Οι δύο σχολιαστές

Μολονότι αυτά που ακολουθούν βρίσκονται καταγεγραμμένα σε άλλη ανάρτηση (*) τα καταχωρώ και εδώ παραλείποντας ήσσονος σημασίας αναφορές σχετικά με το θέμα που παραπέμπει ο αστερίσκος. Αυτός που θα κάνει τον κόπο να διαβάσει τη συνέχεια, μπορεί να τα θεωρήσει θρησκευτικά και με τη γνωστή απέχθεια να αλλάξει σελίδα (ιστολόγιο).
Αλλά δεν είναι θρησκευτικά. Αφορούν και στα πολιτικά μας πράγματα καθόσον, για τον γράφοντα, ο ρόλος των θρησκευτικών είναι για να φτιάχνει αυτούς που πρόκειται να διαχειριστούν τα πολιτικά : Να πολιτεύονται δίκαια και ορθά για το καλώς νοούμενο κοινό συμφέρον.

Θα πω ότι από πολύ νωρίς η πολιτική είχε πάψει να με ενδιαφέρει. Έβλεπα ότι ο υπάρχων ανταγωνισμός μεταξύ των τότε δυο στρατοπέδων δεν ήταν για την επικράτηση αρχών και ιδεών. Ήταν για το ποιος θα παραλάβει τον κενό θρόνο της επωαζόμενης πλανηταρχίας μετά την αποτυχία της ναζιστικής θηριωδίας. Ο μεν ανατολικός συνασπισμός αγωνιζόταν και πρότεινε την κρατικοποίηση του κεφαλαίου, ο δε δυτικός την ιδιωτικοποίηση αυτού. Στον δυτικό κόσμο το κράτος ήταν των ιδιωτών, στον δε ανατολικό κράτος ήταν οι ελίτ με εχέγγυο την σφραγίδα του κομματικού ιδιώτη. Το κόμμα ήταν κι αυτό μια υπόθεση ιδιωτών. Ιδιώτες νέμονταν το κράτος από τη μια πλευρά, ιδιώτες και από την άλλη. Υπήρχε καμμία διαφορά;

Αλλά ας φύγουμε από αυτά και ας έρθουμε στους δύο σχολιαστές. Ο πρώτος με ρώτησε γιατί ο Χριστός είπε: "οι τελώναι και αι πόρναι προάγουσιν υμάς εις την βασιλείαν του Θεού". Του απάντησα γράφοντας το "μετανοείτε, ήγγικεν γαρ η βασιλεία των ουρανών". Δεν το κατέβασα από το κεφάλι μου, δεν ήταν δικό μου. Αυτά γράφουν τα βιβλία μας. Με ειρωνεύτηκε και μου απάντησε : "Είναι διότι όλοι οι παρθένοι και οι παρθένες, επειδή νομίζουν οτι ζουν ζωή αγνή και αναμάρτητη, θα πάνε όλοι στην κόλαση". Σημειωτέον, ο σχολιαστής αυτός καθώς ισχυρίζεται έχει και πνευματικό!

Στη συνέχεια προστέθηκε και ο δεύτερος σχολιαστής για να επιβραβεύσει τον πρώτο. Είπε: "Συμφωνώ με τον προλαλήσαντα. Πρόκειται σίγουρα περί παραληρήματος από άτομο που μάλλον είναι θύμα αυτού που εύστοχα έχει λεχθεί ως "ζήλος ου κατ' επίγνωση".
Το θύμα με το παραλήρημα και τον "ζήλο ου κατ΄ επίγνωση" ήμουν προφανώς εγώ : Ο παλαιοημερολογίτης, ο σχισματικός, ο αιρετικός. Τέλος, αφού έπλεξε το εγκώμιο του μακαρίτη οικουμενικού Αθηναγόρα, ευχήθηκε "καλά μυαλά σε όλους".

Μετά από αυτά είπα κι εγώ να γράψω τα παρακάτω:

"Οι καιροί είναι δύσκολοι και η κατάθεση διαφορετικής γνώμης κακό θα κάνει και όχι καλό. Θα οξύνουμε τις αντιθέσεις μας και τίποτα δεν θα βγει.

Λίγα θα γράψω. Ο πάπας μας έκανε δυό κομμάτια - μετά περισσότερα - όπως άκριβώς έκανε και με τους προτεστάντες. Σφάχτηκαν μεταξύ τους προτεστάντες και καθολικοί, αλλά σφαχτήκαμε κι εμείς στη συνέχεια. Όταν η πολιτική θρησκευτικών προδιαγραφών (: Σταλινικός μαρξισμός) αντιπαρατέθηκε στη θρησκεία με πολιτικές αποχρώσεις(: Παπικό κεφαλαιοκρατικό αρχέτυπο διαφοροποιημένο προτεσταντικά μετά το φασιστικό πάθημα).

Αυτή είναι η αδρή περιγραφή της πρόσφατης αιματηρής μας συμπλοκής και εδώ βρισκόμαστε με εκπνεύσαντα τον σταλινικού τύπου διαλεκτικό υλισμό. Τον συνεχίζει ο σοσιαλιστικός ευρωπαϊκός γενήτορας. Παράδειγμα, ο σοσιαλισμός τύπου Πασόκ (ή Χριστόφια) για να μείνουμε στα - διεστραμμένα - δικά μας.

Σήμερα η έμμισθη διανόηση καταβάλλει προσπάθεια να απαγκιστρωθεί από τη θρησκεία και στη θέση της να τοποθετήσει την εκκλησία. Οπότε, θα μιλούμε για εκκλησιαστικοποιημένη πολιτική, δηλαδή πολιτική εκκλησιαστικών προδιαγραφών. Αλλά η εκκλησία αυτή είναι εξάρτημα της πολιτικής, δεν είναι εκκλησία. Είναι "διπλωματία με τα ράσα" - και με γενειάδα παραδοσιακή ενίοτε. Είναι η εκκλησία που μας μαθαίνει ότι "όλοι οι παρθένοι και οι παρθένες, επειδή νομίζουν οτι ζουν ζωή αγνή και αναμάρτητη, θα πάνε όλοι στην κόλαση".

Γι΄ αυτό θα έχουμε σε λίγο μια παγκόσμια κυβέρνηση και μια παγκόσμια εκκλησία. Πόρνοι, πόρνες και τελώνες, θα μας προάγουν στη βασιλεία των ουρανών από το βασίλειο της γης. Και όπως λέει ο λαός : "Τι είναι ο κάβουρας, τι είναι το ζουμί του". Αυτό τον ουρανό θέλουμε και αυτό, άλλωστε, ήταν η διαίρεση μεταξύ του θεομάχου σταλινικού μαρξισμού και του θεοσεβούς, δημοκρατικού και ελεύθερου, Δυτικού καπιταλισμού. Ο μεν ένας είχε κόψει την προαγωγή στον ουρανό, ο δε άλλος την είχε αφήσει ελεύθερη, για να μας παραδίδουν μαθήματα οι πόρνοι, οι πόρνες και οι τελώνες".

Αυτά έγραψα και αφού ευχήθηκα με τη σειρά μου καλά μυαλά, αποχαιρέτησα τους σχολιαστές με τον "κατ΄ επίγνωση ζήλο".

(*) Βλ. ανάρτηση με τίτλο : "Στο Νέο ημερολόγιο υπάρχουν "βράχοι Ορθοδοξίας";