Εξελίξεις στην Ορθόδοξη Σερβική Εκκλησία

" ο δε σκοπός των έξω σοφιστών ουκ ην ούτως, αλλ΄έκαστος είχε την σπουδήν προς το νικήσαι τον έτερον και φανήναι σοφώτερος και δια τούτο ουχ εύρον τον Κύριον"
Οσίου πατρός ημών Πέτρου Δαμασκηνού
Φιλοκαλία τόμος Γ΄, σελ 164

Αναρτήθηκε σε ιστολόγιο (*) ότι προβλέπονται εξελίξεις στη σερβική Εκκλησία μετά από επιστολή που έστειλε ο συνταξιοδοτημένος(!) επίσκοπος Ράσκας και Πριζρένης Αρτέμιος στην ΔΙΣ της Σερβίας.

Θα υπάρξουν οπωσδήποτε εξελίξεις. Οι Μοναχοί του Επισκόπου Αρτεμίου θα έχουν την ίδια κατάληξη με αυτή των Μοναχών της Ι.Μ. Εσφιγμένου : Δικαστήρια, αφορισμοί, αποκλεισμοί κλπ. Το απαιτούν οι σημερινές συγκυρίες.

Η νέα ορθοδοξία, είναι η ορθοδοξία της αγαπητικότητας, της οικουμενικότητας και της παπικότητας, αρχής γενομένης εδώ (σημ. ας είμαστε σύντομοι) από τον εισηγητή πατριάρχη Ιωακείμ Γ΄ και έπειτα τον Μελέτιο Μεταξάκη.

Μετά από διάφορες "φάσεις" και ποικίλες αντιξοότητες, για τις οποίες ουδεμία ευθύνη φέρουν οι επίγονοι του αρχεκάκου όφεως - και των πλανηθέντων εκκλησιαστικών οικουμενικών πατέρων - Μοναχοί του Αρτεμίου και της Εσφιγμένου, όπως τους έχει χαρακτηρίσει ο οικουμενικός Βαρθολομαίος, τα πράγματα βαίνουν τώρα καλώς.

Το νερό μπήκε στο αυλάκι και ο νεος (δικός μας) άτυπος πρέσβυς καλής θελήσεως κ. Χ. Γιανναράς, καλείται από τους Ορθοδόξους της Διασποράς Έλληνες και Ρώσους, να δώσει διάλεξεις στην Αμερική.

Χρειαζόμαστε, είπε, νέες προσωπικότητες που θα αναλάβουν τα ηνία της πολιτικής. Η παλαιά πολιτική αποδείχθηκε εντελώς διεστραμμένη και η νέα που μας έρχεται, ή θα μας έλθη, θα πρέπει να έχει φωτισθεί από τα νάμματα των γραφών που αδιάλειπτα μας προετοίμαζαν ο ίδιος και οι επακριβώς τηρήσαντες τα συμφωνηθέντα επί Μελετίου Μεταξάκη και του προκατόχου Ιωακείμ του Γ΄.

Τι θέλουν και ενοχλούν οι Μοναχοί του Αρτεμίου, της Ι.Μ. Εσφιγμένου, άλλοι, ενδεχομένως κι εγώ, να ασχολούμαστε με όλα όσα μπήκαν στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας; Η θεολογική επιστήμη δεν υπήρχε την εποχή των εκκλησιαστικών πατέρων. Σήμερα, τα ανά τον κόσμο εργαστήρια της θεολογίας παράγουν την "αναλυτική" θεολογία, δίνουν ντοκτορά, τίτλους πανεπιστημιακούς και καλούν τους αποφοιτήσαντες με άριστα, καλή ώρα όπως ο δικός μας Γιανναράς, να δώσουν διαλέξεις περί οικονομίας (θείας), περί πολιτικής (τριαδολογικής) και αγάπης (ερωτικής και θείας οπωσδήποτε).

Τι ζητούν λοιπόν οι άλλοι, Αρτέμιος κλπ., όταν όλα τα Ορθόδοξα Πατριαρχεία τους αγνοούν συστηματικά και είναι "τύποις και ουσία" φωνές που βοούν στην έρημο ή σε αυτιά κουφών;

Εξελίξεις πέρα από τις γνωστές δικές μας στη σερβική Εκκλησία δεν πρόκειται να υπάρξουν, όπως δεν πρόκειται να υπάρξουν ούτε εδώ, αλλά και πουθενά. Οι εξελίξεις θα έρθουν από αλλού, από αυτούς τους ίδιους, τις προσωπικότητες, που φρόντισαν εδώ και χρόνια να φιλοτεχνήσουν οι απόφοιτοι των σεμιναρίων Μεταξάκη και Ιωακείμ. Οι προσωπικότητες αυτές θα φαγωθούν μεταξύ τους παρασέρνοντας στο δικό τους γκρέμισμα και άπειρους άλλους. Καλό είναι να το γνωρίζουν. "Έκαστος έχει την σπουδήν προς το νικήσαι τον έτερον και φανήναι σοφώτερος", καθώς γράφει για τους σοφιστές - τις προσωπικότητες - και ένας λησμονημένος στο χρονοντούλαπο εκκλησιαστικός πατέρας.

(*) Βλ. ΑΚΤΙΝΕΣ, 15/09/2010