Ένα σχόλιο, μια απάντηση

Σχολιαστής έγραψε :

"Τι παγκόσμια πρωτοτυπία εχει ο γιατρός! Ειναι ο μοναδικος  σε όλον τον κοσμο, που σου ανεβάζει την πιεση. Πηγαινεις με 13  και φεύγεις με 23! (*) Τοσο καιρό εκει στο ΙΚΑ δεν τον ειχανε παρει χαμπάρι; Αλλα να μου πεις, γιαυτο κατέρρευσε το ιατρικο σύστημα περιθαλψης των Ελληνων!"

Και άλλος απάντησε :

"Όταν θα ξεκολλήσεις από αυτούς που σε χάλασαν, τότε θα καταλάβεις αυτά που γράφει :

http://kyprianoscy.blogspot.com/2009/08/blog-post_15.html "

(*) Σ.σ. Ο σχολιαστής, άσχετος εντελώς από τα ιατρικά και το "σύνδρομο της λευκής μπλούζας", εκπλήσσεται. Πώς είναι δυνατόν να πηγαίνεις με 13 και να φεύγεις με 23, διερωτάται. "To be or not to be"? Αυτό είναι το ερώτημα. Στο διαδίκτυο προτιμότερο είναι το δεύτερο.

Σχόλια σχετικά με τις μεταφράσεις των ιερών λειτουργικών Κειμένων

Ανώνυμος έγραψε :
"Όσοι συνεπώς πολεμούν τον π.Δανιήλ, παρά το ότι για το θέμα των μεταφράσεων έχει δημοσιεύσει ότι πρέπει πρώτα να αποφασίσει η Εκκλησία, μοιάζουν ..." κλπ., κλπ.

Κυπριανός Χ :
Ας δεχθούμε, ότι όλα όσα γράφει ο Ανώνυμος και ο κ. Σωτηρόπουλος, είναι σωστά και πολλών επαίνων άξιος είναι ο π. Δανιήλ. Τι ήθελε όμως και άνοιξε το ζήτημα των λειτουργικών μεταφράσεων; Μήπως μειώνει τις ευθύνες του αυτό το "πρέπει πρώτα να αποφασίσει η Εκκλησία"; Περιμένει από την Εκκλησία να του στείλει μήνυμα; Ο ίδιος δεν είναι μέλος της Εκκλησίας; Όταν μιλεί, μέσα από τις χιλιάδες των CD και τις εκοατοντάδες των βιβλίων του, φωνή, ήχος και λαλιά, της Εκκλησίας δεν είναι όλα αυτά; Τι είναι;

Η Εκκλησία βεβαίως συνοδικώς αρθρώνει το λόγο της και ο λόγος της δεν είναι αντίλογος. Αντίλογος είναι ο λόγος του π. Δανιήλ, ο οποίος έσπευσε να επικροτήσει τη λειτουργική αναγέννηση, όπως και ο συνομήλικος αυτού Μητροπολίτης Μελέτιος. Υπάρχουν φυσικά και άλλοι. Αν έχουμε πρόβλημα με τη γλώσσα των Λειτουργικών ή άλλων κειμένων της Εκκλησίας, πρόβλημα που υφίσταται διότι η Πολιτεία έχει στόχο τον αποχριστιανισμό της Ελλάδος, η ευθύνη βαρύνει τους ποιμένες. Οι οποίοι, αφ΄ ενός δεν καταγγέλουν ευθαρσώς τον καταστροφικό ρόλο των αρχόντων και αφ΄ ετέρου, δέχονται τον ρόλο που τους αναθέτουν : Εκείνο του αποδομητή με τις λειτουργικές μεταφραστικές επεμβάσεις.

Αν νομίζουν ότι η εκκλησιαστική ιστορία έχει ανάγκη να εντάξει στους κόλπους της ικανούς γνώστες και χρήστες του γραπτού λόγου, όπως για παράδειγμα ήταν ο Καζαντζάκης, κάνουν τρομερό λάθος.

Ανώνυμος έγραψε :
 Αξιότιμε κ.Κ.Χ., ιατρέ σωμάτων και κάποτε ψυχών, με την όποια συμβολή σας, το «πρέπει πρώτα να αποφασίσει η Εκκλησία» είναι ελεύθερη διατύπωση από τον σχολιαστή, ο οποίος δεν έχει πρόχειρη την επί λέξει διατύπωση του π.Δανιήλ. Ο π.Δανιήλ Αεράκης προτείνει, όχι επί λέξει: μόνο αν υπάρξει απόφασή της Ι.Συνόδου και με εγκεκριμένες επισήμως μεταφράσεις να γίνουν ακολουθίες σε κατανοητή γλώσσα.
Η επί μισό αιώνα εμπειρία του, ως πνευματικού και η αγωνία για τη σωτηρία του ποιμνίου, τον υποχρεώνουν να κοινοποιήσει τη διαπίστωσή του ότι υπάρχει σοβαρότατο πρόβλημα με την μη κατανόηση των ι. κειμένων ιδίως από τους νέους. Αν και άλλοι ποιμένες διατυπώνουν την ίδια αγωνία για το πρόβλημα της μη κατανοήσεως των ιερών κειμένων και ο π.Δανιήλ συμφωνεί, δεν σημαίνει ότι συμφωνεί με λειτουργίες σε μετάφραση άνευ εγκρίσεως της Ι.Συνόδου, και απόδειξη είναι ότι ο ίδιος ο π.Δανιήλ δεν τελεί ακολουθίες σε μετάφραση ενώ στα άρθρα και βιβλία του, πρώτα παραθέτει το αρχαίο κείμενο Γραφών και Πατέρων και έπειτα τη μετάφραση-ερμηνεία.

Ο κ.Νικόλαος Σωτηρόπουλος διατυπώνει ταυτόσημα με τον π.Δανιήλ:
«Στενοχωροῦμαι, διότι τὰ ἄφθαστα ἀριστουργήματα τῆς λατρείας δὲν δύνανται οἱ πολλοί, καὶ μάλιστα οἱ νέοι, νὰ καταλάβουν καὶ νὰ ἀπολαύσουν. ᾿Αλλὰ καὶ ἀντιλαμβάνομαι, ὅτι οἱ μεταβολὲς στὴ λατρεία εἶνε δύσκολες καὶ παρακεκινδυνευμένες. Καὶ διαφωνῶ πρὸς μεταβολὲς τῆς λατρείας ἀτομικῶς καὶ αὐθαιρέτως ἀπὸ τὸν Α ἢ Β ἐπίσκοπο ἢ ἄλλο κληρικό. ῍Αν κριθῇ σωστὸ νὰ γίνουν κάποιες μεταβολὲς στὴ λατρεία, αὐτὲς πρέπει νὰ γίνουν ἀπὸ τὴν ᾿Εκκλησία, ὄχι ἀπὸ τὸν Α ἢ Β κληρικὸ αὐθαιρέτως».

Ο ιερός Χρυσόστομος λέει:
«Εάν μη τι είπω δυνάμενον υμίν εύληπτον γενέσθαι, το δυνάμενον είναι σαφές, αλλ’ επιδείξωμαι μόνον, ουδέν κερδάναντες απελεύσεσθε. Πώς γαρ, από φωνής, ής ού συνίετε;» (Ε.Π.Ε. 18α, 456).

Το ζητούμενο όντως είναι ο μη αποχριστιανισμός της Ελλάδος. Αλλά με ακατανόητη αρχαία γλώσσα, ο αποχριστιανισμός σε λίγες δεκαετίες θα επιτευχθεί άριστα και οι εχθροί της Εκκλησίας θα τρίβουν τα χέρια τους.

Οι Απόστολοι-Συγγραφείς της Κ.Δ. δίνουν το παράδειγμα: Αν και Εβραίοι δεν έγραψαν την Κ.Διαθήκη στη μη κατανοητή Εβραϊκή ούτε στην αρχαία Ελληνική των εγγραμάτων, αλλά στην κατανοητή και ζωντανή τότε γλώσσα του λαού, την καθομιλουμένη Ελληνική της Αλεξανδρινής εποχής. Η νέα Ελληνική του 2012 είναι μια πλήρης και ζωντανή γλώσσα με κανόνες και συντακτικό και προσωπικά συμφωνώ με την πρόταση να γίνονται δεύτερες προαιρετικές ιερές ακολουθίες στην κατανοητή Ελληνική, σε επιλεγμένους ναούς, με έγκριση Ι.Συνόδου και κείμενο εγκεκριμένο από την Εκκλησία και παράλληλα σε όλους τους Ι.Ναούς να τελούνται κανονικά όπως και σήμερα όλες οι ακολουθίες.

Ευχαριστώ για το διάλογο,

Αναγνώστης

Κυπριανός Χ :
 Αξιότιμε και αγαπητέ Αναγνώστη,

Σας ευχαριστώ για το σχόλιο. 
Αναγνώστης, όχι κατά την ακρίβειαν της λέξης, υπήρξα κι εγώ επί σειρά ετών στον ενοριακό ιερό Ναό της περιοχής όπου διέμενα. Είχα όντως δυσκολίες ως προς την εννόηση των Λειτουργικών κειμένων και σας πληροφορώ, οι φιλολογικές γνώσεις μου, ήταν τα πενιχρά "σπουδάγματα" του εξατάξιου (τότε) Γυμνασίου.

Εγκατέλειψα πλήρως τα φιλολογικά όταν αποφάσισα σε νεαρή ηλικία να ακολουθήσω την "σπουδή" του πάσχοντος ανθρώπου. Εννοήσατε την Ιατρική επιστήμη.

Μετά πάροδον εικοσαετίας και πλέον αποφάσισα να επεκτείνω αυτού του είδους τις (επιστημονικές) γνώσεις από ένα επίκαιρο τότε, αλλά και σήμερα, ζήτημα το οποίο έθετε εκτός των γνωστών ορίων τη μελέτη του πάσχοντος ανθρώπου. Εξειδικεύοντας, αναφέρομαι στην κατάταξη της Ιατρικής στον κύκλο των θετικών επιστημών. Διότι πόσο "θετική" μπορεί να είναι η απόδειξη της ψυχής;

Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι αυτό που μελετούσα για χρόνια ήταν τόσο "θετικό", όσο και "θεωρητικό". Ή αν θέλετε, βρισκόταν στο μεταίχμιο, στο όριο των θετικών και των θεωρητικών επιστημών, απτόμενο περισσότερο στο θεωρητικό πεδίο και κάπως ολιγότερο στο θετικό. Σήμερα όποιος αρνείται τον θετικισμό της Ιατρικής κρίνεται  επικίνδυνος, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.

Εν πάση περιπτώσει, εκεί που θέλω να καταλήξω είναι, όταν ανέσυρα τις εντελώς λησμονημένες γυμνασιακές φιλολογικές γνώσεις, διαπίστωσα ότι ήμουν σε θέση να εννοήσω αρκετά από όσα βρίσκονταν "στην κατανοητή και ζωντανή τότε γλώσσα του λαού, την καθομιλουμένη Ελληνική της Αλεξανδρινής εποχής". Βεβαίως, συμπληρώνω, υπήρχαν και άλλα συνοδά εφόδια στο πανεπιστήμιο της Εκκλησίας, όπου και ατελώς φοιτούσα επί έτη.

Η προαίρεση, ο θυμός εκάστου ανθρώπου, είναι εκείνο που έχει καθοριστική σημασία και μετά λόγου γνώσεως θα σας έλεγα, κρίνοντας από μερικά - και πολλά άλλα - εκ των σχολίων της παρούσης ανάρτησης (*), ότι οποιαδήποτε προσπάθεια απλούστευσης των λειτουργικών κειμένων και αν γίνει, όχι μόνο δεν θα συμβάλλει στον επιδιωκόμενο στόχο, αλλά θα αποτελέσει κυριολεκτικό γκρέμισμα αυτού που ο Μακρυγιάννης αποκαλούσε "τζιβαϊρικόν πολυτίμητον". Δηλαδή, της Χριστιανικής Ορθόδοξης Πίστης.

Και ο επίλογος

Προσπάθησα να αποφύγω τον αντίλογο και ειλικρινά, διάλογο και διαλόγους επιθυμώ, όταν είμαστε σε θέση να καταλαβαίνουμε ποιος ο λέγων και ποιος ο αντιλέγων.



(*) Βλ. http://apotixisi.blogspot.com/2012/02/blog-post_26.html

Ο πόνος ενός Μοναχού

Στο ιστολόγιο ΑΚΤΙΝΕΣ  (*) δημοσιεύθηκε άρθρο με τίτλο "Ο πόνος". Το υπογράφει ο μοναχός Μωυσής  Αγιορείτης γνωστός ανά το πανελλήνιο, αφού είναι εξ εκείνων που υπερμαχούν υπέρ των μεταμοσχεύσεων.


Στο άρθρο αυτό κατέθεσα ένα σχόλιο το οποίο μάλλον δεν πρόκειται να δημοσιευθεί. Διότι στις λεπτές αυτές περιπτώσεις καλύτερα είναι να μην ανοίγονται συζητήσεις. Το σχόλιο ήταν αυτό που ακολουθεί :


"Γενικότερα στην περίπτωση αυτή και ειδικότερα στην περίπτωση του αρθρογράφου, ισχύει το :
34᾿Αναστὰς δέ τις ἐν τῷ συνεδρίῳ Φαρισαῖος ὀνόματι Γαμαλιήλ, νομοδιδάσκαλος τίμιος παντὶ τῷ λαῷ, ἐκέλευσεν ἔξω βραχύ τι τοὺς ἀποστόλους ποιῆσαι, 35 εἶπέ τε πρὸς αὐτούς· ἄνδρες ᾿Ισραηλῖται (...) 37 μετὰ τοῦτον ἀνέστη ᾿Ιούδας ὁ Γαλιλαῖος ἐν ταῖς ἡμέραις τῆς ἀπογραφῆς καὶ ἀπέστησε λαὸν ἱκανὸν ὀπίσω αὐτοῦ· κἀκεῖνος ἀπώλετο, καὶ πάντες ὅσοι ἐπείθοντο αὐτῷ διεσκορπίσθησαν. 38 καὶ τὰ νῦν λέγω ὑμῖν, ἀπόστητε ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων τούτων καὶ ἐάσατε αὐτούς· ὅτι ἐὰν ᾖ ἐξ ἀνθρώπων ἡ βουλὴ αὕτη ἢ τὸ ἔργον τοῦτο, καταλυθήσεται· 39 εἰ δὲ ἐκ Θεοῦ ἐστιν, οὐ δύνασθε καταλῦσαι αὐτό, μή ποτε καὶ θεομάχοι εὑρεθῆτε.

Εφ΄ όσον τα πράγματα έχουσι ούτως, καλώς υπάρχει ο παπισμός, καλώς υπάρχει ο προτεσταντισμός, καλώς υπάρχει ο οικουμενισμός, καλώς υπάρχουν και πλείστα όσα επιστημονικά θαύματα, τα οποία μας προάγουν στη σωτηρία, αφού μας επιτρέπουν να αλληλοπεριχωρούμεθα. "οὐ δύνασθε καταλῦσαι αὐτό, μή ποτε καὶ θεομάχοι εὑρεθῆτε". Βεβαίως, μας υποβοηθούν (τα επιστημονικά θαύματα) να εξοντώνουμε και όσους είναι αντίθετοι στα σχέδια της παγκόσμιας αγαπολογίας που ετοιμάζεται.".

(*) http://aktines.blogspot.com/2012/02/blog-post_4337.html

Προς ενημέρωση του αναγνώστη

Το σχόλιο δημοσιεύθηκε στο ιστολόγιο ΑΚΤΙΝΕΣ. Η πρόβλεψη του γράφοντος εδείχθη εσφαλμένη.

Ένθετο

Για να μην υπάρχουν αμφιβολίες, ως προς την σχεσιολογική και αγαπητική διάβρωση που έχουμε υποστεί οι Ορθόδοξοι, ο αρθρογράφος δεν παραλείπει το γνωστό μάθημα συγκερασμού της παπικής αγαπολογίας με την προτεσταντική σχεσιολογία. Το παρασκεύασμα είναι η εξ ορθοδόξων αγαπητική σχέση. Ιδού τι γράφει :

"Σ’ εμάς δεν ανήκει η άμεση θεραπεία του πόνου, αλλά η γνώση και η σχέση με τον ζωντανό Θεό"

Η γνώση, κατά τους καινοτόμους σχεσίτες αγαπολόγους, είναι η ερωτική, διότι "Αδάμ έγνω Εύαν την γυναίκα αυτού και συλλαβούσα έτεκε τον Καϊν". Ότι ετέχθη ο Κάϊν από αυτή τη γνώση-σχέση, το αποσιωπούν οι σχεσίτες. Ο Κάϊν σκότωσε τον Άβελ, ως γνωστόν.

"Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο Υιός του ανθρώπου"

 "Ήρθε η ώρα να δοξαστεί ο υιός του ανθρώπου". Με αυτά τα λόγια δέχθηκε ο Ιησούς τους Έλληνες που πήγαν να Τον ιδούν. Το αψευδές στόμα του Ιησού βεβαίωσε ότι οι Έλληνες είναι σε θέση να κατανοήσουν και η ελληνική γλώσσα να μεταδώσει σε όλα τα έθνη, το χαρμόσυνο άγγελμα του Ευαγγελίου, το κρυμμένο από καταβολής κόσμου.

Τα ανωτέρω γράφτηκαν σε φιλόθρησκο ιστολόγιο, αλλά έχουμε και αυτό, γραμμένο από έναν άγιο της Ορθοδοξίας :

ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΠΕΤΡΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ, Περί Διακρίσεως

" ... οίον το λεγόμενον ρητόν εν τω κατά Ιωάννην Ευαγγελίω, ότε ήλθον οι Έλληνες ζητούντες ιδείν τον Κύριον, και ευθέως είπεν, ελήλυθεν η ώρα, και τα εξής. πρόδηλον, ότι έφθασεν η κλήσις των εθνών. Ήρξατο γαρ ο καιρός του πάθους, και τούτο ως σημείον τίθησιν. Και γαρ η διάκρισις πάντα ταύτα σαφηνίζει ..."(*)

Συμπληρωματικό

Οι Έλληνες δεν θέλουμε να εκτοπίσουμε κανέναν από τη θέση την οποία έχει και η οποία εκ Θεού εδόθη : "αμεταμέλητα γάρ τά χαρίσματα καί η κλήσις του Θεού", γράφει ο Απόστολος των εθνών Παύλος. Ούτε να κυριαρχίσουμε θέλουμε και, πολύ περισσότερο, ούτε να κατακτήσουμε.

Αν τα έθνη, μεταξύ των οποίων οι εκλεκτοί αλλά και οι κλητοί, δεν είναι σε θέση να καταλάβουν αυτά, που είτε σκόπιμα, είτε εξ αγνοίας, δεν είναι σε θέση να καταλάβουν, καλό θα ήταν να μας ερωτήσουν. Και να είναι βέβαιοι, ποτέ δεν θα τους βοηθήσουμε ή θα κάνουμε κάτι, νοσφιζόμενοι (: καρπούμενοι προς ίδιον όφελος) τα δικά τους, εκ Θεού, χαρίσματα .

(*) Φιλοκαλία, τόμος Τρίτος, σελ. 67
Εκδ. ΑΣΤΗΡ, Αθήνα 1976

Ο ελληνισμός με το πέπλο μιας βλάσφημης αγιοσύνης

Μα βέβαια, είμαστε όλοι Έλληνες! Και ο ανεκδιήγητος ΓΑΠ δηλώνει Έλληνας, και ο λαλίστατος Βενιζέλος Έλληνας κι αυτός, ο Σαμαράς το ίδιο. Η Παπαρήγα, ο Τσίπρας, ο Κουβέλης, ο Παπαδημούλης και ο υπόλοιπος αριστερός συρφετός Έλληνες δηλώνουν και με τη βούλα. Άσε δε τι γίνεται με το ΛΑΟΣ.

Έλληνες βέβαια απαρτίζουν και το ΕΛΙΑΜΕΠ, όπως και τον επ΄ αμφοτέρας τας ιγνύς χωλαίνοντα οικουμενικό θρόνο, για να περιοριστούμε μόνο εκεί. Διότι αν λοξοκυττάξουμε, εδώ ή πιο πέρα, σίγουρα θα μας πιάσει αναντριχίλα.

Να συνεχίσουμε με τα υπόλοιπα υπό εκκόλαψη κόμματα, είναι, νομίζω περιττό. Όλοι τους είναι Έλληνες με μια μικρή μόνο διαφορά : Της διαφθοράς η διαφορά, όχι άλλο τίποτα. Όλους αυτούς τους ψευτοέλληνες τους έχει καταπιεί ο κυρίαρχος πλέον σιωνισμός, δηλαδή η αενάως συνοδεύουσα την ανθρώπινη αλαζονεία τάση προς επιβολή και επικράτηση - εφ΄ όλης της οικουμένης κάποτε, και τώρα εφ΄όλης της υφηλίου - της πλέον αδίστακτης και αιμοσταγούς κυριαρχίας που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα.

Δολοφόνοι που κατασκευάζουν δολοφόνους, ψεύτες που καλλιεργούν το ψεύδος, ευγενείς που προάγουν την ασέβεια και τον δόλο, τίθενται επικεφαλής των λεγομένων δημοκρατικών ελευθεριών και αβίαστα εξολοθρεύουν λαούς, όπως στο Ιράκ ή στο Βιετνάμ, για να καταστούν κυρίαρχοι των πλουτοπαραγωγικών τους πηγών. Ενδεχομένως, και για να αποδυναμώσουν άλλους φιλόδοξους, που έχουν τις ίδιες με αυτούς διαθέσεις.

Οι νεοέλληνες δεν το πήραν είδηση ότι ο ελληνισμός ξόφλησε, όταν οι ουρανοί άνοιξαν και η Χριστιανοσύνη (: η κατά Χριστόν δικαιοσύνη) έδειξε το δρόμο της ανθρωπιάς του Θεού, όχι του ανθρώπου. Αλλά αυτό δεν κράτησε πολύ. Πάντα σε άμυνα ευρισκομένη και καθώς χέρια ανάξια κλήθηκαν να τη φυλάξουν, διώχθηκε, τσαλαπατήθηκε και ακόμη, "ράκος αποκαθημένης", διώκεται. Οι πρωτόγονες κατακτητικές και κυριαρχικές ροπές του ανθρώπου (σημ. είναι ο σιωνισμός) δύσκολα ξερριζώνονται. Πόσο μάλλον όταν καλύπτονται με το πέπλο μιας βλάσφημης και ανίερης αγιοσύνης και μάλιστα, με ελληνικό πρόσημο.

"Ιδού, η θεοσέβειά εστι σοφία, το δε απέχεσθαι από κακών εστίν επιστήμη"

Αγαπητέ κύριε,

Συγχαρητήρια για της εύστοχη παρομοίωση των σημερινών μας δεινών με τα βάσανα του πολύαθλου Ιώβ. Αμφιβάλλω αν πολλοί έχουν ενσκύψει στο βιβλίο αυτό της Π. Διαθήκης και δη, οι φερόμενοι σήμερα ως επιστήμονες.

"Ιδού, η θεοσέβειά εστι σοφία, το δε απέχεσθαι από κακών εστίν επιστήμη".
Πόσοι άρα γε από τους σοφούς επιστήμονες αυτό το γνωρίζουν; Για να είναι κάποιος σοφός οφείλει και πρέπει να είναι θεοσεβής, διότι σοφία σημαίνει Θεός. Η δε κατά Θεόν επιστήμη δεν απεργάζεται δεινά για τον άνθρωπο του τύπου, ας πούμε, των μεταμοσχεύσεων. Να σκοτώνουμε τον ετοιμοθάνατο για να κάνουμε καλά κάποιον άλλο.

Ποιος τα ακούει αυτά αγαπητέ μου; Ποιος λέει στους ανθρώπους, τους αποβλακωμένους από τα celebrities, τα ποδόσφαιρα και πλήθος άλλα, ότι η σημερινή επιστήμη και οι λειτουργοί αυτής, κάθε άλλο από σοφοί είναι; Την αυτοπροβολή τους επιθυμούν και την εφήμερη διασημότητα έχουν στόχο.

Θέλουν να είναι οι σοφοί με τον βαρύνοντα και έγκυρο λόγο, "φιλούσι δε την πρωτοκλισίαν και τας πρωτοκαθεδρίας εν ταις συναγωγαίς και τους ασπασμούς εν ταις αγοραίς και καλείσθε υπό των ανθρώπων ραββί ραββί". Ποιοι; Αυτά τα μηδενικά, που "πάντα τα έργα αυτών ποιούσιν προς το θεαθήναι τοις ανθρωποις" οικτίροντας και ελεεινονολογόντας τους ταπεινούς εκείνους, που τους ανοίγουν τα μάτια μένοντας άγνωστοι, αφανείς στη σιωπή τους.

Αυτοί, εμείς δηλαδή, "περιμένουμε απ΄ το Θεό" και από κανέναν άλλο, για να χρησιμοποιήσω τον εύστοχο τίτλο του άρθρου σας. Και να είσαστε βέβαιος ότι ο άγιος Θεός, παρ΄ ότι είμαστε "τα μωρά και τα ασθενή" του παρόντος και η φωνή μας πνίγεται, όμως ακούγεται εκεί που πρέπει να ακουστεί. Και θα ακουστεί έστω και αν άλλοι την σφετερίζονται πλατύνοντας  τα φυλακτήρια αυτών και μεγαλύνοντας τα κράσπεδα των ιματίων αυτών . Αυτή είναι και η καταδίκη τους.

Σημείωση
Η αφορμή για το Θέμα της ανάρτησης (δές και τά σχόλια εκεί) από το ιστολόγιο http://moschoblog.blogspot.com/2012/02/blog-post_24.html

Ενδιαφέρουσα ανάρτηση

Μια ακόμη ενδιαφέρουσα ανάρτηση από το ιστολόγιο http://www.fotgrammi.gr/ αναφορά στο πλήθος των φιλελλήνων τους οποίους πολλοί αγνοούν. Τα celebrities, τα life style, τα ποδόσφαιρα κλπ., κλπ., κατέχουν σήμερα την προέχουσα επιμορφωτική βάση ημών και των άλλων. Με αυτά γεμίζουν τα εισπρακτικά (κρατικά) ταμεία, έρχεται όμως η ώρα και μας τα παίρνουν πίσω με τόκους και πανοτόκια. : Διεφθαρμένη χώρα η Ελλάδα, τεμπέληδες οι Έλληνες και "μαζί τα φάγαμε".

Το διαφημιστικό στιγμιότυπο της νέα τάξης πραγμάτων για τις μεταμοσχεύσεις

Ο αρμόδιος υπουργός επί των μεταμοσχεύσεων κ. Λοβέρδος άδραξε και πάλι την ευκαιρία, σε καιρούς έντονης λιτότητας, ανεργίας και λοιπής οικονομικής εξαθλίωσης, άνοιξε τον "κουμπαρά" και διέθεσε μερικά (πόσα; αλήθεια) χρήματα για να διαφημίσει τις μεταμοσχεύσεις. Το διαφημιστικό εικονικό στιγμιότυπο μας δείχνει κάποιον που επισκέπτεται τον γιατρό, του λέει ότι είναι δεν είναι αντίθετος με τις μεταμοσχεύσεις, και ο γιατρός του απαντά : Οι εξετάσεις σου έδειξαν ότι χρειάζεσαι μεταμόσχευση.

Άθλιοι και υποκριτές, ως συνήθως, οι ψεύτες.

Τους λένε τι χρειάζονται όταν τους βρίσκει το κακό, αλλά τίποτα δεν τους λένε πριν τους βρει το κακό.
Όταν όλα είναι celebrities, life style, και ζωή η όσο το δυνατόν εντονότερη και πληρέστερη απόλαυση, τότε συβαίνει αίφνης "οι εξετάσεις να δείχνουν ότι χρειάζεσαι μεταμόσχευση"!
 

Ύστερα οι άθλιοι υποκριτές, όπως είναι συνήθως οι ψεύτες, σημειωτέον και οι γιατροί μπήκαν στο χορό, διατυμπανίζουν το "προτιμότερο να προλαβαίνεις, παρά να θεραπεύεις". Η πρόληψη που κάνουν είναι όταν οι εξετάσεις δείχνουν πως χρειάζεσαι μεταμόσχευση! Τι γίνεται πριν; Μα, το είπαμε, life style, celebrity και τα συναφή όμοια, δίχως να παραλείπουμε και τα θρησκευτικά μας (μήπως εκκλησιαστικά;) καθήκοντα.

Σημείωση

Η αφορμή και το βίντεο   από το ιστολόγιο ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ

http://thriskeftika.blogspot.com/2012/02/blog-post_8657.html

Για τον κάθε έναν μας το τέλος του κόσμου τούτου έρχεται με την κοίμισή του

Θα παρακαλούσα τον αναγνώστη να διαβάσει την κύρια ανάρτηση στο σύνδεσμο που ακολουθεί :

 http://oimos-athina.blogspot.com/2011/11/blog-post_29.html


και κατόπιν θα παρακαλούσα πάλι όποιον γνωρίζει περισσότερες πληροφορίες ως προς τη θεολογική διάσταση του ζητήματος, και δη αυτού :

"Κατά την λειτουργική ευχή "...και καλήν απολογίαν την επί του φοβερού βήματος του Χριστού αιτησόμεθα",  η καλή απολογία αιτείται από τον Κύριο γιατί κατά την διδασκαλία της Εκκλησίας η επί του φοβερού βήματος του Χριστού παρουσία της ψυχής γίνεται τρίς, την 3η, 9η καί 40ή ημέρα μετά την κοίμηση οπότε η ψυχή κατατάσσεται προσωρινά. H οριστική κατάταξη θα γίνει κατά την Δευτέρα του Χριστού παρουσία",

να μας τις γράψει. Η δική μου προσπάθεια ήταν αυτή που ακολουθεί :
Διαβάσαμε ότι,

"Για τον κάθε έναν μας το τέλος του κόσμου τούτου έρχεται με την κοίμισή του. Εκεί μόνοι μας απέναντι στον Θεό θα δώσουμε λόγο για τα αμαρτήματά μας, για τις καλές μας πράξεις"
και ερωτώ  :
 
Δηλαδή, αν κατάλαβα καλά, με την κοίμησή μας "εκεί μόνοι απέναντι στο Θεό (δίνουμε) θα δώσουμε λόγο για τα αμαρτήματά μας"; Η καλή, ή η κακή, απολογία τότε δίδεται; Δεν θα δοθεί κατά την τελική και τελεσίδικη Δευτέρα Παρουσία όπου ζώντες και νεκροί θα κριθούν;

Εκτός αν υποθέσουμε, βάσει των γραφομένων σας, ότι η Δευτέρα Παρουσία επισυμβαίνει και ως δευτέρα παρουσία - για να αποφεύγονται τα εντός εισαγωγικών.

Πάλι όμως παραμένει σε εκκρεμότητα αυτό το "κρίναι ζώντας και νεκρούς". Οι ζώντες που θα κριθούν κατά την Δευτέρα Παρουσία, θα κριθούν για τη ζωή που εκείνη τη στιγμή θα ζουν και η στιγμή εκείνη, είναι διαφορετική της στιγμής του κοιμηθέντος κατά την δική του - ας την πούμε - δευτέρα παρουσία,  αν σωστά σας εννοώ.

Υπάρχει όμως και ακόμη ένα μεγαλύτερο κενό φύσεως ερωτηματικής. Είναι αυτό της διάμεσης κατάστασης στην οποία βρίσκονται οι ψυχές όλων των κοιμηθέντων. Τι γίνεται με αυτές; Έχουν τελεσίδικα κριθεί κατά την κοίμησή τους δίδοντας λόγο για τα πραχθέντα του βίου τους;

Δεν συνεχίζω. Ζητώ συγγνώμη αν σας κούρασα ή σας προ(σ)καλώ (σε) επί πλέον πνευματική κόπωση στο, κατά τα άλλα, αναπαυτικό της αγωνιζομένης ψυχής μικρό σας ανάγνωσμα.


Η απάντηση ήταν η εξής :

Aδελφέ συγνώμην αλλά δεν είχα δεί το σχόλιο και ως εκ τούτου απαντώ εκπροθέσμως.
Το κείμενο είναι αγνώστου γέροντος που απέστειλε στον φίλο μου (...) που έχει το (...) ιστολόγιο από το οποίο το πήρα.
Όμως εφ΄όσον θέτεις τα ερωτήματα στο ταπεινό μου ιστολόγιο θα προσπαθήσω να απαντήσω.
Κατά την λειτουργική ευχή "...και καλήν απολογίαν την επί του φοβερού βήματος του Χριστού αιτησόμεθα" η καλή απολογία αιτείται από τον Κύριο γιατί κατά την διδασκαλία της Εκκλησίας η επί του φοβερού βήματος του Χριστού παρουσία της ψυχής γίνεται τρίς, την 3η, 9η καί 40ή ημέρα μετά την κοίμηση οπότε η ψυχή κατατάσσεται προσωρινά. H οριστική κατάταξη θα γίνει κατά την Δευτέρα του Χριστού παρουσία.
Ο γέροντας όμως αναφέρεται στις τρείς πρώτες μετά την κοίμηση παραστάσεις, επί του φοβερού βήματος του Κυρίου, όπου πράγματι η ψυχή μόνη δίδει την απολογίαν της ενώπιόν Του.
Ο αγ. γέρων Πορφύριος το είχε διατυπώσει πρώτος όταν τον ρώτησαν για την Δευτέρα Παρουσία λέγοντας ότι "η Δευτέρα Παρουσία για τον κάθε άνθρωπο είναι η ημέρα του θανάτου του".
Τώρα κατά την Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου μας ζώντες και νεκροί θα κριθούν γιά την ζωή που έζησαν (οι ζώντες μέχρι τότε, οι νεκροί μέχρι την κοίμησή τους) όσο γιά την τελεσίδικη κρίση μόνον ο Κύριος οίδεν, πάντως οι προσευχές τα μνημόσυνα και κυρίως τα σαρανταλείτουργα παίζουν σπουδαίο και μερικές φορές καταλυτικό ρόλο για την σωτηρία μιάς ψυχής.

Ελπίζω να κάλυψα κάπως τα ερωτήματά σου.

Και το τέλος :

 Κάπως, ναι, ωστόσο υπάρχει και αυτό :

«Επειδή δε ενταύθα ο λόγος περί Μνημοσυ­νών είναι, σημειούμεν, ότι, τα μεν τρίτα οπού γί­νονται εις τους κεκοιμημένους αδελφούς, δηλούσι κατά τον Θεσσαλονίκης ιερόν Συμεών, ότι ο κοιμηθείς αδελφός υπό της αγίας Τριάδος εξ αρ­χής συνετέθη. Τα δε έννατα των κεκοιμημένων σημαίνουσιν, ότι ο διαλυθείς εις τα εξ ων συνετέ­θη, έχει να συγκαταριθμηθή με τα εννέα άυλα τάγματα των Αγγέλων, ως άυλος και αυτός. Τα δε τεσσαρακοστά δηλούσιν, ότι, εν τη μελλούση αναστάσει συντεθείς πάλιν κατά τρόπον υψηλότερον, έχει και αυτός να αναληφθή ως ο Κύριος, και αρπαγείς εν νεφέλαις, να υπαντήση τω Κρι­τή. Ταύτας τας τρεις καταστάσεις του ανθρώπου σημαίνουσι και τα τρίμηνα και εξάμηνα, και εννεάμηνα, και απλώς ειπείν, υπέρ καθαρισμού του αποθανόντος ταύτα τελούνται, και εξαιρέτως τα τεσσαρακοστά, ως τούτο δηλούται από το παρά­δειγμα του Κυρίου μας, όστις και εις τας τρεις γεννήσεις αυτού τρεις ολόκληρους Τεσσαρακο­στάς εφύλαξεν, εν εαυτώ τυπών τον ημέτερον βίον. Γενέθλιος γαρ ημέρα και ο εκάστου θάνα­τος ονομάζεται, κατά τον να' της εν Λαοδικεία. Αι δε Αποστολικαί Διαταγαί (βιβλ. η, κεφ. μβ') λέγουσιν, ότι τα μεν τρίτα γίνονται δια τον τριημέρως εγερθέντα Χριστόν, τα δε έννατα εις ενθύμησιν ζώντων και τεθνεώτων, τα δε τεσσαρακο­στά, κατά τον παλαιόν τύπον. Ούτω γαρ και Μωυσήν ο λαός επένθησεν. Τινές δε λέγουν ότι τα μεν τρίτα γίνονται εις καθαρισμόν του τριμερούς της ψυχής, τα δε έννατα εις καθαρισμόν των πέ­ντε του σώματος αισθήσεων και του γονίμου φυ­σικού, και μεταβατικού, τα δε τεσσαρακοστά εις καθαρισμόν των εν τω σώματι τεσσάρων στοι­χείων, από τα οποία καθ' ένα υπηρέτησεν εις την παράβασιν των δέκα εντολών, τετράκις δε τα δέ­κα, κάμνουν τεσσαράκοντα». (Πηδάλιον, Εν Αθήναις 1886, σελ. 221)» .

Αυτά μεν για τα Μνημόσυνα, τα τρίτα, τα έννατα και τα τεσσαρακοστά, της ψυχής του κοιμηθέντος. Όσο δε για την "καλήν απολογία" και ότι αυτή γίνεται τρις, πάλι κατά τα τρίτα, τα έννατα και τα τεσσαρακοστά Μνημόσυνα, δεν το γνωρίζω. Θα ήταν χρήσιμο να μου το υποδείξετε.

Οι νέες δεσμεύσεις των εθνοσωτήρων προς τον Γερμανό οικονομικό Διοικητή της Ευρώπης κ. Σόϊμπλε

 Εγράφη ότι ο Γερμανός οικονομικός διοικητής της ευρωπαϊκής ένωσης κ. Σόϊμπλε, ζήτησε από τα κόμματα αυτής της άθλιας και αντισυνταγματικής κυβέρνησης του τεχνοκράτη Παπαδήμου να του αποστείλουν τις έγγραφες δεσμεύσεις τους ότι θα σεβαστούν αυτά που συμφωνήθηκαν (σημ. το ξεπούλημα της πατρίδας) για τη δεύτερη δόση στήριξης μέσω PSI κλπ. Επί πλέον έχουμε και αυτή τη δήλωση του κ. Παπαδήμου :

"Στην εισαγωγική του τοποθέτηση στη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου την Τρίτη, ο πρωθυπουργός Λουκας Παπαδήμος τόνισε, μεταξύ άλλων, ότι πρέπει να γίνουν πολλά και κρίσιμα βήματα τις επόμενες μέρες και εβδομάδες, έως ότου ληφθεί η τελική απόφαση για την χρηματοδοτική στήριξη της χώρας στις αρχές Μαρτίου". (Βλ. antonline.gr 15/02/2012)

Ωστόσο είδαμε ότι άρχισαν οι πρώτες δυσκολίες. Ας αφήσουμε όμως τις δικαιολογίες που προβάλλουν οι αντιρρησίες της δανειοδότησης και ας πάμε σε ό,τι δεν φαίνεται, αλλά εξάγεται, από τις δεσμεύσεις που ζήτησε ο Γερμανός οικονομικός διοικητής.

Ο κ. Σόϊμπλε δεν είναι αφελής. Ξέρει πώς παίζεται το εκλογικό παιγχνίδι στην Ελλάδα, όπου άσπρο λέει ο ένας, μαύρο λέει ο άλλος, και στο τέλος έχουμε τη φαιά πραγματικότητα : Ό,τι ζητούν οι προστάτες το εφαρμόζουν οι εκλεγμένοι αχυράνθρωποι. Τώρα λοιπόν ο οικονομικός διοικητής της Ευρώπης ζητά δεσμεύσεις, μάλιστα ενυπόγραφες, από τα πολιτικά κόμματα.

Δεν γνωρίζουμε αν αυτό θα είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για κάθε νέο πολιτικό σχηματισμό, που θα ζητήσει την ψήφο του ελληνικού λαού. Επειδή δε όλα πρέπει να είναι εναρμονισμένα με τις υποδείξεις των υψηλόβαθμων στελεχών του υπό εκκόλαψη νέου imperium, το επόμενο βήμα είναι να γίνει νόμος του κράτους η πιστή εφαρμογή των συμπεφωνημένων για τα νέα δάνεια που θα πάρουμε και τα οποία ουδέποτε θα αποπληρώσουμε.

Το έργο αυτό θα το αναλάβει ο ειδικός διαστροφέας του Συντάγματος, συνταγματολόγος Ευάγγελος Βενιζέλος. Κάποιο παραθυράκι θα ανοίξει - είναι αυτό με τις διασταλτικές ερμηνείες - οπότε θα έχουμε νέους κύκλος συζητήσεων για τη συνταγματικότητα η μη των ενυπόγραφων και επιστολιμαίων δεσμεύσεων των αθλίων κομμάτων του 199 ναι, σε όλα. Το μνημόνιο αποτελεί σχεδόν νόμο του κράτους. Κάποιες λεπτομέρειες απομένουν και αυτό προσπαθεί να εξασφαλίσει ο κύριος Γενικός Διοικητής των Οικονομικών Ευρωπαίος Σόϊμπλε. Η αντισυνταγματικότητα της "διακυβέρνησης" Παπαδήμου οφείλει να γίνει συνταγματική με τις υπογραφές όλων : Και αυτών που βρίσκονται εντός Βουλής, αλλά και όσων φιλοδοξούν να μπουν μέσα με αντιμνημονιακές κορώνες. Η πολιτική ορθότητα του νέου imperium θεωρεί πλέον - λίγα βήματα απομένουν - απόβλητη κάθε κριτική και την ... αντιμνημονιακότητα κολάσιμη.

Η φωτογραφία από  http://konserbokoyti.blogspot.com/2012/02/blog-post_3434.html

Οι σημερινοί βουλευτές γνωρίζουν ότι δεν εκπροσωπούν παρά μόνο τον εαυτό τους!

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Οι σημερινοί βουλευτές , όπως και όλος ο κόσμος, γνωρίζουν ότι δεν εκπροσωπούν παρά μόνο τον εαυτό τους και ότι  η ψήφος τους δεν δεσμεύει τον ελληνικό λαό. Άλλοι από αυτούς παραιτούνται και άλλοι φοβούνται και κρύβονται!

Οι σημερινοί βουλευτές γνωρίζουν ότι δεν εκπροσωπούν παρά μόνον τον εαυτό τους. Ότι η ψήφος τους δεν εκφράζει τη βούληση της πλειονότητας του ελληνικού λαού, όπως απαιτεί το δημοκρατικό πολίτευμα.

Οι σημερινοί βουλευτές γνωρίζουν επίσης ότι από υπαιτιότητα δική τους δεν λειτουργεί η δημοκρατία και ότι  από υπαιτιότητα δική τους ο ελληνικός λαός στην πραγματικότητα κινδυνεύει να χάσει την  κρατική του  υπόσταση. Το κράτος από σύμμαχος του ελληνικού λαοί έγινε εχθρός του!  Οι Έλληνες αισθάνονται ότι μειώνεται  η προσωπικότητά τους και ότι δικαιώματα που αποκτήθηκαν με ιδρώτα και αίμα καταργούνται μέρα με την ημέρα.

Οι βουλευτές που με την ψήφο τους θα θελήσουν να νομιμοποιήσουν την παραβίαση του Συντάγματος και την μη λειτουργία της δημοκρατίας θα λάβουν την πρέπουσα απάντηση από τον ελληνικό λαό, όταν έρθει εκείνη η ώρα.
 Οι σημερινοί βουλευτές δεν είναι αιώνιοι. Ας σκεφθούν ότι δεν ξέρουν τί θα συμβεί "δέκα λεπτά αργότερα"!

Ο ρεαλισμός των μνημονιακών και ο ρεαλισμός των αντιμνημονιακών

Όπως συνηθίζουμε, οι Έλληνες βρισκόμαστε πάλι χωρισμένοι σε δυο στρατόπεδα : Τους μνημονιακούς και τους αντιμνημονιακούς. Η real politic αμφοτέρων είναι, των μεν πρώτων η υπογραφή για την εκταμίευση της δεύτερης "δόσης σωτηρίας", η δε αντιμνημονιακή απάντηση είναι αγώνας στους δρόμους για επιστροφή στη δραχμή και έξοδο από το ευρώ και την ευρωπαϊκή ένωση.
 
Με άλλα λόγια, o ρεαλισμός των μνημονιακών δοσίλογων είναι: Φτωχοί με ευρώ χωρίς πατρίδα, ο δε ρεαλισμός των αντιμνημονιακών πατριωτών είναι : Φτωχοί με δραχμή και πατρίδα.

Αλλά δε αρκεί αυτό, όσον αφορά στους αντιμνημονιακούς πατριώτες. Παράλληλα με την έξοδο στους δρόμους  οφείλουν να βγούν και στα διεθνή φόρα. Να καταγγείλουν αυτό που μας ετοιμάζουν είτε με το ευρώ, είτε με τη δραχμή.

Έχουν έτοιμη την Τουρκία, η οποία θα μπεί στο παιγχνίδι της δημοκρατικής συμμόρφωσης της Συρίας. Όχι όμως χωρίς ανταλλάγματα. Περιμένει να της τάξουν Θράκη και Αιγαίο. Έχουμε όμως και τα Σκόπια. Επειδή δε τίποτα δεν αποκλείεται, οι σχεδιαστές των εναλλακτικών λύσεων, αν κάτι στραβώσει, έχουν και την Αλβανία.

Λοιπόν, ο αντιμνημονιακός ρεαλισμός : "Φτωχοί με δραχμή και πατρίδα", επιβάλλει αυτά τα πράγματα να ειπωθούν και μάλιστα δυνατά και παγκόσμια. Μας την έχουν στήσει. Είτε φτωχοί με το ευρώ, είτε φτωχοί με τη δραχμή, μας έχουν για πούλημα (αντάλλαγμα στις τουρκικές παροχές για τη Συρία). Πόλεμο μας έχουν κηρύξει, πόλεμο κι εμείς θα τους κάνουμε, καταγγέλοντας το βρώμικο παιγχνίδι που παίζουν σε βάρος μας. Η πτώση μας είναι προδιαγεγραμμένη, οφείλουμε όμως να πέσουμε μαχόμενοι όχι μόνο στους αθηναϊκούς και ελλαδικούς δρόμους. Στη λεωφόρο της παγκοσμιοποίησης, της νέας σιωνιστικής τάξης πραγμάτων θα πέσουμε και αυτό ας το μάθει σύμπασα η οικουμένη. Οι ανά τους αιώνες αγώνες μας δεν ήταν μόνο για την υλική μας διάσωση, ήταν για τη διάσωση και τη διάδοση του πανανθρώπινου πνεύματος



Σημ. Η φωτογραφία από το ιστολόγιο Ρεσάλτο.

Τα διλήμματα του κ. Βενιζέλου

Από τη σημερινή ειδησεογραφία :

"Ο κ. Βενιζέλος προέβη σε μία δήλωση που προκαλεί αίσθηση: Όλα τα στοιχεία, είπε, που συνιστούν το δημόσιο βίο της χώρας βρέθηκαν στο τραπέζι του Eurogroup, διευκρινίζοντας ότι συζητήθηκαν τα πάντα: "Εκτιμήσεις για τον συσχετισμό των πολιτικών δυνάμεων, εκτιμήσεις για το αποτέλεσμα των επόμενων εκλογών, ερωτήματα για τη στάση όλων των κομμάτων και όχι μόνο των κομμάτων που μετέχουν στην κυβερνητική συνεργασία, ερωτήσεις για το ρόλο των κοινωνικών εταίρων, για το ρόλο των επιχειρήσεων, για το πώς αντιλαμβάνεται ο κάθε εργαζόμενος την ευθύνη του σε σχέση με τον κάθε άνεργο. Πώς αντιλαμβάνονται οι πολίτες τον δικό τους ρόλο πέρα από τις ευθύνες τις αναμφισβήτητες και κολοσσιαίες του πολιτικού κόσμου".(*)


Πραγματικά, προκαλεί αίσθηση διότι ο κ. Βενιζέλος δέχθηκε να υποστεί η χώρα αυτό τον εξονυχιστικό έλεγχο, κυριολεκτικό ξεγύμνωμα από ανιχνευτή επικίνδυνων ουσιών ή αντικειμένων, όπως αυτά που "ακτινογραφούν" τους επιβάτες αεροπλάνων.   


Ποιός πολιτικός άλλης χώρας δέχθηκε ποτέ αυτό τον εξευτελισμό; Ουδείς. Ας όψεται όμως ο υπουργός κ. Βενιζέλος τον προϊστάμενό του, τον Γεώργιο Παπανδρέου, που διακήρυξε παγκοσμίως ότι κυβερνά μια διεφθαρμένη χώρα εξαιρώντας τον εαυτό του και τον κ. Βενιζέλο προφανώς. Και οι δύο δεν ήταν διεφθαρμένοι, δεν υπέκλεψαν την ψήφο του λαού με το περίφημο "λεφτά υπάρχουν". Δεν κορόϊδεψαν το λαό με το "δεν θα μπούμε στο ΔΝΤ", ενώ όλα είχαν προσυμφωνηθεί πριν γίνουν εκλογές. Αυτά δεν αποτελούν μέρος της συστημικής διαφθοράς, την οποία κτήγγειλε ο κ. Παπανδρέου.


Και τώρα, ανερυθρίαστα δηλώνει ο κ. Βενιζέλος, ότι "όλα τα στοιχεία που συνιστούν το δημόσιο βίο της χώρας βρέθηκαν στο τραπέζι του Eurogroup"! Μα, τι τέλος πάντων είναι αυτό το Eurogroup και μας ζητά "το άπλετον φως", την "πλήρη διαφάνεια", που συχνά μας υπόσχονταν οι εδώ προκαθήμενοι και οι παρακοιμώμενοι αυτών;


Τίθεται όμως και ένα μείζον θέμα. Αυτοί οι κύριοι του Eurogroup είναι τόσο διαφανείς όσον αφορά στο δημόσιο βίο των χωρών τους; Αν είναι, ας μας πουν με ποιά διαφάνεια κήρυξαν τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας - Ταλιμπάν κλπ. Οι ίδιοι τους έφτιαξαν και κάποτε τους στήριζαν. Ας μας πουν πώς έγινε και αίφνης δημιουργήθηκαν αντεπαναστάτες στη Λιβύη, πώς ξαφνικά οι Σύριοι βρέθηκαν προ ενός αδίστακτου και αυταρχικού καθεστώτος και επαναστάτησαν, πώς ο Σαντάμ από φίλος έγινε εχθρός, και πώς ο πρώην Σάχης της Περσίας - οι όψιμοι διαφανείς, ευγενείς, έντιμοι, κύριοι της ΕΕ και των ΗΠΑ τον είχαν τοποθετήσει - τέθηκε εκ ποδών για να καταλάβουν τη θέση του οι νυν εχθροί Πέρσες των αγιοταλάχ.


Δεν είναι όμως μόνο αυτά, τα οποία ίσως δεν αφορούν άμεσα στο δημόσιο βίο των χωρών των ευγενών του Eurogroup. Υπάρχουν και πολλά άλλα. Δεν παύει όμως αυτά τα ανεξήγητα φαινόμενα, που συνδυάζονται με ανθρωποσφαγές, άρα και διαφθορά, να συνδέονται κατά ευρύτερη έννοια με ό,τι ονομάζεται "δημόσιος βίος". Τον οποίο διαχειρίζονται οι έντιμοι κύριοι που μας ψιλοκοσκινίζουν. Τους απαλλάσσει μήπως ότι αυτός ο δημόσιος βίος εντός της ζώνης του ευρώ είναι έντιμος, διαφανής και ανοικτός σε κάθε έλεγχο; Αν είναι έτσι, τότε ο κάθε αδίστακτος εγκληματίας θα βρίσκει τρόπους να βάζει κάποιους άλλους να σκοτώνονται, και αυτός στο τέλος θα διακανονίζει τη διαφορά με το αζημίωτο οπωσδήποτε. Τα χρήματα που θα εισπράττει από τις σφαγές των άλλων θα συμβάλλουν στον ομαλό δημόσιο βίο της χώρας του και της νέας Ευρώπης που οικοδομείται!


Δεν γνωρίζουμε έναντι ποιου άλλου τιμήματος - πλην της οικονομικής δανειακής παροχής - δέχθηκε αυτό το πλήρες ξεγύμνωμα της Ελλάδος ο κ. Βενιζέλος. Φοβούμαστε ότι αυτό είναι προέκταση της "διαφάνειας", που έλαμψε, όταν ο απελθών κυβερνήτης (νυν συγκυβερνήτης) κ. Παπανδρέου ανακοίνωνε ότι κυβερνά μια συστημικά διεφθαρμένη χώρα. Ας αναρωτηθεί λοιπόν πόσο διαφανείς είναι οι κύριοι του Eurogroup και ας συνεχίσει να μας θέτει τα διλήμματά του.

Από http://www.sigmalive.com/news/greece/463430, όπου και η φωτογραφία

Οι νεροκουβαλητές του εκδυτικισμού των Ορθοδόξων

 Μνήμη Ιερομόναχου Θεοδώρητου

Στην Ορθόδοξη Ελλάδα εκτός από τους ουνίτες, το γνωστό Δούρειο Ίππο του παπισμού αλλά και του προτεσταντισμού, υπάρχουν και εκείνοι που ασυνείδητα, καθώς νομίζω, κουβαλούν νερό στο μύλο του εκδυτικισμού των Ορθδόξων.
Θα με ρωτήσετε με ποιο τρόπο; Ακούστε λοιπόν.

Γνωρίζετε και γνωρίζουμε ότι από το 1924 και μετά η Ορθοδοξία στην Ελλάδα τεμαχίστηκε. Και άλλοι, οι περισσότεροι,  ακολούθησαν το νέο (παπικό) ημερολόγιο, οι δε έμειναν συνεπείς στην Παράδοση. Δεν έχει σημασία, για το θέμα που με απασχολεί, αν οι τελευταίοι διασπάστηκαν σε πολλές παρατάξεις. Σημασία έχει ότι από τη διένεξη που προκλήθηκε μεταξύ των καινοτόμων και των "παλαιοπίστων", ας τους ονομάσουμε, προέκυψε πλούσια θεολογία, η οποία δεν περιορίστηκε μόνο στο θέμα της διένεξης μεταξύ των νέων και των παλαιών.


Υπήρξαν πολλά συναφή θέματα, τα οποία δεν είναι ιδιαιτέρως γνωστά, και τα οποία κυρίως οφείλοντο στα προοδευτικά άλματα των νεοημερολογιτών. Η μια καινοτομία έφερε άλλες. Όμως η κριτική που ασκήθηκε από την πλευρά των παλαιοημερολογιτών δεν κατέστη γνωστή. Ο τύπος, εφημερίδες και περιοδικά, δεν ήταν ιδιαίτερα συμπαθής σε γραφές προερχόμενες από όσους a priori αχρήστευε ο όρος "σχισματοαιρετικός". Αν αυτός που έγραφε ένα άρθρο ή μια επιστολή  είχε αυτή την ταμπέλα,  θα ήταν ευτυχής να το έβλεπε. Συνήθως δεν το έβλεπε. Έτσι, αναγκαστικά περιοριζόταν σε στενό κύκλο ανθρώπων. Στην πραγματικότητα όμως του δημιουργούσαν ένα αδιόρατο γκέτο.


Το θέμα θα μπορούσε να λήξει εδώ, αλλά δεν τελειώνει. Διότι οι έξυπνοι καινοτόμοι κρατούσαν παράμερα αυτά που διάβάζαν, τα έκρυβαν, και μετά πάροδο ικανού χρόνου τα έφερναν στη δημοσιότητα. Όχι βέβαια με το όνομα του αρχικού συγγραφέα. Αυτός παρέμενε εντελώς άγνωστος, σχεδόν ανύπαρκτος, αν δεν είχε εν τω μεταξύ πεθάνει. Τότε λοιπόν οι νεροκουβαλητές ανέσυραν από τα συρτάρια τους αυτά που είχαν φυλαγμένα - ήταν προερχόμενα από κάποιον σχισματοαιρετικό "παραδοσιοκάπηλο" όπως είπα -, τα έφτιαχναν όπως ήθελαν και όπως έπρεπε, και από κάτω έβαζαν φαρδιά πλατιά την υπογραφή τους. Την προερχόμενη προφανώς από τη γραφίδα της καινοτομίας. 


Αλλά το χειρότερο δεν είναι αυτό. Είναι ότι μερικά εκ των οψίμως προβεβλημένων - συχνά αμφιλεγομένων - θεμάτων προέρχονται από συνέδρια ή άλλα έγκυρα "φόρα", τα οποία επισφραγίζει το αδιάβλητο κύρος της επιστήμης. Παπικές και προτεσταντικές πανεπιστημιακές έδρες - κάποτε και ορθόδοξες - σφετερίζονται  άσημους και ανώνυμους δικούς μας σχισματοαιρετικούς και οι εδώ ορθόδοξοι αντιφωνητές, νεροκουβαλητές του εκδυτικισμού, μας τα παρουσιάζουν είτε ως δικά τους, είτε ως ξένα, αλλά πάντως απηχούντα ορθόδοξες θέσεις. Για να δούμε πόσο κοντά βρισκόμαστε με τους αιρετικούς ή για να καταλάβουμε ότι η ορθοδοξία της καινοτομίας δεν σφάλλει.


Γιατί τα γράφω αυτά; Διότι συνέβη να διαβάσω πρόσφατα κριτική κατά του οικουμενικού μας Βαρθολομαίου. Και αυτά που ανέγνωσα, τα είχα διαβάσει προ εικοσαετίας και πλέον από τον πρόωρα κοιμηθέντα Ιερομόναχο Θεοδώρητο. Τον είχα συναντήσει στη σκήτη των Εισοδίων της Θεοτόκου στην Καψάλα. Ήταν απελαθείς από το αγ. Όρος, ελάχιστοι τον γνώριζαν, δεν μνημόνευε τον οικουμενικό.  Γνωστοί και διάσημοι είναι οι όψιμοι αντιοικουμενιστές, που τώρα προσπαθούν να ανασύρουν την Ορθοδοξία από το πηγάδι που την έριξαν. 

Παράπονο εκφράζω, όχι οργή ή σαρκασμό. Εδώ που φθάσαμε ας βάλουμε στην άκρη τον ευέξαπτο χαρακτήρα μας και ας καταλάβουμε τη ζημιά που πάθαμε με την καινοτομία του 1920-24. Αυτό μόνο αρκεί.

Η εκκλησία δεν προτρέπει, δεν απαγορεύει, αλλά επιτρέπει τις μεταμοσχεύσεις.

 "Η Εκκλησία πρέπει να θέσει το θέμα (σ.σ. των μεταμοσχεύσεων) σε καθαρά προσωπική και προαιρετική βάση. Στην παρούσα φάση δεν πρέπει να είναι ούτε προτρεπτκή, ούτε απαγορευτική,αλλά επιτρεπτική"
 (Μητροπολίτης Μεσογαίας- Λαυρεωτικής Νικόλαος)

Η ιερά Μονή Τροοδιτίσσης Κύπρου κυκλοφόρησε πρόσφατα ένα βιβλίο με τίτλο "Αυτά που δεν σας είπαν για τις Μεταμοσχεύσεις". Το υπογράφει ο πνευματικός της Μονής Πρωτοσύγκελλος π. Διονύσιος. Συνιστώ στον αναγνώστη να το διαβάσει, αν έχει ενδιαφέρον γι΄ αυτά που σήμερα διαφημίζονται  από τα μέσα της ενημέρωσης,  ή καλύτερα αποπροσανατολισμού, και από τους ιερούς άμβωνες. Θα μας επιβληθούν και δια νόμου, όχι όμως απεχθούς. 

Κυρίαρχη μορφή της από του άμβωνος παραπληροφόρσης και στρέβλωσης του ορθοδόξου βιώματος και φρονήματος, είναι ο μητροπολίτης Λαυρεωτικής και Μεσογαίας κ. Νικόλαος. Το βιβλίο του Πρωτοσυγκέλλου της Μονής Τροοδιτίσσης ασκεί δριμύτατη κριτική στις θεολογικές παραχαράξεις του σεβασμιοτάτου. 

Ο λόγος αυτού του σημειώματος δεν είναι να δοθεί ακόμη μια απάντηση στα όσα άτοπα, και εκτός της θεολογίας των εκκλησιαστικών Πατέρων, έχει κατά καιρούς γράψει ή πει ο μητροπολίτης Μεσογαίας. Πολλά εξ αυτών βρίσκονται καταχωρημένα εδώ και αλλού (*). Αφορμή είναι η προσπάθεια που καταβάλλει, ώστε ο ευλαβής και πιστός Χριστιανός να μη γνωρίζει τι ακριβώς του ζητούν, όταν θα έλθη η στιγμή της δια νόμου επιβολής της εικαζομένης συναίνεσης. Φροντίζει, όπως έγραψα, περί αυτού (νόμου) και αυτής (συναίνεσης) ο σεβασμιότατος. Προτείνει την ενσυνείδητη αποδοχή της δωρεάς οργάνων κατόπιν κατάλληλης διαπαιδαγώγησης (κατήχηση), ώστε οι πιστοί να καταλάβουν το θεόσδοτο δώρο των μεταμοσχεύσεων. Έτσι, δεν θα υπάρχει η αναγκαστική επιβολή της δια νόμου εκσπλάχνωσης - πρό του θανάτου - των ατυχησάντων ασθενών και δεν θα τίθεται το δίλημμα στους συγγενείς. Προσβλέπει σε μια κοινωνία αγάπης και αλληλοπεριχώρησης, όπου πάντες θα γίνουμε δια έρωτος θείου : σχεσιολογικά και αγαπητικά, "αλλήλων μέλη".  

Προς τούτο καταφεύγει σε ένα δόλιο φραστικό τέχνασμα που θα το ζήλευε ακόμη και ο ικανότερος παπικός μοναχός του τάγματος των Ιησουιτών. Και τι μας λέγει : Ότι η ποιμαντική της εκκλησίας είναι να μην προτρέπει, να μην αποτρέπει (απαγορεύει), αλλά να επιτρέπει την "αλληλοπεριχώρηση" - δια της ανταλλαγής των οργάνων - των πιστών. Λογική που θυμίζει το "ο μνημονευτής των κολλύβων τας Κυριακάς ουχ αμαρτάνει, και ο μνημονευτής των κολλύβων μόνο τα Σάββατα καλώς ποιεί".

Θα τον παρακαλούσαμε να σκεφθεί τούτο : Όταν ο Πόντιος Πιλάτος κλήθηκε να λάβει θέση για τον Ιησού, τον οποίο το ιερατείο είχε κρίνει ένοχο θανάτου, η συνείδησή του τον απέτρεπε (απαγόρευε) να εκδώσει καταδικαστική απόφαση (: "εγώ ουδεμίαν αιτίαν ευρίσκω εν αυτώ"). Το ιερατείο όμως και ο όχλος τον προέτρεπε να τους δώσει το ένταλμα του θανάτου, διότι "ημίν ουκ έξεστιν αποκτείναι ουδένα". Τι έγινε στο τέλος;  "Εάν τούτον απολύσης, ουκ εί φίλος του Καίσαρος", ο Πόντιος Πιλάτος επέτρεψε τη θανάτωση, και ο μητροπολίτης Μεσογαίας Νικόλαος, φίλος κατά πάντα του Καίσαρος - την πολιτική επιστήμη διακονούν οι "καίσαρες" - φροντίζει να ικανοποιήσει το αίτημα του νοσούντος και παραπαίοντος όχλου.

Η εκκλησία του μητροπολίτη Μεσογαίας, αυτή η εκκλησία του "δεν αποτρέπει, δεν προτρέπει, αλλά επιτρέπει", είναι η εκκλησία του "ναί, σε όλα". Είναι η εκκλησία, στην οποία οι πιστοί θα αποδεικνύουν την έμπρακτη μετάνοια δια της εγγραφής τους στη λίστα των δωρητών οργάνων, κι έτσι θα αποφευχθεί ο επαίσχυντος νόμος της εικαζομένης συναίνεσης. Μια κακοποιός θεολογία, όπως αυτή του Μεσογαίας Νικολάου, θα φτιασιδώσει το στυγνό έγκλημα που διαπράττεται κατά των έμψυχων και ανέκφραστων (καθηγητής Νευρολογίας Μπαλογιάννης) εγκεφαλικά "νεκρών" . 

"Ουκ έχομεν βασιλέα ει μη Καίσαρα", είναι η πνευματική αφύπνιση,  με την οποία η εκκλησία του Μητροπολίτη Μεσογαίας μας ζητά τη συνειδητή μας συναίνεση  πρόφαση έχουσα την έξοδό μας από το "εγώ".

(*) Πολλά άρθρα είναι κατωχωρημένα εδώ με ετικέτα "Μεταμοσχεύσεις", όπως και στο ιστολόγιο Ρεσάλτο, στη θεματική ενότητα Γενικές Συζητήσεις και τίτλο "Αυτά που δεν θα μας πουν για τις μεταμοσχεύσεις"

Οι σιωνιστές από τη Β. Κορέα

"Η Βόρεια Κορέα της οικογενείας Κιμ έχει επιτελέσει πολλές πράξεις που θα μπορούσαμε να τις ονομάσουμε γενοκτονία: Εκτελέσεις, εγκλήματα, βασανιστήρια, συστηματική εξόντωση των πολιτών δια της πείνας, στρατόπεδα συγκέντρωσης, υποχρεωτικές εκτρώσεις, βρεφοκτονία και παιδική σκλαβιά. Το 2007 η Christian Solidarity Worldwide δημοσίευσε μία έκθεση η οποία βασιζόνταν σε έρευνες και παρατηρήσεις 7 ετών και οι οποίες αποδεικνύουν ότι στην Β.Κορέα γίνεται συστηματική εξόντωση διαφόρων θρησκευτικών ομάδων και κυρίως των χριστιανών".  
Αυτά ανεγράφησαν στο ιστολόγιο ΑΚΤΙΝΕΣ ( http://aktines.blogspot.com/2012/02/blog-post_4471.html) όπου και η φωτογραφία.

Να δούμε τι θα έχει να μας πει η Christian Solidarity Worldwide  όταν θα εγκαθιδρυθεί η σιωνιστική νέα τάξη πραγμάτων.  Το ίδιο θα κάνουν και οι ... διακυβερνήτες (θεματοφύλακες) που θα εγκατασταθούν δια ψήφου.

Δεν θα είναι όμως τόσο ωμοί, βλάκες και αδέξιοι, όπως ο δικτάτορας Κιμ Ιλ Σουνγκ. Δεν θα μας υποβάλλουν άμεσα σε διωγμούς. Η γενοκτονία θα γίνεται με άλλους τρόπους, ας πούμε κάτι σαν αυτό που έπαθε ένας Ρώσσος πράκτορας. Δολοφονήθηκε με δισκίο ραδιενεργού πολωνίου. Αυτοί ξέρουν.

Όταν κρίνεται ότι κάποιοι δεν ακολουθούν τις νόρμες της πολιτικής ορθότητας (μέσα θα υπάρχει και η θρησκευτική συνιστώσα) αίφνης θα μας εγκαταλείπουν βραδέως ή ταχέως. Στην επερχομένη παγκόσμια σιωνιστική διακυβέρνηση η δημοκρατία θα είναι αδίστακτη, η ελευθερία αδυσώπητη και οι νέες κατακόμβες μάλλον θα πρέπει να προετοιμάζονται. Διαφορετικά, ας αποφασίσουμε να συμμορφωθούμε από τώρα.

Γνωρίζετε τι είχε πει ο Ben Gurion στον Ariel Sharon όταν ο τελευταίος τον επισκέφθηκε; Ιδού το απόσπασμα από την Wikipedia :

"I was summoned to see David Ben-Gurion . It was the first time I met him, and right from the start Ben-Gurion said to me: "Let me first tell you one thing: it doesn't matter what the world says about Israel, it doesn't matter what they say about us anywhere else. The only thing that matters is that we can exist here on the land of our forefathers. And unless we show the Arabs that there is a high price to pay for murdering Jews, we won't survive."

Σε μετάφραση περιληπτική : "Ευθύς εξ αρχής μου είπε, δεν έχει σημασία τι λέει ο κόσμος για το Ισραήλ, δεν έχει σημασία τι λένε για μας οπουδήποτε. Το μόνο που μετράει για μας είναι ότι μπορούμε να υπάρχουμε εδώ, στη γη των προ-πατέρων. Αν δεν δείξουμε στους Άραβες ότι το τίμημα για τη δολοφονία Εβραίων είναι υψηλό, δεν θα επιβιώσουμε".
Τι σημαίνουν αυτά; Ότι η land of forefathers έγινε για τους σιωνιστές ο πλανήτης ολόκληρος. Όπως ιδιοποιήθηκαν τη γη των γηγενών Ινδιάνων με τον αφανισμό τους, το ίδιο θα κάνουν και όπου αλλού βρίσκουν αντίσταση, αφού σ΄ αυτούς εδόθη η υπόσχεση των forefathers (προ-πατέρες) ότι θα "κατακυριεύσουσι των εθνών".

Ιστορικά διδάγματα τα οποία δεν μας διδάσκουν

"Τα ευρωπαϊκά κράτη που θα παραβιάζουν τα όρια σε ό,τι αφορά στο δημοσιονομικό έλλειμμα και το κρατικό χρέος θα πρέπει να χάνουν τη δημοσιονομική τους κυριαρχία και η ευθύνη για τον προϋπολογισμό δεν θα πρέπει να είναι πλέον στα εθνικά κοινοβούλια, αλλά σε ευρωπαϊκό επίπεδο"

Αυτά είπε σε ομιλία του στο International Bankers' Club, στο Λουξεμβούργο ο Γερμανός Αντρέας Ντόμπρετ.


Δεν είναι κάτι το πρωτοφανές. Το είχαν κάνει οι Βρετανοί, όταν υποχρέωσαν λόγω υπέρογκου δανεισμού την Τουρκία να τους "ενοικιάσει" την Κύπρο. Οι αποικιοκράτες εισέπρατταν όλους τους οικονομικούς πόρους της Κύπρου έναντι ευτελέστατου ποσού - οι Κύπριοι πλήρωναν και φόρο υποτελείας μέχρι το 1930 - και είχαν τους είλωτες να ζουν με ψίχουλα. Η φορολογία ήταν δυσβάτακτη.


Επέλεξαν το Αγγλικό Δίκαιο διότι κανένα άλλο Δίκαιο ανά τον κόσμο δεν είναι τόσο απάνθρωπο και δεν τους φέρνει σε δύσκολη θέση. Υπάρχει αυτό το άθλιο προηγούμενο της αγοράς ανθρώπων και γης και αυτό θα εφαρμόσουν.

Αν το Ταμείο της Τρόϊκα δεν εισπράττει αυτά που οι λογαριασμοί δείχνουν, θα αυξάνει κάθε φορά την είσπραξη των Δημοσίων εσόδων. Και οι αχυράνθρωποι θα διαπραγματεύονται, διότι αυτά που μένουν δεν επαρκούν για να καλυφθούν οι δημόσιες παροχές και ανάγκες. Τότε θα τους δοθεί η λύση : Νοικιάστε μας για 30 χρόνια την Κέρκυρα, τη Μύκονο, τη Ρόδο, την τάδε και τάδε περιοχή και τα τοιαύτα. Τι θα κάνουν οι αχυράνθρωποι; Θα τους τα δώσουν ή δεν θα τους τα δώσουν;


Απορώ, διότι ουδείς εκ των αντιμνημονιακών οικονομολόγων κλπ. δεν αναφέρει το προηγούμενο της Κύπρου. Όσο για τους μνημονιακούς, αυτοί μια ζωή αλληθώριζαν προς τα πολιτισμένα κράτη της Δύσης και σέρνονταν στα πόδια των δουλέμπορων τοκογλύφων.

 Να σημειώσουμε ότι στην Κύπρο, την εποχή εκείνη, το 90% των κατοίκων ήταν Έλληνες και μόνο ένα 10% Μωαμεθανοί. Δεν εθεωρείτο ιδιαίτερης στρατηγικής σημασίας κτήση των Τούρκων, και ο γεωργοκτηνοτροφικός πλούτος της όχι σπουδαίος.

"Συ δε όταν προσεύχη ..."

"συ δε όταν προσεύχη, είσελθε εις το ταμιείον σου, και κλείσας την θύραν σου προσεύξαι τω πατρί σου τω εν τω κρυπτώ, και ο πατήρ σου ο βλέπων εν τω κρυπτώ αποδώσει σοι εν τω φανερώ"
 Μτ. στ΄ 6

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΛΥΠΙΟΣ

 «Δεν θα σου πω εγώ αν υπάρχει Θεός ή όχι λέγει ο Γέροντας Αλύπιος. Ρώτησε
τον ίδιο. Κλείσου το βράδυ σ' ένα απόμερο δωμάτιο, γονάτισε και πες:
     Εσύ, που τόσες γενιές Σε λένε Θεό,
     αν υπάρχεις,
     Σε παρακαλώ από τα βάθη
     της καρδιάς μου, ακούμπησέ με.
     Σε παρακαλώ! Δεν Σε πειράζω.
     Ρίξε μια ματιά Σου πάνω μου.
     Δεν είμαι εγωϊστής.
     Είμαι απροβλημάτιστος.
     Κι εφόσον υπάρχεις,
     Εσύ είσαι ο Πλάστης μου.
     Εγώ το δημιούργημά Σου, το παιδί Σου.
     Βοήθα με, Σε παρακαλώ, γιατί ένας παππούς μου λέει ότι έχω    αργήσει.
     Αν είσαι ειλικρινής, κάτι θα αισθανθείς».

 http://www.eptalofos.gr/Product/123/Page/218/ 

Υστερόγραφο
Ευχαριστώ την κυρία Σ. Ο. Δεν γράφω ολογράφως το όνομα και το επίθετο, μπορεί να μη το επιθυμεί.

Για να πέσουν οι μάσκες

Αν και η εποχή δεν είναι κατάλληλη για αντιπαραθέσεις, όπου κατά το ελληνικόν έθος οξύνονται και παροξύνονται οι διαφωνούντες, καταθέτω αυτούσια τη διαφωνία μου με διαχειριστή άλλου ιστολογίου, ο οποίος κρατά υψηλά τη σημαία της Ορθοδοξίας. Το ιστολόγιο φέρει το όνομα ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ και ο διαχειριστής του, όπως θα διαβάσετε(*), με έκρινε αιρετικό για ένα σχόλιο που έγραψα εκεί. Δεν το δημοσίευσε για το λόγο αυτό, και δεν υποβλήθηκε στον κόπο να μου υποδείξει το αιρετικό μου φρόνημα, επειδή δεν είχε το χρόνο. Του ήταν αρκετό ότι ο φερώνυμος του ιστολογίου θεολόγος έχει αποφανθεί :

Όμως θεωρεί αίρεση (ο κ. Σωτηρόπουλος) την αντίληψη κάποιων παλαιοημερολογιτών που τοποθετούν τo θέμα του ημερολόγιου στα δόγματα της πίστεως και εξαρτούν απο αυτό την εγκυρότητα των Μυστηρίων και την σωτηρία του ανθρώπου. Όσοι παλαιοημερολογίτες το πιστεύουν αυτό είναι σε αίρεση 

Σύμφωνα με όσα είχα γράψει εκεί, υποστήριζα ότι και ο κ. Σωτηρόπουλος και οι παλαιοημερολογίτες - αν και αποτειχισμένοι οι τελευταίοι - βρίσκονται σε αίρεση, αν νομίζουν ότι αυτοί μπορούν να υποκαταστήσουν οικουμενική πανορθόδοξη Σύνοδο - και προβαίνουν σε αναμυρώσεις και αναβαπτίσεις. Η οποία Σύνοδος σκοπίμως βραδύνει έως ότου τα σχέδια του σιωνισμού επιτευχθούν πλήρως. Το τελευταίο αυτό το γράφω τώρα εδώ. 
Ζήτησα από το διαχειριστή του ιστολογίου να κάνει ξεχωριστή ανάρτηση, με σκοπό την ανάδειξη του αιρετικού των σχολίων - δικών μου ή άλλων - αλλά δεν το έκρινε εύκαιρο. Του ζήτησα να καταθέσει τον αντιρρητικό του λόγου στο δικό μου ιστολόγιο, όπου και το αιρετικό κατ΄ αυτόν σχόλιο υπάρχει, πάλι δεν το δέχθηκε.


Ιδού λοιπόν τι έγραψα και καλώ τον κάθε επισκέπτη να καταθέσει τη γνώμη, δηλαδή να μας πει και να μας δείξει, πού και πώς διαβλέπει το αιρετικό της γραφής και του φρονήματος του υποφαινομένου :

«Εάν δε και αθλή τις ου στεφανούται, εάν μη νομίμως αθλήση»
Κάποτε δεν ήταν νόμιμος η προσκυνηματική, υπό των πιστών, άθληση υπέρ των αγίων Εικόνων. Σήμερα δεν είναι νόμιμη η περί την εόρτιο άθληση των πιστών γιά τους αγίους του Θεού κατά τους, υπό των Πατέρων, ορισθέντας καιρούς και ημέρες καιρών. Υπερέβη τούτων ο πάπας με τους αριθμολόγους, τους γεωμέτρες και τους άλλους αυτού επιστήμονες. Ανακάλυψαν ότι κάναμε αριθμητικό λάθος, ενώ κατά τα άλλα ήταν σε όλα ακριβείς. Δεν έκαναν κανένα απολύτως λάθος εξαιρέτως διαγνώσαντες ότι το άγιον Πνεύμα εκπορεύεται εκ του Πατρός και εκ του Υιού.

Τους ακολουθήσαμε με υστέρηση αιώνων. Το σκότος της δουλείας εκάλυπτε τον νουν των πιστών έως τις αρχές της παρελθούσης εκατονταετίας.

Τώρα ζούμε μέσα στο άπλετο φως και οι λόγιοι αίλουροι, ικανώτατοι εις πάντα, μας έμαθαν ότι το "νόμιμον" είναι λέξη που διαβάζεται και αντιστρόφως. Νόμιμος η άθληση με την οπισθίαν αρίθμηση των ημερών, νόμιμη και με την προσθήκη 13 επιπλέον. Το εορτολόγιο δεν είναι δόγμα πίστεως και μπορούμε, με εξαίρεση (επί του παρόντος) τον Πασχάλιο Κανόνα, να εορτάζουμε μέσα στον ίδιο χρόνο δυο φορές τις Δεσποτικές και Θεομητορικές εορτές.

Τούτο προβλέπεται ως το νέο θέσπισμα της ετοιμαζομένης πανορθόδοξης συνόδου και οπωσδήποτε, θα τονίζεται ότι ένας είναι ο θεός για όλους και πολλαί αι Οδοί που οδηγούν σ΄ αυτόν. Η περί θεού Αλήθεια είναι το άθροισμα από διασκορπισμένες ψηφίδες, και η Ζωή, όταν βίαια ή άλλως πως διακόπτεται και συντηρείται δια μηχανημάτων, μπορεί να παραλαμβάνεται από τους τεχνολόγους. Έργο τους είναι να λειάνουν τας Οδούς, που οδηγούν στον ένα θεό, και το μωσαϊκό της Αλήθειας καλείται να καλύψει το μέγα ψεύδος του νέου δόγματος που μας ετοιμάζουν :
Δόγμα Πίστεως δεν είναι το εορτολόγιο και έκαστος δύναται να εορτάζει όπως θέλει, όποτε βούλεται, όποιον θεό έχει μέσα εις την κεφαλήν του.

Αυτή θα είναι η νέα Ζωή που θα κληθεί ο πιστός να ζει δια την σωτηρία της ψυχής του μέσα στο πλαίσιο της Νέας Τάξης Πραγμάτων.

Παρά ταύτα εμείς θα εξακολουθούμε να "ἑορτάζωμεν, μὴ πανηγυρικῶς, ἀλλὰ θεϊκῶς· μὴ κοσμικῶς, ἀλλ᾿ ὑπερκοσμίως· μὴ τὰ ἡμέτερα, ἀλλὰ τὰ τοῦ ἡμετέρου, μᾶλλον δὲ τὰ τοῦ Δεσπότου· μὴ τὰ τῆς ἀσθενείας, ἀλλὰ τὰ τῆς ἰατρείας· μὴ τὰ τῆς πλάσεως, ἀλλὰ τὰ τῆς ἀναπλάσεως". Και
"Ἂν Ἡρώδῃ προσαχθῇς, μηδὲ ἀποκριθῇς τὰ πλείω" (**).

Εμάκρυνα δυστυχώς την απόκριση, σας ζητώ συγγνώμη.

 (*)http://kyprianoscy.blogspot.com/2012/01/blog-post_6028.html
(**)Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, Λόγος εις τα Θεοφάνεια.

Ενδιαφέρουσα ανάρτηση

Μια ακόμη ενδιαφέρουσα ανάρτηση από το ιστολόγιο
http://www.fotgrammi.gr/
Τίτλος του θέματος :
Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΛΕΝΤΙΝΟΣ = «ΠΟΡΝΟΒΟΣΚΟΣ» ; ; ;
ΒΑΒΑΙ ΤΗΣ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑΣ ! ! !

Θυμικό, επιθυμητικό, λογιστικό

Κατά τους πατέρες της Εκκλησίας διακρίνουμε τρεία μέρη της ψυχής : Το θυμικό, το επιθυμητικό και το λογιστικό. Βάσει αυτής της διάκρισης φιλόθρησκος ομολογητής της πατρώας πίστης επεξηγούσε, λέγοντας και δείχνοντας ένα μικρό βίντεο, ποια είναι η "αίρεση" του εφησυχασμού ή καθησυχασμού. Είπε λοιπόν ότι το θυμικό είναι ο θυμός, η οργή την οποία μας έδωσε ο άγιος Θεός, επιθυμία είναι αυτό που θέλουμε και λογιστικό η ικανότητα των λογισμών.

Δεν θα προχωρήσω αναλύοντας τα της "αίρεσης του εφησυχασμού". Απλώς θέλω να υποδείξω ένα φαινομενικά ασήμαντο λάθος, που όμως έχει σημαντικές παρενέργειες. Είναι λάθος ότι το θυμικό, είναι ο θυμός, η οργή. Ο άγιος Θεός είναι αόργητος, οπότε πώς είναι δυνατόν να μας έπλασε οργίλους εκ φύσεως! Δηλαδή με καταβολές οργής!

Το θυμικό της ψυχής είναι η διάθεση, η προαίρεση της ψυχής μας, η οποία τρέπεται είτε προς την οργή ή μαθαίνει το "Εγώ δε λέγω υμίν μη αντιστήναι τω πονηρώ". Το επιθυμητικό είναι ό,τι βουλόμαστε, ό,τι θέλουμε επί του θυμού - δια της προαιρέσεως δηλονότι - να πράξουμε. Και με το λογιστικό, την ικανότητα των λογισμών, είτε πράττουμε τα της οργής είτε παραμένουμε αόργητοι.

Επιλεγόμενο μάθημα τα Θρησκευτικά

Όπως μάθαμε το μάθημα των Θρησκευτικών θα είναι επιλεγόμενο στο νέο Λύκειο της δια βίου βλακείας και αμαθείας. Αμαθείς και βλάκες δεν είναι αυτοί που μας κυβερνούν; Γιατί να θέλουν διαφορετικούς από αυτούς. Αν όχι ίδιους, πάντως χειρότερους προτιμούν.

ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ

- Θα είναι επιλεγόμενο μάθημα τα Θρησκευτικά στο νέο Λύκειο;
- Μάλιστα, θα είναι επιλεγόμενο
- Ξέρει να επιλέγει ο μαθητής των 15, 16, 17 ή 18 ετών, και μάλιστα, αν πρέπει ή δεν πρέπει να γνωρίζει τα της Θρησκείας;
- Ασφαλώς και ξέρει.
- Τότε, αφού ξέρει, δώστε του ψήφο στα 15, 16, 17 ή 18.

Αλλά δεν υπήρξε απάντηση. Η δια βίου αμάθεια της παγκόσμιας διακυβέρνησης θα το αποφασίσει κι αυτό, να είστε βέβαιοι.

Παράλληλοι μονόλογοι

Σχολιαστής που υπέγραφε "Μυρμιδόνας" έγραψε ένα σχόλιο στο Θέμα με τίτλο ¨Η άμβλυνση των ορθών δογμάτων και η ανάδειξη της προσωπολατρείας". Την μεταξύ μας συζήτηση ο ενδιαφερόμενος αναγνώστης μπορεί να την παρακολουθήσει στο οικείο Θέμα (  http://kyprianoscy.blogspot.com/2012/01/blog-post_6028.html ). Επιγραμματικά συνοψίζω ότι τον ξένισε η κατ΄ αυτόν απαξίωση σε δική του παρατήρηση. Συγκεκριμένα έγραφε : 

(Δεν σας συγκινεί ότι) "Εκκλησιες όπως της Ρωσίας και άλλες, το Αγιο Ορος, η Αγ. Αικατερίνη του Σινά κλπ., αν και με το Παλαιό Ημερολογιο, δεν αναγνωριζουνε τους Παλαιοημερολογιτες της Ελλαδος; Γιατι αναγνωρίζουνε την Εκκλησια της Ελλαδος με το Νέο;"

Δεν θέλησα να ανοίξω το ζήτημα των "αναγνωρίσεων". Προτίμησα να απαντήσω χωρίς περιστροφές. γράφοντας, αφού προηγουμένως πολλά είχα διηγηθεί, ότι "ειλικρινά, δεν με συγκινεί καθόλου αν όλη η ορθοδοξία δεν μας αναγνωρίζει. Φρόντισα να απαλλαγώ από τα ψεύτικα συναισθήματα.".

Αυτό τον κατέπληξε. Διότι άφηνα να εννοηθεί, όπως κατάλαβε, ότι ο οποιοσδήποτε μπορεί να φτιάξει μιά "καθαρή" εκκλησία. Του θύμιζα μεταξύ άλλων και  μια φεμινίστρια σκληροπυρηνική, για να καταλήξει με το φινάλε της φεμινίστριας. Η οποία όταν τα έβρισκε δύσκολα έλεγε :

"Δεν με νοιαζει τι λετε εσεις! Εγω θα κανω αυτό που θελω και κανεις δεν εχει το δικαιωμα να μου πει ποιο ειναι το σωστό! Δεν με ενδιαφερει τι γνωμη εχετε για μενα"!

Η απάντηση ήταν :

Αγαπητέ Μυρμιδόνα,

Η αναγωγή και σύγκριση των γραφομένων μου με τη σκληροπυρηνική φεμινίστρια δεν είναι σωστή. Αυτό που σε εξέπληξε (: δεν με συγκινει κλπ.) οφείλεις να το δεις μέσα στα πλαίσια της συζήτησης που κάνουμε, την καινοτομία του 1920-24, και όχι μέσα στα πλαίσια μιας εντελώς αυθαίρετης απόφασης τύπου "φτιάχνω κι εγώ μια εκκλησία". Το πλαίσιο είναι οι Όροι, οι Κανόνες, οι αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων, η ιερή Παράδοση, οι γραφές των πατέρων. Δεν είναι έτσι όπως το μεταφράζεις, ερμηνεύεις, και εννοείς.

Αυτοί που επέβαλαν την καινοτομία γνώριζαν τι θα επακολουθήσει. Η εμπειρία τους, είχε να τους δείξει αυτό που ακολούθησε με τους προτεστάντες, και πριν από αυτούς με τους Μονοφυσίτες και άλλους, οι οποίοι λίγο-πολύ έσβησαν. Ότι η παπική εκκλησία δεν έγινε κομμάτια, αν και αποκομμένη από την Μια, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, δεν σημαίνει ότι παρέμεινε και παραμένει αδιάσπαστη. Ούτε ότι έπαψε να είναι αιρετική. Το επίτευγμά της είναι ότι διασπά εσωτερικά τους ανθρώπους. Με τις δομές ανελευθερίας που επέβαλε στους πιστούς (σημ. τι μπορούσαν να κάνουν;), μπόρεσε να κρατήσει το σαθρό της οικοδόμημα στο οποίο βλάστησε και καρποφόρησε η αθεΐα : σκεπτικισμός, αγνωστικισμός, υπαρξισμός και πλείστοι άλλοι -ισμοι. Παρενθετικά, ο σιωνισμός είναι η πρωταρχική πηγή και η εσχάτη κατάληξη των ποικίλων -ισμων. Η Χριστιανοσύνη έγινε χριστιανισμός! Την ίδια εικόνα παρουσιάζει και η καθ΄ υμάς (και ημάς) εκκλησία.

Τέλος πάντων, για να μη κουράζουμε άλλο το θέμα είναι καλύτερα να το αφήσουμε. Γνωρίζεις που βρίσκομαι, γνωρίζω που βρίσκεσαι. Η αμφοτερόπλευρη παράθεση επιχειρημάτων έχει νόημα όταν υπάρχει πρόθεση να ληφθεί μια απόφαση. Εκτιμώνται τα επιχειρήματα και η απόφαση λαμβάνεται. Τα δικά μου βασίζονται εκεί όπου πιο πάνω σου έγραψα, σχετικά με τη σύγκριση εμού και της σκληροπυρηνικής φεμινίστριας. Τα δικά σου εκεί που εσύ γνωρίζεις και εννοείς. Ίσως είναι τα ίδια με τα δικά μου, έχουν όμως ένα δυσδιάκριτο και λεπτό, αδιαφανές κάλυμμα, το κάλυμμα του φιλιόκβε. Δεν αποκλείεται να κάνω λάθος, δεν προτίθεμαι να δώσω εξηγήσεις. Την άποψή μου απλώς καταθέτω.

Έκαστος λοιπόν ας κρατήσει αυτό που έχει "ίνα μηδείς (έτερος) λάβει τον στέφανόν του". Και γενικότερα μιλώντας, υπ΄ αυτάς τας συνθήκας κάθε διάλογος περί ενότητος είναι εντελώς μάταιος και ανούσιος.

Πολιτική με όπλα, δίχως όπλα, και η μασσονία

Η τακτική της μασσονίας είναι να δημιουργεί σύγχυση. Σημασία δεν έχει ποιος αναγράφεται στους καταλόγους της. Σημασία έχει ποιος με τα έργα του και τη συνολική βιοτή του, αποδεικνύεται πολέμιος και εχθρός της, και από την άλλη, ποιος με τα έργα του και τη βιοτή του, αποδεικνύεται ο πλέον χρήσιμος γι΄ αυτή. Ο Χρυσόστομος Σμύρνης ήταν ένας από αυτούς. Ο Αθηναγόρας, ο Δημήτριος και ο Βαρθολομαίος, δεν είναι ανάγκη να δούμε αν βρίσκονται καταχωρημένοι στα βιβλία τους. Μας αρκεί ότι ανακατεύουν τον Τριαδικό Θεό με τους θεούς των εθνών (: όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο ένα θεό).

Ένα άλλο τέχνασμα της μασσονίας είναι ότι στους φιλοσοφικούς εβδομαδιαίους κύκλους των τμημάτων της, απαγορεύει στον ομιλητή, στον οποίο έχει ανατεθεί η ανάπτυξη ενός θέματος φιλοσοφικού περιεχομένου, να επεκτείνει την επακολουθούσα συζήτηση στα πολιτικώς δρώμενα. Διαχωρίζουν την Πολιτική από τη Φιλοσοφία. Ωστόσο, η έδρα της Πολιτικής Φιλοσοφίας εμπλουτίζει τις Πανεπιστημιακές Σχολές.

Την ίδια τακτική ακολουθούν και για τα θρησκευτικά θέματα. Δεν τα συζητούν και μετά παρρησίας δηλώνουν ότι ο τεκτονισμός δεν έχει σχέση με τα γνωστά θρησκευτικά δόγματα. Η διάστροφη λογική τους δεν θεωρεί την ελευθερία της σκέψης σαν το δικό τους απαραβίαστο δόγμα. Τόσο ανόητοι είναι! Λες και υπάρχει άνθρωπος που δεν είναι ελεύθερος να σκέπτεται. Εννοούν βέβαια την ελευθερία στην έκφραση της σκέψης. Αλλά η έκφραση της σκέψης τελεί υπό τη δέσμευση των εκφραστικών μέσων. Χωρίς αυτά δεν μπορεί να εκφρασθεί παρά μόνο προφορικά, δια του λόγου. Ποια λοιπόν "ελευθερία της σκέψης" διατυμπανίζουν; Αυτή υπάρχει σε κάθε άνθρωπο, δεν έχει ανάγκη διαφήμισης, παρά μόνο για να εξαπατώνται οι αφελείς, να κατακτώνται βήμα-βήμα τα εκφραστικά μέσα, να διαβρώνεται πλήρως η ελευθερία, στο τέλος δε να διαφθείρεται ο άνθρωπος. 

"Τέτοια δημοκρατία είχαμε να δούμε από την εποχή της Χούντας", έγραφε ένας ελεύθερος ρυπαρογράφος τοίχων. Η ανελεύθερη Χούντα όμως δεν του επέτρεπε να μουτζουρώνει τους τοίχους. Αυτή που κατήγγελε του το επέτρεπε. Πώς να καταλάβει τη διαστροφή της "ελευθερίας σκέψεως" :  την ανελευθερία που συγκαλύπτει και αποσιωπά το μασσονικό δόγμα των εκφραστικών ρύπων;

Σχετικά τώρα με το θέμα της ανάρτησης (*) είναι εντελώς άστοχη η σύγκριση μεταξύ της πολιτικής των όπλων του ΄21 και της πολιτικής άνευ όπλων.

Η πολιτική των όπλων δικαιολογείται όταν υπό καθεστώς δουλείας και κατ΄ επίφασιν θρησκευτικής ελευθερίας, δολίως σε υποχρεώνουν να αθετήσεις την πίστη σου, τα ιδανικά σου, για να ζήσεις. Ο αγώνας για ελευθερία είναι για την εν Χριστώ ελευθερία, η οποία δεν αποκτήθηκε δια της προκλητικής μεθόδου τύπου "σφάξε με πασά ν΄ αγιάσω". Αποκτήθηκε με το αίμα ομολογίας εις Χριστόν, όσοι δε την επιβουλεύονται διά των κανονιοφόρων ή άλλων μεθόδων, είμαστε υποχρεωμένοι να πάρουμε τα όπλα δια το "φυλάσσειν και εργάζεσαθαι" αυτήν.

Αν θέλουμε να παραφράσσουμε τους Πατέρες θα γράφαμε : «κρείσσων επαινετός πόλεμος ελευθερίας - ειρήνης γράφει ο άγιος πατήρ - χωριζούσης Θεού· και δια τούτο τον πραΰν μαχητήν οπλίζει το Πνεύμα, ως καλώς πολεμείν δυνάμενον» (Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, Λόγος Β΄, Απολογητικός της εις Πόντον φυγής ένεκεν 82, PG 35, 488C).

Όταν η δια του αίματος κατακτηθείσα ελευθερία χρησιμοποιείται για να αλωθεί η πίστη, πώς είναι δυνατόν ο πράος χριστιανός να μένει ειρηνικός και απόλεμος; "Ειρήνην την εμήν δίδωμι υμίν", λέγει ο Κύριος προς τους Μαθητάς, και αυτή δεν είναι ανελεύθερη ελευθερία.

Όσον αφορά τώρα την πολιτική δίχως όπλα, ο ρόλος της Εκκλησίας είναι να πλάθει ανθρώπους εν Χριστώ ειρηνεύοντες με την "ελευθερία ή (με την οποία) Χριστός ημάς ηλευθέρωσεν ... μη εις αφορμήν τη σαρκί". Αυτοί θα κληθούν να διαχειριστούν τα της πόλεως (πολιτική). Δεν έχει κανένα άλλο ρόλο η Εκκλησία στην πολιτική. Αφ΄ης στιγμής όμως ενεπλάκη στη διπλωματία και ακολούθησε τα κελεύσματα της ραδιουργίας, αναφέρομαι όταν της ζητήθηκε να προσαρμοσθεί με τις λοιπές "αδελφές" της παρασυναγωγής των Δυτικών, είναι εύλογο να ζητά τώρα την εκπροσώπησή της στο Κοινοβούλιο.

"Ωδίνησεν αδικίαν, συνέλαβε πόνον, και έτεκεν ανομίαν" 

(*) Βλέπε 
http://apotixisi.blogspot.com/2012/02/blog-post_04.html
όπου και η φωτογραφία

Ο δορυφόρος της προστασίας

Σύμφωνα με τις ειδήσεις οι ΗΠΑ εκτόξευσαν νέο διαστημικό δορυφόρο, ένα γιγάντιο "κοριό".
Ο δορυφόρος (που εκτόξευσαν οι ΗΠΑ) είναι του National Reconnaissance Office (Εθνική Υπηρεσία Αναγνώρισης - NRO).
 
Είπαν οι σχεδιαστές και εκτοξευτές :
"Αυτή η αποστολή θα συμβάλει ώστε το NRO να αυξήσει τις πηγές της Εθνικής Υπηρεσίας Αναγνώρισης  και να ενδυναμώσει την αμυντική πολιτική των ΗΠΑ".

Και ο αφελής ρώτησε :
- Από ποιούς κινδυνεύουν οι ΗΠΑ;

Του απάντησε ο έξυπνος :
- Δεν ξέρεις τι σου γίνεται. Δεν ακούς Λιακόπουλο; Από τους εξωγήινους κινδυνεύουμε βλάκα.

Υστερόγραφο
Ανοήτως, διότι μόνο ανόητοι είναι, αν δεν είναι βλάκες, οι ΗΠΑ εξακολουθούν να χρησιμοποιούν τη λέξη National (RO κλπ.). Δεν θα ήταν καλύτερο αν έγραφαν τη λέξη Global (παγκόσμιο);


Περισσότερα  http://ksipnistere.blogspot.com/2012/02/blog-post_9028.html όπου και η φωτογραφία

Το παγκόσμιο κράτος της Σιών

Οι Αμερικανοί δεν φημίζονται για τις ιστορικές γνώσεις τους. Δεν έχουν άλλωστε να επιδείξουν κάτι ξεχωριστό πέρα από τους καουμπόηδες και τον ξεκληρισμό των γηγενών Ινδιάνων.
Φημίζονται όμως ως αναθεωρητές της Ιστορίας και οι λόγοι είναι προφανείς. Όταν δεν έχεις Ιστορία, αυτή που υπάρχει την καταγγέλλεις ως ψευδή.

- Αν είχαν ιστορικές γνώσεις δεν θα ήταν δύσκολο να μαντέψουν ότι πίσω από τους Μηδικούς πολέμους βρίσκονταν οι σιωνιστές της εποχής εκείνης.
- Αν είχαν ιστορικές γνώσεις θα ήξεραν ότι οι ίδιοι σιωνιστές έσπευσαν αμέσως να αγκαλιάσουν και να ευλογήσουν τον Μέγα Αλέξανδρο όταν εκείνος πάτησε τα εδάφη τους.
- Αν είχαν ιστορικές γνώσεις θα γνώριζαν ότι οι ίδιοι σιωνιστές κάλεσαν τους Ρωμαίους για να απαλλαγούν από τα κατάλοιπα των επιγόνων του Μ. Αλεξάνδρου, τον οποίο είχαν ευλογήσει, και οι ίδιοι, τους ανάγκασαν να εκδώσουν τη θανατική ποινή για έναν ομοπάτριο επαναστάτη - έτσι τον χαρακτήριζαν - ο οποίος αυτοανακηρύχθηκε βασιλεύς των Ιουδαίων και παρακινούσε σε στάση κατά των αρχών - αυτό υποστήριζαν - τους ευπειθείς και υπάκουους στη ρωμαϊκή εξουσία Ιουδαίους. Αυτοί που τους έσωσαν από τους φθονερούς και μισάνθρωπους Έλληνες, έγιναν στο τέλος οι εξολοθρευτές τους. Τώρα, με τις πλάτες των Αμερικανών, παίρνουν το αίμα τους πίσω και ένας-ένας πληρώνει τα χρέη του. Το διαχρονικό μίσος που τρέφουν θα αιματοκυλίσει πάλι την Ευρώπη. Δεν θα φεισθούν όμως και αυτής της χώρας που στοργικά τους προστατεύει.
- Αν είχαν ιστορικές γνώσεις θα έβλεπαν ποιοι σιωνιστές έξυσαν το χώμα για τους τάφους του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου και πώς γέμισαν τα νεκροταφεία του Δευτέρου. Όπου στην επιτύμβια στήλη των εκατομμυρίων νεκρών επιγράφεται μόνο η λέξη Ολοκαύτωμα, για να παραπέμπει στους αδίκως απολεσθέντες  διασκορπισμένους - και διαχρονικά μόνιμα αντιμαχόμενους - το βεβαιώνει η Ιστορία - Εβραίους. Όλοι οι άλλοι ήταν οι λεγόμενες παράπλευρες απώλειες.

Αν λοιπόν αυτά ήθελαν να τα ξέρουν οι Αμερικανοί, θα έβλεπαν πού τους οδηγούν οι απ΄ αιώνος σιωνιστές με αυτό που ετοιμάζουν για τα πετρέλαια της Περσίας. Ο έχθρός τους δεν ήταν το Ιράκ, δεν ήταν το Αφγανιστάν, δεν ήταν η Σερβία, δεν ήταν η Λιβύη, δεν είναι το Ιράν τώρα, δεν είναι κανείς. Δεν είναι και η Ελλάδα, την οποία θέλουν να διαμερισματοποιήσουν.


Εχθρός τους είναι ο σιωνισμός, οι δήθεν φίλοι τους, που τους βάζουν να εξοντώνουν για λογαριασμό τους όλους όσους είναι εμπόδιο στα σχέδιά τους. Ποιο είναι; Το παγκόσμιο κράτος της Σιών με ορατή και προσκυνητή εστία την Ιερουσαλήμ. Αν το καταλάβουν, η ανθρωπότητα θα σωθεί από το επερχόμενο νέο ολοκαύτωμα.

Ασχήμια

Τον Απρίλη του 1987, κυκλοφόρησε το πρώτο τεύχος ενός καινούργιου περιοδικού. Ανάμεσα στους τίτλους του εξωφύλλου: "Οι σεξουαλικές φαντασιώσεις των Ελλήνων"· "Οι μικρές αδυναμίες του Ανδρέα Παπανδρέου"· "Το περιθώριο στην ΕΣΣΔ"· "Σεξ και διαφήμιση". Στο τέταρτο τεύχος, το περιοδικό έρχεται με δώρο ένα προφυλακτικό, και οι πωλήσεις εκτινάζονται. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία, όπως συνηθίζεται να λέμε: ως το 1995, το περιοδικό είχε γεννήσει άλλα δύο, καθώς και δικό του ραδιοφωνικό σταθμό.

Μέρος της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης των Ελλήνων στην περίοδο αυτή - και βέβαια, η σεξουαλική τους διαπαιδαγώγηση ήταν κύριο κοινωνικό μέλημα, εμπλέκοντας, στον ρόλο του παιδαγωγού, και τον ίδιο τους τον πρωθυπουργό - ήταν το να πειστούν ότι ήταν, ως τότε, βαθιά, απελπιστικά άσχημοι ως λαός: οι άνδρες πλαδαροί, αγύμναστοι, υπερβολικά τριχωτοί, κακοντυμένοι· οι γυναίκες χοντροκώλες, γεμάτες κυτταρίτιδα, με τριχοφυϊα γύρω απ' τα χείλη που χρειαζόταν μπαρμπέρη, κοντές, και εξίσου κακοντυμένες.

Κι έτσι, σε όλη την δεκαετία του 1990, οι Έλληνες και οι Ελληνίδες βάλθηκαν να γίνουν ομορφότεροι - πιο γυμνασμένοι, ψηλότεροι, κομψότεροι, πιο εκλεπτυσμένοι. Και, εν πολλοίς, έγιναν. Η χώρα γέμισε όμορφους ανθρώπους, και αυτοί, με τη σειρά τους, γέμισαν τα νέα κανάλια και περιοδικά, που ειδικεύονταν στο να πλασάρουν όμορφους ανθρώπους, των οποίων τα κεντρικά μελήματα και μέριμνες ήταν, βασικά, δύο: η ομορφιά τους και το σεξ (ως ψυχαναγκαστικό απωθημένο, φυσικά). Οι δύο αυτοί πυλώνες στήριξαν την έκρηξη του καταναλωτισμού την ίδια περίοδο, και έτσι αποκαλύφθηκε η επιχειρηματική ευφυία της προβολής της εξωτερικής ασχήμιας του νεοέλληνα: από μόνη της, η προτροπή στην "σεξουαλική απελευθέρωση" (με κάποιες δεκαετίες καθυστέρηση), δεν δημιουργεί έσοδα για αυτοκινητοβιομηχανίες, εταιρείες καλλυντικών, κέντρα αδυνατίσματος ή οίκους μόδας. Χρειάζεται συστηματική καλλιέργεια της αίσθησης μειονεξίας, ώστε η κατανάλωση να ιδωθεί ως μέσο αυτοαποζημίωσης για όσα στέρησε η φύση. Και κάπως έτσι μπήκαν τα θεμέλια για την νέα πολιτική οικονομία της χώρας, το πέρασμα απ' τον εμποροαπατεώνα στον Λαυρέντη Λαυρεντιάδη.

Το σπάσιμο της φούσκας στα ιριδίζοντα χρώματα της οποίας η χώρα είδε το μέλλον της έφερε τη σταδιακή εκδήλωση διαφορετικών τρόπων αντίδρασης, από την νεοαποκτημένη, αμερικανικού τύπου αισιοδοξία του "μπόρα είναι, θα περάσει", στην εξίσου αμερικανικού τύπου ανέξοδη εξιδανίκευση του απώτερου παρελθόντος, σύμφωνα με την οποία η ζωή υπό το βάρος της παγκόσμιας κρίσης του κεφαλαίου θα έμοιαζε αρκετά με το Πάσχα στο χωριό για κανένα τριήμερο.

Όταν ξεθώριασαν αυτού του είδους οι ερμηνευτικές κατασκευές του τι συνέβαινε, ήρθε η μαζική αντίδραση εκνευρισμένων καταναλωτών που ήθελαν τα λεφτά τους πίσω γιατί η ταινία, τελικά, αποδείχτηκε φάβα. Αλλά, εν μέσω γκλομπ και δακρυγόνων, ο εκνευρισμός έδωσε εύκολα τη θέση του στον φόβο, και ο φόβος οδήγησε γρήγορα στην κατάθλιψη, την κατήφεια, και τον προσωπικό εγκλεισμό.

Και ξαφνικά, το μόνο που μπορεί να βγάλει προς τα έξω αυτή η μεγάλη, αναμφίβολα, μάζα που ακολούθησε τους λαμπερούς δρόμους που σηματοδότησαν το ΚΛΙΚ, το ΠΑΣΟΚ και το Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών, είναι ασχήμια. Μιζέρια, απαξίωση, κυνισμός, υστερία, ισοπεδωτική αντίληψη και συμπεριφορά, εμμονή στη θέση του κατηγόρου των πάντων, χολερικότητα δίχως προοπτική, αρνητισμός, μίσος, ζηλοτυπία, έλλειψη στοιχειώδους αίσθησης ανθρωπιάς και αλληλεγγύης, περιφρόνηση, ακόμα και τώρα, για βασικές αξίες στη ζωή - ένα μείγμα συμπεριφοράς κακομαθημένου παιδιού που πιστεύει ότι θα ανατρέψει το σύμπαν κάνοντας μούτρα, και του ξινού, στριγγλίζοντος μικροαστισμού της εφιαλτικής γειτόνισσας του τρίτου. Είναι σαν όλη αυτή η από τα έξω ομορφιά να πληρώθηκε με το εφιαλτικό τίμημα ενός από τα μέσα τερατομορφισμού, μιας συσσωρευμένης ασχήμιας.

Η πολιτική, το έχουμε πει πολλές φορές, δεν είναι ηθική. Όμως η πολιτική στάση απέναντι στα πράγματα προϋποθέτει, στο πιο θεμελιακό επίπεδο, ένα συγκεκριμένο ήθος. Οι πολιτικές επιλογές αντικατοπτρίζουν τον χαρακτήρα αυτού του ήθους, τις βασικές του συντεταγμένες. Και το κυρίαρχο ήθος, αυτό που συνεχίζει να καθυπαγορεύει τις βασικές πολιτικές επιλογές, είναι η στάση του ανθρώπου που θεωρεί ότι έχει κάθε δικαίωμα να βρίσκεται καβάλα στο άλογο της ιστορίας χωρίς να αλλάξει το παραμικρό στον τρόπο σκέψης και δράσης του, χωρίς να αναθεωρήσει στην ουσία τίποτα, και χωρίς να επιχειρήσει καν να δει τον εαυτό του από μια απόσταση, να αντιληφθεί ότι υπάρχουν εκατομμύρια ακριβώς σαν αυτόν, με τις ίδιες απαιτήσεις και την ίδια βασική απάθεια και κυνισμό, με την ίδια βαθύτατη αποξένωση από αυτό που --τι ειρωνεία!-- υποστασιοποιείται παντού, εύκολα, ανέξοδα, ως "λαός."

Απέναντι στην φαινομενικά αστείρευτη ικανότητα μιας κοινωνίας να παράγει ασχήμια, να απελευθερώνει όλα τα συσσωρευμένα τοξικά κατάλοιπα δεκαετιών επιδερμικού εξωραϊσμού - κι όλα τα συμπτώματα απώθησης μιας ιστορίας θεμελιακά βασισμένης στην περιθωριοποίηση, τον διωγμό, και την καταστολή των κατά καιρούς αντιφρονούντων - στέκεται μια μειονότητα που δεν ετεροκαθορίζεται και δεν φοβάται, γιατί δεν είχε ποτέ τίποτε να χάσει. Είναι οι άνθρωποι που παρέμειναν, ως επί το πλείστον, εξωτερικά άσχημοι, κακοντυμένοι και απεριποίητοι όλα αυτά τα χρόνια, αυτοί που δεν έπιασαν θέση στο τραίνο που δεν πήγαινε πουθενά. Σήμερα, αγωνίζονται για τους εαυτούς τους και για την τάξη τους, έχοντας απέναντι όχι μόνο την τεράστια συσσωρευμένη δύναμη ντόπιων και ξένων αφεντικών, αλλά κι όλον αυτό τον νεο-άσχημο συρφετό που δεν έχει καταφέρει να προσφέρει στον τόπο τίποτε περισσότερο από χυδαία καλοπέραση στους καλούς καιρούς και οργίλες μούντζες στους κακούς. Και που, τρία περίπου χρόνια μέσα στην κρίση, εξακολουθεί να διυλίζει τον κώνωπα και να καταπίνει την κάμηλο, να μεμψιμοιρεί για τα πάντα αδιακρίτως, να υψώνει το δάχτυλο του κατηγόρου και να αγορεύει στο δικό του φαντασιακό δικαστήριο, ανεύθυνος, πολιτικά άβουλος και πιθανόν μοιραίος, ναρκισσευόμενος - ακόμα και τώρα - μπροστά στον καθρέφτη αγυρτών που υπόσχονται να τον σώσουν ως άλλο περιούσιο "λαό", ως άχραντο και άμεμπτο θύμα των περιστάσεων και της κακιάς της ώρας, για να επαναλάβει αυτά που έμαθε να πράττει μια ζωή.

Πώς να πεις πως ένας τέτοιος "λαός" όχι μόνο δεν μπορεί να "συντεθεί" σε κάποιου είδους ξαναβαφτισμένη ψευδή ολότητα, αλλά δεν έχει την παραμικρή ιστορική ελπίδα αν δεν αποσυντεθεί στο έπακρο για να ξανασυγκροτηθεί με άλλους όρους και σε άλλη βάση; Πώς να πεις πως όταν κάνουμε λόγο για πολιτική "ανάσταση" μιλούμε επίσης για θάνατο, και τον εννοούμε όσο πιο κυριολεκτικά γίνεται να εννοήσουμε έναν θάνατο που δεν είναι βιολογικός; Δεν μπορείς, κι έτσι σωπαίνεις. Κι έτσι ζεις και αναπνέεις στην ασχήμια που, σαν κάποια τεράστια επιστροφή του κατεσταλμένου, έχει ξαναπλημμυρίσει τη χώρα με ορδές έξαλλων απ' τη στέρηση junkies της αυτοκρατορίας του αισθητού.

Πηγή: http://leninreloaded.blogspot.com/2012/02/blog-post.html