμέντο,  για προστασία από την ακτινοβολία των βομβών απεμπλουτισμένου ουρανίου που την ισοπέδωσαν. Είχε 350.000 κατοίκους.

Αν έχετε χρόνο, υπομονή και γνώση της αγγλικής γλώσσας, παρακολουθείστε το βίντεο : http://video.google.com/videoplay?docid=-3776750618788792499#

Οι φωτογραφίες δείχνουν ένα απανθρακωμένο ιρακινό στρατιώτη, από μερικές δεκάδες χιλιάδες που δολοφονήθηκαν, καθώς επέστρεφαν αφήνοντας το Κουβέϊτ, χωρίς να έχουν εμπλακεί σε μάχη με τους "απελευθερωτές" Αμερικανούς .

Επιλεκτική δημοσιογραφία

Σε κάποια ιστοσελίδα (Ορθόδοξη Πίστη) αναφερόταν το εξής :"Η δημοσκόπηση δείχνει ότι η κλιματική αλλαγή έχει γίνει άλλο ένα ζήτημα που διχάζει τους Αμερικανούς: όπως και στην περίπτωση των αμβλώσεων και της θανατικής ποινής, το κάθε στρατόπεδο θεωρεί ότι το αντίπαλο δεν κάνει απλώς λάθος, αλλά έχει κακές προθέσεις".
Ήταν ένα μέρος από ένα άρθρο/έρευνα του skai gr με τίτλο : "Απάθεια απέναντι στην κλιματική αλλαγή", οπότε αποφάσισα να στείλω ένα δικό μου σχόλιο. Φυσικά, όχι στο skai gr. Διότι, αφενός το άρθρο δεν παρέθετε χώρο για τις γνώμες των αναγνωστών και αφ΄ ετέρου, θα ήταν καταδικασμένη κι αυτή η προσπάθεια που θα έκανα. Σημειώνω ότι πάμπολλα σχόλια ή γράμματα σε εφημερίδες, που έστελνα  για το συγκεκριμένο θέμα - θα το διαβάσετε παρακάτω - είχαν σαν τελικό αποδέκτη το σκουπιδοτενεκέ των εντύπων. Αφήνω δε, ότι μια φορά με επισκέφτηκαν σπίτι μου, μου πήραν συνέντευξη, αλλά ουδέποτε παρουσίασαν αυτά που τους είπα.

Υπήρχαν βέβαια και οι εξαιρέσεις. Η φιλοξενία όμως που μου παραχωρείτο, ήταν σε έντυπα θεωρούμενα "φασιστικά", για να χρωματίζονται ανάλογα και αυτά που έγραφα. Αυτοί που με δέχονταν δεν ήταν δημοκράτες, ενώ εκείνοι που με απέρριπταν -τα αναγνωρίσιμα και αναγνώσιμα έντυπα - ήταν !
Εν πάση περιπτώσει, βλέπει κανείς ότι στην Αμερική αποφασίζουν κάποτε, τονίζω το κάποτε, να δείξουν τι λέει και η άλλη πλευρά. Εδώ, είπαμε, τσιμουδιά και κατά τα άλλα "ελευθερία στην έκφραση". Γράφει λοιπόν το άρθρο ότι εκτός από τις εκτρώσεις και τη θανατική καταδίκη, αρχίζει να διχάζει τους Αμερικανούς αυτή η μονόπλευρη υστερία για το περιβάλλον.  Αλλά νομίζω ότι ακόμη δεν ξύπνησαν για τα καλά, ώστε να βάλουν στην ατζέντα τους και το ζήτημα των μεταμοσχεύσεων. Η κοινή γνώμη παραμένει υπνωτισμένη με τη θεωρία του εγκεφαλικού "θανάτου" και όλα βαίνουν καλώς.

Αλλά δεν είναι έτσι, δεν βαίνουν καλώς. Απόδειξη, ότι τα δημοκρατικά φύλλα και οι TV οθόνες, που αυτοδιαφημίζονται προστάτες και υπερασπιστές της ελευθερίας και των δικαιωμάτων, επιμένουν να κρατάνε κλειστά τα χαρτιά για το θέμα αυτό. Τόσο εδώ όσο και παραέξω.
Να δούμε πόσο ακόμη θα αντέξει η παραπληροφόρηση και η εσκεμμένη αποσιώπηση, ότι οι δήθεν πτωματικές μεταμοσχεύσεις διενεργούνται από όργανα τεθνεώτων και όχι από έγκαιρα εκτελούμενους στη χειρουργική τράπεζα.
Αν τώρα νομίζετε ότι η χειρουργική τράπεζα δεν έχει καμιά σχέση με άλλου είδους Τράπεζες, μάλλον,  κάνατε λάθος. Κι αυτή είναι Τράπεζα με τεράστια κεφάλαια. Μπορείτε να γίνετε μέτοχος συμπληρώνοντας την αίτηση δωρητού οργάνων. Όμως, δυστυχώς για σας, το κεφάλαιο που θα έχετε επενδύσει θα το χάσετε πλήρως. Γι΄ αυτό πρέπει κάποιος να σας προειδοποιήσει, για να μην ισχυρίζεστε ότι "δεν ήξερα".

Και πάλι, για τον Ρ/Σ της Εκκλησίας

Αντιγράφω από το blogspot ΑΚΤΙΝΕΣ απόσπασμα από τη συνέντευξη του κ.Αλεξ. Κατσιάρα, που έδωσε στην εφημερίδα "Ελευθεροτυπία" (μερικοί τη χαρακτηρίζουν "εφημερίδα των νταβάδων" και ζητώ προκαταβολικά συγγνώμη για το λεξιλόγιο που θα χρησιμοποιήσω).

Είπε λοιπόν, μεταξύ άλλων, ο νέος διευθυντής του 89,5 : "Αντίθετα, λέει ο Αλεξ. Κατσιάρας, ο σταθμός καλείται να πέμπει, να εκπέμπει, να παραπέμπει και να αναγγέλλει την ύπαρξη ενός άλλου τρόπου ζωής. Να ενημερώνει τον ακροατή για το πού θα βρει αυτή τη ζωή και όχι να τον εγκλωβίζει σε μια ψευδαίσθηση ζωής, μακριά από τους χώρους όπου πραγματικά διαδραματίζεται η ζωή".

Λοιπόν, έχουμε και λέμε:
1) Εκεί που θέλει να μας παραπέμψει ο κ. Κατσιάρας με τον 89,5 και την άλλη φωνή, δεν είναι δύσκολο να το βρούμε. Το γνωρίζουμε πολύ καλά. Δεν μας χρειάζονται ούτε τα στιχάκια, ούτε τα τραγουδάκια, ούτε τα μπαγλαμαδάκια, επενδεδυμένα με "ολίγην" θεολογίας. Προτιμάμε τα "σκέτα", τα μάγκικα και τα βαριά, όντας απαλλαγμένοι από ζωή εγκλωβισμένη σε ψευδαισθήσεις. Ή είμαστε "μάγκες" ή δεν είμαστε. Τη νεοορθόδοξη μερακλίδικη ψευτομαγκιά, την ανακατεμένη με "σεκλέτια" και άλλα τινά, να τη φυλάξει για τους ρέκτες του είδους. Εμάς μας αρέσουν οι ψευδαισθήσεις μας - ας του κάνουμε τη χάρη - και όχι οι συναισθηματικές σαλάτες του λαϊκού πενταγράμμου.

2) Ποιος του είπε ότι εμείς, που δεν μας αρέσουν αυτές οι ραδιοφωνικές σαχλαμάρες, είμαστε εγκλωβισμένοι σε μια "ψευδαίσθηση ζωής" και ποιος του ανέθεσε το ρόλο να μας μυήση "κοντά", σε χώρους όπου διαδραματίζεται η ζωή; Ποιος, ακόμη, είναι αυτός που τον διαβεβαιώνει ότι γνωρίζει εκείνος καλύτερα από εμάς αυτούς τους χώρους "όπου κλπ.κλπ."; Μήπως είναι ο Φρόιντ και η σχολή του; Πώς είναι τόσο σίγουρος ότι κατέχει τη γνώση της πραγματικής ζωής; Είχε καμιά αποκάλυψη για το νοσηρό ομαδικό ασυνείδητο των ακροατών - όσων τουλάχιστον άκουγαν - του σταθμού της εκκλησίας και του δόθηκε η "θεία" εντολή να μας γιατρέψει;

3) Μεγάλη ιδέα έχει για τον εαυτό του και θα κάνει καλά, αν είναι θεολόγος, να ανοίξει πάλι τα βιβλία του. Όπου θα βρεί, αυτό που δεν βρήκαν οι ψευτοδάσκαλοι του ασυνειδήτου ή του υποσυνειδήτου: "ἐπειδή ἄνθρωπος οὐ μόνον ἀνθρώπου συλλογισμούς τε καί διαθέσεις, ἀλλ᾿ οὐδέ κτήνους ὁρμάς ἤ στάσεις ἤ ἐνδιάθετον κατάστασιν ψυχῆς δύναται γνῶναι ἤ ἐξειπεῖν". (Συμεών ο Νέος Θεολόγος, Βίβλος των ηθικών, Λόγος Ε΄ 207). Εμείς δεν θα μπούμε στον κόπο να μαντέψουμε, τι τον έκανε να νομίζει ότι μας λείπουν τα δικά του χαρίσματα, της απαλλαγμένης από ψευδαισθήσεις  ζωής. Αλλά δεν θα είμαστε υπερβολικοί, αν λέγαμε ότι το "παραδάκι" που εισπράτει, τον κάνει να χορεύει στο ρυθμό που οι "νταβάδες" κροτούν.

"Προωθημένο μήνυμα"

'Ελαβα αυτό το μήνυμα και αντί προώθησης, είπα να το αναρτήσω στο ιστολόγιο που διαχειρίζομαι. Μπορεί να υπάρχουν αναγνώστες που διαβάζουν αυτά που κατά καιρούς γράφω. Λυπάμαι που δεν γνωρίζω την πρωτογενή πηγή του μηνύματος καί δεν μπορώ να δώσω την παραπομπή προέλευσης. Έχετε όμως υπόψη σας και τούτο, που γράφει στο τέλος ο ανώνυμος αρθρογράφος :
"Και τούτο επειδή η Ελληνική έχει μαθηματική δομή που επιτρέπει την αρμονική γεωμετρική τους απεικόνιση."
Είδατε λοιπόν ότι όλα καταλήγουν στους αριθμούς και την αριθμοσοφία; Και γιατί αυτό; Διότι τους ενοχλεί το "εν αρχή ην ο Λόγος" και πάνε να το αντικαταστήσουν με το "εν αρχή ην ο αριθμός".

ΚΧ

Hellenic Quest

 λέγεται ένα πρόγραμμα ηλεκτρονικής εκμάθησης της Ελληνικής που το CNN άρχισε να διανέμει παγκοσμίως και προορίζεται σε πρώτο στάδιο για τους αγγλόφωνους και ισπανόφωνους. Η μέθοδος διδασκαλίας συνίσταται στην προβολή πληροφοριών στην οθόνη του Η/Υ με ταυτόχρονη μετάδοση ήχου και κινούμενης εικόνας..
 
Το πρόγραμμα παράγεται από τη μεγάλη εταιρία Η/Υ Apple, o Πρόεδρος της οποίας Τζον Σκάλι είπε σχετικά: Αποφασίσαμε να προωθήσουμε το πρόγραμμα εκμάθησης της Ελληνικής, επειδή η κοινωνία μας χρειάζεται ένα εργαλείο που θα της επιτρέψει ν' αναπτύξει τη δημιουργικότητά της, να εισαγάγει καινούριες ιδέες και θα της προσφέρει γνώσεις περισσότερες απ' όσες ο άνθρωπος μπορούσε ως τώρα να αακαλύψει.
 
Με άλλα λόγια, πρόκειται για μιαν εκδήλωση της τάσης για επιστροφή του παγκόσμιου πολιτισμού στο πνεύμα και τη γλώσσα των Ελλήνων.
 
Άλλη συναφής εκδήλωση: Οι Άγγλοι επιχειρηματίες προτρέπουν τα ανώτερα στελέχη να μάθουν Αρχαία Ελληνικά επειδή αυτά περιέχουν μια ξεχωριστή σημασία για τους τομείς οργανώσεως και διαχειρίσεως επιχειρήσεων.
 
Σε αυτό το συμπέρασμα ήδη οδηγήθηκαν μετά από διαπιστώσεις Βρετανών ειδικών ότι η Ελληνική γλώσσα ενισχύει τη λογική και τονώνει τις ηγετικές ικανότητες.
 
Γι' αυτό έχει μεγάλη αξία, όχι μόνο στην πληροφορική και στην υψηλή τεχνολογία, αλλά και στον τομέα οργανώσεως και διοικήσεως ..
 
Αυτές οι ιδιότητες της Ελληνικής ώθησαν το Πανεπιστήμιο Ιρμάιν της Καλιφόρνια να αναλάβει την αποθησαύριση του πλούτου της. Επικεφαλής του προγράμματος τοποθετήθηκαν η γλωσσολόγος -Ελληνίστρια- Μακ Ντόναλι και οι καθηγητές της ηλεκτρονικής Μπρούνερ και Πάκαρι.
 
Στον Η/Υ Ίμυκο αποθησαυρίστηκαν 6 εκατομμύρια λεκτικοί τύποι της γλώσσας μας όταν η Αγγλική έχει συνολικά 490.000 λέξεις και 300.000 τεχνικούς όρους, δηλαδή σαν γλώσσα είναι μόλις το 1/100 της δικής μας.. Στον Ίμυκο ταξινομήθηκαν 8.000 συγγράμματα 4.000 αρχαίων Ελλήνων και το έργο συνεχίζεται.
 
Μιλώντας γι' αυτό ο καθηγητής Μπρούνερ είπε: Σε όποιον απορεί γιατί τόσα εκατομμύρια δολάρια για την αποθησαύριση των λέξεων της Ελληνικής απαντούμε: Μα πρόκειται για τη γλώσσα των προγόνων μας. Και η επαφή μας μ' αυτούς θα βελτιώσει τον πολιτισμό μας .
 
Οι υπεύθυνοι του προγράμματος υπολογίζουν ότι οι ελληνικοί λεκτικοί τύποι θα φθάσουν στα 90 εκατομμύρια, έναντι 9 εκατομμυρίων της λατινικής..
Το ενδιαφέρον για την Ελληνική προέκυψε από τη διαπίστωση των επιστημόνων πληροφορικής και υπολογιστών ότι οι Η/Υ προχωρημένης τεχνολογίας δέχονται ως νοηματική γλώσσα μόνον την Ελληνική. Όλες τις άλλες γλώσσες τις χαρακτήρισαν σημειολογικές .
 
Νοηματική γλώσσα θεωρείται η γλώσσα στην οποία το σημαίνον, δηλαδή η λέξη, και το σημαινόμενο, δηλαδή αυτό, που η λέξη εκφράζει (πράγμα, ιδέα, κατάσταση), έχουν μεταξύ τους πρωτογενή σχέση. Ενώ σημειολογική είναι η γλώσσα στην οποία αυθαιρέτως ορίζεται ότι το αμ πράγμα (σημαινόμενο) εννοείται με το αμ (σημαίνον).
 
Με άλλα λόγια, η Ελληνική γλώσσα είναι η μόνη γλώσσα της οποίας οι λέξεις έχουν πρωτογένεια, ενώ σε όλες τις άλλες, οι λέξεις είναι συμβατικές, σημαίνουν, δηλαδή, κάτι, απλώς επειδή έτσι 'συμφωνήθηκε' μεταξύ εκείνων που την χρησιμοποιούν.
 
ΟΛΕΣ οι λέξεις στην Ελληνική ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ, π.χ. η λέξη ενθουσιασμός = εν-Θεώ, γεωμετρία = γη +μετρώ, προφητεία = προ + φάω, άνθρωπος = ο άναρθρων (ο αρθρώνων λόγο).
 
Έχουμε δηλαδή αιτιώδη σχέση μεταξύ λέξεως-πράγματος, πράγμα ανύπαρκτο στις άλλες γλώσσες. Τα πιο τέλεια προγράμματα Ίμυκος , Γνώσεις και Νεύτων αναπαριστούν τους λεκτικούς τύπους της Ελληνικής σε ολοκληρώματα και σε τέλεια σχήματα παραστατικής, πράγμα που αδυνατούν να κάνουν για τις άλλες γλώσσες.
 
Και τούτο επειδή η Ελληνική έχει μαθηματική δομή που επιτρέπει την αρμονική γεωμετρική τους απεικόνιση..
 
 Ιδιαιτέρως χρήσιμα είναι τα ελληνικά προσφύματα ΟΠΩΣ : τηλέ , λάνδη =....LAND, ΓΕΩ...,νάνο, μίκρο, μέγα, σκοπό....ισμός, ΗΛΕΚΤΡΟ....., κυκλο...., ΦΩΝΟ...., ΜΑΚΡΟ...., ΜΙΚΡΟ....., ΔΙΣΚΟ......, ΓΡΑΦΟ..., ΓΡΑΜΜΑ..., ΣΥΝ..., ΣΥΜ......, κ.λπ..
 
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ : ΤΟ ΓΝΩΣΤΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ C D = COMPACT DISK = ΣΥΜΠΑΚΤΩΜΕΝΟΣ ΔΙΣΚΟΣ
 
Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές θεωρούν την Ελληνική γλώσσα «μη οριακή», δηλαδή ότι μόνο σ' αυτή δεν υπάρχουν όρια και γι' αυτό είναι αναγκαία στις νέες επιστήμες όπως η Πληροφορική, η Ηλεκτρονική, η Κυβερνητική και άλλες.
 
Αυτές οι επιστήμες μόνο στην Ελληνική γλώσσα βρίσκουν τις νοητικές εκφράσεις που χρειάζονται, χωρίς τις οποίες η επιστημονική σκέψη αδυνατεί να προχωρήσει.
 
Γι' αυτούς τους λόγους οι Ισπανοί Ευρωβουλευτές ζήτησαν να καθιερωθεί η Ελληνική ως η επίσημη της Ευρωπαϊκής Ένωσης διότι το να μιλά κανείς για Ενωμένη Ευρώπη χωρίς την Ελληνική είναι σα να μιλά σε έναν τυφλό για χρώματα.  

Ένα δεύτερο σχόλιο για τον Κλοντ-Λέβι Στρος

"Δεν νομίζω πως είναι αλήθεια. Αν έχω εξεγερθεί ενάντια σε κάτι, και αισθάνομαι βαθιά μέσα μου ότι είναι βλαβερό, είναι αυτό το είδος άκριτου ανθρωπισμού που απορρέει αφενός από την ιουδαιοχριστιανική παράδοση και αφετέρου, πιο κοντά μας, από την Αναγέννηση και τον καρτεσιανισμό, ενός ουμανισμού που θεωρεί ότι ο άνθρωπος είναι απόλυτος κύριος της δημιουργίας ... Πρόκειται για ένα πραγματικό προπατορικό αμάρτημα που σπρώχνει την ανθρωπότητα προς την αυτοκαταστροφή». ". (Από την εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ On-line  της 7/11/2009 όπου και η φωτογραφία). Αυτά είχε πει ο Κλοντ-Λέβι Στρος στη Γαλλική "Μοντ" το 1979.

Καλύτερα δεν θα μπορούσε να το είχε πει. Ο άκριτος ανθρωπισμός είναι  ιουδαιοχριστιανική παράδοση, που αρχίζει να παρουσιάζεται δειλά-δειλά, αρκετά χρόνια πριν φτάσουμε στην Αναγέννηση και στον καρτεσιανισμό. Είχε προηγηθεί η λεγόμενη "ζύμωση" με το Σχίσμα. Πέρα όμως από αυτό, δεν μπορεί κανείς να καταλάβει αυτό το, ας πούμε, παράπονο του μεγάλου ερευνητή. Διότι αναφέρεται σε "προπατορικό αμάρτημα" και τούτο μας εισάγει σε παραπέρα ευκολονόητους συνειρμούς. Οι οποίοι όμως κυριολεκτικά εξουδετερώνονται, αν σκεφθούμε τον αφορισμό του ίδιου του κ. Στρος: Ο κόσμος ξεκίνησε χωρίς τον άνθρωπο και θα τελειώσει χωρίς αυτόν!

Η ιουδαιοχριστιανική "παράδοση" έπαψε να είναι ιουδαιοχριστιανική, όταν ο Απ. Παύλος, ο ευαγγελιστής Ιωάννης και ο μέγας Βασίλειος μας είπαν : Ο κόσμος φτιάχτηκε για τον άνθρωπο και θα τελειώσει με τον άνθρωπο. Αυτή η παράδοση είναι η αμιγώς Χριστιανική και όχι η πολυπλόκαμη,πολυκέφαλη και πλαστογραφημένη, των παπικο-προτεσταντικών εκφάνσεων. Οι τελευταίες αποτελούν τη "νεωτερική", θα λέγαμε, εκδοχή του παραδοσιακού ιουδαϊσμού (με την προσθήκη του "χριστιανισμός")  μετά από τον μακροχρόνιο συγχρωτισμό του με τη Δύση. Ο άκριτος ανθρωπισμός θέτει ως αρχή την ελευθερία και όχι την αλήθεια (γνώσεσθε την αλήθεια και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς) με αποτέλεσμα να στρέφεται κατά του ίδιου του ανθρώπου και να γίνεται απάνθρωπος.

Περιττό να σημειώσω ότι οι σύγχρονοι δικοί μας  και άλλοι "θεολόγοι", συντονισμένοι πλήρως στα νεοταξικά κελεύσματα : Αναγέννηση, Διαφωτισμό και πολλά άλλα Δυτικά και ιουδαιοχριστιανικά (sic), παρακάμπτουν το σκόπελο της πρόταξης της αλήθειας. Μένουν πιστοί στην ελευθερία και μεταθέτουν το εσκεμμένο τους ατόπημα, στο "γνώσεσθε" και όχι στην αλήθεια., για να μας πουν ότι η "γνώσις" είναι συνώνυμη της (ερωτικής, εννοείται) συνεύρεσης, αφού ο Αδάμ "έγνω την γυναίκα αυτού". Όμως η Βιβλική διήγηση αυτής της "γνώσης" δεν μιλεί ουδόλως για  "ερωτική" γνώση. Ούτε και για ... αγαπητική. Αυτό είναι εύρημα της δικής τους νοσηρής διάνοιας, που δεν έχει καμία σχέση με Θεολογία.

Το "μέντιουμ" των διδασκάλων και των άλλων

Νεότερη επεξεργασία 21/06/20110

Δεν θα μπορούσε ο Σταυρός να μην ενοχλούσε τους νεοταξίτες. Μπήκε κι αυτός στο σημάδι. Ο σκοπός είναι να αντικαταστήσουμε τον Εσταυρωμένο με κανένα σύμβολο του τύπου "μιας ανώτερης δύναμης", την οποία θα εγκρίνουν τα μέλη του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Η "μια ανώτερη δύναμη" είναι κοινή για όλους τους ανθρώπους και μας "εξασφαλίζει ίσες ευκαιρίες σε όλους χωρίς κανένας μαθητής να αισθάνεται μειονεκτικά λόγω της καταγωγής, της φυλής ή του θρησκεύματός του", όπως μας είπε ο δικός μας πρόεδρος της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας (σημ. τι λέει η παροιμία για τους γιατρούς και τους δασκάλους;).

Δεν μας δημιουργεί κανένα απολύτως πρόβλημα αυτή η "μια ανώτερη δύναμη" και ο κύριος πρόεδρος, ο δάσκαλος και όχι ο γιατρός, δεν θα μπαίνει στον κόπο να μας κάνει το μέντιουμ, διαμηνύοντας τα μειονεκτικά αισθήματα που γεννά η θέα του Εσταυρωμένου στους μικρούς μαθητές.

Αυτός δεν κάνει για δάσκαλος. Κάνει για "διάμεσο πνεύμα", όπως αυτό στις διάφορες πνευματιστικές συγκεντρώσεις, αφού μπορεί και μπαίνει μέσα στις ψυχούλες των μαθητών για να μας λέει, για λογαριασμό τους, πώς αισθάνονται. Προτείνω να του ανατεθεί ειδική θέση στην "δια βίου μάθηση και παιδεία". Ας το σκεφθούν οι του αρμόδιου Υπουργείου.

Υστερόγραφο για τη φωτογραφία
Αναπαριστά ένα νεαρό μαθητή καθισμένο σε παγκάκι, ο οποίος "αισθάνεται μειονεκτικά λόγω της καταγωγής, της φυλής ή του θρησκεύματός του", όπως διέγνωσε ο κύριος πρόεδρος της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας και προφανώς "μέντιουμ".

"Δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα, προσμένουμε ίσως κάποιο θαύμα"

Με τίτλο "Εκκλησία - μετάνοια - ημερολόγιο", η ιστοσελίδα του Ιερού Ησυχαστηρίου της Μονής Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου παρέθεσε ένα εκτενές κείμενο του μακαριστού Γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου, όπου μεταξύ άλλων έγραφε:

"Επομένως τα μυστήρια τα τελεί και τελειώνει το Πνεύμα το Άγιον διά των υπηρετών και λειτουργών του Υψίστου και όχι το παλαιό ημερολόγιο, το οποίο έχει εφευρεθή από τον ειδωλολάτρη Έλληνα Σωσιγένη, αστρονόμο, τον 4ο π.Χ., και έχει θεσπισθή από τον επίσης ειδωλολάτρη Ιούλιο Καίσαρα, δι' αυτό και Ιουλιανό έχει ονομασθή. Διότι, εάν παραδεχθούμε ότι χωρίς το παλαιό ημερολόγιο τα μυστήρια δεν τελούνται και είναι άκυρα, κατά συνέπεια είναι ανάγκη να παραδεχθούμε, ότι το ημερολόγιο είναι ανώτερο από το Άγιο Πνεύμα."


Μα είναι σοβαρά αυτά τα πράγματα; Το ημερολόγιο είναι ειδωλολατρικό επειδή το έφτιαξε ένας ειδωλολάτρης; Αν αυτές οι αιτιάσεις ευσταθούν, τότε οφείλουμε να ομολογήσουμε (μη γένοιτο) ότι δεν είχαν άδικο εκείνοι που είπαν στον Νικόδημο: " μη και συ εκ της γαλιλαιας ει ερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγηγερται". Ή το ακόμη χειρότερο, ότι και ο Χριστός γεννήθηκε μέσα σε ένα κόσμο και χρόνο ειδωλολατρικό, οπότε ... (άπαγε). Ως προς το ζήτημα της εγκυρότητας των Μυστηρίων, αυτή μπορεί να ερευνηθεί αν προηγουμένως διευκρινιστεί και συμφωνηθεί η εγκυρότητα, από εκκλησιαστικής πλευράς, της χρονολογικής τροποποίησης.

Ή μήπως είναι σωστό κι αυτό που λέει ο μακαριστός γέροντας:

"... ώστε ενώ ήτο Θεός καταδέχθηκε να γίνη άνθρωπος και να χύση το αίμα Του, επάνω στο ξύλο του Σταυρού, για να μας εξαγοράση από την κατάρα του νόμου και μας ελευθερώση από τα δεσμά του Άδου και της φθοράς, θα μας έλεγε και θα μας παρήγγελλε, μαζί με τα άλλα, ότι δια να σωθούμε πρέπει να φυλάξουμε το νέο ημερολόγιο του Σωσιγένη, διότι αυτό το ημερολόγιο στην εποχή του Χριστού ήταν νέο, επειδή το ημερολόγιο που ευρέθηκε από τον Σωσιγένη, σαν ορθότερο, κατάργησε το παλαιό του Πτολεμαίου";

Ούτε για τις άγιες Εικόνες μας μίλησε ο Χριστός, ούτε μας δίδαξε Χριστολογία, ούτε φυσικά  "εορτολογία" ή "ημερολογία". Το παλαιό ημερολόγιο δεν είναι καθόλου παλαιό. Είναι ο χρόνος που συνήφθη η Καινή Διαθήκη. Αν τώρα θέλουμε να μηκύνουμε το χρόνο βάζοντας και άλλες ημέρες, είναι ένα θέμα που μόνο με Σύνοδο μπορεί να γίνει. Κάτι που δεν έγινε στο παρελθόν, για να βρισκόμαστε σήμερα αντιμέτωποι, εκτός άλλων και ως μη όφειλε, με ένα ζήτημα όπως περίπου ήταν εκείνο της περιτομής ή της ακροβυστίας: Άλλοι να υποστηρίζουν την "περιτομή" του εορτολογίου και άλλοι την "ακροβυστία" του. Σχηματικά, βεβαίως, αυτά.

Δεν θα γράψω περισσότερα για ένα θέμα που πάντα παραμένει επίκαιρο, αλλά κανείς δεν τολμά να το ακουμπήσει. Έχουν γραφεί πολλά βέβαια. Τόσο πολλά ώστε καταντά σφοδρά ανιαρή η ενασχόληση. Ακριβώς, όπως είναι ανιαρή και η συζήτηση με τους παπικούς για τις δογματικές διαφορές που υπάρχουν μεταξύ μας. "Δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα, προσμένουμε ίσως κάποιο θαύμα".

Εκκλησία και Πολιτεία, απόψεις βάθους ...

 Σας παρακαλώ βοηθείστε με, δώστε μου μια ... άποψη

«Είχαμε σε βάθος ανταλλαγή απόψεων για τη συνεργασία μας, καθώς ξέρετε ξεκινάμε μια μεγάλη προσπάθεια ως κυβέρνηση για να εμπεδώσουμε μια κοινωνία αξιών, μια ευνομούμενη πολιτεία, μια κοινωνία Δικαίου που βάζει στο επίκεντρο τον άνθρωπο» κλπ.κλπ.
Αυτά είπε ο κ. Πρωθυπουργός (ΓΑΠ) μετά τη συνάντηση που είχε με τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο. Προσπαθούν, εκτός άλλων, να βρούν τη λύση του διαχωρισμού και της φορολόγησης των εκκλησιαστικών πραγμάτων.

"Χαίρε βάθος δυσθεώρητον και Αγγέλων οφθαλμοίς"! Λάθος. Γράψατε "αγγέλων ακοής".
Οι κοινές προσπάθειες έχουν την κατεύθυνση για μιά κοινωνία που βάζει στο επίκεντρο τον άνθρωπο και στο περιθώριο της "ιδιωτικοποίησης", λέω εγώ, τον Θεό. Με άλλα λόγια, ο κ. Παπανδρέου θέλει να πολιτικοποιήσει (σημ. δεν χρειάζεται) "ένα πρόσωπο", τον πρόεδρο της Ι. Συνόδου, και ο κ. Ιερώνυμος (το πρόσωπο) να κοινωνικοποιήσει τον κ. Παπανδρέου. Θαυμάσια!

Μάλλον όμως άχρηστος είναι ο ρόλος του κ. Ιερωνύμου (πρόσωπο). Μας έχει κοινωνικοποιήσει ο κ. Πρωθυπουργός. Απόδειξη ότι τον ψηφίσαμε για ακόμη μεγαλύτερη (πλέρια sic) κοινωνικοποίηση Ο κ. Ιερώνυμος, το πρόσωπο, τι παραπάνω μπορεί ο καημένος να κάνει; Την αναβάθμιση, την προετοιμάζει ο εκλεκτός μας, με επίκεντρο τον άνθρωπο. Αν ο κ. Ιερώνυμος είχε κάτι άλλο να προσθέσει, λάθος επιλογή έκανε στον αυτοπροσδιορισμό του : "εγώ είμαι ένα πρόσωπο, ο πρόεδρος της Ιερά Συνόδου".

Το πανάγιον Πνεύμα καλούνται οι της Συνόδου (και δια του προέδρου τους) να φανερώσουν και όχι τα δικά τους πρόσωπα, "... ότι όνομα έχεις ότι ζης, και νεκρός εί". Τι το ψάχνουμε απο εδώ κι από εκεί; Σε οικονομική εφημερίδα είχα διαβάσει στο παρελθόν ότι ο μεγαλύτερος καταθέτης της Τραπέζης Ελλάδος είναι η Εκκλησία. Αν η είδηση ήταν ψευδής, τότε ψεύδομαι κι εγώ. Αν όμως είναι αληθής, για ποιο χωρισμό γίνεται λόγος; Αν η Εκκλησία αποσύρει όλες, ναι όλες, τις καταθέσεις της και τις πάει αλλού, για παράδειγμα στη Σερβία όπου τα επιτόκια είναι υψηλά και συμφέροντα, τότε να δούμε τι θα κάνουν οι σοσιαλιστικοί εγκέφαλοι. Θα επιμείνουν στο χωρισμό ή θα μαζέψουν την ουρά και τη μεγάλη τους γλώσσα;

Ceterum censeo Carthaginem esse delendam

Θα σας αποκαλύψω ...

"Θα σας αποκαλύψω τώρα, ότι τότε διέταξα να βολιδοσκοπηθή καταλλήλως το Βερολίνον. Μου διεμηνύθη εκ μέρους τον Χίτλερ, η σύστασις να αποφύγω οιονδήποτε μέτρον δυνάμενον να θεωρηθή από την Ιταλίαν πρόκλησις. Έκαμα το πάν διά να μη μπορούν οι Ιταλοί να εμφανισθούν ως δυνάμενοι να έχουν όχι αφορμάς ευλόγους, αλλ' ούτε ευλογοφανές παράπονον εκ μέρους μας, αν και από την πρώτην στιγμήν αντελήφθην τι πράγματι εσήμαινεν η όλως αόριστος σύστασις του Βερολίνου. Σεις καλύτερον παντος άλλου γνωρίζετε ότι έκαμα το πάν διά να μη δώσωμεν αφορμήν εμφανίσεως της Ιταλίας ως δυναμένης να έχη ευλογοφανείς καν αφορμάς αιτιάσεων. Λόγω του επαγγέλματός σας έχετε παρακολουθήσει εις όλες τις λεπτομέρειες την ιστορίαν των ατελειώτων ιταλικών προκλήσεων δημοσιογραφικών και άλλων, αλλά και την χριστιανικήν υπομονήν την οποίαν ετηρίσαμεν, προσποιούμενοι ότι δεν τις καταλαβαίνουμε, περιοριζόμενοι μόνον σε δημοσιογραφικάς ανασκευάς των ιταλικών εναντίον μας κατηγοριών .
    Ομολογώ ότι εμπρός εις την φοβεράν ευθύνην της αναμίξεως της Ελλάδος εις τέτοιον μάλιστα πόλεμον, έκρινα πώς καθήκον μου ήτο να δω εάν θα ήτο δυνατόν να προφυλάξω τοv τόπον από αυτόν έστω και διά παντός τρόπου, ο οποίος όμως θα συμβιβάζετο με τα γενικώτερα συμφέροντα του Έθνους. Εις σχετικάς βολιδοσκοπήσεις προς την κατευθυνσιν τον Άξονος μου έδόθη να εννοήσω σαφώς ότι μόνη λύσις θα μπορουσε να είναι μία εκουσία προσχώρησιν της Ελλάδος εις την "Νέαν Τάξιν" . Προσχώρησις που θα εγένετο όλως ευχαρίστως δεκτή από τον Χίτλερ "ως εραστήν του Ελληνικού πνεύματος".
    Συγχρόνως όμως μου εδόθη να εννοήσω ότι η ένταξις εις την Νέαν Τάξιν προϋποθέτει προκαταρκτικήν άρσιν όλων των παλαιών διαφορών με τους γείτονάς μας. Και ναι μεν αυτό θα συνεπήγετο φυσικά θυσίας τινάς διά την Ελλάδα, αλλά αι θυσίαι θα έπρεπε να θεωρηθούν απολύτως "ασήμαντοι" εμπρός εις τα "οικονομικά και άλλα πλεονεκτήματα" τα οποία θα είχεν διά την Ελλάδα ή Νέα Τάξις εις την Ευρώπην και εις την Βαλκανικήν. Φυσικά με πάσαν περίσκεψιν και ανεπισήμως επεδίωξα δι' όλων των μέσων να κατατοπισθώ συγκεκριμένως ποίαι θα ήσαν αι θυσίαι αυταί, με τας οποίας η Ελλάς θα έπρεπε να πληρώση την ατίμωσιν της εξ ιδίας θελήσεως προσφοράς της να υπαχθή υπό την Νέαν Τάξιν.
    Με καταφανή προσπάθειαν αποφυγής σαφούς καθορισμού μου εδόθη να καταλάβω ότι η προς τους Έλληνας στοργή του Χίτλερ ήτο οι εγγυήσεις oτι αι θυσίαι αυταί θα περιορίζοντο "εις το ελάχιστον δυνατόν". Όταν επέμεινα να κατατοπισθώ, πόσον επί τέλους θα μπορουσε να είναι αύτο το έλάχιστον τελικώς, μάς εδόθη να καταλάβωμεν ότι τούτο συνίστατο εις μερικάς ικανοποιήσεις προς την Ιταλίαν δυτικώς μέχρι Πρεβέζης, ίσως και προς την Βουλγαρίαν ανατολικώς μέχρι Δεδεαγάτς .
    Δηλαδή θα έπρεπε διά να αποφύγωμεν τov πόλεμον, να γίνωμεν εθελονταί δούλοι και να πληρώσωμεν αυτήν την τιμήν... με το άπλωμα του δεξιού χεριού της Ελλάδος προς ακρωτηριασμόν από την Ιταλίαν και του αριστερού προς ακρωτηριασμόν από την Βουλγαρίαν. Φυσικά δεν ήτo δύσκολον να προβλέψη κανείς ότι εις μίαν τοιαύτην περίπτωσιν οι Άγγλοι θα έκοβαν και αυτοί τα πόδια της Ελλάδος." (Απόσπασμα από το http://pheidias.antibaro.gr/1940/metaxas.htm).

Αν δεν καταλάβατε ποια είναι η αποκάλυψη, διαβάστε:

Μέχρι τώρα ο μπούσουλας έδειχνε την Ανατολική και τη Δυτική όχθη στην Παλαιστίνη. Τώρα, επειδή εμείς στραβά αρμενίζουμε, γύρισε και δείχνει Βόρεια και Νότια Μακεδονία. Επίκειται η συγκατάθεσή μας στην ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό. Αλλά οι έμποροι των εθνών ξέρουν, είναι μοναδικοί στο να φτιάχνουν πολέμους, επειδή γνωρίζουν πώς να δημιουργούν εχθρούς. Έφτιαξαν τον Χίτλερ, τον Μιλόσεβιτς, τον Σαντάμ και σε λίγο τον Αχμαντινετζάντ. Ετοιμάζουν και σε μας εδώ κάποιον βόρειο εχθρό και γείτονα. Η εναλλακτική λύση ή είναι αυτή είτε η άλλη. Η απόσβεση του υπέρογκου Δημόσιου χρέους με κάποιες "μικρές παραχωρήσεις". Σαν αυτές που αναφέρει ο αείμνηστος Ιωάννης Μεταξάς : Μοιρασιά στο Αιγαίο, μοιρασιά στην Κύπρο, ξεπούλημα της Θράκης και του ονόματος της Μακεδονίας, χωρίς αυτό να μας εγγυάται την αποφυγή πολέμου ( η Τουρκία έχει άλλο προορισμό με άλλες αναίμακτες(;) ικανοποιήσεις).


Σενάρια τύπου Σπήλμπεργκ, σενάρια συνομωσίας, θα μου πείτε. Αλλά τα "σενάρια" δεν τα βγάζουμε εμείς από το κεφάλι μας. Δεν ήταν δικό μας σενάριο η εισβολή του Ατίλλα στην Κύπρο. Δικό τους ήταν, αλλά δεν το έβλεπαν οι βλάκες που τότε μας κυβερνούσαν. Αυτοί που τώρα μας κυβερνούν ξέρουν και έχουν δώσει τη συγκατάθεσή τους "για να κοιμόμαστε ήσυχοι τα βράδυα" και για να δώσουμε ένα τέλος (με δράμα) στο δράμα της Κύπρου.  

Ceterum censeo Carthaginem esse delendam :
Προς τούτοις, φρονώ ότι η Καρχηδών πρέπει να καταστραφεί.
Το έλεγε ο Κάτων για την Καρχηδόνα, το λένε σήμερα οι διάδοχοί του για μας.