Από ιστοσελίδα φέησμπουκ δύο σχόλια :
- Robin Edison :
Ερωτική συνάντηση με τον Χριστό, προωθώντας επισκοποκεντρική εκκλησία, είναι αδύνατη.
- Kyprianos Christodoulides :
Μά, τί είναι αυτό που γράψατε κύριε Ρόμπιν ; «Ερωτική συνάντηση με τον Χριστό, προωθώντας επισκοποκεντρική εκκλησία, είναι αδύνατη» ; Συνέλθετε, σάς παρακαλώ, διότι είμαι υποχρεωμένος νά σάς επαναφέρω στήν τάξη τής ... «ερωτικής συναντήσεως με τον Χριστό », όπως μάς συνιστά ο αρθρογράφος κ. Μπουγάς. Σημειώσατε, απηχεί τον Περγάμου Ζηζιούλα καί τόν εγχώριο "his master voice" Γιανναρά.
Προσέξτε λοιπόν. Το κεντρικό πρόσωπο κάθε επισκοπής είναι ο εκάστοτε επίσκοπος, αυτός δέ, ευρίσκεται εις τόπον καί τύπον Χριστού. Είναι έτσι ή δέν είναι, κύριε Ρόμπιν ; Είναι χωρίς πολλά λόγια. Οπότε, οι ερώμενοι (οι εραστές) τόν Κύριο, ερώνται τόν επίσκοπο τής επισκοποκεντρικής περιοχής όπου ζούν. Πείτε μου, λοιπόν, πώς θά αντιδράσει τό κεντρικό πρόσωπο της (επισκοποκεντρικής) περιοχής. Θά δεχθεί τόν έρωτα του ποιμνίου, τών πιστών θέλω νά πώ, ή θά τόν απορρίψει ; Μάλλον τό πρώτο θά γίνει, αφού τό λέει η φύση, παρέα μέ τόν Φρόιντ (αρχή τής ηδονής), συμφωνούσης καί τής εν Κολυμβαρίω συνόδου.
Ούτως εχόντων τών πραγμάτων, ο επίσκοπος καθίσταται διδάσκαλος τής ερωτικής συνάντησης μέ τόν Χριστό, η επισκοποκεντρική εκκλησία γίνεται θεσμός (Κολυμπάρι), καί η ερωτική σχέση επισκόπου καί ποίμνης, κάνει δεκτό κάθε αίτημα ερωτικής σχέσης !
Καταλαβαίνετε, νομίζω, τί θέλω νά γράψω. Αν όχι, τότε σάς συμβουλεύω νά συγκατανεύσετε στήν παιδεραστία, στήν κτηνοβασία, στούς γάμους καί στίς υιοθεσίες ατόμων ιδίου φίλου, τέλος δε, νά συμμετάσχετε ως θεατής ή ως παρελαύνων στά παγκοσμίου ενδιαφέροντος γκέη πράιντ. Διαφορετικά, ο πέλεκυς τής πολιτικής καί τής θρησκευτικής ορθότητας, θά σάς κόψει (τυχαίως) τήν κεφαλή. Κάποιος ενδεής οικονομικός μετανάστης θά βρεθεί (τυχαία) στόν δρόμο σας ή θά μπεί (κατά τό συμβεβηκός) στό σπίτι σας, γιά νά αντεπεξέλθει στά δεινά τής προσφυγιάς.
«Η αγάπη μακροθυμεί, χρηστεύεται, η αγάπη ου ζηλοί, η αγάπη ου περπερεύεται, ου φυσιούται, ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής, ου παροξύνεται, ου λογίζεται το κακόν, ου χαίρει επί τη αδικία, συγχαίρει δε τη αληθεία, πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει. Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει.».
1 σχόλιο:
Από ιστοσελίδα φέησμπουκ
- Robin Edison :
Πάλι στα "μανταλάκια" μας κρεμάσατε κ. Κυπριανέ. Ούτε περιπτεράς να ήσασταν.
Τι να πω τώρα εγώ μετά από αυτά που γράψατε κ. Κυπριανέ ; "Ερωτοκεραυνοβολήθηκα" !
Βλέπετε οι νεο-ορθόδοξοι οικουμενιστές, γνωρίζουν πολύ καλά τον τρόπο να συμπαρασύρουν με "ερωτόλογα" όχι τη μάζα των πλανεμένων και αδιάφορων Ελλήνων, αλλά τους ολίγους, τους "Εκλεκτούς", όπως τους αποκάλεσε ο Ίδιος ο Χριστός. Και αυτό διότι οι εκλεκτοί, είναι αυτοί που ενδιαφέρονται ακόμα για την Ορθοδοξία και την Ελλάδα.
Οι αδελφές "εκκλησίες" βλέπετε, αδημονούν για την ένωση, οπότε η συμμόρφωση κατά τα πρότυπα τα δικά τους -αφού υποβίβασαν το Άγιο Πνεύμα με το Φιλιόκβε, εκτόπισαν τον Ι. Χριστό με τον παποκεντρισμό και το πρωτείο, (ο πάπας είναι πλέον ο αντιπρόσωπος του Θεού επί Γης)- επιβάλλουν όχι μόνο τον επίσκοπο ως κέντρο της λατρευτικής συνάξεως, αλλά και τη θεολογία της σχέσης με την ερωτική συνάντηση.
Άντε, περαστικά μας... και καλά μας στέφανα !
- Kyprianos Christodoulides :
Δηλαδή, κύριε Ρόμπιν, μού λέτε νά βάλω καί δεύτερο στεφάνι ;
Χμ, κάτι μού λέει αυτό ! Μού λέει νά πάω νά στεφανωθώ εκ δευτέρου από τόν Ποντίφικα ή κάποιον άλλο, στόν οποίο αυτός θά δώσει (εκπορεύσει) τό άγιο πνεύμα (του). Διότι, όπως γνωρίζετε καί όλοι μάθαμε, η ορθόδοξη εκκλησία είναι ελλειμματική έναντι τής ρωμαιοκαθολικής. Προφανώς, επειδή τής λείπει η αγιοπνευματική εκπόρευση εκ τού παπικού αλάθητου. Όπως σημειώσατε, οι ρωμαιοκαθολικοί κατάργησαν τήν θεότητα τού Αγίου Πνεύματος καί στή θέση του έβαλαν τόν πάπα, όταν αυτός ανέρχεται στήν αγία παπική έδρα. Όταν κατέρχεται παύει νά υπάρχει άγιον πνεύμα.
Έτσι, λοιπόν, όταν έβαλα τό πρώτο στεφάνι καί ήλθον «εις γάμου κοινωνίαν», μάλλον, τότε, ο πάπας δέν βρισκόταν ιστάμενος επί τής αγίας έδρας καί τό μυστήριο που τέλεσα ήταν ελλιπές. Τώρα όμως που έμαθα την ερωτική συνάντηση μέ τόν Χριστό, κατόπιν σχέσης, κατάλαβα γιατί όλα μού πήγαν στραβά κι ανάποδα. Αντί ο παπάς που μέ πάντρεψε νά πεί ότι συνάπτω «γαμικήν σχέση» μετά τής ... (κλπ., κλπ,), εκείνος είπε ότι συνέρχομαι «εις γάμου κοινωνίαν» !
Κατόπιν αυτών, όπως καταλαβαίνετε κύριε Ρόμπιν, θά πρέπει νά πάω νά βάλω καί δεύτερο στεφάνι, όπου ο πάπας θά βρίσκεται ιστάμενος στήν αγία αυτού έδρα, η ιερολογία θά λέει ότι συνάπτω γαμικήν σχέση καί η ερωτική συνάντηση μέ τόν Χριστό, δέν θά μπορεί νά αμφισβητηθεί από κανέναν ελλειμματικό κατά τήν πίστη, καθώς ο δυστυχής εγώ.
Τά γράφω καλά, κύριε Ρόμπιν, ή μήπως κάτι μου λείπει ακόμη ; Αν είναι κάτι, τούτο είναι - είμαι βέβαιος γι΄ αυτό - τό ράντισμα κατά τήν Βάπτιση, που μου έκαναν. Διότι ο παπάς μέ βούτηξε τρείς φορές στό νερό και κόντεψα νά πνιγώ ! Ευτυχώς, δέν πνίγηκα.
Δημοσίευση σχολίου