Powered By Blogger

Αλλοίωση, "εν ανομίαις συνελήφθην"

"Ευμορφία", για όλους

Επαναγωγή, "εις το καθ΄ομοίωσιν επανάγαγε ..."

Τρίτη 19 Μαΐου 2020

«39 λέγω γάρ ὑμῖν, οὐ μή με ἴδητε ἀπ' ἄρτι ἕως ἂν εἴπητε, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου»


Τί νά γράψει καί τί νά τού πεί κανείς ; Ευτυχώς μίλαγε ενώπιον κενού σώματος (εκκλησιάσματος) κι έτσι γλύτωσε από κάποια ντομάτα, που θά τού έριχνε στό κεφάλη κάποιος πιστός. Όμως, φοβούμαι δέν θά υπήρχε ουδείς, εκεί κάτω στήν προτεσταντική καί σιωνιστικά ελεγχόμενη (βαθύ κράτος) Αμερική.

Καί τί επικαλέστηκε, προκειμένου νά μάς πεί : "Καί ποιό έχει μεγαλύτερη αξία (σημ. προηγήθηκε τό "σημασία" - τού πώς ή τού ότι - μεταλαμβάνουμε) ; Τό σώμα καί τό αίμα τού Χριστού ; η λαβίδα ; τό κουταλάκι ή οποιοσδήποτε άλλος τρόπος που θά αποφασίσει η Εκκλησία νά σάς δίνει τό σώμα καί τό αίμα τού Χριστού ;"
Επικαλέστηκε τό εδάφιο Κατά Ματθαίον, κγ΄, στίχος 19. Αυτό περιλαμβάνεται στούς στίχους 16 έως καί 21 :

« 16 Οὐαὶ ὑμῖν, ὁδηγοὶ τυφλοὶ, οἱ λέγοντες· ὃς ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ ναῷ, οὐδέν ἐστιν, ὃς δ' ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ χρυσῷ τοῦ ναοῦ ὀφείλει. 17 μωροὶ καὶ τυφλοί! τίς γὰρ μείζων ἐστίν, ὁ χρυσὸς ἢ ὁ ναὸς ὁ ἁγιάζων τὸν χρυσόν; 18 καί· ὃς ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ θυσιαστηρίῳ, οὐδέν ἐστιν, ὃς δ' ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ δώρῳ τῷ ἐπάνω αὐτοῦ, ὀφείλει. 19 μωροὶ καὶ τυφλοί! τί γὰρ μεῖζον, τὸ δῶρον ἢ τὸ θυσιαστήριον τὸ ἁγιάζον τὸ δῶρον; 20 ὁ οὖν ὀμόσας ἐν τῷ θυσιαστηρίῳ ὀμνύει ἐν αὐτῷ καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ἐπάνω αὐτοῦ· 21 καὶ ὁ ὀμόσας ἐν τῷ ναῷ ὀμνύει ἐν αὐτῷ καὶ ἐν τῷ κατοικήσαντι αὐτόν· 22 καὶ ὁ ὀμόσας ἐν τῷ οὐρανῷ ὀμνύει ἐν τῷ θρόνῳ τοῦ Θεοῦ καὶ ἐν τῷ καθημένῳ ἐπάνω αὐτοῦ. »

Όπως βλέπει καί διαβάζει ο αναγνώστης, συμπεριλαμβάνεται καί ο στίχος 22 («καὶ ὁ ὀμόσας ἐν τῷ οὐρανῷ ὀμνύει ἐν τῷ θρόνῳ τοῦ Θεοῦ καὶ ἐν τῷ καθημένῳ ἐπάνω αὐτοῦ »), τόν οποίο παραλείπει εσκεμμένα ο επίσκοπος Αμερικής Ελπιδοφόρος. Εσκεμμένα διότι αυτή η ουαί, που εξαπέλυσε ο Κύριος κατά γραμματέων καί Φαρισαίων, αφορά αποκλειστικά καί μόνο στό θέμα τού όρκου καί όχι στήν πρόσληψη σώματος καί αίματος Χριστού. Πρός τούτο συνηγορεί καί ο Απ. Παύλος στήν Κορινθίους πρώτη επιστολή, κεφ ια΄ :
«26 ὁσάκις γὰρ ἂν ἐσθίητε τὸν ἄρτον τοῦτον καὶ τὸ ποτήριον τοῦτο πίνητε, τὸν θάνατον τοῦ Κυρίου καταγγέλλετε, ἄχρις οὗ ἂν ἔλθῃ.».
Δέν γράφει ο απόστολος Παύλος "οσάκις άν ομνύετε", γράφει (γενικώς) τό "καταγγέλλετε" καί (ειδικά) τά «ὁσάκις ἂν ἐσθίητε τὸν ἄρτον ... καὶ τὸ ποτήριον πίνητε». Ποία λοιπόν η σύνδεση «βρῶσις καὶ πόσις» (οὐκ ἔστιν ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ) μέ τόν όρκο ;

Η θεία Ευχαριστία δέν είναι όρκος, όπως κακώς, κάκιστα παραχαράσσει ο Αμερικής Ελπιδοφόρος. Είναι Κοινωνία μέ τό σώμα καί τό αίμα τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού καί διαρκής, μόνιμη καταγγελία, τού σταυρικού θανάτου Αυτού. Καταγγελία που δέν αίρεται, ει μή μόνον διά τού ειπόντος τόν λόγον αυτόν : «39 λέγω γὰρ ὑμῖν, οὐ μή με ἴδητε ἀπ' ἄρτι ἕως ἂν εἴπητε, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.» (Μτ. κγ΄). Άς τό έχει τούτο υπόψη ο Ελπιδοφόρος Αμερικής καί οι συν αυτώ ποιμαινόμενοι πλανηθέντες Έλληνες τής διασποράς.

1 σχόλιο:

Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

Ο όρκος δέν αποτελεί γιά εμάς μυστήριο καί μάλιστα ιερό. Ωστόσο, ο επίσκοπος Αμερικής Ελπιδοφόρος έκανε συσχετισμό - μέ αυτά που λέγει στό βίντεο - τής Θείας Ευχαριστίας μέ τόν όρκο, επικαλούμενος τό Μτ. 18΄. Κοινός παρονομαστής τό ιερόν τής Θείας Ευχαριστίας καί τό ιερόν, ομοίως, τού όρκου, κατά τόν εν λόγω αρχιεπίσκοπο Αμερικής.

Προφανώς, αμέλησε νά αναφερθεί στό «33 Πάλιν ἠκούσατε ὅτι ἐρρέθη τοῖς ἀρχαίοις, Οὐκ ἐπιορκήσεις, ἀποδώσεις δὲ τῷ Κυρίῳ τοὺς ὅρκους σου. 34 ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν μὴ ὀμόσαι ὅλως· μήτε ἐν τῷ οὐρανῷ, ὅτι θρόνος ἐστὶν τοῦ Θεοῦ· 35 μήτε ἐν τῇ γῇ, ὅτι ὑποπόδιόν ἐστιν τῶν ποδῶν αὐτοῦ· μήτε εἰς Ἱεροσόλυμα, ὅτι πόλις ἐστὶν τοῦ μεγάλου βασιλέως· 36 μήτε ἐν τῇ κεφαλῇ σου ὀμόσῃς, ὅτι οὐ δύνασαι μίαν τρίχα λευκὴν ἢ μέλαιναν ποιῆσαι.» (Μτ. ε΄).
Περί τού όρκου, τώρα, σύντομος ο λόγος τούτος : Πρός Εβραίους κεφ. ς¨
«13 Τῷ γὰρ Ἀβραὰμ ἐπαγγειλάμενος ὁ Θεός, ἐπεὶ κατ' οὐδενὸς εἶχε μείζονος ὀμόσαι, ὤμοσε καθ' ἑαυτοῦ »

Ο άγιος Θεός μόνον, καί μόνον, δύναται νά ορκίζεται "καθ' ἑαυτοῦ ", επειδή δέν υπάρχει τίποτε ανώτερον Αυτού ( : ἐπεὶ κατ' οὐδενὸς εἶχε μείζονος ὀμόσαι). Οι νεκρές κεφαλές που άρχουν τής παγκόσμιας Δικαιοσύνης, επιτρέπουν τόν όρκο - στήν προσωπική τιμή καί συνείδηση - θέτοντας εαυτούς στήν θέση τού θεού !