Σκουλαρίκια στην Ευρώπη και χαλκάδες στη ζούγκλα

«Υπάρχουν τρόποι να βρει η εφορία ποιοι ψήφισαν ναι» είπε o κ. Γιώργος Κυρίτσης του Σύριζα.
Η φωτο, δίχως το σχόλιο, από  http://pedilokaltsa.blogspot.gr/2016/05/blog-post_28.html

Ἐν τῷ συμπληροῦσθαι τὴν ἡμέραν τῆς πεντηκοστῆς

40. Γέροντος Αλυπίου : Κυριακή της Σαμαρείτιδος

https://drive.google.com/file/d/0B10nRQ2KXoC_WWJhMWd0cnpOVFFtYmxYYUZuSG4xUkJaOUcw/view?usp=sharing

Χειρόγραφη απομαγνητοφώνηση Γέροντος Αλυπίου ομιλίας Ιερομόναχου Θεοδώρητου. Άγιον Όρος, Καψάλα, 14/05/2016

Αποστολικόν Ανάγνωσμα
19 Οἱ μὲν οὖν διασπαρέντες ἀπὸ τῆς θλίψεως τῆς γενομένης ἐπὶ Στεφάνῳ διῆλθον ἕως Φοινίκης καὶ Κύπρου καὶ ᾿Αντιοχείας, μηδενὶ λαλοῦντες τὸν λόγον εἰ μὴ μόνον ᾿Ιουδαίοις. 20 ῏Ησαν δέ τινες ἐξ αὐτῶν ἄνδρες Κύπριοι καὶ Κυρηναῖοι, οἵτινες εἰσελθόντες εἰς ᾿Αντιόχειαν ἐλάλουν πρὸς τοὺς ῾Ελληνιστάς, εὐαγγελιζόμενοι τὸν Κύριον ᾿Ιησοῦν. 21 καὶ ἦν χεὶρ Κυρίου μετ᾿ αὐτῶν, πολύς τε ἀριθμὸς πιστεύσας ἐπέστρεψεν ἐπὶ τὸν Κύριον. 22 ᾿Ηκούσθη δὲ ὁ λόγος εἰς τὰ ὦτα τῆς ἐκκλησίας τῆς ἐν ῾Ιεροσολύμοις περὶ αὐτῶν, καὶ ἐξαπέστειλαν Βαρνάβαν διελθεῖν ἕως ᾿Αντιοχείας· 23 ὃς παραγενόμενος καὶ ἰδὼν τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ ἐχάρη, καὶ παρεκάλει πάντας τῇ προθέσει τῆς καρδίας προσμένειν τῷ Κυρίῳ, 24 ὅτι ἦν ἀνὴρ ἀγαθὸς καὶ πλήρης Πνεύματος ῾Αγίου καὶ πίστεως καὶ προσετέθη ὄχλος ἱκανὸς τῷ Κυρίῳ. 25 ἐξῆλθε δὲ εἰς Ταρσὸν ὁ Βαρνάβας ἀναζητῆσαι Σαῦλον, καὶ εὑρὼν αὐτὸν ἤγαγεν αὐτὸν εἰς ᾿Αντιόχειαν. 26 ἐγένετο δὲ αὐτοὺς ἐνιαυτὸν ὅλον συναχθῆναι ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ καὶ διδάξαι ὄχλον ἱκανόν, χρηματίσαι τε πρῶτον ἐν ᾿Αντιοχείᾳ τοὺς μαθητὰς Χριστιανούς. 27 ᾿Εν ταύταις δὲ ταῖς ἡμέραις κατῆλθον ἀπὸ ῾Ιεροσολύμων προφῆται εἰς ᾿Αντιόχειαν· 28 ἀναστὰς δὲ εἷς ἐξ αὐτῶν ὀνόματι ῎Αγαβος ἐσήμανε διὰ τοῦ Πνεύματος λιμὸν μέγαν μέλλειν ἔσεσθαι ἐφ᾿ ὅλην τὴν οἰκουμένην· ὅστις καὶ ἐγένετο ἐπὶ Κλαυδίου Καίσαρος. 29 τῶν δὲ μαθητῶν καθὼς ηὐπορεῖτό τις, ὥρισαν ἕκαστος αὐτῶν εἰς διακονίαν πέμψαι τοῖς κατοικοῦσιν ἐν τῇ ᾿Ιουδαίᾳ ἀδελφοῖς· 30 ὃ καὶ ἐποίησαν ἀποστείλαντες πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους διὰ χειρὸς Βαρνάβα καὶ Σαύλου.

Ευαγγελική Περικοπή
5 ἔρχεται οὖν εἰς πόλιν τῆς Σαμαρείας λεγομένην Συχάρ, πλησίον τοῦ χωρίου ὃ ἔδωκεν ᾿Ιακὼβ ᾿Ιωσὴφ τῷ υἱῷ αὐτοῦ· 6 ἦν δὲ ἐκεῖ πηγὴ τοῦ ᾿Ιακώβ. ὁ οὖν ᾿Ιησοῦς κεκοπιακὼς ἐκ τῆς ὁδοιπορίας ἐκαθέζετο οὕτως ἐπὶ τῇ πηγῇ· ὥρα ἦν ὡσεὶ ἕκτη. 7 ἔρχεται γυνὴ ἐκ τῆς Σαμαρείας ἀντλῆσαι ὕδωρ. λέγει αὐτῇ ὁ ᾿Ιησοῦς· δός μοι πιεῖν. 8 οἱ γὰρ μαθηταὶ αὐτοῦ ἀπεληλύθεισαν εἰς τὴν πόλιν ἵνα τροφὰς ἀγοράσωσι. 9 λέγει οὖν αὐτῷ ἡ γυνὴ ἡ Σαμαρεῖτις· πῶς σὺ ᾿Ιουδαῖος ὢν παρ' ἐμοῦ πιεῖν αἰτεῖς, οὔσης γυναικὸς Σαμαρείτιδος; οὐ γὰρ συγχρῶνται ᾿Ιουδαῖοι Σαμαρείταις. 10 ἀπεκρίθη ᾿Ιησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῇ· εἰ ᾔδεις τὴν δωρεὰν τοῦ Θεοῦ, καὶ τίς ἐστιν ὁ λέγων σοι, δός μοι πιεῖν, σὺ ἂν ᾔτησας αὐτόν, καὶ ἔδωκεν ἄν σοι ὕδωρ ζῶν. 11 λέγει αὐτῷ ἡ γυνή· Κύριε, οὔτε ἄντλημα ἔχεις, καὶ τὸ φρέαρ ἐστὶ βαθύ· πόθεν οὖν ἔχεις τὸ ὕδωρ τὸ ζῶν; 12 μὴ σὺ μείζων εἶ τοῦ πατρὸς ἡμῶν ᾿Ιακώβ, ὃς ἔδωκεν ἡμῖν τὸ φρέαρ, καὶ αὐτὸς ἐξ αὐτοῦ ἔπιε καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ καὶ τὰ θρέμματα αὐτοῦ; 13 ἀπεκρίθη ᾿Ιησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῇ· πᾶς ὁ πίνων ἐκ τοῦ ὕδατος τούτου διψήσει πάλιν· 14 ὃς δι' ἂν πίῃ ἐκ τοῦ ὕδατος οὗ ἐγὼ δώσω αὐτῷ, οὐ μὴ διψήσῃ εἰς τὸν αἰῶνα, ἀλλὰ τὸ ὕδωρ ὃ δώσω αὐτῷ, γενήσεται ἐν αὐτῷ πηγὴ ὕδατος ἁλλομένου εἰς ζωὴν αἰώνιον. 15 λέγει πρὸς αὐτὸν ἡ γυνή· Κύριε, δός μοι τοῦτο τὸ ὕδωρ, ἵνα μὴ διψῶ μηδὲ ἔρχωμαι ἐνθάδε ἀντλεῖν. 16 λέγει αὐτῇ ὁ ᾿Ιησοῦς· ὕπαγε φώνησον τὸν ἄνδρα σου καὶ ἐλθὲ ἐνθάδε. 17 ἀπεκρίθη ἡ γυνὴ καὶ εἶπεν· οὐκ ἔχω ἄνδρα. λέγει αὐτῇ ὁ ᾿Ιησοῦς· καλῶς εἶπας ὅτι ἄνδρα οὐκ ἔχω· 18 πέντε γὰρ ἄνδρας ἔσχες, καὶ νῦν ὃν ἔχεις οὐκ ἔστι σου ἀνήρ· τοῦτο ἀληθὲς εἴρηκας. 19 λέγει αὐτῷ ἡ γυνή· Κύριε, θεωρῶ ὅτι προφήτης εἶ σύ. 20 οἱ πατέρες ἡμῶν ἐν τῷ ὄρει τούτῳ προσεκύνησαν· καὶ ὑμεῖς λέγετε ὅτι ἐν ῾Ιεροσολύμοις ἐστὶν ὁ τόπος ὅπου δεῖ προσκυνεῖν. 21 λέγει αὐτῇ ὁ ᾿Ιησοῦς· γύναι, πίστευσόν μοι ὅτι ἔρχεται ὥρα ὅτε οὔτε ἐν τῷ ὄρει τούτῳ οὔτε ἐν ῾Ιεροσολύμοις προσκυνήσετε τῷ πατρί. 22 ὑμεῖς προσκυνεῖτε ὃ οὐκ οἴδατε, ἡμεῖς προσκυνοῦμεν ὃ οἴδαμεν· ὅτι ἡ σωτηρία ἐκ τῶν ᾿Ιουδαίων ἐστίν. 23 ἀλλ' ἔρχεται ὥρα, καὶ νῦν ἐστιν, ὅτε οἱ ἀληθινοὶ προσκυνηταὶ προσκυνήσουσι τῷ πατρὶ ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ· καὶ γὰρ ὁ πατὴρ τοιούτους ζητεῖ τοὺς προσκυνοῦντας αὐτόν. 24 πνεῦμα ὁ Θεός, καὶ τοὺς προσκυνοῦντας αὐτὸν ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ δεῖ προσκυνεῖν. 25 λέγει αὐτῷ ἡ γυνή· οἶδα ὅτι Μεσσίας ἔρχεται ὁ λεγόμενος Χριστός· ὅταν ἔλθῃ ἐκεῖνος, ἀναγγελεῖ ἡμῖν πάντα. 26 λέγει αὐτῇ ὁ ᾿Ιησοῦς· ἐγώ εἰμι ὁ λαλῶν σοι. 27 καὶ ἐπὶ τούτῳ ἦλθον οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, καὶ ἐθαύμασαν ὅτι μετὰ γυναικὸς ἐλάλει· οὐδεὶς μέντοι εἶπε, τί ζητεῖς ἢ τί λαλεῖς μετ' αὐτῆς; 28 ᾿Αφῆκεν οὖν τὴν ὑδρίαν αὐτῆς ἡ γυνὴ καὶ ἀπῆλθεν εἰς τὴν πόλιν, καὶ λέγει τοῖς ἀνθρώποις· 29 δεῦτε ἴδετε ἄνθρωπον ὃς εἶπέ μοι πάντα ὅσα ἐποίησα· μήτι οὗτός ἐστιν ὁ Χριστός; 30 ἐξῆλθον οὖν ἐκ τῆς πόλεως καὶ ἤρχοντο πρὸς αὐτόν. 31 ᾿Εν δὲ τῷ μεταξὺ ἠρώτων αὐτὸν οἱ μαθηταὶ λέγοντες· ραββί, φάγε. 32 ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· ἐγὼ βρῶσιν ἔχω φαγεῖν, ἣν ὑμεῖς οὐκ οἴδατε. 33 ἔλεγον οὖν οἱ μαθηταὶ πρὸς ἀλλήλους· μή τις ἤνεγκεν αὐτῷ φαγεῖν; 34 λέγει αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς· ἐμὸν βρῶμά ἐστιν ἵνα ποιῶ τὸ θέλημα τοῦ πέμψαντός με καὶ τελειώσω αὐτοῦ τὸ ἔργον. 35 οὐχ ὑμεῖς λέγετε ὅτι ἔτι τετράμηνός ἐστι καὶ ὁ θερισμὸς ἔρχεται; ἰδοὺ λέγω ὑμῖν, ἐπάρατε τοὺς ὀφθαλμοὺς ὑμῶν καὶ θεάσασθε τὰς χώρας, ὅτι λευκαί εἰσι πρὸς θερισμὸν ἤδη. 36 καὶ ὁ θερίζων μισθὸν λαμβάνει καὶ συνάγει καρπὸν εἰς ζωὴν αἰώνιον, ἵνα καὶ ὁ σπείρων ὁμοῦ χαίρῃ καὶ ὁ θερίζων. 37 ἐν γὰρ τούτῳ ὁ λόγος ἐστὶν ὁ ἀληθινός, ὅτι ἄλλος ἐστὶν ὁ σπείρων καὶ ἄλλος ὁ θερίζων. 38 ἐγὼ ἀπέστειλα ὑμᾶς θερίζειν ὃ οὐχ ὑμεῖς κεκοπιάκατε· ἄλλοι κεκοπιάκασι, καὶ ὑμεῖς εἰς τὸν κόπον αὐτῶν εἰσεληλύθατε. 39 ᾿Εκ δὲ τῆς πόλεως ἐκείνης πολλοὶ ἐπίστευσαν εἰς αὐτὸν τῶν Σαμαρειτῶν διὰ τὸν λόγον τῆς γυναικός, μαρτυρούσης ὅτι εἶπέ μοι πάντα ὅσα ἐποίησα. 40 ὡς οὖν ἦλθον πρὸς αὐτὸν οἱ Σαμαρεῖται, ἠρώτων αὐτὸν μεῖναι παρ' αὐτοῖς· καὶ ἔμεινεν ἐκεῖ δύο ἡμέρας. 41 καὶ πολλῷ πλείους ἐπίστευσαν διὰ τὸν λόγον αὐτοῦ, 42 τῇ τε γυναικὶ ἔλεγον ὅτι οὐκέτι διὰ τὴν σὴν λαλιὰν πιστεύομεν· αὐτοὶ γὰρ ἀκηκόαμεν, καὶ οἴδαμεν ὅτι οὗτός ἐστιν ἀληθῶς ὁ σωτὴρ τοῦ κόσμου ὁ Χριστός.

Η Ελληνοαμερικανίδα "παρατηρητής" της Αγίας και Μεγάλης Πανορθόδοξης Συνόδου με ένα σχόλιο

"Το πρόσωπο - κλειδί (;) της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου"
Γράφει ο Καψαλιώτης Μοναχός Επιφάνιος - Άγιον Όρος

https://drive.google.com/open?id=0B10nRQ2KXoC_TDFnaW5kaWRQRDJJVWJ0V2RmTUhyTzRqTlNZ (*)

Το σχόλιο από εδώ  http://opaidagogos.blogspot.gr/2016/06/blog-post_23.html
Σχολιαστής km58

Κρίσεις, έλεγχος και «ταγκαλάκια»

- "Οι αποκαλυψεις και τα δημοσια ερωτηματα για σκανδαλιζοντες - παρεκτραπεντες ιερεις ή επισκοπους , φτωχη μου γνωμη ειναι, οτι δεν βοηθουν τον παρεκτρεπομενο και ΔΕΝ πρεπει να ειναι ο κανονας ενος Ορθοδοξου."

κχ
Κανόνας κάθε Ορθοδόξου είναι οι Ιεροί Κανόνες και το Δόγμα της Εκκλησίας. Το οποίο συνοψίζει το Σύμβολο Πίστεως Νικαίας-Κων/πόλεως με τα 12 Άρθρα του.

- "Κρινοντας και κατακρινοντας εναν, ισως παρεκτραπεντα συνανθρωπο μας, ο οποιος εχει δικαιωμα στο λαθος οπως κι εμεις, δεν νομιζω οτι τον βοηθαμε να διορθωθει.

κχ
Δεν "κρίνουμε και κατακρίνουμε" τον οποιονδήποτε συνάνθρωπό μας, αλλά υψηλά ισταμένους στα ανώτερα κλιμάκια της Ιεραρχίας. Όσον δε αφορά στο "κρίνουμε και κατακρίνουμε", ας ληφθεί υπόψη και η λέξη "έλεγχος". Έλεγχο ασκούμε και όχι κρίση και κατάκριση

- "Αντιθετα εχω την εντυπωση, οτι τον βοηθαμε ΜΟΝΟ δια της προσευχης μας"

κχ
Ασφαλώς βοηθά η προσευχή, αρκεί ο παρεκτραπείς να "έλθει εις εαυτόν" και εἴπῃ : «18 ἀναστὰς πορεύσομαι πρὸς τὸν πατέρα μου καὶ ἐρῶ αὐτῷ· πάτερ, ἥμαρτον εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώπιόν σου». Πράγμα ξένο για τους συναφειακούς και μεταπατερικούς, τους οποίους  κατευθύνουν και συντονίζουν αλλότρια σκοτεινά κέντρα.

Αν εμείς προσευχόμαστε και αυτοί ακούν τα χαλκεία αλλόθρησκων  και καταδικασμένων ετερόδοξων, τί να σου κάμει η προσευχή ;

- "ΔΙΟΤΙ, οταν κανεις ασχολειται με τους αλλους και τους κρινει, ενω ακομα δεν εχει εξαγνισθει η κριση του, πεφτει συνεχεια σε κατακριση"

κχ
Δεν ασχολούμαστε με τους άλλους με πρόθεση να υπερισχύσει ο δικός μας έλεγχος ή κρίση. Δεν προβάλλουμε τον εαυτό μας μέσα από τον έλεγχο, δεν ζητάμε το δικό μας δίκαιο. Το δίκαιο της Εκκλησίας (σημ. δεν υπάρχουν πολλές) θέλουμε να αναδείξουμε και δεν συμμεριζόμαστε την άποψη της κας Ελισάβετ Προδρόμου : «ἐμεῖς ὡς Ἐκκλησία, ζοῦμε σὲ θεμελιωδῶς διαφορετικοὺς καιροὺς καὶ πρωτόγνωρες συνθῆκες ἀπὸ αὐτὲς ποὺ ἕως τώρα ἔζησε ἡ Ἐκκλησία» (*). Αν υπάρχουν "πρωτόγνωρες συνθῆκες ἀπὸ αὐτὲς ποὺ ἕως τώρα ἔζησε ἡ Ἐκκλησία", αυτές πρέπει να δούμε ποιές είναι, να τις βάλουμε κάτω και να τις κουβεντιάσουμε με γνώμονα την εν Χριστώ αλήθεια και όχι την οικονομία (παρένθεση, τεχνολογία).

- "Μονο ο Θεος κρινει δικαια, γιατι μονον Αυτος γνωριζει τις καρδιες των ανθρωπων."

κχ
Σωστά, "μονον Αυτος γνωριζει τις καρδιες των ανθρωπων". Λείπει όμως κάτι. Λείπει η προαίρεση της επιθυμίας να καθαρίσει κανείς την ακάθαρτη καρδιά του. Καρδιές έχουμε όλοι οι άνθρωποι. Αλλά όπως και να το κάνουμε, σε άλλους είναι καθαρή και σε άλλους λίαν ακάθαρτη. Δεν καθαρίζει ούτε με αγγειοπλαστική, ούτε με sten, ούτε με μεταμόσχευση.

- "Να  κρινετε μονο τα ταγκαλακια" (γέροντας Παΐσιος)

κχ
Αυτό προσπάθησα με όσα έγραψα.

(*)  https://drive.google.com/file/d/0B10nRQ2KXoC_TDFnaW5kaWRQRDJJVWJ0V2RmTUhyTzRqTlNZ/view?usp=sharing

“Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἀναγνωρίζει τὴν ἱστορικὴν ὕπαρξιν ἄλλων Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν καὶ Ὁµολογιῶν µὴ εὑρισκοµένων ἐν κοινωνίᾳ µετ’ αὐτῆς”

Η πρώτη βόμβα

Οι προοπτικές μετά την Μεγάλη Πανορθόδοξη Σύνοδο (*)
Δυστυχώς, οι Ιεχωβίτες δεν "πρόκαμαν" (Χαρίλαος Φλωράκης το "πρόκαμαν") να αυτοαναγορευθούν σε "εκκλησία των μαρτύρων του Ιεχωβά" και μένουν ... εκτός εκκλησίας, απλά, με το "χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά".

Στην επόμενη πανορθόδοξη τα πράγματα θα έχουν αλλάξει. Οι ιεχωβίτες θα φτιάξουν κι αυτοί την εκκλησία τους, όπως έκαναν και οι Σαϊεντολόγοι. Θα περάσουν μερικά χρόνια, έτσι ώστε να προλάβει να γραφτεί η Ιστορία (μάλλον ιστορία) και θα ακούσουμε ξανά το "῾Η Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἀναγνωρίζει τὴν ἱστορικὴν ὕπαρξιν ἄλλων Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν καὶ Ὁµολογιῶν µὴ εὑρισκοµένων ἐν κοινωνίᾳ µετ’ αὐτῆς”.

Οι "ταλιμπάν" της Ορθοδοξίας, εν τω μεταξύ, αφού θα έχουν κόψει σωρεία κεφαλών απίστων και αιρετικών, θα τελούν μονίμως "εκτός Εκκλησίας" - σιωνιστικής και μασονικής σημειωτέον - έχοντας εφοδιαστεί το πλαστικό χρήμα (κάρτα πολίτη) για να γράφουν κάτι σαν τα δικά μου ορνιθοσκαλίσματα. Ευελπιστώ να μη θεωρηθούν ιεροεξεταστική πυρά ή λαιμητόμος.

Ευχαριστώ για την φιλοξενία
κυπριανός χ.

(*) Σε αναφορά προς το κατωτέρω

Προειδοποίησις/Προκήρυξις εἰς τοὺς ἁπανταχοῦ Ὀρθοδόξους Χριστιανούς
Τοῦ π. Ἐµµανουήλ Χατζηδάκη, Ἱερέως Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀµερικῆς

"Μία βόµβα µᾶς ἀπειλεῖ, καὶ οἱ περισσότεροι ἀπὸ µᾶς δὲν ἔχοµε ἰδέα. Αἰσθάνοµαι σὰν χρέος νὰ σᾶς καταστήσω γνωστὸ τὸν ἐπικείµενο µεγάλο κίνδυνο ποὺ διατρέχοµε, γιὰ νὰ λάβωµε τὰ κατάλληλα µέτρα. Ὄχι, δὲν πρόκειται γιὰ πυρηνικὴ ἀπειλὴ ἢ µεγάλο τροµοκρατικὸ κτύπηµα, ἀλλὰ κάτι πολὺ χειρότερο. Γιατί αὐτὰ µπορεῖ νὰ δώσουν τέλος στὴν πρόσκαιρη ζωή µας, ἐνῷ ὁ κίνδυνος γιὰ τὸν ὁποῖο θέλω νὰ σᾶς προειδοποιήσω ἀπειλεῖ τὴν αἰώνιά µας ζωή.

"Εὐλογηµένε λαὲ τοῦ Θεοῦ,
ὁ Οἰκουµενικὸς Πατριάρχης καὶ οἱ Ἱεράρχες ποὺ τὸν περιστοιχίζουν ἑτοιµάζουν µία µεγάλη προδοσία ἔναντι τῆς Ὀρθόδοξης πίστεως καὶ τῆς ἁγίας µας παραδόσεως. Στὴν καλούµενη Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδο ἔχουν σκοπὸ νὰ ἐπιβάλουν τὸν αἱρετικὸ οἰκουµενισµό, ἀναγνωρίζοντας ἐπίσηµα σὰν ἐκκλησίες τὶς αἱρετικὲς ὁµολογίες ποὺ εἶναι ἐκτός τῆς Μιᾶς Ἁγίας Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ὀρθοδόξου, µοναδικῆς καὶ µόνης ἀληθινῆς Ἐκκλησίας τοῦ Κυρίου ἡµῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἡ πίστη µας εἶναι ὅτι ὁ Κύριός µας ἵδρυσε µία καὶ µοναδικὴ Ἐκκλησία καὶ ὅτι αὐτὴ εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. ∆ὲν µποροῦν νὰ ὑπάρχουν πολλαπλὲς Ἐκκλησίες.∆ὲν µποροῦµε νὰ παραδεχόµαστε σὰν Ἐκκλησίες ὁµάδες Χριστιανῶν ποὺ δὲν εἶναι µέλη τῆς ἁγίας Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ἡ ὁποία καὶ µόνη ἀποτελεῖ τὸ Ἅγιο Σῶµα Του. Ὅπως ἔχουν ἐπισηµάνει ἐπίσκοποι, ἱερεῖς καὶ καθηγητὲς θεολογίας, ἡ φράση τῆς Συνοδικῆς Ἐγκυκλίου, “Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἀναγνωρίζει τὴν ἱστορικὴν ὕπαρξιν ἄλλων Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν καὶ Ὁµολογιῶν µὴ εὑρισκοµένων ἐν κοινωνίᾳ µετ’ αὐτῆς” (ἄρθρο 6), ὑποδηλώνει τὴν ὕπαρξη καὶ ἄλλων Ἐκκλησιῶν, τὸ ὁποῖον εἶναι ἀπαράδεκτο."
https://orthodox-voice.blogspot.gr/2016/05/blog-post_538.html

Σε επανάληψη, για την μητέρα που με έμαθε γράμματα

Γράφει ο μισθωτός αρθρογράφος του Κεφαλαίου (εφημερίδα Capital, 25/05/2015) :

Ο ένας δρόμος είναι εκείνος της παραμονής μας στην Ευρώπη. Ο άλλος είναι ο δρόμος της απόλυτης καταστροφής. Στην πρώτη περίπτωση έχουν να αντιμετωπίσουν μόνο τα  τερατώδη ψέματα της αντιμνημονιακής περιόδου.  Στην δεύτερη θα φορτωθούν όλες τις αμαρτίες της μεταπολίτευσης, οδηγώντας τη χώρα σε μία ιστορική ήττα.

κχ
Ώστε λοιπόν αυτός που κατηγορεί - είναι ο αρθρογράφος - τους άλλος σαν "παπατζήδες της πολιτικής" δεν είναι και ο ίδιος "παπατζής" με αυτό που γράφει. Δηλαδή ποιο ; Αυτό : Ο ένας δρόμος είναι εκείνος της παραμονής μας στην Ευρώπη. Ο άλλος είναι ο δρόμος της απόλυτης καταστροφής ! Δηλαδή, η παραμονή μας στο ευρώ και την Ευρώπη δεν είναι γι΄ αυτόν απόλυτη καταστροφή !! Απόλυτη καταστροφή δεν είναι να ζεις πάντα με δανεικά, τα οποία για να σου δοθούν, θα πρέπει να κάνεις αυτό που σου λένε.

Όταν η πατρίδα σου βρίσκεται κάτω από τις συνθήκες Μνημονίου και Μνημονίων και δηλώνεις θρασύτατα "Ούτε για τους βουλευτές που ψήφισαν τα προηγούμενα μνημόνια ήταν ευχάριστο να βάζουν την υπογραφή τους κάτω από σκληρά μέτρα, αλλά αυτό επέβαλλε τότε  το εθνικό συμφέρον", σημαίνει ότι δεν ξέρεις τί σου γίνεται. Το "εθνικό συμφέρον" για σένα είναι η απλή επιβίωση κάτω από συνθήκες σκλάβου. Σκλάβου που δεν ορίζει τίποτα εκτός μόνο από το "κάνε αυτό που σου λέω". Αν δεν το κάνεις είσαι χαμένος. Αλλά ακόμη κι αν κάνεις αυτό που σου ζητά, πάλι είσαι γι΄ αυτόν ξοφλημένος, όταν σταθμίσει ένα μεγαλύτερο γι΄ αυτόν συμφέρον από το δικό σου. Σε πετάει σαν τη στημένη λεμονόκουπα. Βλέπε Ίμια, γκρίζα ζώνη το Αιγαίο, "ματσεντόνια", σε λίγο η Θράκη και η μεγάλη Αλβανία.

Λοιπόν, αρθρογράφε, άσε τα βαρύγδουπα μεγάλα λόγια, σαν αυτό : "Ωστόσο, υπάρχει μία ελπίδα να αλλάξει κάτι, κάτω από την πίεση των γεγονότων. Γι’ αυτή τη μία και μικρή πιθανότητα μιλάμε. Την πιθανότητα να απαλλαγεί ο κ. Τσίπρας από τα κομματικά του βαρίδια και να γίνει ο ηγέτης που χρειάζεται η χώρα".

Απαντάμε : Ένας ή κάποιοι τύποι, όπως ήταν οι Σαμαρο-Βενιζελο-Κουβέληδες ... κουβαλημένοι από Τρόικες δεν μας κάνουν. Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα, που για χρόνια μας τάιζαν, μας έκατσαν στο στομάχι, καιρός να τα ξεράσουμε. Όχι όμως και να τα ξεχάσουμε.

27/05/2016



Μετά από ένα χρόνο είχαμε την εγχώρια νέα τρόικα ή νέο θεσμό : Τους κυρίους Παυλόπουλο και Τσιπρο-Καμμένο. Κατά τα άλλα, "ο ένας δρόμος είναι εκείνος της παραμονής μας στην Ευρώπη. Ο άλλος είναι ο δρόμος της απόλυτης καταστροφής !".
Και μια φωτογραφία, για να μας δείχνει την παραμονή μας στον ένα δρόμο, το δρόμο της σωτηρίας, και να μας προετοιμάζει για τις μεγάλες αντοχές, ηρωικές θα έλεγα, που θα χρειαστούμε, σαν ελεύθεροι άνθρωποι.

Ανήκομεν εις την Δύσιν συνοδικά και δημοκρατικά

Πουέρτο Ρίκο και Ελλάδα

Οι "Νταβέληδες" του ΔΝΤ και της ΕΚΤ

Ο Αρχιεπίσκοπος της Εκκλησίας των γεγονότων

Διαβάστε πρώτα αυτό και αν έχετε χρόνο το σχόλιο

Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος άφησε έμμεσες αιχμές κατά του Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ, σχολιάζοντας την παραίτηση του Μητροπολίτη από την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Εκκλησίας.
Ο κ. Ιερώνυμος κάνοντας αναφορά στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Εκκλησίας, η οποία θα συγκληθεί τον Ιούνιο στην Κρήτη, επισήμανε χαρακτηριστικά ότι «καλούμεθα να διακονήσουμε ένα μεγάλο ιστορικό εκκλησιαστικό γεγονός, που προϋποθέτει και απαιτεί τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος, την ανιδιοτελή φωνή μας και την θυσιαστική μαρτυρία μας», απαντώντας εμμέσως στα όσα υποστήριξε τη Δευτέρα ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ στην επιστολή παραίτησής του.

«Δεν υπάρχει χώρος για προσωπικές επιδιώξεις και εγωιστικές αντιεκκλησιαστικές διεκδικήσεις», συμπλήρωσε ο κ. Ιερώνυμος. «Οι προκλήσεις των καιρών θέλουν εμάς ενωμένους. Σχίσματα και φατρίες είναι έργο του πονηρού που μας θέλει μακριά από το κοινό ποτήριο. Ας αφήσουμε την χάριν του Θεού να καλύψει τα δικά μας κενά, τα οποία θα είναι πολλά», συνέχισε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος προσθέτοντας ότι: «Οι εποχές που ζούμε προσφέρονται όσο ποτέ για εγωισμούς και φιλοδοξίες».

Συνεχίζοντας ο Μακαριώτατος τόνισε περί του θέματος: «Θα σας παρακαλούσα να κινηθούμε μέσα στο πνεύμα της εν Χριστώ αγάπης και του σεβασμού προς κάθε διαφορετική άποψη, έχοντας κυρίαρχη θέση την γνώμην των πλειόνων. Έχουμε χρέος να καταλήξουμε σε συγκεκριμένες προτάσεις, έστω και κατά πλειοψηφία, προς διευκόλυνση της πανορθοδόξου προπαρασκευαστικής γραμματείας αλλά και προς αποσαφήνισιν κάθε σκιάς, αμφιβολίας και απορίας». (*)

Σχόλιο
Ώστε «καλούμεθα να διακονήσουμε ένα μεγάλο ιστορικό εκκλησιαστικό γεγονός, που προϋποθέτει και απαιτεί τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος, την ανιδιοτελή φωνή μας και την θυσιαστική μαρτυρία μας» ; Και «δεν υπάρχει χώρος για προσωπικές επιδιώξεις και εγωιστικές αντιεκκλησιαστικές διεκδικήσεις» ; όπως συμπλήρωσε ο κ. Ιερώνυμος.

Με άλλα λόγια, ο λόγος στον αντίλογο των οικουμενικών οικουμενιστών, φανερώνει εγωιστικές αντιεκκλησιαστικές διεκδικήσεις και (σ.σ. ιδιοτελείς) προσωπικές επιδιώξεις. Λόγος αφοριστικός και άλογος από χείλη Προκαθημένου της Εκκλησίας είναι η σημερινή "διακονία" της ιστορίας (με μικρό) των γεγονότων και όχι της αληθείας. Η Εκκλησία είναι ένα γεγονός και τα γεγονότα είναι άσχετα με την - σχετική πάντα - αλήθεια.
Αν αυτό λέγεται "φωτισμός του Αγίου Πνεύματος" και "ανιδιοτέλεια", η "θυσιαστική μαρτυρία μας" θα είναι "μαρτυρία" εμπαιγμού κατά του Αγίου Πνεύματος με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

(*)  http://pedilomekaltsa.blogspot.gr/2016/05/blog-post_27.html

Εἴπωμεν καὶ ὑπὲρ αὐτῶν τό Κύριε ἐλέησον

Ο άνθρωπος της φωτογραφίας είναι Αρχιμανδρίτης (βλέπε λεπτομέρειες) και έγραψε ένα άρθρο με τίτλο "Έλεος" στην ιστοσελίδα ΑΜΕΝ. Μπορείτε να το διαβάσετε στο δεσμό που ακολουθεί :
http://www.amen.gr/article/eleos . Εκεί όμως δεν θα διαβάσατε αυτό που ακολουθεί.

Μας επαναλαμβάνει ο αρθρογράφος του "AMEN" π. Δοσίθεος τον στίχο "32 (και) γνώσεσθε την αλήθειαν και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς", από το Ιν. η΄. Προηγείται όμως ο στίχος 31, ο οποίος συνδέεται με τον 32 δια του "και". Οπότε γίνεται αντιληπτός ο (32) δεύτερος στίχος. Τι γράφει ο (31) πρώτος στίχος ; Ιδού : "31 ῎Ελεγεν οὖν ὁ ᾿Ιησοῦς πρὸς τοὺς πεπιστευκότας αὐτῷ ᾿Ιουδαίους· ἐὰν ὑμεῖς μείνητε ἐν τῷ λόγῳ τῷ ἐμῷ, ἀληθῶς μαθηταί μού ἐστε,".

Ερώτηση : Το Φανάρι μετά των οικουμενικών οικουμενιστών συνοδοιπόρων, μένει "ἐν τῷ λόγῳ τῷ ἐμῷ" ή μήπως κάνει αυτό που έκαναν στο τέλος οι "πεπιστευκότες αὐτῷ ᾿Ιουδαίοι" ; Όπως μας πληροφορεί ο στίχος 59 του Η΄ Κεφαλαίου στο Κατά Ιωάννην "59 ἦραν οὖν λίθους ἵνα βάλωσιν ἐπ' αὐτόν. ᾿Ιησοῦς δὲ ἐκρύβη, καὶ ἐξῆλθεν ἐκ τοῦ ἱεροῦ διελθὼν διὰ μέσου αὐτῶν, καὶ παρῆγεν οὕτως.".

Το Φανάρι μας θέλει απογόνους των σταυρωτών του Κυρίου ( : έχουμε κοινούς πατέρες, είπε ο Οικουμενικός στη Συναγωγή Park East  της Ν. Υόρκης), μας θέλει όμως και αγίους, εάν και εφόσον διαβάζουμε το "άγιον Κοράνι". Οπότε, μάλλον, θα πρέπει να συμφωνήσουμε, "οι κληροδοτήσαντες εις ημάς την διαίρεση πατέρες, υπήρξαν ατυχή θύματα του αρχεκάκου όφεως", κατά την δήλωση του οικουμενικού οικουμενιστού κυρού Βαρθολομαίου.

Γράφουμε λοιπόν κι εμείς για τον αρθρογράφο και τους οικουμενικούς οικουμενιστές του Φαναρίου : Ὑπὲρ τῶν ἐν ἀσθενείας κατακειμένων (...) Εἴπωμεν καὶ ὑπὲρ (ἑαυτῶν καί) αὐτῶν τό· Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον.
Αποφεύγουμε να γράψουμε τη λέξη "Έλεος", ότι "ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τοὺς ἐχθρούς μου· καὶ ἀπολεῖς πάντας τοὺς θλίβοντας τὴν ψυχήν μου" (Ψ. 142 Τῷ Δαυΐδ, ὅτε κατεδίωκεν αὐτὸν Ἀβεσσαλὼμ ὁ υἱὸς αὐτοῦ).

Όστις βούλεται σωθήναι

Διαβάστε πρώτα αυτό κι έπειτα τα κατωτέρω

1)  https://drive.google.com/open?id=0B10nRQ2KXoC_emdEbEdsM3Q3eXNYMVBRcGZCQi11eUN6WElF

2) και το συμπληρωματικό αυτού :
 α) ο Υιός και Λόγος του Θεού, όσα "ήκουσε παρά τω πατρί", μας φανέρωσε ( : "26 πολλὰ ἔχω περὶ ὑμῶν λαλεῖν καὶ κρίνειν· ἀλλ' ὁ πέμψας με ἀληθής ἐστι, κἀγὼ ἃ ἤκουσα παρ' αὐτοῦ, ταῦτα λέγω εἰς τὸν κόσμον." στο Ιν. η΄ και "15 ... ὑμᾶς δὲ εἴρηκα φίλους, ὅτι πάντα ἃ ἤκουσα παρὰ τοῦ πατρός μου ἐγνώρισα ὑμῖν." στο Ιν. ιε΄)
β) το ζωοποιόν Άγιον Πνεύμα, αυτά που ακούει παρά τού πατρός, μας φανερώνει (: "13 ὅταν δὲ ἔλθῃ ἐκεῖνος, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁδηγήσει ὑμᾶς εἰς πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν· οὐ γὰρ λαλήσει ἀφ' ἑαυτοῦ, ἀλλ' ὅσα ἂν ἀκούσῃ λαλήσει, καὶ τὰ ἐρχόμενα ἀναγγελεῖ ὑμῖν." στο Ιν. ις΄).

 Οι Πνευματομάχοι Φραγκολατίνοι - ουσιαστικά είναι Θεομάχοι - τού φιλιόκβε αυτά τα έχουν διαστρέψει. Περιμένουν τον πάπα να ανεβεί στην αγία Έδρα και τότε λαλεί (το πνεύμα και ο πάπας ή ο πάπας και το πνεύμα) αλαθήτως. Η αγία Έδρα αγιάζει τον πάπα !!!

Οδηγία προς βιβλιόφιλους και συγγραφείς

Διαβάζω αυτό που γράφει το δημιουργικό (creative) φωτο- γράφημα :

"Το περισσότερο επικίνδυνο πρόσωπο είναι εκείνο που έχει διαβάσει μόνο ένα βιβλίο"

Σε άλλη ανάγνωση το γνωμικό μας λέει να φοβόμαστε τον άνθρωπο που έχει διαβάσει (ή έχει γράψει μόνο) ένα βιβλίο

Σχόλιο,
H άποψη (my viewpoint) του θεατή και αναγνώστη είναι :
Εντάξει, αλλά πόσα βιβλία έχουν γραφεί για τη Δημοκρατία, την Οικονομία, τη Βιοηθική και την Κυβερνητική, για την Φιλοσοφία, την Ψυχολογία, τη Θεολογία και ούτω καθεξής ;
Το αποτέλεσμα είναι ... η Μία Παγκόσμια Διακυβέρνηση
Πολλοί αρχηγοί, λίγοι Ινδιάνοι
Αυτή είναι η πολυφωνική δημοκρατική στρατηγική

Ένα εκπληκτικό Άρθρο : "Παδιά, της Ελλάδος παιδιά"

Η αναδημοσίευση από εδώ :  http://nea-filiki-eteria.blogspot.gr/2016/05/blog-post.html
Υπογράμμιση, έντονη γραφή, φωτο-λογότυπος από κχ.

Στις 22 Μαϊου 2016, οι Τσίπρας, Καμμένος «πέρασαν» από τη Βουλή των Ελλήνων, με την βοήθεια σύσσωμης της αντιπολίτευσης, ακριβώς ότι υπέγραψε ο Γ. Τσολάκογλου στις 23 Απριλίου 1941 στη βίλα Ρίτζ, στο Πανόραμα της Θεσσαλονίκης και ότι είχε προαναγγείλει ο Γ. Α. Παπανδρέου, 69 χρόνια αργότερα, στο Καστελόριζο, …. την άνευ όρων παράδοση της χώρας στους Γερμανούς.

Από τον Κουτσούμπα μέχρι τον Μιχαλολιάκο και από την ΝΔ μέχρι το ΚΚΕ, όλο το πολιτικό σύστημα συνεργάστηκε, δια της αδρανείας του, στην παράδοση της χώρας στους Ναζί. Μια ομαδική παραίτηση των βουλευτών και των αναπληρωματικών τους λ.χ. θα είχε σταματήσει τον κάθε Τσίπρα από την πρώτη στιγμή, δίνοντας την ευκαιρία στον λαό, μέσω εκλογών, να κάνει ο ίδιος τις επιλογές του για το αύριο που του ξημερώνει.

Ένας λαός, που τον τελευταίο μισό αιώνα, επένδυσε πάνω από 3 τρίς. € στην εκπαίδευση των παιδιών του και άλλα 20 τρις. € σε υποδομές και ποιότητα ζωής και μια χώρα, που διαθέτει μνημεία, αρχαιολογικούς τόπους, φυσική ομορφιά, πηγές φυσικής ενέργειας και ορυκτό πλούτο σε μέταλλα, φυσικό αέριο και υδρογονάνθρακες, ανεκτίμητης αξίας,  Χ-δεκάδων τρις. €, παραδόθηκαν αμαχητί και μονομιάς από ξενόδουλους και αστοιχείωτους πολιτικούς αντί πινακίου φακής και έναντι ενός ευτελούς ποσού, ύψους 350 δις. €.

Οι τραπεζίτες, οι τοκογλύφοι, τα κοράκια και τα λαμόγια των διεθνών και των ντόπιων συμμοριών μπορεί να θέλουν να πιστεύουν ότι η ψήφος των 300 Εφιαλτών της βουλής ισχύει και νομιμοποιεί κάθε δικαίωμα για πλιάτσικο στην Ελλάδα, ξεχνούν όμως ότι αυτός ο σοκαρισμένος λαός έχει και ιδίαν βούληση, την απόδειξη της οποίας θα κληθούν να παραλάβουν κατ’ ουσίαν συντόμως.

Η ποινικοποίηση της φτώχειας και της ανθρώπινης εξαθλίωσης, σε συνδυασμό με την νομιμοποίηση της ατιμωρησίας του κάθε προύχοντα και ολιγάρχη που εγκληματεί κατά το δοκούν ή του δημοσίου λειτουργού που παραβιάζει νόμους και σύνταγμα κατ’ εντολήν προκειμένου να εκβιάσει, να αδικήσει και να τρομοκρατήσει τον πολίτη που αντιδρά στο παράνομο καθεστώς, δεν πρόκειται να τους βγει, για πολύ ακόμη, σε καλό. Έφτασαν στο σημείο, προκειμένου να βρεθούν τα χρήματα για την δόση στους δανειστές, να κλείνουν νοσοκομεία ή να τ’ αφήνουν να υπολειτουργούν και να πετσοκόβουν τις υπηρεσίες του ΕΚΑΒ, αδιαφορώντας παντελώς, αν το αντίτιμο της πολιτικής τους, το πληρώνουν οι φτωχοί ασθενείς, κατά χιλιάδες, με την ζωή τους.

Σε πλήρη εξέλιξη τρέχει τώρα η προσπάθεια εκφοβισμού του λαού μέσω ΜΜΕ. Ο «χρόνος κυλά και χάνεται» προειδοποιεί ο γνωστός δημοσιογράφος «Φράγκας», που, αφου πρώτα έκτισε το κόμμα των ΑΝ.ΕΛ και στήριξε την εκλογή των Καμμένου, Δούρου και Τσίπρα, τώρα συμβουλεύει τους πολίτες να αντιδράσουν στο ξεπούλημα της χώρας τους, .... μεταναστεύοντας στα ξένα. Παρόμοιες συμπεριφορές επιδεικνύουν και οι άλλοι «Κουκουλοφόροι» της «αληθινής» γερμανικής ενημέρωσης, που, επί 24-ώρου βάσεως, διατυμπανίζουν την δημοκρατικότητα και την νομιμότητα του καθεστώτος Τσίπρα-Καμμένου απέναντι στον κάθε ενδιαφερόμενο αμφισβητία του.

Υπάρχει έξοδος από το αδιέξοδο και την μέγγενη που μας έχουν φέρει οι Γερμανοί και οι «λεβέντες» Γενιτσαροί τους και μάλιστα συμβατή με το ισχύον εθνικό και διεθνές δίκαιο. Η απάντηση δε στην ερώτηση,  ποιος θα μπορούσε να υλοποιήσει αυτή την «τρίτη λύση» είναι, ... κάθε ένας Έλληνας οικογενειάρχης και νοικοκύρης ανάμεσά μας. Οι γνωστοί λ.χ. κ.κ. Ρωχάμης και Παλαιοκώστας θα ήταν στην θέση να επιδείξουν μεγαλύτερο σθένος, εντιμότητα και έργο απ’ όλους αυτούς τους αμόρφωτους και άσχετους απατεώνες και το κακό συναπάντημα μαζί, που έχουν μαζευτεί στη Βουλή των Ελλήνων. Πριν απ’ όλα όμως, οφείλουμε σαν λαός που ενδιαφέρεται να υπάρξει συνέχεια του Ελληνικού κράτους και στην «επόμενη μέρα», να επαναφέρουμε την χώρα σε καθεστώς εθνικής κυριαρχίας και συνταγματικής νομιμότητας και να συλλάβουμε κάθε ντόπιο και αλλοδαπό εθνοκτόνο και γενοκτόνο για να τον παραδώσουμε σε μια ανεξάρτητη και έντιμη Ελληνική δικαιοσύνη που θα είναι σε θέση να απονείμει δίκαιο. Είναι το ελάχιστο που οφείλουμε στα 700.000 παιδιά μας, που πεινούν, στο 1,5 εκατ. των γονιών μας, που εξεφτελίζονται και στην μνήμη των 230.000 συνανθρώπων μας, που είτε αυτοκτόνησαν είτε δολοφονήθηκαν από το σύστημα της δημόσιας Υγείας.

Είναι γεγονός ότι, ως ανεξάρτητη οργάνωση, δεν επιθυμούμε να έχουμε μέσα επικοινωνίας και προσβάσεις στα διευθυντήρια της χώρας. Διαθέτουμε όμως τόσα αποθέματα σε καρδιά, γνώση, δύναμη, θέληση και «μούρλια» που θεωρούμε εαυτούς ικανούς να στείλουν το καθεστώς κατ’ ευθείαν στο στόμα του λύκου. Το αυτό ισχύει και για το παρακράτος των μισθοφόρων ρουφιάνων, χαφιέδων και «αναρχικών» στους οποίους ευχόμαστε να μην τολμήσουν να βρεθούν, ούτε στιγμή, μπροστά μας. 

Μας ενώνει ότι μας χώριζε.

Είμαστε ένας λαός, μια οικογένεια,  .... είμαστε Έλληνες!

Νέα Φιλική Εταιρεία

Καθηγητής Δημ. Τσελεγγίδης : Το ήθος της Εκκλησίας

Σχετικό με "Το ήθος της Εκκλησίας" είναι και το νέο ήθος (;) της αναμενόμενης Μεγάλης Πανορθόδοξης Συνόδου, όπως την κατέγραψε στο κύριο άρθρο το περιοδικό "Ο Σωτήρ", της 1/5/2016. Ειδικότερα βλέπε :
https://drive.google.com/open?id=0B10nRQ2KXoC_V0p0VGtJM0VwVnc

Αποκρυφισμός, θεοσοφία

Η αφορμή από εδώ : http://entoytwnika1.blogspot.gr/2016/05/blog-post_23.html  και εδώ http://www.cretalive.gr/crete/anakalypsan-apokryfistikes-eikones-sthn-orthodoksh-akadhmia-krhths. Τα εντός υαλοσχεδίου ελληνικά (αποκρυφισμός, θεοσοφία) είναι του γράφοντος.

"Σεβασµιώτατοι, σεβαστοί µου πατέρες,
Τέτοιες «καλλιτεχνικές» ἐµπνεύσεις καί συνθέσεις µέ βαθύτατο ἀποκρυφιστικό περιεχόµενο, συναντᾶ κανείς µόνο στά κεντρικά γραφεῖα τῆς Θεοσοφικῆς Ἑταιρίας (τῆς ἀποκρυφίστριας H. P. Blavatsky) στό Adyar τῶν Ἰνδιῶν!"
(Απόσπασμα της επιστολής προς την Πανορθόδοξη Γραμματεία της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας, με κοινοποιήση στον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο και τους Προκαθημένους των Ορθοδόξων Εκκλησιών, την οποία έστειλε ο Πρωτοπρ. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος)

Σχόλιο
Στη θέση του Σταυρού να βάλτε τη Λίρα Αγγλίας. Στη θέση του άστρου του Δαβίδ βάλτε το Δολάριο. Στη θέση της Ημισελήνου τη Λίρα Αιγύπτου, Συρίας και Τουρκίας. Το μισοφέγγαρο όμως έχει θέσεις για το Ριάλ, και το Δηνάριο. Τέλος, στη θέση αυτών που καίγονται (είναι άνθρωποι) να βάλετε το ευρώ.

Γράφω πάντα την άποψή μου, χωρίς ποτέ να επιθυμώ την συναίνεση (consensus) κανενός, δικαίωμα το οποίο αναγνωρίζει η δημοκρατικότητα, ίσως δε και η συνοδικότητα.

Ο κύριος της κατεδάφισης ...

Και ένα ερώτημα. Βλέπε φωτογραφία

39. Γέροντος Αλυπίου : Κυριακή του Παραλύτου

https://drive.google.com/open?id=0B10nRQ2KXoC_aDBWX2ZmR0FVcVhITjg5U29Jam9NeGl3S2Zj

Χειρόγραφη απομαγνητοφώνηση Γέροντος Αλυπίου ομιλίας Ιερομόναχου Θεοδώρητου. Άγιον Όρος, Καψάλα, 07/05/2016

Αποστολικό Ανάγνωσμα (Πραξ. θ΄)
32 ᾿Εγένετο δὲ Πέτρον διερχόμενον διὰ πάντων κατελθεῖν καὶ πρὸς τοὺς ἁγίους τοὺς κατοικοῦντας Λύδδαν. 33 εὗρε δὲ ἐκεῖ ἄνθρωπόν τινα Αἰνέαν ὀνόματι, ἐξ ἐτῶν ὀκτὼ κατακείμενον ἐπὶ κραβάττῳ, ὃς ἦν παραλελυμένος. 34 καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ Πέτρος· Αἰνέα, ἰᾶταί σε ᾿Ιησοῦς ὁ Χριστός· ἀνάστηθι καὶ στρῶσον σεαυτῷ. καὶ εὐθέως ἀνέστη. 35 καὶ εἶδον αὐτὸν πάντες οἱ κατοικοῦντες Λύδδαν καὶ τὸν Σάρωνα, οἵτινες ἐπέστρεψαν ἐπὶ τὸν Κύριον. 36 ᾿Εν ᾿Ιόππῃ δέ τις ἦν μαθήτρια ὀνόματι Ταβιθά, ἣ διερμηνευομένη λέγεται Δορκάς· αὕτη ἦν πλήρης ἀγαθῶν ἔργων καὶ ἐλεημοσυνῶν ὧν ἐποίει. 37 ἐγένετο δὲ ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἀσθενήσασαν αὐτὴν ἀποθανεῖν· λούσαντες δὲ αὐτὴν ἔθηκαν ἐν ὑπερῴῳ. 38 ἐγγὺς δὲ οὔσης Λύδδης τῇ ᾿Ιόππῃ οἱ μαθηταὶ ἀκούσαντες ὅτι Πέτρος ἐστὶν ἐν αὐτῇ, ἀπέστειλαν δύο ἄνδρας πρὸς αὐτὸν παρακαλοῦντες μὴ ὀκνῆσαι διελθεῖν ἕως αὐτῶν. 39 ἀναστὰς δὲ Πέτρος συνῆλθεν αὐτοῖς· ὃν παραγενόμενον ἀνήγαγον εἰς τὸ ὑπερῷον, καὶ παρέστησαν αὐτῶ πᾶσαι αἱ χῆραι κλαίουσαι καὶ ἐπιδεικνύμεναι χιτῶνας καὶ ἱμάτια ὅσα ἐποίει μετ᾿ αὐτῶν οὖσα ἡ Δορκάς. 40 ἐκβαλὼν δὲ ἔξω πάντας ὁ Πέτρος θεὶς τὰ γόνατα προσηύξατο, καὶ ἐπιστρέψας πρὸς τὸ σῶμα εἶπε· Ταβιθά, ἀνάστηθι. ἡ δὲ ἤνοιξε τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῆς, καὶ ἰδοῦσα τὸν Πέτρον ἀνεκάθισε. 41 δοὺς δὲ αὐτῇ χεῖρα ἀνέστησεν αὐτήν, φωνήσας δὲ τοὺς ἁγίους καὶ τὰς χήρας παρέστησεν αὐτὴν ζῶσαν. 42 γνωστὸν δὲ ἐγένετο καθ᾿ ὅλης τῆς ᾿Ιόππης, καὶ πολλοὶ ἐπίστευσαν ἐπὶ τὸν Κύριον.

Ευαγγελική Περικοπή (Ιωάν. ε΄)
1 Μετὰ ταῦτα ἦν ἡ ἑορτὴ τῶν ᾿Ιουδαίων, καὶ ἀνέβη ὁ ᾿Ιησοῦς εἰς ῾Ιεροσόλυμα. 2 ἔστι δὲ ἐν τοῖς ῾Ιεροσολύμοις ἐπὶ τῇ προβατικῇ κολυμβήθρᾳ, ἡ ἐπιλεγομένη ἑβραϊστὶ Βηθεσδά, πέντε στοὰς ἔχουσα. 3 ἐν ταύταις κατέκειτο πλῆθος πολὺ τῶν ἀσθενούντων, τυφλῶν, χωλῶν, ξηρῶν, ἐκδεχομένων τὴν τοῦ ὕδατος κίνησιν. 4 ἄγγελος γὰρ κατὰ καιρὸν κατέβαινεν ἐν τῇ κολυμβήθρᾳ, καὶ ἐταράσσετο τὸ ὕδωρ· ὁ οὖν πρῶτος ἐμβὰς μετὰ τὴν ταραχὴν τοῦ ὕδατος ὑγιὴς ἐγίνετο ᾧ δήποτε κατείχετο νοσήματι. 5 ἦν δέ τις ἄνθρωπος ἐκεῖ τριάκοντα καὶ ὀκτὼ ἔτη ἔχων ἐν τῇ ἀσθενείᾳ αὐτοῦ. 6 τοῦτον ἰδὼν ὁ ᾿Ιησοῦς κατακείμενον, καὶ γνοὺς ὅτι πολὺν ἤδη χρόνον ἔχει, λέγει αὐτῷ· θέλεις ὑγιὴς γενέσθαι; 7 ἀπεκρίθη αὐτῷ ὁ ἀσθενῶν· Κύριε, ἄνθρωπον οὐκ ἔχω, ἵνα ὅταν ταραχθῇ τὸ ὕδωρ, βάλῃ με εἰς τὴν κολυμβήθραν· ἐν ᾧ δὲ ἔρχομαι ἐγώ, ἄλλος πρὸ ἐμοῦ καταβαίνει. 8 λέγει αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· ἔγειρε, ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει. 9 καὶ εὐθέως ἐγένετο ὑγιὴς ὁ ἄνθρωπος, καὶ ἦρε τὸν κράβαττον αὐτοῦ καὶ περιεπάτει. ἦν δὲ σάββατον ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ. 10 ἔλεγον οὖν οἱ ᾿Ιουδαῖοι τῷ τεθεραπευμένῳ· σάββατόν ἐστιν· οὐκ ἔξεστί σοι ἆραι τὸν κράβαττον. 11 ἀπεκρίθη αὐτοῖς· ὁ ποιήσας με ὑγιῆ, ἐκεῖνός μοι εἶπεν· ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει. 12 ἠρώτησαν οὖν αὐτόν· τίς ἐστιν ὁ ἄνθρωπος ὁ εἰπών σοι, ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει; 13 ὁ δὲ ἰαθεὶς οὐκ ᾔδει τίς ἐστιν· ὁ γὰρ ᾿Ιησοῦς ἐξένευσεν ὄχλου ὄντος ἐν τῷ τόπῳ. 14 μετὰ ταῦτα εὑρίσκει αὐτὸν ὁ ᾿Ιησοῦς ἐν τῷ ἱερῷ καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἴδε ὑγιὴς γέγονας· μηκέτι ἁμάρτανε, ἵνα μὴ χεῖρόν σοί τι γένηται. 15 ἀπῆλθεν ὁ ἄνθρωπος καὶ ἀνήγγειλε τοῖς ᾿Ιουδαίοις ὅτι ᾿Ιησοῦς ἐστιν ὁ ποιήσας αὐτὸν ὑγιῆ.

Δημ. Τσελεγγίδη : "Ἡ τῶν πραγμάτων ἀλήθεια"

Από την "τῶν πραγμάτων ἀλήθεια", κ. ∆ηµητρίου Τσελεγγίδη καθηγητοῦ Α.Π.Θεσ/νίκης, ( βλέπε http://orthodox-voice.blogspot.gr/2016/05/blog-post_387.html ) σημειώνω :

"Στή σ.14 τοῦ Ὑποµνήµατός του ὁ Σεβασµιώτατος (σ.σ. Μεσσηνίας Χρυσόστομος Σαββάτος) ὑποστηρίζει, «ὅτι ἄνευ συνοδικῆς ἀποφάσεως ἡ διάκρισις µεταξύ Ὀρθοδοξίας καί αἱρέσεως δέν τυγχάνει ἐφικτή». Ἡ ἄποψη αὐτή τοῦ Σεβασµιωτάτου κ. Χρυσοστόµου εἶναι ἀτυχής καί ἐσφαλµένη, γιατί διαψεύδεται ἀπό τήν ἁγιοπνευµατική ἐµπειρία τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως κατατίθεται αὐτή στήν Ἐκκλησιαστική Ἱστορία. Ἡ «διάκρισις µεταξύ Ὀρθοδοξίας καί αἱρέσεως» τυγχάνει ἐφικτή, κατεξοχήν, ἀπό τούς χαρισµατικούς φορεῖς τῆς Ἐκκλησίας, τούς ἁγίους της, οἱ ὁποῖοι – ἔχοντες ἐνεργά τά πνευµατικά αἰσθητήριά τους – ἔχουν πρωτίστως τό χάρισµα τῆς διακρίσεως τῶν πνευµάτων. Ἔτσι, ἀντιλαµβάνονται πολύ καλά τήν βιουµένη ἐµπειρία τῆς Ἐκκλησίας, ὅτι τά αἱρετικά δόγµατα ἔχουν ὡς εἰσηγητή τους τό ἀκάθαρτο πνεῦµα, τόν ∆ιάβολο.
( ... )
Οἱ θεοφόροι Πατέρες, ἁπλῶς, µέ τίς Συνοδικές Ἀποφάσεις τους, διασαφηνίζουν, περιχαρακώνουν καί ἐπικυρώνουν θεολογικά καί θεσµικά τήν βιουµένη δογµατική συνείδηση τοῦ πληρώµατος τῆς Ἐκκλησίας, πού ἐκφράζεται πρωτίστως ἀπό τούς χαρισµατικούς της φορεῖς, τούς ἁγίους. Σέ διαφορετική περίπτωση, θά ἦταν δυνατό νά µή συνέλθει Πανορθόδοξη Σύνοδος ἐπί αἰῶνες, προκειµένου νά διακρίνει µεταξύ Ὀρθοδοξίας καί αἱρέσεως, ἐνόσῳ θά κυριαρχεῖ σύγχυση στούς πιστούς γιά τήν ἀκρίβεια τῆς πίστεως τῆς Ἐκκλησίας, καί οἱ πιστοί θά διατρέχουν τόν ἔσχατο κίνδυνο τῆς σωτηρίας τους, ἀναµένοντας, κατά τόν Σεβασµιώτατο, τήν σύγκληση «τοῦ µόνου ὀργάνου διατηρήσεως, διασφαλίσεως καί διακηρύξεως τῆς γνησίας ὀρθοδόξου πίστεως».

κχ
Αντί να ασχοληθεί η φερομένη και ως "Μεγάλη" - και κατ ευφημισμό - Σύνοδος στο μέγα πρόβλημα που μας ταλανίζει από το 1924, το γνωστό ζήτημα με το Εορτολόγιο, οι κληθέντες να συμμετάσχουν Προκαθήμενοι έχουν άλλα θέματα στην "ατζέντα" τους. Είναι κυρίως το θέμα των σχέσων της Ορθόδοξης Εκκλησίας (σ.σ. όπως την κατάντησαν) με τον υπόλοιπο χριστιανικό κόσμο. Ένα κόσμο δήθεν χριστιανικό, όπου η αίρεση κυριαρχεί, ελέω Τραπεζών και Σιωνισμού. Νυν υπέρ πάντων η Σχέση !

Η συμφωνία (consensus) των μεταπατέρων

Διαβάστε πρώτα αυτό από το ιστολόγιο AMEN.gr και ύστερα τα παρακάτω

Consensus / Definition of Consensus by Merriam-Webster : a general agreement about something : an idea or opinion that is shared by all the people in a group.
Ερμηνεία : Μια γενική συμφωνία για κάτι : μια ιδέα ή γνώμη, την οποία μοιράζονται όλοι οι άνθρωποι σε μια ομάδα (σ.σ. ή σύνολο)

Μετά τον ερμηνευτικό "γρίφο" για τους Φραγκολατίνους, όσον αφορά στο ελληνικό ρήμα "εκπορεύω", έρχονται τώρα αυτοί - με ελληνικές πλάτες δυστυχώς - να μας μπερδέψουν με το δικό τους consensus ! Και ο κύριος Πέτρος Βασιλειάδης γράφει άρθρα επί άρθρων για να μας το εξηγήσει στη δική μας γλώσσα : Consensus ίσον συναίνεσης, μπορεί συμφωνία, ίσως συγκατάθεσης, ενδεχομένως ομοφωνία, πιθανόν δε και "η των πλειόνων ψήφος".

Τούτο ομοιάζει με ακαδημαϊκό διαγώνισμα, όπου τίθενται ερωτήματα δεκτικά πολλαπλών απαντήσεων. Είναι το λεγόμενο Multiple Choice Question System. Στην προκειμένη περίπτωση των Προσυνοδικών Διασκέψεων οι βαθμολογούντες κριτές είχαν προαποφασίσει ποια απάντηση (σημ. όσον αφορά στη λέξη consensus) θα πάρει το 100%, ποια το 75%, ποια το 50% κλπ. Κάτω από το 50% μπαίνουμε στη μαύρη ζώνη των ζηλωτών (κατά τους κριτές) οπότε και οι εξεταζόμενοι απορρίπτονται.

Βεβαίως, οι κριτές ενθυμούνται και τους "πνευματικούς θεσμούς" στην ούτως ή άλλως τεχνική τους ορολογία. Συγκεκριμένα, γράφει ο κύριος Πέτρος Βασιλειάδης : "Η διαδικασία λήψης αποφάσεων με τη μέθοδο της συναίνεσης (consensus) ... εάν εφαρμοστεί σωστά αποτελεί την ιδανική διαδικασία η οποία αρμόζει σε εκκλησιαστικούς και γενικότερα πνευματικούς θεσμούς, και κυρίως εκείνους που άπτονται της αυτοσυνειδησίας της Εκκλησίας, όπως είναι η συνοδικότητα".

Η λέξη αλήθεια - ερώτημα θέτουμε - άπτεται της "αυτοσυνειδησίας" (sic) της Εκκλησίας ή μήπως είναι μόνο η συνοδικότητα ; Την θεωρεί αυτονόητη ή οδηγεί, τον ίδιο και τους διοργανωτές της Μεγάλης Πανορθόδοξης Συνόδου, σε ανυπέρβλητα αδιέξοδα ; Μπορεί να μας απαντήσει ;

Η ακαδημαϊκή Θεολογία του ΑΠΘ χαιρετίζει τη Σύγκληση της Πανορθόδοξης Συνόδου

Από τον χαιρετισμό του Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας του ΑΠΘ επί τη προόψει της Πανορθόδοξης Συνόδου :
"Η μετά από αιώνες επαναλειτουργία του Συνοδικού Θεσμού σε πανορθόδοξο επίπεδο, με «την οφειλετική ευθύνη του Οικουμενικού Πατριαρχείου ως προκαθημένης Εκκλησίας» και «τη συνεργία» όλων των άλλων Πα τριαρχείων και των Αυτοκεφάλων Εκκλησιών, πρωτίστως των Προκαθημένων αυτών, πληροί με χαρά και αισιοδοξία πάντας για τη μαρτυρία της Ορθοδοξίας στο σύγχρονο κόσμο"

κχ
Τι να γράψει κανείς και τί να σχολιάσει για τον χαιρετισμό αυτό της Ακαδημαϊκής Θεολογίας του ΑΠΘ και τα μέλη της ; Ποια άλλη μπορεί να είναι η "μαρτυρία της Ορθοδοξίας", εκτός από την απήχηση φωνής του His Master Voice ; Οι "πρωτίστως Προκαθήμενοι" και οι δευτερευόντως ακαδημαϊκοί παρακαθήμενοι, είναι αμφότεροι μετακλητοί υπάλληλοι.

Ουδενός άλλου είναι φωνή αυτή, και ας μην περιμένουμε κανενός είδους μαρτυρία, εκτός από την υποταγή μας στις εντολές της Μιας Παγκόσμιας Τράπεζας, τα αρπακτικά νύχια της οποίας μας ξεσκίζουν.

Σε υστερόγραφο η παρένθεση για τον όρο "μετακλητός υπάλληλος" από άρθρο της "Καθημερινής", 7/6/2014, "Υπουργείο Πελατειακής Μετακλητότητας" του Παντελή Μπουκαλά

(Τι σημαίνει πάντως μετακλητός υπάλληλος δεν εξηγείται εύκολα. Τα λεξικά με τον κυκλικό ορισμό τους δεν τα καλύπτουν όλα: «μετακλητός είναι ο υπάλληλος χωρίς μόνιμη θέση, που μπορεί να κληθεί ανά πάσα στιγμή ν’ αλλάξει θέση». Αποσαφηνιστικότερα είναι τα συνώνυμα που κυκλοφορούν στο Διαδίκτυο: «μετακλητός υπάλληλος: παρατρεχάμενος υπουργών, δοντάκιας (έχει δόντι), βυσματούχος, αργομισθόπουλος».)

Γεγονότα στη Λάρισα

Εις θέσιν σχολίου και κατά της δεσποτοκρατίας 

Βλέπε ιστοσελίδα "Ο Παιδαγωγός"

Εἰς τὸ τέλος, ὑπὲρ τῆς ὀγδόης· ψαλμὸς τῷ Δαυΐδ. - 2 ΣΩΣΟΝ με, Κύριε, ὅτι ἐκλέλοιπεν ὅσιος, ὅτι ὠλιγώθησαν αἱ ἀλήθειαι ἀπὸ τῶν υἱῶν τῶν ἀνθρώπων. 3 μάταια ἐλάλησεν ἕκαστος πρὸς τὸν πλησίον αὐτοῦ, χείλη δόλια ἐν καρδίᾳ, καὶ ἐν καρδίᾳ ἐλάλησε κακά. 4 ἐξολοθρεύσαι Κύριος πάντα τὰ χείλη τὰ δόλια καὶ
γλῶσσαν μεγαλοῤῥήμονα. 5 τοὺς εἰπόντας· τὴν γλῶσσαν ἡμῶν μεγαλυνοῦμεν, τὰ χείλη ἡμῶν παρ᾿ ἡμῖν ἐστι· τίς ἡμῶν Κύριός ἐστιν; 6 ἀπὸ τῆς ταλαιπωρίας τῶν πτωχῶν καὶ ἀπὸ τοῦ στεναγμοῦ τῶν πενήτων, νῦν ἀναστήσομαι, λέγει Κύριος· θήσομαι ἐν σωτηρίῳ, παῤῥησιάσομαι ἐν αὐτῷ. (Ψ.ΙΑ΄)

2 Σώσε μέ, Κυριε, από την κακίαν και τους κακούς, που με περιβάλλουν, διότι δεν έχει απομείνει πλέον άνθρωπος ενάρετος επάνω εις την γην. Σπάνιοι είναι οι ειλικρινείς και αληθινοί λόγοι μεταξύ των ανθρώπων. 3 Λογια ψευδή και επιβλαβή ανταλλάσσει ο καθένας με τον πλησίον του. Από την αμαρτωλήν καρδίαν των βγαίνουν δια του στόματός των δολιότητες. Ογκος κακίας υπάρχει εις την καρδίαν των, την οποίαν εκφράζουν με πανουργίαν τα χείλη των. 4 Είθε να εξολοθρεύση ο Κυριος όλα τα δόλια και απατηλά χείλη, τας γλώσσας των διπροσώπων αυτών ανθρώπων, που καυχησιολογούν και κομπάζουν· 5 όλους εκείνους, οι οποίοι είπαν· “θα δοξάσωμεν και θα αναδείξωμεν την γλώσσαν μας με την ευφράδειάν μας. Τα χείλη μας είναι εις την απόλυτον διάθεσίν μας. Ποιός είναι Κυριος επάνω από ημάς; Ημείς και κανείς άλλος”. 6 Εις την αλαζονείαν όμως και αφροσύνην αυτήν ο Κυριος απήντησεν· “εξ αιτίας της καταδυναστεύσεως των πτωχών από τους αμαρτωλούς πλουσίους, εξ αιτίας των στεναγμών των πενήτων, που καταπιέζονται, τώρα αμέσως θα εγερθώ, λέγει ο Κυριος, θα θέσω εις ασφαλή και σωτήριον τόπον τον καταπιεζόμενον πτωχόν και χάριν αυτού θα δείξω εις τα μάτια όλων την λαμπράν και ακατανίκητον δικαιοσύνην μου”.

Τώρα διαβάστε αυτό :

Αξιότιμε κ. Νάνη και κ. Νούνη

Σας βεβαιώνουμε ότι είναι αληθείς οι ταπεινώσεις αυτές και ο διωγμός που υφιστάμεθα ως Αγωνιζόμενοι Χριστιανοί ( είμαστε οι Θεολογικοί της Λαρίσης) από 14-9-1989 εξ αιτίας της αντικανονικότητας στη μητρόπολη Λαρίσης, και ακριβέστερα από το 1974, που εκδιώχθει ο (μητροπολίτης) Θεολόγος.

Η χαιρεκακία του αιμοσταγούς δεσπότη Ιγνατίου Λάππα της Λαρίσης, πέραν της βιαίας και αιματηρούς καταλήψεως του μητροπολιτικού Θρόνου, ενώ ζούσε ο Άξιος και πεφιλημένος μητροπολίτης μας κυρός Θεολόγος, ποιμένας αληθινός του πιστού λαού, κατέγραψε πολύ χειρότερα γεγονότα στο ιστορικό της.
Εν προκειμένω, όταν ένα από τα αδελφάκια των συλληφθέντων αδελφών, ο Ηλίας, νήπιο 33 μηνών , κατέληξε μετά από τροχαίο δυστύχημα, ο Ιγνάτιος μετά της κουστωδίας του επιχαίροντες, απέδιδαν το συμβάν στη μη αναγνώρισή του ως κανονικού δεσπότου από την οικογένεια.
Επιπλέον πρόσβαλε την κηδεία και το πένθος του παιδιού, για να βαθύνει τον πόνο των γονέων και της οικογενείας, καλώντας σε απολογία τους τρεις ιερείς που ετέλεσαν την εξόδιο ακολουθία (29-7-1999) στον μνημειακό Ιερό Ναό Αγίου Αντωνίου (με κατακόμβη αφιερωμένη στον ΄Αγιο Ιωάννη τον Θεολόγο). Τον Ναό ανήγειρε με δωρεάν επισταμένη μελέτη και επίβλεψη του μηχανικού πατέρα των παιδιών, διωχθείς και γι’ αυτόν (αφού δεν επέτρεπε την ανέγερση ο τότε κομμουνιστής δήμαρχος Λαμπρούλης ).

Με αγωγές ζητάει 40.000 Ευρώ από τον πατέρα τους, ενώ από 35 Αγωνιζόμενους Χριστιανούς ζητάει συνολικά 780.000 Ευρώ. Μόνο από τον κ. Τριαντάφυλλο Τασιόπουλο ζητάει 120.000 Ευρώ. Κύριο μέλημά και στρατηγική του είναι να αποτινάξει παντοιοτρόπως το πανθομολογούμενο ΑΝΑΞΙΟΣ, να εξωραΐσει το πρόσωπό του, να επιβάλλει την αντικανονικότητά του και να καταστείλει κάθε διαμαρτυρία εναντίον του.

Το κακό όμως έχει και συνέχεια, ο μοιχεπιβάτης αυτός αποστέλλεται να συμμετάσχει στην επικείμενη Μεγάλη Πανορθόδοξη σύνοδο στην Κρήτη ως φερέφωνο του Οικολόγου του Φαναρίου. Έτσι θα μεταδώσει την μολυσματική του αντικανονικότητα προσθέτοντας έναν ακόμη λόγο ακυρότητος εις αυτή.

Εμπειρία της ορθοτομήσεώς του έχουμε και από τότε που ψήφισε υπέρ της αθωώσεως του ομογάλακτου καθαιρεθέντος Παντελεήμονος Μπεζενίτη Αττικής, αλλά και προσφάτως, όταν ως συνοδικός ψήφισε υπέρ της ελεύσεως του Πάπα στην νήσο Λέσβο. (σχόλιο Παιδαγωγού: δείτε εδώ τα ονόματα των 13 συνοδικών που προσκάλεσαν τον Πάπα, ανάμεσα τους οι "παραδοσιακοί" και "αντι-οικουμενιστές" Ναυπάκτου και Φλωρίνης ..). Η όποια καταδίκη των γεγονότων (δείτε εδώ) από τον αντικανονικό κ. Ιγνατίο Λάππα στα οποία ο ίδιος είναι υπαίτιος, θα είναι υποκριτική και θα ομοιάζει με πολιτικάντικη τακτική. Το Θεάρεστον είναι να ζητήσει συγγνώμη και να εγκαταλείψει την Μητρόπολη που τόσα χρόνια ταλανίζει προκειμένου να ειρηνεύσει και να τεθεί σε πνευματική πορεία το πλήρωμα αυτής.
Ευλογείτε

"Τί έστιν αλήθεια ;"

;

Περί ερωτήματος "τί έστιν αλήθεια ;" πλήθους αδαών

α) 37 εἶπεν οὖν αὐτῷ ὁ Πιλᾶτος· οὐκοῦν βασιλεὺς εἶ σύ; ἀπεκρίθη ᾿Ιησοῦς· σὺ λέγεις ὅτι βασιλεύς εἰμι ἐγώ. ἐγὼ εἰς τοῦτο γεγέννημαι καὶ εἰς τοῦτο ἐλήλυθα εἰς τὸν κόσμον, ἵνα μαρτυρήσω τῇ ἀληθείᾳ. πᾶς ὁ ὢν ἐκ τῆς ἀληθείας ἀκούει μου τῆς φωνῆς.  38 λέγει αὐτῷ ὁ Πιλᾶτος· τί ἐστιν ἀλήθεια;

β) 5 Λέγει αὐτῷ Θωμᾶς· Κύριε, οὐκ οἴδαμεν ποῦ ὑπάγεις· καὶ πῶς δυνάμεθα τὴν ὁδὸν εἰδέναι;  6 λέγει αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· ἐγώ εἰμι ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή· οὐδεὶς ἔρχεται πρὸς τὸν πατέρα εἰ μὴ δι' ἐμοῦ.

γ) 39 καὶ εἶπεν ὁ ᾿Ιησοῦς· εἰς κρῖμα ἐγὼ εἰς τὸν κόσμον τοῦτον ἦλθον, ἵνα οἱ μὴ βλέποντες βλέπωσι καὶ οἱ βλέποντες τυφλοὶ γένωνται.

δ) 10 ῞Οτε δὲ ἐγένετο κατὰ μόνας, ἠρώτησαν αὐτὸν οἱ περὶ αὐτὸν σὺν τοῖς δώδεκα τὴν παραβολήν. 11 καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς· ὑμῖν δέδοται γνῶναι τὰ μυστήρια τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ· ἐκείνοις δὲ τοῖς ἔξω ἐν παραβολαῖς τὰ πάντα γίνεται,  12 ἵνα βλέποντες βλέπωσι καὶ μὴ ἴδωσι, καὶ ἀκούοντες ἀκούωσι καὶ μὴ συνιῶσι, μήποτε ἐπιστρέψωσι καὶ ἀφεθῇ αὐτοῖς τὰ ἁμαρτήματα.

Η σιωνιστική συγχορδία από κοινού μετά της επηρμένης λατινικής (παπικής) οφρύος και των προτεσταντών, δεν πρόκειται να επιστρέψει "καὶ ἀφεθῇ αὐτοῖς τὰ ἁμαρτήματα".

7 ὑποκριταί! καλῶς προεφήτευσε περὶ ὑμῶν ῾Ησαΐας λέγων·  8 ἐγγίζει μοι ὁ λαὸς οὗτος τῷ στόματι αὐτῶν καὶ τοῖς χείλεσί με τιμᾷ, ἡ δὲ καρδία αὐτῶν πόρρω ἀπέχει ἀπ᾿ ἐμοῦ·  9 μάτην δὲ σέβονταί με, διδάσκοντες διδασκαλίας ἐντάλματα ἀνθρώπων.

Υστερόγραφο
Η επερχόμενη "Μεγάλη Σύνοδος" έχει ένα και μοναδικό στόχο : Την θεολογική κατοχύρωση της σχεσιολογίας, όθεν και το προς έγκριση Θέμα : "Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας με τον υπόλοιπο χριστιανικό κόσμο". Μεταπατερικό προϊόν σημειωτέον. Η σχέση είναι κατά βάση οικονομική ή καλύτερα "διαοικονομική" - κατά τα γνωστά διαδραστικά, διαχριστιανικά, διαθρησκειακά και λοιπά διαπολιτισμικά.

38. Γέροντος Αλυπίου : Κυριακή τών Μυροφόρων

https://drive.google.com/open?id=0B10nRQ2KXoC_VktFYW9MNG1XZGtuNWhZZTVmc09kcU5qcVNJ

Χειρόγραφη απομαγνητοφώνηση Γέροντος Αλυπίου ομιλίας Ιερομόναχου Θεοδώρητου. Άγιον Όρος, Καψάλα, 01 Μαΐου 2016

Αποστολικόν Ανάγνωσμα (Πράξ. ς΄ 1-7)
1 Ἐν δὲ ταῖς ἡμέραις ταύταις πληθυνόντων τῶν μαθητῶν ἐγένετο γογγυσμὸς τῶν ῾Ελληνιστῶν πρὸς τοὺς ῾Εβραίους, ὅτι παρεθεωροῦντο ἐν τῇ διακονίᾳ τῇ καθημερινῇ αἱ χῆραι αὐτῶν. 2 προσκαλεσάμενοι δὲ οἱ δώδεκα τὸ πλῆθος τῶν μαθητῶν εἶπον· οὐκ ἀρεστόν ἐστιν ἡμᾶς καταλείψαντας τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ διακονεῖν τραπέζαις. 3 ἐπισκέψασθε οὖν, ἀδελφοί, ἄνδρας ἐξ ὑμῶν μαρτυρουμένους ἑπτά, πλήρεις Πνεύματος ῾Αγίου καὶ σοφίας, οὓς καταστήσομεν ἐπὶ τῆς χρείας ταύτης· 4 ἡμεῖς δὲ τῇ προσευχῇ καὶ τῇ διακονίᾳ τοῦ λόγου προσκαρτερήσομεν. 5 καὶ ἤρεσεν ὁ λόγος ἐνώπιον παντὸς τοῦ πλήθους· καὶ ἐξελέξαντο Στέφανον, ἄνδρα πλήρη πίστεως καὶ Πνεύματος ῾Αγίου, καὶ Φίλιππον καὶ Πρόχορον καὶ Νικάνορα καὶ Τίμωνα καὶ Παρμενᾶν καὶ Νικόλαον προσήλυτον ᾿Αντιοχέα, 6 οὓς ἔστησαν ἐνώπιον τῶν ἀποστόλων, καὶ προσευξάμενοι ἐπέθηκαν αὐτοῖς τὰς χεῖρας. 7 καὶ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ηὔξανε, καὶ ἐπληθύνετο ὁ ἀριθμὸς τῶν μαθητῶν ἐν ῾Ιερουσαλὴμ σφόδρα, πολύς τε ὄχλος τῶν ᾿Ιουδαίων ὑπήκουον τῇ πίστει.

Ευαγγελική Περικοπή (Μαρ. ιε΄43-ις΄8)
 43 ἐλθὼν ᾿Ιωσὴφ ὁ ἀπὸ ᾿Αριμαθαίας, εὐσχήμων βουλευτής, ὃς καὶ αὐτὸς ἦν προσδεχόμενος τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, τολμήσας εἰσῆλθε πρὸς Πιλᾶτον καὶ ᾐτήσατο τὸ σῶμα τοῦ ᾿Ιησοῦ. 44 ὁ δὲ Πιλᾶτος ἐθαύμασεν εἰ ἤδη τέθνηκε, καὶ προσκαλεσάμενος τὸν κεντυρίωνα ἐπηρώτησεν αὐτὸν εἰ πάλαι ἀπέθανε· 45 καὶ γνοὺς ἀπὸ τοῦ κεντυρίωνος ἐδωρήσατο τὸ σῶμα τῷ ᾿Ιωσήφ. 46 καὶ ἀγοράσας σινδόνα καὶ καθελὼν αὐτὸν ἐνείλησε τῇ σινδόνι καὶ κατέθηκεν αὐτὸν ἐν μνημείῳ, ὃ ἦν λελατομημένον ἐκ πέτρας, καὶ προσεκύλισε λίθον ἐπὶ τὴν θύραν τοῦ μνημείου. 47 ἡ δὲ Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ Μαρία ᾿Ιωσῆ ἐθεώρουν ποῦ τίθεται.
1 Καὶ διαγενομένου τοῦ σαββάτου Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ Μαρία ἡ τοῦ ᾿Ιακώβου καὶ Σαλώμη ἠγόρασαν ἀρώματα ἵνα ἐλθοῦσαι ἀλείψωσιν αὐτόν. 2 καὶ λίαν πρωῒ τῆς μιᾶς σαββάτων ἔρχονται ἐπὶ τὸ μνημεῖον, ἀνατείλαντος τοῦ ἡλίου. 3 καὶ ἔλεγον πρὸς ἑαυτάς· τίς ἀποκυλίσει ἡμῖν τὸν λίθον ἐκ τῆς θύρας τοῦ μνημείου; 4 καὶ ἀναβλέψασαι θεωροῦσιν ὅτι ἀποκεκύλισται ὁ λίθος· ἦν γὰρ μέγας σφόδρα. 5 καὶ εἰσελθοῦσαι εἰς τὸ μνημεῖον εἶδον νεανίσκον καθήμενον ἐν τοῖς δεξιοῖς, περιβεβλημένον στολὴν λευκήν, καὶ ἐξεθαμβήθησαν. 6 ὁ δὲ λέγει αὐταῖς· μὴ ἐκθαμβεῖσθε· ᾿Ιησοῦν ζητεῖτε τὸν Ναζαρηνὸν τὸν ἐσταυρωμένον· ἠγέρθη, οὐκ ἔστιν ὧδε· ἴδε ὁ τόπος ὅπου ἔθηκαν αὐτόν. 7 ἀλλ᾿ ὑπάγετε εἴπατε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ καὶ τῷ Πέτρῳ ὅτι προάγει ὑμᾶς εἰς τὴν Γαλιλαίαν· ἐκεῖ αὐτὸν ὄψεσθε, καθὼς εἶπεν ὑμῖν. 8 καὶ ἐξελθοῦσαι ἔφυγον ἀπὸ τοῦ μνημείου· εἶχε δὲ αὐτὰς τρόμος καὶ ἔκστασις, καὶ οὐδενὶ οὐδὲν εἶπον· ἐφοβοῦντο γάρ.

Υστερόγραφο
Ακούστε κι αυτό από τον Σχολιαστή ntranga ntrounga χωρίς κάτι δικό μου. Με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο : http://apotixisis.blogspot.gr/2016/05/blog-post_15.html

Ανοικτή Επιστολή Αγιορειτών Πατέρων για τη Μεγάλη Σύνοδο

 Ανοικτή Επιστολή Αγιορειτών Πατέρων για τη Μεγάλη Σύνοδο

ΟΜΟΒΡΟΝΤΙΑ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ

Καταιγισμὸς ἀντιδράσεων ἀπὸ τὸ Ἅγιον Ὄρος. Ανοικτή Επιστολή Αγιορειτών Πατέρων
Προς
Οικουμενικόν Πατριαρχείον,
Λοιπάς αυτοκεφάλους Ορθοδόξους Εκκλησίας,
Ιεράν Κοινότητα Αγίου Όρους,
Χριστεπώνυμον Πλήρωμα της Εκκλησίας

«Πραγμάτων επιδρομαί… τα των φίλων άπιστα, τα της Εκκλησίας αποίμαντα. Έρρει τα καλά, γυμνά τα κακά. Ο πλούς εν νυκτί, πυρσός ουδαμού. Χριστός καθεύδει, τι χρη παθείν;…». (Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος).

Όπως γνωρίζουμε πολύ καλά από την εκκλησιαστική ιστορία, η σύγκληση μιάς Συνόδου αφορά πρωτίστως στην θέσπιση και την στερέωση των Δογμάτων της Εκκλησίας και την οριοθέτησή της από την αίρεσιν. Δηλαδή, η Εκκλησία θεωρεί ως καθήκον της, εκ των ων ουκ άνευ, την καταπολέ­μηση κάθε αιρέσεως και την ορθοτόμηση του λόγου της αληθείας. Ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, μέγας Διδάσκαλος και Πατέρας της Εκκλησίας, σαφώς τονίζει « το να είναι πάντα τα εκτιθέμενα παρ᾿ αυτών δόγματα και οι κανόνες Ορθόδοξα ευσεβή και σύμφωνα ταίς θείαις Γραφαίς, ή ταίς προλαβούσαις Οικουμενικαίς Συν­όδοις», και «Αύτη εστί τα αιώνια όρια, α έθεντο οι πατέρες ημών και νόμοι οι υπάρχοντες εις τον αιώνα…τους οποίους σύνοδοι Οικουμενικαί τε και Τοπικαί διά Πνεύματος Αγίου εθέσπισαν». (Πηδάλιον, εκδ.Ρηγοπούλου, Θεσσαλονίκη 1991, σελ.16). Συμβάλλοντες, λοιπόν και εμείς, ως Αγιορείτες Μοναχοί και ως ζωντανά μέλη της Εκκλησίας προς τον σκοπό της πνευματικής αφυπνήσεως και ενισχύσεως του Ορθοδόξου φρονήματος του πιστού λαού, επιθυμούμε να καταθέσουμε και δημοσίως την ιδικήν μας μαρτυρία.
Η λεγομένη «Αγία και Μεγάλη Σύνοδος», η οποία ως γνωστόν, πρόκειται να λάβει χώρα τον προσεχή Ιούνιο στην Κρήτη (19-6-2016, με το παλαιό ημερολόγιο 6–6-2016), αποτελεί ένα στάδιο του προγράμματος του Διαχριστιανικού και Διαθρησκειακού Οικουμενισμού ή της Θρησκευτικής Παγκοσμιοποίησεως της Νέας Τάξεως Πραγμάτων, η οποία ως γνωστόν επιδιώκει να υποτάξει ολόκληρη την ανθρωπότητα με τρία μεθοδευμένα σχέδια, (α) με μία παγκόσμια κυβέρνηση, (β) με μία παγκόσμια οικονομία και (γ) με μία παγκό­σμια θρησκεία. Η εφαρμογή αυτού του στόχου για μια παγκόσμια θρησκεία, εγκαινιάστηκε πρώτα στον προτεσταντικό κόσμο με την λεγομένη “Οικουμενική κίνηση”, και στον ορθόδοξο κόσμο ξεκίνησε με τον ενθρονιστήριο λόγο του Πατριάρχου Κων/πόλεως Μελετίου Μεταξάκη (1923) και επηυξήθη με τον επίσης Πατριάρχη Κων/πόλεως Αθηναγόρα Σπύρου (1948-1972).
Αντί να καταδικάσει η λεγομένη «Αγία και Μεγάλη Σύνοδος» τις υφιστάμενες και καθημερινώς δρώσες αιρέσεις, οι οποίες πλανούν τους πιστούς, επιδιώκει πρωτίστως να αναγνωρίσει την Παναίρεση, κατά τον άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς, του Συγκρητιστικού Διαχριστιανικού και Διαθρησκειακού Οικουμενισμού, όπως έπραξαν και οι Παπικοί στην Β’ Βατικάνεια Σύνοδό τους (1962-1965). Ότι η λεγομένη «Αγία και Μεγάλη Σύνοδος» επιδιώκει να αναγνωρίσει τον Συγκρητιστικό Διαχριστιανικό και Διαθρησκειακό Οικουμενισμό, αποδεικνύεται από τα κατωτέρω:

1) Το προσυνοδικό κείμενο της Συνάξεως των Προκαθημένων το οποίο παραπέμπεται προς υιοθέτηση από τις Αυτοκέφαλες Ορθόδοξες Εκκλησίες, στη λεγομένη «Αγία και Μεγάλη Σύνοδο», στο άρθρο με τίτλο «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον» αναγνωρίζει ότι οι Παπικοί και οι Προτεστάντες δεν είναι αιρετικοί, αλλά εντάσσονται στην Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία του Συμβόλου της Πίστεως Νικαίας – Κωνσταντινουπόλεως, υπερτονίζοντας την ιστορικότητά τους ως εκκλησίες και παραβλέποντας σκανδαλωδώς την αίρεσή τους, λέγοντας ότι «Η Ορθόδοξη Εκκλησία αναγνωρίζει την ιστορικήν ύπαρξιν άλλων Χριστιανικών Εκκλησιών και Ομολογιών μη ευρισκομένων εν κοινωνία μετ᾿ αυτής», παραβλέποντας έτσι την δογματική διδασκαλία της Εκκλησίας, έστω και αν η Η’ Οικουμενική Σύνοδος, επί Πατριάρχου Μεγάλου Φωτίου (879-880) και με τις ψήφους των αντιπροσώπων του τότε Πάπα της Δύσεως, είχε καταδικάσει το αιρετικό filiogue ( και εκ του Υιού). Έτσι προσβάλλεται το Εκκλησιολογικό Δόγμα της Εκκλησίας και δημιουργείται Εκκλησιολογική αίρεση, διότι η Εκκλησία οριοθετείται από τα Δόγματα της πίστεως και ταυτίζεται με τους πραγματικούς πιστούς, τους αποτελούντας το Σώμα του Χριστού, με Κεφαλή αυτόν τον ίδιον τον Σωτήρα, μέσω της ακριβούς Ορθοδόξου Πίστεως, καθώς επίσης και της ορθής και μη παραποιημένης πνευματικής ζωής και της εν μετανοία συμμετοχής τους στα Μυστήρια της Αγίας μας Εκκλησίας.

2) Το ίδιο προσυνοδικό κείμενο, αναγνωρίζει το Παγκόσμιο Συμβούλιο των «Εκκλησιών» (ή ακριβέστερα αιρέσεων), το οποίο έχει ιδρυθεί το 1948 από την Νέα Τάξη Πραγμάτων, για να εξυπηρετήσει τους σκοπούς της θρησκευτικής παγκοσμιοποιήσεως, δηλαδή την Παγκόσμια Θρησκεία του Αντιχρίστου. Το Π.Σ.Ε. αρχικά είχε ως σκοπό του τον Συγκρητιστικό Διαχριστιανικό Οικουμενισμό, ενώ στη συνέχεια, τις τελευταίες δεκαετίες, διεύρυνε τις επιδιώξεις του και στην προώθηση του Συγκρητιστικού Διαθρησκειακού Οικουμενισμού. Αναγνωρίζει τα διάφορα κείμενα του Π.Σ.Ε. ως δεσμευτικά για την Μεγάλη Σύνοδο και την Ορθόδοξη Εκκλησία. Τα κείμενα αυτά « είναι μετέωρα. Τα διαχειρίζονταν κάποιοι αντιπρόσωποι, οι οποίοι είπαν τις απόψεις τους, υπέγραψαν τα κείμενα εξ ονόματος των Τοπικών βέβαια Εκκλησιών, πλην όμως οι Ιεράρχες των Εκκλησιών αυτών δεν είχαν ιδέα, ποιες ήταν οι αποφάσεις των αντιπροσώπων τους.» (καθηγ. Α.Π.Θ. Δημ. Τσελεγγίδης). Αυτό σημαίνει ότι το εν λόγω προσυνοδικό κείμενο προσβάλλει και το σωτηριολογικό δόγμα της Εκκλησίας, κατά το οποίο μόνο μέσα στην Αληθινή Ορθόδοξη Εκκλησία, κατά την ανωτέρω έννοια, ο πραγματικός πιστός, διά του ελέους της Θείας Χάριτος και των ακτίστων ενεργειών του Αγίου Τριαδικού Θεού, επιτυγχάνει τη σωτηρία του και συγκεκριμένα έχει τη θέα του Θεανδρικού Προσώπου του Χριστού και την εξ αυτής ατελεύτητη Θεογνωσία και μακαριότητα. Διότι το ίδιο προσυνοδικό κείμενο αναγνωρίζοντας το Π.Σ.Ε. αποδέχεται την θεωρία ότι όλες οι «εκκλησίες» ή ακριβέστερα αιρέσεις, και όλα τα θρησκεύματα, κατά την πρόσφατη διεύρυνσίν του, «σώζουν» ή κατά την δική του νοοτροπία, οδηγούν αορίστως και σοφιστικώς στην ίδια Υπερβατική Πραγματικότητα (Ultimate Reality) η οποία περιλαμβάνει όλους τους ψευδο-θεούς και τα ψευδο-σεβάσματά τους, τα οποία είναι δημιουργημένα κατ’ ανθρωπίνη επίνοια υποβαλλομένη από τον σατανά.

3) Η αναγνώρισι από το εν λόγω προσυνοδικό κείμενο των Παπικών ως δήθεν «εκκλησίας» οδηγεί αναπόφευκτα στο επόμενο στάδιο του Εωσφορικού Συγκρητιστικού Διαχριστιανικού και Διαθρησκειακού Οικουμενισμού, το οποίο είναι η συγκρητιστική «ένωσις» των Αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών με τους Παπικούς μέσω του επακόλουθου «κοινού ποτηρίου» και της υποταγής αυτών στο πρωτείο εξουσίας και το αλάθητο του αιρεσιάρχη Πάπα, δηλαδή στην μετατροπή των Αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών σε Ουνιτικές. Αυτό σημαίνει την δογματική και διοικητική υποταγή των Αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών ως Ουνιτικών στον Πάπα, με βάση τις επιδιώξεις του Βατικανού και τον κώδικα Κανόνων των Ανατολικών Καθολικών (Ουνιτικών) Εκκλησιών, που εκδόθηκε από τον Πάπα Ιωάννη – Παύλο Βʹ το 1990. Ως γνωστόν, ο Κώδικας αυτός προβλέπει τα εξής τέσσαρα είδη Ουνιτικών Εκκλησιών ιδίου δικαίου (sui generis), στα οποία θα υποταχθούν οι Ορθόδοξες Εκκλησίες: 1) Πατριαρχικές Εκκλησίες ιδίου δικαίου (εδώ θα υπαχθούν όσες Ορθόδοξες Εκκλησίες είναι Πατριαρχεία), 2) Αρχιεπισκοπικές Εκκλησίες ιδίου δικαίου (εδώ θα υπαχθούν όσες Αυτοκέφαλες Εκκλησίες δεν είναι Πατριαρχεία), 3) Μητροπολιτικές Εκκλησίες ιδίου δικαίου και 4) Άλλες Εκκλησίες ιδίου δικαίου (κανόνες 55, 511 και 155 του ιδίου κώδικα).

4) Το Πατριαρχείο Κων/πόλεως, ως Προεδρεύον στην Σύναξη των Προκαθημένων, απέρριψε αυθαίρετα και δεν προώθησε στην λεγομένη «Αγία και Μεγάλη Σύνοδο» την πρόταση της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του έτους 2015 για την τυπική αναγνώριση της Συνόδου επί Πατριάρχου Μεγάλου Φωτίου ως Η’ Οικουμενικής, η οποία καταδίκασε το filiogue και το παπικό πρωτείο εξουσίας και της Συνόδου επί Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά ως Θ’ Οικουμενικής (1351), η οποία καταδίκασε την Λατινική κακοδοξία ότι η Θεία Χάρις είναι κτιστή. Η ησυχαστική θεολογία του αγίου Γρηγορίου Παλαμά του Αγιορείτου, έχει κεφαλαιώδη σημασία για την ορθόδοξη θεολογία διά τούτο και μισείται θανάσιμα υπό των παπικών.Η αυθαίρετη αυτή απόρριψη σηματοδοτεί σαφώς τον προσανατολισμό της λεγομένης «Αγίας και Μεγάλης Συνόδου» όχι προς την Ορθοδοξία αλλά προς την παναίρεση του Οικουμενισμού, η οποία αποδομεί την Ορθόδοξη Θεολογία μέσω της νομιμοποιήσεως όλων των αιρέσεων.

5) Ενώ, στην παράδοση της Εκκλησίας οι Άγιες και Μεγάλες Σύνοδοι ή οι Οικουμενικές Σύνοδοι συγκαλούνταν με αντιπροσωπίες των Αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών, όπου ψήφιζαν όλοι οι Συνοδικοί Αρχιερείς δυνάμει της ισότητος της Επισκοπικής τους χειροτονίας, στην λεγομένη «Αγία και Μεγάλη Συν­οδο», σύμφωνα με τον κανονισμό της τον οποίο υιοθέτησε η Σύναξη διά των προκαθημένων τους, δεν ψηφίζουν όλοι οι Συνοδικοί Αρχιερείς, αλλά μόνον οι Αυτοκέφαλες Εκκλησίες διά των Προκαθημένων τους. Δηλαδή, ενώ μέλη των Συνόδων είναι όλοι οι Επαρχιούχοι Αρχιερείς, στην λεγομένη «Αγία και Μεγάλη Σύνοδο» μέλη είναι μόνον οι Αυτοκέφαλες Εκκλησίες, πράγμα το οποίο αντίκειται πλήρως στην Ορθόδοξη Εκκλησιολογία και στο Ορθόδοξο Κανονικό Δίκαιο.

6) Ενώ οι αποφάσεις των Αγίων και Μεγάλων Συνόδων ή των Οικουμενικών Συνόδων οι οποίες αφορούν σε θέματα πίστεως, κατά την Ορθόδοξη Εκκλησιολογία και κατά το Ορθόδοξο Κανονικό Δίκαιο, πρέπει να έρχονται εις κρίσιν και να εγκρίνονται ή να απορρίπτονται, τόσο από τους Επαρχιούχους Αρχιερείς, όσο και από τον κλήρο, τους μοναχούς και τον ορθοδοξο λαό, κανονισμός της λεγομένης «Αγίας και Μεγάλης Συνόδου», αντιθέτως προς την ορθόδοξη εκκλησιολογία καθιστά υποχρεωτικές και επιβάλλει τις αποφάσεις της εν λόγω Συνόδου για όλα τα μέλη της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Μάλιστα, δε προειδοποιεί ότι θα τιμωρήσει όλες τις τάξεις του Χριστεπωνύμου Πληρώματος, για την μη αποδοχή των αποφάσεών της. Τοιουτοτρόπως, καταλύουν πλήρως την συνοδικότητα της Ορθοδόξου Εκκλησίας, και αφαιρούν, το αγιοπνευματικό χάρισμα «της διακρίσεως των πνευμάτων», το οποίο χαρίζεται σε κάθε αληθινά πιστό που έχει διέλθει από τα στάδια της καθάρσεως των παθών, του φωτισμού και έχει αξιωθεί να λάβει την κατά χάριν θέωσιν, και το οποίο δίδεται σε όλα τα μέλη της Εκκλησίας και όχι μόνον στους επισκόπους. Διά τούτο όφειλε να κληθούν, από την Πανορθόδοξο Σύνοδο, ως μέλη της Συνόδου, και κατηξιωμένα αγιοπνευματικά πρόσωπα, από τον κλήρο, τον μοναχισμό και από τα πιστά λαικά μέλη της Εκκλησίας, όπως πάντοτε γινόταν σε όλες τις Συνόδους. Η ορθόδοξη εγκυρότητα όμως μιάς Συνόδου πρώτον εξαρτάται από την ορθότητα και την ορθοδοξότητα των δογμάτων της, «εκείνας οίδε αγίας και εγκρίτους συνόδους ο ευσεβής της Εκκλησίας κανών, ας ορθότης δογμάτων έκρινεν». (άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής PG 90, 148). Τέλος για να θεωρηθεί μία Οικουμενική Σύνοδος όντως Ορθόδοξη, θα πρέπει οι αποφάσεις της να γίνουν αποδεκτές όχι μόνον από τους ιεράρχες, αλλά και από όλο το ορθόδοξο πλήρωμα. Όπως ευστόχως το ίδιο το Οικουμενικό Πατριαρχείο μας έχει διαχρονικώς θεσπίσει λέγοντας: «….υπερασπιστής της Θρησκείας εστί αυτό το σώμα της Εκκλησίας ήτοι αυτός ο λαός, όστις εθέλει το θρήσκευμα αυτού αιωνίως αμετάβλητον και ομοειδές των Πατέρων αυτού». ( Εγκύκλιος 6ης Μαΐου 1848).

7) Ένα από τα θέματα της Συνόδου θα έπρεπε να είναι και το ημερολογιακό ζήτημα το οποίο έχει διχάσει μέχρι σήμερα εορτολογικά την Ορθόδοξη Εκκλησία, και είναι το πρώτο χτύπημα του οικουμενισμού κατά της Ορθοδοξίας. Κατόπιν των ανωτέρω καθηκόντως ενημερώνουμε το Πατριαρχείο Κων/πόλεως, τις λοιπές Αυτοκέφαλες Εκκλησίες, την Ιεράν Κοινότητα Αγίου Όρους, καθώς και το Χριστεπώνυμο Πλήρωμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ότι ως Αγιορείτες Πατέρες, αγωνιζόμενοι να διατηρήσουμε μέσω της ακριβούς Ορθοδόξου Πίστεώς μας τον οργανικό σύνδεσμό μας με την Κεφαλή της Εκκλησίας, τον Θεάνθρωπο Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν, και επόμενοι τοις αγίοις Πατράσι, δεν θα αποδεχθούμε και θα απορρίψουμε εκ των υστέρων την λεγομένη «Αγία και Μεγάλη Σύνοδο»:
1) Αν η εν λόγω Σύνοδος δεν απορρίψει πλήρως το προσυνοδικό κείμενο «σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν χριστιανικό κόσμο».
2) Αν δεν καταδικάσει την παναίρεση, κατά τον άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς, του Εωσφορικού Συγκρητιστικού Διαχριστιανικού και Διαθρησκειακού Οικουμενισμού.
3) Αν δεν αναγνωρίσει τις Συνόδους επί Πατριάρχου Μεγάλου Φωτίου και αγίου Γρηγορίου του Παλαμά ως Οικουμενικές (Η´ και Θ´ αντιστοίχως), οι οποίες είναι ήδη αναγνωρισμένες στη συνείδηση του Χριστεπωνύμου Πληρώματος.
4) Αν δεν ψηφίσουν τις αποφάσεις της λεγομένης « Αγίας και Μεγάλης Συνόδου» όχι οι Αυτοκέφαλες Ορθόδοξες Εκκλησίες διά των Προκαθημένων τους, όπως προβλέπει ο Κανονισμός της, αλλά όλοι οι Συνοδικοί Αρχιερείς αυτής, όπως προβλέπει η Ορθόδοξος Εκκλησιολογία και το Ορθόδοξο Δίκαιο.
5) Αν δεν αποσύρουν τον κανονισμό περί υποχρεωτικής αποδοχής εκ των υστέρων των αποφάσεων της Συνόδου, από όλες τις τάξεις του Χριστεπωνύμου Πληρώματος, προσβάλλοντας κατ᾿ αυτόν τον τρόπον το ορθόδοξο δογματικό και εκκλησιολογικό κριτήριό μας, το οποίο είναι ένα αναφαίρετο δικαίωμα όλων των μελών της Εκκλησίας.
6) Αν δεν αποσύρουν τα θέματα περί της νηστείας και του δευτέρου γάμου των κληρικών, τα οποία και μόνον που σκέφθηκαν να τα θέσουν είναι ακόμη μια απόδειξις, ότι η εν λόγω Σύνοδος σκοπόν έχει την σταδιακή κατάργηση της νηστείας, μιμούμενοι και σε αυτό τους παπικούς. Εκκλησία, όμως χωρίς άσκηση και σταυρικό βίο δεν οδηγεί ποτέ στην Ανάσταση, αλλά στον πνευματικό θάνατο, φυγαδεύοντας το Άγιον Πνεύμα και οδηγώντας στην πλήρη εκκοσμίκευση.

Άγιοι Αρχιερείς, κατόπιν όλων τούτων τα οποία, για εμάς είναι θέματα σωτηριολογικά, σας παρακαλούμε πολύ εις την Παν­ορθόδοξον αυτήν Σύνοδον να ορθοτομήσετε «τον Λόγον της Αληθείας» και μη επιτρέψετε να ζήσουμε μία νέα Φερράρα – Φλωρεντία. Εάν ούτως πράξετε άγιοι Αρχιερείς τότε, ο ουρανός και η γη θα ευφρανθούν, άγγελοι και άνθρωποι πνευματικώς θα πανηγυρίσουν. Τα ονόματά σας θα γραφούν εν βίβλω ζωής και τότε όντως θα είσθε «και τρόπων μέτοχοι και θρόνων διάδοχοι» των αγίων Αποστόλων και των αγίων Πατέρων. Παρακαλούμε μείνατε σταθεροί, σταθείτε αντάξιοι της ιστορίας και της Αρχιερωσύνης σας, με την οποίαν σας ετίμησε η Εκκλησία.

Εάν τουναντίον δεν ορθοτομήσετε τον Λόγον της αληθείας, ας γνωρίζετε ότι :

Α)  Έχετε σχίσει, τον άρραφο χιτώνα του Κυρίου, έχετε ατιμάσει την πανάσπιλον και παναμώμητον Νύμφην του Χριστού, την ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ. Εάν όντως ούτως εξελιχθούν τα πράγματα, τότε εσείς θα είστε εκείνοι, οι οποίοι θα δημιουργήσετε σχίσμα στην Εκκλησία και επάνω σας θα φέρετε ολόκληρη την ιστορική ευθύνη για τις συνέπειες και τα αποτελέσματά του. Τότε ας γνωρίζετε ότι με βάση την Ορθόδοξη Εκκλησιολογία και το Ορθόδοξο Κανονικό Δίκαιο, διά την συνείδηση του ορθοδόξου πληρώματος έχετε αφορισθεί, «θέτοντας ουσιαστικώς εαυτούς εκτός Εκκλησίας». (“Ομολογία Πίστεως κατά του Οικουμενισμού”, Σύναξις κληρικών και μοναχών 2009). Ο Κύριος δε ως καλώς επίστασθε μας παραγγέλλει να μη ακολουθούμε αλλοτρίους ποιμένας,: « Αμήν αμήν λέγω υμίν, ο μη εισερχόμενος διά της θύρας εις την αυλήν των προβάτων, αλλά αναβαίνων αλλαχόθεν, εκείνος κλέπτης εστί και ληστής· ο δε εισερχόμενος διά της θύρας ποιμήν εστι των προβάτων. Τούτω ο θυρωρός ανοίγει, και τα πρόβατα της φωνής αυτού ακούει, και τα ίδια πρόβατα καλεί κατ’ όνομα και εξάγει αυτά. και όταν τα ίδια πρόβατα εκβάλη, έμπροσθεν αυτών πορεύεται, και τα πρόβατα αυτώ ακολουθεί, ότι οίδασιν την φωνήν αυτού· αλλοτρίω δε ου μη ακολουθήσωσιν, αλλά φεύξονται απ᾿ αυτού, ότι ουκ οίδασι των αλλοτρίων την φωνήν». (Ιωάν. Ι, 1-5).

Β)  Είμεθα υποχρεωμένοι και εμείς να εφαρμόσουμε τους Ιερούς Κανόνες της Εκκλησίας μας, τον γνωστόν ΙΕʹ κανόνα της Πρωτοδευτέρας Οικουμενικής Συνόδου, σύμφωνα με τον οποίον οφείλουμε να κάνουμεν διακοπή της μνημονεύσεως όλων των αιρετικών λατινοφρόνων – φιλοενωτικών Οικουμενιστών. Επομένως κατ᾿ ανάγκη θα διακόψουμε την διαμνημόνευσιν του ονόματός τους, κατά την προσκομιδή από το άγιον δισκάριον, που συμβολίζει την Ορθόδοξον Εκκλησίαν, όλων εκείνων των Επισκόπων, κληρικών και λαικών που θα υπογράψουν αυτήν την αιρετικήν Σύνοδον. Καθώς και όλων όσων συμφωνούν μαζί τους και θα ακολουθήσουν συνειδητά αυτή την αίρεση.
Με όλους αυτούς, οι οποίοι καθίστανται πλέον αιρετικοί διά την Εκκλησίαν δεν ημπορούμεν να έχουμε εκκλησιαστική κοινωνία, έως ότου δημοσίως μετανοήσουν και αποκηρύξουν την αίρεση του Οικουμενισμού καθώς θα ορίσει η Ορθόδοξος Εκκλησία διά Συνόδου.

Οι Ιεροί Κανόνες της Εκκλησίας έχουν Οικουμενικό, διαχρονικό και αιώνιον κύρος και ισχύν και ουδεμία Σύνοδος, πατριάρχης ή επίσκοπος δύνανται να τους ακυρώσουν. Σύμφωνα με αυτούς:
- «Ει τις ακοινωνήτω καν εν οίκω συνεύξηται, ούτος αφοριζέσθω» (Κανών Ιʹ, Των Αγίων Αποστόλων).
- «Επίσκοπος ή Πρεσβύτερος, ή Διάκονος αιρετικοίς συνευξάμενος, ΜΟΝΟΝ, αφοριζέσθω, ει δε επέτρεψεν αυτοίς, ως κληρικοίς ενεργήσαί τι, καθαιρείσθω». (Κανών ΜΕʹ, των Αγίων Αποστόλων).
Μόνον απ᾿ αυτούς τους δύο Κανόνες που επισημαίνουμε, ας αναλογισθεί κάθε επίσκοπος, κληρικός, μοναχός και χριστιανός ορθόδοξος, πόση ακρίβεια οφείλουμε όλοι μας να έχουμε στην εφαρμογή των Ιερών Κανόνων. Οι Ιεροί Κανόνες είναι οι ασφαλιστικές δικλείδες της Εκκλησίας και ως διαχρονικοί, δεν είναι πρέπον να παραβιάζονται και οφείλουν να εφαρμόζονται υφ’ όλων των πιστών.

ΔΙΑΚΟΠΗ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ
Σεβαστή Ιερά Κοινότης και Άγιοι Καθηγούμενοι,
Τα εκατόν χρόνια άκρας κατά Θεόν οικονομίας και ανοχής, απέναντι σε οικουμενιστές–λατινόφρονες και φιλενωτικούς επισκόπους, είναι υπεραρκετά. Η ζημία και η αλλοίωσι που έχει προκαλέσει αυτή η ψευδεπίγραφη “οικονομία” στο Ορθόδοξο κριτήριο κλήρου και λαού είναι ήδη τεραστίων διαστάσεων. Στο Άγιον Όρος όμως έχουμε την διαχρονική και αγιοπνευματική παράδοση, ως ιερά παρακαταθήκη των Οσίων Αγιορειτών Πατέρων και των Γερόντων, εκ των οποίων διδασκόμεθα, ότι οσάκις υπάρχει αίρεσις εντός της Εκκλησίας, πρέπει να προχωρούμε στην διακοπή μνημοσύνου, όλων εκείνων που πρεσβεύουν αίρεσιν και από φόβον ή και δειλίαν, ακολουθούν τους αιρετικούς επισκόπους και δεν διακόπτουν το μνημόσυνό τους εν τοις μυστηρίοις.

Υπενθυμίζουμε ότι το Άγιον Όρος από το 1924 έως το 1974 είχε διακόψει την μνημόνευση του Πατριάρχου, πρώτον λόγω της εισαγωγής της καινοτομίας της αλλαγής του ημερολογίου και δεύτερον, λόγω της άρσεως των αναθεμάτων επί πατριαρχίας Αθηναγόρου.

Εσείς, Άγιοι Καθηγούμενοι, ερχόμενοι οι περισσότεροι εξ υμών μετά των μοναστικών συνοδειών σας εκ του κόσμου, διά να επανδρώσετε τις Ιερές Μονές λόγω λειψανδρίας, επαναφέρατε και το μνημόσυνον του Πατριάρχη, καίτοι δεν άλλαξε τίποτε προς το καλύτερον, ούτε ο πρώην Πατριάρχης Δημήτριος ούτε ο νυν Πατριάρχης κ.Βαρθολομαίος. Οι παλαιοί αγιορείτες στην αρχή, όταν ανέλαβε ο Πατριάρχης Δημήτριος, είχαν χρηστές ελπίδες ότι θα ορθοτομήσει την Πίστη. Όταν όμως εδήλωσε επισήμως, ότι θα ακολουθήσει απαραλλάκτως την γραμμή του μεγάλου προκατόχου του Αθηναγόρα, τότε, όλοι σχεδόν, επανέλαβαν ότι θα συνεχίσουν την διακοπή του μνημοσύνου. Σεβομένη η Ιερά Κοινότης το αγιορείτικο και ορθόδοξο αυτό φρόνημα σε έκτακτη Διπλή Ιερά Σύναξη αποφάσισε σχετικώς με το θέμα: “Επαφίεται εις την συνείδησιν εκάστης Μονής, η διαμνημόνευσις του ονόματος του Οικουμενικού Πατριάρχου”. (ΝΒʹ Συνεδρία εκτάκτου Διπλής Ιεράς Συνάξεως, 13 Νοεμβρίου 1971). Το δικαίωμα, λοιπόν της διακοπής μνημοσύνου, εκτός από τους Ιερούς Κανόνες, μας το παρέχει και η ίδια η Ιερά Κοινότητα, ακολουθούσα την ιερά παράδοση του ιερού ημών Τόπου.

Είναι, όμως ποτέ δυνατόν, να υπάρχει Ιερά Μονή και Μοναχός που να μη έχει ορθόδοξη συνείδηση και ευαίσθησία;

Η διακοπή του μνημοσύνου γίνεται εις ένδειξιν διαμαρτυρίας με απώτερον σκοπόν την καταδίκη της αιρέσεως και την καθαίρεση των αιρετικών επισκόπων, εάν δεν μετανοήσουν.Η Ιερά Μονή Καρακκάλου εις απάντησίν της προς την Ιερά Κοινότητα, είχε γράψει τα εξής:

- «Η καθ᾽ ημάς Ιερά Μονή υπό στοιχεία ΙΔ΄ εν τη σημερινή Συνάξει 21.9.1972 εξήτασε και αύθις το επίμαχον θέμα του μνημονεύματος, και παρ᾽ όλον τον σεβασμόν και τα ωραία λόγια του αγίου προέδρου, άτινα εμελετήσαμεν μετά προσοχής εν τη εγκυκλίω του… ήχθη εις την απόφασιν να πληροφορήση υμάς, την υμετέραν Σεβασμιότητα, γραπτώς τα κάτωθι, εν σχέσει με το σοβαρόν εκκλησιαστικόν θέμα. Επιθυμούμε να επαναλάβωμεν την εν πεποιθήσει και αμετάθετον απόφασιν ημών περί συνεχίσεως της διακοπής του Πατριαρχικού Μνημοσύνου εις ένδειξιν διαμαρτυρίας, εφ᾽ όσον ο νέος Οικουμενικός Πατριάρχης Δημήτριος ο Α΄ θα συνεχίση την τηρουμένην υπό της Ιεράς Συνόδου Γραμμής, την οποίαν είχε χαράξει ο Αθηναγόρας. (βλ. Ο.Τ.α.φ 213 , 1-7-1974).

Η Ι.Μ. Αγίου Παύλου επί Ηγουμενίας του Γέροντος Ανδρέα, απήντησε ωσαύτως:
- «…η απόφασις ημών είναι ότι δεν δυνάμεθα να προχωρήσωμεν εις συζήτησιν παρά μόνον εφ᾽ όσον δηλωθή υπό της Α. Παναγιότητος διά του τύπου ότι δεν θα ακολουθήση την πορείαν του προκατόχου Αυτού».

Επίσης, ο Ηγούμενος της Ι. Μονής π.Ανδρέας απήντησε προς την Ι.Κοινότητα:
- «Λόγοι εκκλησιαστικής συνειδήσεως δεν μου επιτρέπουν να επαναλάβω το μνημόσυνον, διότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης είναι νεωτεριστής, βαδίζει τα ίχνη του Οικουμενιστού Αθηναγόρου του οποίου τας απόψεις και τα αιρετικά φρονήματα δεν κατεδίκασεν». (βλ. Ο.Τ. α.φ. 213, 1-7-1974).

Αυτό ήταν το παλαιό Άγιον Όρος άγιοι Καθηγούμενοι, το οποίον κάποιοι από εσάς το προλάβατε και κάποιοι από εσάς πολλές φορές λειτουργήσατε χωρίς να μνημονεύσετε το όνομα του Πατριάρχου, όπως έκαναν σχεδόν και όλοι οι αγιορείτες μοναστηριακοί και κελλιώτες, πολλούς εκ των οποίων σήμερα τιμούμε ως λίαν εναρέτους, πνευματικούς Γέροντες και αγίους. Γιατί όμως δεν τους μιμούμεθα και στο θέμα αυτό της διακοπής του μνημοσύνου των οικουμενιστών επισκόπων, όπως έκανε και ο άγιος Γέροντας Παίσιος; Μήπως πιστεύετε ότι τα μυστήρια είναι άκυρα, όταν δεν μνημονεύουμε το όνομα του πατριάρχη; Τόσα χρόνια και τόσες χιλιάδες θείες λειτουργίες που είχαν τελεσθεί ήταν λοιπόν άκυρες; Άπαγε της βλασφημίας!

Μετά από όλα αυτά Σεβαστή Ιερά Κοινότης και Άγιοι Καθηγούμενοι, επιθυμούμε να σας ενημερώσουμε και να σας καταστήσουμε υπευθύνους, ότι εάν η μελετωμένη Πανορθόδοξος Σύνοδος δεν καταδικάσει την Παναίρεση του Συγκρητιστικού Διαχριστιανικού και Διαθρησκειακού Οικουμενισμού, εμείς σας γνωστοποιούμε ότι θα ακολουθήσουμε την παράδοση του Αγίου Όρους και τους παλαιούς Οσίους Αγιορείτες Πατέρες οι οποίοι από την εποχή του αιρετικού λατινόφρονος – ενωτικού πατριάρχου Βέκκου (1272) και πάλιν από το 1924 έως το 1974 είχαν διακόψει το μνημόσυνον.

Εμείς ως Αγιορείτες Πατέρες και ως μέλη της Εκκλησίας, δηλώνουμε ότι δεν έχουμε καμμία σχέση με κάθε «ζηλωτική» παράταξη ή ακρότητα ή φανατισμό, αλλά επόμενοι τοις αγίοις Πατράσι και συστοιχούμενοι στην διαχρονική Αγιορειτική παράδοση την σφραγισθείσαν με το αίμα τόσων αγίων Οσιομαρτύρων, επιθυμούμε με τον οφειλόμενο σεβασμό να σας προετοιμάσουμε και να σας επιστήσουμε την προσοχή σχετικά με το θέμα αυτό. Θεωρούμε τούτο ως οφειλόμενον καθήκον μας έναντι των αγίων Οσιομαρτύρων και της ιεράς παραδόσεως. Θα σταματήσουμε, λοιπόν επισήμως και εμείς την διαμνημόνευση του οικουμενικού πατριάρχη.

Δεν επιθυμούμε ποτέ να ακολουθήσουμε μία εκκοσμικευμένη “εκκλησία”. Διότι μία τοιαύτη, “Πανορθόδοξος Σύνοδος”, η οποία θα παρέχει εκκλησιαστικότητα στους αιρετικούς, και νομιμοποίηση των αιρέσεων, ακυρώνει το Σύμβολον της Πίστεως και γκρεμίζει όλη την Ορθόδοξη Εκκλησιολογία και αντεισάγει μια εκκοσμικευμένη «εκκλησία». Μία, όμως εκκοσμικευμένη “Εκκλησία”, όπως γνωρίζουμε δεν δύναται να παράσχη σωτηρία σε όσους θα την ακολουθήσουν. Μήπως το Βατικανό και ο παπισμός και όλες οι άλλες πανσπερμίες των Προτεσταντών κλπ. δεν είναι εκκοσμικευμένες “εκκλησίες”;

Η Εκκλησία του Χριστού ούτε σχίζεται, ούτε διαιρείται, όπως πιστεύει ο Πατριάρχης, με την αιρετική του θεωρία περί “Διηρημένης Εκκλησίας”, και ούτε έχει ανάγκη η Εκκλησία από τους οικουμενιστές για να την ενώσουν. Η Εκκλησία δεν διαιρείται ποτέ, γιατί είναι ο ίδιος ο Χριστός ως κεφαλή της, όστις είναι πάντοντε ενωμένος με το σώμα Του. Οι αιρετικοί αποκόβονται από την άμπελο-Εκκλησία. «Εάν μη τις μείνη εν εμοί, εβλήθη έξω ως το κλήμα, και εξηράνθη, και συνάγουσιν αυτά, και εις πυρ βάλλουσι, και καίεται». (Ιωάν., 15, 6).

Τοιουτοτρόπως μία τοιαύτη Σύνοδος, η οποία θα αναγνωρίσει ως “εκκλησίες”, τους αιρετικούς, παύει να είναι Σύνοδος και αποβαίνει ληστρική, αιρετική και ψευτοσύνοδος. Όσοι την υπογράψουν και όσοι την αποδεχθούν θα καταδικαστούν ως έσχατοι αιρετικοί χείρονες πάντων των προγενεστέρων. Εν τη φοβερά εκείνη ημέρα της Κρίσεως, η έκπτωσή τους θα είναι πιο φοβερή και από την πτώση του Ιούδα, του Αρείου και του Πάπα, διότι αυτοί δεν γνώριζαν καλά ποίον ηρνούντο, «ει γαρ έγνωσαν, ουκ αν τον Κύριον της δόξης εσταύρωσαν». (Α΄Κορ.Βʹ8).
Οι σημερινοί Οικουμενιστές και κυρίως οι πρωτοστατούντες γνωρίζουν πολύ καλά ποίον σταυρώνουν, τον Αναστάντα ΚΥΡΙΟΝ ΤΗΣ ΔΟΞΗΣ διά της παναιρέσεως του Οικουμενισμού.
Πως είναι δυνατόν Άγιοι Πατέρες, από την μία να εορτάζουμε με λαμπρά αγρυπνία στον Ιερό Ναό του Πρωτάτου την μνήμην του Αγίου Οσιομάρτυρος Κοσμά του Πρώτου, ο οποίος απαγχονίσθηκε, καθώς και των άλλων Οσιομαρτύρων που μαρτύρησαν από τους λατινόφρονες της εποχής εκείνης, και από την άλλη να υποδεχόμεθα με τιμές και δοξολογίες στον ίδιο Ιερό Ναό του Πρωτάτου, τόσους και τόσους συγχρόνους οικουμενιστές λατινόφρονες φιλενωτικούς Αρχιερείς; Δεν το χωράει ο νούς μας, δεν το αντέχει η συνείδησή μας. Ο Μέγας Προφήτης Ηλίας, ο πυρφόρος και ζηλωτής του Κυρίου είπε στον βασιλέα Αχαάβ και στον λαό του Ισραήλ, που παρέπαιαν: « Έως πότε υμείς χωλανείτε επ᾿ αμφοτέραις ταίς ιγνύαις υμών; Ει έστι Κύριος ο Θεός, πορεύεσθε οπίσω αυτού· ει δε ο Βάαλ αυτός, πορεύεσθε οπίσω αυτού». Εάν ο πάπας είναι Εκκλησία, ω ταλαίπωροι οικουμενιστές, πορεύεσθε λοιπόν οπίσω αυτού, πηγαίνετε στον Πάπα να σας κάνει και καρδιναλίους, όπως έγινε και εκείνος ο δυστυχισμένος πρώην Νικαίας Βησσαρίων, και αφήστε μας ησύχους να υπηρετήσουμε την ταπεινή και καθημαγμένη από τα αίματα των Μαρτύρων Ορθοδοξία μας.

Άγιοι Πατέρες έως πότε θα ζούμε αυτήν την πνευματική, εκκλησιαστική σχιζοφρένια των οικουμενιστών;

Αυτή η προδοσία της Ορθοδοξίας, ποτέ Κύριε μη επιτρέψεις να γίνη. Αλλά σήμερα η εκκλησιαστική κατάσταση είναι όσο ποτέ άλλοτε κρίσιμη. Όλα είναι πιθανά και πρέπει όλοι μας να είμαστε έτοιμοι για όλα. Ίσως ζήσουμε για άλλη μία φορά μία νέα ΦΕΡΡΑΡΑ-ΦΛΩΡΕΝΤΙΑ, με όλες τις πνευματικές και εθνικές συμφορές που θα επακολουθήσουν, λόγω της προδοσίας της πίστεως. Εμείς ευχόμεθα όλοι μας να σταθούμε αντάξιοι των περιστάσεων και με την χάρη του Χριστού και της Παγαγίας μας, να ομολογήσουμε την Ορθόδοξο πίστη μας μέχρι και αίματος, εάν χρειασθεί.

Ευχόμεθα η Χάρις του Αγίου Τριαδικού Θεού, διά πρεσβειών της Εφόρου του Αγιωνύμου Όρους, Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου, να φωτίσει τους αγίους Αρχιερείς και να προστατεύσει εμάς και το Χριστεπώνυμο Πλήρωμα από την πλάνη του σατανά των εσχάτων χρόνων, που είναι η Παναίρεση του εωσφορικού, Συγκρητιστικού, Διαχριστιανικού και Διαθρησκειακού Οικουμενισμού. Αμήν.

Διά την Συντακτική Επιτροπή των Αγιορειτών Πατέρων

Γέρων Γαβριήλ, Ι.Κ.Αγίου Χριστοδούλου, Ι.Μ.Κουτλουμουσίου
Γέρων Σάββας Λαυριώτης, Ι.Μ.Μ.Λαύρας
Γέρων Ιλαρίων, Ι.Κ.Αγίου Μαξίμου του Ομολογητού, Ι.Μ.Κουτλουμουσίου
Μοναχός Δοσίθεος, Ι.Κ.Αγίου Μαξίμου του Ομολογητού, Ι.Μ.Κουτλουμουσίου
Γέρων Κύριλλος, Ι.Η.Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, Καρούλια, Ι.Μ.Μ.Λαύρας
Γέρων Χαρίτων Ιερομ. Ι.Κ.Αναλήψεως, Ι.Μ.Βατοπαιδίου
Γέρων Χερουβείμ, Ι.Κ.Αρχαγγέλων, Ι.Μ.Μ.Λαύρας

Η συλλογή υπογραφών συνεχίζεται, και θα δημοσιευθούν εις επόμενον φύλλον του Ο.Τ. (Ορθόδοξος Τύπος, 13/05/2016)