"Αθεολόγητον και αφελές, αν όχι αιρετικό" (*), έκρινε ένα άρθρο, που εξηγούσε γιατί η Ορθοδοξία δεν χειροτονεί γυναίκες, ένας κρυπτόμενος υπό την ανωνυμία του σχολιαστής. Αν δεν ήταν αιρετικός ο ίδιος, διερωτώμαι, ποιος ο λόγος να μη δηλώνει το όνομά του, όπως έκαναν όλοι οι αρχαίοι και οι νέοι Χριστιανοί; Τι φοβάται; Ότι θα του κλείσουν το στόμα, όπως έκαναν όλοι οι όμοιοι με αυτόν αιρετικοί και αντίχριστοι, όταν οι απόστολοι τους έβγαζαν διανοητικά ανεπαρείς με αυτά που τους έλεγαν; Τι μπορούσαν να κάνουν οι βλάσφημοι και οι κάπηλοι του Θεού και του θείου; Δεν μπορούσαν να τα βγάλουν πέρα μαζί τους και αντί να τους κλείνουν το στόμα, προτιμούσαν να τους κλείνουν ... τη ζωή.
Γράφει ο ανώνυμος, υποτίθεται αντιαιρετικός, σχολιαστής : "Όσοι επιθυμούν το σχήμα της ταπείνωσης (το μοναχικό) να μην γίνονται κληρικοί". Σχήμα θεωρεί την ταπείνωση! Αλλά τι είναι η ταπείνωση; Σχήμα ή φρόνημα;
Παραλείπω και δεν σχολιάζω, ότι με δόλιο τρόπο προσπαθεί να μεταθέσει και να απομονώσει την ομοφυλοφιλία στο "σχήμα της ταπείνωσης" (sic).
Και παρακάτω, "γιατί να αποκλειστούν οι γυναίκες από την ειδική ιερωσύνη", μας ερωτά. Θέτει την ειδική ιερωσύνη σε εισαγωγικά. Καλά κάνει, γιατί τι πάει να πει "ειδική ιερωσύνη"; Μήπως επειδή η συναφειακότητα θέλει να υπάρχει και γενική ιερωσύνη; Μα, εδώ, η βλακεία είναι απερίγραπτη και συνάπτεται (είναι συναφής) της ηλιθιότητας.
Μια είναι η ιερωσύνη και δεν διακρίνεται σε "ειδική" και γενική. Οι βαθμίδες της ιερωσύνης δεν την εξειδικεύουν σε γενική ή ειδική, σε μερική ή πλήρη, σε ατελή ή τέλεια; Είναι στάδια και βαθμοί ανάβασης προς το θείο, άλλοτε άξια και άλλοτε (συχνότερα) ανάξια. Πού το βρήκε γραμμένο αυτό το "ειδική ιερωσύνη" και μάλιστα, προτρέποντάς μας να επανέλθουμε στο Ευαγγέλιο!
Αν βέβαια η "ειδική ιερωσύνη" συνάγεται από την "γενική ιερωσύνη", την οποία οι μοντέρνοι θεολόγοι της συναφειακότητας εξάγουν (σημ. περί εξαγωγής πρόκειται) από το "βασίλειον ιεράτευμα", είναι κι αυτό, πάλι, δείγμα της βλακότητας από την οποία πάσχουν. Το βασίλειον ιεράτευμα είναι απλά ένα λεκτικό σχήμα, μια διαφορετική ονομασία, του λαού του Θεού και προς τα εκεί οφείλουν να κατατείνουν - αυτός είναι άλλωστε και ο προορισμός τους - οι πιστοί.
Τέλος, αν επιτρέπεται να ιερατεύουν οι ομοφυλόφιλοι "από τους οποίους γέμισε η εκκλησία", προτιμώ αυτή την εκκλησία να τη γράφω με μικρό το έψιλον. Πιστοποιητικά ερωτικών προτιμήσεων δεν ζητούνται από τους δημοσίους υπαλλήλους : Τους παπικούς, τους προτεστάντες και τους αναμίξ ορθόδοξους.
(*) Βλ. Ιστολόγιο "ΑΚΤΙΝΕΣ", άρθρο με τίτλο : "Γιατί δεν χειροτονεί γυναίκες η Ορθόδοξη Εκκλησία".
2 σχόλια:
Φαίνεται ότι αυτή η ειδική ιεροσύνη είναι κάτι σαν την ειδική ορθοδοξία. Το μόνο καλό στοιχείο της εποχής μας είναι ότι προκειμένου οι κατουσίαν άθεοι (ή νεορθόδοξοι) να δικαιολογήσουν τις θέσεις τους έχουν δημιουργηθεί νέες ορολογίες και φράσεις - οι σχετικές θέσεις τους οδηγούν στο συμπέρασμα της υπάρξεως 'ειδικής' ή 'νέας' τρέλλας - για να είμαστε και στο κλίμα των ημερών που κάθε τι έχει και το παράλληλό του.
Παναγιώτης, Νέα Σμύρνη
Πιφ, πιφ, τι ρατσισμός είναι πάλι τούτος! Για φωνάξετε, σας παρακαλώ, τον εξελικτικό μας θεολόγο Ζηζιούλα της Περγάμου να σας ανοίξει τα μάτια. Δεν βρισκόμαστε στην εποχή της Παλαιάς Διαθήκης, ούτε της αρχαίας Καινής. Τα πράγματα εξελίχθηκαν και
"... αί τε γάρ θήλειαι αυτών μετήλλαξαν την φυσικήν χρήσιν εις την παρά φύσιν, ομοίως δε και οι άρσενες αφέντες την φυσικήν χρήσιν της θηλείας εξεκαύθησαν εν τη ορέξει αυτών εις αλλήλους, άρσενες εν άρσεσι την ασχημοσύνην κατεργαζόμενοι".
Τώρα, βέβαια, ο Απ. Παύλος μιλεί για "ασχημοσύνη". Το ξέρουμε (οι άλλοι) ότι ήταν μισογύνης και ρατσιστής. Δεν ήταν σαν τον Απ. Πέτρο, δηλαδή τον διάδοχό του τον πάπα, με την άνευ όρων και ορίων αγάπη. Αυτή την αγάπη είχε ο Απ. Πέτρος, αυτή έχει και ο πάπας. Όχι όπως ο άλλος ο μισογύνης.
Λοιπόν, σας παρακαλώ να αναθεωρήσετε γιατί δεν μας βλέπω καλά. Ο της Περγάμου Ζηζιούλας θα εφορμήσει με την συνοδεία της ακαδημίας του Βόλου και τότε πάμε, χαθήκαμε. Θα μας τρέχουν όλους εκεί που πήγαν τον Μιλόσεβιτς και το Κάραζιτς, δικαστήριο Χάγης και ποιος γλυτώνει.
Δημοσίευση σχολίου