Η νέα πίστη

Με τίτλο "Πράκτορες θανάτου" το περιοδικό ΕΥΘΥΝΗ φιλοξενούσε άρθρο του κ. Κώστα Τσιρόπουλου. Με αρκετή ενάργεια κατέγραφε το θλιβερό παγκόσμιο σημερινό σκηνικό και επεσήμαινε τις ευθύνες των πανεπιστημιακών και όλων των άλλων επώνυμων και διάσημων. Έγραφε μεταξύ των άλλων :

Κ. Τσιρόπουλος : " (Τον καλούν, τον άνθρωπο) να πιστέψει, και να δεχθεί πως πεθαίνοντας, πεθαίνει τελειωτικά, πεθαίνει πλήρως, δεν υπάρχει τίποτε πίσω από το σκοτεινό, συχνά ζοφερό, παραπέτασμα του θανάτου"

Συμπλήρωσα τα ακόλουθα,

Θαυμάσιο το άρθρο αυτό, αλλά να με συγχωρέσει, ως προς αυτό που γράφει, ο κύριος Τσιρόπουλος : "Να πιστέψει, και να δεχθεί πως πεθαίνοντας, πεθαίνει τελειωτικά, πεθαίνει πλήρως, δεν υπάρχει τίποτε πίσω από το σκοτεινό, συχνά ζοφερό, παραπέτασμα του θανάτου".

Όχι βέβαια, δεν τον καλούν να δεχθεί και να πιστέψει, ότι πεθαίνοντας, πεθαίνει τελειωτικά. Οι διάσημοι άσημοι του προτείνουν να πιστέψει ότι θα γίνει συμπαντική σκόνη (!), συμπαντική ενέργεια (!!). Αυτή είναι η καλύτερη πίστη. Μάλιστα. Να πιστεύουμε στην ενέργεια και στη συμπαντική σκόνη. Τόσο ηλίθιοι είναι. Είναι προτιμότερο να πιστεύεις ότι θα γίνεις σκόνη, παρά να πιστεύεις ότι θα αναστηθείς με το "αυτό και ουκ αυτό" σώμα.

Η πανεπιστημιακή και η άλλη (...) ιδιωτεία μόνον με αυτό τον τρόπο, τον τρόπο της σκόνης και της ενέργειας, κατακτά την έδρα και οι υπόλοιποι την αναγνωρισιμότητα και τη διασημότητα.

Η βλακεία είνα ακαταγώνιστη ενέργεια και η σκόνη τα έχει σκεπάσει όλα. Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς; Μα τι άλλο, ξεσκονόπανο χρειαζόμαστε και ... γείωση για να μην πάθουμε ηλεκτροπληξία.