Η συνειδητή αντίθεση στην αλήθεια είναι η βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος

"Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας διδάσκουν ότι βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος είναι η συνειδητή αντίθεση στην αλήθεια.". Το ανωτέρω αναρτήθηκε από το orthodox-answers blogspot.com και το μπλογκ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ. Έγινε αυτό αφορμή να γράψω τα ακόλουθα:

Δεν γνωρίζω βάσει ποίων χωρίων εξάγει το συμπέρασμα αυτό ο Ρώσος ιερέας Dimitri Dudko. Το εδάφιο, όπου γίνεται λόγος περί βλασφημίας κατά του Αγίου Πνεύματος είναι σαφές (Μτθ. ιβ΄ 9-33). Ο Χριστός θεραπεύει "ανθρωπον την χείρα έχων ξηράν" και θεραπεύει δαιμονιζόμενο τυφλό και κουφό "ώστε τον τυφλόν και κωφόν και λαλείν και βλέπειν".

Οι Φαρισαίοι αποδίδουν αυτά τα θαύματα "εν τω Βεελζεβούλ άρχοντι των δαιμονίων" τον οποίο, λέγουν, επικαλείται ο Κύριος. Για να λάβουν την απάντηση: "ει εγώ εν Βεελζεβούλ εκβάλλω τα δαιμόνια, οι υιοί υμών εν τίνι εκβαλούσι;". Βλέπουν ένα συγκλονιστικό θαύμα και αδυνατούν να το αποδώσουν στον Θεό. Το αποδίδουν στον Βεελζεβούλ και διαβάλλουν τον Θεό! Ο Χριστός επικαλείται τον δαίμονα, ενώ οι δικοί τους "υιοί" επικαλούνται τον Θεό, για να τους πει στη συνέχεια ο Χριστός: "δια τούτο αυτοί (οι υιοί) κριταί υμών έσονται".

Αυτή η εν επιγνώσει άρνηση, που όχι μόνο διαφθείρει την αλήθεια αλλά την αποδίδει και στον διάβολο, αποτελεί την βλασφημία του Αγίου Πνεύματος. Η οποία δεν περιορίζεται μόνο στην άρνηση και διαβολή, ενός αντικειμενικού θαυμαστού γεγονότος.

Θαυμαστό γεγονός είναι περισσότερο όλων η ενανθρώπηση του Θεού την οποία πολλοί δέχονται. Την βλασφημούν όμως όταν ισχυρίζονται ότι ο Χριστός οφείλει τα πάντα στον Ιούδα. Αν δεν ήταν ο Ιούδας, λέγουν, δεν θα υπήρχε Ανάσταση. Συμφωνούν λοιπόν με τη θεία ενανθρώπηση, αλλά αποδίδουν την Ανάσταση στον Ιούδα. Δηλαδή, στον διάβολο ("και δείπνου γενομένου, του διαβόλου ήδη βεληκότος εις την καρδίαν Ιούδα Σίμωνος Ισκαριώτου") και όχι στον άγιο Θεό.

Το ίδιο κάνουν και άλλοι, δυστυχώς Ορθόδοξοι, οι οποίοι λέγουν ότι οι αιρέσεις - τις ονομάζουν τώρα δογματικές διαφορές - είναι δώρο Θεού! Επειδή ανακαλύπτουμε, ωσάν να μη το γνωρίζαμε, την πολυμορφία του κόσμου!! Μας λένε δηλαδή ότι με τις αιρέσεις διαπιστώνεται και η παρουσία - "πολυμορφία" του Αγίου Πνεύματος. Αν δεν ήταν οι αιρέσεις, το Άγιον Πνεύμα δεν θα υπήρχε. Ενδεχομένως, θα είχαμε ένα άμορφο ή ομοιόφορφο και αποίκιλτο κόσμο. Θα ήταν ο κόσμος της Μιάς Αλήθειας, του Ενός Δόγματος, της Μιάς Εκκλησίας, του Ενός Τριαδικού Θεού.

Οι αιρέσεις- δογματικές διαφορές, μας βοήθησαν να καταλάβουμε ότι αυτά είναι ψεύδη! Είναι άλλη η πραγματικότητα του κόσμου και αν αυτό δεν αποτελεί βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος, τότε νομίζω πρέπει όλοι να συμφωνήσουμε σε τούτο: Η "συνειδητή αντίθεση στην αλήθεια" της πολλαπλότητας των δοξασιών και των δοφορετικών θρησκειών ανά την υφήλιο, απεργάζεται την ασυγχώρητη αιώνια τιμωρία μας. Ποιός όμως είναι τόσο αφελής να αμφισβητήσει το βέβαιον του πράγματος και ποιός είναι εκείνος ο βλάσφημος, που θα μας πει ότι το Άγιον Πνεύμα εκτίσθη στην πολυμορφία του κόσμου των ετεροθρησκειών;