Κάθε φορά που εμφανίζεται, μία καινούρια ολοκληρωτική κοσμοθεωρία, εμφανίζεται παράλληλα και μια νέα γλώσσα, ώστε τα ιδεολογήματα της να περάσουν στις μάζες, ως κάτι τι το νεωτερικό – το πρωτάκουστον.
Ο μαρξιστικός ολοκληρωτισμός παραδείγματος χάριν, εισήγαγε στις ινδοευρωπαϊκές γλώσσες μία σειρά νεολογισμών [προτσές, εποικοδόμημα, ιστορικός υλισμός, διαλεκτικός υλισμός κ.λπ.] έτσι ώστε να ενδοβάλει στα μυαλά των χουλιγκάνων του, τη βεβαιότητα πως έφερνε στον κόσμο κάτι τις ολότελα καινούριο – κι ας ήταν το μόνο «καινούριο» των μαρξιστών, η αναίδεια τους να θεωρούνται ως η «πρωτοπορία» της διανόησης!
Συλλογιστείτε μοναχά πόσο καλύτερη θα ήταν η κατανόηση των πάσης φύσεως «διαφωτιστών» της μαζικής κουλτούρας, αν αντί των «νεοόρων» που εισήγαγαν, για να ξεγελάνε το πόπολο, χρησιμοποιούνταν οι παραδοσιακές, δοκιμασμένες λέξεις. Αν παραδείγματος χάριν λέγαμε «κοινωνισμός» αντί «σοσιαλισμός» ή «αχταρμάς» αντί «μεταμοντερνισμός» ή «απατεώνας» αντί «βουλευτής» ή «πολυβαρβαρότητα» αντί «πολυπολιτισμικότητα» κ.ο.κ.
Ένας από τους σημαντικότερους λόγους, που οι μηχανικοί ελέγχου του νου, της λεγόμενης «αριστερής κουλτούρας» κατορθώνουν να περάσουν τις μπουρδολογίες τους στις μάζες, είναι ακριβώς επειδή τις σερβίρουν μέσα από ένα δαιδαλώδες σύστημα νεολογισμών το οποίο γοητεύει τα αστοιχείωτα πλήθη, όπως θα τα γοήτευε και μια καινούρια μάρκα κινητού, που δεν την έχουν βαρεθεί ακόμα.
Στον αιώνα μας οι ιδεολογίες δεν είναι απλώς ενδεδυμένες με χαρτί πολυτελείας, είναι μοναχά χαρτί περιτυλίγματος και τίποτα παραπάνω. Όπως το άδειο κιβώτιο του Άρη Αλεξάνδρου. Η νεοταξίτικη ολοκληρωτική μετανεωτερικότητα, δεν μπορεί βεβαίως να θεωρηθεί ούτε καν ως κάποιο είδος ιδεολογίας, αφού αρνείται ακόμα και την έννοια της «ιδεολογίας» καθ’ εαυτής, ωστόσο οι νεοταξίτες μηχανικοί του mind control δεν παρέλειψαν να επινοήσουν, μια τέτοια υπογλώσσα, με εντελώς καινοφανείς κοινωνιολογικούς όρους, δανεισμένους από τις θεωρίες της σχολής της Φρανκφούρτης ή του κυβερνοχώρου, ώστε να πείσουν τους χαχόλους τους, ότι φέρνουν τάχα μου στον κόσμο κάτι καινούριο. Ενώ στη πραγματικότητα το μόνο καινούριο που φέρνουν στην ιστορία, οι εργολάβοι της παγκοσμιοποίησης, δεν είναι παρά η αρρωστημένη εμμονή τους για τη δημιουργία μιας νέας αυτοκρατορίας – αυτή τη φορά πλανητικής. Στη νέα γλώσσα της νεοταξίτικης υποκουλτούρας λοιπόν, κυρίαρχο ρόλο διαδραματίζει το πρόθεμα trans- το οποίο εντοπίζεται σε σημαντικούς «νεοόρους» της μεταμοντέρνας ιδιολέκτου.
Παραδοσιακά, το πρόθεμα trans- χρησιμοποιούνταν για να υποδηλώσει το «πέρασμα», τη «διέλευση», από ένα χωρικό σημείο σε ένα άλλο.
Στην ελληνική γλώσσα, μεταφράζονταν με το πρόθεμα: δια-.
Λέμε παραδείγματος χάριν: transatlantic [διατλαντικό] και εννοούμε τη διάσχιση του Ατλαντικού.
Στη μεταμοντέρνα ιδιόλεκτο της εβραιομασονικής παγκόσμιας τάξης, trans- χαρακτηρίζονται ατομικές ή μαζικές συμπεριφορές ή ακόμα και κοινωνιολογικές διαδικασίες, που δεν σημαίνουν απλώς τη μετακίνηση μεταξύ διαφορετικών χωρικών σημείων αλλά κυρίως την «υπερπήδηση» ή την ολική «μετάβαση» από ένα κοινωνικό status, σε κάποιο άλλο.
Μιλώντας τη μεταμαρξιστική διάλεκτο της σχολής της Φραγκφούρτης, θα μπορούσαμε να ορίσουμε το trans- ως το: «προτσές* της απόλυτης ατομικής συνειδητοποίησης και ατομικής υπερ-πήδησης,, όλων των συλλογικών δομών, που ενδέχεται να προσδιορίζουν τον άνθρωπο»
Λέμε παραδείγματος χάριν: transsexual [διαφυλικό] και εννοούμε τη ατομική συνειδητοποίηση του φύλου, αποκομμένης από συλλογικά πρότυπα και κοινωνικές συμπεριφορές, που το προσδιορίζουν [παραδείγματος χάριν, αγόρι είναι αυτό που παίζει με όπλα και κορίτσι είναι αυτό που παίζει με κούκλες, άντρας είναι αυτό που κυνηγάει, ενώ γυναίκα είναι αυτό που ενδίδει κ.ο.κ.]
Ωστόσο tτanssexual άτομο δεν εννοείται απλώς το άτομο που ενδεχομένως να μετακινηθεί, από ένα κοινωνικό πρότυπο του φύλου, σε ένα άλλο. Παραδείγματος χάριν, μια γυναίκα που αποφασίζει να μιμηθεί τη Μαντώ Μαυρογένους και να βγει να πολεμησει σαν άντρας, δεν είναι τρανσεξουαλ, με την νεοταξική σημασία του όρου, παρότι βεβαίως διαπερνά τον ισχύοντα κοινωνικό ρόλο του φύλου της και μετακινείται σε έναν άλλον. Διαφυλικό [transsexual] άτομο, από τους νεοταξίτες κατασκευαστές εννοιών, νοείται το άτομο που ξεκόβει από την πιο αρχέγονη συλλογική ταυτότητα του ανθρώπου [αυτή του βιολογικού φύλου] και δια-περνά στην [επίσης προκατασκευσμένη] μεταμοντέρνα ταυτότητα του LGBT** ατόμου. Δηλαδή, στην ουσία ένας αρνητής της ίδιας της συλλογικής ταυτότητας του φύλου, ως πανανθρώπινης σταθεράς.
Τον τελευταίο καιρό, γίνεται πολύς λόγος από τους νεοταξίτες καθηγητάδες, για τoν νεοόρο: “transnatonal” [δι-εθνοτικό], ο οποίος φαίνεται ότι αποτελεί το πρώτο σκαλοπάτι για τη μεταπήδηση στο “supranational” [υπερ-εθνοτικό] και τελικά στη «global transgoverment”[παγκόσμια δια-κυβέρνηση]
Η transnational μετάλλαξη των μαζών, δεν έχει λοιπόν σκοπό να παράγει μια γενιά, που θα μπορεί να κάμει το στοχαστικό άλμα της διαπολιτισμικής ανοιχτότητας, έτσι ώστε να εμπεδωθεί στα έθνη μια άλλη αντίληψη για τις μεταξύ τους σχέσεις, αντί της καταστροφικής αντιπαλότητας, που γεννούσε ο μεγαλοϊδεατισμός.
Και για να το πω με πιο απλά λόγια, η δι-εθνοτική προπαγάνδα, δεν στοχεύει στην καλλιέργεια των ειρηνικών σχέσεων μεταξύ των εθνών/κρατών, όπως συχνά έχουν το θράσος να ισχυρίζονται οι δημαγωγοί της.
Αντιθέτως, η δι-εθνοτική νεοταξική προπαγάνδα, στοχεύει ξεκάθαρα στην εξαφάνιση των εθνών/κρατών, ακριβώς όπως η δια-φυλική [τρανσεξουαλ] προπαγάνδα στοχεύει στην εξαφάνιση των φύλων.
Όσο πιθανόν δηλαδή είναι να ανακαλύψεις την αρρενωπότητα σου, παριστάνοντας τη Λουλού στις παρελάσεις των κάθε λογής τρανς-, άλλο τόσο πιθανό είναι και το να αποδεχτείς την πολιτισμική διαφορετικότητα του Ασιάτη, ενδοβάλοντας στον νου σου, τις transnational δοξασίες της Νέας Τάξεως.
Η διά-σχιση, το δια-πέρασμα, από μία κοινωνική κατάσταση σε μία έτερη, στη νεοταξίτικη νεοορολογία, δεν έχει διόλου τη σημασία της διά-νοιξης των ατομικών οριζόντων, όπως είχαμε μάθει στις παραδοσιακές ινδοευρωπαϊκές γλώσσες. Το πρόθεμα trans- στη γλώσσα των χειραγωγών των μαζών, σηματοδοτεί απλώς την εξαφάνιση μιας υπάρχουσας και λειτουργικής κοινωνικής υπό-στασης [παραδείγματος χάριν, την υπόσταση του έθνους/κράτους, την υπόσταση του βιολογικού φύλου, την υπόσταση ενός συλλογικού κώδικα αξιών κ.λπ] και την ολική αντικατάσταση της από μία κατασκευασμένη κατάσταση, που εξυπηρετεί μοναχά τα σχέδια αυτωνών που την πλασάρουν.
Στην ουσία, κάθε τι που προβάλλεται μέσα από μια trans- μετατόπιση, στο νεοταξίτικο γλωσσάρι, δεν είναι παρά ένας ακόμα μικρός θάνατος, μιας ακόμα συλλογικής ταυτότητας, μέχρι που να μην μείνει στη νέα transhumanity [δι-ανθρωπότητα] παρά το κέλυφος της ατομικότητας της.
Γιατί όσο πιο γυμνός από συλλογική συνείδηση, όσο πιο μετέωρος, όσο πιο απομονωμένος είναι ο άνθρωπος, τόσο ευκολότερα, χειραγωγείται από τους εντεταλμένους της Πλανητικής Βαβέλ, που επιχειρούν σήμερα να χτίσουν τα σκλαβοπάζαρα τους.
Πολύ σύντομα μάλιστα, θα έχουμε εδώ στην ψωρωκώσταινα και την transhistory [δι-ιστορία], όπου οι εντεταλμένοι εκπαιδευτικοί του κ. Φίλη και των άλλων νεοταξιτών μεγιστάνων της διανόησης, θα μαθαίνουν στα transελληνάκια, ότι η «ελληνικότητα» τους, δεν είναι μια βιωμένη εμπειρία του Ευ Ζην, αλλά ένα τυχαίο γεγονός, στο οποίο δεν χρειάζεται να πολυδίνει κανείς σημασία.
Όπως και η transnationality ή η transexuality κουλτούρα, η δι-ιστορικότητα δεν θα στοχεύει στη δια-πολιτισμική κατανόηση της ιστορίας [και αρα της συλλογικής συνείδησης άλλων εθνών] αλλά αντίθετα στην εξαφάνιση της ιστορίας του δικού μας έθνους [και άρα της συλλογικής μας συνείδησης ως Ελλήνων]
Το να σου κάμει εν ολίγοις δι-ιστορία ο πάσα ένας σύντροφος φίλης ή γιαβρόγλου ή καρανίκας, είναι σαν να σε μυούν στις αρετές του ανδρισμού, οι τελειόφοιτες της ανωτάτης σχολής στριπτιτζούδων. Transhistory δηλαδή, όπως transsexual και ότι ήθελε προκύψει…
Αν θα μπορούσαμε να βρούμε συνεπώς έναν χαρακτηρισμό, που να τα λέγει όλα για την πολιτισμική και ψυχοδιανοητική αρρώστια των νεοταξιτών καθοδηγητών των μαζών, δεν νομίζω πως θα βρίσκαμε καλύτερο από το transhumanity [δι-ανθρωπινότητα], εφόσον αυτό που πραγματικά συμβαίνει στις μάζες των πολυπολιτισμικών χαχόλων που τους ακολουθούν είναι η οριστική απώλεια της ανθρωπινότητας τους…
* Σημείωσις 1
Στη μαρξιστική ορολογία, με τον όρο «προτσές» νοείται μια εξελικτική διαδικασία, πάντα φυσικά με την μαρξιστική έννοια της διαλεκτικής εξέλιξης, που αναγνωρίζει μόνον υλικά [και δη οικονομικά] αίτια [διαλεκτικός υλισμός]
** Σημείωσις2
LGBT: άλλος ένας νεοόρος των νεοταξιτών κατασκευαστών εννοιών, που φανερώνει την εν γένει σεξουαλική ανωμαλία, υπο οιαδήποτε μορφή. Προέρχεται από τα αρχικά των λέξεων Lesbian, Gays, Bisexual, Trans
Πηγή Λευτέρης Πανούσης
Ο μαρξιστικός ολοκληρωτισμός παραδείγματος χάριν, εισήγαγε στις ινδοευρωπαϊκές γλώσσες μία σειρά νεολογισμών [προτσές, εποικοδόμημα, ιστορικός υλισμός, διαλεκτικός υλισμός κ.λπ.] έτσι ώστε να ενδοβάλει στα μυαλά των χουλιγκάνων του, τη βεβαιότητα πως έφερνε στον κόσμο κάτι τις ολότελα καινούριο – κι ας ήταν το μόνο «καινούριο» των μαρξιστών, η αναίδεια τους να θεωρούνται ως η «πρωτοπορία» της διανόησης!
Συλλογιστείτε μοναχά πόσο καλύτερη θα ήταν η κατανόηση των πάσης φύσεως «διαφωτιστών» της μαζικής κουλτούρας, αν αντί των «νεοόρων» που εισήγαγαν, για να ξεγελάνε το πόπολο, χρησιμοποιούνταν οι παραδοσιακές, δοκιμασμένες λέξεις. Αν παραδείγματος χάριν λέγαμε «κοινωνισμός» αντί «σοσιαλισμός» ή «αχταρμάς» αντί «μεταμοντερνισμός» ή «απατεώνας» αντί «βουλευτής» ή «πολυβαρβαρότητα» αντί «πολυπολιτισμικότητα» κ.ο.κ.
Ένας από τους σημαντικότερους λόγους, που οι μηχανικοί ελέγχου του νου, της λεγόμενης «αριστερής κουλτούρας» κατορθώνουν να περάσουν τις μπουρδολογίες τους στις μάζες, είναι ακριβώς επειδή τις σερβίρουν μέσα από ένα δαιδαλώδες σύστημα νεολογισμών το οποίο γοητεύει τα αστοιχείωτα πλήθη, όπως θα τα γοήτευε και μια καινούρια μάρκα κινητού, που δεν την έχουν βαρεθεί ακόμα.
Στον αιώνα μας οι ιδεολογίες δεν είναι απλώς ενδεδυμένες με χαρτί πολυτελείας, είναι μοναχά χαρτί περιτυλίγματος και τίποτα παραπάνω. Όπως το άδειο κιβώτιο του Άρη Αλεξάνδρου. Η νεοταξίτικη ολοκληρωτική μετανεωτερικότητα, δεν μπορεί βεβαίως να θεωρηθεί ούτε καν ως κάποιο είδος ιδεολογίας, αφού αρνείται ακόμα και την έννοια της «ιδεολογίας» καθ’ εαυτής, ωστόσο οι νεοταξίτες μηχανικοί του mind control δεν παρέλειψαν να επινοήσουν, μια τέτοια υπογλώσσα, με εντελώς καινοφανείς κοινωνιολογικούς όρους, δανεισμένους από τις θεωρίες της σχολής της Φρανκφούρτης ή του κυβερνοχώρου, ώστε να πείσουν τους χαχόλους τους, ότι φέρνουν τάχα μου στον κόσμο κάτι καινούριο. Ενώ στη πραγματικότητα το μόνο καινούριο που φέρνουν στην ιστορία, οι εργολάβοι της παγκοσμιοποίησης, δεν είναι παρά η αρρωστημένη εμμονή τους για τη δημιουργία μιας νέας αυτοκρατορίας – αυτή τη φορά πλανητικής. Στη νέα γλώσσα της νεοταξίτικης υποκουλτούρας λοιπόν, κυρίαρχο ρόλο διαδραματίζει το πρόθεμα trans- το οποίο εντοπίζεται σε σημαντικούς «νεοόρους» της μεταμοντέρνας ιδιολέκτου.
Παραδοσιακά, το πρόθεμα trans- χρησιμοποιούνταν για να υποδηλώσει το «πέρασμα», τη «διέλευση», από ένα χωρικό σημείο σε ένα άλλο.
Στην ελληνική γλώσσα, μεταφράζονταν με το πρόθεμα: δια-.
Λέμε παραδείγματος χάριν: transatlantic [διατλαντικό] και εννοούμε τη διάσχιση του Ατλαντικού.
Στη μεταμοντέρνα ιδιόλεκτο της εβραιομασονικής παγκόσμιας τάξης, trans- χαρακτηρίζονται ατομικές ή μαζικές συμπεριφορές ή ακόμα και κοινωνιολογικές διαδικασίες, που δεν σημαίνουν απλώς τη μετακίνηση μεταξύ διαφορετικών χωρικών σημείων αλλά κυρίως την «υπερπήδηση» ή την ολική «μετάβαση» από ένα κοινωνικό status, σε κάποιο άλλο.
Μιλώντας τη μεταμαρξιστική διάλεκτο της σχολής της Φραγκφούρτης, θα μπορούσαμε να ορίσουμε το trans- ως το: «προτσές* της απόλυτης ατομικής συνειδητοποίησης και ατομικής υπερ-πήδησης,, όλων των συλλογικών δομών, που ενδέχεται να προσδιορίζουν τον άνθρωπο»
Λέμε παραδείγματος χάριν: transsexual [διαφυλικό] και εννοούμε τη ατομική συνειδητοποίηση του φύλου, αποκομμένης από συλλογικά πρότυπα και κοινωνικές συμπεριφορές, που το προσδιορίζουν [παραδείγματος χάριν, αγόρι είναι αυτό που παίζει με όπλα και κορίτσι είναι αυτό που παίζει με κούκλες, άντρας είναι αυτό που κυνηγάει, ενώ γυναίκα είναι αυτό που ενδίδει κ.ο.κ.]
Ωστόσο tτanssexual άτομο δεν εννοείται απλώς το άτομο που ενδεχομένως να μετακινηθεί, από ένα κοινωνικό πρότυπο του φύλου, σε ένα άλλο. Παραδείγματος χάριν, μια γυναίκα που αποφασίζει να μιμηθεί τη Μαντώ Μαυρογένους και να βγει να πολεμησει σαν άντρας, δεν είναι τρανσεξουαλ, με την νεοταξική σημασία του όρου, παρότι βεβαίως διαπερνά τον ισχύοντα κοινωνικό ρόλο του φύλου της και μετακινείται σε έναν άλλον. Διαφυλικό [transsexual] άτομο, από τους νεοταξίτες κατασκευαστές εννοιών, νοείται το άτομο που ξεκόβει από την πιο αρχέγονη συλλογική ταυτότητα του ανθρώπου [αυτή του βιολογικού φύλου] και δια-περνά στην [επίσης προκατασκευσμένη] μεταμοντέρνα ταυτότητα του LGBT** ατόμου. Δηλαδή, στην ουσία ένας αρνητής της ίδιας της συλλογικής ταυτότητας του φύλου, ως πανανθρώπινης σταθεράς.
Τον τελευταίο καιρό, γίνεται πολύς λόγος από τους νεοταξίτες καθηγητάδες, για τoν νεοόρο: “transnatonal” [δι-εθνοτικό], ο οποίος φαίνεται ότι αποτελεί το πρώτο σκαλοπάτι για τη μεταπήδηση στο “supranational” [υπερ-εθνοτικό] και τελικά στη «global transgoverment”[παγκόσμια δια-κυβέρνηση]
Η transnational μετάλλαξη των μαζών, δεν έχει λοιπόν σκοπό να παράγει μια γενιά, που θα μπορεί να κάμει το στοχαστικό άλμα της διαπολιτισμικής ανοιχτότητας, έτσι ώστε να εμπεδωθεί στα έθνη μια άλλη αντίληψη για τις μεταξύ τους σχέσεις, αντί της καταστροφικής αντιπαλότητας, που γεννούσε ο μεγαλοϊδεατισμός.
Και για να το πω με πιο απλά λόγια, η δι-εθνοτική προπαγάνδα, δεν στοχεύει στην καλλιέργεια των ειρηνικών σχέσεων μεταξύ των εθνών/κρατών, όπως συχνά έχουν το θράσος να ισχυρίζονται οι δημαγωγοί της.
Αντιθέτως, η δι-εθνοτική νεοταξική προπαγάνδα, στοχεύει ξεκάθαρα στην εξαφάνιση των εθνών/κρατών, ακριβώς όπως η δια-φυλική [τρανσεξουαλ] προπαγάνδα στοχεύει στην εξαφάνιση των φύλων.
Όσο πιθανόν δηλαδή είναι να ανακαλύψεις την αρρενωπότητα σου, παριστάνοντας τη Λουλού στις παρελάσεις των κάθε λογής τρανς-, άλλο τόσο πιθανό είναι και το να αποδεχτείς την πολιτισμική διαφορετικότητα του Ασιάτη, ενδοβάλοντας στον νου σου, τις transnational δοξασίες της Νέας Τάξεως.
Η διά-σχιση, το δια-πέρασμα, από μία κοινωνική κατάσταση σε μία έτερη, στη νεοταξίτικη νεοορολογία, δεν έχει διόλου τη σημασία της διά-νοιξης των ατομικών οριζόντων, όπως είχαμε μάθει στις παραδοσιακές ινδοευρωπαϊκές γλώσσες. Το πρόθεμα trans- στη γλώσσα των χειραγωγών των μαζών, σηματοδοτεί απλώς την εξαφάνιση μιας υπάρχουσας και λειτουργικής κοινωνικής υπό-στασης [παραδείγματος χάριν, την υπόσταση του έθνους/κράτους, την υπόσταση του βιολογικού φύλου, την υπόσταση ενός συλλογικού κώδικα αξιών κ.λπ] και την ολική αντικατάσταση της από μία κατασκευασμένη κατάσταση, που εξυπηρετεί μοναχά τα σχέδια αυτωνών που την πλασάρουν.
Στην ουσία, κάθε τι που προβάλλεται μέσα από μια trans- μετατόπιση, στο νεοταξίτικο γλωσσάρι, δεν είναι παρά ένας ακόμα μικρός θάνατος, μιας ακόμα συλλογικής ταυτότητας, μέχρι που να μην μείνει στη νέα transhumanity [δι-ανθρωπότητα] παρά το κέλυφος της ατομικότητας της.
Γιατί όσο πιο γυμνός από συλλογική συνείδηση, όσο πιο μετέωρος, όσο πιο απομονωμένος είναι ο άνθρωπος, τόσο ευκολότερα, χειραγωγείται από τους εντεταλμένους της Πλανητικής Βαβέλ, που επιχειρούν σήμερα να χτίσουν τα σκλαβοπάζαρα τους.
Πολύ σύντομα μάλιστα, θα έχουμε εδώ στην ψωρωκώσταινα και την transhistory [δι-ιστορία], όπου οι εντεταλμένοι εκπαιδευτικοί του κ. Φίλη και των άλλων νεοταξιτών μεγιστάνων της διανόησης, θα μαθαίνουν στα transελληνάκια, ότι η «ελληνικότητα» τους, δεν είναι μια βιωμένη εμπειρία του Ευ Ζην, αλλά ένα τυχαίο γεγονός, στο οποίο δεν χρειάζεται να πολυδίνει κανείς σημασία.
Όπως και η transnationality ή η transexuality κουλτούρα, η δι-ιστορικότητα δεν θα στοχεύει στη δια-πολιτισμική κατανόηση της ιστορίας [και αρα της συλλογικής συνείδησης άλλων εθνών] αλλά αντίθετα στην εξαφάνιση της ιστορίας του δικού μας έθνους [και άρα της συλλογικής μας συνείδησης ως Ελλήνων]
Το να σου κάμει εν ολίγοις δι-ιστορία ο πάσα ένας σύντροφος φίλης ή γιαβρόγλου ή καρανίκας, είναι σαν να σε μυούν στις αρετές του ανδρισμού, οι τελειόφοιτες της ανωτάτης σχολής στριπτιτζούδων. Transhistory δηλαδή, όπως transsexual και ότι ήθελε προκύψει…
Αν θα μπορούσαμε να βρούμε συνεπώς έναν χαρακτηρισμό, που να τα λέγει όλα για την πολιτισμική και ψυχοδιανοητική αρρώστια των νεοταξιτών καθοδηγητών των μαζών, δεν νομίζω πως θα βρίσκαμε καλύτερο από το transhumanity [δι-ανθρωπινότητα], εφόσον αυτό που πραγματικά συμβαίνει στις μάζες των πολυπολιτισμικών χαχόλων που τους ακολουθούν είναι η οριστική απώλεια της ανθρωπινότητας τους…
* Σημείωσις 1
Στη μαρξιστική ορολογία, με τον όρο «προτσές» νοείται μια εξελικτική διαδικασία, πάντα φυσικά με την μαρξιστική έννοια της διαλεκτικής εξέλιξης, που αναγνωρίζει μόνον υλικά [και δη οικονομικά] αίτια [διαλεκτικός υλισμός]
** Σημείωσις2
LGBT: άλλος ένας νεοόρος των νεοταξιτών κατασκευαστών εννοιών, που φανερώνει την εν γένει σεξουαλική ανωμαλία, υπο οιαδήποτε μορφή. Προέρχεται από τα αρχικά των λέξεων Lesbian, Gays, Bisexual, Trans
Πηγή Λευτέρης Πανούσης
