Το πλέον προσοδοφόρο επάγγελμα είναι αυτό της ελευθερίας
εἷς δέ τις ἐξ αὐτῶν Καϊάφας, ἀρχιερεὺς ὢν τοῦ ἐνιαυτοῦ ἐκείνου, εἶπεν αὐτοῖς· ὑμεῖς οὐκ οἴδατε οὐδέν, οὐδὲ διαλογίζεσθε ὅτι συμφέρει ἡμῖν ἵνα εἷς ἄνθρωπος ἀποθάνῃ ὑπὲρ τοῦ λαοῦ καὶ μὴ ὅλον τὸ ἔθνος ἀπόληται.
Ποία είναι η αλήθεια ;
Είθε να ήταν τα πράγματα, ή να γίνουν, όπως σωστά αναφέρει ο αρθρογράφος (βλέπε υστερόγραφο). Αλλά δεν είναι. Ούτε θα γίνουν. Οι λόγιοι κατασκευαστές γνώμης – γνωστοί και ως opinion makers – επί των πολιτικών και θεολογικών, εκκλησιαστικών και θρησκευτικών μας πραγμάτων, εδώ και χρόνια άλλαξαν το «γνώσεσθε την αλήθειαν και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς».
Η ενυπόστατη αλήθεια έγινε πρόσωπο και το πρόσωπο ( : τα αναγνωρίσιμα επώνυμα πρόσωπα ) μιλεί και γράφει για την «ελευθερία του προσώπου» και όχι για την αλήθεια του προσώπου. Καταλαβαίνει λοιπόν κανείς το μπέρδεμα και τη διαστροφή. Κάθε πρόσωπο και η αλήθεια του. Το συγκεφαλαιώνει «η ελευθερία της έκφρασης». Αυτή είναι η αλήθεια.
Αν η ενυπόστατη αλήθεια «διακυβερνούσε» τους επίδοξους νέους παγκόσμιους … διακυβερνήτες θα ήταν διαφορετική η τάξη των παγκόσμιων πραγμάτων, Θα ήταν όντως νέα και όχι σαν αυτή που πάνε να φτιάξουν. Δηλαδή παλαιά με ρούχα μοντέρνα και πρόσωπο φουσκωμένο από τις ενέσεις σιλικόνης. Αυτή είναι η ελευθερία.
«Πνευματικά και ηθικά φθαρμένοι είναι οι χαλασμένοι μέσα τους άνθρωποι, εκείνοι που για διάφορες αιτίες, δεν σκέφτονται και δεν αισθάνονται σωστά», σημειώνει ο αρθρογράφος. Θα ρωτήσει κάποιος και ποιοι είναι αυτοί ; Είμαστε όλοι, είναι η απάντηση, είμαστε εμείς που παπαγαλίζουμε το «καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο θεός και πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου». Με τα λόγια κτίζουμε και αυτό είναι όλο, αυτό μας φθάνει. Ποιος κάνει πράξη τα λόγια του ; Ποιος τολμά να γίνει αποσυνάγωγος εκ της συναγωγής του ένας θεός για όλους και του δόγματος " ανήκομεν εις την Δύσιν";
Φθοροποιοί άνθρωποι, φθοροποιά και τα έργα τους. Η παλαιά και τώρα παγκόσμια αυτοκρατορία πλησιάζει, στάζοντας αίμα αιώνων. Διαφημίζεται σαν Νέα Τάξη των πολιτών του πλανήτη Γη και θέλει την ελευθερία να θυσιάζεται για την ελευθερία. Ποτέ για την αλήθεια, ότι «συμφέρει ἡμῖν ἵνα εἷς ἄνθρωπος ἀποθάνῃ ὑπὲρ τοῦ λαοῦ καὶ μὴ ὅλον τὸ ἔθνος ἀπόληται.»
Υστερόγραφο
Αφορμή του σχολίου, βλέπε ιστολόγιο ΑΒΕΡΩΦ, 17 Μαΐου 2015.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου