"κατὰ δὲ τὰ ἔργα αὐτῶν μὴ ποιεῖτε· λέγουσι γὰρ, καὶ οὐ ποιοῦσι"

"... θα δημιουργηθούν πλείστα "παραρτήματα" προς ικανοποίηση όλων των θεολογικών ανησυχιών ή προτιμήσεων"

 «Αυτά που έγιναν στα Ιεροσόλυμα μεταξύ του Πάπα και του Πατριάρχη (1964) είναι μια εκδήλωση διπλωματίας, και τίποτε άλλο, ξένη και απαράδεκτη από θεολογικής πλευράς. Αγαπητέ μου Αντώνιε, μείνετε σεις οι Ορθόδοξοι εκεί που είστε. Μια μέρα, εμείς, η αμαρτωλή εκκλησία, θα έρθουμε γονατιστοί και θα ζητήσουμε μετάνοια για όσα πράξαμε στην ιστορία».

Την ανωτέρω ομολογία έκανε ο καρδινάλιος  Eugène Tisserant (1884-1972), κορυφαίο στέλεχος της παπικής εκκλησίας, το 1964 στον καθηγητή κ. Αντώνιο Ιακ. Ελευθεριάδη. Ο τελευταίος εξέδωσε βιβλίο πρόσφατα - δεν το διάβασα - όπου και την αναφέρει.(*)

Ουδείς θα έμενε αδιάφορος προ αυτής της ομολογίας του καρδιναλίου Eugène Tisserant. Η οποία όμως παρέμεινε μυστική επί σειρά ετών και αφορούσε δυο μόνο ανθρώπους.

Αλλά μια τόσο σοβαρή ομολογία, και δη και ομολογία αληθείας, δεν μπορεί να μένει "στο συρτάρι" από το 1964 και να βγαίνει τώρα, εν έτει 2013, καθώς μάλιστα είμαστε έτοιμοι να υποδεχθούμε τη νέα μεγάλη - προκαταβολικά αγία! - σύνοδο. Αν αυτό δεν θυμίζει το του Κυρίου : "κατὰ δὲ τὰ ἔργα αὐτῶν μὴ ποιεῖτε· λέγουσι γὰρ, καὶ οὐ ποιοῦσι", δεν γνωρίζω τι άλλο καλυτερο θα μπορούσε να βρεθεί.

Όλα αυτά τα χρόνια έχει επέλθει τόσο μεγάλη αλλοίωση του ορθοδόξου βιώματος και φρονήματος, ώστε ελάχιστοι θα είναι σε θέση να αντιληφθούν τις αλλοιώσεις της μεθοδευμένης, πλέον, ένωσης των εκκλησιών. Όπου άλλοι θα δέχονται το "φιλιόκβε" και άλλοι όχι, άλλοι θα δέχονται το παπικό δόγμα της "άσπορης σύλληψης" (εκ των θεοπατόρων γονέων) της Θεοτόκου και άλλοι όχι, άλλοι θα δέχονται τις άγιες Εικόνες και άλλοι όχι. Υπάρχουν πολλά ακόμη, όπως, ας πούμε, και οι μεταμοσχεύσεις.

Με άλλα λόγια, θα δημιουργηθούν ad hoc πλείστα "παραρτήματα" προς ικανοποίηση όλων των θεολογικών ανησυχιών ή προτιμήσεων. Ο θεολογικός μινιμαλισμός, απόηχος του φιλοσοφικού σχετικισμού, θα κυριαρχήσει και πάντες θα είμαστε σεσωσμένοι.

Ο Ωριγένης τώρα δικαιώνεται.

Περισσότερα στο δεσμό http://apotixisi.blogspot.gr/2013/04/blog-post_4388.html

Τα ομιλούντα γυμνά κρανία

«Σχολιάζοντας τη δράση της Χρυσής Αυγής ο κ. Δένδιας ανέφερε ότι "είναι προϊόν της κρίσης. Είναι μια απαράδεκτη κατάσταση, ένα μόρφωμα που είναι εκτός πραγματικότητας σήμερα. Ανήκει σε άθλιους, παλιούς καιρούς"».
Και το Σχόλιο :

Το φαλακρό κρανίο με όνομα "Δένδιας" μας είπε ότι τα άλλα φαλακρά κρανία, όλα ανήκοντα στην κατηγορία "Χρυσή Αυγή", είναι ένα μόρφωμα εκτός πραγματικότητας.

Φαλακρός ο μεν, φαλακροί οι δε, "καὶ εἶπε Κύριος ... Ἀκούσατε δὴ ταῦτα οἱ ἐκτρίβοντες εἰς τὸ πρωΐ πένητα καὶ καταδυναστεύοντες πτωχοὺς ἀπὸ τῆς γῆς (...) μεταστρέψω τὰς ἑορτὰς ὑμῶν εἰς πένθος καὶ πάσας τὰς ᾠδὰς ὑμῶν εἰς θρῆνον καὶ ἀναβιβῶ ἐπὶ πᾶσαν ὀσφὺν σάκκον καὶ ἐπὶ πᾶσαν κεφαλὴν φαλάκρωμα" (Αμώς η΄ 8-10).

Κρανίο νεκρού ο Δένδιας, κρανία νεκρών και οι χρυσαυγίτες. Κάποιος θα τα κάνει κύπελλο για να ξεδιψά ή να πίνει κρασί ... στην υγεία τους.

Περί τον τόπον παρόρασις

Όταν χάνονται οι άγιοι σε ένα τόπο, τότε ο τόπος αυτός γίνεται σπήλαιο ληστών και άντρο δαιμονίων.

"οὐ διὰ τὸν τόπον τὸ ἔθνος, ἀλλὰ διὰ τὸ ἔθνος τὸν τόπον ὁ Κύριος ἐξελέξατο" 2Μκ. ε΄ 19

Τί λέει αυτό; Ότι δεν είναι ο τόπος, η γή, που αγιάζει (κάνει άγιο) τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος αγιάζει τον τόπο και αν ο τόπος στερείται αγίων, τότε ...


"... ἀσεβεῖν γὰρ εἰς τοὺς θείους νόμους οὐ ῥᾴδιον, ἀλλὰ ταῦτα ὁ ἀκόλουθος καιρὸς δηλώσει"

"... καὶ ἐμετεωρίζετο τὴν διάνοιαν ὁ Ἀντίοχος, οὐ συνορῶν ὅτι διὰ τὰς ἁμαρτίας τῶν τὴν πόλιν οἰκούντων ἀπώργισται βραχέως ὁ Δεσπότης, διὸ γέγονε περὶ τὸν τόπον παρόρασις" (Μακκαβαίων 2)

Υστερόγραφο

Οι αμαρτίες "τῶν τὴν πόλιν οἰκούντων" δεν είναι άμοιρες των ηγουμένων της πόλεως ή του τόπου. Από αυτούς ξεκινά το κακό.

Σύγχρονες αγιοκατατάξεις

Από το ιστολόγιο Orthodox Voice http://orthodox-voice.blogspot.gr/2013/04/o-k_23.html

O Kοσμάς :

2. Βασικό στοιχείο που πρέπει επίσης ιδιαίτερα να προσέχουμε εμείς οι πιστοί, είναι οι άγιοι που τιμάμε να είναι Ορθόδοξοι. Τονίζουμε αυτό, γιατί στις έσχατες μέρες μας θα προβάλλονται ως άγιοι, άτομα, που δεν θα είναι Ορθόδοξοι.
Η φοβερή αίρεση του Οικουμενισμού, που μαστίζει σήμερα τους πιστούς, δεν προσπαθεί να νοθεύσει μόνο τις αλήθειες της πίστης μας, αλλά και το Ορθόδοξο αγιολόγιο της Εκκλησίας. Κι’ αυτό, αν το πετύχει είναι μέγιστο κατόρθωμα του διαβόλου, γιατί οι άγιοι είναι οι απλανείς οδηγοί στη σωτηρία μας. Αν πιστεύουμε, ό,τι πίστευαν και εκείνοι, και αν πράττουμε ό,τι έπρατταν και εκείνοι, τότε θα αποκτήσουμε και εμείς τον Παράδεισο.
Για να μη μακρύνω τον λόγο, θα επισημάνω μόνο τούτο. Πολύ φοβάμαι, ότι σήμερα «αγιοποιούνται» πρόσωπα, τα οποία σπάνια, ή καθόλου δεν είναι Ορθόδοξα, ή στην καλύτερη περίπτωση δεν μιλάνε για την ορθή πίστη, ως απαραίτητο όρο της σωτηρίας των ανθρώπων. Και το ακόμη χειρότερο, για να εξουδετερώσουν την διδασκαλία των αγίων Πατέρων, οι οποίοι εντέλλονται την παύση της «κοινωνίας» των πιστών με τους αιρετικούς επισκόπους, ή με όσους «κοινωνούν» με αιρετικούς επισκόπους, διδάσκουν τ’ αντίθετα!
Αυτό γίνεται όχι μόνο με τα όσα είπαν εν ζωή, ή τα όσα οι βιογράφοι τους βάζουν στο στόμα τους, ότι δήθεν είπαν, αλλά και απ’ το γεγονός, ότι οι ίδιοι είχαν «κοινωνία» με αιρετικούς επισκόπους, ή «κοινωνούσαν» με όσους είχαν «κοινωνία» με αιρετικούς επισκόπους! Στώμεν καλώς!

Ευχαριστίες προς όλους τους εμπλεκόμενους στον πόλεμο της φράουλας.

Πάντως καταγόμαστε από τους πιθήκους. Συμφωνούν και οι Αμερικανοί σπόνσορες.

Πέμπτη, 18 Απριλίου 2013, από την Ιστοσελίδα : Αριστείδης (ο Δίκαιος;) http://aristidisdikaios.blogspot.gr/2013/04/blog-post.html

Προς: Τον έλληνα παραγωγό. Αυτόν που θέλει να αντιμετωπίζεται ως μέλος της «τιμημένης αγροτιάς». 

Που, για τη συγκομιδή της φράουλας, προσλαμβάνει αλλοδαπούς δούλους, παράνομους, ανασφάλιστους και πάμφθηνους. Τους ίδιους τους αλλοδαπούς. 
Που σκάσανε μερικές χιλιάδες ευρώ το κεφάλι για να εισέλθουν παράνομα στο Ελλάντα και να δουλεύουν ως δούλοι, παράνομοι, ανασφάλιστοι και πάμφθηνοι. 
Που δουλέμποροι, Έλληνες και Τούρκοι (ενωμένοι κάνουν θαύματα), έβαλαν τους αλλοδαπούς στο Ελλάντα. 
Τους συνεργάτες των δουλεμπόρων. Το ελληνικό κράτος, την ελληνική αριστερά και τις «άλλες δημοκρατικές δυνάμεις», τους αντιεξουσιαστές made in Israel και τους έλληνες δημοσιογράφους. Τους έλληνες άνεργους. 
Που επιτρέπουν (δια της αδρανείας τους ή δια του συνδυασμού τεμπελιάς-σνομπισμού) σε όλους τους παραπάνω να κάνουν αυτά που κάνουν. 
Τους ξύπνιους που συνέθεσαν (σε άπταιστη αγγλική) την αφίσα που καλεί σε μποϊκοτάζ της φράουλας Μανωλάδας (λες και η κάθε φράουλα έχει επάνω της ταυτότητα και μπορεί ο καταναλωτής να την διακρίνει), ενώ προμοτάρουν το παραεμπόριο προϊόντων που έφτιαξαν ανήλικα Κινεζάκια με αμοιβή ένα κύπελο ρύζι το 24ωρο. 
Προς όλους τους ανωτέρω, για τους οποίους αίμα και χυμός φράουλας είναι το ίδιο, αφού αμφότερα εξυπηρετούν τους σκοπούς τους: Εύγε! Πετύχατε το ακατόρθωτο: Να πέσει η τιμή της φράουλας! Τρέχω ν’ αγοράσω! 

Σχόλιο

Νομίζω θα συμφωνήσει ο αναγνώστης. Ο Αριστείδης με αυτά που γράφει είναι δίκαιος. Η μαϊμού των Βαλκανίων ακολουθεί κατά γράμμα τις εντολές που της δόθηκαν, ώστε να γίνει η  Αμερική των Βαλκανίων και όχι a monkey country.

Πάντως καταγόμαστε από τους πιθήκους. Συμφωνούν και οι Αμερικανοί σπόνσορες. Εμείς για τα Ζωολογικά Πάρκα, οι άλλοι ελεύθεροι για τη ζούγκλα της άγριας Δύσης.

κχ

Καρδινάλιος Βάλτερ Κάσπερ, «Ανοίγουμε νέες διόδους επικοινωνίας με τους ορθοδόξους….»

Τα Ορθόδοξα Πατριαρχεία αλώθηκαν από τις δομές του παπισμού και οι αιρετικοί ανοίγουν νέες διόδους επικοινωνίας!

Ανακοινώθηκε ότι στα πλαίσια της νέας "επαναστατικής" γραμμής που θα ακολουθήσει το Βατικανό για να πλησιάσει τον κόσμο, ο νέος Πάπας διόρισε μια οκταμελή επιτροπή σοφών καρδιναλίων και αρχιεπισκόπων "που θα πρέπει να συμβουλεύσει τον πάπα Φραγκίσκο σχετικά με τη διακυβέρνηση και τη διοικητική μεταρρύθμιση της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας". Περισσότερα στο δεσμό που ακολουθεί (*).

Δεν είναι καθόλου νέες οι δίοδοι. Είναι μια προσπάθεια επαναφοράς του συνοδικού συστήματος, το οποίο όμως, στο παρελθόν, δεν είχε συμβουλευτικό χαρακτήρα. Οι, ας πούμε, σύμβουλοι δημόσια εξέφραζαν τη γνώμη τους και αυτή γινόταν δεκτή ή όχι, αλάλογα με το αν ήταν σύμφωνη με την Αγία Γραφή, την Ιερή Παράδοση και τα προηγηθέντα Θεσπίσματα των Οικουμενικών Συνόδων.

Το νέο, που επιχειρεί να φέρει στο προσκήνιο η παπική εκκλησία, τελεί υπό την αιγίδα και υψηλή εποπτεία του αλαθήτου, του πρωτείου, και πλείστων άλλων άθεσμων καινοτομιών, που αντιβαίνουν πλήρως προς το συνοδικό σύστημα της Ορθοδοξίας. Μη λησμονούμε ακόμη ότι ο νέος ποντίφηξ είναι του τάγματος των Ιησουϊτών. Τι σημαίνει αυτό, νομίζω, δεν χρειάζεται να το εξηγήσουμε. Η παπική δολιότης έχει πλέον τον γνησιότερο και καταλληλότερο εκφραστή της, μάλιστα δε στην κορυφή της εκκλησιαστικής (θρησκευτικής και θεολογικής) πυραμίδας.

Την διπλωματία των παπικών τη γνωρίζουμε, δεν πρόκειται να μας εξαπατήσουν με δηλώσεις τύπου : «Με τον τρόπο αυτό, ανοίγουμε νέες διόδους επικοινωνίας με τους ορθοδόξους, με τις μεγάλες πατριαρχικές εκκλησίες που έχουν ήδη οργανωθεί συνοδικά και που εύχονται να πράξει το ίδιο και όλη η υπόλοιπη χριστιανοσύνη» (Βάλτερ Κάσπερ).

Τώρα που σχεδόν όλα τα Ορθόδοξα Πατριαρχεία έχουν αλωθεί και τελούν κάτω από τις δομές που έφτιαξε ο πολύπλαγκτος παπισμός, κατόπιν επεξεργασίας του προτεσταντισμού και της αποφλοιωμένης κατά τον νουν "Ορθοδοξίας" - καλύτερα ορθοδοξίας - βρήκαν την ευκαιρία οι αιρετικοί να ανοίξουν "νέες διόδους επικοινωνίας".

(*)  http://aktines.blogspot.gr/2013/04/blog-post_941.html
       http://apotixisi.blogspot.gr/2013/04/blog-post_3256.html

Η πλάνη του "κάθε ψέμα μπορεί να γίνει αλήθεια φτάνει να κρύβει ελπίδα"

Μη παραβλέπουμε ότι  σήμερα πολλοί "γεγόνασι διδάσκαλοι" της εις Χριστόν πίστεως, ο έλεγχος είναι απαραίτητος

Συναφές με όσα έγραψα για τον μεγάλο ραβίνο της Γαλλίας κ. Ζιλ Μπερνέμ και την απάτη του, είναι και αυτά που ακολουθούν. Γράφτηκαν σε παλαιότερη ανάρτηση με διαφορετικό τίτλο. Ήταν αιχμηρά και αφορούσαν σε προσωπική διαφωνία με άλλον. Τώρα, ο χρόνος κύλησε, τα πράγματα ηρέμησαν, να όμως που μας προέκυψε ο κύριος Μπερνέμ και αυτά γίνονται πάλι επίκαιρα.

Ένας σκεπτόμενος ανάρτησε στο διαδίκτυο τη σκέψη του. Σκέψη η οποία κατέγραφε τα σημερινά ανυπέρβλητα αδιέξοδα μέσα στα οποία βρίσκεται ο αποπροσανατολισμένος και συγχυτικός άνθρωπος των ημερών μας. Διαπίστωνε ότι η σχέση, την οποία επιθυμούσε να αναπτύξει και να καλλιεργήσει με τους άλλους, τον γέμιζε απογοήτευση και με ερωτήσεις, ενώ εκείνος περίμενε απαντήσεις. Κατέληγε γράφοντας : "Αντί να ξημερώσει φως βαθαίνει το σκοτάδι, κάθε ψέμα μπορεί να γίνει αλήθεια φτάνει να κρύβει ελπίδα".

Δεν θέλησα να ασχοληθώ με όσα συμβαίνουν και επιτυχώς εκδίπλωσε με τη σκέψη του ο σκεπτόμενος. Με ανησύχησε όμως αυτό το "κάθε ψέμα μπορεί να γίνει αλήθεια φτάνει να κρύβει ελπίδα". Διότι ναι μεν για το φώς ποιητική αδεία λέμε, "περιμένουμε να ξημερώσει και προβάλλει βαθύτερο σκοτάδι", αλλά αυτό το "κάθε ψέμα μπορεί να γίνει αλήθεια φτάνει να κρύβει ελπίδα" δεν είναι και τόσο ποιητικό. Είναι κάτι που μπορεί να αιτιολογηθεί και να θεωρηθεί σωστό, ότι συμβαίνει.

Βάσει αυτού του συλλογισμού πήρα το λόγο και είπα περίπου τα εξής : Δεν είναι ακριβώς τα πράγματα όπως περιγράφονται. Διότι υπάρχει κάτι ακόμη. Είναι η πίστη, που τη χρειάζεται το ψέμα, για να γίνει αλήθεια - όταν κρύβει μέσα του (το ψέμα) την ελπίδα. Η πίστη όμως είναι συνάμα έλεγχος, όπως γράφει ο απ. Παύλος. Το ψέμα, η αλήθεια, η ελπίδα προϋποθέτουν πίστη. Χωρίς πίστη, ούτε αλήθεια, ούτε ψέμα, ούτε ελπίδα. Μηδέν από μηδέν ίσον υπό το μηδέν. Ο έλεγχος είναι το "εκ των ουκ άνευ" για την ελπίδα, αλλά και για την πίστη.

Ο σκεπτόμενος του διαδικτύου προτίμησε να γράψει λίγα λόγια για να δικαιολογήσει την εύλογη απαισιοδοξία του μη λαμβάνοντας υπόψη την "ποιητική" αναφορά που έκανε (: το ψέμα όταν παρέχει ελπίδα γίνεται αλήθεια) και τις διαστάσεις που προσέδωσα με την παρατήρηση που έκανα. Για μένα τούτο δεν ήταν "ποιητικό". Ήταν κάτι που θα μπορούσε να γίνει αποδεκτό από αφελείς. Υπάρχουν άλλωστε πολλοί στον καιρό μας.

Ένας εξ αυτών έκανε αμέσως εμφανή την παρουσία του. Για να μου καταλογίσει αδυναμία αισθητικής προσέγγισης των πραγμάτων. "Είσαι άμουσος και άτεχνος", μου είπε, προσθέτοντας ότι  "το κάλλος σας αφήνει αδιάφορο". Μου είπε ακόμη ότι διαθέτω μιά εξόχως προβληματική λογική, "ατομικής καταναλώσεως" για να ολοκληρώσει, τέλος, θεολογικά τη διαφωνία του. Τον ξένισε ότι έγραψα "η πίστη είναι συνάμα πραγμάτων έλεγχος". Είπε ότι η πίστη είναι δώρο του Κυρίου, είναι ο αρραβώνας που συνάπτουμε μαζί του, συνεπώς, αυτό που μας δίνει δεν μπορεί να τον ελέγχει. Πώς είναι δυνατόν, διερωτήθηκε, η πίστη νά ελέγχει τον Κύριο;

Ξέχασε όμως ότι η συζήτηση περιστρεφόταν γύρω από το θέμα : Το ψέμμα που γίνεται αλήθεια όταν παρέχει ελπίδα και το σημαντικότερο, παρέβλεψε ότι σήμερα πολλοί  "γεγόνασι διδάσκαλοι" της εις Χριστόν πίστεως. Συνεπώς, ο έλεγχος είναι απαραίτητος.

Ο ραβίνος Ζιλ Μπερνέμ και η νόσος του ψεύδους.

Η ασυγχώρητη βλασφημία κατά του αγίου Πνεύματος συνεχίζεται με αμείωτη ένταση

Ώστε, λοιπόν, η αλήθεια τραυματίζει; Ασφαλώς, ναι, τραυματίζει. Το ομολόγησε ο μεγάλος ραβίνος της Γαλλίας Ζιλ Μπερνέμ, το ομολογούν όμως και άλλοι με διαφορετικό τρόπο. Αυτοί, υποκριτικότεροι και δολιότεροι του ραβίνου Μπερνέμ, το λένε με χαριτωμένα λογάκια, ώστε να μη φαίνεται η θεολογική πλάνη τους. Αποκαλούν "θείο δώρο" (*) τις αιρέσεις και χάριτας, μας λένε, οφείλουμε στον Ιούδα. Η ασυγχώρητη βλασφημία κατά του αγίου Πνεύματος συνεχίζεται με αμείωτη ένταση - τώρα έχει κορυφωθεί - εδώ και δυο χιλιάδες χρόνια.

Δεν μας λένε όμως οι βλάσφημοι ποιοι τραυματίζονται από την αλήθεια. Τραυματίζονται οι ψευδόμενοι και την ομολογούν οι ιαθέντες. Όσοι ταπεινά ζήτησαν συγγνώμη γίνονται μάρτυρες της αλήθειας και παραμένουν πλέον απρόσβλητοι του ψεύδους. Το αρχικό τραύμα έχει κλείσει, η αλήθεια το έχει θεραπεύσει.

Αλλά τι γίνεται με τους άλλους, τους ομόφρονες και ομόπιστους (ανεξαρτήτως δόγματος) με τον μεγάλο ραβίνο Μπερνέμ; Δεν γίνεται τίποτα, απαντώ. Εξακολουθούν να ζουν, να βιώνουν το τραύμα που τους προκλήθηκε, επικαλούμενοι σοφίσματα τύπου (από τον ραβίνο πάλι) "δεν διακήρυττα το ψέμα παντού, αλλά άφησα να λένε ότι είμαι επιτυχών, επειδή μου επέτρεπε το ψέμα να καλύπτω ένα πολύ οδυνηρό τραύμα". Εννοείται, το εκ της αληθείας τραύμα το οποίο δεν θέλησε να ομολογήσει ο μεγάλος Ραβίνος της Γαλλίας.

Σημειώνουμε ότι ο κύριος αυτός εκλέχθηκε στην αρχιραβινία της Γαλλίας χωρίς να έχει τα εκ των προβλεπόμενων κανονισμών απαιτούμενα - και μη πλαστογραφημένα όπως τα δικά του -  προσόντα. Και ακόμη, αφού ανακαλύφθηκε η απάτη που είχε κάνει, δήλωσε ότι δεν προτίθεται να παραιτηθεί. Πολύ καλά κάνει, συμπληρώνουμε. Σε θεό του ψεύδους πιστεύει, αυτόν εκπροσωπεί ο μεγάλος ραβίνος και μεγάλος φιλόσοφος, επομένως γιατί να παραιτηθεί;

Τι σημαίνουν αυτά; Ότι το ψέμα, η απάτη, η υποκρισία, δρουν σαν καταπραϋντικά, κάτι σαν επουλωτικά των τραυμάτων, τα οποία προκαλεί η αλήθεια. Έτσι, το ψέμα διαιωνίζεται και πλέον κυριαρχεί, αφού εκτός άλλων έχει και θεραπευτικές ιδιότητες! Η αλήθεια διώκεται, διότι, απλά, το ιερατείο του κ. Μπερνέμ και των άλλων (...) συμφωνούν σε όλα : Η αλήθεια δεν υπάρχει ή, αν υπάρχει, βρίσκεται υπό την μορφή αιχμηρών ψηφίδων!! Η αλήθεια μας τραυματίζει, το ψέμα μας θεραπεύει, διδάσκει εδώ και αιώνες το ιερατείο της υποκρισίας και επιμένει σ΄ αυτό.

Ωστόσο, στο παρελθόν και για ένα σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα οι αντιλήψεις των ανθρώπων ήταν τελείως διαφορετικές. Διότι τους έγινε συνείδηση πως η αλήθεια τραυματίζει τον ψευδόμενο άνθρωπο. Όχι τον αληθεύοντα. Αντιλήφθηκαν ότι ήταν ευπαθείς και επιρρεπείς στις προσβολές της νόσου του ψεύδους, και, το επόμενο που όφειλαν να πράξουν, ήταν να αναζητήσουν το φάρμακο της αλήθειας. Οπωσδήποτε και τον ιατρό.

Αμφότερα ήταν τότε, και είναι ακόμη, διαθέσιμα, μάλιστα προσφέρονται δωρεάν. Ίσως, το μόνο που θα  ζητηθεί είναι ένα δάκρυ στην άκρη των ματιών, ένας αλάλητος στεναγμός, η επίγνωση της άκρας ταπείνωσης. Φυσικά δεν μας διαφεύγει ότι  η κατάσταση έχει σήμερα αλλάξει. Δεν είναι όπως την περιγράφει η συναισθηματική ατεχνία του γράφοντος. Ο αποτυχών στη φιλοσοφική "aggrecation" μεγάλος ραβίνος της Γαλλίας κ. Ζιλ Μπερνέμ σε συνεργασία με άλλους (...) έκοψαν και έραψαν τον κόσμο του νοσογόνου ψεύδους στα δικά τους μέτρα, στο δικό τους θεό, και αυτοί διαμορφώνουν το σημερινό θεραπευτικό status : Η αλήθεια μας τραυματίζει, το ψεύδος μας θεραπεύει!

Υστερόγραφο
Το πρώτο μέρος εδώ  http://kyprianoscy.blogspot.gr/2013/04/blog-post_11.html

(*) http://kyprianoscy.blogspot.gr/2009/12/blog-post_03.html

Ραβίνος Ζιλ Μπερνέμ : Με μιά απάτη προσπάθησα να γιατρέψω το τραύμα της αλήθειας

Η ελευθερία του προσώπου διδάσκει να θεραπεύουμε τα τραύματα της αλήθειας με το ψεύδος

Αφού διαβάσετε πρώτα αυτό :
Εν όψει της σύγκλησης της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου την οποία προανήγγειλε ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος στην Θρονική εορτή του Πατριαρχείου τον περασμένο Νοέμβριο θα πραγματοποιηθεί στα Τρίκαλα, με πρωτοβουλία ομάδας θεολόγων, επιστημονική ημερίδα με αντικείμενο την επερχόμενη σύγκληση της εν λόγω Συνόδου. Η εν λόγω Ημερίδα θα γίνει την Πέμπτη 11 Απριλίου και ώρα 6.30 μ.μ. στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου. Τα προβλήματα της Ορθοδοξίας ανά τον κόσμο, που θα απασχολήσουν την εν λόγω Αγία και Μεγάλη Σύνοδο, έχουν καταχωριστεί σε έναν κατάλογο, ο οποίος έχει τροποποιηθεί σε κάποια σημεία του κατά τη διάρκεια των πενήντα περίπου χρόνων που προετοιμάζεται, καθώς προϊόντος του χρόνου ορισμένα από αυτά κρίθηκαν ότι έπρεπε να μπουν στο αρχείο και να μην συζητηθούν. Στον κατάλογο αυτόν έχουν παραμείνει:
α) η Ορθόδοξη Διασπορά,
β) το Αυτοκέφαλο και ο τρόπος ανακηρύξεώς του,
γ) το Αυτόνομο και ο τρόπος ανακηρύξεώς του,
δ) τα Δίπτυχα,
ε) το ζήτημα κοινού ημερολογίου,
στ) οι σχέσεις Ορθοδόξων Εκκλησιών προς τον υπόλοιπο χριστιανικό κόσμο,
ζ) Ορθοδοξία και Οικουμενική Κίνηση, και
η) η συμβολή των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών για την επικράτηση των χριστιανικών ιδεωδών της ειρήνης, της ελευθερίας, της αδελφοσύνης και της αγάπης μεταξύ των λαών και άρση των φυλετικών διακρίσεων.(*)

Έπειτα αυτό :
Ο Μεγάλος Ραβίνος της Γαλλίας Ζιλ Μπερνέμ απέκλεισε σήμερα το ενδεχόμενο να παραιτηθεί από τη θέση του μολονότι παραδέχτηκε ότι είναι ένοχος λογοκλοπής και ότι δεν έχει περάσει τις εξετάσεις για να αποκτήσει τη διδακτική επάρκεια στη φιλοσοφία, όπως ισχυριζόταν. Μιλώντας στο εβραϊκό ραδιόφωνο Shalom ο Μπερνέμ ομολόγησε ότι δεν πέρασε τις εξετάσεις, τη λεγόμενη «αγκρεγκασιόν», για να γίνει υφηγητής φιλοσοφικής, τερματίζοντας τη σιωπή του μετά τις αποκαλύψεις που έγιναν την περασμένη εβδομάδα. «Όταν πηγαίνετε σε κάποιο διαγωνισμό, αυτό μπορεί να γίνει και αυτό μου συνέβη: ενώ η επιτυχία ήταν σχεδόν σίγουρη, απέτυχα. Το γεγονός ότι δεν το διακήρυττα παντού αλλά άφησα να λένε ότι είμαι επιτυχών, μου επέτρεπε να καλύπτω ένα πολύ οδυνηρό τραύμα», υποστήριξε.(**)

Στο τέλος, αν ο χρόνος σας περισσεύει, διαβάστε και το παρακάτω :
Το σιωνιστικό ιερατείο σε συνεννόηση με το μασονικό αδελφάτο έδωσε επιτέλους την έγκριση στο όμορο κιβδηλοποιείο του Βοσπόρου να συγκαλέσει την από μακρού αναμενόμενη "Αγία και Μεγάλη Σύνοδο". Θα με ρωτήσετε : Από πού κι ως πού "αγία" αυτή η σύνοδος; Άγνωστες οι βουλές του Κυρίου, απαντώ, αλλά γνωστές σε ιερατεία και αδελφάτα όπως τα αναφερθέντα. Οι έχοντες όμως νουν δεν πλανώνται. Αγία δεν θα είναι η ετοιμαζόμενη σύνοδος, μεγάλη όμως θα είναι. Όλοι οι ψεύτες και υποκριτές θα συναχθούν "πανορθοδόξως" (sic) για να συγκροτήσουν τη ληστρικώτατη σύνοδο που έγινε ποτέ και θα γνωρίσει "πανορθοδόξως" η Χριστιανοσύνη.

Όπως θα διαπιστώσατε, από τη θεματολογία που θα απασχολήσει αυτή τη ψευδοσύνοδο, τα ενδιαφέροντα είναι διοικητικής φύσεως, στο τέλος δε φαίνεται ξεκάθαρα ποιός είναι ο στόχος. Το με στοιχείο "η" τελευταίο θέμα: "η συμβολή των Ορθοδόξων Εκκλησιών για την επικράτηση των χριστιανικών ιδεωδών της ειρήνης, της ελευθερίας, της αδελφοσύνης και της αγάπης μεταξύ των λαών και άρση των φυλετικών διακρίσεων" μας τα λέει όλα.

Αυτά τους ενδιαφέρουν! Βλέπετε όμως πουθενά να γράφουν : Η συμβολή της Αληθείας για την επικράτηση της ειρήνης, της ελευθερίας και των άλλων χριστιανικών ιδεωδών ; Όσο το βλέπετε εσείς, άλλο τόσο το βλέπει και ο γράφων. Πάλι μας ζαλίζουν με την ειρήνη, την ελευθερία (σημ. ξέχασαν "του προσώπου"), την αδελφοσύνη (σημ. παρέλειψαν "τη σχέση") και βέβαια, δεν έμεινε εκτός ενδιαφερόντων "η άρση των φυλετικών διακρίσεων".

Μείζονα και υψίστης σπουδαιότητας θεολογικά ζητήματα πετάχτηκαν στο καλάθι με τα άχρηστα. Προφανώς, διότι κάποιοι υψηλά ιστάμενοι του ιερατείου και του αδελφάτου είναι όπως ο μεγάλος ραβίνος της Γαλλίας Ζιλ Μπερνέμ. Ο οποίος μας είπε με απλά λόγια ότι με ένα ψέμα, προσπαθούσε να γιατρέψει το τραύμα της αληθείας : "Το γεγονός ότι δεν το διακήρυττα (σ.σ. την απάτη) παντού, αλλά άφησα να λένε ότι είμαι επιτυχών, μου επέτρεπε να καλύπτω ένα πολύ οδυνηρό τραύμα"! Πλήρης η διαστροφή, τέλεια η κακοποίηση, αθώωση του επαίσχυντου ψεύδους. Ιδού, το ... ίνα τι :

  ἀπεκρίθησαν καὶ εἶπον αὐτῷ· ὁ πατὴρ ἡμῶν ᾿Αβραάμ ἐστι. λέγει αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς· εἰ τέκνα τοῦ ᾿Αβραὰμ ἦτε, τὰ ἔργα τοῦ ᾿Αβραὰμ ἐποιεῖτε. νῦν δὲ ζητεῖτέ με ἀποκτεῖναι, ἄνθρωπον ὃς τὴν ἀλήθειαν ὑμῖν λελάληκα, ἣν ἤκουσα παρὰ τοῦ Θεοῦ· τοῦτο ᾿Αβραὰμ οὐκ ἐποίησεν. ὑμεῖς ποιεῖτε τὰ ἔργα τοῦ πατρὸς ὑμῶν. εἶπον οὖν αὐτῷ· ἡμεῖς ἐκ πορνείας οὐ γεγεννήμεθα· ἕνα πατέρα ἔχομεν, τὸν Θεόν. εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς· εἰ ὁ Θεὸς πατὴρ ὑμῶν ἦν, ἠγαπᾶτε ἂν ἐμέ· ἐγὼ γὰρ ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐξῆλθον καὶ ἥκω· οὐδὲ γὰρ ἀπ' ἐμαυτοῦ ἐλήλυθα, ἀλλ' ἐκεῖνός με ἀπέστειλε. διατί τὴν λαλιὰν τὴν ἐμὴν οὐ γινώσκετε; ὅτι οὐ δύνασθε ἀκούειν τὸν λόγον τὸν ἐμόν. ὑμεῖς ἐκ τοῦ πατρὸς τοῦ διαβόλου ἐστέ, καὶ τὰς ἐπιθυμίας τοῦ πατρὸς ὑμῶν θέλετε ποιεῖν. ἐκεῖνος ἀνθρωποκτόνος ἦν ἀπ' ἀρχῆς καὶ ἐν τῇ ἀληθείᾳ οὐχ ἕστηκεν, ὅτι οὐκ ἔστιν ἀλήθεια ἐν αὐτῷ· ὅταν λαλῇ τὸ ψεῦδος, ἐκ τῶν ἰδίων λαλεῖ, ὅτι ψεύστης ἐστὶ καὶ ὁ πατὴρ αὐτοῦ. ἐγὼ δὲ ὅτι τὴν ἀλήθειαν λέγω, οὐ πιστεύετέ μοι. τίς ἐξ ὑμῶν ἐλέγχει με περὶ ἁμαρτίας; εἰ δὲ ἀλήθειαν λέγω, διατί ὑμεῖς οὐ πιστεύετέ μοι; ὁ ὢν ἐκ τοῦ Θεοῦ τὰ ρήματα τοῦ Θεοῦ ἀκούει· διὰ τοῦτο ὑμεῖς οὐκ ἀκούετε, ὅτι ἐκ τοῦ Θεοῦ οὐκ ἐστέ.

Τελικά, όλοι αυτοί που θα συμμετάσχουν στη ετοιμαζόμενη πανληστρική ορθόδοξη σύνοδο ποιοι και τι λογής θα είναι; Θα είναι εκ Θεού, ώστε να ακούσουν τα ρήματα του Θεού, ή μήπως θα είναι ομόφρονες του ψευδοφιλόσοφου μεγάλου ραβίνου Ζιλ Μπερνέμ; Ο οποίος διδάσκει να θεραπεύουμε το τραύμα της αλήθειας με ανομολόγητα ψεύδη. Αισιόδοξοι, μάλλον, δεν πρέπει να είμαστε, μάθαμε αρκετά καλά την "ελευθερία του προσώπου". Αντί να μας γιατρεύει η αλήθεια, το υποκριτικό ιερατείο σε συνεργασία με το μασονικό αδελφάτο αντιστρέφει τα πράγματα. Το ψεύδος, λέει, μας θεραπεύει και όλοι βουτήξαμε στα καζάνια της ψευτιάς, της απάτης, της υποκρισίας.

Υστερόγραφο
Υπάρχει και συνέχεια εδώ  http://kyprianoscy.blogspot.gr/2013/04/blog-post_12.html

(*)  http://amethystosbooks.blogspot.gr/2013/04/11_9.html
(**)  http://ksipnistere.blogspot.gr/2013/04/blog-post_9942.html

Αναδημοσίευση

Από το ιστολόγιο :  http://orthodox-voice.blogspot.gr/2013/04/blog-post_3366.html

Ο Κοσμάς
5. Σεβόμαστε και τιμάμε τον μακαριστό πρώτην Φλωρίνης Χρυσόστομο για το τόλμημά του το 1935 να αποτειχιστεί από το «Νέο Ημερολόγιο», την «εκκλησία των πονηρευομένων» και να προσέλθει στην «Εκκλησία του Παλαιού Ημερολογίου»!
Στην προκειμένη περίπτωση ο ομολογητής αυτός Ιεράρχης δεν επεδίωξε το 1935 την ένωση κάποιων Παλαιοημερολογιτικών Παρατάξεων, που τότε δεν υπήρχαν, για την δημιουργία κάποιου Εθνικοθρησκευτικού Οργανισμού. Αυτό σημαίνει ότι και σήμερα, τα άτομα, δηλ. Παλαιοημερολογίτες, που μπορεί να ανήκουν στις διάφορες Παρατάξεις, κατανοώντας τον κίνδυνο που διατρέχει η πίστη και η πατρίδα μας, μπορούν να δημιουργήσουν από κοινού έναν οργανισμό, ένα σωματείο με σκοπό την προάσπιση της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού. Δεν μπορούν όμως να ιδρύσουν «Εκκλησία», στην οποία μάλιστα να αποδίδουν τον
τίτλο της «Μιάς Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας», γιατί η
Εκκλησία αυτή υπάρχει και την ίδρυσε ο Χριστός!
Με δεδομένο αυτό, ότι υπάρχει η "Μία" Εκκλησία του Χριστού, δηλ. μία απ' όλες τις πιό πάνω Παρατάξεις είναι η Εκκλησία, ταπεινά φρονούμε, ότι θα ήταν ευτύχημα, ορισμένα άτομα, να ξεκινούσαν μια προσπάθεια για τη δημιουργία μιάς κίνησης, όχι όμως Εκκλησίας, ώστε να συντονιστούν οι εκλεκτές ψυχές των γνησίων Ορθοδόξων πιστών, που τυχόν υπάρχουν στις διάφορες Παρατάξεις. Αυτό θα ωφελούσε και τους ίδιους, αλλά θα ανάγκαζε και τους ηγέτες των Παρατάξεών τους να βρουν τρόπους για την κατάργηση των σχισμάτων τους.

Βουτηγμένοι στο πέλαγος της κακοδοξίας και της αίρεσης

"Ότι είμαστε βουτηγμένοι στο δημοκρατικό ναζισμό εδώ και χρόνια δεν το έχουμε πάρει είδηση"

 "Εάν ο διπλανός μου δεν είναι καλά, αργά η γρήγορα δεν θα είμαι και εγώ καλά", απόσπασμα από συνέντευξη του π. Φιλόθεου Φάρου σε νεαρό δημοσιογράφο(;) με τίτλο «Ανθρωποι έρχονται και φεύγουν χωρίς να αντιληφθούν τι είναι η ζωή» . Η ανάρτηση στο  news action

Ένας έγραψε :
- "Αυτούς τους ανθρώπους (σ.σ. παπα-Φάρος, παπα-Θερμός κλπ.) τους συκοφαντούσαν για χρόνια. Αδίκως. Επειδή τους έζησα από τόσο κοντά, καταλάβαινα ότι ήταν η πώρωση που τους οδηγούσε (σ.σ. τους συκοφάντες). Αυτήν την πώρωση την αναγνώρισα κάποτε και σε μένα. Είναι επικίνδυνες τέτοιου είδους αντιπαραθέσεις αν δεν έχεις ωριμάσει ψυχολογικά..."

Και άλλος συμπλήρωσε :
- Αν δεν έχεις ωριμάσει - αφήνω τα ψυχολογικά - δεν θα μπορέσεις ποτέ να καταλάβεις την πώρωση και τη διαφθορά που έχεις υποστεί από τα τιμώμενα και επαινούμενα πρόσωπα. Ο παπα-Φάρος και η συντροφιά του δεν κάνουν άλλο τίποτα από το να επαναλαμβάνουν λόγια των άλλων. Όπως τα συγκεκριμένα, που αποτέλεσαν το κύριο άρθρο της ανάρτησης, επειδή η αγαπητή Διαχειρίστρια τα βρήκε σπουδαία.

Ο πρώτος που τα είπε ήταν ο Μπρεχτ, μετά ένας πάστορας (δεν θυμάμαι αν ήταν παπικός), και τώρα έρχεται ο παπα-Φάρος να μας φρεσκάρει πάλι τη μνήμη, με αυτά που πρωτοείπε, όπως έγραψα, ένας ετερόθρησκος, γεννημένος και μορφωμένος μέσα στη αίρεση, πέρα βέβαια από την εγγενή μισαλλοδοξία, η οποία διαπλάθει τους χαρακτήρες των Εβραίων της διασποράς. Όλα αυτά την εποχή της ναζιστικής Γερμανίας. Φοβάται ο παπα-Φάρος ότι έχουμε πάλι νέο ξεκίνημα με τους ναζήδες. Ότι είμαστε βουτηγμένοι στο δημοκρατικό ναζισμό εδώ και χρόνια δεν το έχει πάρει είδηση. Μας επαναφέρει τα λόγια του Μπρεχτ, που αποτελούν πλαστογραφία του συναισθήματος και φαλκίδευση της προς τον πλησίον αγάπης.

Όταν ο επηρμένος νομικός νόμισε ότι θα αποστομώσει τον Κύριο, κι έτσι θα αυτοδικαιωνόταν, τον ρώτησε "και ποιος είναι ο πλησίον μου". Η απάντηση που του δόθηκε, δεν ήταν όπως εκείνη προς τη Σαμαρείτιδα, που θέλησε να μάθει ποιος θα είναι ο αναμενόμενος μεσσίας. Του απάντησε δια παραβολής και γνωρίζουμε πότε, σε ποιους και γιατί, ο Κύριος απαντούσε δια παραβολής και πότε έδινε προς τους Μαθητές τις σχετικές διευκρινίσεις. Ο νομικός είχε δίπλα του τον άνθρωπο που είχε συγκλονίσει το υποκριτικό φαρισαϊκό ιερατείο με τα έργα του και με το λόγο του. Ήταν ο πλησίον του και αυτός δεν ήξερε "και τις εστί μου πλησίον"!

"θεός εγγίζων εγώ ειμί, και ουχί θεός πόρρωθεν, λέγει Κύριος"

Ας μάθουν λοιπόν οι διάφοροι παπα-Φάροι, παπα-Θερμοί και οι συνοδοιπόροι τους ότι, όταν ο γείτονας λέει στον (πλησίον και) γείτονα πως με την τακτική που ακολουθεί θα "μπουρλωτιάσει" κι αυτός όχι μόνο δεν τον ακούει, αλλά τον αγνοεί, σκόπιμα τον φιμώνει, προσπαθεί δε ακόμη και να τον συντρίψει, τότε ο γείτονας φταίξιμο δεν έχει. Το χρέος του το έχει κάνει. Φώναξε, είπε, έγραψε, συμβούλεψε, παρότρυνε, παρακάλεσε, οι άλλοι όμως τον πέταξαν στα άχρηστα, τον γονάτισαν. Είπαν, είναι φανατικός και άλλα όμοια, για να μη μπορέσει να γίνει αντιληπτή η πλαστογραφία του συναισθήματος, η διαφθορά της αγάπης, η κακοποίηση του ελέους του αγίου Θεού. Αυτά όλα των εγχώριων φθοροποιών της Ορθοδοξίας, που αναμηρυκάζουν τα αλλότρια και τα αιρετικά με την προς τον πλησίον αγάπη, όχι μόνο στερούνται αγάπης, όχι μόνο στερούνται ενδιαφέροντος προς τον πλησίον, όχι μόνο στερούνται φιλανθρωπίας, αλλά το χειρότερο εισηγούνται μια εντελώς απάνθρωπη και εγκληματική αγάπη. Αν αμφιβάλλετε, οι μεταμοσχεύσεις - και όχι μόνο - είναι εδώ και αυτές σας δίνουν την απάντηση.

Η μέγιστη Βλασφημία

αφού ο Χριστός έδωσε το Σώμα του και το Αίμα του, για τον άνθρωπο, θα πρέπει και εμείς να κάνουμε το ίδιο

Σχολιαστής έγραφε :

"Δυστυχώς οι ιερείς, που λένε, ότι αφού ο Χριστός έδωσε το Σώμα του και το Αίμα του, για τον άνθρωπο, θα πρέπει και εμείς να κάνουμε το ίδιο για τον συνάνθρωπό μας"

Και έτερος συμπλήρωνε :

Χειρότερο είναι το άλλο. Αποσιωπούν ή θέλουν να αγνοούν, ότι ο Κύριος έδωσε το Σώμα του και το Αίμα του,

α) Κατόπιν προδοσίας
β) Κατόπιν συκοφαντίας
γ) Κατόπιν της αυτοδικαίωσης του πονηρού Ποντίου Πιλάτου, που επέτρεψε τη Σταύρωση.

"ημείς νόμον έχομεν, και κατά τον νόμον ημών οφείλει αποθανείν ... τότε ουν παρέδωκεν αυτόν αυτοίς ίνα σταυρωθή"

Στην περίπτωση των δωρητών-μιμητών Χριστού, και του ιερατείου της βλασφημίας, ποιοι οι προδότες, ποιοι οι συκοφάντες, ποιοι οι αυτοδικαιωμένοι, μιμητές επίσης, του Ποντίου Πιλάτου; Δεν είναι το νεοσύστατο ιερατείο, που ευλογεί το έργο της επιστήμης : μεταμοσχεύσεις κατόπιν εγκεφαλικού θανάτου;

Εφόσον λοιπόν το μασονικό αδελφάτο της επιστήμης (Καίσαρας) δέχθηκε από κοινού με το σιωνιστικό ιερατείο (Κλήρος) τις μεταμοσχεύσεις, το επόμενο, που αναπόφευκτα θα δούμε και θα ζήσουμε, είναι "το αίμα αυτού εφ΄ ημάς και επί τα τέκνα ημών". Έγινε στο παρελθόν, θα επαναληφθεί πάλι.

Desiderata

 

 Για τους μνημονευτές Χριστοδούλου, πρώην αρχιεπισκόπου πάσης Ελλάδος, από τον καθηγητή Πανεπιστημίου κ. Ιωάννη Κορναράκη

 Αναδημοσίευση από ιστολόγιο http://orthodox-voice.blogspot.gr/2013/04/blog-post_5578.html

Κατηγορία : Σελίδες αποσαφήνισης

Τὸ 2003, δύο χρόνια μετὰ τὸν ἐρχομὸ τοῦ Πάπα, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος εἰσηγήθηκε τὸν νεωτερισμὸ τῆς «Λειτουργικῆς Ἀναγέννησης» τῆς Ἐκκλησίας. Τὸ θεολογικὸ ὑπόβαθρο τῆς Ἀναγεννήσεως ποὺ εἶχε στὸ μυαλό του, δημοσιεύθηκε τὸ ἴδιο ἔτος, στὸ περιοδικὸ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ὡς συνοδικὸ κείμενο, γραμμένο ἀπὸ καθηγητὲς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Α.Π. Θεσσαλονίκης. Τὸ κείμενο αὐτὸ ἀποτυπώνει, μὲ γνώμονα τὴν ἀρχὴ τῆς μετανεωτερικότητος, τὶς σαρωτικὲς ἀλλαγές ποὺ ἔπρεπε νὰ γίνουν γιὰ νὰ ὁλοκληρωθεῖ ἡ «Λειτουργικὴ Ἀναγέννηση» τῆς Ἐκκλησίας. Ἀπὸ τὶς προτεινόμενες αὐτὲς ἀλλαγές, ἀναφέρουμε δύο:
α) Λόγῳ τῶν προόδων τῶν ἀνθρωπιστικῶν καὶ κοινωνικῶν ἐπιστημῶν, θὰ πρέπει νὰ ἐπαναπροσδιορίζεται ἡ ταυτότητα τῆς Ἐκκλησίας, προκειμένου νὰ συμπορευόμαστε μὲ αὐτὲς τὶς προόδους καὶ τὶς πολιτιστικὲς ἐξελίξεις.
 β)Γιὰ τοὺς ἰδίους λόγους, θὰ πρέπει νὰ ἐπαναπροσδιορίζεται συνεχῶς καὶ τὸ Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας.

Ἡ πλατύτερη ἐπαναδιατύπωση τοῦ μυστηρίου αὐτοῦ –προταθεῖσα καὶ σὲ ἄλλο κείμενο τοῦ ἰδίου, σὲ ἐπετηρίδα τῆς Σχολῆς– ἐξηγεῖ ὅτι, στὸ μυστήριο αὐτό, δὲν προσερχόμαστε γιὰ νὰ γίνουμε ἅγιοι, ἀλλὰ γιὰ νὰ ἀποκτήσουμε πνεῦμα ἀλληλεγγύης μεταξύ μας (στὸ πνεῦμα τῆς παγκοσμιοποιήσεως), γιὰ νὰ φθάσουμε στὰ ἔσχατα!!!

Το Σχόλιο

Φαίνεται, πάντα τα ανωτέρω περιγραφόμενα από τον καθηγητή κ. Ιωάννη Κορναράκη απουσιάζουν σήμερα. Δεν ολοκληρώθηκαν και θρηνούν μερικά ιστολόγια για την απώλεια του, επιθυμητού ακόμη, κοιμηθέντος αρχιεπισκόπου "πάσης Ελλάδος και πάσης ορθοδοξίας" .-