Τα ιερά Λόγια σε μετάφραση

Η είδηση, από την εφημερίδα "ΤΟ ΒΗΜΑ" και το ιστολόγιο ΑΚΤΙΝΕΣ ανέφερε :

"Καλεί επίσης τους ιεράρχες, η Ιερά Σύνοδος, που επιθυμούν να τελούν τη λειτουργία στα νέα ελληνικά να το πράττουν μόνον για ειδικούς λόγους και έπειτα από σχετική άδειά της."

Και ποια θα είναι η συνέχεια; Οι "ειδικοί λόγοι" θα γίνουν σε λίγο γενικοί και όλοι μαζί θα απολαμβάνουμε τη Θεία Λειτουργία και τα Μυστήρια, στη νοηματική γλώσσα. Αλήθεια, γιατί δεν τους απασχόλησε αυτό;

Τόσο μυαλό έχουν. Τους ενδιαφέρει ότι οι "πιστοί" (ποιοι;) που προσέρχονται στη θεία Λατρεία δεν καταλαβαίνουν αυτά που βλέπονται, λέγονται και αυτά που ακούγωνται. Και τι απαντά η σοφή ιεραρχία; Ότι είμαστε σε μεταβατικό στάδιο και το θέμα παραμένει ανοικτό για συζήτηση.

Δεν έδωσε καμιά προσοχή στην ουσιαστική πτυχή του προβλήματος και η οποία είναι : Όποιος ενδιαφέρεται, γι΄ αυτά που λέγονται και ακούγωνται, να μη τα θεωρεί "λόγια του αέρα". Να ανοίξει τα βιβλία, να διαβάσει, να ερωτήσει, να αγωνιστεί τέλος πάντων γι΄ αυτα που επιθυμεί να εννοήσει.

Θέλουν να του τα δώσουν έτοιμα και από μετάφραση, να μη τον κουράσουν, να μη τον κάνουν να σκέπτεται. Σαράντα και πλέον χρόνια βρίσκομαι συντροφιά, και θα πεθάνω κρατώντας στο χέρι, τα εκκλησιαστικά μας βιβλία. Κι αυτοί θέλουν να τους κάνουν όλους γνώστες "στα πεταχτά" με το να μπαινοβγαίνουν τις Κυριακές και τις γιορτές στους ναούς έχοντας "καταλάβει" τη γλώσσα. Δηλαδή, την τρέχουσα γλώσσα, τη γλώσσα της νοηματικής, για άτομα που ακούν και βλέπουν :

"ακοή ακούσετε και ου μη συνήτε, και βλέποντες βλέψετε και ου μη ίδητε ..."

[όστις γαρ έχει, δοθήσεται αυτώ και περισσευθήσεται. όστις δε ουκ έχει, και ό έχει αρθήσεται απ΄ αυτού. δια τούτο εν παραβολαίς αυτοίς λαλώ, ίνα βλέποντες μη βλέπωσι και ακούοντες μη ακούωσι μηδέ συνώσι, μήποτε επιστρέψωσι]

... επαχύνθη γαρ η καρδία του λαού τούτου".

Συμπληρωματικό

Είχα μια συγγενή κωφάλαλη. Πήγαινε στη εκκλησιά τις Κυριακές και τις γιορτές, άναβε το κεράκι, προσκυνούσε. Έφτασε τα εννενήντα. Αρρώστησε και την πήγα στο Νοσοκομείο. Ήμουν δίπλα της τις τλευταίες στιγμές της, όταν αίφνης άνοιξε τα μάτια της, τέντωσε τα χέρια της σε έκταση, μετά σταυροκοπήθηκε, έκλεισε τα μάτια και αναχώρησε "στην κατάπαυση του Κυρίου, όπου πάντες οι άγιοι αναπαύονται".