1821, Θυσία γιά τήν αλήθεια καί όχι γιά τήν ελευθερία

Τό σχόλιο που ακολουθεί, έχει αφορμή ένα μακροσκελές άρθρο (βλέπε σύνδεσμο). Από τό πλούσιο περιεχόμενο τό ενδιαφερον μου επικεντρώθηκε σέ αυτό, που ευθύς κατωτέρω θά διαβάσετε.
https://www.romfea.gr/epikairotita-xronika/36275-i-katarreusi-tis-xristianikis-europis

«Τόσο απλά και ξεκάθαρα το Ελληνικό σύνταγμα, το οποίο γράφτηκε με αίμα στη διάρκεια των αγώνων για τη λευτεριά, μας υποδηλώνει αλλά και μας υπενθυμίζει διαχρονικά, ότι ο Χριστός είναι ο επικεφαλής αυτού του μικρού Έθνους και είναι σαν να επαναλαμβάνει σχεδόν τα ίδια λόγια του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, ότι ο Θεός υπέγραψε τη λευτεριά της Ελλάδος και δεν παίρνει πίσω την υπογραφή του.»

Σχόλιο
Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης καλά τά έγραψε, όμως οι Έλληνες τά αναποδογυρίσαμε καί η 'υπογραφή' τού Θεού δέν ισχύει. Άπλά, επειδή είναι πλαστογραφημένη. Δέν τό καταλάβαμε.

Ο απελευθερωτικός μας αγώνας κατά τής Οθωμανικής δουλείας δέν ήταν αγώνας υπέρ ελευθερίας. Ήταν αγώνας υπέρ αληθείας. Ελεύθερος είναι ο εν Χριστώ αληθεύων ( : «εγώ ειμί η οδός καί η αλήθεια καί η ζωή») σύμφωνα μέ τό «γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν, καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς» (Ιν. η΄ 32).
Ο αγώνας γιά τήν αλήθεια προηγείται καί έπεται η εμπέδωση τής ελευθερίας, σύμφωνα, καί πάλι μέ ρήσεις τών εκκλησιαστικών Πατέρων : "διά τήν αλήθειαν η αρετή, ου διά τήν αρετήν η αλήθεια" (Άγιος Μάξιμος Ομολογητής).
Επομένως, ο άνθρωπος εκείνος ο οποίος βιώνει εν αρετή τήν ελευθερία, είναι διότι πορευόμενος εν τή οδώ τής αληθείας ορίζει τό ζήν, καί κατ΄επέκτασιν τό φρονείν, εις τό σωφρονείν καί μή εις τό υπερφρονείν :
«3 Λέγω γὰρ διὰ τῆς χάριτος τῆς δοθείσης μοι παντὶ τῷ ὄντι ἐν ὑμῖν μὴ ὑπερφρονεῖν παρ' ὃ δεῖ φρονεῖν, ἀλλὰ φρονεῖν εἰς τὸ σωφρονεῖν, ἑκάστῳ ὡς ὁ Θεὸς ἐμέρισεν μέτρον πίστεως.» (Ρμ. ιβ')

Εξ αυτών, παραφράζοντας τόν άγιο Μάξιμο Ομολογητή, μπορεί κανείς νά γράψει : «διά τήν αλήθειαν η ελευθερία καί όχι η ελευθερία διά τήν αλήθειαν». Βεβαίως, «31 ἐὰν ...» καί εφόσον, αλήθεια είναι ο Χριστός και οι εν αυτώ οδοιπόροι συντάσσονται σύμφωνα μέ τό «... (ὑμεῖς) μείνητε ἐν τῷ λόγῳ τῷ ἐμῷ». Οι όντως μαθητεύσαντες «ἐν τῷ λόγῳ τῷ ἐμῷ», θυσιάζονται γιά τήν αλήθεια καί όχι γιά τήν ελευθερία.