Μνήμη μεγαλομάρτυρος αγίας Αικατερίνης
Νεότερη επεξεργασία 25/04/2012
Αν υπήρχαν θεολογικά αναστήματα, όπως του Μεγάλου Αθανασίου, των τριών Ιεραρχών, του Μεγάλου Φωτίου και άλλων, δεν θα φτάναμε στο θλιβερό σημείο εν έτη 2012 να διερωτόμαστε αν ο Θεός έχει ή δεν έχει αίμα.
Αλλά τι ακριβώς συμβαίνει; Ιδού. Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου, ο κύριος Παν. Μπούμης, έγραψε ότι κακώς αποδίδεται το εδάφιο :
«Προσέχετε οὖν ἑαυτοῖς καὶ παντὶ τῷ ποιμνίῳ ἐν ᾧ ὑμᾶς τὸ Πνεῦμα τὸ ῞Αγιον ἔθετο ἐπισκόπους ποιμαίνειν τὴν ᾿Εκκλησίαν τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ, ἣν περιεποιήσατο διὰ τοῦ ἰδίου αἵματος»! Πρέπει να το αναθεωρήσουμε και να μη νομίζουμε ότι ο Θεός έχει αίμα! Διότι όταν γράφει η Κ. Διαθήκη
"ο Κύριος και Θεός" αναφέρεται στον ενανθρωπήσαντα Υιό και Λόγο του Θεού. Όταν όμως γράφει ο Θεός εννοεί το άρρητο, το ακατάληπτο, το νοητώς αδύνατο να νοηθεί από τον άνθρωπο. Συνεπώς, ο Θεός δεν έχει αίμα. Έχει μόνο
"ο Κύριος και Θεός", δηλαδή ο Ιησούς Χριστός.
Κανείς και ουδέποτε ισχυρίστηκε, γράφουμε εμείς, ότι με αυτά που διδασκόμαστε από την Αγία Γραφή εξαντλήσαμε όλα τα περί Θεού. Ούτε φυσικά πρέπει να συμφωνήσουμε, έστω και σε θεωρητικό επίπεδο ακόμη, με αυτό που μας προτείνει ο κύριος Καθηγητής. Διότι με άλλα λόγια, σύμφωνα με τα ανωτέρω του κ. Μπούμη, πρέπει κι εμείς να εγκρίνουμε τον ιουδαϊσμό ή άλλους (...) και να δεχθούμε όχι ότι πιστεύουμε "εις ένα Θεό, Πατέρα παντοκράτορα" και τα εξής, αλλά στην απρόσωπη, άϋλη, ανυπόστατη και ανώνυμη ανώτερη δύναμη του Σύμπαντος!
Σημειώνουμε ότι η Καινή Διαθήκη, όπως και η Παλαιά, όταν γράφει ο Κύριος και Θεός, διευκρινίζει ότι ο Κύριος είναι και Θεός, δεν είναι ο οποιοσδήποτε κύριος, τον οποίο εντέχνως μετασχηματιζόμενος (σε άγγελο του φωτός) ο Εωσφόρος μπορεί να μας παρουσιάσει κατά φαντασίαν ή υπαρκτά σαν τον αναμενόμενο μεσσία και λυτωτή - μέγα αρχιτέκτονα του παντός. Και προσθέτουμε ότι κατά τις νεώτερες εκδοχές του ιουδαϊσμού, ο αναμενόμενος (δικός τους) μεσσίας μπορεί να κάνει θαύματα, αλλά μπορεί και να μην κάνει, που δεν θα κάνει, συμπληρώνουμε εμείς.
Σκόπιμο όμως να προσθέσουμε και τούτο. Ότι οι τρόποι καλής συμπεριφοράς, δηλαδή οι δημόσιες σχέσεις, μας υποχρεώνουν να ανακαλούμε στην τάξη (μετά συνέσεως και επιχειρημάτων) τον γράφοντα αυτές τις καινοφανείς παραδοξότητες, λέγοντας ότι "διαφωνοῦμε πρὸς τὴν ἑρμηνεία τοῦ ἀγαπητοῦ κ. Μπούμη".(*)
Κατόπιν τούτων, αν ο Θεός δεν έχει αίμα και ο πιστός δεν μεταλαμβάνει "σώμα και αίμα Χριστού", γεννάται το ερώτημα : Ποιός ιδεολογικοποιεί και θρησκειοποιεί, κατά τις προσφιλείς εκφράσεις των νεωτεριστών ορθοδόξων, το "εκκλησιαστικό γεγονός" (sic); Οι μοντερνιστές ή εκείνοι που περιφρονητικά λέγονται παλαιοημερολογίτες - δεν είναι μόνον αυτοί - και τιμούν Ορθόδοξα τον Παλαιό των ημερών; Διότι οι τελευταίοι
"σώμα και αίμα Χριστού" μεταλαμβάνουν και όχι τα φαντασιοκοπήματα και ιδεολογήματα όλων αυτών, μεταξύ τους και ο καθηγητής κ. Μπούμης, ο οποίος θεωρεί "παρακεκινδυνευμένον"(sic) να λέμε ότι ο Θεός έχει αίμα. Δεν έχει, κατά τον κύριο καθηγητή-εκφραστή των νεο-ορθοδόξων. Άρα, κατά ιδεολογίαν και κατά φαντασίαν "σώματος και αίματος" κοινωνούν οι προσερχόμενοι πιστοί!
Ποιός λοιπόν ιδεολογικοποιεί και θρησκειοποιεί το στραπατσαρισμένο εκκλησιαστικό γεγονός από τους ολετήρες της Θρησκείας;(**)
(*)
Βλέπε ιστολόγιο :
http://niksotiropoulos.blogspot.com/2011/12/blog-post_30.html
(**)
Βλέπε και ανάρτηση : ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ "ΘΡΗΣΚΕΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΓΕΓΟΝΟΤΟΣ", στις 25/12/2010