Εις το : ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Επειδή μου το ζητήσατε :

Λοιπόν, ας κάνω πρώτα μια δική μου διόρθωση λέγοντας ότι το θέμα του διπλού, εντός του έτους εορτασμού, των Χριστουγέννων, των Φώτων, της Κοιμήσεως της Θεοτόκου κλπ. δεν είναι Ιεροκανονικό. Σημειώσατε λάθος. Είναι Εκκλησιολογικό και αφορά στην εκκλησιαστική τάξη. Η οποία ουδέποτε, πριν της ημερολογιακής μεταβολής, είχε διαταραχθεί. (Εξαίρεση αποτελεί η έρις των Κολλυβάδων).

Αποτελεί πρωτοφανές γεγονός στα χρονικά της Εκκλησίας, διότι παρά την κατά τους πρώτους χρόνους της Εκκλησίας ποικιλία ημερολογίων και το ακαθόριστο του εορτολογίου, ουδέποτε παρουσιάσθηκε χρονική διαφορά εορτασμού ενός και του αυτού γεγονότος και μάλιστα, δυό φορές μέσα στον ίδιο χρόνο, όπως συμβαίνει σήμερα.

Και επαναλαμβάνω τα προηγούμενα (τα έγραψα αλλού) :

"Σήμερον τά άνω τοίς κάτω συνεορτάζει, καί τά κάτω τοίς άνω συνομιλεί", για να επαναληφθεί αυτό μετά από 13 ημέρες. Προφανώς, διότι κάποιος εκ των άνω ή εκ των κάτω δεν άκουσε καλά τη συνομιλία.

Έπειτα : "Σήμερον ο Δεσπότης πρός τό βάπτισμα επείγεται, ίνα αναβιβάση πρός ύψος τό ανθρώπινον", αλλά μετά από 13 ημέρες κάποιος φαίνεται έμεινε πίσω και ο Δεσπότης πρέπει πάλι να κατεβεί "ίνα αναβιβάση προς ύψος το ανθρώπινον".

Αν αυτά είναι σοβαρά πράγματα και δεν είναι θείος εμπαιγμός, δεν ξέρω τι άλλο θα μπορούσε να ονομασθεί "εμπαιγμός".

Ως προς το "σύμπασα η ορθοδοξία μας εορτάζει κάθε 7 μέρες την Ανάσταση και το Πάσχα" - το ερώτημα μου ετέθη αλλού - θα μπορούσε κι εδώ - νομίζω απάντησα. Άλλο πράγμα η Κυριακή εορτή και άλλο η Κυριακή του Πάσχα. Αν νομίζουμε ότι είναι το ίδιο : Αναστάσιμο Ευαγγέλιο στον Όρθρο του Κυριακοδρομίου με τη Λειτουργία του Όρθρου του Μεγάλου Σαββάτου, τότε εγώ καταθέτω τα όπλα.

Καλό θα είναι να σκεφθούμε μήπως πρέπει να καταργήσουμε την Κυριακή του Πάσχα, αφού με τη λογική αυτή, τό κάνουμε κάθε εβδομάδα. Ας αναθεωρήσουμε λοιπόν τα Λειτουργικά μας βιβλία και ας φτιάξουμε νέα Εκκλησιολογία και νέα Λειτουργιολογία. Άλλωστε, ήδη προχωρούμε με τη "λειτουργική αναγέννηση". Έχουμε και τη "γενική ιεροσύνη" οπότε το άλμα θα είναι μεγαλύτερο - πάμε για ολυμπιακό ρεκόρ.

Πολλά ζητήματα εκ πρώτης όψεως δεν είναι δογματικά, όπως ισχυρίσθηκαν και αυτοί που πρότειναν την (ασήμαντη) αλλαγή της εορτολογικής τάξης. Συμβαίνει όμως στην πορεία να βλέπουμε ότι είναι βαθύτατα δογματικά επαληθεύοντα τον λόγο του αγίου Θεοδώρου Στουδίτου : "Εάν τις δογματίζη ή προτάσση ποιείν ημάς, παρ΄ ό παρελάβομεν, παρ΄ ό οι Κανόνες των κατά καιρούς Συνόδων, καθολικών τε και τοπικών ορίζουσι ... απαράδεκτον αυτόν έχειν και μηδένα λογίζεσθαι αυτόν εν κλήρω".

Κάθε εκκλησιαστικός χρόνος που επαναλαμβάνεται ανά 365 ημέρες, συμβολίζει τον ενιαίο παρόντα αιώνα. Σ΄ αυτόν δεν γεννάται, ούτε βαπτίζεται δις ο Κύριος. Μία η Σταύρωση, μία η Ανάσταση, μια η Ανάληψη, μία η Μεταμόρφωση. Δεν έγιναν αυτά δυο φορές.

Ως προς ημάς, μια η φυσική μας γέννηση στον κόσμο, ένα και το βάπτισμα. Με αυτά, και από αυτά, πορευόμαστε προς την εν Χριστώ, δια Πνεύματος Αγίου, υπέρ φύσιν ένωση και γέννηση κατά το "εάν μη τις γεννηθή άνωθεν, ου δύναται ιδείν την βασιλείαν του Θεού".

Ελπίζω να σας βοήθησα, όπως άλλοι βοήθησαν κι εμέ.