Μάθε γιά νά μήν πάθεις

 

Κορονοϊός καί Θεία Κοινωνία

Ο πνευματικός, τόν οποίο ρώτησα γεμάτος περιέργεια, «δέν φοβόσαστε, που κοινωνούσατε τούς "φθισικούς";» - ήταν ιερέας στήν "Σωτηρία" - μέ είχε εξομολογήσει - μού  απάντησε : 

«Ασφαλώς καί φοβόμουν. Ποιός είμαι εγώ, νά πώ δέν φοβάμαι, όταν ο ίδιος ο Κύριος είχε κι αυτός φοβηθεί. Δέν θυμάσαι τί είπε ( "39 καὶ προελθὼν μικρὸν ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ προσευχόμενος καὶ λέγων· Πάτερ μου, εἰ δυνατόν ἐστι, παρελθέτω ἀπ' ἐμοῦ τὸ ποτήριον τοῦτο·" Μτ. κς΄) ;  κι εγώ λοιπόν φοβόμουν, αλλά έλεγα μέσα μου : "Άν είναι νά πεθάνω από τό μικρόβιο τής φυματίωσης, που θά έχει κολλημένο πάνω του τόν Χριστό, άς πεθάνω. Καλύτερα έτσι, παρά νά πεθάνω από τό "πονηρόν έλκος", τόν καρκίνο, που δέν έχει κολλημένο πάνω του τίποτα ή έστω κάτι άλλο τού τίποτα».

Μεταφέρω εδώ αυτή τήν συνομιλία, που είχα στό παρελθόν μέ τόν πνευματικό μου - ο Κύριος νά τόν αναπαύσει - επειδή βλέπω πόσο θόρυβος γίνεται καί τί ανόητα γράφονται, τώρα μέ τόν κορονοϊό.