Το σχόλιο αυτό δεν γράφεται για λογαριασμό της «Ομ. Εκπαιδευτικών ο Παιδαγωγός». Γράφεται για λογαριασμό των επώνυμων, πλην ανώνυμων, επειδή δεν έχουν να καταθέσουν τα διαπιστευτήρια των (ακαδημαϊκών) θεολογικών τους προσόντων.
Ειλικρινά, απορώ κι εγώ με αυτό που διάβασα (ανώνυμος 28 Φεβρουαρίου 2016 - 10:36 μ.μ.) και δεν γνωρίζω ποιος είναι αυτός που πάσχει από ασύγγνωστη αναπηρία κατανόησης είτε του συλλογικού τόμου (Χριστιανισμός και σεξουαλικές σχέσεις) είτε του βίντεο της βιβλιοπαρουσίασης εκ μέρους των εκδόσεων "Εν Πλώ". Ιδού τί διάβασα από τον ανωτέρω αναφερόμενο ανώνυμο :
"Όσο και να θέλη κανείς να προσεγγίση με καλό λογισμό το φαινόμενο των σύγχρονων ιουδαϊζόντων ή ψευδαδέλφων - για να χρησιμοποιήσω παύλεια φρασεολογία, αφού, επί της ουσίας, περί του αυτού φαινομένου πρόκειται - διαβάζοντας τις τοποθετήσεις της "Ομ. Εκπαιδευτικών ο Παιδαγωγός" τού δημιουργείται η φρικτή υποψία πως, στην περίπτωσή τους, πιθανότατα δεν πρόκειται για απλή συγγνωστή αναπηρία σε ό,τι αφορά την ικανότητα για αντίληψη και κατανόηση των όσων διαβάζουν και ακούν, αλλά, μάλλον, για την τύφλωση για την οποία κάνει λόγο ο προφήτης Ησαΐας και επικαλείται ο ευαγγελιστής Ιωάννης(Ησ. 6,9-10 και Ιω. 12,39-40)".
Φοβερή "ποιότητα λόγου"! Κατά τα άλλα μεμφόμαστε τους άλλους για τα "απύλωτα στόματά τους".
Διερωτώμαι, ποιος πάσχει από αγιογραφική τύφλωση, μα την αλήθεια ; Οι «ιουδαΐζοντες ψευδαδελφοί» (sic) της Ομάδας των Εκπαιδευτικών ; Οι επώνυμοι, πλην ανώνυμοι, καθώς ο γράφων ; Ή μήπως είναι οι εκχυδαΐζοντες τη Χριστιανοσύνη - όρα βίντεο και βιβλίο - μέσω των σχέσεων ; Διότι αυτές ανάγονται στις ενδοτριαδικές μεταξύ των τριών προσώπων της αγίας Τριάδος, αν δεν κάνω λάθος. Και αυτές οι σχέσεις είναι «αγαπητικιές» (ωχ !) διάβαζε ερωτικές, εννόησε σεξουαλικές και άρα, χαροποιές. Ποιος όμως είναι αυτός που τους αποκάλυψε το Μυστήριο των ενδοτριαδικών σχέσεων μένει να το μάθουμε. Να μας το πουν ξεκάθαρα οι συγγραφείς του πολυσυλλεκτικού τόμου για να πάψουμε να ιουδαΐζουμε.
Οι πενιχρές γνώσεις του γράφοντος λένε ότι οι πατέρες της Εκκλησίας δεν τα «πλάκωσαν» όλα με την αγάπη ούτε με τον έρωτα ούτε με τη χαρά. Γνώση του Φρόιντ δεν είχαν, όμως, γνώση της ψυχής είχαν, αλλά δεν μας είπαν ότι η ψυχή είναι ενέργεια, ο έρωτας χημεία και η σχέση το σεξ. Μας είπαν ότι:
- Θεός ο Πατήρ
- Θεός ο Υιός και Λόγος
- Θεός το Πνεύμα το Άγιο
Εις Θεός, μια η θεότης, τριάδα ομοούσιος και αχώριστος. Αν, τώρα, θέλαμε αυτό να το γράψουμε διαφορετικά με βάση την αγάπη - ας αφήσουμε τα σεξουαλικά - των συντακτών του συλλογικού τόμου, η διατύπωση θα ήταν : αγάπη ο πατήρ, αγάπη ο υιός, αγάπη το άγιο πνεύμα. Θα είχαμε όμως πρόβλημα με την "αγαπητικότητα", επειδή αυτό γράφεται κάπως δύσκολα . Ίσως, και να δημιουργεί θεολογική εμπλοκή, όπως θα δούμε. Γι΄ αυτό οι πατέρες της Εκκλησίας το μόνο που μας άφησαν ήταν η αλληλοπεριχώρηση των προσώπων της αγίας Τριάδος και ουδέν έτερο.
Εφόσον, λοιπόν, οι συγγραφείς του πολυσυλλεκτικού τόμου της χριστιανικής ζωής και των σεξουαλικών σχέσεων βάζουν μπροστά την αγάπη και τις σχέσεις, ας μας πουν και τα συνοδά ιδιώματα της αγαπητικότητας, όπως ακριβώς έχουμε αυτά της θεότητας. Με βάση τις ενδοτριαδικές αγαπητικιές (ωχ !) σχέσεις ποιο είναι αυτό που θα προστεθεί στο αγένητο (ή και αγέννητο) του πατρός, ποιο στο γεννητό του υιού, ποιο στο εκπορευτό του πνεύματος ; Ή διαφορετικά, στο άναρχο του πατρός, στο συνάναρχο του λόγου και στο συναΐδιο του αγίου πνεύματος. Να ρωτήσουμε τον Φρόιντ με τη σεξουαλικότητα ; Τον κύριο Λιαμή που προτιμά την ερωτικότητα ή τον κύριο Καραγιάννη με την αγαπητικότητα;
Περισσότερα δεν γράφω παρά ένα μικρό σχόλιο πρό του τέλους. Η αγάπη του «ο θεός αγάπη εστί» δεν είναι στα μέτρα του κοσμικού-χοϊκού ανθρώπου, όπως δεν είναι και στα μέτρα όλων αυτών, που καπηλεύονται τη Χριστιανοσύνη μετά ή άνευ ράσου.
"Αν κάτι έχει συμβεί πριν από το προπατορικό αμάρτημα, πρέπει να είναι η διάσπαση του ατόμου σε δυο όντα, ενώ ήταν ένα", στο 31:27 του βίντεο (Ηλίας Λιαμής, συνευλογούντος και συνηγορούντος του π. Βασιλείου Θερμού, π. Θεμιστοκλή Μουρτζανού και πολλών άλλων που δεν γνωρίζω).
Σχόλιο κχ
Μιλάμε για πολύ προχωρημένες θεολογικές (;) καταστάσεις. Βρισκόμαστε και σ΄ αυτήν ακόμη την προπτωτική αυτοδημιουργία του ίδιου του θεού. Πρώτα ο θεός αμάρτησε και ύστερα ο άνθρωπος, πρώτα διχάστηκε ο θεός και ύστερα ο άνθρωπος. Πάμε καλά ! Εμείς θα γράψουμε νέα αγία γραφή, όλα εξελίσσονται.
Σε παρένθεση, και ο Φ. Ντοστογιέφσκι περιγράφει κάτι παρόμοιο στο "Ημερολόγιο ενός συγγραφέα" : ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΕΝΟΣ ΓΕΛΟΙΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ - Φανταστικό παραμύθι, σελ. 328 - 348, εκδ. Δαρεμά και πάμε παρακάτω.
Ας αφήσουμε τις υπεκφυγές, τύπου "γράφετε (οι επικριτές) αποσπασματικά και όχι διαβάζοντας και εννοώντας συνολικά" και κάτι τέτοια. Εδώ, λοιπόν, θα πρέπει να θυμίσω στους αγαπητικούς οξυγράφους της ομοφυλοφιλικής παθογένειας ότι ο καυγάς με τον Άρειο ξεκίνησε από μια λέξη : το ομοιούσιος. Το ίδιο έγινε και με τους Μονοφυσίτες, οι οποίοι, κατά τα άλλα, ήσαν "κατά πάντα" ορθόδοξοι, όπως γράφει και ένας εκκλησιαστικός πατήρ. Το ίδιο είχαμε, όταν ο Νεστόριος απέρριψε τον όρο «Θεοτόκος». Με το φιλιόκβε τα πράγματα άλλαξαν. Πρέπει να διαβάσουμε όλη τη Δυτική θεολογία για να βγάλουμε συμπέρασμα.
Το αυτό επαναλαμβάνεται με τους αγαπητικούς Ψυχιάτρους, Ψυχοθεολόγους και άλλους ενασχολούμενους με τα ψυχικά, που καταφάσκουν στην εκτροπή του σεξουαλικού/ερωτικού προσανατολισμού. Είναι βλαμμένη η φύση, λένε, όχι όμως το πρόσωπο ! Δηλαδή, με άλλα λόγια, το πρόσωπο προηγείται και η φύση έπεται. Το πρόσωπο δεν παθαίνει φθορά, η φύση πάσχει. Κατά τα άλλα, είναι κατά πάντα ορθόδοξοι. Κοντά σε αυτό έρχονται και οι σχέσεις οι ενδοτριαδικές, οι αγαπητικές, οι ερωτικές, οι σεξουαλικές, κολλάνε σ΄ αυτές την ελευθερία του απαθούς προσώπου και η σωτηρία είναι εγγυημένη. Είναι μάλιστα και ορθόδοξη, όχι όπως κάποιων άλλων ιουδαϊζόντων ψευδαδελφών.
Ξεχνούν όμως αυτό που έλεγε και υποστήριζε ο Φρόιντ, ότι τον ερωτικό προσανατολισμό τον δίνει η μητέρα στο παιδί της (οιδιπόδειο σύμπλεγμα). Δεν το λένε οι Ψυχίατροι διότι, προφανώς, σήμερα ξεπεράστηκε ο πατέρας της Ψυχιατρικής και της Ψυχολογίας. Όλα εξελίσσονται, όχι όμως και η αρχή της ηδονής, που εκείνος εισηγήθηκε : Τα ψυχικά φαινόμενα έχουν αρχή και βάση την ηδονή.
Άφησε σε εκκρεμότητα τις ενορμήσεις θανάτου, αρκούμενος να γράψει (1937) : «Δεν μπορούμε να υιοθετήσουμε την πεποίθηση ότι η ψυχική λειτουργία κυριαρχείται αποκλειστικά από την τάση προς ευχαρίστηση. Αυτά τα φαινόμενα υποδεικνύουν, κατά κάποιο τρόπο, ότι δεν μπορεί να παραγνωρισθεί η παρουσία μέσα στην ψυχική ζωή μιας δύναμης που ονομάζουμε, σύμφωνα με τους σκοπούς της, επιθετική ενόρμηση ή ενόρμηση καταστροφής, και η οποία θεωρούμε ότι προέρχεται από την πρωταρχική ενόρμηση θανάτου της έμψυχης ύλης» (*)
.
Φυσικά, όλα τούτα τα ιδεολογήματα ήταν προερχόμενα από αυτό, το οποίο πάλι ο ίδιος υποστήριζε : Τα άψυχα προηγούνται των εμψύχων ! Περίεργα, δεν μας είπε με ποιο τρόπο απέκτησαν τα άψυχα, που προϋπήρχαν, την πρωταρχική ενόρμηση θανάτου της έμψυχης ύλης. Το κενό συμπληρώθηκε ποικίλως μη εξαιρουμένης της πολυσυλλεκτικής και νεόπλαστης - με ιατρική έννοια η νεοπλασία - Ορθοδοξίας. Ο καλός μύλος τα αλέθει όλα.
Βλέπε http://opaidagogos.blogspot.gr/2016/01/100-321-1180.html
κχ.
Αν ο ανωτέρω Ανώνυμος (18 Ιανουαρίου 2016 - 2:56 μ.μ.) ήταν σε θέση να καταλάβει, πώς θα ήταν σήμερα ο κόσμος με οδηγό την αλήθεια, δεν θα έθετε αυτά τα ερωτήματα. Εφόσον, όμως, εξακολουθούμε να απορούμε και να διερωτόμαστε "τι εστίν αλήθεια ;", δεν είναι καθόλου παράξενο.
Και για να γίνω σαφέστερος και σύντομος, θα επαναλάβω κάτι που έχω συγκρατήσει. Λυπάμαι, μόνο, επειδή μου διαφεύγει το όνομα εκείνου που το είπε, δεν γνωρίζω ποιος είναι ή αν υπάρχει : Πρώτα σκοτώνονται οι λέξεις, ύστερα οι άνθρωποι, πρώτα δολοφονείς το πνεύμα, έπειτα τους ανθρώπους.
Θέλετε ένα παράδειγμα ; Θεσμοί (institutions) ονομάζονται σήμερα οι Τράπεζες, δηλαδή, το χρήμα ανακηρύσσεται σε θεσμό ! Αυτονόητο, δεν υπάρχουν πολλές Τράπεζες, είναι μια και σιγά-σιγά καταβροχθίζει τις άλλες.
In God We Believe (στο θεό που πιστεύουμε)
Και πάλι η γνώμη μου, για κάτι που ρωτά ο Ανώνυμος (18 Ιανουαρίου 2016 - 2:56 μ.μ.)
"ωστόσο με αφορμή το ζήτημα της Ροτόντας αναδεικνύεται κατά την γνώμη μου ένα τεράστιο θέμα σχετικά με τις δυο περιόδους την πρό Χριστού (Αρχαία Ελλάδα δηλαδή) και την μετά Χριστόν (Βυζάντιο) εκεί θεωρώ ότι υπάρχουν 'πολλά κενά' στην επίσημη τουλάχιστον Εκπαίδευση για το τι ακριβώς έγινε. Δηλαδή ΠΩΣ απο την μια περίοδο μεταβήκαμε στην άλλη;; με ελευθερη επιλογή γίνανε αρκετοί αρχαίοι Έλληνες Χριστιανοί ή τους το επιβάλλανε ή όπως λένε πολλοί είχαν τον Χριστιανισμό μέσα τους ;"
πᾶς ὁ ὢν ἐκ τῆς ἀληθείας ἀκούει μου τῆς φωνῆς και όπως φαίνεται, οι αρχαίοι μας πρόγονοι επί εποχής του Κυρίου και του απ. Παύλου, κατάλαβαν τι ήταν αυτό που ζητούσαν. Ζητούσαν την ενυπόστατη αλήθεια, επιθυμούσαν να γίνουν γνωστοί από τον Θεό - είναι η άλλως λεγόμενη Θεολογία - ήθελαν να μάθουν ότι εστί θεός και όχι τι εστί θεός, ταπεινώθηκαν, μετενόησαν, άφησαν τις φιλοσοφίες και θεολόγησαν.
"τά μέν περί τού Θεού λεγόμενα υπό τής θείας Γραφής εξ απορίας λέγονται, πρός τό γνώναι ημάς, ότι εστί Θεός, καί ουχί τί εστί, διά τό ακατάληπτον είναι πάση τή λογική καί νοερά φύσει". (Όσιος Πέτρος Δαμασκηνός)
Την αληθή θεογνωσία ότι εστί Θεός ομολόγησαν και μαρτύρησαν οι Χριστιανοί. Αντίθετα, οι ειδωλολάτρες ανυπόστατων ιδεών (ιδεολάτρες) ομολόγησαν, μαρτύρησαν και θυσιάστηκαν για την ψευδώνυμη γνώση του τί εστί θεός. Το ίδιο επαναλαμβάνουν σήμερα οι προκαθήμενοι της εκκοσμικευμένης χριστιανοσύνης, γι΄ αυτό κυριαρχεί η ψευτιά και η απάτη.
In Bank We Trust (στην τράπεζα που εμπιστευόμαστε)
Ανώνυμος έγραψε ...
Στην μεν Ανατολή η Θεολογία δίνει έμφαση στον άνθρωπο ως πρόσωπο και καλείται ως ''Θεολογία προσώπων'', αντίθετα στη Δύση υπάρχει έντονα το στοιχείο του ατομισμού, το οποίο αλλοιώνει την ουσία της κοινωνίας των προσώπων, σε σχέση με τον Θεό.
Η Ορθόδοξη εμπειρία στηριζόμενη στην Θεολογία των προσώπων, έχοντας ως κέντρο τις διαπροσωπικές σχέσεις, καταθέτει την μαρτυρία της στον σύγχρονο κόσμο του ατομικισμού και της τάσης προς αλλοτρίωση του μοναδικού των προσώπων, προβιβάζοντας τον άνθρωπο ως ελεύθερο αλλά και συγχρόνως ανεπανάληπτο όν, του οποίου η ταυτότητα τείνει να αλλοιωθεί στο σύγχρονο γίγνεσθαι της παγκοσμιοποίησης και της ομογενοποίησης των λαών.
κχ
Η θεολογία της σχέσης σε πλήρη ανάπτυξη με συνοδό το πρόσωπο. Αυτό, καλύτερα να ονομάζεται σχεσιολογία - απόφυση της κοινωνιολογίας - και όχι θεολογία. Μας λείπει η Μαριολογία ! Αλλά, περίεργο, δεν ακούσαμε ακόμη τίποτα και για "προσωπολογία". Γιατί ;
Αν η προσωπολογία (θεολογία προσώπων) της Ανατολής διαφέρει του περσοναλισμού (θεολογία του ατόμου ή "ατομολογία") της Δύσης, στον οποίο κυριαρχεί έντονα το στοιχείο του ατομισμού, θα πρέπει να μας εξηγήσει ο αρθρογράφος πώς μπορούμε να διακρίνουμε και να αντιδιαστείλουμε, σε επίπεδο σχέσης με τον θεό, την κοινωνία προσώπων από την κοινωνία ατόμων. Ποιο είναι το αναγνωριστικό σημείο αυτής της σχέσης των μεν από τους δε ; Αμφότεροι συνιστούν τη σχέση και τις σχέσεις ;
Αν αυτό είναι η ανάδειξη της μοναδικότητας του προσώπου, πράγμα που προβιβάζει τον άνθρωπο στην ελευθερία (σημ. προφανώς, από κάποια μορφή δουλείας που πρέπει να μάθουμε, αλλά δεν μας την προσδιορίζει ο φοιτητής της Πατριαρχικής Ανωτάτης Εκκλησιαστικης Ακαδημίας Κρήτης) και ταυτόχρονα τον κάνει ανεπανάληπτο, όπως μας λέει ο αρθρογράφος, οι καθ΄ ημάς άγιοι της Εκκλησίας, όντας μοναδικοί και ανεπανάληπτοι, ήταν κι αυτοί άτομα. Ή μήπως δεν ήταν ; Ποιο και τι ήταν αυτό, που τους έκανε πρόσωπα από άτομα ;
Πώς λοιπόν θα ξεχωρίσουμε μέσω της σχέσης των διαπροσωπικών μας επαφών, των ορατών και των αοράτων, την προσωπολογία της Ανατολής από τον περσοναλισμό ("ατομολογία") της Δύσης ; Επειδή τα θεολογικά μου γράμματα δεν είναι αρκετά, μήπως μπορεί να με βοηθήσει ο Ανώνυμος (28 Φεβρουαρίου 2016 - 2:07 π.μ.) ή κάποιος άλλος ; Βεβαίως, όχι ισχυριζόμενος : "Η σχέση του ανθρώπου με τον Θεό, έρχεται σε συνάρτηση με τη σχέση του ανθρώπου με τον συνάνθρωπο, η οι οποία βασίζεται στο (πρώτυπο) πρότυπο της αγαπητικής συνύπαρξης των προσώπων της Αγίας Τριάδος". Δεν εξηγώ τους λόγους για να μη γράφω πολλά.
ΦΙΛΕ ΚΥΠΡΙΑΝΕ ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΤΙΠΟΤΕ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ. ΠΑΡΑΠΟΙΕΙΣ ΤΑ ΟΣΑ ΛΕΝΕ ΕΝΩ ΔΕΝ ΕΙΠΩΘΗΚΑΝ ΕΤΣΙ. Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΡΩΤΑΣ ΑΓΑΠΗ ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΟ ΚΑΙ ΟΡΟΥΣ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΤΟ. ΑΝ ΖΟΥΣΕΣ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΒΛΕΠΕΣ ΝΑ ΣΥΝΟΜΙΛΕΙ ΜΕ ΤΗ ΣΑΜΑΡΙΤΙΣΑ ΜΑΛΛΟΝ ΘΑ ΤΟΝ ΚΑΤΕΚΡΙΝΕΣ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΚΑΘΩΣ ΠΡΕΠΕΙ (ΤΡΟΜΑΡΑ ΜΑΣ!!!) ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ. ΚΑΛΑ ΑΝ ΤΟΝ ΕΒΛΕΠΕΣ ΝΑ ΤΟΥ ΠΛΕΝΕΙ Η ΠΟΡΝΗ ΤΑ ΠΟΔΙΑ. ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΤΑ ΛΕΝΕ ΚΑΙ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΤΕΤΟΙΟΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
κχ
Ναι, μάλλον δεν κατάλαβα ότι η Σαμαρείτις, η μοιχαλίδα, η Χαναναία και η αλοίψασα τους πόδας Ιησού, ήταν σύγχρονες του Κυρίου και όχι σύγχρονες των σχεσιολόγων, των συναφειακών και των λοιπών ερωτιδέων τεχνολόγων - θεολόγων, που γνωρίζουν άριστα να υφαίνουν την προστυχιά στον καμβά της καλλιέπειας (*) . Είναι, βλέπεις, και η επιστήμη, που συνηγορεί σ΄ αυτό (Φρόιντ).
Όντας εκπαιδευτικοί, τυγχάνουν ακόλουθοι της σιωνιστικής αταξίας, όπου τὸ υποδεέστερο, το ευτελές, το χρήμα, ευλογεί το υπέρτερο και όχι αντιστρόφως :
Η παγκόσμια ακαταστασία θέλει, μεταξύ άλλων, και τη Χημεία να ευλογεί την Αγάπη, την ερωτική πράξη να υποτάσσει το θεώρημα της αγάπης, η θεωρία να έπεται της πράξης. Όμως ο άνθρωπος είναι δημιούργημα της θεωρίας, είναι το θεώρημα του ζωοποιού Πνεύματος :
Στο βίντεο, 30:05, ο κ. Ηλίας Λιαμής διαφωνεί : "Πάντα η ζωή προηγείται της θεωρίας τελικώς. Η θεωρία αποκρυσταλλώνει τη ζωή" και βγάλτε άκρη με αυτό το αναποδογύρισμα.
Όσοι έζησαν τον πόθο Χριστού, όσοι μίλησαν και έγραψαν για θείο έρωτα, τον γνώρισαν στις ερημιές, σε σκήτες απορρωγότων ορέων. Αυτό ήταν το θέλγητρο της δικής τους ερωτικής σχέσης : «῎Εθελξας πόθῳ με, Χριστέ, καὶ ἠλλοίωσας τῷ θείῳ Σου ἔρωτι».
(*) «Ένα κορίτσι με μαγιό / μπήκε στην εκκλησία / πλην όμως δεν διέκοψε / την ιεράν θυσίαν»
«Ο νιος παπάς αντίθετα / της χάιδεψε τα μάτια, / της γλυκοχαμογέλασε / κι ας πάει στα κομμάτια»
«Εκείνη - ακούστε τούτο δω / γιατί έχει σημασία- / του πρόσφερε τριαντάφυλλο∙ / μια είναι η ουσία». http://kyprianoscy.blogspot.gr/2016/01/blog-post_21.html
Ανώνυμος έγραψε :
"Το θέμα (σημ. "Χριστιανική ζωή και σεξουαλικές σχέσεις") δεν θα το λύσουμε εμείς με την ανωνυμία μας. Κατεγράφησαν τα υπερ και τα κατά. Ο καθένας μπορεί να κρατήσει την στάση του χωρίς να επιβάλει το εγώ του."
κχ
Το θέμα είναι να καταλάβουμε ότι ουδείς προσπαθεί "να επιβάλει το εγώ του". Άλλο το "εγώ μου", έτερο το "εγώ μας". Και αυτό είναι ο Κύριος.
Είδα το βίντεο, έφριξα, δεν μπορώ ακόμη να συνέλθω. Εκσυγχρονισμό να το πω ή καλύτερα εκμαυλισμό, και μάλιστα, με τις ευλογίες αυτού του π. Θεμιστοκλή Μουρτζανού.
Πείτε μου, σας παρακαλώ, τι μπορούμε να κάνουμε γι΄ αυτούς τους ... πλέοντες (Εν Πλω) στον ωκεανό της πλάνης ; Να βάλουμε την ερωτικότητα στη ζωή μας, κατά τον κ. Λιαμή, λες και δεν τη βάλαμε από τη Μεταπολίτευση και δώθε, λες και δεν καταργήσαμε τους Ιερούς Κανόνες, λες και δεν βροντοφωνάξαμε "αγάπη δίχως όρους και όρια", λες και δεν πέσαμε με τα μούτρα στην ερωτική "ξεθεομάρα", λες και δεν αλλάζαμε (καταναλώναμε) συντρόφους ερωτικούς σαν να ήταν πουκάμισα και τόσα άλλα "λες".
Αντί να συστήσουν - και περιοριστούν σε - όλα όσα γράφει η Καινή Διαθήκη για τον γάμο, αυτοί ξέχασαν και ξεχνούν ότι "Το Μυστήριο τούτο μέγα εστί εις Χριστόν και εις Εκκλησίαν". Βάλθηκαν να απομυστηριοποιήσουν τον γάμο με τον Φρόιντ, τη σεξουαλικότητα που τώρα πάνε να την κάνουν ερωτικότητα !
Τι άλλο να γράψω, δεν βρίσκω. Ο Κύριος να τους ελεήσει "59 καὶ ἐλιθοβόλουν τὸν Στέφανον, ἐπικαλούμενον καὶ λέγοντα· Κύριε ᾿Ιησοῦ, δέξαι τὸ πνεῦμά μου. 60 θεὶς δὲ τὰ γόνατα ἔκραξε φωνῇ μεγάλῃ· Κύριε, μὴ στήσῃς αὐτοῖς τὴν ἁμαρτίαν ταύτην. καὶ τοῦτο εἰπὼν ἐκοιμήθη".
"Χριστιανική Βιβλιογραφία" κατ΄ αντιγραφή από το βιβλίο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ, με την δική μου υποσημείωση : Δεν γνωρίζω αν αυτό είναι του π.Β. Θερμού ή άλλου, δοθέντος ότι φέρονται πολλοί οι συντάκτες τού βιβλίου
Εν πάση περιπτώσει, εφόσον αυτό συμπεριλαμβάνεται στα προς έλεγχο κακόδοξα και αιρετικά (σημ. δεν διστάζω να χρησιμοποιήσω αυτό τον όρο) ας μας πει ο πολυσυλλεκτικός συντάκτης του βιβλίου αυτού κατά πόσον συμφωνεί με τα κατωτέρω :
Στην σελίδα 169 διαβάζουμε : « […] Δεδομένο εἶναι ὅτι τὸ νὰ ἀνακαλύψει κάποιος νέος τὴν ὁμοφυλόφιλη ἕλξη μέσα του συνιστᾶ ἀσθένεια τῆς φύσεως καὶ ὄχι τοῦ προσώπου. Ἀσθένεια τοῦ προσώπου, δηλαδὴ τῆς ὑποστάσεως, σχετίζεται μὲ τὸ γνωμικὸ θέλημα, δηλαδὴ μὲ τὴν ἐλεύθερη χρήση τῶν ἰδιωμάτων τῆς φύσεως. Στὴν περίπτωση τῆς ὁμοφυλοφιλίας ὅμως ἔχουμε ἀλλοίωση πρὶν κἂν τὸ ζήτημα φθάσει στὸ ἐπίπεδο τῆς ἐλευθερίας τοῦ προσώπου. […] ».
Αν καταλαβαίνω καλά, ο συντάκτης του λόγου τούτου, όπως και ο αλιεύσας αυτό, ώστε να το συμπεριλάβει στο βιβλίο "Χριστιανική ζωή και σεξουαλικές σχέσεις", θέλει να μας πει ότι το πρόσωπο υπερτερεί της φύσεως. Η φύση υπόκειται σε φθορά και διαφθορά, το πρόσωπο παραμένει ανέπαφο !
Και αν δεν κάνω πάλι λάθος, εδώ έχουμε να κάνουμε με έναν ιδιότυπο Μονοφυσιτισμό, τον "μονοπροσωπισμό", όπου φύση και πρόσωπο συγχέονται, το πρόσωπο καταβροχθίζει τη φύση προς αντικατάσταση και υποκατάσταση του γνωστού και καταδικασμένου, αναθεματισμένου και αφορισμένου, Μονοφυσιτισμού.
Τώρα, εδώ, το πρόσωπο (υπόσταση) υπέρκειται της ουσίας (φύσεως). Η φύση είναι ευτελής, η υπόσταση είναι υπερτελής και ο άνθρωπος δι΄ άλλης οδού γίνεται υπεράνθρωπος. Υποτάσσει τον Θεό και την θεότητα, αφού "τό νά ἀνακαλύπτει κάποιος νέος τήν ὁμοφυλόφιλη ἕλξη μέσα του, συνιστᾶ ἀσθένεια τῆς φύσεως καί ὄχι τοῦ προσώπου".
Επομένως, αν ο π. Βασίλειος Θερμός εξακολουθεί να εγκαλεί τους επικριτές του, ότι αδίκως τον κρίνουν (σημ. επαναλαμβάνω, πρόκειται περί ομολογίας και όχι κρίσης ή επίκρισης), ας μας απαντήσει : Το πρόσωπο (υπόσταση) είναι υπεράνω της ουσίας (φύσεως) ή μήπως συμβαίνει το αντίθετο ;
Η ψυχή (άθάνατη, άφθορη) ή το πρόσωπο (θνητό, φθαρτό) καλείται να δώσει εν πνεύματι και αληθεία την μαρτυρία - ομολογία της Αναστάσεως, της Ζωής κατά του θανάτου ;
Τέλος, να σημειώσω ότι τέτοιου είδους ερωτήματα δεν τίθενται από πλευράς Ορθοδόξων. Ο άνθρωπος είναι ενιαία ψυχοσωματική οντότης, δηλονότι, με φθαρτό σώμα-πρόσωπο, άφθαρτη και αθάνατη ψυχή. Η προσκήνυση του αγίου Θεού εν πνεύματι και αληθεία πίστεως, είναι εκείνη που μορφοποιεί, καθιστά έμμορφη και εμπρόσωπη την ψυχή. Τότε ο άνθρωπος γίνεται πρόσωπο. Το μαρτυρούν αψευδώς τα πρόσωπα των αγίων της Εκκλησίας.
Προέκυψε ένα πρόβλημα με έναν αμφιλεγόμενο λειτουργό της ιεροσύνης, τον παιδοψυχίατρο π. Βασίλειο Θερμό. Οι θέσεις που συχνά εκφράζει γραπτώς και δημοσίως (είναι και συγγραφέας) δημιουργούν δικαιολογημένες αντιδράσεις εκ μέρους των ορθόδοξων πιστών, όπως για παράδειγμα αυτές που δημοσιεύθηκαν στο βιβλίο με τίτλο "Χριστιανική ζωή και σεξουαλικές σχέσεις". Χαρακτηριστικά αποσπάσματα είναι αυτά που ακολουθούν :
Μπορεί να μην είναι υμνητής πορνικών σχέσεων ο π. Θερμός, όπως ισχυρίζεται, δεν παύει όμως να είναι δημιούργημα της θεολογικής (Βαλααμικής και Νικολαϊτικής) σχεσιολογίας, του εκστατικού θείου έρωτα, μετά από τις διδαχές σύγχρονων διδασκάλων και νεωτεριστών ποιμένων.
Οι γόητες και οι πλάνοι κυριάρχησαν από την Μεταπολίτευση και εντεύθεν. Μας είπαν ότι πρέπει να ανακαλύψουμε και να καλλιεργήσουμε τη σχέση μας με τον άγιο Θεό, προς τούτο δε, ανέλαβαν να διερευνήσουν τις ενδοτριαδικές σχέσεις. Αναγόρευσαν τη σχέση ως τρόπο της θείας ύπαρξης και με αυτό τον τρόπο, είπαν, θα προσεγγίσει ο πιστός το θείο. Ο άνθρωπος βρίσκεται σε σχέση με τον κόσμο και ο κόσμος σε σχέση με τον άνθρωπο.
Και εισήλθαμε στην περίοδο της σχεσιολογικής θεολογίας ! Όλα αρχίζουν από τη σχέση (είναι οι ενδοτριαδικές), ενώ ο Φρόιντ, περισσότερο προσγειωμένος, είπε ότι όλα αρχίζουν από την ηδονή. Οι σχεσιολόγοι μεταπατέρες φρόντισταν να το κρύψουν και θεολόγησαν περί των (ενδοτριαδικών) σχέσεων. Σε αυτές συμπεριέλαβαν τον εκστατικό θείο έρωτα - επομένως και την ηδονή - τον οποίο αφεύκτως συνεπάγεται η θεία σχέση !
Πράγματι, δεν αμφισβητεί κανείς ότι ο άνθρωπος βρίσκεται σε σχέση με καθετί που υπάρχει γύρω του. Αλλά δεν είναι δυνατό να τολμάς να θεολογείς μέσω της σχέσης. Σχέση έχουν και τα ζώα μεταξύ τους, αλλά το ισχυρότερο τρώγει το ασθενέστερο, όπως και ο ισχυρότερος των ανθρώπων, καταδυναστεύει τους ασθενέστερους. Περιττεύει να πω, πόσο επικίνδυνη, αν μη αδύνατη, είναι η διερεύνυση των ενδοτριαδικών σχέσεων, διότι άπτεται και αφορά στη θεία ουσία.
Περισσότερα δεν θα γράψω για τον π. Θερμό και τους ομόφρονες αυτού. Ένα παράδειγμα θεολογικής σχεσιολογίας θα καταθέσω, για να δει ο αναγνώστης τον εκπεσμό της σύγχρονης Ποιμαντικής, όταν καταπιάνεται με την εκκλησιαστική σεξουαλικότητα.
"Τέλος είχαμε το αποκορύφωμα. Στο 51: 24 ο π. Βαρνάβας Γιάγκου μας έμαθε ότι "Το μυστήριο του γάμου, το μυστήριο του Χριστού, αυτό κάνει, αφθαρτοποιεί το γεγονός της σχέσης". Φυσικά, κάθε άλλο από αυτό ισχύει. Στην προς Σαδδουκαίους απάντηση έχουμε : «ἐν γὰρ τῇ ἀναστάσει οὔτε γαμοῦσιν οὔτε ἐκγαμίζονται, ἀλλ᾿ ὡς ἄγγελοι Θεοῦ ἐν οὐρανῷ εἰσι» (Μτ. κβ΄ 30). Πού ανακάλυψε την αφθαρσία της γαμικής σχέσης ο π. Βαρνάβας, θα περιμένουμε να μας το πει." Περισσότερα
1) http://kyprianoscy.blogspot.gr/2013/06/blog-post_12.html
2) http://kyprianoscy.blogspot.gr/2014/05/blog-post_5.html
Μετά από τον θόρυβο που προκλήθηκε, ο συγγραφέας π. Β. Θερμός αναγκάστηκε να προβεί σε απολογητική "Δήλωση" γράφοντας πολλά και διάφορα. Ο συντάκτης του παρόντος σχολίου αρκείται σε αυτό : "Ευχαριστώ για την φιλοξενία το ιστολόγιο ‘Αναστάσιος’ το οποίο δροσίζει τις ψυχές μας με εκλεκτά κείμενα πολυσυλλεκτικής προελεύσεως" (π. Β. Θερμός)
Επ΄ αυτού σημειώνω ότι το πολυσυλλεκτικό (sic) ιστολόγιο "Αναστάσιος", απέφυγε να δημοσιεύσει αυτά που ακολουθούν και είναι του γράφοντος (παρένθεση, η δημοσίευση έγινε) :
Η Ορθοδοξία, δηλαδή η πίστη μας και άρα το ορθόδοξο Δόγμα, είναι πολυσυλλεκτική ! Και ως τοιαύτη, καλωσορίζει τους πάντες ως έχουν. Είναι ανοικτή σε όλους, δεν τους ζητά τίποτα. Κάθεται στo τραπέζι διαλόγων θρησκευτικών, συλλειτουργεί μετά πάντων ημών, αιτείται της κάτωθεν ειρήνης, εισέρχεται εν τοις κατωτάτοις της γης κομίζουσα την αγάπη, την ειρήνη "καθὼς ὁ κόσμος δίδωσιν".
Οι προηγηθέντες από τους συγκαιρινούς υπήρξαν "ατυχή" (sic) θύματα του αρχεκάκου όφεως και με λίγα λόγια, αυτά που άλλοτε γνωρίζατε και διδάσκατε, πρέπει να αλλάξουν. (Καλά, εντάξει, εντάξει, δεκτές οι γκρίνιες ή ακόμη και οι αντιοικουμενιστικές "κορώνες").
Ο θεολογικός μινιμαλισμός, η σχετικοποίηση του Δόγματος, είναι η απαίτηση των ημερών. Αυτό διδάσκει ο Σιωνισμός (σημ. όποιος διαφωνεί να πάρει τα βουνά, no money no life) και λίγο βαθύτερα ο Ωριγένης. Οι ανάγκες για σύγχρονη ομολογία και ανάδειξη των ομολογητών σε θέσεις περίβλεπτες, έχουν εξελιχθεί (σημ. όλα εξελίσσονται). Ο Κύριος συγχώρεσε την μοιχαλίδα και σείς οφείλετε να συγχωρείτε, να δεχόσαστε όπως είναι τους ομοφυλόφιλους και τους άλλους. Όλους τους άλλους.
- Πορεύου και αμάρτανε, όχι πλέον πορεύου και μηκέτι αμάρτανε.
- Ξεχάστε τη λέξη αμαρτία, να λέτε αστοχία.
- Ξεχάστε τις απαγορεύσεις, σύνθημα των νέων ομολογητών "ναι σε όλα", "πάθε και μάθε".
- Ξεχάστε ότι ο Κύριος ἔπαθεν ὑπὲρ ὑμῶν ὑπολιμπάνων ὑπογραμμὸν ...
- Συνεχίστε να ζήτε τη ζωή που ζούσατε για να ελκύσετε τη θεία Χάρη. Ο πιστεύσας και βαπτισθείς σωθήσεται, δεν χρειάζεστε τίποτα άλλο εκτός από την ευχή και ένα κομποσχοινάκι. Ο εκκλησιασμός απαραίτητος, μη το ξεχνάτε. Και επιτέλους μάθετε, οι αιρέσεις, ήταν άστοχες φραστικές διατυπώσεις πάντων των πριν από εμάς. Τότε δεν ήξεραν τον Φρόιντ. Τώρα τον μάθαμε, δώσαμε διαφορετικά νοήματα στις λέξεις, μας άνοιξε τους οφθαλμούς, αμαρτίες δεν υπάρχουν, αιρέσεις δεν υπάρχουν, ένας είναι ο θεός για όλους.
Τμήμα ισλαμικών σπουδών στο θεολογικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Θεσ/νίκης και σε λίγο νέο τμήμα ινδουιστικών, βουδιστικών, βραχμανικών σπουδών και ό,τι άλλο σχετικό υπάρχει. Ο νέος κήπος της Εδέμ, οι ΗΠΑ - United Kingdom, ανακάλυψε το δέντρο της ζωής, που καρποφορεί παράγοντας το άϋλο χρήμα. Θεσμός το χρήμα, θεσμός οι Τράπεζες, όθεν ρέει ο χυμός του ξύλου της ζωής.
Σπεύσατε και μην καθυστερείτε. Αν δεν έχετε χρήματα να τον αγοράσετε, τότε να δανειστείτε. Διαφορετικά, δεν σας βλέπω καλά, καθόλου καλά. Θα ερημωθείτε και θέλοντας μη θέλοντας, ο φεουδάρχης-αφέντης θα σας δείξει πόσο σπλαχνικός είναι. Θα ανοίξει το θησαυροφυλάκιο, θα σας βάλει να υπογράψετε ένα χαρτί και, με αυτά που θα πάρετε, θα ξαναχτίσετε το ρημαγμένο τόπο σας. Όσος σας έχει απομείνει σε μια γειτονιά της Παγκόσμιας Αυτοκρατορίας του άϋλου χρήματος.
Σημείωση
Οι εκκλησιές πρέπει να αρχίσουν να εφοδιάζονται με το μηχάνημα POS. Άλλως, οι πιστοί δεν θα μπορούν να ανάβουν το κεράκι τους. Τι σημαίνει το POS ; "Parent Over Shoulder", ο γονιός πίσω από την πλάτη, είναι η νέα μετάφραση του "παντεπόπτου οφθαλμού" ή Μεγάλου αδελφού (Όργουελ).
"Σας παρακαλώ να με συγχωρέσετε για την απλοϊκότητα των ερωτήσεων και τοποθετήσεων μου, αλλά νομίζω ότι σαν κι εμένα ανησυχούν πολλοί ορθόδοξοι αδελφοί μας και θα ήθελαν τις απαντήσεις σας." http://aktines.blogspot.gr/2016/02/blog-post_183.html
κχ
Αμφιβάλλω, αν η μεγάλης θεολογικής εμβέλειας καθηγητική ελίτ, του συναφούς Τμήματος του ΑΠΘ, θελήσει να απαντήσει. Δεν είναι κάτι απλό, όπως για παράδειγμα οι "ενδοτριαδικές σχέσεις", που απλουστεύθηκαν - στα δικά μας - με τη "θεολογία της σχέσης" (διάβαζε, σχεσιολογία) και κατ΄ επέκταση με τον "εκστατικό θείο έρωτα" των ψυχοθεολόγων δοκιμιογράφων της "Πολιτικής Θεολογίας".
Το Ισλάμ απαιτεί άλλου είδους νοοτροπία περί θεού, ενδεχομένως και περί "θείας ερωτικής έκστασης", την οποία βιώνει ο πιστός, όταν κόβει τα κεφάλια των απίστων. Αυτό θα ήταν δυνατό να μας το επιβεβαιώσει, ή διαψεύσει, ένας ισλαμιστής. Και, αν δεν κάνω λάθος, τούτο μπορεί να σημαίνει μια διαφορετικού είδους περιτομή, όχι όμως όπως την εννοούσε ο Ωριγένης. Ο πιστός ισλαμιστής "περιτέμνει" του σώματος την κεφαλή του απίστου και τον στέλνει καθαρό ... στον αγύριστο και πάντως συγχωρεμένο.
Αντί υπογραφής
"Αδελφοί εν Χριστώ κύριοι καθηγητές. Είμαι 70 ετών. Δεν είμαι θεολόγος, ούτε πολυγράμματος"
http://aktines.blogspot.gr/2016/02/blog-post_183.html
"... τώρα στήνεται μία ὑποδομή γιά μεταβίβαση – παράδοση τῆς ἐξουσίας, στό κοντινό μέλλον, σέ κάποιον παγκόσμιο ἄρχοντα τοῦ παγκόσμιου χωριοῦ, πού μέχρι τώρα ἀκόμα, κατά τό χρόνο λήψης τῶν ἀποφάσεων, εἶναι ἄγνωστος."
http://aktines.blogspot.gr/2016/02/blog-post_866.html
κχ
Όχι, δεν είναι άγνωστος. Είναι τα λεγόμενα Institutions, δηλαδή ιδρύματα, διάβαζε οι θεσμοί και ίσον η μια παγκόσμια Τράπεζα. Εννόησε, τώρα, τους δυο ιδιοκτητες, άρχοντες ή φεουδάρχες, Rothschild και Rockfeller, με τα κατά τόπους παρακλάδια τους και τούς εξαγορασμένους κυβερνήτες ελέω ψήφου.
Η παγκόσμια Τράπεζα, οι δυο "ιδρυματίες" για να είμαστε ακριβείς, αυτοαναγορεύονται σε Θεσμό !!!
Και διαβάζω ακόμη : "Δέν εἶναι ὑπερβολικό νά ἰσχυριστοῦμε, ὅτι τό χαρτονόμισμα ἀναδεικνύεται, ἴσως, ὡς τό τελευταῖο ὀχυρό λαϊκῆς ἐξουσίας!"
Το χρήμα δεν είναι το τελευταίο οχυρό. Είναι η ψήφος. Αν μαζικά την αρνηθούμε, τουλάχιστον, οι άρχοντες ή φεουδάρχες θα ρίξουν τα προσχήματα. Όντας αδίστακτοι θα πάψουν να επικαλούνται την εικονική δημοκρατία, την εικονική ελευθερία και το εικονικό (άυλο) χρήμα της δημιουργικής (: creative = ψεύτικης) οικονομίας.
Τα Ιδρύματα των Τραπεζών, τα λεγόμενα institutions και άλλως "θεσμοί", επανδρώνουν άνθρωποι της απάτης, της ψευτιάς, και ένας λαός βουτηγμένος στο ψέμα, τί μέλλον μπορεί να έχει ; Το ποδόσφαιρο και οι λαϊκοί βάρδοι δεν μπορούν να τον σώσουν. Ούτε και τα ψευδόμενα χείλη των ιερέων του.
Και η μνήμη με πήγε πίσω στο παρελθόν. Κάποιοι ήθελαν να ανοίξουν διάλογο μαζί μου, για να μου αποδείξουν πόσο παράλογα ήταν αυτά που πίστευα - βάσει αυτών γράφω - και πόσο λογικά ήταν τα δικά τους. Είχαν ξεχάσει, όπως φαίνεται, την άρρητη οδηγία των Σιωνιστών, που λέγει : "Μη τους δίνετε αφορμή να αναπτύσσουν τους συλλογισμούς των". Την είχαν πάθει, και μάθει, όταν επιχειρούσαν να αποδείξουν πόσο πλάνος ήταν εκείνος (Εκείνος), που μονίμως "τους κόλλαγε στον τοίχο", στις προσπάθειές τους να τον (Τον) βγάλουν σκάρτο. Το ίδιο επαναλήφθηκε με τους αιρετικούς, για να καταλήξουμε στον άγιο Μάρκο τον Ευγενικό και τον άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά.
Έτσι, λοιπόν, οι συνομιλητές μας εγκατέλειψαν. Έπαψαν να μας ενοχλούν, αδρανήσαμε κι εμείς. Βρήκαν την ευκαιρία, αφού κατάφεραν να σιωπήσουν και τους αγίους Κολλυβάδες, και επανήλθαν. Έκαναν σημαία τους την Παγκόσμια Κοινωνία, την αγάπη και τον "ένα θεό για όλους".
Άρχισαν πάλι να κτυπούν οι καμπάνες. Εμείς όμως συνηθίσαμε να κοιμόμαστε. Ο λήθαργος του θεολογικού Διαφωτισμού μας είχε κυριεύσει, μας είχε αλλοτριώσει. Βάλαμε ωτασπίδες στα αυτιά, αν δεν συγκεντρώναμε υπογραφές για να σταματήσουμε τις κωδωνοκρουσίες, και γυρίσαμε από το άλλο πλευρό. Συνεχίσαμε να κοιμόμαστε με ένα κομποσχοινάκι στο χέρι και την μονολόγιστη ευχή. Μας είπαν : "Αφήστε τα δύσκολα για τους θεολόγους - σημ. να ερευνούν τις ενδοτριαδικές σχέσεις - και μην ασχολείστε μαζί τους. Δουλειά δική σας, δηλαδή της μάζας του εκκλησιαστικού σώματος, είναι η μετοχή στον εκκλησιασμό, το κομποσχοινάκι και η ευχή. Ο Κύριος φροντίζει την εκκλησία, όχι εσείς, πύλαι ἅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς".
Και ο τόπος ρήμαξε.
"... ἀλλ᾿ οὐ διὰ τὸν τόπον τὸ ἔθνος, ἀλλὰ διὰ τὸ ἔθνος τὸν τόπον ὁ Κύριος ἐξελέξατο" (Β΄ Μακ. 5,19). Ο τόπος, η γη, δεν αγιάζει τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος αγιάζει τον τόπο.
Η φαύλη και έωλη ψευδοθεολογία των νεο-ορθοδόξων ακολουθεί τα βήματα του "πρώτου διδάξαντος" την Ουνία, δηλαδή του παπισμού, τον οποίο πληρέστερα αντέγραψε (ως προς την πλαστογραφία) ο αγγλικανισμός και γενικότερα ο προτεσταντισμός. Στα ίδια βήματα πορεύεται η σύγχρονη νεο-ορθοδοξία. Προφανώς, διότι σκέφθηκαν "γιατί να μην κάνουμε κι εμείς το ίδιο ;". Και αυτό κάνουν, καταφάσκουν στην αίρεση με την ψευδαίσθηση να επαναφέρουν στο σωστό δρόμο τους πλανεμένους. Το αποτέλεσμα, μάλλον τα αποτελέσματα, τα ζούμε από το 1924 και εφεξής. Προειδοποιητικά σημάδια υπήρξαν, μάλιστα λίαν τραγικά, αλλά κανείς δεν έδωσε σημασία.
Διαβάσαμε το ακόλουθο Ανακοινωθέν - επιγράφεται "Το Ημερολογιακό Ζήτημα" - από την Ιερά Μητρόπολη Πειραιώς. Έχει ως εξής (οι υπογραμμίσεις από τον γράφοντα) :
Σχόλιο, κατά την άποψη, πάντα, του γράφοντος κχ.
Πολύ "ξώφαλτσα" έπιασε το ημερολογιακό ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ. Η μετεξελιχθείσα Κοινωνία των Εθνών, αγγλικής έμπνευσης και μασονικής διεκπεραίωσης, δεν τον απασχόλησε αυτή τη φορά. Αφωνία επίσης και για το ΠΣΕ, το οποίο σύντομα θα μετονομαστεί - εντολή Shimon Peres - σε οργανισμό ηνωμένων θρησκειών, προφανώς, λόγω αυστηρών εντολών ως προς την τήρηση του δόγματος "ανήκομεν εις την Δύσιν".
Όσον αφορά δε το :
"Ἡ Β΄ Προσυνοδική Πανορθόδοξος Διάσκεψις εἶχε ἐξετάσει τό θέμα μέ γνώμονα ὅτι εἶναι πολύ πέραν τῆς ἐπιστημονικῆς ἀκριβείας, εἶναι θέμα ἐκκλησιολογικῆς αὐτοσυνειδησίας τῆς μιᾶς καί ἀδιαιρέτου Ὀρθοδοξίας, τῆς ὁποίας ἡ ἑνότης κατ’ οὐδένα λόγον ἤ τρόπον ἔπρεπε νά διασαλευθῆ ἐν τῇ πεποιθήσει, ὅμως, ὅτι «τό Σάββατον διά τόν ἄνθρωπον ἐγένετο καί οὐχ ὁ ἄνθρωπος διά τό Σάββατον» (Μαρκ. 2, 27).",
Το Σάββατο (ο θεσμός) δεν κάνει τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος κάνει το θεσμό (το Σάββατο), όταν αληθεύει ως άνθρωπος, όταν το πρόσωπο φανερώνει, δίνει υπόσταση, σάρκα και οστά, σε αυτό που είναι και λέγεται Θεσμός, "28 ὥστε κύριός ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦ σαββάτου.". Ο άνθρωπος αν δεν αληθεύει, παύει να έχει πρόσωπο.
"Από Συνάθης Αθανάσιος
ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΜΟΥ ΕΞΗΓΗΣΕΙ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΛΕΕΙ ΔΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΜΙΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΓΟΧ , ΓΙΑΤΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΝΑ ΤΟ ΕΞΗΓΗΣΩ;
1. Βεβαιοῦμεν ὑπευθύνως τὸ Ποίμνιόν μας, ὅτι δὲν τίθεται ἐπὶ τοῦ παρόντος θέμα Πίστεως, διότι ἐκ τῶν δεδομένων, τὰ ὁποῖα μέχρι στιγμῆς ἐτέθησαν ὑπ᾿ ὄψιν τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Συνόδου, ἐγένετο σαφὲς ὅτι ἡ λεγομένη «Κάρτα τοῦ Πολίτου» δὲν θὰ περιέχῃ «τὸ ὄνομα τοῦ θηρίου ἢ τὸν ἀριθμὸν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ» (Ἀποκαλ. ιγ’ 17), οὔτε διὰ γραμμωτοῦ κώδικος, οὔτε δι᾿ ἑτέρας μορφῆς.
ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΕΡΩ , ΠΡΟΤΡΕΠΕΙ 'Η ΔΕΝ ΠΡΟΤΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΤΑ ΑΦΟΥ ΜΑΣ ΒΕΒΑΙΟΝΟΥΝ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΕΙ ΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ΟΥΤΕ ΓΡΑΜΜΩΤΟ ΚΩΔΙΚΑ; ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΧΑΖΟΣ , ΑΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΞΑΝΑΓΡΑΨΩ ΞΑΝΑ ΕΔΩ ΜΕΣΑ! ΓΙΑ ΠΕΣΤΕ ΜΟΥ ΛΟΙΠΟΝ ΛΑΘΟΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑ;" Δημοσιεύτηκε από Συνάθης Ἀθανάσιος στις Δευτέρα, 15 Φεβρουαρίου 2016
κχ
Στη συνέχεια ακολούθησαν πολλά σχόλια και ο ενδιαφερόμενος μπορεί να τα διαβάσει εκεί όπου παραπέμπει ο δεσμός της ημερομηνίας (15/2/2016) με το όνομα του κ. Συνάθη Αθανάσιου. Το σχόλιο που κατέθεσε ο γραφων ήταν :
Διάβασα, και, αυτή την ενδιαφέρουσα συζήτηση για την κάρτα του πολίτη μεταξύ αντιλεγόμενων αδελφών και η απορία μου είναι η ακόλουθη :
Αν συμφωνήσουμε όλοι να αρνηθούμε την κάρτα με τα συνοδά άλλα (τσιπάκια, αχρήματη κοινωνία κλπ.) το αποτέλεσμα θα είναι να οδηγηθούμε στον εκούσιο άνευ κάρτας θάνατο. Δεν θα έχουμε περίθαλψη, δεν θα έχουμε χρήματα, θα είμαστε ... ωσεί παρόντες μέχρις ότου γίνουμε όντως απόντες. Το ερώτημα όμως είναι πώς θα φτάσουμε στο σημείο να υποχρεωθούμε στην ηθελημένη, λόγω άρνησης παραλαβής, ομολογιακή μαρτυρία θανάτου. Άλλοι μπορεί να την χαρακτήριζαν αυτοκτονία.
Και ρωτώ : Με δημοκρατικές διαδικασίες δεν θα γίνει αυτό ; Με την ψήφο μας δεν θα γίνει ; Διότι όσα έχουν γίνει μέχρις εδώ, έχουν γίνει όλα με την ψήφο μας. Δεν έχει σημασία αν εμείς διαλέγαμε ποιον και ποιους θα ψηφίσουμε. Σημασία είχε, έχει και θα έχει, ότι συμμετέχουμε σε ένα Σύστημα αυτοπαγίδευσης, ένα σύστημα απόλυτα ελεγχόμενο, ένα σύστημα με προκαθορισμένο αποτέλεσμα. Ψηφίζουμε αυτούς που δεσμεύονται προεκλογικά και αποδεσμεύονται μετεκλογικά. Άρα, εφόσον συμμετέχουμε στο Σύστημα, ποιος ο λόγος να φωνάζουμε, να διαμαρτυρόμαστε και να τσακωνόμαστε για το αν πρέπει ή δεν πρέπει να πάρουμε την κάρτα και τα άλλα που θα ακολουθήσουν. Με την ψήφο μας έγιναν, γίνονται και θα γίνουν, όσα έρθουν.
Θέλω με αυτά να πω, ότι τα δεινά που προαναγγέλλονται ή προφητεύονται, είναι το αποτέλεσμα και όχι η αιτία. Συνεπώς, την αιτία πρέπει να πολεμήσουμε και όχι να τρωγόμαστε μεταξύ μας για το ποια θα είναι η αποτελεσματικότερη - συμπτωματική οπωσδήποτε - θεραπεία. Το Σύστημα πρέπει να πολεμήσουμε, αυτό πρέπει να καταγγέλουμε, και όχι αυτά που μας φορτώνουν οι εντολοδόχοι του Συστήματος. Το σύστημα της ειδωλολατρίας πολέμησαν οι Μάρτυρες και οι Ομολογητές της Χριστιανοσύνης, και η μάχη αυτή ήταν προς τα πνευματικά της πονηρίας αυτού του Συστήματος : 12 ὅτι οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, πρὸς τὰ πνευματικὰ τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις.
Το σχόλιο που ακολουθεί, είναι από αναδημοσίευση ξένου άρθρου στην ιστοσελίδα "ΑΒΕΡΩΦ" της 12/05/2015. Το δημοσιεύω εκ νέου εδώ, με το σχόλιο που ακολουθεί.
Η παγκόσμια κυρίαρχη ελίτ είναι η μια Σιωνιστική Παγκόσμια Τράπεζα, επί του παρόντος ατελής. Ο αρθρογράφος (Francesco Lamendola) αποφεύγει να την κατονομάσει. Χρειάζεται κάτι να γίνει ακόμη, μια νέα Γιάλτα ας πούμε, όπου οι κεφαλές δεν θα είναι μόνο οι τρεις προηγούμενες : Ρούσβελτ, Στάλιν, Τσόρτσιλ. Έχουν μπει και άλλοι "παίκτες" στη μοιρασιά. Θα την πάθουν, όπως την πάθαμε εμείς μετά τη συμφωνία μεταξύ των δυο κεφαλών. Στάλιν και Τσόρτσιλ συμφώνησαν και μας έβαλαν να σφαχτούμε. Ο πρώτος (Στάλιν) έβαλε πλάτες, αν και συμφωνημένη η μοιρασιά της Ευρώπης, και ο δεύτερος του έδωσε ό,τι ζητούσε. Ζητούσε πολλά.
Όταν τα κυρίαρχα και ανεξάρτητα κράτη, παύουν να έχουν δικό τους νόμισμα και είναι υποχρεωμένα να ζουν με δανεικά - σημ. οι ανάγκες δανεισμού εύκολα κατασκευάζονται - τότε οι πολίτες αυτών των κρατών δεν έχουν κανένα δικό τους περιουσιακό στοιχείο, το οποίο απόκτησαν με την εργασία τους, τον κόπο τους, τη ζωή τους. Τα χρήματα που κέρδιζαν εργαζόμενοι ήταν δανεικά και ο δανειστής, εφόσον ο πολίτης δεν έχει πληροφορηθεί ότι αμείβεται με δανεικό χρήμα, όταν αποφασίσει να πάρει πίσω τα χρωστούμενα - σημ. εκείνος ξέρει πότε θα το αποφασίσει - του τα παίρνει όλα. Έτσι, οι πολίτες γίνονται σκλάβοι και υποχείρια στις ορέξεις του δανειστή. Δηλαδή, της μιας Παγκόσμιας Σιωνιστικής Τράπεζας.
Η "καλοσυνάδα" του αρθρογράφου, έχει βεβαίως και το ιδεολογικό, θεολογικό και φιλοσοφικό, υπόβαθρο. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ τις μεταμοσχεύσεις. Ξεκίνησαν με την σαφή διάκριση δωρεά σώματος, από ζώντες, και δωρεά πτώματος, από νεκρούς. Στη συνέχεια αυτά τα δυο συμπτύχθηκαν, όταν οι επιστήμονες (με την "καλοσυνάδα" τους) ανακάλυψαν πως υπάρχουν και ζωντανά πτώματα ! Επιστρατεύθηκαν πλείστα όσα επιχειρήματα από τη μεριά των στοχαστών αλλά και των θεολόγων, σε επίπεδο μάλιστα ιεραρχών, προς εμπέδωση και αποδοχή της φιλοσοφικοθεολογικής βλακείας, ή μάλλον κακοποιΐας. Θυματοποιήθηκαν οι άρρωστοι, θύμα δεν ήταν εκείνος που ψυχορραγούσε.
Θεάρεστη πράξη ευλογημένη από την εκκλησία, μάς είπαν, είναι οι μεταμοσχεύσεις. Δεν δίστασαν μάλιστα οι δικοί μας να το γράψουν : «Ας μη λησμονούμε ότι η λατρευτική ζωή της Εκκλησίας μας στηρίζεται σε μια μεταμόσχευση Θείου σώματος και σε μια μετάγγιση Θείου αίματος εις πάντας αρμούς, εις νεφρούς, εις καρδίαν» (Εγκύκλιος ΔΙΣ 2819, 7/7/2005).
Μετά από αυτά σειρά έχει τώρα η θυματοποίηση των κυνηγημένων λαθρομεταναστών, χωρίς ποτέ να μάθουμε ποιοι τους έσπρωξαν να γίνουν μετανάστες. Η "καλοσυνάδα" στηρίχθηκε στα φύσει αισθήματα ευσπλαχνίας των ανθρώπων με χριστιανικές καταβολές. Ας θυμόμαστε ότι κάποτε ένας είχε πει : Καλύτερα να κάνουμε έναν λαϊκό ήρωα, παρά να χαθεί το έθνος μας. Σήμερα αυτό άλλαξε. Καλύτερα να θυματοποιήσουμε εκατοντάδες, χιλιάδες ή ακόμη κανένα εκατομμύριο ανθρώπους, παρά να αποτύχει ο στόχος μας : Η οικοδόμησης της δικής μας Παγκόσμιας Αυτοκρατορίας, της νέας Σιών των "καλοσυνάτων".
Οι Σιωνιστές είναι αδίστακτοι, η ψήφος τους ενισχύει, η "καλοσυνάδα" τους δικαιώνει, θεσμός παγκόσμιος η Τράπεζα. Αυτή που γέμισε την υφήλιο με το "in God we trust" γραμμένο πάνω σε ένα πράσινο χαρτάκι.
κυπριανός χ (σχόλιο)
Οι σχισματικοί και αιρετικοί του Φαναρίου ομού μετά των μηνομονευτών τους, δηλ. των κοινωνούντων με την αίρεση, δεν είναι σε θέση να καταλάβουν τι τους περιμένει, τι προκαλούν, με αυτές τις ανακηρύξεις νεοαγίων γερόντων.
Έχει την ψευδαίσθηση τὸ εσβεσμένο Φανάρι, όπως γράφει η Ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας των Γ.Ο.Χ. Ελάδος, ότι "ἀνακηρύσσοντας συνεχῶς ὡς ἁγίους πολλούς νεοφανεῖς γέροντας, οὐδεὶς λόγος ὑπάρχει πρὸς ἀποτείχισιν". Με τον τρόπο αυτό επιχειρεί "νὰ κατωχυρώσῃ τὴν πλάνην ὅτι δύνανται καὶ οἱ κοινωνοῦντες μετὰ τῶν Οἰκουμενιστῶν νὰ ἁγιάζουν καὶ νὰ καθίστανται παραδείγματα πρὸς μίμησιν," ὁπότε, προς τι ο αγώνας των ἀντιτιθεμένων εἰς τὴν αἵρεσιν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ;
Αυτό φρονεί η πλάνη, άλλα όμως λαλεί το Πνεύμα : "12 καὶ ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τοὺς ἐχθρούς μου καὶ ἀπολεῖς πάντας τοὺς θλίβοντας τὴν ψυχήν μου, ὅτι ἐγὼ δοῦλός σού εἰμι".
Επικαλούνται την αγιότητα, το έλεος του αγίου Θεού, αυτό όμως θα τους εξολοθρεύσει.
Ο οικονομολόγος Δημήτρης Καρούσος μιλάει για την τρέχουσα οικονομική και πολιτική επικαιρότητα στην Ελλάδα, το ασφαλιστικό, τις αποκρατικοποιήσεις και ιδιωτικοποιήσεις και τις επιπτώσεις τους, την πρόσφατη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, την φορολόγηση, το χρέος και το φλέγον ζήτημα του grexit ή της εξόδου της χώρας από την Ευρωζώνη. Αυτή η συνέντευξη καλύπτει με λεπτομέρεια όλα τα σημαντικά τρέχοντα οικονομικά ζητήματα.
Κοινωνία με πλαστικό χρήμα και πρόχειρη γνώμη - απάντηση σε αισιόδοξους Το δίκαιο των δολοφόνων δεν μπορεί να γίνει δίκαιο της ανθρωπότητας
Ανώνυμος13 Φεβρουαρίου 2016 - 6:16 π.μ.
Μακάρι η κοινωνία να γίνει αχρήματη, αυτό θα είναι ευλογία, θα παταχθεί η φοροδιαφυγή, το λαθρεμπόριο, το εμπόριο ναρκωτικών κ.α.! Το χρήμα δεν είναι παρά ένα χαρτί -τραπεζογραμμάτιο αντί κάποιου ποσού χρυσού ή άλλης αξίας στο οποίο αντιστοιχεί το "νόμισμα" (το λέει και η λέξη). Το χρήμα κλέβεται, χάνεται, το τρώνε τα ποντίκια. Μόνο φοροκλέφτες, κλέφτες και έμποροι ναρκωτικών και λευκής σαρκός δεν θέλουν την διακίνηση του χρήματος με τραπεζικές κάρτες. ( http://apotixisi.blogspot.gr/2016/02/2.html )
Απάντηση, κυπριανός χ
Εκ πρώτης όψεως αυτά που γράφει ο ανώνυμος σχολιαστής είναι σωστά. Δεν πρέπει όμως να μείνουμε εκεί. Πρέπει να εννούμε τι προσπαθούν να κάνουν οι Σιωνιστές, με αυτή τους την κίνηση, για να πατάξουν τη λαθραία διακίνηση χρήματος, άρα και τον παράνομο πλουτισμό από άδηλους και ύποπτους (εγκληματικούς) πόρους.
Εμείς, εντάξει, συμφωνούμε. Ας γίνουμε "άγιοι" έστω και με το πλαστικό χρήμα ή με το τσιπάκι. Το ερώτημα όμως που τίθεται, με όσα γίνονται, όπου τα φυσικά πρόσωπα κατηγοριοποιούνται βάσει του ισχύοντος Δικαίου σε "νομικά πρόσωπα" ιδιωτικού και "νομικά πρόσωπα" δημοσίου Δικαίου, οι ερωτηματικές απορίες, λέω, που τίθενται έχουν ως εξής, με τα συνακόλουθα υποερωτήματα :
Αφού οι Σιωνιστές αποφάσισαν να πατάξουν την αδήλωτη συσσώρευση χρήματος (φοροδιαφυγή) και όλες οι συναλλαγές να γίνονται με κάρτα, στο ιδιωτικό κράτος της μιας παγκόσμιας τράπεζας που μας ετοιμάζουν, είναι επόμενο τα "φυσικά πρόσωπα" δημοσίου Δικαίου, να πάψουν πλέον να ονομάζονται έτσι και όλοι θα υπαγόμαστε στο Δίκαιο των ιδιωτικών "φυσικών προσώπων".
Κι εδώ το ερώτημα : Σημαίνει αυτό ότι θα έχουμε - ή θα μας επιβληθεί - ένα υπερεθνικό και υπερκρατικό Δίκαιο εκ μέρους των ιδιωτών, ή μάλλον κυρίαρχων, του πλανήτη, όπου όλα τα υφιστάμενα δικαιϊκά συστήματα κατά χώρες, κράτη, έθνη, που αφορούν στις κοινωνίες (ίσον, Δήμος και άρα δημόσιο), πρέπει να πάψουν να υπάρχουν ; Και ποιος έδωσε το δικαίωμα σε μια χούφτα ανθρώπων - της μιας παγκόσμιας Τράπεζας και των παραρτημάτων της - να μας επιβάλλει το δικό της ιδεολόγημα ; Το οποίο, σημειωτέον, θα είναι de facto τέλειο, για να γίνουν οι υποτελείς ... υπερτελείς ! Ποιος έδωσε το δικαίωμα στους Σιωνιστές, με τα άπειρα εγκλήματα που έχουν κάνει και συστηματικά διαπράττουν, να γίνονται αυτοί νομοθέτες ενός υπερεθνικού και υπερκρατικού Δικαίου ; Να είναι αυτοί υπεράνω παντός Δικαίου σύμφωνα με τους κανόνες που αυτοί, κατά το δικό τους συμφέρον, νομοθέτουν ;
Δεν είμαστε καλά, καθόλου καλά.
Διότι οι κύριοι αυτοί, ναι μεν θα ελέγχουν εμάς, ποιος όμως θα ελέγχει αυτούς ; Αυτοί θα αποφασίζουν και θα διατάζουν, με τις γνωστές δημοκρατικές (και ελεύθερες μη ξεχνάμε) εκλογές, εμείς δε θα τρέχουμε αγεληδόν να τους ψηφίζουμε.
Ω ! ναι, ο κόσμος όλος θα γίνει κοινωνία αγίων ! Αλλά ποιος θα ελέγχει τους ελεγκτές μας με το πλαστικό νόμισμα ; Διότι όπου θέλουν, όταν και όποτε το κρίνουν χρήσιμο, θα κλίνουν τη στρόφιγγα της πλαστικής κάρτας του πλαστικού χρήματος και ... "μετά πνευμάτων δικαίων τετελειωμένων τας ψυχάς των δούλων σου Σώτερ ανάπαυσον" κλπ.
Αυτοί θα πληρώνουν κυβερνήτες, θα αγοράζουν φονιάδες, θα πουλάνε όπλα, θα μας διδάσκουν τα αγαθά της αχρήματης κοινωνίας και της αγάπης, θα μας φτιάξουν νέα θρησκεία και ... δεν συμμαζεύεται, όπως λέμε.
Λέω λοιπόν "27 Νῦν ἡ ψυχή μου τετάρακται, καὶ τί εἴπω;" : Μακάρι η κοινωνία να γίνει αχρήματη, αυτό θα είναι ευλογία, θα παταχθεί η φοροδιαφυγή, το λαθρεμπόριο, το εμπόριο ναρκωτικών κ.α. ;
Μη γένοιτο Κύριε !
Με αφορμή τηλεοπτική εκπομπή (Τατιάνα), ως συνήθως, ανερυθρίαστης δημοσιογραφικής άγνοιας και παραπληροφόρησης.
Ως ψευδής ερμαφροδιτισμός ορίζεται η παθολογική γενετική εκτροπή (συγγενής), όπου το άτομο φέρει - κατά τον γονότυπο - δυο Χ και ένα Υ χρωμόσωμα (ΧΧΥ). Φυσιολογικά, το μεν άρρεν έμβρυο έχει ένα Χ και ένα Υ χρωμόσωμα (ΧΥ) το δε θήλυ δυο Χ (ΧΧ). Στον ψευδή ερμαφροδιτισμό, λόγω υπερίσχυσης των δυο ΧΧ χρωμοσωμάτων, το Υ υστερεί και τα άτομα αυτά πρέπει να αντιμετωπίζονται θεραπευτικά - και υποστηρικτικά μέσω ψυχοθεραπείας - ως θήλεα κατά την όψιμη νηπιακή και παιδική ηλικία. Αργότερα, κατά την ήβη, θα ακολουθήσει η φαρμακευτική αγωγή με ορμόνες θήλεος και εν καιρώ πλαστική αποκατάσταση κόλπου και μήτρας, ανάλογα με την περίπτωση.
Η Σομαλία πεθαίνει και οι φωτογραφίες, που συνοδεύουν αυτή τη διήγηση, είναι από την Ελλάδα στα τέλη του 1960. Τότε που προσπαθούσε να σταθεί στα πόδια της και είχε στείλει το εργατικό δυναμικό της στη Γερμανία. Όταν γύρισαν οι μετανάστες πίσω και έφεραν κάτι χρήματα που μάζεψαν, τώρα τους τα παίρνει πίσω η Γερμανία με το ευρώ.
Η φωτογραφία είναι από την Ήπειρο, κοντά στα φυλασσόμενα τότε ελληνοαλβανικά σύνορα της Θεσπρωτίας, που σήμερα δεν υπάρχουν. Σε λίγο δεν θα υπάρχουν και οι μειοψηφίες εκείνες που αντιστέκονται στην απάτη της πολτοποίησης του ένας κόσμος για όλους, ένας θεός για όλους.
Άλλη μια κληρικολαϊκή συγκέντρωση κατά της κάρτας του πολίτη έγινε χθές, 7/2/2016, με επιτυχία. Ακούστηκαν θαυμάσια και είδαν τα μάτια μας πανώ γεμάτα πίστη στην Ορθοδοξία. Ύστερα, τα φώτα έσβησαν "53 Καὶ ἀπῆλθεν ἕκαστος εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ". Όλοι από διαφορετικούς δρόμους και σε διαφορετικούς οίκους : Αντιοικουμενιστές μη αποτειχισθέντες, αντιοικουμενιστές αποτειχισθέντες και τέλος, αντιοικουμενιστές με έγκυρα Μυστήρια και αντιοικουμενιστές με άκυρα Μυστήρια.
Η εκκλησία είναι άκτιστη και ως άκτιστη μας δέχεται και μας θεραπεύει όλους ! Από την κάθαρση μας οδηγεί στον φωτισμό και από τον φωτισμό στη θέωση. Φαίνεται, αυτό έγινε κατά παράδοξο και αστραπιαίο τρόπο με τον συσταυρωθέντα ληστή επί του σταυρού. Ήταν αρκετό αυτό που είπε : 40 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ἕτερος ἐπετίμα αὐτῷ λέγων· οὐδὲ φοβῇ σὺ τὸν Θεόν, ὅτι ἐν τῷ αὐτῷ κρίματι εἶ; 41 καὶ ἡμεῖς μὲν δικαίως· ἄξια γὰρ ὧν ἐπράξαμεν ἀπολαμβάνομεν· οὗτος δὲ οὐδὲν ἄτοπον ἔπραξε. 42 καὶ ἔλεγε τῷ ᾿Ιησοῦ· μνήσθητί μου, Κύριε, ὅταν ἔλθῃς ἐν τῇ βασιλείᾳ σου. 43 καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· ἀμὴν λέγω σοι, σήμερον μετ᾿ ἐμοῦ ἔσῃ ἐν τῷ παραδείσῳ.
Ο ληστής ομολόγησε την μοναδική Μεγάλη αλήθεια λίγο πριν πεθάνει και το ερώτημα είναι, ποια αλήθεια ομολογούν σήμερα αυτοί που καθαρίστηκαν, φωτίστηκαν και θεώθηκαν, πολύ πριν πεθάνουν ; Οι εντός της εκσυγρονισμένης εκκλησίας ; Οι εκτός εκσυγχρονισμένης εκκλησίας ; Αυτοί που ομολογούν με έγκυρα Μυστήρια ή εκείνοι που ομολογούν με άκυρα Μυστήρια ; Διότι ο Παράκλητος επέμφθει, το Πνεύμα της αληθείας μας οδήγησε εις πάσαν την αλήθεια (13 ὅταν δὲ ἔλθῃ ἐκεῖνος, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁδηγήσει ὑμᾶς εἰς πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν·) , κι εμείς εξακολουθούμε να τρωγόμαστε μεταξύ μας, αφού δεχτήκαμε να γίνουμε φατρίες, όταν οι πολιτικοί ψεύτες μας άλλαξαν την εορτολογική εκκλησιαστική τάξη. Σύνοδος των απανταχού Ορθοδόξων με κυρίαρχο τον Σιωνισμό δεν προβλέπεται. Αντ΄ αυτής θα έχουμε την Μεγάλη Πανορθόδοξη κατά τα πρότυπα των ληστρικών του παρελθόντος.
“οὐδὲν γὰρ ἕτερόν ἐστι τὸ κακὸν εἰ μὴ τοῦ ἀγαθοῦ στέρησις”, γράφει ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης, όμως, έκαστος έχει ιδίαν την γνώμη περί αγαθού. Η εκκλησία είναι άκτιστη και ως άκτιστη μας θεραπεύει. Ο άγιος Θεός, το αγαθόν, χρόνους δεν κυττά, επομένως, κάθαρση, φωτισμός και θέωση είναι στάδια εκτός χρόνου ή ενδεχομένως και τόπου. Ο ληστής, πάντως, ομολόγησε εν χρόνω και εν τόπω : επί του σταυρού σε συγκεκριμένο γεωγραφικό τόπο.
Υστερόγραφο
Διάβασα κάπου το εξής : "Φίλτρο ἀλάθητο καὶ ἀμετάβλητο γιὰ τὸ τί εἶναι ὀρθὸ καὶ τί λάθος ἀποτελεῖ ἡ Πατερικὴ Συμφωνία. Τὸ consensus Patrum ἡ συμφωνία τῶν τωρινῶν θέσεων μὲ ὅλες τὶς προηγούμενες τῶν Πατέρων" (βλέπε «Δοκίμιο για την Αποτείχιση», Ι.Ν.Ρίζου)
Και η γνώμη μου, ίσως εσφαλμένη, είναι :
Τὸ consensus Patrum σημαίνει μεν συμφωνία μεταξύ των πατέρων, αλλά η συμφωνία αυτή, πέρα και πάνω απ΄ όλα, σημαίνει συμφωνία με την Αγία Γραφή. Τότε ισχύει το consensus Patrum, όταν είναι σύμφωνη με αυτούς και η Αγία Γραφή. Να σημειωθεί, η Αγία Γραφή είναι ισόκυρη της Παράδοσης.
κυπριανός χ.
Όλα καλά, όλα σωστά, εκτός από αυτό :
[“Σκότος” εδώ είναι “Ουσιαστικό”, το Ενυπόστατο Σκοτάδι. Είναι το Πρόσωπο, ο Εωσφόρος ως τέως “Άγγελος Φωτός”, νυν δε Πατήρ του Ψεύδους και Υπόσταση του Σκότους]
Ο εκπεσών εωσφόρος είναι ανυπόστατος, δεν έχει πρόσωπο. Στο Κεφάλαιο 18, Περί Διαβόλου και δαιμόνων, ο Όσιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός γράφει :
“Οὐκ ἔχουσι τοίνυν ἐξουσίαν κατά τινος οὐδὲ ἰσχὺν, εἰ μὴ ἐκ Θεοῦ οἰκονομικῶς συγχωρούμενοι, ὡς ἐπὶ τοῦ Ἰώβ, καθάπερ ἐπὶ τῶν χοίρων ἐν τῷ Εὐαγγελίῳ γέγραπται. Παραχωρήσεως δὲ Θεοῦ γινομένης καὶ ἰσχύουσι καὶ μεταβάλλονται καὶ μετασχηματίζονται, εἰς οἷον θέλουσι σχῆμα κατὰ φαντασίαν.”. Τώρα έχουμε τα ούφο.
Ας μην ξεχνάμε ότι όφις (φίδι) εξαπάτησε την Εύα μιλώντας με ανθρώπινη λαλιά. Πρόσωπο, δηλαδή, έμμορφη υλική υπόσταση ανθρώπου δεν έχει το κακό, η αμαρτία, διότι πάλι κατά τον Όσιο Δαμασκηνό, “οὐδὲν γὰρ ἕτερόν ἐστι τὸ κακὸν εἰ μὴ τοῦ ἀγαθοῦ στέρησις”. Το αγαθό, δηλαδή, μόνο ο άγιος Θεός, έχει υπόσταση (Πρόσωπο), αναπόφευκτα δε, η στέρηση του αγαθού συνεπάγεται και στέρηση του Προσώπου. Βεβαίως, πρόσωπο έχουμε όλοι οι άνθρωποι, αλλά με το θάνατο, το πρόσωπο που έχουμε μένει μόνο … σε φωτογραφία. Χάνεται. Πέρα δε από αυτό, μη μας διαφεύγει και η Νομική έννοια του προσώπου.
Ο Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός, σε συμφωνία με τον άγιο Ιωάννη Δαμασκηνό, μας πληροφορεί ότι ο εωσφόρος “πρωτοστάτης τῆς περιγείου τάξεως καὶ τῆς γῆς τὴν φυλακὴν ἐγχειρισθεὶς παρὰ Θεοῦ”, και προσθέτω, είναι δικό μου αυτό, φθόνησε τον άνθρωπο και στράφηκε κατά του Θεού, επειδή στερήθηκε την υλική υπόσταση.
Έκτοτε, με τις γνωστές μεθόδους του, υποδυόμενος ακόμη και άγγελο του φωτός, χρησιμοποιεί τον άνθρωπο (ενσωματώνεται με αυτόν) κατά του Θεού. Τώρα μάλιστα διαβάλλει την αγάπη, το έλεος του αγίου Θεού, με τα ισλαμικά στίφη προσφύγων προερχόμενα από χώρες που καταστρέφουν τα δικά του όργανα. Βεβαίως, διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα, αν οι αγαπολόγοι του Φαναρίου και του Βατικανού δεν είχαν προσχωρήσει στο Σιωνισμό. Είναι ο Οικουμενισμός.
Απάντηση αρθρογράφου : Ειλικρινά μου κάνει εντύπωση η τολμηρή, προκλητική και λίαν επικίνδυνη σιγουριά με την οποία εκφράζεσαι, κρίνεις και επικρίνεις, ως κάποια αυθεντία επί του θέματος. Δεν σε εριωνεύομαι. Σέβομαι το πρόσωπό σου και την ειδικότητά σου. Θα σε ρωτήσω όμως κάτι – κι έχει σημασία αυτό, για μένα τουλάχιστον, για αυτό και το ρωτώ: Είσαι θεολόγος;
κχ : ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΝΥΣΣΗΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΝ
(Ἐξηγησις ἀκριβὴς εἰς τὸν Ἐκκλησιαστὴν τοῦ Σολομῶντος, PG 44, 637C)
"οὕτω γάρ φησιν ὁ ψαλμῳδὸς ὅτι διὰ τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν ἐταπεινώθησαν· τοῦτο ἦλθεν ὁ ἐκκλησιαστὴς ἐπισκέψασθαι, τί γέγονεν ὑπὸ τὸν οὐρανὸν ὃ μὴ πρότερον ἦν, πῶς εἰσῆλθεν ἡ ματαιότης, πῶς ἐπεκράτησε τὸ ἀνύπαρκτον, τίς ἡ δυναστεία τοῦ μὴ ὑπάρχοντος. τὸ γὰρ κακὸν ἀνυπόστατον, ὅτι ἐκ τοῦ μὴ ὄντος τὴν ὑπόστασιν ἔχει, τὸ δὲ ἐκ τοῦ μὴ ὄντος ὂν οὐδὲ ἔστι πάντως κατὰ τὴν ἰδίαν φύσιν, ἀλλ' ὅμως τῶν τῇ ματαιότητι ὁμοιωθέντων ἐπικρατεῖ ἡ ματαιότης."
κχ
Πού είδατε αγαπητέ κύριε την τολμηρή, προκλητική και λίαν επικίνδυνη σιγουριά με την οποία εκφράζομαι ; Και πώς μια γνώμη, κάθε άλλο από κριτική ή επικριτική, την εκλαμβάνεται κρίση και επίκριση, από κάποια (του γράφοντος) αυθεντία επί του άρθρου σας ; Τη γνώμη μου έγραψα απλά, αν θέλετε την άποψη, χωρίς να θέτω σε αμφισβήτηση τις επιστημονικές θεολογικές γνώσεις σας. Αν αυτό δεν επιτρέπεται, επειδή τυγχάνει να έχω ένα διαφορετικό γνωστικό επιστημονικό αντικείμενο από το δικό σας, τούτο δεν ευσταθεί. Άλλωστε, το σημειώνετε κι εσείς : "Αυτό βεβαιώς, δεν σημαίνει πως όσοι δεν είναι θεολόγοι δεν δικαιούνται να εκφέρουν γνώμη". Τη γνώμη μου κι εγώ έγραψα χωρίς να θέλω να συγκριθώ μαζί σας επί επιστημονικού επιπέδου και επιπλέον, μου καταλογίζετε "υπεροπτικό ύφος διορθώσεως". Από πού βγάλατε το συμπέρασμα της υπεροψίας του γράφοντος ;
Αν έκανα λάθος, ότι "24 φθόνῳ δέ διαβόλου θάνατος εἰσῆλθεν εἰς τόν κόσμον" (Σφ.Σλ. κεφ Β'), θα έπρεπε να με διορθώσετε.
Κατά πόσο συγχέω το πρόσωπο με την υπόσταση και χωρίς να το γνωρίζω, πίπτω στήν αἵρεση τοῦ Σαβελλιανισμοῦ, αυτό είναι κάτι που οφείλεται να μας το εξηγήσετε. Το πρόσωπο είναι το χαρακτηριστικό μορφολογικό γνώρισμα ( : το σχήμα στην εν συνόλω μορφή) του γένους των ανθρώπων. Αν κάνω πάλι λάθος, σας παρακαλώ να με διορθώσετε.
Από θεολογικής πλευράς τώρα, αξίζει να ανατρέξετε στον Συναξαριστή της Κυριακής της Μελλούσης Κρίσεως Εκεί θα διαβάσετε κάτι ενδιαφέρον. Γράφει ότι όλοι οι άνθρωποι θα παρουσιαστούμε "εν μια τη μορφή" επί του φοβερού βήματος. Αν θέλετε, την ανάλυση επ΄ αυτού, μπορείτε εσείς να μας την κάνετε. Το ότι, όπως γράφω, ο διάβολος δεν έχει πρόσωπο (το κακόν ανυπόστατο), δεν σημαίνει ότι απορρίπτω την ύπαρξή του. Την δέχομαι, αλλά δεν την πιστεύω. Δεν νομίζω, η πίστη να μας καλεί να πιστεύουμε και στο Θεό και στο διάβολο. Και πάλι, αν κάνω λάθος με διορθώνετε.
Στην εικονογραφία της καθ΄ ημάς Εκκλησίας δεν συνηθίζεται η απόδοση του διαβόλου με πρόσωπο. Πάντως, σε μερικές περιπτώσεις υπάρχουν κάτι κατάμαυρα ανθρωπάκια με κέρατα, που φανερώνουν ανθρώπινη μορφή και σχήμα, αλλά με ουρίτσα.
Γράφω : "Το αγαθό, δηλαδή, μόνο ο άγιος Θεός, έχει υπόσταση (Πρόσωπο), αναπόφευκτα δε, η στέρηση του αγαθού συνεπάγεται και στέρηση του Προσώπου" και δεν έχω ουδεμία πρόθεση να αδικήσω μεταφραστικά τον Όσιο Ιωάννη Δαμασκηνό, όπως μου καταλογίσατε. Θυμόμουν, όταν το έγραψα, το ρηθέν υπό του Κυρίου : "16 Καὶ ἰδοὺ εἷς προσελθὼν εἶπεν αὐτῷ· Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ἀγαθὸν ποιήσω ἵνα ἔχω ζωὴν αἰώνιον; 17 ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ· Τί με λέγεις ἀγαθόν; οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς ὁ Θεὸς. εἰ δὲ θέλεις εἰσελθεῖν εἰς τὴν ζωὴν, τήρησον τὰς ἐντολάς" (Μτ. ιθ΄) και το "18 Καὶ ἐπηρώτησέ τις αὐτὸν ἄρχων λέγων· Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω; 19 εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· Τί με λέγεις ἀγαθόν; οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς, ὁ Θεός" (Λκ. ιη΄)
Αυτά αγαπητέ κύριε και παραλείπω τα υπόλοιπα. Συμφωνώ στο "ως μη ώφειλε της διαφωνίας μας" και επαναλαμβάνω, γράφω πάντα τη γνώμη μου ή την άποψή μου, αυτή που διαμόρφωσα θητεύοντας στους κόλπους τη Εκκλησίας. Δεν ζητώ από κανένα να συμφωνήσει με αυτά που γράφω και δέχομαι τις οποιεσδήποτε παρατηρήσεις, διορθώσεις ή ακόμη και τον (καλής πρόθεσης) έλεγχο.
( ... )
Μόνον, και αυτό κατά χάρι, δια της μετανοίας, της ταπεινώσεως και της αγάπης ή ελέους, φυσικά και άλλων πολλών αρετών αποκτομένων με αδιάλειπτη προσευχή, αξιώνεται ο άνθρωπος να γίνει πρόσωπο. Είναι οι άγιοι της Εκκλησίας μας. Και ακόμη τότε, πρέπει πάντα να φανερώνει, έργω και λόγω, "ότι αχρείος δούλος ειμί". Όχι όμως διαφημίζοντας την αμαρτία, τον ἐσπιλωμένον ναὸν τοῦ σώματος, όπως συμβαίνει με τις παρελάσεις υπερηφανείας, το σύμφωνο συμβίωσης των ΛΟΑΤ (λεσβίες, ομόφυλοι, αμφισεξουαλικοί, τρανσεξουαλικοί) και πολλά άλλα.
Δάκρυα μετανοίας μας χρειάζονται και θερμά πρέπει να παρακαλούμε την Χάρι του αγίου Θεού να μας τα δώσει. Αυτά ανοίγουν της μετανοίας την πύλη, κατά το Δοξαστικό : "Τῆς μετανοίας ἄνοιξόν μοι πύλας Ζωοδότα, ὀρθρίζει γὰρ τὸ πνεῦμά μου, πρὸς ναὸν τὸν ἅγιόν σου, ναὸν φέρον τοῦ σώματος, ὅλον ἐσπιλωμένον, ἀλλ’ ὡς οἰκτίρμων κάθαρον, εὐσπλάγχνῳ σου ἐλέει."
Και το Θεοτοκίον : "Τῆς σωτηρίας εὔθυνόν μοι τρίβους, Θεοτόκε, αἰσχραῖς γὰρ κατεῤῥύπωσα, τὴν ψυχὴν ἁμαρτίαις, ὡς ῥᾳθύμως τὸν βίον μου, ὅλον ἐκδαπανήσας, ταῖς σαῖς πρεσβείαις ῥῦσαί με, πάσης ἀκαθαρσίας."
Συμφωνώ με το "μπορούμε να βρούμε αρκετές αντιπαραθέσεις στους Πατέρες και αντιθετικότητα τοποθετήσεως σε κάποια θέματα, αλλά σημασία έχει τί λέγει το «consensus patrum»".
Τη γνώμη μου θα γράψω, όπως πάντα. Αν το παραλείπω σε κάποια σχόλια, δεν σημαίνει ότι αποφαίνομαι ως αυθεντία. Το «consensus patrum» σημαίνει μεν συμφωνία πατέρων, αλλά η συμφωνία αυτή ερείδεται, έχει βάση, την Αγία Γραφή. Εκεί, νομίζω, βρίσκεται η "συμφωνία πατέρων". Δεν γνωρίζω αν έχουν γίνει επ΄ αυτού μελέτες (εννοώ πανεπιστημιακές) των θεολόγων.
Και τελευταίο : "Η παρακάτω φράση σου είναι φοβερά αντιφατική και προβληματική, και συγχώρεσέ με για τον άδολο έλεγχο που σου κάνω με αγάπη Χριστού. Γράφεις : "Δεν σημαίνει ότι απορρίπτω την ύπαρξή του διαβόλου. Την δέχομαι, αλλά δεν την πιστεύω. Δεν νομίζω, η πίστη να μας καλεί να πιστεύουμε και στo Θεό και στο διάβολο. Και πάλι, αν κάνω λάθος με διορθώνετε" και συμπληρώνεις : "Συγγνώμη... ή την δέχεσαι, ή όχι. Ή την πιστεύεις ή όχι. Εάν την "δέχεσαι", τότε υποχρεούσαι να την πιστεύεις διότι την διδάσκει την ύπαρξη του διαβόλου ως πρόσωπο, ο Ίδιος ο Χριστός".
Και πάλι η γνώμη μου, το δέχομαι δεν είναι ίδιο με το πιστεύω, δεν σε υποχρεώνει το πρώτο να πιστεύεις αυτό ή αυτά που δέχεσαι ή συμφωνείς. Μπορεί να τα εφαρμόζεις, όχι όμως επειδή τα πιστεύεις. Δεν έχει την ίδια βαρύτητα το δέχομαι με το πιστεύω. Πιστεύω σημαίνει πίστη και πίστη σημαίνει "ελπιζομένων υπόσταση" και τα εξής, στην Προς Εβραίους Επιστολή του απ. Παύλου. Πολλοί δέχονται το Σύμβολο Πίστεως - στα δικά μας αναφέρομαι - πόσοι όμως κάνουν πράξη ζωής, αν όχι όλα τα άρθρα, έστω και μέρος από αυτά ;
Θα μου πεις, βάζω δύσκολα πράγματα στον εαυτό μου, ίσως και σε μερικούς αναγνώστες, αλλά πώς να το κάνουμε; Η πίστη είναι πίστη. Πάντως μη δώσεις σημασία σε αυτά, για να μη ξεφύγουμε από το θέμα : Την υπόσταση ή το ανυπόστατο του κακού. Μπορεί να θέλει να ακουστεί κάποιος άλλος και δεν θέλω να δώσω αφορμή αποπροσανατολισμού της συζήτησης.
Η ανάρτηση κατατέθηκε σαν δεσμός, αντί σχολίου, σε θρησκευτικό (μάλλον, εκκλησιαστικό) ιστολόγιο, αλλά δεν δημοσιεύθηκε.
Εφόσον οι μειοψηφίες ορίζουν το μέλλον της ζωής μας και κατευθύνουν τη μοίρα του κόσμου - μη ξεχνάμε, ειδικοί νόμοι συντάσσονται και προνοούνται γι΄ αυτές - δεν χρειάζεται να ρωτά κάποιος, όπως ο κ. Gideon Levy : "Πώς είναι δυνατό να πιστεύουν 5 εκ. Εβραίοι, ότι γνωρίζουν καλύτερα απ΄ ό,τι τα 6 δισ. ανθρώπων του κόσμου ;". Δηλαδή, γνωρίζουν με ποιο τρόπο μπορούν τα 5 εκ. Εβραίοι να συνεχίζουν να ζούν κάνοντας χρήση βίας για πάντα (στο 6 : 23΄ μέχρι 6 : 36΄ της ομιλίας).
Μικρό παράδειγμα
Σάλος στη Θεολογική του ΑΠΘ για εικόνα που απομακρύνθηκε!
Αντιδράσεις προκαλεί η απόφαση του κοσμήτορα της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ Μιλτιάδη Κωνσταντίνου να μεταφέρει προσκυνητάρι από κεντρικό σημείο της σχολής σε άλλο χώρο. Το θέμα προέκυψε όταν ο κ. Κωνσταντίνου έδωσε εντολή να μεταφερθεί το προσκυνητάρι με την εικόνα του Χριστού από τον ημιώροφο του κτιρίου της Θεολογικής Σχολής στον τέταρτο όροφο, έξω από παρεκκλήσι που υπάρχει εκεί
Η μειοψηφία του ενός, δηλ. του κοσμήτορα της θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ, πιστεύει καλύτερα από την πλειοψηφία των φοιτητών της Θεολογίας.
"Για την Εκκλησία και το Ευαγγέλιο, δεν υπάρχει το άσπρο και το μαύρο", μας λέει ο π. Φιλόθεος Φάρος, και συμπεραίνουμε ότι όλα έχουν γίνει γκρίζα. Προς τούτο, πάντα κατά τον π. Φιλόθεο, συνηγορούν και οι μεγάλες μορφές της Χριστιανοσύνης, όπως ο Προφητάναξ Δαβίδ, ο άγιος Μέγας Κωνσταντίνος και άλλοι, των οποίων ο πρότερος βίος κάθε άλλο από ενάρετος ήταν. Παρά ταύτα, η Εκκλησία τους έχει ανακηρύξει αγίους. Πάντως, δεν τους έχει εντάξει ακόμη στη σύγχρονη "γκρίζα ζώνη" των νέων αγίων της νέας και εξελιγμένης ορθοδοξίας. Αυτή που μας ήρθε μετά το 1920 και ανακήρυξε άρρητο δόγμα της τον σχετικισμό. Η εκ νεκρών Ανάσταση του θεανθρώπου δεν αίρει την βεβαιότητα και το απόλυτο της κυριαρχίας του θανάτου. Ματαίωσαν την πίστη μας χωρίς να το καταλάβουμε. Μέχρι πότε ;
Το σχόλιο
Μιχαήλ Καρακατσάνης : Αγαπητέ κύριε Κυπριανέ,
ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΩΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΟ!! ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΑΤΕ ΝΑ ΒΑΛΕΙ? ΕΠΕΙΤΑ Ο ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΣ ΙΕΡΕΑΣ ΝΙΚΟΛΑΙΤΙΖΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ!! ΤΙΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΣΑΣ ΝΑ ΕΧΩ ΑΓΑΠΗΤΕ!!
κχ : Ευχαριστώ για το σχόλιο κύριε Καρακατσάνη. Τώρα που αποφύγαμε τον κίνδυνο να γίνουμε όλοι ευσεβιστές, με τη βοήθεια των Φάρων, των "Άμεν" και των συνοδικών της διοικούσας Ιεραρχίας, ετοιμαζόμαστε να τρέξουμε όλοι αύριο στα Προπύλαια να διαδηλώσουμε κατά της κάρτας του Πολίτη. Προηγουμένως, την Κυριακή που μας έρχεται, οι μεν, θα έχουν πάρει την ευλογία ( : υπέρ του αρχιεπισκόπου ημών Ιερωνύμου και πάσης της εν Χριστώ αδελφότητος) από εκείνους τους οποίους, τώρα, οι Φάροι, τα "¨Αμεν" και κάποιοι άλλοι σαρκάζουν, οι δε, θα εξακολουθούν να τρώγονται για το έγκυρο ή το άκυρο της Ιερωσύνης. Μυστήριο, μη μου πεις, είναι αυτό που συμβαίνει στην πατρίδα μας.
Η συνέντευξη στο Amen gr. είναι http://www.amen.gr/article/video-synedefksi-pfilotheos-faros-exoume-metavallei-to-theo-se-anthropaki-me-ola-ta-vitsia-tou-anthropou
Δόθηκαν στη δημοσιότητα και σχολιάζονται μερικά των κειμένων της Μεγάλης και αγίας πανορθόδοξης συνόδου. Θα γίνει στην Κρήτη τον προσεχή Ιούνιο. Ούτε ο τίτλος ούτε τα άρθρα των κειμένων - πόσο δε μάλλον το περιεχόμενο αυτών - δεν δικαιολογούν το όνομα (Μεγάλη και αγία) ή ακόμη και τη σύγκληση, αυτής της συνόδου.
