Στο ιστολόγιο http://apotixisi.blogspot.gr/2014/06/blog-post_1961.html διαβάσαμε άρθρο του θεολόγου κ. Νικολάου Πανταζή, επιγράφεται "Με αφορμή τη Νηστεία των αγίων Αποστόλων" και σχολιάζουμε μέρος από τα διαλαμβανόμενα. Είναι το εξής :
Νικ. Πανταζής : Βάσει πάντοτε της αταξίας μας αυτής, της Νηστειολογικής, και άλλα, σχίσατε (σημ. οι παλαιοημερολογίτες) την Εκκλησία ... Αγωνίζομαι, προσπαθώ. Αλλ' "ου περί βίου, περί πίστεως" ο λόγος!
Σημειώσατε, η "νηστειολογική αταξία" (sic) είναι η κατάργηση της νηστείας των αγίων Αποστόλων.
Το σχόλιο που κατατέθηκε ήταν το ακόλουθο.
Για να περιοριστώ μόνο σε ένα από τα πολλά ερωτώ : Εφόσον ου περί βίου, περί πίστεως ο λόγος, ας μας απαντήσει ο κύριος ΝΠ τι εκ των δυο είναι η νηστεία ; Είναι περί του βίου, ή είναι περί την πίστη ; Ο βίος ενός εκάστου εξ ημών αφορά στον ίδιο - εννοώ αν νηστεύει - και κανένα άλλο. Οι Κανόνες της Εκκλησίας στο συγκεκριμένο ζήτημα δίνουν τη γενική κατεύθυνση των πιστών και έκαστος ίδιον λόγον θέλει δώσει. Δεν μπορεί η Εκκλησία να θεσμοθετεί προσωπικά για τον καθένα. Το περισσότερο, δεν μπορεί να θεσμοθετεί την αθέτηση την ορισθείσας νηστείας, επειδή οι καιροί άλλαξαν (τότε με την αλλαγή) και έπρεπε να κατευθυνθούμε εκεί όπου άλλοι ( μασονία και σιωνισμός) μας πήγαιναν. Δηλαδή, στην Κοινωνία των Εθνών τότε, και σήμερα στον ένα από τους πολλούς δρόμους για τον (ένα) θεό ... της ενότητας. Διότι, αν καταλαβαίνω καλά, θα έχουμε εκτός των άλλων μια εκκλησία - άρα και ένα θεό - που κάνει τα στραβά μάτια για τη νηστεία και κάποιον άλλο που ζητά από την Εκκλησία τη νηστεία των αγίων Αποστόλων. Όσοι θέλουν αποτείχιση, καλό είναι να μη την κουτσουρεύουν και να τη φέρνουν στα νέα και εκσυγχρονισμένα μέτρα τους. Ας αφήσει λοιπόν ο κύριος ΝΠ τους παλαιομερολογίτες στα δικά τους και ας κυττάξει τα δικά του (τους).
Απάντηση δεν έδωσε ο κύριος Πανταζής. Αντ΄ αυτού είχαμε τον ανώνυμο σχολιαστή με υπογραφή ΙΚ, ο οποίος παρατήρησε :
Θα ήταν ενδιαφέρον να μάθουμε, ποια Οικουμενική Σύνοδος άλλαξε το Ημερολόγιο, ποιό κατήργησε και ποιο καθιέρωσε. Και θέλουμε να το μάθουμε, όχι με λόγια, αλλά με γραπτό κείμενο της Συνόδου, που να λέγει επακριβώς ποιο καταργείται και με ποιο αντικαθίσται, γιατί οι Πατέρες της Α΄ και όχι μόνον χρησιμοποιούσαν το Μακεδονικό Ημερολόγιο (βρίσκεται στα Πρακτικά). Εμείς πάντως ξέρουμε, ότι η Α΄ Σύνοδος χρονολογούσε από το θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου (τούτο βρίσκεται στα πρακτικά της Συνόδου και αναφέρεται στην Δ΄ Οικουμενική). Θα ήταν ενδιαφέρον να μάθουμε ποιά Οικουμενική Σύνοδος το άλλαξε αυτό και καθιέρωσε τη χρονολόγηση από Χριστού γεννήσεως Και όχι από το θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου και αυτό με γραπτό κείμενο και όχι με λόγια.
Ακολούθησε ένα ακόμη σχόλιο του γράφοντος
Αφού θέλετε γραπτές αποδείξεις, τότε να πάτε να λειτουργηθείτε σε ένα φερώνυμο του Μεγάλου Αθανασίου ιερό ναό. Και προσευχόμενος, να τον ρωτήσετε πού πήγε και βρήκε τη λέξη "Ομοούσιος" με γραπτά και όχι με λόγια. Επίσης, τώρα που έρχεται το Δεκαπενταύγουστο, να πάτε στην Τήνο και να ρωτήσετε την υπεραγία Θεοτόκο, αν υπαρχει πουθενά γραμμένο στην Αγία Γραφή, και όχι στα λόγια, το "Θεομήτορ". Αν σας δώσουν την απάντηση, όπερ εύχομαι, "θα ήταν ενδιαφέρον να μάθουμε πώς οι Οικουμενικές Σύνοδοι έκαναν δεκτούς αυτούς του δυο όρους. και αυτό με γραπτό κείμενο και όχι με λόγια", για να γράψω τα δικά σας με μικρή τροποποίηση.
Επανήλθε ο ανώνυμος ΙΚ με τα εξής :
Αυτή είναι μια παρελκυστική τακτική, όταν δεν γνωρίζουμε τι να απαντήσουμε. Οι Πατέρες της Α΄ υπογράφουν χρονολόγηση από θανάτου του Μ. Αλεξάνδρου (χλς΄ έτη) και χρησιμοποιούν το Μακεδονικό ημερολόγιο. Δεν θεσπίζουν κανένα ημερολόγιο, γιατί δεν τους ενδιαφέρει, παρά ο κοινός εορτασμός του Πάσχα, που δεν εξαρτάται από ημερολόγια, αλλά από την εύρεση της εαρινής ισημερίας και της πανσελήνου. Οι Πατέρες της ΣΤ΄ Συνόδου αλλάζουν τη χρονολόγηση από Αλεξάνδρου σε Κτίσεως Κόσμου. Μετά τη Σύνοδο αυτή αρχίζει να δημιουργείται το Πασχάλιο (όχι από Σύνοδο), το οποίον έχει αλλάξει 5 φορές (όχι από Σύνοδο). Το 1628, ο ΚΠόλεως Κύριλλος Λούκαρις (ο καταδικασθείς για Καλβινισμό) αλλάζει τη χρονολόγηση από Κτίσεως Κόσμου σε από Χριστού γεννήσεως, με το "ετσι θέλω". Εσείς λοιπόν, που θέλετε να τηρείτε την ακρίβεια με θρησκευτική ευλάβεια και σας μάρανε το 1924, γιατί χρονολογείτε από Χριστού γεννήσεως και όχι από Κτίσεως Κόσμου, όπως θέσπισε η ΣΤ΄ Σύνοδος Έφερα κάποια συγκεκριμένα στοιχεία και αναμένω αντίκρουση, όχι με λόγια, ευχολόγια και ειρωνίες, αλλά με ντοκουμέντα, που να ανατρέπουν τα δικά μου. Αν δεν έχετε, τότε σταματείστε την ειρωνεία και "τ' άλλα λόγια ν' αγαπιώμαστε", γιατί αυτό δείχνει, αν μη τι άλλο ελαττωμένη νοητική λειτουργία. Όσον αφορά δε την αλλαγή στη χρονολόγηση, καλόν θα ήταν να πάτε εσείς στην Τήνο, και να ρωτήσετε εσείς την Παναγία, γιατί δεν ακολουθούμε τη χρονολόγηση μιας Οικουμενικής Συνόδου, αλλά τη χρονολόγηση, που θέσπισε ένα αφορισμένος Πατριάρχης;
Και η σειρά μου :
Δεν είναι "άλλα λόγια ν΄ αγαπιόμαστε", ούτε παρελκυστική τακτική, όπως λέτε, αυτά που σας γράφω. Θέσατε κάποια ερωτήματα και με ερωτήματα σας απάντησα. Δώστε μας εσείς απόκριση στα δικά μας και θα σας δώσουμε κι εμείς στα δικά σας.
23 Καὶ ἐλθόντι αὐτῷ εἰς τὸ ἱερὸν προσῆλθον αὐτῷ διδάσκοντι οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ πρεσβύτεροι τοῦ λαοῦ λέγοντες· ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιεῖς, καὶ τίς σοι ἔδωκε τὴν ἐξουσίαν ταύτην; 24 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· ἐρωτήσω ὑμᾶς κἀγὼ λόγον ἕνα, ὃν ἐὰν εἴπητέ μοι, κἀγὼ ὑμῖν ἐρῶ ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιῶ. 25 τὸ βάπτισμα ᾿Ιωάννου πόθεν ἦν, ἐξ οὐρανοῦ ἢ ἐξ ἀνθρώπων; (Μτ. κα΄)
Αυτά είναι τα δικά μου στοιχεία. Όσον δε για τον Κύριλλο Λούκαρι, ισχύει γι΄ αυτόν (σημ. η αλλαγή στη χρονολόγηση των ετών από της Χριστού Γεννήσεως) ό,τι ακριβώς ίσχυσε για τους προ ημών ειδωλολάτρες φιλόσοφους και προγόνους. Κάτι καλό είπαν μέσα στα όσα πολλά έγραψαν, αλλά απέτυχαν : "Γιατί και οι Έλληνες επινόησαν πολλά, δεν βρήκαν όμως το σκοπό του Θεού στα κτίσματα, όπως λέει ο Μέγας Βασίλειος, αλλ’ ούτε και το Θεό, επειδή δεν είχαν την ταπείνωση και την πίστη του Αβραάμ." ( Οσίου Πέτρου Δαμασκηνού, Λόγος Ω΄)
Ο σχολιαστής ΙΚ δεν έμεινε αδρανής :
Όλα αυτά είναι "λόγια του αέρα". Σας ζητήσαμε συγκεκριμένα πράγματα: 1/ Ποιά Οικουμενική Σύνοδος ασχολήθηκε με αλλαγή ημερολογίου και σε ποιό κείμενό της αναγράφεται αυτη η αλλαγή. 2/ Γιατί δεν ακολουθείτε τη χρονολόγηση από Κτίσεως Κόσμου της ΣΤ΄ Συνόδου, αλλά τη μεταρρύθμιση από Χριστού γεννήσεως του καθαιρεμένου Κύριλλου Α΄ Λούκαρι. Απαντήστε συγκεκριμένα και όχι με παράθεση αγιογραφικών κειμένων ή άλλων κειμένων, που δεν έχουν σχέση με το θέμα. Αλλιώς δεν μας πείθετε για το 1924.
Και το τέλος
"Ου με πείσεις καν με πείσεις", ισχύει για σας κύριε ΙΚ. Οι Οικουμενικές Σύνοδοι δεν έθεσαν ποτέ θέμα χρονολόγησης των ετών. Η ανάγκη όμως αυτή προήλθε όταν η αιρετική Δύση άρχισε τις επιστημονικές μετρήσεις του χρόνου και οι Ορθόδοξοι βρισκόμαστε ήδη υπό καθεστώς δουλείας και άγριου προσηλυτισμού από πλευράς αιρετικών. Ότι οι κακόδοξοι, διδάσκοντες εντάλματα ανθρώπων, αρίθμησαν το χρόνο από της Χριστού Γεννήσεως, αν είναι έτσι όπως γράψατε, δεν ήταν δα και σπουδαίο επίτευγμα. Ο χρόνος, ο εν Χριστώ χρόνος για τα ανθρώπινα και τα θεία, αρχίζει αφ΄ ης ο άγιος Θεός ενανθρώπησε και η Εκκλησία οικοδομήθηκε "επί την πέτρα" από τον Παράκλητο εν Χριστώ Ιησού. Όπως ο Κύριος μας είπε "ά ήκουσα παρά του Πατρός" - ἀλλ' ὁ πέμψας με ἀληθής ἐστι, κἀγὼ ἃ ἤκουσα παρ' αὐτοῦ, ταῦτα λέγω εἰς τὸν κόσμον - κατά τον ίδιο τρόπο και το άγιον Πνεύμα δεν λάλησε αφ΄εαυτού. Όσα άκουσε μας φανέρωσε ; "12 Ἔτι πολλὰ ἔχω λέγειν ὑμῖν, ἀλλ' οὐ δύνασθε βαστάζειν ἄρτι. 13 ὅταν δὲ ἔλθῃ ἐκεῖνος, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁδηγήσει ὑμᾶς εἰς πάσαν τὴν ἀλήθειαν· οὐ γὰρ λαλήσει ἀφ' ἑαυτοῦ, ἀλλ' ὅσα ἂν ἀκούσει λαλήσει, καὶ τὰ ἐρχόμενα ἀναγγελεῖ ὑμῖν." Εξ αυτών ήταν και ο καθορισμός του Εορτολογίου (κινητές και ακίνητες εορτές). Τι γίνεται σήμερα, ας μη το κουβεντιάζουμε.
ὁ ὢν ἐκ τοῦ Θεοῦ τὰ ῥήματα τοῦ Θεοῦ ἀκούει
Είχαμε και συνέχεια, βλέπε σχόλια
2 σχόλια:
Ανώνυμος Ικ :
Χαίρομαι, που αρχίζετε να προσγειωνόσαστε. Και, έτσι για την Ιστορία:
1/ Οι άγιοι Πατέρες της Α΄ Συνόδου υπογράφουν κάτω από το εξής κείμενο:
"Εν υπατεία Παυλίνου και Ιουλιανού των λαμπροτάτων, έτους από Αλεξάνδρου χλς΄, εν μηνί Δεσίω, τη προ ιγ΄ καλανδών Ιουλίων, εν Νικαία τη μητροπόλει Βιθυνίας" (Αρχιμ. Σπ. Μήλια: Πρακτικά των αγίων και Οικουμενικών Συνόδων, τ. Β΄. Πρακτικά Δ΄ Οικ. Συνόδου. Πράξις δευτέρα. Έκθεσις συνόδου γενομένης εν Νικαία, σελ. 127).
Παρατηρείται, ότι η χρονολόγηση γίνεται με το μακεδονικό ημερολόγιο και όχι με το χριστιανικό.
2/ Οι Πατέρες της Στ΄ Συνόδου εισάγουν χρονολόγηση από Κτίσεως Κόσμου:
"..... ώστε, τους μεν δυσί γάμοις περιπαρέντας, και μέχρι της πεντεκαιδεκάτης του διελθόντος Ιανουαρίου μηνός της παρελθούσης τετάρτης Ινδικτιώνος, έτους εξακισχιλιοστού εκατοστού εννενηκοστού εννάτου, δουλωθέντας της αμαρτία....." (Πηδάλιον, γ΄ κανόνας Έκτης Οικουμενικής Συνόδου, σελ. 222).
Παρατηρείται, ότι η χρονολόγηση γίνεται με το εβραϊκό ημερολόγιο και χρησιμοποιούνται οι μήνες του Ιουλιανού.
γ/ Η χριστιανική χρονολόγηση γένεται με πράξη του (καθαιρεθέντα για Καλβινισμό) Πατριάρχη ΚΠόλεως Κύριλλου Α΄ Λούκαρι, το 1628 (αναφαίρεται σ' όλες τις εκκλησιαστικές ιστορίες).
Και για την Ιστορία: Και οι πατέρες της Α΄ ζήτησαν επιστημονικές μετρήσεις του χρόνου από την Αλεξάνδρεια, για να καθοριστεί ο ενιαίος εορτασμός του Πάσχα. Η Δύση, το 1582 διόρθωσε αυτές τις μετρήσεις, όπως επίσης διόρθωσε τις μετρήσεις του 325 και η Ανατολή, το 1923 και τίποτε περισσότερο.
Άρα, καμία Οικουμενική δεν θέσπισε ημερολόγιο, ούτε υπήρξε διόρθωσή του. Απλώς διορθώθηκαν η εαρινή ισημερία και η πανσέληνος, σύμφωνα με τις σύγχρονες μετρήσεις, κάτι που δεν απαγορεύει κανείς.
Σχολιαστής κχ :
Εμείς, κύριε Ικ, προσγειωμένοι είμαστε, άλλοι όμως, ενώ το αεροπλάνο ίπταται, νομίζουν ότι έχει προσγειωθεί, ανοίγουν την πόρτα ... και ώρα τους καλή.
Για δείτε λοιπόν κι αυτά, ο συνοδοιπόρος εσείς της αριθμολογικής σοφίας, μετά του λοιπού "χριστιανικού" κόσμου της επιστημονικής ακριβείας. Ακρίβεια στα ενδοκοσμικά ανθρώπινα δεν υπάρχει, αν θέλουμε να είμαστε συνεπείς προς την επιστήμη, την οποία διακονούμε. Όταν όμως αναφερόμαστε στα θεία και τα ανθρώπινα (θεανθρώπινα) τότε αλλάζουν τα πράγματα.
Ἡ σταθερὴ «συνοδοιπορία μὲ τὸν λοιπὸ Χριστιανικὸ κόσμο» καὶ ἡ ποικιλόμορφη συγκρητιστικὴ «κοινωνία» καὶ συνεργασία μαζί του, γιὰ τὴν δῆθεν ἀπὸ κοινοῦ μαρτυρία καὶ διακονία τοῦ κόσμου. ἄρχισε ὑπὸ μορφήν συνεργασίας. Συνεργασία μὲ τὶς ἑτερόδοξες «ἐκκλησίες» σὲ πρακτικὰ θέματα καὶ τὸν συνεορτασμὸ μὲ αὐτές, παρὰ τὴν μὴ ὑφισταμένη δογματικὴ συμφωνία, ὥστε νὰ προετοιμασθῆ ὁ δρόμος γιὰ μία ἀλλόκοτη ἑνότητα, ἀλλὰ οὐσιαστικὰ καὶ νὰ προκαταληφθῆ αὐτή...
Τὸ δῆθεν Πανορθόδοξο Συνέδριο τῆς Κωνσταντινουπόλεως τοῦ 1923, ὑπὸ τὸν μασῶνο πατριάρχη Μελέτιο Μεταξάκη, εἰσήγαγε σειρὰ ἀνεπιτρέπτων καινοτομιῶν καὶ νεωτερισμῶν, ὅπως καὶ τὸ δῆθεν «διωρθωμένο Ἰουλιανὸ» Ἡμερολόγιο, γιὰ τὴν προσαρμογὴ τῆς Ἐκκλησίας στὶς ἀπαιτήσεις τοῦ κόσμου τῆς φθορᾶς, τὴν ἀθέτησι τῆς Παραδόσεως καὶ τὴν ἐπιβράβευσι τῆς δυτικῆς ἀνταρσίας, «πρὸς ἐξυπηρέτησιν τῆς παγχριστιανικῆς ἑνότητος» καὶ «τῆς ἐκ νέου ἀποκαταστάσεως τῆς ἑνότητος τῶν Χριστιανῶν τοὐλάχιστον ἐν τῷ σημείῳ τούτῳ»
Ἐφ’ ὅσον τὸ Ἡμερολόγιο θεωρήθηκε ὡς ΕΡΓΑΛΕΙΟ γιὰ τὴν προώθησι τοῦ οἰκουμενιστικοῦ ὁράματος, εἶναι σαφὴς καὶ ἀναντίρρητος ὁ ἐκκλησιολογικὸς χαρακτήρας τῆς Ἡμερολογιακῆς Καινοτομίας, ἡ ὁποία τελικὰ ἐφαρμόσθηκε δικτατορικὰ τὸ 1924, πρὶν ἀπὸ 90 ἀκριβῶς ἔτη. Καὶ αὐτὴ ἀκριβῶς ἡ Μεταρρύθμισις προετοίμασε τὸ ἔδαφος καὶ ὑπέσκαψε τὰ θεμέλια γιὰ μία Ἀναθεώρησι τῆς συνόλου τάξεως καὶ ζωῆς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
«Παρ’ ἡμῖν οὔτε Πατριάρχαι, οὔτε Σύνοδοι ἠδυνήθησάν ποτε εἰσαγαγεῖν νέα, διότι ὁ ὑπερασπιστὴς τῆς Θρησκείας ἐστὶν αὐτὸ τὸ Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ἤτοι αὐτὸς ὁ λαός, ὅστις ἐθέλει τὸ θρήσκευμα αὐτοῦ αἰωνίως ἀμετάβλητον καὶ ὁμοειδὲς τῷ τῶν Πατέρων αὐτοῦ» (Πανορθόδοξος Σύνοδος τῶν Πατριαρχῶν τῆς Ἀνατολῆς τοῦ 1848)."
† Ἐπισκόπου Γαρδικίου Κλήμεντος
Γραμματέως τῆς Ἱερᾶς Συνόδου
Ἐκκλησίας Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν Ἑλλάδος
Και η συνέχεια σε τούτο το δικό σας : Η Δύση, το 1582 διόρθωσε αυτές τις μετρήσεις, όπως επίσης διόρθωσε τις μετρήσεις του 325 και η Ανατολή, το 1923 και τίποτε περισσότερο.
Η Δύση, το 1968 διόρθωσε και αυτόν ακόμη το θάνατο. Απέδειξε επιστημονικά ! (ένα θαυμαστικό δεν φτάνει) τον εγκεφαλικό θάνατο και η Ανατολή διόρθωσε τις αντιλήψεις της το έτος 2001. Ιδού η απόδειξη : «Ας μη λησμονούμε ότι η λατρευτική ζωή της Εκκλησίας μας στηρίζεται σε μια μεταμόσχευση Θείου σώματος και σε μια μετάγγιση Θείου αίματος εις πάντας αρμούς, εις νεφρούς, εις καρδίαν» (Εγκύκλιος ΔΙΣ 2819, 7/7/2005).
"7 τὸ γὰρ μυστήριον ἤδη ἐνεργεῖται τῆς ἀνομίας, μόνον ὁ κατέχων ἄρτι ἕως ἐκ μέσου γένηται·" (2Θσ. β' )
Μτφ. Διότι τώρα η δράσις και το έργον της ανομίας ενεργείται και επεκτείνεται κατά τρόπον ακόμη μυστικόν, ώστε να μη είναι εξ ολοκλήρου φανερόν. Και τούτο διότι υπάρχει κάποιος, που εμποδίζει τον άνομον να εκδηλωθή με όλην αυτού την θρασύτητα και αναισχυντίαν. Και έτσι η πλήρης εμφάνισις του ανόμου θα γίνη, όταν το εμπόδιον αυτό λείψη από το μέσον.
Ερώτηση : Ποιοι είναι εκείνοι που εμποδίζουν τον άνομο να εκδηλωθεί με όλη του τη θρασύτητα, οι οποίοι πρέπει να λείψουν (κοινώς, να τα μαζεύουν) για να έχουμε έτσι την πλήρη εμφάνισή του ; Οι "νεοεορτολόγοι" ή μήπως οι πιστοί του Παλαιού των ημερών - επ΄ εσχάτων άνθρωπος γενόμενος ;
Τα ανωτέρω από http://apotixisi.blogspot.gr/2014/06/blog-post_1961.html
Δημοσίευση σχολίου