Η δεύτερη ανάγνωση τών γεγονότων στήν Ουκρανία

  Σέ πρώτη ανάγνωση τών καθεστωτικών ΜΜΕ καί άλλων επιπόλαιων ειρηνιστών, η στρατιωτική επέμβαση στήν Ουκρανία λέγεται "εισβολή". Δέν πρόκειται όμως περί αυτού. Η Ρωσσία τήν στιγμή αυτή αμύνεται, προσπαθώντας νά σβήσει τήν φωτιά, που δολίως άναψε η Αγγλοσαξονική παγκόσμια εγκληματική συμμαχία.

Όταν βλέπεις τήν φωτιά νά έρχεται πρός τό μέρος σου, αποψιλώνεις τό εύφλεκτο περιβάλλον, καλείς βοήθεια καί φροντίζεις νά έχεις νερό. Τίποτα από αυτά - εκτός από νερό ... - δέν έχει η Ρωσσία, οι γείτονες παραμένουν θεατές ότι "22 ... συνετέθειντο οἱ Ἰουδαῖοι ἵνα, ἐάν τις ὁμολογήσῃ Χριστόν, ἀποσυνάγωγος γένηται". Επομένως, τί άλλο θά μπορούσε νά πράξει ; Είχε άλλη επιλογή, όταν οι όροι που έθεσε απορρίφθηκαν ;

Προτάθηκε ο διπλωματικός διάλογος, κάτι σάν αυτόν τής Κύπρου, μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου καί Τουρκίας. Εδώ, όμως, στήν Κύπρο, έχουμε στρατιωτική κατοχή μέρους τού νησιού καί οι δύο εγγυήτριες χώρες, Ελλάδα καί Τουρκία, είναι κράτη μέλη τής εγκληματικής συμμαχίας τού ΝΑΤΟ. Η Κύπρος δέν είναι καί ο διάλογος καλά κρατεί, εδώ καί σχεδόν μισό αιώνα. Σημειωτέον, απόφαση τού ΟΗΕ υπάρχει. Θέτει όρο - υπάρχει σχετικό ψήφισμα - γιά διάλογο, υπερτερεί όμως ο διάλογος τών κρατών μελών τού ΝΑΤΟ.

Καί ερωτάται : Υπάρχει σχέση μεταξύ Κύπρου, Ελλάδας, Τουρκίας, μέ αυτά πού συμβαίνουν στήν Ουκρανία ; Είναι κρατική οντότητα τό κατεχόμενο βόρειο τμήμα τής Κύπρου ; Καί τέλος πάντων, τί στό καλό θέλουν νά τό κάνουν κι αυτό κράτος, όταν η παγκοσμιοποίηση δέν θέλει κράτη (καταργεί τά σύνορα) ; Θέλει Πολιτείες, ακόμη καί όταν αυτές αριθμούν 80.000 κάτοικους !

Η Ουκρανία καί τό αναγνωριστικό σήμα τής νέας Αυτοκρατορίας

                                                   Φωτογραφία - χωρίς λογότυπο - από In.gr

Η παγκόσμια σιωνιστική συμμαχία, προέλευσης Αγγλοσαξονικής, στήν προσπάθειά της νά στήσει τήν δική της παγκόσμια αυτοκρατορία, τήν Αυτοκρατορία τής μίας Παγκόσμιας Τράπεζας, καταφεύγει - σύνηθες αυτό - στό ιδεολόγημα τής δημοκρατίας καί τής ελευθερίας. Καί τώρα, στόν ύστατο αγώνα της (σημ. υπέρ ελευθερίας καί δημοκρατίας), καλλιεργεί τό σύνθημα : «Δέν είμαι ούτε μέ τούς Ρώσους ούτε μέ τούς (Αγγλοσάξονες) Αμερικανούς». Δέν παραλείπει, βεβαίως, νά κατηγορεί τόν Ρώσσο Πρόεδρο κ. Πούτιν, ότι επιχειρεί νά ανασυστήσει τήν καταρρεύσασα Σοβιετική (Ρωσσική) Αυτοκρατορία.

Έχοντας, λοιπόν, υπόψη τά ανωτέρω, έγραφα πρόσφατα :

«Η Ουκρανία θά γίνει δεύτερη Συρία. Τό παιχνίδι, τρόπος τού λέγειν, μέ ζωντανό αίμα άρχισε. Η Γερμανία, χρήσιμος ηλίθιος τής τότε (Β΄ ΠΠ) εποχής, άρχισε τόν πόλεμο εισβάλλοντας στήν Πολωνία. Τώρα, τήν πρόκληση (ένταξη στό ΝΑΤΟ) κατά τής Ρωσίας - χρήσιμοι ηλίθιοι οι Ουκρανοί - ξεκίνησε η Ουκρανία. Στό τέλος, αυτεπίστροφο βέλος γιά τούς ηλιθίους, θά είναι αυτοί που τό προκάλεσαν καί συστηματικά προκαλούν, τά τελευταία 60 χρόνια: Από Βιετνάμ καί ύστερα. Σταμάτησαν στήν Συρία καί συνεχίζουν μέ τήν Ουκρανία.

» Στήν Ελλάδα οι ημέτεροι χρήσιμοι ηλίθιοι καταδικάζουν τήν εισβολή στήν Ουκρανία, αναλογιζόμενοι τά τής Κύπρου. Πιό ηλίθιος δέν γίνεσαι, διότι δέν σκέφτονται "τό δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού κάθε λαού" ! Ογδόντα χιλιάδες Τουρκοκύπριοι είχαν ( ; ) αυτό τό δικαίωμα τό 1974. Ποιό είναι αυτό; Είναι τό νέο δόγμα τής πλανηταρχίας - μόλις έγραψα πιό πάνω - εισηγητής τού οποίου ήταν η κα. Χίλαρι Κλίντον καί η Μαντλίν Ωλμπράϊτ. όταν έκαναν κομμάτια τήν Σερβία. Έτσι, εφόσον η Ουκρανία επιθυμεί τόν αυτοπροσδιορισμό της ως " κράτος μέλος τού ΝΑΤΟ ", όλα τά μέλη-κράτη τού ΝΑΤΟ, οφείλουν νά σέβονται τό δικαίωμα αυτό. Φυσικά, άν θέλουν νά δανείζονται ... γιά λόγους ανάπτυξης. Η ένταξη στό ΝΑΤΟ γίνεται συμφωνούντων όλων τών κρατών-μελών.

» Όταν, όμως, καταργούνται τά σύνορα, καταργούνται καί τά έθνη κράτη. Συνέπεια, τό Διεθνές Δίκαιο πηγαίνει περίπατο, όπως λέμε. Καί τότε τί συμβαίνει; Θά ερωτήσει ο αφελής. Απάντηση, τό κενό καλύπτει τό ΝΑΤΟ ! ».
Παρά ταύτα, πρός πληρέστερη κατανόηση, συμπληρώνω τώρα εδώ, η ελίτ τής παγκοσμιοποίησης προωθεί τήν κατάργηση τών εθνών-κρατών. Συνεπώς, τί τά θέλει τά νέα κράτη ;

Μέ βάση τά ανωτέρω, σχολιαστής έγραψε: «Γιατί να υποστηρίζει κάποιος τους εθνοφυλετιστές καγκεμπίτες ρώσσους; Δεν είμαι ούτε με τους ρώσους ούτε με τους ουκρανούς πάντως...»

Ο, καλής προθέσεως, οπωσδήποτε, σχολιαστής, απέφυγε νά συμπληρώσει αυτό που θά μάς έδειχνε τόν προσανατολισμό του: « ... Δεν είμαι ούτε με τους ρώσους ούτε με τους ουκρανούς (καί) πάντως, (ούτε μέ τούς συμμάχους των)». Καθώς φαίνεται, λοιπόν, προτίμησε τήν χλιαρή τοποθέτηση τού «ούτε μέ τούς Ρώσους ούτε μέ τούς Ουκρανούς» καί η Αυτοκρατορία τής μίας Παγκόσμιας Τράπεζας ''ξέβγαλε'' τά χέρια της μέ νερό.

Τού απάντησα ότι δέν εντάσσω τόν εαυτό μου στούς χλιαρούς, στούς ''λίγο ή ούτε, από τόν ένα καί λίγο ή ούτε, από τόν άλλο''. Αυτό ισχύει σέ άλλες, εξατομικευόμενες περιπτώσεις, καί όχι όταν τό διακύβευμα : η αλήθεια καί η δικαιοσύνη, μάς αφορά όλους. Είναι γενικό, κυρίως δέ, γιά όσους δέν θέλουν νά γίνουν υποζύγια μέ τά δάνεια τής νέας Αυτοκρατορίας. Τής οποίας αναγνωριστικό σήμα - πνευματικό καί σωματικό - είναι αυτό τής μίας Παγκόσμιας Τράπεζας. Άλλωστε, ισχύει διαχρονικά τό ρηθέν πρός τήν Εκκλησία τής Λαοδικείας : «16 οὕτως ὅτι χλιαρὸς εἶ, καὶ οὔτε ζεστὸς οὔτε ψυχρός, μέλλω σε ἐμέσαι ἐκ τοῦ στόματός μου.» (Απ. γ΄).