Αντιμέτωποι ενός νέου Μωσαϊκού Νόμου

 

Από ιστοσελίδα φέησμπουκ

- Ιωάννης Παπαρρήγας, χθές 30 Οκτωβρίου, έγραψε :

«1) Ἀκούγοντας μία ὁμιλία Κύπριου ἱεράρχη, μᾶς ἔκανε ἐντύπωση τὸ ἑξῆς λεγόμενον• ὁ π. Πορφύριος δείκνυε ''προφητικά'' το ποὺ ὑπάρχει νερὸ ὥστε νὰ πείσει τοὺς ἀνθρώπους διὰ νὰ τὸν ἐμπιστεύονται πνευματικά....

2) Τώρα τὸ πὼς γίνεται οἱ πάσης φύσεως ἀκραῖοι νὰ μὴν ἀποδέχονται το ὅτι ὑπάρχει ὁ ἰός, ἀλλὰ νὰ ἀποδέχονται ὅτι ὁ Μητροπολίτης Μαυροβουνίου ἐκοιμήθη ἀπὸ κορωνοιὸ καὶ μάλιστα νὰ τὸν ὀνομάζουν καὶ ''ὁμολογητὴ'' διότι ἀντιστάθη καὶ δὲν ἔκλεισε τὶς ἐνορίες του, εἶναι νὰ σὲ κάνει νὰ τραβᾶς τὰ μαλλιὰ τῆς κεφαλῆς σου...- Σχόλιο«... ὁ π. Πορφύριος δείκνυε ''προφητικά'' τό ποὺ ὑπάρχει νερὸ ὥστε νὰ πείσει τοὺς ἀνθρώπους διὰ νὰ τὸν ἐμπιστεύονται πνευματικά....»

- Σχόλιο

Ακολουθόντας τά βήματα ενός άλλου συνονόματος, τού γνωστού μας Μπίλαρυ - Μπίλ+Χίλαρυ - σκάνδαλο Λεβίνσκι -, ο ψεύτης Μπίλ Γκ. μάς ειδοποίησε ότι η νέα κανονικότης, θά προέλθει μετά τόν μαζικό εμβολιασμό ολάκερης τής ανθρωπότητας, καθότι πολυδύναμος καί πολυσυστηματικός ο κορονοϊός. Πολυσυστηματικός, διότι προσβάλλει πλείστα συστήματα τού ανθρώπινου οργανισμού.

Παραλάσσοντας, λοιπόν, αυτό που είπε ο Κύπριος Ιεράρχης, θά μπορούσε κανείς νά γράψει : «... ὁ Μπίλ Γκ. έδειξε ''προφητικά'' τό πώς ὑπάρχει σωτηρία, ὥστε νὰ πείσει τοὺς ἀνθρώπους διὰ νὰ τὸν ἐμπιστεύονται σαρκικά». Τό "σαρκικά" μπορεί νά γραφεί "χοϊκά", δηλαδή ψυχικά : Διάβαζε, μέ ψυχή λασπωμένη, σκοτεινιασμένη.

Οπότε, άτοπος δέν είναι ο λογισμός, μήπως βρισκόμαστε πρό ενός νέου Μωσαϊκού Νόμου, νόμου επιστημονικού, τόν οποίο πρέπει απαραιτήτως νά εμπιστευόμαστε, διότι ... εξ έργων νόμου δικαιώνεται - καί σώζεται - "πάσα σάρξ". Πάντα, όμως υπάρχει καί ένα "αλλά", 

«... διότι οὐ δικαιωθήσεται ἐξ ἔργων νόμου πᾶσα σάρξ.» (Γλ. β΄)

Τρόπος υπάρξεως του Θεού και σχέσις εκκλησιολογίας καί τριαδολογίας, κατά τήν μεταπατερικήν καί Νεορθόδοξη θεολογία

 - Χαρίλαος Στουραΐτης
1. «Ίδωμεν δε όμως και πρός τούτοις και αυτήν την εξ΄ αρχής παράδοσιν και διδασκαλίαν και πίστιν της καθολικής Εκκλησίας, ήν ο μεν Κύριος έδωκεν, οι δε απόστολοι εκήρυξαν, και οι πατέρες εφύλαξαν. Εν ταύτη γαρ η Εκκλησία τεθεμελίωται ».[PG 26.593C-596A]
2. Και πάλιν : « Διατί τον πατέρα του Κυρίου Ιησού Χριστού ούχ ιστορούμεν και ΖΩΓΡΑΦΟΥΜΕΝ ; επειδή ούκ οίδαμεν τις έστιν και Θεού φύσιν αδύνατον ιστορήσαι και ζωγραφήσαι, ΚΑΙ ΕΙ ΕΘΕΑΣΑΜΕΘΑ ΚΑΙ ΕΓΝΩΡΙΖΑΜΕΝ, ΚΑΘΩΣ ΤΟΝ ΥΙΟΝ ΑΥΤΟΥ, κακείνον αν είχομεν ιστορήσαι και ΖΩΓΡΑΦΗΣΑΙ ». Πρακτικά Συνόδων. Τόμος Γ΄,σελ.211.
3. «… πόσω γε μάλλον τάς ΕΚΒΑΣΕΙΣ των προφητικών εμφανίσεων εν εικόνι ορώντες αναγκαίον εστί ΠΡΟΣΚΥΝΕΙΝ ; έχει γαρ η προφητεία, ιδού η παρθένος εν γαστρί έξει, και τέξεται Υιόν. Ταύτην ούν την προφητείαν εν εικόνι ημείς ορώντες, ήτοι την Παρθένον αγκαλιζομένην όν έτεκεν…»
4. «…ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς επαναλαμβάνει το του αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, ότι : « ουδείς γαρ εκ των προφητών έστιν εν ΥΠΟΣΤΗΜΑΤΙ και ουσία Κυρίου…» [PG.151.σελ.13.] , ενώ ο άγιος Θεόδωρος Στουδίτης φωνάζει : «παντός εικονιζομένου, ούχ η φύσις, αλλ΄ Η ΥΠΟΣΤΑΣΙΣ εικονίζεται» [PG 99,σελ.360 D]

- Κυπριανός Χριστοδουλίδης - Σχόλιο
Και μετά από αυτά, έρχεται ο Περγάμου π. Ι. Ζηζιούλας νά μάς πεί : «Η δια συμβόλων και εικόνων παρουσία του τριαδικού Θεού στην Εκκλησία είναι αποτέλεσμα της κοσμολογικής διαστάσεως της χριστολογίας. Δεν μπορεί να εννοηθεί εκκλησιολογία χωρίς τριαδολογία.» (Τό μυστήριο τής Εκκλησίας καί τό μυστήριο τής Αγίας Τριάδος).
Δηλαδή, εικονισμός (διάβαζε εικονολογία) μέσω κοσμολογίας και Χριστολογίας, που παραπέμπουν σέ εκκλησιολογία καί τριαδολογία. Καί αυτά, μέσω σχέσεως (σχεσιολογία), μας ερμηνεύουν τόν τρόπο υπάρξεως της Αγίας Τριάδος. Με άλλα λόγια, μάς καθιστούν γνωστή τήν υπέρ φύσιν υπερούσιον ουσία της θεότητος, τουτέστιν, του αγίου Θεού.
Ό μεθερμηνευόμενον, ουσία είναι η σχέσις, που σημαίνει ‘γαμική σχέσις’ ! Τό κατά πόσον αυτή ανταποκρίνεται στό μέγα μυστήριον - «32... εἰς Χριστὸν καὶ εἰς τὴν ἐκκλησίαν» (Εφ. ε΄) - τού γάμου, μένει νά τό μάθουμε από κάποια άλλη διατριβή τού π. Ιωάννη Ζηζιούλα με θέμα την … μυστηριολογία τού γάμου. Ο λογιοτατισμός ( : κοσμολογία, χριστολογία, εκκλησιολογία, τριαδολογία, εικονολογία, σχεσιολογία κλπ.) δεν έχει όρια.

Τυπικόν δείγμα φιλιόκβε : Ών ο πατήρ, Ών ο υιός, μή Ών τό άγιον πνεύμα (περιστεράκι).

- Χαριλαος Στουραιτης
Τυπικόν δείγμα : Αρειανισμού, Παπισμού ( : Φιλιόκβε, πρωτείο Πάπα), Βαρλααμισμού, Ανθρωπομορφισμού, Βογομιλισμού ...

- Kyprianos Christodoulides
Νά μή ξεχνάμε τόν πρώτον διδάξαντα : Τόν Βαλαάμ καί τούς μετέπειτα Νικολαΐτες, που τούς ζωντάνεψαν οι Νεορθόδοξοι.

 

Άν διερωτάται ο αναγνώστης "πώς γίνεται αυτό ;", ιδού η απάντησις : Δοθέντος ότι η αναλογία τών όντων (analogia entis) τών Παπικών, εισήλθε σέ μάς από "τήν πίσω πόρτα" μέ τήν σχέσι τών όντων, τό άγιον πνεύμα είναι η σχέσις τού πατρός μέ τόν υιό. Σχέσις, νά σημειωθεί, σημαίνει αναλογία, καί πάμε παρακάτω, πάμε στήν σχέσι τού υιού (Χριστολογία) μέ τήν Εκκλησία (Εκκλησιολογία). Κι εδώ, πάλι, σχέσις λογίζεται τό άγιον πνεύμα. Κατόπιν, μέ τούς ακατάσχετους λογιοτατισμούς τής εικονολογίας - ανάγνωθι εικονισμός - οδηγούμαστε στόν γάμο τού Νυμφίου μετά τής νύμφης Εκκλησίας μέσω σχέσις, δηλαδή, μέσω τού αγίου πνεύματος, η θεότητα τού οποίου ευτελίζεται είτε διά τού πολιτικού γάμου είτε διά ενός εικονολογικά-εικονιστικά (άνευ φύλου) απομυστηριοποιηθέντος γάμου. Η ουσία τού θεού μάς αποκαλύπτεται διά τής Βαλααμικής-Νεονικολαϊτικής αναλογίας ή σχέσεως καί όλα τελειώνουν εδώ. Συνέχεια είναι η ... μυστηριολογία τής αστρικής σκόνης

Ποιοί σχεδίασαν τήν πανδημία Covid-19 ;

Η συζήτηση άρχισε μέ αφορμή τά νέα μέτρα προστασίας από την (γρίπη) covid-19 καί γνωστός μου "πλανεμένος", αναφερόμενος στήν Παραβολή τού Σπορέως, ειρωνικά παρατήρησε λέγοντας : «Φαίνεται ήταν εντελώς άσχετος ο σπορέας. Πήγε κι έριξε τούς σπόρους στό δρόμο, στίς πέτρες καί στά αγκάθια !".

 Τού απάντησα ότι προφανώς θά ήταν ένας από τόν "όχλο πολύ", που άκουσε αυτά τά λόγια. Μάλλον, δέ, θά ήταν καί από εκείνους που βλέπουν, αλλά δέν βλέπουν ή από εκείνους που ακούν αλλά δέν καταλαβαίνουν. Οι τελευταίοι βλέπουν τά γράμματα, αλλά δέν " νογάνε". Διαβάζουν χωρίς νά ξέρουν ανάγνωση, γινώσκουν χωρίς νά αναγινώσκουν. Ο σπόρος, του είπα, είναι ο λόγος καί ο λόγος είτε ακούγεται είτε διαβάζεται, κι εσύ, όπως καταλαβαίνω, ακούς, βλέπεις, αλλά ούτε τό ένα ούτε τό άλλο συμβαίνει.

Αυτά τού είπα καί έφυγε λυπημένος, «γιά τήν κατάντια μου», όπως μού είπε.

 

Στήν συνέχεια πήρε τόν λόγο ένας άλλος, ο οποίος αναφερόμενος στά ‘κρούσματα’ καί στόν ιατρικό όρο ‘ασυμπτωματικός’, παρατήρησε ότι «ο όρος ασυμπτωματικός είναι αδόκιμος και αποτελεί εφεύρημα». Απάντησα και σ΄ αυτόν, λέγοντας ότι η λέξη "ασυμπτωματικός" είναι δόκιμος ιατρικός όρος. Χρησιμοποιείται πάντα σέ αναφορά μιάς νόσου καί ουδέποτε αφηρημένα.

 

Έπειτα ήρθε η σειρά ενός άλλου, υποστηρικτή τής μασκοφορίας καί τών μέτρων προφύλαξης, ο οποίος παρατήρησε : «Δηλαδή, αυτά που γράφονται στά Ευαγγέλια, είναι νά μήν προφυλασσόμαστε από ασθένειες κλπ ;». Του έδωσα τήν απάντηση, λέγοντας ότι αυτά που γράφονται στήν Αγία Γραφή καί ακούγονται στήν Εκκλησία, (περιλαμβάνονται καί τά ιερά Ευαγγέλια), είναι γιά νά αποκτήσουμε ανοσία, για να εισπράξω την ερώτηση : «Άν κατάλαβα, συμβουλεύετε νά μήν φοράμε μάσκες!».

 

Η απάντηση ήταν ‘σαφώς ναί, όσοι εκκλησιάζονται’. Τόνισα τό όσοι εκκλησιάζονται. Εφόσον, όμως, οι μασκοφόροι γενικώς : εκκλησιαζόμενοι καί μή, τούς θεωρούν επικίνδυνους γιά τήν υγεία τους, τότε νά απαιτήσουν, από αυτούς που μάς κυβερνούν, νά φέρουμε ευδιάκριτα πάνω μας τό σήμα-σύμβολο τού Σταυρού. Μέ λυπεί ότι κανείς εκ τών υπευθύνων στά εκκλησιαστικά θέματα, δέν τό έθεσε. Όσον δέ αφορά στήν όλη αυτή συζήτηση που κάνουμε, ο στόχος είναι η μετακύλιση τού ενδιαφέροντος. Και συγκεκριμένα ο αποπροσανατολισμός. Διαφεύγει από όλους τούς συνομιλητές ότι, άν κάποτε η αποικιοκρατία μεγάλωνε διά τών κανονιοφόρων, σήμερα μεγαλώνει διά ... τών δανείων. Η "πανδημία" (sic) Covid-19 αποβλέπει στήν χρεωκοπία όλων, ιδιαίτερα δέ χωρών όπως η Ελλάδα. Στό σχεδόν παγκόσμιο οικονομικό κράχ που έρχεται, οι σχεδιαστές δέν φείδονται τού εαυτού των. Γιατί ; Διότι έχουν τό μηχάνημα κοπής ενός κυρίαρχου νομίσματος (δολάριο) χωρίς νά δίνουν λογαριασμό σέ κανέναν. Έτσι, θά οδηγηθούμε όλοι, εκεί όπου οδηγήθηκαν πρίν καί μετά τόν Β΄ΠΠ, οι προηγηθέντες ημών. Όλοι έτρεξαν γιά δανεικά ... "γιά νά φτιάξουμε τά όσα γκρεμίσαν", όπως λέει – μάλλον έλεγε - τό στρατιωτικό εμβατήριο. Καί ποιοί τά γκρέμισαν ; Εκείνοι που σχεδίασαν τόν Β΄ΠΠ. Φυσικά, είχε προηγηθεί τό παγκόσμιο οικονομικό κράχ τού 1929. Τό ερώτημα "ποιοί σχεδίασαν τόν Β΄ΠΠ", άς τό δώσουν οι, επί τού παρόντος ασυμπτωματικοί, συνομιλητές περί τού Covid-19 καί τών μέτρων.

 

Αυτά είπα, γιά νά εισπράξω τόν χαρακτηρισμό τού ‘συνωμοσιολόγου’, όπως γίνεται στίς περιπτώσεις αυτές. Ήταν η σειρά μου νά φύγω.

Η απομείωση τής αξίας ενός ανθρώπου

 «'Ολοι οι άνθρωποι έχουν την ίδια αξία κι έτσι σεβασμός και ίση αντιμετώπιση πρέπει να αποδίδεται προς όλους τους ανθρώπους», επισημαίνει σε μήνυμά του για το διαθρησκειακό φόρουμ των G20 στο Ριάντ της Σαουδικής Αραβίας ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος. Καί παρακάτω η είδηση λέει : Ο κ. Βαρθολομαίος κάνει αναφορά και στο κίνημα “Black Lives Matter” στην Αμερική δηλώνοντας πως «στεκόμαστε δίπλα στους μαύρους και τους έγχρωμους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο για να επιβεβαιώσουμε την θεόσδοτη άπειρη αξία που έχει κάθε άνθρωπος και η οποία δεν μπορεί να απομειωθεί σε αγοραία αξία», ζητώντας από όσους χαράσσουν πολιτική «μηδενική ανοχή στην αδικία και σε κάθε μορφής πρακτική διακρίσεων».

 Καί αυτά στό Ριάντ, πρωτεύευσα τής ισλαμικής Σαουδικής Αραβίας, στιγμή κατά τήν οποία ένας Τζιχαντιστής έκοβε τό κεφάλι ενός Γάλλου καθηγητή, τού Σαμιέλ Πατί. Ο Πατί αποκεφαλίστηκε μέρα μεσημέρι έξω από το σχολείο όπου δίδασκε. Κάτι, ακόμη, είχε λεχθεί γιά τήν Σαουδική Αραβία πρό ετών καί τόν δημοσιογράφο Κασσόγκι ... .

Μηδενική ανοχή στην αδικία και σε κάθε μορφής πρακτική διακρίσεων, ζητά ο κ. Βαρθολομαίος, διότι κάθε άνθρωπος είναι μία αξία, που δεν υποτιμάται (σημ. "νά απομειωθεί σε αγοραία αξία", είπε ο κ. Βαρθολομαίος). Καλά είναι αυτά, καί τά άλλα που ειπώθηκαν στό Διαθρησκειακό Φόρουμ G 20, αλλά εμείς σκεπτόμαστε, ποιά αξία κουβαλούσε στίς πλάτες του ο Τζιχαντιστής, που πήρε τό κεφάλι τού Σαμιέλ Πατί, επειδή έδειξε στούς μαθητές του μερικά προσβλητικά σκίτσα τού προφήτη Μωάμεθ. 

Προφανώς, η αξία του αντλείτο από εκεί που διδάχθηκε τό : 

1.«ου ποιήσεις σεαυτώ είδωλον, ουδέ παντός ομοίωμα, όσα εν τω ουρανώ άνω και όσα εν τη γη κάτω και όσα εν τοις ύδασιν υποκάτω της γης. ου προσκυνήσεις αυτοίς, ουδέ μη λατρεύσεις αυτοίς· εγώ γαρ ειμί Κύριος ο Θεός σου, Θεός ζηλωτής, αποδιδούς αμαρτίας πατέρων επί τέκνα, έως τρίτης και τετάρτης γενεάς τοις μισούσι με και ποιών έλεος εις χιλιάδας τοις αγαπώσι με και τοις φυλάσσουσι τα προστάγματά μου.» 

Καί 2. «ου λήψει το όνομα Κυρίου του Θεού σου επί ματαίω· ου γαρ μη καθαρίση Κύριος ο Θεός σου τον λαμβάνοντα το όνομα αυτού επί ματαίω.» 

Βεβαίως, κάπως έχουν εξελιχθεί αυτά, αλλά : «ὁ κακολογῶν πατέρα ἢ μητέρα θανάτῳ τελευτάτω». Δέν ξέρω πώς μεταγλωτίστηκε τούτο στήν πίστη τού Ισλάμ. Πάντως, ό,τι κι άν συμβαίνει ο Μωάμεθ ήταν προφήτης τού Αλλάχ καί όποιος ζωγραφίζει τόν Μωάμεθ, ζωγραφίζει τόν θεό καί πρέπει νά πεθαίνει. Ούτε ο Αλλάχ αστειεύεται, ούτε ο Γιαχβέ. 

Τελικά, ποιά αξία κουβαλούσε στίς πλάτες του ο αποκεφαλιστής ; Τό δίχως άλλο αυτή : «... ου γαρ μη καθαρίση Κύριος ο Θεός σου τον λαμβάνοντα το όνομα αυτού επί ματαίω». Δηλαδή, ο Αλλάχ δέν θά σέ καθαρίσει (γιά νά μπείς στόν Παράδεισο), άν μάταια αναφέρεις (γράφεις ή σκιτσάρεις) τό όνομά του. Ο καθηγητής Σαμιέλ Πατί δέν είχε κανένα δικαίωμα νά τό κάνει αυτό, ώφειλε νά πεθάνει καί τόν "καθάρισε" (διαφορετικό εδώ τό νόημα τού καθαρίζω) ο Τζιχαντιστής, προκειμένου νά αποδείξη έμπρακτα τήν μή απομειώσιμη αξία του.

Διαβάστε καί τό σχόλιο που ακολουθεί. Δέν είναι δικό μου

Νέοι νόμοι, νέα μέτρα, νέοι περιορισμοί

 Η ΜΑΣΚΑ ΚΑΙ ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΤΗΣ ΜΑΣΚΑΣ 

Η ανθρώπινη ζωή χωρίς τήν αναγωγή της σέ κάτι που τήν υπερβαίνει, καί δέν εννοώ τήν αστρική σκόνη, προσπαθεί νά καλυφθεί μέ νόμους (πρόστιμα) προσχηματικά. Ενδιαφέρεται, λέει, γιά τήν υγεία τού κοινωνικού συνόλου, έστιν ότε δέ, κάνοντας αναφορά "στήν αγάπη τού συνανθρώπου", πλαστογραφόντας τό «αγαπήσεις τόν πλησίον σου ως σεαυτόν». 

Κυριολεκτικά, έχει "μαύρα μεσάνυχτα" ως πρός τήν κατανόηση αυτού τού αποσπάσματος, άν τό δεί κανείς σέ συνδυασμό μέ όσα προηγούνται καί έπονται. 

Δικαίως, λοιπόν, «30 διὰ τοῦτο ἐν ὑμῖν πολλοὶ ἀσθενεῖς καὶ ἄρρωστοι καὶ κοιμῶνται ἱκανοί.». Τό έγραψα καί τό ξαναγράφω : Όταν ένας οδηγός παραβιάσει τόν κόκκινο σηματοδότη καί τραυματισθεί, αυτός καί άλλοι, δέν θά φταίει ο σηματοδότης. Θά φταίει ο παραβάτης οδηγός. Οι παραβατικοί κυβερνήτες μας είναι υπεύθυνοι τών δεινών μας.

Καί κάτι ακόμη. Έγραψε ένας : «Αποδέχομαι και πιστεύω ότι ο κορωναϊός υπάρχει».

Στό Σύμβολο Πίστεως, πάντως, δέν καλούμαστε νά πιστεύουμε σέ κορονοϊούς καί άλλα "πιστεύματα" ποικίλων δοξασιών. Ο ποιητής Θεός τών ορατών καί τών αοράτων, δέν εποίησε κορονοϊούς καί πολλά άλλα, μεταξύ αυτών συμπεριλαμβανομένων τών μικροβίων. Ο άνθρωπος αρρώστησε καί μαζί μ΄ αυτόν η φύσις.

 

 https://www.cnn.gr/ellada/story/239592/koronoios-nea-metra-apo-to-savvato-sti-misi-xora-pos-tha-efarmostoyn

Νεορθόδοξη Θεολογία Σχέσεως

Σχέσις, Υπόστασις καί τρόπος Ύπαρξις τού Θεού, κατά τήν μεταπατερικήν θεολογία

 Διαβάστε πρώτα αυτό : «Το κύριο επιχείρημα τών Ορθοδόξων θεολόγων, που αρνούνται κάθε σύνδεση του Μυστηρίου της Εκκλησίας με το Μυστήριο της Αγίας Τριάδος, είναι ότι τα ιδιώματα της Αγίας Τριάδος δεν επιτρέπεται να μεταφερθούν στην οικονομία, δηλαδή, στον κτιστό κόσμο και στην ιστορία. Πίσω από αυτή τη θέση βρίσκεται η αντίληψη ότι ο Θεός συνδέεται με τον κόσμο μόνο με τις ενέργειές Του και όχι με τον τρόπο της υπάρξεώς Του, δηλαδή, με τον τρόπο με τον οποίον σχετίζονται μεταξύ τους τα Τρία Πρόσωπα της Αγίας Τριάδος. Συνεπώς, κατ΄ αυτούς, είναι λάθος να λέμε ότι η Εκκλησία εικονίζει και αντανακλά στην ύπαρξή της και στη δομή της την Αγία Τριάδα.» (1)

Σχόλιο 

1. Σχέσις 

 Μία η φύσις τής θεότητος καί κοινή. Τά φυσικά ιδιώματα ( : αγεννησία τού πατρός, γεννητόν τού υιού, εκπορευτόν τού αγίου πνεύματος) είναι γνωρίσματα κατά τό "υπάρχειν" τής φύσεως τής θεότητος, ήτοι δηλωτικά τής μιάς ουσίας, «ὅτι εἷς ἐστι Θεὸς, ἤγουν μία οὐσία, καὶ ὅτι ἐν τρισὶν ὑποστάσεσι γνωρίζεταί τε καὶ ἔστιν, Πατρί φημι καὶ Υἱῷ καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι, καὶ ὅτι ὁ Πατὴρ καὶ ὁ Υἱὸς καὶ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον κατὰ πάντα ἕν εἰσι, πλὴν τῆς ἀγεννησίας καὶ τῆς γεννήσεως καὶ τῆς ἐκπορεύσεως·» (2). Αυτή καθ΄εαυτήν η φύσις ή ουσία (ουσία υπερούσιος) τής μιάς θεότητος, παραμένει άρρητος καί ακατάληπτος. Η φύσις (ή υπερούσιος ουσία) γνωρίζεται μόνον κατά τό υπάρχειν. Ουδόλως κατά τό είναι καί μάλιστα, τό υπερούσιον είναι. 

Η Νεορθόδοξη μεταπατερική θεολογία, θέλοντας νά διαφοροποιηθεί από τούς Δυτικούς διδασκάλους της (Παπικούς καί Προτεστάντες), μάς έφερε εδώ τήν "αναλογία τών όντων" (analogia entis) εισάγοντας τήν λέξη "σχέσις". Ποιός από εμάς τό κατάλαβε ; Όμως αναλογία άνευ σχέσεως δέν γίνεται. Έτσι, αποκτήσαμε τήν δική μας "σχέσι τών όντων", κατά τά πρότυπα τής analogia entis, γιά νά γράφει ο Μητροπολίτης Περγάμου Ι. Ζηζιούλας ότι «...  η παρουσία του Θεού στη Δημιουργία δεν μπορεί να εκφραστεί με όρους analogia entis» (1), αντιφάσκοντας πρός εαυτόν καί πρός τόν άγιο Μάξιμο Ομολογητή, μέσω εικονισμών, τύπων καί συμβόλων. Βεβαίως, αυτονόητον τυγχάνει ότι ο εμπαθής άνθρωπος, γίνεται εικόνα, τύπος καί σύμβολο, τής ωδίνουσας καί στενάζουσας φύσεως : «22 οἴδαμεν γὰρ ὅτι πᾶσα ἡ κτίσις συστενάζει καὶ συνωδίνει ἄχρι τοῦ νῦν·» (Ρμ. η΄).

 Θά ήθελα νά ερωτήσω τούς υπαρξιακούς θεολόγους (μεταπατέρες) αυτό τό «ἐν τρισὶν ὑποστάσεσι γνωρίζεταί τε καὶ ἔστιν» είναι τό ίδιο μέ τόν "τρόπο υπάρξεως" (sic) τής αγίας Τριάδος ; Η σχέσις μεταξύ τών τριών προσώπων αυτής, τήν οποία προβάλλουν καί προτείνουν, τί ρόλο παίζει (3) ; Θέλουν νά συνάψουμε σχέσι, νά γνωρισθούμε μέ τήν Αγία Τριάδα, μέσω αυτής τής σχέσις ; Αλλά αυτό έρχεται σέ αντίθεση μέ τό «γνόντες Θεόν», ότι «9 ... μᾶλλον δὲ γνωσθέντες ὑπὸ Θεοῦ» (Γλ. δ΄). Ο Θεός μάς γνωρίζει μέσω τής Εκκλησίας, όχι τής υπαρξιακής εκκλησιολογίας - κατά βάσιν Εικαστικής - καί όχι εμείς Αυτόν. Η μιά θεότης Λόγω γνωρίζεται πρωτίστως, καί δευτερευόντως εικαστικά διά τύπων, εικόνων, συμβόλων κλπ. Προϋπόθεσις, η κατόπιν πίστεως εις τόν ενανθρωπήσαντα Υιόν καί Λόγον : «1 Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος» καί όχι "εν αρχή ήν η εικών, τό σύμβολο ή ο τύπος".

2. ΄Υπαρξις και Υπόστασις

 Καί δύο λόγια γιά τήν υπόστασι καί τήν ύπαρξι. Πίστις δέν σημαίνει σχέσις, δέν σημαίνει τρόπος ύπαρξις, δέν σημαίνει εικασία. Σημαίνει «1 ... ἐλπιζομένων ὑπόστασις, πραγμάτων ἔλεγχος οὐ βλεπομένων» (Εβ. ια΄). Αδύνατον ο άνθρωπος νά γίνει σχέσις, καί μάλιστα τών ελπιζομένων υπόστασις, εφόσον υπαρξιακά δέν άρχεται καί δέν ίσταται υπό (ή παρά) τήν πίστιν : «Ἄρχειν ἐφεστὼς καί πίστει συνευδοκῶν». Μόνον η χάρις τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, καί η αγάπη τού Θεού καί Πατρός, καί η κοινωνία τού Αγίου Πνεύματος, καθιστά εφικτή τήν γνώσιν, καθώς «12 ... τότε δὲ ἐπιγνώσομαι καθὼς καὶ ἐπεγνώσθην» (1Κρ. ιγ΄).

 Εκ Θεού η γνώσις, πρός τήν Αυτού επίγνωσιν, ουδόλως δέ η σχέσις. Καί τότε πότε ; θά πεί κάποιος. Η απάντησις, όταν θά πάψουμε νά βλέπουμε αινιγματικά εν εσόπτρω : «12 βλέπομεν γὰρ ἄρτι δι' ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι, τότε δὲ πρόσωπον πρὸς πρόσωπον· ἄρτι γινώσκω ἐκ μέρους» (έ.α.). Η σχέσις καταργεί αυτά, "άρτι γινώσκει καθόλου" ! Εικονισμοί, τύποι καί σύμβολα, είναι τά «ἐν ἐσόπτρω βλεπόμενα ἐν αἰνίγματι» άρρητα ρήματα «ἃ οὐκ ἐξὸν ἀνθρώπῳ λαλῆσαι.» (2Κρ. ιβ΄ 4). Παραπέμπουν μόνο στό «Ὅτι μὲν οὖν ἔστι Θεός, δῆλον. Τί δέ ἐστι κατ᾿ οὐσίαν καὶ φύσιν, ἀκατάληπτον τοῦτο παντελῶς καὶ ἄγνωστον.». (4)

(1) π. Ζηζιούλας,Ι. «Το Μυστήριο της Εκκλησίας και το Μυστήριο της Αγίας Τριάδος»

(2) ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ, ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 2, Περὶ ῥητῶν καὶ ἀρρήτων καὶ γνωστῶν καὶ ἀγνώστων. Ἔκδοσις ἀκριβὴς τῆς ὀρθοδόξου πίστεως.

(3) Βλέπε ανωτέρω « ... με τον τρόπο της υπάρξεώς Του, δηλαδή, με τον τρόπο με τον οποίον σχετίζονται μεταξύ τους τα Τρία Πρόσωπα της Αγίας Τριάδος.»

(4) ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ, ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 4. Περὶ τοῦ τί ἐστι Θεός; ὅτι ἀκατάληπτον.

 3. Θεολογία τού "τρόπου υπάρξεως" (Ἔκδοσις ἀκριβὴς τῆς ὀρθοδόξου πίστεως) .-

 ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 8. Περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος

( ... ) Λόγος μὲν οὖν καὶ ἀπαύγασμα λέγεται (σ.σ. ο Υιός) διὰ τὸ ἄνευ συνδυασμοῦ καὶ ἀπαθῶς καὶ ἀχρόνως καὶ ἀρρεύστως καὶ ἀχωρίστως γεγεννῆσθαι ἐκ τοῦ Πατρός, Υἱὸς δὲ καὶ χαρακτὴρ τῆς πατρικῆς ὑποστάσεως διὰ τὸ τέλειον καὶ ἐνυπόστατον καὶ κατὰ πάντα ὅμοιον τῷ Πατρὶ εἶναι πλὴν τῆς ἀγεννησίας, μονογενὴς δέ, ὅτι μόνος ἐκ μόνου τοῦ Πατρὸς μόνως ἐγεννήθη. Οὐδὲ γὰρ ὁμοιοῦται ἑτέρα γέννησις τῇ τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ γεννήσει, οὐδὲ γάρ ἐστιν ἄλλος Υἱὸς τοῦ Θεοῦ. Εἰ γὰρ καὶ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἐκ τοῦ Πατρὸς ἐκπορεύεται, ἀλλ᾿ οὐ γεννητῶς ἀλλ᾿ ἐκπορευτῶς. Ἄλλος τρόπος ὑπάρξεως οὗτος ἄληπτός τε καὶ ἄγνωστος, ὥσπερ καὶ ἡ τοῦ Υἱοῦ γέννησις. Διὸ καὶ πάντα, ὅσα ἔχει ὁ Πατήρ, αὐτοῦ εἰσι πλὴν τῆς ἀγεννησίας, ἥτις οὐ σημαίνει οὐσίας διαφορὰν οὐδὲ ἀξίωμα, ἀλλὰ τρόπον ὑπάρξεως· ὥσπερ καὶ ὁ Ἀδὰμ ἀγέννητος ὤν – πλάσμα γάρ ἐστι Θεοῦ – καὶ ὁ Σὴθ γεννητός – υἱὸς γάρ ἐστιν τοῦ Ἀδάμ – καὶ ἡ Εὔα ἐκ τῆς τοῦ Ἀδὰμ πλευρᾶς ἐκπορευθεῖσα – οὐ γὰρ ἐγεννήθη αὕτη – οὐ φύσει διαφέρουσιν ἀλλήλων – ἄνθρωποι γάρ εἰσιν –, ἀλλὰ τῷ τῆς ὑπάρξεως τρόπῳ.

 Χρὴ γὰρ εἰδέναι, ὅτι τὸ ἀγένητον διὰ τοῦ ἑνὸς Νῦ γραφόμενον τὸ ἄκτιστον, ἤτοι τὸ μὴ γενόμενον σημαίνει· τὸ δὲ ἀγέννητον διὰ τῶν δύο Νῦ γραφόμενον δηλοῖ τὸ μὴ γεννηθέν. Κατὰ μὲν οὖν τὸ πρῶτον σημαινόμενον διαφέρει οὐσία οὐσίας· ἄλλη γὰρ οὐσία ἡ ἄκτιστος, ἤτοι ἀγένητος διὰ τοῦ ἑνὸς Νῦ, καὶ ἄλλη ἡ γενητὴ, ἤτοι κτιστή. Κατὰ δὲ τὸ δεύτερον σημαινόμενον οὐ διαφέρει οὐσία οὐσίας· παντὸς γὰρ εἴδους ζῴων ἡ πρώτη ὑπόστασις ἀγέννητός ἐστιν, ἀλλ᾿ οὐκ ἀγένητος· ἐκτίσθησαν μὲν γὰρ ὑπὸ τοῦ δημιουργοῦ τῷ Λόγῳ αὐτοῦ παραχθέντα εἰς γένεσιν, οὐ μὴν ἐγεννήθησαν μὴ προϋπάρχοντος ἑτέρου ὁμοειδοῦς, ἐξ οὗ γεννηθῶσι.

 Κατὰ μὲν οὖν τὸ πρῶτον σημαινόμενον κοινωνοῦσιν αἱ τρεῖς τῆς ἁγίας θεότητος ὑπέρθεοι ὑποστάσεις· ὁμοούσιοι γὰρ καὶ ἄκτιστοι ὑπάρχουσι. Κατὰ δὲ τὸ δεύτερον σημαινόμενον οὐδαμῶς· μόνος γὰρ ὁ Πατὴρ ἀγέννητος· οὐ γὰρ ἐξ ἑτέρας ἐστὶν αὐτῷ ὑποστάσεως τὸ εἶναι. Καὶ μόνος ὁ Υἱὸς γεννητός· ἐκ τῆς τοῦ Πατρὸς γὰρ οὐσίας ἀνάρχως καὶ ἀχρόνως γεγέννηται. Καὶ μόνον τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἐκπορευτὸν ἐκ τῆς οὐσίας τοῦ Πατρός, οὐ γεννώμενον ἀλλ᾿ ἐκπορευόμενον. Οὕτω μὲν τῆς θείας διδασκούσης Γραφῆς, τοῦ δὲ τρόπου τῆς γεννήσεως καὶ τῆς ἐκπορεύσεως ἀκαταλήπτου ὑπάρχοντος. Καὶ τοῦτο δὲ ἰστέον, ὡς οὐκ ἐξ ἡμῶν μετηνέχθη ἐπὶ τὴν μακαρίαν θεότητα τὸ τῆς πατρότητος καὶ υἱότητος καὶ ἐκπορεύσεως ὄνομα· τοὐναντίον δὲ ἐκεῖθεν ἡμῖν μεταδέδοται, ὥς φησιν ὁ θεῖος ἀπόστολος· «Διὰ τοῦτο κάμπτω τὰ γόνατά μου πρὸς τὸν Πατέρα, ἐξ οὗ πᾶσα πατριὰ ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ γῆς».                                                                                                           (ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ, Ἔκδοσις ἀκριβὴς τῆς ὀρθοδόξου πίστεως) .-

«δεῖξόν μοι τὴν πίστιν σου ἐκ τῶν ἔργων σου, κἀγὼ δείξω σοι ἐκ τῶν ἔργων μου τὴν πίστιν μου»

 

Όταν ένας άνθρωπος, ασθενής κατά τήν πίστη, ζητήσει τήν βοήθεια τής εκκλησίας, ότι « 2 πολλὰ γὰρ πταίομεν ἅπαντες» (Ιακώβου γ΄), ακόμη δέ, ότι, ίσως, έχει ακούσει το « εἴ τι ἡμάρτομεν μέχρι τῆς παρούσης ὥρας, ἐν λόγω ἤ ἔργω ἤ κατὰ διάνοιαν, ἑκουσίως ἤ ἀκουσίως, ἄνες, ἄφες, συγχώρησον·» (*), τότε η εκκλησία παρέχει σ΄ αυτόν δύο, ας πούμε, θεραπευτικά σχήματα.

Ένα είναι τό τής οικονομίας τών ιερών Κανόνων, έτερο τό τής ακριβείας Πίστεως. Η ανταπόκριση τού ασθενούς στό πρώτο σχήμα επάγεται τήν ακρίβειαν Πίστεως, χωρίς τούτο νά σημαίνει ότι τά «τείχη τού αίσχους» (οικουμενικός Βαρθολομαίος γιά τούς ιερούς Κανόνες) πρέπει νά καταργηθούν. Η οικονομία οδηγεί στήν ακρίβεια.Τήν καλή έκβαση τής νόσου βεβαιώνει τό ... «δείξω σοι ἐκ τῶν ἔργων μου τὴν πίστιν μου» (Ιακώβου β΄). Άν όχι, η ασθένεια είναι πρός θάνατον.

«17 οὕτω καὶ ἡ πίστις, ἐὰν μὴ ἔργα ἔχῃ, νεκρά ἐστι καθ' ἑαυτήν. 18 ἀλλ' ἐρεῖ τις· σὺ πίστιν ἔχεις, κἀγὼ ἔργα ἔχω· δεῖξόν μοι τὴν πίστιν σου ἐκ τῶν ἔργων σου, κἀγὼ δείξω σοι ἐκ τῶν ἔργων μου τὴν πίστιν μου.19 σὺ πιστεύεις ὅτι ὁ Θεὸς εἷς ἐστι· καλῶς ποιεῖς· καὶ τὰ δαιμόνια πιστεύουσι καὶ φρίσσουσι.» (έ.α)

(*) Τῌ ΙΗ' ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
Μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου καὶ Εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ.
ΚΥΡΙΑΚΗ Β' ΗΧΟΣ
ΟΡΘΡΟΣ, Ζ΄ Ευχή

Ο τρόπος μέ τόν οποίο σχετίζονται μεταξύ τους τά Τρία Πρόσωπα τής Αγίας Τριάδος

 Από ιστοσελίδα φέησμπουκ

Χαρίλαος Στουραΐτης

Εχθές στίς 3:12 μ.μ., 04/10/2020

Θιασώτης της παπικής παραστάσεως, δηλαδή της δήθεν εικόνος της Αγίας Τριάδος, ο λατινίζων νεοημερολογίτης Μητροπολίτης Περγάμου κ.Ζηζιούλας.

Η παπική εκκλησιολογία, έτσι όπως διακηρύχθηκε διά της Β΄Βατικανής συνόδου [δογματική διάταξη Lumen Gentium], τονίζει την έκκλησιολογία της κοινωνίας [communion ecclesiology] και βασίζεται στην παπική αντίληψη περί υπάρξεως πρωτείου στην Αγία Τριάδα, δηλαδή στην υπεροχή του Θεού Πατρός έναντι του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, κάτι που θα πρέπει να εφαρμοστεί και στην Εκκλησία.

Οι παπικοί συνάμα ταυτίζουν Θεολογία και Οικονομία, δηλαδή τον τρόπο ύπαρξις των Θείων Προσώπων με τον τρόπο Αποκαλύψεως Αυτών, καταργούν τα άκτιστα και αΐδια και κοινά φυσικά ιδιώματα των Θείων Υποστάσεων και ομιλούν περί ιεραρχίας στην Αγία Τριάδα.
Διδάσκουν επίσης ότι ο ακοινώνητος, ακατανόητος και αμέθεκτος για τον άνθρωπο τρόπος ύπαρξις των Θείων Προσώπων, είναι το πρότυπο για την Εκκλησία!

Θερμότατος θιασώτης όλων αυτών των αιρετικών θέσεων, τις οποίες διακηρύσσει συχνά πυκνά και ο λατινίζων νεοημερολογίτης Μητροπολίτης κ.Ζηζιούλας.

Υπερθεματίζει και της παπικής παραστάσεως, της δήθεν εικόνος της Αγίας Τριάδος, η οποία δείχνει ένα είδωλο σε μορφή γέροντος, την οποίαν πολλοί σχισματικοί και αιρετικοί παλαιοημερολογίτες, την προσκυνούν ως εικόνα του Θεού Πατρός, με σκοπό να εδραιώσει την παπική θέση περί υπεροχής του Θεού Πατρός έναντι των άλλων δύο Θείων Προσώπων.

Παραθέτουμε παρακάτω τα σχετικά αποσπάσματα.

«Ιωάννης Ζηζιούλας Aκαδημία Aθηνών, Αθήνα Το Μυστήριο της Εκκλησίας και το Μυστήριο της Αγίας Τριάδος»

α. «Το κύριο επιχείρημά τους, (σ.σ. τών Ορθοδόξων) το οποίο εκφράστηκε και από σέρβο ορθόδοξο θεολόγο, είναι ότι τα ιδιώματα της Αγίας Τριάδος δεν επιτρέπεται να μεταφερθούν στην οικονομία, δηλαδή, στον κτιστό κόσμο και στην ιστορία. Πίσω από αυτή τη θέση βρίσκεται η αντίληψη ότι ο Θεός συνδέεται με τον κόσμο μόνο με τις ενέργειές Του και όχι με τον τρόπο της υπάρξεώς Του, δηλαδή, με τον τρόπο με τον οποίον σχετίζονται μεταξύ τους τα Τρία Πρόσωπα της Αγίας Τριάδος. Συνεπώς, κατ΄ αυτούς, είναι λάθος να λέμε ( : 44 Ζηζιούλας, Ι., "Το Μυστήριο της Εκκλησίας και το Μυστήριο της Αγίας Τριάδος") ότι η Εκκλησία εικονίζει και αντανακλά στην ύπαρξή της και στη δομή της την Αγία Τριάδα. Η θέση αυτή είναι, κατά τη γνώμη μου, λανθασμένη και επικίνδυνη. Λανθασμένη, διότι μεγάλοι Πατέρες της Εκκλησίας, όπως ο άγιος Ιγνάτιος, ο άγιος Μάξιμος αλλά και ολόκληρη η θεία Λατρεία της Εκκλησίας μας, συνδέουν εικονικά την Εκκλησία με το Θεό…»

 β. «Όλα στον εικονισμόν αυτόν είναι υποστατικά και όλα διά του Χριστού παραπέμπουν στην Αγία Τριάδα. Στο Πρόσωπο του Χριστού συνυπάρχει όλη η Αγία Τριάς. Δεν είναι συνεπώς τυχαίο ότι κατά τη βυζαντινή περίοδο, εμφανίστηκαν όχι μόνον εικόνες του Χριστού, αλλά και εικών της Αγίας Τριάδος, χωρίς να υπάρξει κανένας προβληματισμός. Μόνον αργότερα, στις μέρες μας, δημιουργήθηκε το πρόβλημα, εάν επιτρέπεται να εικονιστεί ο Πατήρ, αφού δεν αποκαλύφθηκε με ιστορική μορφή...»

Σχόλιο Κυπριανός Χ.
«Πίσω από αυτή τη θέση βρίσκεται η αντίληψη ότι ο Θεός συνδέεται με τον κόσμο μόνο με τις ενέργειές Του και όχι με τον τρόπο της υπάρξεώς Του, δηλαδή, με τον τρόπο με τον οποίον σχετίζονται μεταξύ τους τα Τρία Πρόσωπα της Αγίας Τριάδος.» (π. Ι. Ζηζιούλας έ.α.)

Τό φραστικό λάθος, άν καί ασήμαντο στά ανωτέρω, διαλάθει τής προσοχής τού αναγνώστη, έτσι, ώστε νά καθίσταται δυσδιάγνωστη η αιρετική εκτροπή τού λατινόφρονος π. Ζηζιούλα.

Συγκεκριμένα, αναλύοντας τόν "τρόπο τής υπάρξεώς Του" (sic), εννοώντας προφανώς τήν Θεότητα ή τόν Θεό, γράφει : «... δηλαδή, με τον τρόπο με τον οποίον σχετίζονται μεταξύ τους τα Τρία Πρόσωπα της Αγίας Τριάδος.». Δηλαδή, προβάλλει τήν Σχέση καί όχι τήν Κοινωνία τών Προσώπων τής Αγίας Τριάδος. Κρατάμε, δηλαδή, τήν Σχέση καί αφήνουμε τήν Κοινωνία !

Εδώ όμως, μέ τόν τρόπο αυτό, ερμηνεύει τό ανερμήνευτο (Μυστήριο) τής Κοινωνίας τών Τριών Προσώπων. Καί τούτο, διότι η Κοινωνία Αυτών είναι κοινωνία Ουσίας, όπου η σχέση δέν έχει ουδεμίαν θέση.
Σχέση καί σχέσεις - ιδιοτελείς κατά κανόνα - έχουν μόνο οι άνθρωποι μεταξύ τους, σχέση καί σχέσεις δηλώνουν ετερότητα καί όχι ταυτότητα, όπου τό εγώ παραμένει εγώ καί τό εσύ παραμένει εσύ. Έτσι, θρυμματίζεται τό ομοούσιον (καί αχώριστον) τής Αγίας Τριάδος, τής μιάς θεότητος, τού ενός Θεού, μέ συνέπεια η μιά θεότης νά γίνεται τριττή, ο ένας Θεός τρείς θεοί καί η μιά Εκκλησία πολλαπλώς υπάρχουσα εν είδη ψηφίδος μωσαϊκού.

Γράφω πάντα τήν γνώμη ή άποψή μου. Διορθώστε με, άν κάνω λάθος.

Υστερόγραφο.  Η αιρετική "θεολογία τής σχέσης", ει καί άλλως "τρόπος υπάρξεως τής μιάς θεότητος", οφείλει νά καταδειχθεί μεγαλοφώνως, εφόσον υπάρχουν οι εγκρατείς τής Θεολογίας καί όχι τής υπαρξιακής τοιαύτης.

Παρέμβαση Εισαγγελέα γιά κορονοϊό σέ Γηροκομείο